Η ομάδα χορογράφησε με πολύ όμορφο τρόπο γνωστά ποιήματα των Ναζίμ Χικμέτ, Γιάννη Ρίτσου, Φώτη Αγγουλέ κ.ά., αποτυπώνοντας στιγμές από την πορεία της ταξικής πάλης στο διάβα των αιώνων, σε μια παράσταση αφιερωμένη στη δύναμη που δίνει το δίκιο αλλά και σ' εκείνους που είχαν «στους ώμους τους την κούραση δώδεκα ωρών από πέτρα», αλλά δε λύγισαν ούτε για μια στιγμή, «μηδ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι». Παρών στην εκδήλωση και ο κομμουνιστής δήμαρχος της Πάτρας, Κώστας Πελετίδης.

Το Χορευτικό Τμήμα ιδρύθηκε το 1976. Σκοπός του είναι η μελέτη, η έρευνα και η μεταφορά του λαϊκού πολιτισμού στο σήμερα, εξυπηρετώντας ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Ο λαϊκός χορός προσεγγίζεται μακριά από τα βέλη του εθνικισμού, επιδιώκοντας να αντληθούν από αυτόν οι πανανθρώπινες αξίες, που τόσο ανάγκη έχουμε σήμερα, μέσα σε μια κοινωνία στείρας αμφισβήτησης, αλλοτρίωσης και αποχαύνωσης. Το χορευτικό έχει πάνω από 150 μεγάλους και περισσότερα από 600 παιδιά στα παιδικά του τμήματα, ενώ ξεπερνά τις 60 παραστάσεις, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις φορέων της Πάτρας μα και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με μεγάλη επιτυχία και πολλές διακρίσεις.

Οι προετοιμασίες του αφιερώματος ξεκίνησαν από το καλοκαίρι. Η ιδέα «έπεσε» στη σύσκεψη - συνάντηση που πραγματοποίησε η ΚΝΕ, στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας, για μαθητικά συγκροτήματα και θεατρικές ομάδες, που στην πλειοψηφία τους είχαν πάρει μέρος στα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ την άνοιξη. Εκεί, αφού συζήτησαν τις ιδέες τους, τις μορφές και τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να τις πλαισιώσουν, αποφάσισαν να ετοιμάσουν και να παρουσιάσουν ένα ξεχωριστό μουσικοθεατρικό αφιέρωμα.

Οι μαθητές, έχοντας στόχο να αναδείξουν τι σημαίνει να είσαι σήμερα νέος κομμουνιστής, να μη συμβιβάζεσαι, αλλά αταλάντευτα να αγωνίζεσαι για ένα μέλλον χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους και ανεργία, επέλεξαν αποσπάσματα από ποιήματα, όπως το «Εγκώμιο στη διαλεκτική» του Μπ. Μπρεχτ, «Τα παιδιά της ΚΝΕ» του Γ. Ρίτσου, «Ο τοίχος του ιμπεριαλισμού» του Ναζίμ Χικμέτ, αλλά και ένα κείμενο του κομμουνιστή παιδαγωγού Δ. Γληνού, «ντύνοντάς» τα με όμορφες μελωδίες και τραγούδια.

Το μήνυμα που θέλησαν να στείλουν οι μαθητές με το αφιέρωμά τους μπορεί να περιγραφεί και από τους παρακάτω στίχους που απήγγειλαν: «Χτίζουμε εμείς / Τη νέα ζωή μας, / Και αυτή είναι η δύναμή μας, / Δεν τρέμουμε στον τοίχο σας εμπρός / Στον τοίχο σας που ορθώνεται μπροστά μας τρομερός!».

Ηταν μια ιδιαίτερα ζωντανή συζήτηση, που κράτησε αμείωτο σε όλη τη διάρκειά της το ενδιαφέρον των μαθητών - και όχι μόνο - που παρακολούθησαν και πήραν το λόγο. Μίλησαν για το τι δεν τους ικανοποιεί σήμερα στο σχολείο και θα ήθελαν να αλλάξει, κατονομάζοντας τις ελλείψεις, τη φτώχεια στο περιεχόμενο, τον προσανατολισμό του σχολείου στην εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση με υποβάθμιση της πραγματικής γνώσης. Με αφετηρία μία φωτογραφία από μαθητική κινητοποίηση όπου δέσποζε το σύνθημα «διεκδικούμε το σχολείο που μας αξίζει», είπαν τα επίθετα με τα οποία θα προσδιόριζαν αυτό το σχολείο που τους αξίζει: Ενιαίο, δωρεάν, για όλους, χωρίς διακρίσεις, που θα δίνει σε όλους τις γνώσεις που πρέπει, που θα χωρά όλα εκείνα που σήμερα είναι εμπόρευμα. Ενα σχολείο που, όπως τόνισε στην παρέμβασή του ένας μαθητής, «δεν το ζητιανεύουμε, το διεκδικούμε».

Η κουβέντα για το στόχο, το περιεχόμενο, τις προοπτικές που δίνει το σχολείο, μέσα από τις καθημερινές εμπειρίες που μοιράζονται στις συζητήσεις μεταξύ τους οι μαθητές, οδήγησε τη ροή της συζήτησης στις σχέσεις του σχολείου με την οικονομία, στη διαχρονική σχέση της εκπαίδευσης με την παραγωγή και τις κοινωνικές σχέσεις, τα επιτεύγματα των χωρών όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός και στον τομέα της Παιδείας.

Από την πλευρά του, ο Κ. Ιωαννίδης σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε το σχολείο των αναγκών του λαού να γίνει πραγματικότητα. Εμπόδιο για να απολαμβάνουν όλοι με ίσους όρους τη μόρφωση των σύγχρονων αναγκών και απαιτήσεων, είναι οι σημερινές οικονομικές σχέσεις, το κυνήγι του κέρδους. Η συζήτηση έκλεισε με την αναγκαιότητα διεκδίκησης του σχολείου των πραγματικών αναγκών, που περνά μέσα από τον αγώνα για μια άλλη κοινωνία. Ενας αγώνας που ξεκινά σήμερα κιόλας, με οργάνωση, δημιουργία εστιών πολιτισμού, αντίστασης, δημιουργίας. Τελευταίες λέξεις στην εκδήλωση, το σύνθημα από πλευράς των μαθητών: «Αγώνας, Γνώση, Τόλμη, Αντοχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική».

Τη σκυτάλη έλαβαν οι «Αltera Vita», που ξεκίνησαν τη συναυλία τους ερμηνεύοντας το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Στην εξορία» και τον κόσμο να ανταπαντά βροντοφωνάζοντας «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», γιατί... - όπως είπε και ο τραγουδιστής των «Altera Vita» - «σκλάβοι δε θα γενούμε».

Αμέσως μετά, στη σκηνή ανέβηκαν ο George Zervos και η μπάντα του, για να ξεκινήσει ένα τρελό πάρτι σε ρυθμούς ροκ εν ρολ, με τραγούδια από τη δεκαετία του '50 μέχρι τις μέρες μας, αλλά και δικές τους δημιουργίες και όλα αυτά ερμηνευμένα με μεγάλο κέφι και ενέργεια!

Μια πολύ κεφάτη παρέα ανέλαβε να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο το πρόγραμμα της Παρασκευής και δεν είναι άλλη από τους «Imam Baildi». Το συγκρότημα που μας έδειξε ότι το κλαρίνο μπορεί να παίξει jazz, το μπουζούκι να παίξει swing και γενικότερα μια σειρά λαϊκά, παραδοσιακά και άλλα γνωστά κομμάτια να ...αλλάξουν εντελώς μορφή! Ανεβαίνοντας ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την πρόσκληση και στη συνέχεια έκαναν αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά: Ανέβασαν το κέφι στα ύψη με τη μουσική και τη ζωντάνια τους, με τις γνωστές και αγαπημένες διασκευές τους σε πασίγνωστα τραγούδια, αλλά και με τα δικά τους τραγούδια, με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο.

«Μπορείς, αλλά όχι μόνος» ήταν το σύνθημα της μπάντας του ΚΕΘΕΑ - «Στροφή», που για δεύτερη χρονιά τραγούδησαν και έπαιξαν γνωστά μουσικά κομμάτια στο Φεστιβάλ, «ταξιδεύοντας» και συγκινώντας με τις μελωδίες τους όλους όσους τους παρακολούθησαν. Ανεβαίνοντας στη σκηνή, ευχαρίστησαν την ΚΝΕ που είναι δίπλα στα παιδιά και στο ΚΕΘΕΑ - «Στροφή» όλα αυτά τα χρόνια. Τραγούδησε μαζί τους και η Γιώτα Νέγκα, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο πλευρό της «Στροφής», μαθαίνοντάς τους όσα ξέρει και στηρίζοντας την μπάντα σε κάθε καλλιτεχνικό βήμα.

Στη συνέχεια, σειρά είχε το... γέλιο, μιας και πήρε το μικρόφωνο ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, για μια σπαρταριστή stand up comedy. Ιδιαίτερα καυστικός για τα έργα και τις ημέρες της συγκυβέρνησης, την περιβόητη 17ωρη διαπραγμάτευση, αλλά και θέματα της καθημερινότητας, έκανε και τη δική του αναδρομή από το 1ο μέχρι το 3ο μνημόνιο, έφτασε στο σήμερα που ζουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, έδωσε μία πιο... ρεαλιστική εκδοχή για διάφορες τηλεοπτικές διαφημίσεις που παρουσιάζουν μαγική εικόνα, σε ένα πρόγραμμα που απόλαυσε το κοινό που είχε κατακλύσει το Στέκι.

Το απόγευμα της Παρασκευής, πραγματοποιήθηκε στη Διεθνούπολη συζήτηση με θέμα «Η κοινή πάλη των νέων στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή», με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών από την Ενωση Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας, την Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας και την ΚΝΕ.

Αρχικά, το λόγο πήρε ο Ιμπραήμ Τζαν Ούστα, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας, ο οποίος απηύθυνε ζεστό συντροφικό χαιρετισμό προς την ΚΝΕ και την ελληνική νεολαία. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην κατάσταση στην Τουρκία, στους σφοδρότατους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς με την εμπλοκή και σημαντικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, και ειδικά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιούλη. Τόνισε την αναγκαιότητα οι νέοι κομμουνιστές να καλλιεργήσουν την αξία του προλεταριακού διεθνισμού στους νέους της περιοχής, αφού κοινή πηγή των προβλημάτων τους αποτελεί το σύστημα του καπιταλισμού και άρα, όπως είπε, πρέπει να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης τους την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Στη συνέχεια, μίλησε ο Αλεξάντερ Ντένιτς, Γραμματέας της Ενωσης Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας (SKOJ), ο οποίος ευχαρίστησε την ΚΝΕ για την αλληλεγγύη που έδειξε, με τις κινητοποιήσεις που έκανε το προηγούμενο διάστημα, σχετικά με τις διώξεις που ασκήθηκαν και σε βάρος του και σε άλλους συντρόφους της SKOJ, επειδή παλεύουν σταθερά ενάντια στο ΝΑΤΟ που διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, στην ΕΕ, στις αστικές κυβερνήσεις. Μίλησε για την κατάσταση της νεολαίας στη Σερβία, με το 51% των νέων να είναι άνεργοι και αρκετούς νέους επιστήμονες να εγκαταλείπουν τη χώρα τους, ενώ ανέδειξε την ανάγκη να δυναμώσει ο κοινός αγώνας των νέων σε κάθε χώρα.

Στο κλείσιμο της συζήτησης, ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ευχαριστώντας τους συντρόφους και εκφράζοντας την αλληλεγγύη της ΚΝΕ, ενάντια στις αντικομμουνιστικές διώξεις, αναφέρθηκε στην ανάγκη της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών της περιοχής, στη συζήτηση και την ανταλλαγή της πείρας των ΚΝ από τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Τόνισε ότι θα συνεχιστούν και θα ενταθούν οι κοινές δράσεις των τριών Κομμουνιστικών Νεολαιών, Ελλάδας, Σερβίας και Τουρκίας, για:

-- Ανάπτυξη της κοινής πάλης ενάντια στον αντικομμουνισμό, στις διώξεις ΚΝ και ΚΚ.

-- Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, μέτωπο στην κατασταλτική πολιτική της ΕΕ και των αστικών τάξεων, πάλη της νεολαίας ενάντια στις αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα, καθώς και ενάντια στο ρατσισμό, στον εθνικισμό, στο φασισμό.

-- Πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στη συμμετοχή των χωρών της περιοχής σ' αυτόν, κατά των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων.

Από τη σκηνή του Μαθητικού Στεκιού αγωνιστικό χαιρετισμό απηύθυνε η Κλαούντια Μουστίλο, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας. Αφού ευχαρίστησε την ΚΝΕ για την πρόσκληση στο Φεστιβάλ, τόνισε: «Οπως ξέρετε, η κατάσταση στα σχολεία στην Ιταλία δεν είναι πολύ διαφορετική από αυτή που επικρατεί και εδώ στην Ελλάδα. Δυστυχώς, όλοι δεχόμαστε επίθεση από τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τα σχολεία μας. Στην Ιταλία, το δημόσιο σχολείο γίνεται όλο και περισσότερο για λιγότερους, περισσότερο ταξικό. Εμείς, ως Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας, έχουμε κάνει το τελευταίο διάστημα πολλούς αγώνες ώστε να αλλάξει αυτό το σύστημα. Και ξέρω ότι το ίδιο έχετε κάνει και κάνετε εδώ στην Ελλάδα κι εσείς. Και αυτό είναι σημαντικό γιατί μόνο ενωμένοι θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε αυτό το σύστημα και να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον».

Η παράσταση, συνδυάζοντας διαφορετικές μορφές τέχνης, από τη μουσική, το χορό, την ποίηση μέχρι animation, βίντεο και φωτογραφία, έδειξε το άθλιο πρόσωπο του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ενώ ταυτόχρονα τον ανέδειξε ως τον βασικό υπεύθυνο της προσφυγιάς.

Το αφιέρωμα ξεκίνησε με ένα μικρής διάρκειας βιντεάκι animation, το οποίο καθήλωσε τους μικρούς φίλους του Φεστιβάλ. Με μια σειρά από παράξενα φανταστικά γεγονότα, τα παιδιά μαθαίνουν τι είναι πραγματικά ο πόλεμος... Στη συνέχεια, το λόγο είχαν τα τραγούδια από τον ομώνυμο δίσκο «ντυμένα» με χορογραφία και απαγγελία αποσπασμάτων από ποιήματα και μαρτυρίες προσφύγων που βρέθηκαν στη χώρα μας. Σε όλη τη διάρκεια του αφιερώματος το σκηνικό ολοκληρωνόταν με προβολή εικόνων που αποτύπωναν μεγάλες αντιθέσεις: Παιδιά χαμογελαστά και παιδιά φοβισμένα, παιδιά που παίζουν και παιδιά που βρίσκονται στη δίνη του πολέμου, ενώ συγκλονιστικό ήταν το μικρό βίντεο με ένα κοριτσάκι από τη Συρία που τραγουδούσε ανέμελα στον καναπέ του σπιτιού της και το τραγούδι της διακόπτεται απότομα από τη βόμβα που σκάει έξω από το σπίτι...

Το αφιέρωμα ολοκληρώθηκε με όλα τα παιδιά που παρακολουθούσαν το αφιέρωμα να χρωματίζουν μπροστά στη σκηνή την «Γκουέρνικα» του Πικάσο, στέλνοντας με αυτόν τον τρόπο το δικό τους μήνυμα: Απέναντι στο φριχτό πρόσωπο του πολέμου, που γίνεται για τα συμφέροντα των λίγων και σκορπάει τον πόνο και τη θλίψη, μπορούμε να φτιάξουμε έναν κόσμο όμορφο, ειρηνικό, με χρώματα, που να χωράει όλα τα παιδιά του κόσμου!

Ενας ελπιδοφόρος χώρος στο Πάρκο Τρίτση, που συμβολίζει την αταλάντευτη πάλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις, αλλά και τη μετάβαση σε μια αξιοπρεπή ζωή μέσα από ένα δρόμο με πολλά εμπόδια και πισωγυρίσματα, που όμως είναι εφικτή, με εφόδια την αλληλεγγύη, την πειθαρχία και τη συλλογικότητα, ήταν ο χώρος κατά των ναρκωτικών. Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τις θέσεις της ΚΝΕ για τα ναρκωτικά, να προμηθευτούν την αναλυτική, σύγχρονη και χρήσιμη μπροσούρα του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ. Επιπλέον, όπως και πέρυσι, το παιχνίδι των ερωτήσεων γύρω από το φλέγον αυτό θέμα ψυχαγώγησε, πρόσφερε γνώσεις και... πολύ γέλιο.

Ιδιαίτερης έκτασης και σημασίας ήταν και ο χώρος όπου φιλοξενήθηκαν θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και Σύλλογοι Οικογένειας, καθώς και το περίπτερο του ΕΣΥΝ. «Παρέμβαση», «Εν Δράσει», «Διάβαση», «Νόστος», «Στροφή» και οι Σύλλογοι Οικογένειας των αντίστοιχων προγραμμάτων είχαν ξεχωριστά περίπτερα, όπου διένειμαν πλούσιο ενημερωτικό υλικό για τη δουλειά των προγραμμάτων, τα οποία είναι «στεγνά», δεν έχουν λίστα αναμονής κι είναι εντελώς δωρεάν.

Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με τους θεραπευτές, τους θεραπευόμενους, τους γονείς, για τη δύσβατη διαδρομή προς την απεξάρτηση, να ακούσουν την εμπειρία τους από το ταξίδι με προορισμό μια νέα ζωή μακριά από την εξάρτηση. Φωτογραφίες, μουσικά όργανα, γλυπτά, έργα των θεραπευόμενων που έχουν δημιουργηθεί μέσα στις φυλακές, στην Κοινότητα, στην Κοινωνική Επανένταξη, εδέσματα από τους γονείς, ήταν όλα όσα απλώνονταν στο συγκεκριμένο χώρο από τα προγράμματα και τους Συλλόγους Οικογένειας, με στόχο να διαδοθεί το έργο ζωής που προσφέρει το ΚΕΘΕΑ - ακόμη και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες με πενιχρή χρηματοδότηση και σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό - και να ενισχυθούν οικονομικά τα άπορα μέλη των προγραμμάτων.

Στα εγκαίνια, σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνει οΓραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος,και θα μιλήσει οΤάσος Αντωνίου, Γραμματέας του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου. Στη συνέχεια θα γίνει ξενάγηση στο χώρο.

Το «Μικρόβιο - Πολυχώρος Δημιουργίας της ΚΝΕ» βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αριστοδήμου και Παπατσώνη στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, στο κέντρο της Καλαμάτας. Ο χώρος έχει διαμορφωθεί κατάλληλα με τη σχεδιασμένη εργασία, την εθελοντική δουλειά, τον ενθουσιασμό και το μεράκι δεκάδων μελών και φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Η δημιουργία του Πολυχώρου έρχεται να απαντήσει σε ένα ερώτημα που έθεσε η ΚΝΕ στο 11ο Συνέδριο. Το πώς, δηλαδή, θα γίνει ακόμα πιο ικανή στην πολιτική - πολιτιστική παρέμβασή της, στην ανάπτυξη μιας πολύμορφης δραστηριότητας και καλλιτεχνικής δημιουργίας με συνέχεια, στην ανάδειξη του νέου προοδευτικού καλλιτεχνικού έργου, στη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου και της προοδευτικής λογοτεχνίας, στη συνολική πολιτιστική - μορφωτική καλλιέργεια στις γραμμές της ΚΝΕ και ευρύτερα, συμβάλλοντας στην αντιπαράθεση με την αστική ιδεολογία και πολιτική και σε αυτά τα πεδία.

Η ανάγκη για τη δημιουργία τέτοιων πολυχώρων προκύπτει και από την ίδια την πείρα που έχει αποκτήσει η Οργάνωση, μέσα από τα Φεστιβάλ της, τις πολύμορφες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιεί, την ανάγκη για αναβάθμιση και του Φεστιβάλ, όσο και την ανάγκη απλώματος των δραστηριοτήτων του μέσα στη χρονιά.

Οπως αναφέρει το Γραφείο Τύπου της ΤΟ Μεσσηνίας της ΚΝΕ:

«Ο χώρος θέλουμε να δώσει την ευκαιρία στους νέους της Καλαμάτας να εκφραστούν και να αξιοποιήσουν δημιουργικά τον ελεύθερό τους χρόνο, μέσα από τη συμμετοχή σε καλλιτεχνικές ομάδες, κόντρα στην υποκουλτούρα και τη μαζική "εκτόνωση" που πλασάρει το σύστημα. Με την πρωτοβουλία αυτή, θέλουμε όλο και περισσότεροι νέοι, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση, να έρθουν σε επαφή με ό,τι προοδευτικό έχουν δώσει οι τέχνες και ο αυθεντικός λαϊκός πολιτισμός.

Με την έναρξη του "Μικρόβιου" θα λειτουργήσουν δωρεάν ομάδες χορού, θεάτρου, ενώ θα γίνονται μαθήματα φωτογραφίας, γραφιστικής, μουσικών οργάνων, χειροτεχνίας και κοσμήματος, σκίτσου και ελεύθερου σχεδίου. Στο στέκι επίσης θα υπάρχει κινηματογραφική ομάδα, που θα οργανώνει προβολές ταινιών, θα λειτουργεί στούντιο μουσικής για νεανικά μουσικά συγκροτήματα και δανειστική βιβλιοθήκη. Επίσης, ο χώρος θα μπορεί να αξιοποιείται και για εκθέσεις εικαστικών.

Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία, θα θέλαμε να ανοίξουμε τη συζήτηση με τις καλλιτεχνικές δομές, συλλόγους και ομάδες που λειτουργούν στην πόλη, να συζητήσουμε για όσα σχεδιάζει η κάθε ομάδα, να ανταλλάξουμε γνώμες για την τέχνη και τον πολιτισμό, να σχεδιάσουμε κοινές πρωτοβουλίες απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικές δομές».

Οι πολιτιστικές ομάδες θα ξεκινήσουν τη λειτουργία τους από τις 15 Οκτώβρη.

Για πληροφορίες, συμμετοχές και διευκρινήσεις, τα στοιχεία επικοινωνίας είναι: Στο web site (www.mikrovio.com) - θα λειτουργεί από 1η Οκτώβρη - και στο τηλέφωνο 6980288446. Μπορεί, ακόμα, όποιος επιθυμεί να προσέλθει στο Στέκι.

Ενδιαφέρον έχει η επιλογή του ονόματος του Πολυχώρου... Η ονομασία «Μικρόβιο» επιλέχθηκε γιατί έχει και ιστορική αναφορά στην πόλη της Καλαμάτας, μιας και ήταν το υποκοριστικό του Γιώργου Βουβαλέα, Γραμματέα της ΕΠΟΝ στην Καλαμάτα. Τον Γ. Βουβαλέα τον έλεγαν «Μικρόβιο» επειδή ήταν μικρόσωμος αλλά και επειδή όποιον πλησίαζε τον μπόλιαζε με το «μικρόβιο» του κομμουνισμού. Γεννήθηκε το 1924 στην Καλαμάτα και οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Στα τέλη του 1941 πέρασε στην αντίσταση και μαζί με άλλους δύο συναγωνιστές του δημιούργησαν τη «γιάφκα» που βρισκόταν στην πλατεία Αγ. Νικολάου (κάτω από το κατάστημα Ντεκελέ), που χρησιμοποιούταν για διάφορες δουλειές της παρανομίας (συσκέψεις, σύνταξη προκηρύξεων, το βράδυ συνθήματα στους τοίχους κ.λπ.). Το 1944 αναδείχθηκε σε Γραμματέα του Συμβουλίου της ΕΠΟΝ Μεσσηνίας και μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου.

Τον Απρίλη του 1947 ανέβηκε στον Ταΰγετο, για να συνδεθεί με την παράνομη Οργάνωση του ΚΚΕ και του ανατέθηκε η αποστολή να ανασυστήσει τη Νομαρχιακή Επιτροπή Μεσσηνίας του ΚΚΕ, όπου έγινε και μέλος της, επικεφαλής της Οργάνωσης της Καλαμάτας. Συνελήφθη τον Ιούνη του 1947 και στις 17 Αυγούστου, όταν είχε δραπετεύσει από τα κρατητήρια, τον σκότωσαν τα όργανα της Ασφάλειας Καλαμάτας, στο κτήμα των αδερφών Γαραζιώτη, στην περιοχή «Μπαριάμαγα».

Από νωρίς, ο φιλόξενος χώρος γέμισε από νέους ανθρώπους που συναντήθηκαν με αγωνιστές των προηγούμενων γενιών, ήρθαν σε επαφή με την Ιστορία του ΚΚΕ, του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Ξεχωριστό τόνο στις εκδηλώσεις έδωσαν με τη συμμετοχή τους δεκάδες πρόσφυγες από τη Συρία, που το τελευταίο διάστημα μένουν στο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στα Τρίκαλα. Μάλιστα, συναντήθηκαν και συζήτησαν για αρκετή ώρα με το βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργο Λαμπρούλη, ο οποίος ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην πολιτική συγκέντρωση που έγινε στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Κατά τη συζήτηση, οι πρόσφυγες ανέλυσαν τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τον εγκλωβισμό τους στη χώρα μας, καθώς και αιτήματα που προβάλλουν για να έχουν τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Από την πλευρά του, ο βουλευτής του ΚΚΕ ενημέρωσε για τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς και τη συνέχισή τους σύμφωνα με τις νέες ανάγκες που προκύπτουν καθημερινά.

Προηγουμένως, κατά την πολιτική συγκέντρωση, ο Γιώργος Λαμπρούλης, αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις, τόνισε ανάμεσα σε άλλα πως «ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε και επιλέχτηκε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της υλοποίησης των δεσμεύσεων των μνημονίων, των επιταγών του κεφαλαίου, των κατευθύνσεων της ΕΕ, των αποφάσεων του ΝΑΤΟ. Επιλέχτηκε να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου και της ΕΕ, γιατί σε αυτή τουλάχιστον τη φάση κατέχει καλύτερα από τις παραδοσιακές αστικές πολιτικές δυνάμεις την τέχνη της εξαπάτησης και χειραγώγησης του λαού.

Γιατί πάνω απ' όλα είναι ικανός στο να αδρανοποιεί, να ακινητοποιεί το ριζοσπαστισμό, να καλλιεργεί τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια σε λαϊκό κόσμο, ο οποίος στήριξε ελπίδες και προσδοκίες στο ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύτηκε, διαψεύστηκε και σήμερα είναι ακόμη σε αμηχανία. Και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, ακόμη, και μεγαλύτερη ευελιξία και μεγαλύτερη μαστοριά, αξιοποιώντας και την ιδιότητα του "πρώην κομμουνιστή", που ακόμα και σήμερα εξαργυρώνουν αρκετά από τα στελέχη του.

Και ο καβγάς με τη ΝΔ γίνεται για το ποιος θα ηγηθεί στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης και ταυτόχρονα τη χειραγώγηση του λαού. Η ΝΔ, όντας σε αμηχανία απ' τη στήριξη εγχώριων και διεθνών κέντρων προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαφημίζει τη θέλησή της, ως πιο "γνήσιο παιδί" του κεφαλαίου, να υλοποιήσει μέχρι κεραίας τις αναδιαρθρώσεις που αυτό επιτάσσει».

Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι επισκέπτες του Φεστιβάλ τις εκδηλώσεις στην κεντρική σκηνή, που περιλάμβαναν μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα από μαθητικό συγκρότημα ενάντια στον πόλεμο, με διαχρονικά ροκ και έντεχνα κομμάτια που έχουν γραφτεί ενάντια στον πόλεμο, δεμένα με απόσπασμα του ποιήματος του Τ. Λειβαδίτη «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο», συναυλία με τον Στέλιο Μαγαλιό και τους Sober on Tuxedos και παραδοσιακό γλέντι με τους Κ. Γκότζια (λαούτο), Γ. Αγγέλη (βιολί), Στεφ. Γκότζια (φωνή), Θοδ. Μούτο (ακορντεόν), Λίνα Καρέτσου (φωνή), Ν. Τσιμπίδα (κλαρίνο), Β. Κωστίκα (φωνή).

Ενδιαφέρον είχαν οι εκδηλώσεις και στον παιδότοπο, με το εργαστήρι πειραμάτων φυσικής και χημείας, όπου τα παιδιά έφτιαχναν τα δικά τους εργαστηριακά γυαλιά, την παράσταση Καραγκιόζη από τον Κοσμά Παναγιώκα και το παραμύθι «Η Λιχουδοχώρα». Στο χώρο του Φεστιβάλ λειτούργησαν, επίσης, έκθεση αφιερωμένη στα 70χρονα από την ίδρυση του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, βιβλιοπωλείο με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», παραδοσιακή ταβέρνα αλλά και μπαρ, και με δικά τους αφιερώματα, μαθητικό, φοιτητικό και εργατικό στέκι.

Κατ' επέκταση, αποσύρονται για τους μαθητές των ΕΠΑΛ τα διαφορετικά μεταξύ τους βιβλία που χρησιμοποιούνταν για τη διδασκαλία των διαφορετικών και διακριτών μαθημάτων (νεοελληνική γλώσσα και νεοελληνική λογοτεχνία) δηλαδή τα βιβλία «Εκφραση - Εκθεση» τεύχος Α' και «Εκθεση - Εκφραση» Τεύχος Β' καθώς και τα βιβλία «κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας» τεύχος Α' και τεύχος Β'. Αντί γι' αυτά επανεισάγονται στις τάξεις Α' και Β' ΕΠΑΛ τα βιβλία που είχαν χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά το 2000 στα (τότε) ΤΕΕ, για τη διδασκαλία του ενοποιημένου μαθήματος (πλέον) «Νέα Ελληνικά».

Σημειώνουμε, ότι στα ΓΕΛ, ωστόσο, τα παραπάνω βιβλία (κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας και «Εκθεση - Εκφραση») παραμένουν. Τα βιβλία αυτά χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα τόσο στα ΓΕΛ όσο και στα ΕΠΑΛ. Δηλαδή, η ενοποίηση του μαθήματος αφορά μόνο στα ΕΠΑΛ.

Τι σημαίνει αυτό;

Δεν θα υπάρχει πλέον ξεχωριστό βιβλίο για τη διδασκαλία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Στην ουσία, το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας καταργείται ως ιδιαίτερο και ξεχωριστό γνωστικό αντικείμενο για τις τάξεις Α' και Β'.

Συγκεκριμένα: Τα βιβλία «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» τεύχος α' και β' είναι βιβλία 500 και 550 σελίδων, αντίστοιχα. Περιλαμβάνουν το ιστορικό πλαίσιο που γέννησε κάθε λογοτεχνικό ρεύμα, εκτενείς εισαγωγές για τα γνωρίσματα των λογοτεχνικών ρευμάτων/σχολών - αφηγηματικές τεχνικές/τρόπους, διάκριση των ειδών της λογοτεχνικής έκφρασης, εισαγωγή στο κάθε ξεχωριστό έργο, βιογραφικά στοιχεία, ερωτήσεις - εργασίες).

Στα «νέα βιβλία», τα λογοτεχνικά κείμενα και στα δύο μαζί (Α' και Β' Λυκείου), δεν ξεπερνούν τα 40 «ατάκτως ερριμμένα» πλάι σε άρθρα από τον Τύπο, οδηγίες χρήσης κ.λπ.

Η συγγραφική ομάδα, βέβαια, αυτή την υποβάθμιση - κατάργηση της λογοτεχνίας την ονομάζει «συνδιδασκαλία γλώσσας και λογοτεχνίας».

Τα επανεισαγόμενα, λοιπόν, βιβλία με τον γενικό τίτλο «Νέα Ελληνικά» (Α' και Β' ΕΠΑΛ) αποτελούν την επιτομή της «αναβάθμισης» (των ΕΠΑΛ; των μαθημάτων;) πλάι, βέβαια, στην περικοπή ωρών (π.χ. η Ιστορία έχει απομείνει, από τις συνεχείς αναβαθμίσεις, 1 ώρα στην Α' Λυκείου), την υποστελέχωση εργαστηρίων, τις ελλείψεις στις υλικοτεχνικές υποδομές κ.λπ.

Χωρίς, φυσικά, να υποστηρίζουμε το περιεχόμενο των προηγούμενων βιβλίων, έχει σημασία να σταθούμε σε ορισμένα προβλήματα που δημιουργούνται, που αφορούν όχι μόνο στη «λογοτεχνική παιδεία» των μαθητών των ΕΠΑΛ, αλλά την ίδια τη γλωσσική τους συγκρότηση, τον τρόπο που μαθαίνουν να οργανώνουν τη γλώσσα και τη σκέψη τους.

Ειδικότερα:

1. Τα βιβλία αυτά δεν είναι αυτόνομα, όπως και οι ίδιοι οι συγγραφείς ομολογούν. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτά που αποσύρθηκαν. Γιατί, λοιπόν, αποσύρθηκαν από τους μαθητές των ΕΠΑΛ που τα χρειάζονται περισσότερο (ελάχιστα παιδιά των ΕΠΑΛ έχουν την οποιαδήποτε εξωσχολική βοήθεια). Τι θα κάνουμε; Θα βγάζουμε φωτοτυπίες; Και πού; Και με τι;

Μήπως έτσι κι αλλιώς τα παιδιά των ΕΠΑΛ, που τα περιμένει η μαθητεία, δεν πρέπει να μάθουν και πολλά - πολλά; Αυτή είναι η «ισότητα των ευκαιριών» για την οποία μιλά υποκριτικά η κυβέρνηση;

2. Υπάρχει ασυνέχεια ανάμεσα στα «νέα» βιβλία Α' και Β' Λυκείου και στο βιβλίο «Εκφραση - Εκθεση» για την Γ' Λυκείου που παραμένει στα ΕΠΑΛ. Μήπως, τελικά, θα οδηγηθούμε και σε νέα απόσυρση βιβλίων στη Γ' Λυκείου, για να «ομαλοποιηθεί» η κατάσταση, στα μέτρα της κυβέρνησης;

3. Τα γλωσσικά φαινόμενα δεν μπορούν να διδαχθούν επαρκώς από το ίδιο το βιβλίο. Το βιβλίο στις περισσότερες περιπτώσεις κάνει μια απλή αναφορά.

Για παράδειγμα, στη σελίδα 37 στα «Νέα ελληνικά» Α' ΕΠΑΛ ζητείται οργάνωση κειμένου - διαγράμματος, χωρίς κανένα υπόδειγμα.

Λείπει η θεωρία με συνοχή και συνέχεια, οι πρακτικές ασκήσεις, τα παραδείγματα.

Η ύλη δεν είναι ούτε σωστά δομημένη, ούτε δοσμένη μεθοδολογικά. Είναι στην κυριολεξία «πλίνθοι και λίθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα».

Για παράδειγμα, στα «Νέα Ελληνικά» της Α' ΕΠΑΛ (στη σελ. 44, άσκηση Γ. «ερμηνεία κειμένου»), ζητείται να βρεθούν επιχειρήματα, όταν η ελάχιστη αναφορά στο τι είναι το επιχείρημα γίνεται στη 2η ενότητα του βιβλίου σελ. 82, δηλαδή αργότερα...

Απ' ό,τι φαίνεται, η ουσιαστική γνώση και καλλιέργεια της γλώσσας για τους μαθητές των ΕΠΑΛ είναι «ψιλά γράμματα» για την κυβέρνηση.