Πέμπτη 25 Φλεβάρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σημειώσεις και για τα τρία κείμενα

Εχω κάποιες σημειώσεις σχετικά με τα τρία κείμενα και συγκεκριμένα:

Στη σελίδα 3 κεφάλαιο Α.

Στην εισήγηση αναφέρεται «μετά τη νίκη της αντεπανάστασης». Ο τρόπος αυτός δεν βοηθά να βγουν τα σωστά συμπεράσματα πώς έγινε η ανατροπή. Οι λαοί που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ενωση, περίπου 15 χώρες, ήθελαν την ανατροπή; Πρέπει να διευκρινίζεται ότι στο σύνολό τους οι λαοί που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ενωση κατά το δημοψήφισμα δεν ήταν υπέρ της διάλυσης, αλλά οι οπορτουνιστές προδότες αγνόησαν τη λαϊκή εντολή και διέλυσαν τη χώρα.

Στις σελίδες 19 έως 20 αναφέρονται οι επιδιώξεις της τουρκικής άρχουσας τάξης. Αυτό που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι την όρεξη της Τουρκίας άνοιξε πρώτος ο Ανδρέας Παπανδρέου, με παρότρυνση βέβαια των συμμάχων Ευρωπαίων και Αμερικανών, στη διάσκεψη που έγινε στον Αγιο Νικόλαο Κρήτης, την οποία συνέχισε ο Σημίτης. Αυτό ισχύει και για την παραβίαση του εναέριου χώρου, αφού είναι γνωστό ότι οι σύμμαχοι Αμερικανοί αναγνωρίζουν τα σύνορα ως ενιαίο σύνολο άμυνας όλου του ΝΑΤΟικού μπλοκ.

Επίσης στη σελίδα 40 τα αναφερόμενα οπορτουνιστικά κόμματα πρέπει να τονιστεί ότι με την πολιτική τους βοηθάνε στον αποπροσανατολισμό του εργατικού δυναμικού, ελπίζοντας ότι έτσι θα ασφαλίσουν τους πλουτοκράτες ώστε να είναι ελεύθεροι να εκμεταλλεύονται τους λαούς.

Στη σελίδα 20 οι Θέσεις αναφέρουν το θέμα του Κυπριακού. Από τη στιγμή που οι Αμερικανοί βοήθησαν την Τουρκία να καταλάβει το 35%, σε τι βοηθάει αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος της Κύπρου που εντάσσεται στο ΝΑΤΟ. Αυτό θεωρείται πατριωτικό;

Επίσης, όλοι οι αρχηγοί των αστικών κομμάτων συμφωνούν για το δικαστήριο της Χάγης, σε περίπτωση που χρειαστεί, στο διεθνές δικαστήριο είναι γνωστό ότι οι εντολές έρχονται από τους Αμερικανούς και το πλουτοκρατικό κεφάλαιο, και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στο θέμα της Γιουγκοσλαβίας, την οποία διαμοίρασαν όπως ήθελαν.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Μονεμβασιά Λακωνίας


Γεράσιμος Γιακουμάκης
Ετών 94, αντιστασιακός

Ενα σχόλιο για τις Θέσεις

Καλημέρα σας

Aνήκω σε αυτό που θα λέγαμε φίλος του ΚΚΕ, διαβάζω και ενημερώνομαι. Σήμερα πήρα και το τρίτο μέρος των Θέσεων για το Συνέδριο.

Εκεί που θα ήθελα να κάνω αν γίνεται ένα σχόλιο.

Το ΚΚΕ είναι μόνο του στο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς, χωρίς σύμμαχο μέσα ή έξω από τη Βουλή.

Ο σύμμαχος όμως είναι στις κοινωνικές δυνάμεις που ριζοσπαστικοποιούνται, δυστυχώς αρκετές προς τον χώρο της ακροδεξιάς. Υπάρχει όμως και ένα πεδίο της παλαιάς λεγόμενης σοσιαλιστικής αριστεράς που είτε δεν συμμετέχει είτε χάθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ ή κάποια γκρουπ της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Εδώ υπάρχει έλλειμμα από την οργάνωση του ΚΚΕ να πλησιάσουν αυτές οι δυνάμεις.

Είναι θέμα και πρόθεσης βέβαια ένας οργανωμένος διάλογος. Παράλληλα χρειάζεται ένα άνοιγμα οργανωτικό στις δυνάμεις αυτές.

Φιλικά


Χρήστος Στεργίου
Πολιτικός επιστήμονας,Παγκράτι, Αθήνα

Για τη συλλογική αξιοποίηση και μελέτη της πείρας από τη δουλειά του Κόμματος στην εργατική τάξη

Στο πρώτο κείμενο Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος, που αποτελεί και το βασικό κείμενο των Θέσεων, πιάνονται μια σειρά πλευρές για τη βελτίωση της καθοδηγητικής μας δουλειάς, ειδικά σε συνθήκες που βαραίνει η υποχώρηση του κινήματος.

Θεωρώ ότι μια από τις πλευρές για να μπορέσει να περάσει η καθοδηγητική μας δουλειά σε μια ανώτερη φάση, ποιοτικά και ποσοτικά, είναι το ζήτημα της συλλογικής αξιοποίησης και μελέτης της πείρας και ειδικά στο κίνημα.

Πείρα θετική και αρνητική, που συγκεντρώθηκε τα προηγούμενα χρόνια από μάχες που δώσαμε, αλλά και νέα πείρα που συγκεντρώνεται καθημερινά από τη δουλειά και δράση των κομμουνιστών, τη δράση συνολικά του Κόμματος, ειδικά στις σημερινές συνθήκες.

Τα προηγούμενα χρόνια βελτιώθηκε σε ένα βαθμό η λειτουργία των Οργάνων, υπήρχε ανησυχία και προβληματισμός, καλύτερη προετοιμασία της συζήτησης, των ίδιων των εισηγήσεων, αλλά και αποτύπωση συμπερασμάτων. Την ίδια στιγμή, όμως, αυτή η προσπάθεια δεν μεταφράζεται σε συλλογική αξιοποίηση και μελέτη της πείρας, άρα σε βελτίωση του τρόπου καθοδήγησης για να μπορέσει το Κόμμα να παίξει τον ηγετικό, επαναστατικό του ρόλο.

Στην Πάτρα, συγκεντρώνεται σήμερα πλούσια πείρα, θετική και αρνητική, από τη δουλειά μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, από την παρέμβασή μας σε κλάδους, αλλά και από την προσπάθεια για βελτίωση των συσχετισμών στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Πείρα που συζητήθηκε από τα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος στην περιοχή, που προσέφερε νέα γνώση, ανέδειξε δυσκολίες αλλά και δυνατότητες.

Καταρχήν είναι θετική μια τέτοια προσπάθεια από πλευράς Οργάνων, δηλαδή η σταθερή και σε βάθος συζήτηση, ο έλεγχος για το πώς υλοποιούνται τα καθήκοντα στο κίνημα με βάση τη στρατηγική μας, η συλλογικότητα στην προετοιμασία της συζήτησης και της εξαγωγής συμπερασμάτων και όχι μόνο η ατομική ευθύνη του κάθε στελέχους ανάλογα με τις χρεώσεις του. Αυτή η προσπάθεια βελτίωσε συνολικά τη λειτουργία των Οργάνων και ειδικά της Επιτροπής Περιοχής και του Γραφείου της, έγιναν βήματα στο να βαθαίνει η συζήτηση, στο πώς δουλεύουμε με τη στρατηγική μας.

Παρ' όλα αυτά, όμως, παραμένει ζητούμενο το πώς αξιοποιείται συλλογικά αυτή η νέα πείρα, ο τρόπος δουλειάς μας. Είναι κρίσιμο όλα αυτά να μη μένουν μόνο στο κεφάλι ορισμένων στελεχών. Χρειάζεται να αποτυπώνονται στην καθημερινή δράση του κάθε μέλους και στελέχους του Κόμματος, να παίρνουν «σάρκα και οστά» στην ίδια την καθοδηγητική μας δουλειά για τη συνολική βελτίωση της δουλειάς του Κόμματος.

Είναι ζητούμενο δηλαδή αν δουλεύουμε με τα εξής ζητήματα που βγαίνουν ως πείρα από τη δουλειά μας στην Πάτρα και επιβεβαιώνουν παράλληλα και τις Θέσεις της ΚΕ. Δηλαδή ότι:

Μόνο η ακούραστη πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών στο χώρο δουλειάς και στα σωματεία μπορεί να προκαλέσει ρήγματα και ανατροπές σε επίπεδο συνείδησης, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αγώνες. Είναι λοιπόν κρίσιμο, και σε αυτό κρινόμαστε όλοι, η άμεση εμπλοκή μας στην οργάνωση της πάλης, η πρωτοπόρα δράση όλων μας στο κίνημα, το κατά πόσο ο καθένας αναδεικνύεται σε ηγέτη στο χώρο του. Στην πρωτοβουλία που πήραμε για την αλλαγή της άσχημης κατάστασης στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας αποδείχτηκε ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο η στάση και δράση συντρόφων που είχαν τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Σωστά όλη μας η προσπάθεια συγκεντρώνεται για να διαμορφωθεί μια μαζική, μαχητική πρωτοπορία εργατών σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, σε βιομηχανικές ζώνες και μεγάλες πόλεις.

Οταν η προσπάθειά μας είναι καλά προετοιμασμένη, με καλή γνώση των εξελίξεων, της κατάστασης, της δράσης του αντιπάλου και των μηχανισμών του και παράλληλα έχεις επεξεργαστεί το πλαίσιο διεκδικήσεων, ακόμη και τη μορφή πάλης, η δουλειά σου έχει αποτελέσματα, δίνει ώθηση και προσανατολισμό στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Χρειάζεται να έχουμε την πρωτοβουλία κινήσεων, ακόμη και εκεί που έχουμε λιγοστές δυνάμεις. Δεν είναι κριτήριο να έχεις δράση και πρωτοβουλία μόνο εκεί που πλειοψηφείς, το δύσκολο είναι να έχεις την πρωτοβουλία και εκεί που ο συσχετισμός δεν είναι υπέρ σου. Οπου αφήνουμε κενό το σίγουρο είναι ότι θα το αξιοποιεί ο αντίπαλος και με αρνητικά αποτελέσματα για την εξέλιξη του ίδιου του αγώνα.

Για να έχουν αποτέλεσμα οι αγώνες απαιτείται και καλή επεξεργασία στη γραμμή συσπείρωσης νέων δυνάμεων, στη συμπόρευση με τμήματα εργαζομένων που δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας, αλλά προβληματίζονται, παρακολουθούν στενά τη δράση μας. Ενα στοιχείο που βοήθησε στην Πάτρα για να έχουμε αποτελέσματα στη βελτίωση των συσχετισμών, στην ανάπτυξη δράσης στους κλάδους, είναι γιατί συσπειρώθηκαν δίπλα μας νέες δυνάμεις που μαζικοποίησαν τα συνδικάτα, μπήκαν στη μάχη, ηγήθηκαν στους χώρους δουλειάς τους, είναι γιατί υπήρξαν και δυνάμεις που έκαναν το βήμα και συμπορεύτηκαν μαζί μας. Δυνάμεις που σήμερα βγάζουν συμπεράσματα και μπορούν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω.

Δεν αρκεί η εγγραφή κάποιου στο σωματείο. Είναι το πρώτο βήμα, η πρώτη επαφή με τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Το ζητούμενο είναι η συμμετοχή και δράση του, η στήριξη για να γίνει πρωτοπόρος, που περνά από την ίδια τη λειτουργία του συνδικάτου.

Οι σημερινές συνθήκες, που η δυσκολία και συνθετότητά τους αποκτούν κάπως μόνιμα χαρακτηριστικά, είναι ανάγκη όλο το στελεχικό δυναμικό, τα ίδια τα Οργανα του Κόμματος να διαθέτουν χρόνο για τη μελέτη της πείρας και των εξελίξεων. Ειδικά, η σε βάθος μελέτη της πείρας της ταξικής πάλης, της προσπάθειας για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος μπορεί να βοηθήσει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της καθοδηγητικής ικανότητας. Πόσο μάλλον η συλλογική αξιοποίησή της κόντρα σε μονομέρειες και τυπική διεκπεραίωση καθηκόντων ανάλογα με τον καταμερισμό του καθένα.

Η συμφωνία με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος δεν είναι ένα τυπικό ζήτημα, ούτε ζήτημα καθαρά μόνο συμφωνίας. Αν μείνουμε μόνο στο επίπεδο της συμφωνίας και δεν αλλάξει τίποτα στη δουλειά μας, συλλογική και ατομική, τελικά δεν κάναμε τίποτα. Ολοι μας θα κριθούμε τα επόμενα χρόνια στο κατά πόσο οι Θέσεις και αύριο οι Αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου θα γίνουν πλευρές της δουλειάς και καθοδηγητικής μας προσπάθειας. Σε αυτό απαιτείται υψηλό αίσθημα ευθύνης και απαιτητικότητας, επιμονή και τόλμη.

Ζήτω το 21ο Συνέδριο του Κόμματός μας.


Σωτήρης Παρίσης
Μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕΠάτρα, 14/02/2021

Μορφωτική - πολιτιστική αντεπίθεση στις γραμμές της ΚΝΕ

Το έδαφος της σύνθετης σημερινής κατάστασης που περιγράφουν οι Θέσεις, με την μακρόχρονη επίδραση της αντεπανάστασης, με την επόμενη φάση να δυσκολεύει κι άλλο, με τα αργά και κουραστικά χαρακτηριστικά στην καθημερινή ζωή και δράση, με την προοπτική του σοσιαλισμού να μοιάζει μακρινή χωρίς να γίνονται μεγάλης δυναμικής αγώνες, φέρνει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο «κάθισμα», που με τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας και τον εγκλεισμό φαίνεται να ρίχνει κι άλλο το ηθικό σε μεγάλο κομμάτι λαού και νεολαίας.

Ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσουν το Κόμμα και η ΚΝΕ την περίοδο που διανύουμε θα μπορούσε να περιγραφεί με τον στίχο του Ελύτη, που χρησιμοποιήσαμε σε μια πρόσφατη εκδήλωση του Στεκιού, «κάνε άλμα πιο γρήγορο απ' τη φθορά», γιατί αφορά μια επίμονη προσπάθεια να μην το βάλεις κάτω και να μάχεσαι κόντρα στο κλίμα.

Το πρόβλημα της υποχώρησης της μαρξιστικής και της γενικότερης μόρφωσης, στο οποίο αναφέρονται οι Θέσεις, υπάρχει σε μεγάλη κλίμακα, ιδιαίτερα στις ηλικίες της ΚΝΕ, και ερμηνεύει - μαζί με άλλους παράγοντες βέβαια - αρκετές από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο καθένας από μας, χωρίς πολλές φορές να το συνειδητοποιούμε ότι οφείλονται έως έναν βαθμό και εκεί. Συνδέεται με δυσκολίες, σε πολλά σημεία να βλέπουμε αδιέξοδο, να μη σκεφτόμαστε συνδυαστικά, να βλέπουμε ρηχά και ξεκομμένα τα καθήκοντα.

Το πνεύμα της μορφωτικής αναβάθμισης της δουλειάς για το Κόμμα χρειάζεται να συνδέεται με ένα ρεύμα μορφωτικής - πολιτιστικής αντεπίθεσης από τις πιο μικρές ηλικίες και την κλίμακα της ΚΝΕ, που να στοχεύει στο νου και την καρδιά των νέων κομμουνιστών και των νέων με ανήσυχο πνεύμα γύρω από την ΚΝΕ, πιάνοντας, μαζί με τα πολιτικά, και ευρύτερα ζητήματα που φαίνεται να απασχολούν τη νεολαία. Η λειτουργία της ΚΝΕ όντως ως σχολείου θα είναι κρίσιμη προετοιμασία και βοήθεια στους σκοπούς που θέτει το Συνέδριο.

Το ευρύ πολιτιστικό επίπεδο που περιγράφουν οι Θέσεις είναι προς κατάκτηση για όλους μας. Ενα από τα θετικά στοιχεία που άφησε η πλούσια πολιτιστική παρέμβαση του Κόμματος αυτήν την τετραετία, με αφορμή τις συγκεκριμένες ιστορικές επετείους, είναι ότι άνοιξαν οι ορίζοντες για πολλά μέλη και στελέχη της ΚΝΕ, κομμάτι του δυναμικού ευαισθητοποιήθηκε και είδε με ένα άλλο βάθος όσα παλεύει, ενισχύθηκε η αποφασιστικότητα - μπορεί όχι αυτόματα με το πέρας μιας εκδήλωσης, αλλά υπήρχε επίδραση.

Από τα παραδείγματα επιτυχημένου συνδυασμού της πολιτικής με την πολιτιστική δουλειά φαίνεται πόσο κρίσιμο είναι να αγκαλιάζει αυτός ο τομέας τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Αποδεικνύεται ότι πράγματι είναι ένα μέτωπο που μπορεί να μας βοηθήσει να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί.

Για παράδειγμα, το διάβασμα ενός λογοτεχνικού βιβλίου μπορεί να μη φέρνει σε ένα στέλεχος άμεση βελτίωση ενός δείκτη δουλειάς και να μοιάζει δευτερεύον, όμως σίγουρα μπορεί να του μεταδώσει πείρα, να τον βάλει σε σκέψη, να του τονώσει τη θέληση, ή έστω να τον κάνει να αποκτήσει πιο ευαίσθητες κεραίες γενικά για τα ανθρώπινα προβλήματα, για το άδικο, και άρα από καλύτερες θέσεις να μπορεί να αντιπαλέψει την τυποποίηση και την αποσπασματικότητα, που δυσκολεύει τη δουλειά μας και που στο κάτω - κάτω καλλιεργείται από ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.

Πλάι στα σημαντικά βήματα που μέτρησε το Κόμμα στον Πολιτισμό, και η ΚΝΕ απέκτησε πείρα μέσα από τη δραστηριότητα για τα 100 χρόνια, τα 50 της ΚΝΕ, τις εκδηλώσεις, τα Φεστιβάλ, τη λειτουργία των Στεκιών.

Πρώτον, τα Στέκια της ΚΝΕ είναι ένα νέο στοιχείο που έδωσε ώθηση. Αποτελούν πλέον έναν κρίκο στη δουλειά και μια αφορμή για σταθερότερη ενασχόληση μες στη χρονιά και για δημιουργία πολιτιστικών ομάδων. Από τα Στέκια που υπάρχουν σήμερα η πείρα είναι θετική. Υπάρχουν βέβαια νέες δυνατότητες και νέες πλευρές να μελετήσουμε και να βελτιώσουμε, νέα Στέκια που μπορούν να ανοίξουν σε πόλεις.

Δεύτερον, τα Φεστιβάλ ήταν και αυτά τα χρόνια μεγάλος δίαυλος επαφής, ένα τόσο μεγάλο καθιερωμένο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός που η σκυτάλη του περνά σε επόμενες γενιές και μέσα από το οποίο πολλοί γνωρίζουν και προσεγγίζουν την ΚΝΕ. Οπως φάνηκε και στη συναυλία του Πολυτεχνείου, υπάρχει περιθώριο στη διεύρυνση των δεσμών με νέους καλλιτέχνες. Ο θετικός απόηχος και η αποφασιστικότητα του Κόμματος, παρά την απαγόρευση, να σταλεί το μήνυμα της επετείου, μαζί με το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς τους καλλιτέχνες είναι άνθρωποι με ευαισθησίες, που νιώθουν κοντά στο Κόμμα, θεωρούν τους εαυτούς τους αριστερούς κ.λπ., έπαιξαν ρόλο. Βασικά όμως η σχέση τους με το Φεστιβάλ, που έχει κατοχυρωθεί, ήταν αυτό που έκανε πολλούς να πάρουν μέρος στη συναυλία. Το ανατρεπτικό περιεχόμενο του Φεστιβάλ, το βήμα που δίνει σε νέους καλλιτέχνες, το πολιτικό στίγμα των εκθέσεων και αφιερωμάτων και η έγνοια - πέρα από το συναυλιακό σκέλος - το Φεστιβάλ να μένει πρωτοποριακό καλλιτεχνικά, είναι μερικά από τα στοιχεία που το ξεχωρίζουν από άλλες διοργανώσεις και πρέπει να τα διαφυλάσσουμε.

Αυτές οι συγκεκριμένες δραστηριότητες δίνουν τον τόνο και μια πιο απτή έκφραση για να περνά και μέσα από εκεί το μορφωτικό - πολιτιστικό ρεύμα που προσπαθούμε να καλλιεργούμε, χωρίς να εξαντλείται βέβαια εκεί. Αποτελούν μια συγκροτημένη αντιπρόταση στην πλειοψηφία όσων παρακολουθεί, ακούει και διαβάζει μεγάλο κομμάτι της νεολαίας, ώστε να μειώνεται η επιδραστικότητά τους. Αλλωστε, ο τρόπος που ζει και ψυχαγωγείται η νεολαία τη διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό, της καλλιεργεί τρόπο σκέψης που τον βρίσκουμε μπροστά μας και επεκτείνεται σε πολλά θέματα.

Ολοκληρώνοντας, ο Πολιτισμός με τα δικά του μέσα μπορεί να μας βοηθήσει να συγκεντρώσουμε νέους ανθρώπους στην πάλη για τη σοσιαλιστική κοινωνία. Μπορεί να συμβάλει για να δείξουμε και από εκεί ότι το Κόμμα είναι φορέας νέων, σύγχρονων ιδεών, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνατότητες του ανθρώπου.


Κατερίνα Στύλου
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, υπεύθυνη της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ