ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η αλήθεια για τη χρηματοδότηση...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποκαλυπτικός είναι ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης, σε συνέντευξή του στο χτεσινό «Εθνος», σχετικά με το διαβόητο ζήτημα της «χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος». Αφού αναφερθεί, επί μακρόν, στις «μεγάλες ανατροπές του υφιστάμενου ασφαλιστικού συστήματος» (τη διαμόρφωση, δηλαδή, της κατώτατης σύνταξης του ΙΚΑ στις 128.000(!) δραχμές και του ποσοστού αναπλήρωσης στο 70%, για τους ασφαλισμένους μετά το 1993) σημειώνει και τα εξής: «Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το κόστος, αλλά και για να βελτιώσουμε συνολικά τα οικονομικά του ασφαλιστικού συστήματος, πραγματοποιούνται μια σειρά από αλλαγές σε πολλά ζητήματα, σε πολλές παραμέτρους του ασφαλιστικού συστήματος (...). Ολ' αυτά τα μέτρα δημιουργούν σοβαρές εξοικονομήσεις, οι οποίες όχι μόνο φτάνουν, αλλά και περισσεύουν για τις δαπάνες τις οποίες προκαλούν οι δυο ανατροπές που κάνουμε στις ρυθμίσεις της ΝΔ. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν, ότι κάθε άλλο παρά μικροδιορθώσεις είναι αυτά τα οποία θα υλοποιήσει η κυβέρνηση».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο υπουργός Οικονομίας ομολογεί ότι τα κυβερνητικά μέτρα, όχι μόνο χειροτερεύουν το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα. Οχι μόνον εξοικονομούν και τα αναγκαία ποσά, για τις ψευτο-διορθώσεις του νόμου Σιούφα (ασφαλισμένους μετά την 1.1.1993), αλλά και θα περισσέψουν κιόλας...

Αυτή είναι η αλήθεια, για τη διαβόητη χρηματοδότηση του συστήματος.

... του ασφαλιστικού συστήματος

Τα παραπάνω φανερώνουν - εκτός των άλλων - και την ολωσδιόλου ανύπαρκτη αξία των αλλεπάλληλων σχετικών δηλώσεων και... δεσμεύσεων του υπουργού Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκη, για «επαρκή χρηματοδότηση» του Ασφαλιστικού. Και μπορεί, οι δηλώσεις αυτές να επιχειρούν, τόσο τη διαμόρφωση μιας ψεύτικης εικόνας για τα κυβερνητικά μέτρα, όσο και τη διευκόλυνση του «διαλόγου», όμως δεν πείθουν πλέον ούτε τους καθεστωτικούς κονδυλοφόρους. Γράφει ο Ν. Νικολάου (στο «Βήμα» της Κυριακής): «... Τα ποσά που θα δεσμευτούν για το ΙΚΑ τελούν υπό την αίρεση ότι ο προϋπολογισμός από το 2005 ως το 2010 αλλά και μετά θα έχει τα αναγκαία έσοδα. Αυτή όμως η αίρεση δεν είναι ούτε σίγουρη ούτε προβλέψιμη. Π.χ., εφέτος και τα επόμενα λίγα χρόνια θα έχουμε ένα ρυθμό ανάπτυξης της τάξεως του 4% και άνω λόγω των κονδυλίων του Γ' ΚΠΣ, όπως και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν όμως, εξαντλουμένων των ευκαιριών αυτών, ο ρυθμός ανάπτυξης πέσει, με αποτέλεσμα να περιοριστούν αντιστοίχως τα έσοδα του προϋπολογισμού, τι θα κάνει ο διάδοχος τού κ. Ν. Χριστοδουλάκη, με δεδομένο μάλιστα ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας θα απαγορεύει τα δημοσιονομικά ελλείμματα;».

Προβοκατόρικο τσουβάλιασμα

Αγγίζει τα όρια της γελοιότητας, αλλά όσο δεν αποδοκιμάζεται από την ηγεσία του κόμματός του μάλλον την εκφράζει. Ο λόγος για τον τομεάρχη Δημόσιας Τάξης της ΝΔ Χρ. Μαρκογιαννάκη, ο οποίος, σε χτεσινή του δήλωση, συσχετίζει προβοκατόρικα την προχτεσινοβραδινή επίθεση στο αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων με ...τη διαδήλωση του ΠΑΜΕ στο Μέγαρο Μαξίμου την περασμένη βδομάδα. Ολα αυτά, υποτίθεται, για να καταδείξει την...«αδυναμία» της αστυνομίας να αστυνομεύσει, τσουβαλιάζοντας σκόπιμα τις διαδηλώσεις των εργαζομένων με τις προβοκατόρικες ενέργειες. Δε χρειάζεται να ειπωθεί για ποιον «δουλεύει».

Πλήρης ευθυγράμμιση

Ο υποψήφιος της γαλλικής Αριστεράς (σ.σ. ο Λιονέλ Ζοσπέν) στο μανιφέστο του επιβεβαιώνει τα γαλλικά σχέδια για το μέλλον της Ευρώπης, τα οποία, με μικρές μόνο διαφορές, υιοθετούν από κοινού τόσο η Αριστερά όσο η γαλλική Δεξιά. Αυτά μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι ανταποκριτές από την ευρισκόμενη σε προεκλογική περίοδο Γαλλία. Και προχωρούν παραπέρα, σημειώνοντας βασικές πλευρές και διάφορα άλλα, σχετικά με το αναλυτικό περιεχόμενο των σχεδίων, που υιοθετούν από κοινού τόσο η γαλλική Δεξιά όσο και η... Αριστερά. Τα οποία, όμως, δε χρειάζεται να τα αναπαραγάγουμε, μια και είναι ίδια με αυτά που είπαν τις προάλλες στη Βουλή οι Κ. Σημίτης και Κ. Καραμανλής, με αφορμή τη συζήτηση για την επικύρωση της Συνθήκης της Νίκαιας. Πλήρως ευθυγραμμισμένοι η ευρωπαϊκή Δεξιά και οι κάθε λογής συνοδοιπόροι της...

Τα ποδοσφαιρικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΚΑΛΑ, δεν περιμέναμε τώρα τα επεισόδια στο γήπεδο της Λεωφόρου, για να καταλάβουμε την ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου! Οι αγριότητες στο χώρο των γηπέδων είναι αρκετά συχνές και ιδιαίτερα σχετικές με την... αγριότητα των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται.

Και βέβαια ο διάλογος στον οποίο υποχρεώθηκε να μπει η κυβέρνηση μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, με τον πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκού (που ήταν μέσα στα επεισόδια), είναι ενδεικτικός των εμπλοκών και των υποχρεώσεων.

Φυσικά όταν συντηρεί κανονικότατα η κυβέρνηση Σημίτη όλη αυτή την κατάσταση, μετά δεν μπορεί να κάνει πίσω. Οπότε τώρα ας βρουν άκρη μεταξύ τους. Το μόνο καλό είναι πως έχει αρκετή πλάκα η υπόθεση των μεταξύ τους δηλώσεων.

Εστω κι αν το θέαμα της Λεωφόρου μόνο αστείο δεν ήταν και φυσικά προκαλεί κάθε νοήμονα πολίτη. Μην αμφιβάλλετε ότι θα δούμε και χειρότερα στο μέλλον.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ βαρόνων χθες, ανάμεσα στον υπουργό Αμυνας Γιάννο Παπαντωνίου και τη Βρετανίδα υφυπουργό Εξωτερικών βαρόνη Σίμονς. Φυσικά ο Γιάννος δεν έχει τίτλο, έχει όμως τα κονδύλια του υπουργείου Αμυνας. Ξέρετε ποια λέμε, αυτά που πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος.

Και φυσικά γι' αυτά συζήτησαν όπως άλλωστε δήλωσαν και μετά τη συνάντηση. Διότι κι άλλοι εξοπλισμοί βρίσκονται ενόψει και φυσικά σε τέτοια θέματα οι «σύμμαχοί» μας δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Ο προσανατολισμός (δηλαδή οι ανάγκες του ΝΑΤΟ) μπορεί να είναι δεδομένος για τους εξοπλισμούς, ο προμηθευτής όμως δεν είναι πάντα δεδομένος και οι διάφοροι «σύμμαχοι - παραγωγοί» θεωρούν ότι πάντα έχουν δικαίωμα στην «πίτα».

ΤΡΙΑΝΤΑ χιλιάδες θέσεις εργασίας καταργεί η εταιρία στην οποία παραδόθηκαν τα χυδρομεία της Βρετανίας χωρίς μάλιστα τον παραμικρό ενδοιασμό. Λέτε να έχουν δισταγμούς αυτοί που θα αναλάβουν τα δικά μας ταχυδρομεία τα οποία ως γνωστόν βρίσκονται σε διαδικασία εκποίησης;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος αθλητισμός;

Ποιος αθλητισμός; Ποιο ποδόσφαιρο; Ποιο δίκιο ή άδικο; Για χιλιοστή φορά, αποδείχνεται ότι τίποτα απ' όλα αυτά δεν έχει θέση σ' αυτό που ονομάζεται ελεύθερη αγορά και στο χώρο του αθλητισμού, ή, καλύτερα, αυτό που είναι η σύγκρουση των μερίδων του μεγάλου κεφαλαίου και στο χώρο του αθλητισμού. Σ' αυτήν τη σύγκρουση, δε μετράνε γκολ, φάουλ, πέναλτι, οφσάιντ, ή μετράνε μόνο στο βαθμό που μεταφράζονται σε δισεκατομμύρια, που θα χρησιμέψουν, ή για να φέρουν άμεσα και άλλα δισεκατομμύρια, ή για να προωθήσουν άλλες σκοπιμότητες, π.χ., διεκδίκηση μεριδίου στην αγορά, στην πολιτική εξουσία κ.ά.

Επιβολή της λογικής της ζούγκλας, όπου κάθε τόσο ο ένας εμφανίζεται αδικημένος, ανεξάρτητα από τα πραγματικά γεγονότα και με το «έτσι θέλω» διεκδικεί το δικαίωμα να τα κάνει όλα καλοκαιρινά και ο άλλος δίνει τη μάχη του να σωθεί η αγορά και το μερίδιό του. Ρόλοι, που εναλλάσσονται κατά περίπτωση σχεδόν καθημερινά, ανάλογα και με τα γεγονότα. Πότε ο ένας στο ρόλο του «άσχημου», με τον άλλο στο ρόλο του «καλού», μέχρι την επομένη που γίνεται η ανταλλαγή του καταμερισμού. Στο ενδιάμεσο, οι συνένοχοι που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και σπρώχνουν λέξεις στο χαρτί, ή στήνουν παράθυρα στο τηλεοπτικό γυαλί, μοιράζοντας, κατά περίπτωση, της ημέρας το «δίκιο» ή το «άδικο», για να ανακατεύουν στις ασχημονίες και στις διεκδικήσεις του μεγάλου κεφαλαίου και την κοινή γνώμη. Για να πετύχει αυτός ο στόχος, ακούγονται τα πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα περί «εικόνας της χώρας στο εξωτερικό», «περί ευθύνης μπροστά στους Ολυμπιακούς Αγώνες...» και άλλα του είδους, που καρφώνουν την παλιά τεχνική της αστικής τάξης, να προσπαθεί να κάνει τους στόχους της, στόχους όλου του λαού ή έστω μεγάλης μερίδας του.

Οταν κατορθώνουν να οπαδοποιούν το «δίκιο» ή το «άδικο» της μέρας, έχουν κατορθώσει να μετατρέψουν το καημό του μεγάλου κεφαλαίου σε λαϊκό καημό και ανησυχία. Εχει πετύχει ο αποπροσανατολισμός και ο χαμένος του σήμερα θα είναι ο κερδισμένος του αύριο, αφού πάντα ο στόχος είναι να μείνει ζωντανό το ενδιαφέρον για την αγορά. Μια αγορά, που, όταν δεν πουλάει το αθλητικό θέαμα, αυτό καθ' εαυτό, πουλάνε τα βίαια γεγονότα, οι τραυματισμοί, οι συλλήψεις ή οι μη συλλήψεις, η δράση ή η μη δράση της αστυνομίας, τα ανοιγμένα κεφάλια, οι εύστοχες ή οι άστοχες δηλώσεις και τόσα άλλα «σε δουλιά να βρισκόμαστε...».

Ο αθλητισμός έχει νόημα σαν τη διαρκή ατελείωτη προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί με επιδόσεις δύναμης και τεχνικής τα όριά του. Σταγόνα - σταγόνα ιδρώτα, ανοίγει το δρόμο για καλύτερο μελλοντικό άνθρωπο, διδάσκοντας ταυτόχρονα έννοιες, όπως την εργασία, την προσπάθεια, τη συλλογικότητα, τη γνώση, την πειθαρχία, την αφοσίωση, την υπομονή και τόσες άλλες. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν υπάρχει στην καπιταλιστική αγορά...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Βολική διάχυση ευθυνών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξαιρετικά βολικό αυτό το, κατόπιν εορτής, «παιχνίδι των ευθυνών» που ανάβει μετά από κάθε σημαντικό γεγονός (ή συμφορά, διαλέγετε και παίρνετε). Εχει πάντα έναν κοινό παρονομαστή: Ολοι φταίνε, (άρα) κανείς δε φταίει! Η συνταγή αυτή εφαρμόζεται και για τις βαρβαρότητες στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας: Φταίνε οι παράγοντες, η διαιτησία, η αστυνομία, οι χούλιγκανς. Ποιος όμως ωφελείται κυρίως από αυτή τη «θεώρηση των πραγμάτων»; Ποιος άλλος από την εφαρμοζόμενη πολιτική, που μένει στο απυρόβλητο, παρόλο που αυτή έχει παραδώσει ένα λαϊκό άθλημα, όπως το ποδόσφαιρο, στις διόλου - «ανώνυμες εταιρίες», στην ακόρεστη δίψα τους για κέρδη, και πολλαπλή χρησιμοποίησή του αθλήματος για την επίτευξη γενικότερων οικονομικοπολιτικών στόχων τους. Είναι θλιβερή, λοιπόν, η δικαιολογία των κυβερνητικών (Βενιζέλος, Κουράκης, Πρωτόπαπας) που εγκαλούν «τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου να εφαρμόσουν τη νομοθεσία προς κάθε κατεύθυνση»! Με άλλα λόγια, ενώ τα εκχωρούν όλα στις «δυνάμεις της αγοράς», ταυτόχρονα δηλώνουν αδυναμία να τις ελέγξουν και αφήνουν τα πάντα «στην τύχη». Διάχυση λοιπόν ευθυνών παντού και πουθενά. Δεν υπάρχει πιο σίγουρος δρόμος που να εγγυάται την επανάληψη των εκτρόπων.

Σκιρτήματα αναγέννησης

Χαρμόσυνη και ελπιδοφόρα η είδηση από την Ιταλία, σκίζει τα σκοτάδια των δύσκολων καιρών της κυριαρχίας του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι διαδήλωσαν το περασμένο Σάββατο στη Ρώμη ενάντια στον «μπερλουσκονισμό» και το νεοφιλελευθερισμό, ενάντια στα προετοιμαζόμενα από την ιταλική κυβέρνηση αντεργατικά νομοσχέδια και μέτρα. Η μεγαλύτερη λαοθάλασσα στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση του Μπερλουσκόνι. Οι εργαζόμενοι στην Ιταλία πήραν επάξια τη σκυτάλη από τη Βαρκελώνη, μια βδομάδα νωρίτερα. Οι εργαζόμενοι έδειξαν τη δύναμή τους, έβαλαν βαθιά τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και κανείς δεν μπορεί να τους αγνοήσει, έστω και αν κατέχει ...το σύνολο των ΜΜΕ (όπως ο Μπερλουσκόνι), έστω και αν έχει «σύμμαχο» τη «σκοτεινή» τρομοκρατία.

Χωρίς κανείς να βιάζεται, ωστόσο δεν μπορεί να μη σημειώσει ότι πρόκειται για σκιρτήματα μιας αναγέννησης του εργατικού κινήματος στην Ευρώπη - και όχι μόνον - που θα βάλει, αργά ή γρήγορα, επί τάπητος και το θέμα της εξουσίας. Ο νέος αιώνας θα είναι αιώνας των επαναστάσεων.

Μεταστρέφεται η βρετανική κοινή γνώμη

Μπορεί ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τ. Μπλερ, και η κυβέρνησή του, να στέλνουν κι άλλους Βρετανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν και να παρέχουν την ολόπλευρη στήριξή τους στα πολεμικά σχέδια του Τζ. Μπους ενάντια στο Ιράκ, αλλά η κοινή γνώμη στη Μεγάλη Βρετανία όλο και λιγότερο υποστηρίζει αυτή την πολιτική. Αυτό γίνεται φανερό από δημοσκόπηση, που δημοσίευσε χτες η εφημερίδα «Γκάρντιαν». Σύμφωνα με την έρευνα, περισσότεροι από τους μισούς Βρετανούς δεν εγκρίνουν τη συμβολή της κυβέρνησής τους σε μια πιθανή στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ, εναντίον του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ. Στη δημοσκόπηση πήραν μέρος 1.001 άτομα, άνω των 18 ετών, απ' όλη τη χώρα και σχεδόν το 51% δηλώνουν αντίθετοι με όποια υποστήριξη σε τέτοια επιχείρηση, ενώ, τόσο πέρυσι, όσο και πριν τρία χρόνια, σε ανάλογες έρευνες της κοινής γνώμης, έδειχναν πως η πλειονότητα των Βρετανών επικροτούσε μια στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράκ.

Τι θα γίνει;

Το επόμενο και όχι το σημερινό Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) θα προχωρήσει στη διαδικασία παροχής αδειών στους τηλεοπτικούς σταθμούς, ανακοίνωσε προχτές ο Χρ. Πρωτόπαππας στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που είναι μέλη του αρμόδιου Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας. Ο λόγος; Σύμφωνα με όσα είπε ο υπουργός, ο λόγος είναι η αντικειμενική αδυναμία του ΕΣΡ να προχωρήσει στον ουσιαστικό έλεγχο των «πόθεν έσχες» των μετόχων. Για παράδειγμα, αρκετοί μέτοχοι κρύβονται πίσω από «οφ σορ» εταιρίες, όπου είναι νομικά αδύνατο - με τα σημερινά ισχύοντα - να υπάρξει ο οποιοσδήποτε έλεγχος.

Γεννάται, επομένως, ένα κρίσιμο ερώτημα: Το επόμενο ΕΣΡ πώς θα ελέγξει τα όσα δεν μπορεί για αντικειμενικούς λόγους να ελέγξει το σημερινό; Θα αλλάξουν μήπως τα σημερινά δεδομένα σχετικά με τις «οφ σορ» εταιρίες; Προφανώς και όχι. Θα αλλάξει η διαδικασία αδειοδότησης; `Η, μήπως, αναμένεται να ξεπεραστούν όλα, αφού η σύνθεση του επόμενου ΕΣΡ θα είναι πολύ διαφορετική από τη σημερινή; Αναμένομεν...

Αγωνιστικό Κιλελέρ

Αγωνιστικός φόρος τιμής κι όχι υποκριτικές αγωνιστικές φιέστες οφείλεται στους κολίγους της Θεσσαλίας, που πριν 92 χρόνια έδωσαν την ψυχή τους και τη ζωή τους, για να ανατρέψουν το καθεστώς των τσιφλικάδων. Το Κιλελέρ και το μήνυμά του παραμένει πάντα επίκαιρο για την αγροτιά. Δείχνει το δρόμο για τη συνέχιση και ένταση του αγώνα ενάντια σε μια αντιαγροτική πολιτική, που θέλει τους μικρομεσαίους αγρότες σύγχρονους κολίγους, «υπηρέτες» των συμφερόντων των επιχειρηματιών γης, των βιομηχάνων και των πολυεθνικών.

Στη Λάρισα στις 31 του Μάρτη, οι συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις «τιμούν» την 92η επέτειο του ξεσηκωμού των Θεσσαλών κολίγων, με παναγροτικό συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία της πόλης. Πρόκειται για ένα συλλαλητήριο, που αποτελεί συνέχεια των αγώνων της αγροτιάς ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της κυβέρνησης και όσων στηρίζουν αυτή την ολέθρια πολιτική. Η μικρομεσαία αγροτιά, για άλλη μια χρονιά, βρίσκεται σε αναβρασμό, βλέποντας να της κλέβουν τους κόπους της και τη σοδειά της, να την οδηγούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, να την ξεκληρίζουν και να τη ρίχνουν στην ανεργία. Κι αν θέλουν, οι μικρομεσαίοι αγρότες να μείνουν και να ζήσουν στα χωριά τους, πρέπει να αγωνιστούν, για να ανατραπεί αυτή η αντιαγροτική πολιτική και να παραμεριστούν οι εκφραστές της.

Το Κιλελέρ δεν μπορεί να τιμηθεί με κακοστημένες φιέστες, που έχουν προγραμματιστεί για τις 31 του Μάρτη, από κυβέρνηση και ΝΔ. Από τέτοιες φιέστες, όπου κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση θα «σπρώχνονται» στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, με μόνο σκοπό ποιος θα εξαπατήσει επιτυχώς τη μικρομεσαία αγροτιά, δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα το ουσιαστικό, τίποτα το αποτελεσματικό. Οι αγρότες δεν πρέπει να ξεχνούν ποιοι είναι αυτοί, είτε ανήκουν στην κυβέρνηση και το μηχανισμό της, είτε ανήκουν στη ΝΔ και το μηχανισμό της που βάζουν πλάτες, για να περάσει η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης, υπονομεύοντας το μέχρι τώρα αγώνα και τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ο φετινός γιορτασμός του Κιλελέρ, δεν μπορεί για κανένα λόγο, να είναι αποκομμένος από τα πραγματικά προβλήματα της αγροτιάς. Δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από τα συνολικά προβλήματα του λαού. Η αναγκαιότητα του δυναμώματος του παλλαϊκού αγώνα προβάλλει επιτακτικά. Αγρότες, εργάτες, επαγγελματοβιοτέχνες, συνταξιούχοι και νεολαία, πρέπει να παλέψουν ενωμένοι για την ανατροπή την αντιλαϊκής πολιτικής που πλήττει εξίσου βάρβαρα όλους τους. Κι όσον αφορά τους αγρότες η ανατροπή αυτής της πολιτικής επιβάλλει τη συνέχιση των αγώνων σε αυτή την κατεύθυνση, για να μη γίνουν οι κολίγοι των σύγχρονων τσιφλικάδων του 21ου αιώνα.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ