«Στην παρούσα φάση, και για κάποια χρόνια ακόμη, οι ομαδικές απολύσεις αφορούν περιπτώσεις ζωής και θανάτου ορισμένων παραγωγικών μονάδων. Επομένως, τυχόν περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση αυτών θα έθετε σε κίνδυνο τη διατήρηση των υπόλοιπων θέσεων εργασίας στις μονάδες αυτές...». Τα παραπάνω ανέφερε τις προάλλες ο ΣΕΒ, και η κυβέρνηση ...θίχτηκε, γιατί υποτίθεται ότι τέτοιες θέσεις παραβιάζουν την «κοινή θέση» των «κοινωνικών εταίρων» για τα Εργασιακά. Η περιβόητη αυτή συμφωνία ανάμεσα στον ΣΕΒ, τη ΓΣΕΕ κ.ά. είχε χαρακτηριστεί, μάλιστα, τον Ιούλη από την «Αυγή» ως ...«κοινωνική συμμαχία». Ομως, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια καλλιγραφική αποτύπωση των επιδιώξεων του κεφαλαίου, για ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Για παράδειγμα, αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις, οι εργοδότες υπογράμμιζαν στο υπόμνημά τους προς την επιτροπή των «εμπειρογνωμόνων» «τις ιδιαίτερες ανάγκες των επιχειρήσεων στην περίπτωση αναδιάρθρωσης και/ή συγχωνεύσεων και εξαγορών...». Τότε, αυτή η θέση, μαζί με άλλες παρόμοιες για το «λοκ άουτ», τις συλλογικές διαπραγματεύσεις κ.λπ., δεν εμπόδιζε τον Γ. Κατρούγκαλο να λέει ότι η «κοινή θέση» των «κοινωνικών εταίρων» θα αποτελούσε «τον πυρήνα της εθνικής θέσης στη δύσκολη διαπραγμάτευση του Σεπτεμβρίου». Πάει πολύ, λοιπόν, η κυβέρνηση να παριστάνει σήμερα την «προδομένη» από τον ΣΕΒ, ενώ στην πραγματικότητα τα ίδια συζητούσαν μεταξύ τους και τον Ιούλη, με την κυβέρνηση να διαφημίζει τότε το κοινό μέτωπο εργοδοτών και εργαζομένων ενάντια στους δανειστές. Το κοινό μέτωπο υπήρχε και υπάρχει. Αποτελείται από την κυβέρνηση, τους εργοδότες, τους συνδικαλιστές τους και τους «θεσμούς», όλοι απέναντι στους εργαζόμενους, με μόνη στόχευση την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.

«Παράξενα» πράγματα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ. Γράφαμε τις προάλλες για το συντηρητικό πολιτικό περιοδικό «The Atlantic», το οποίο δημοσίευσε άρθρο με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων δημιουργήθηκε για να σταματά άνδρες όπως ο Τραμπ από το να γίνουν πρόεδροι», όπου ο συντάκτης, ούτε λίγο, ούτε πολύ παροτρύνει τους εκλέκτορες που συνεδριάζουν στις 19 Δεκέμβρη (ο Τραμπ έχει πλειοψηφία στο Σώμα), να ψηφίσουν κατά συνείδηση και να επιλέξουν Κλίντον. Αλλα δημοσιεύματα στις ΗΠΑ επανέφεραν προχτές τις «εκκρεμότητες» του νέου Προέδρου με τη Δικαιοσύνη, για υποθέσεις που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις του και έκαναν την εκτίμηση ότι η διακυβέρνηση Τραμπ δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ. Βέβαια, ο ίδιος συνεχίζει κανονικά την «προεργασία» για το σχηματισμό κυβέρνησης, στην οποία φαίνεται ότι θα αξιοποιήσει στελέχη των ρεπουμπλικάνων με τους οποίους συγκρούστηκε προεκλογικά, ενώ συζητάει και με μια βουλευτή των Δημοκρατικών, που στήριξε Σάντερς! Χώρια τους διάφορους παράξενους τύπους που περνάνε από τις επαύλεις του, για να συζητήσουν πιθανή υπουργοποίησή τους. Ο Τραμπ αξιοποιεί τις επιθέσεις σε βάρος του, για να προβάλλεται τάχα ως αντισυστημικός και την ίδια ώρα «δουλεύει» ρολόι ο εγκλωβισμός του λαού σε «Τραμπ-ιστές» και «αντι-Τραμπ», προδίδοντας την πόλωση στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα και τη σύγκρουση ισχυρών οικονομικών συμφερόντων μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού.