Μήνυμα αντεπίθεσης, με ισχυρό ΚΚΕ παντού, απηύθυνε από το κατάμεστο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας, το βράδυ της Πέμπτης, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, μιλώντας σε μια μεγάλη πολιτική συγκέντρωση που οργάνωσαν οι Τομεακές Οργανώσεις Λάρισας και Υπαίθρου Λάρισας του Κόμματος.

Στη συγκέντρωση χαιρετισμό απηύθυναν ο Τ. Τσιαπλές και ο Π. Κρίκης, υποψήφιος περιφερειάρχης Θεσσαλίας και υποψήφιος δήμαρχος Λάρισας, αντίστοιχα, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Παραβρέθηκαν ο Κ. Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και οι βουλευτές Λάρισας και Μαγνησίας του ΚΚΕ, Γ. Λαμπρούλης και Κ. Στεργίου.

Παρόντες οι υποψήφιοι δήμαρχοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους δήμους του νομού Λάρισας, αγωνιστές που πλαισιώνουν τα ψηφοδέλτια της παράταξης ή που συμπορεύονται στους αγώνες και στις εκλογικές μάχες, εργάτες, αγρότες, νεολαία, συνταξιούχοι.

Ανάμεσά τους οι Στ. Χατζηκράχτης, υποψήφιος δήμαρχος Τυρνάβου, Δ. Αβρανάς, υποψήφιος δήμαρχος Ελασσόνας, Απ. Αναγνώστου, υποψήφιος δήμαρχος Φαρσάλων, Γ. Κασίδας, υποψήφιος δήμαρχος Αγιάς, Β. Σταμουλάκης, υποψήφιος δήμαρχος Κιλελέρ, Μαρία Κωστή, υποψήφια δήμαρχος Τεμπών, και οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι Γ. Αρζομανίδης, Δήμητρα Παπαστεργίου, Θ. Αθανασιάδης, Μαίρη Χατζητάκη, Ντίνα Τσούβα, Μαρία Ιωάννου. Επίσης, ο Γ. Καΐκης, υποψήφιος δήμαρχος Τρικάλων, ο Απ. Ριζόπουλος, υποψήφιος δήμαρχος Βόλου, ο Β. Κρανιάς, υποψήφιος δήμαρχος Καρδίτσας κ.ά.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες είναι η απάντηση στα εκβιαστικά διλήμματα. Στις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που στήνουν τα κόμματα του διπολισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και από κοντά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στα κρίσιμα, για τη ζωή του λαού, ζητήματα. Και στους μηχανισμούς της ΕΕ, και στα κυβερνητικά επιτελεία, και στα τοπικά κρατικά όργανα, στους δήμους και τις Περιφέρειες, παντού.

Η σημαία που κρατούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, ανεξάρτητα αν ο ένας την κρατά με το αριστερό και ο άλλος με το δεξί, γράφει: «Κέρδη για τους λίγους, για το κεφάλαιο, ζωή χωρίς δικαιώματα για τους πολλούς, την εργατική τάξη, τους αγρότες, τον λαό».

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τα δήθεν «προοδευτικά του μέτωπα» και η ΝΔ με τις κορόνες της περί «υπευθυνότητας κόντρα στο λαϊκισμό» στήνουν τις παγίδες τους, βάζουν τις τρικλοποδιές τους.

Μάλιστα, είναι τόσο μεγάλο το προοδευτικό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ που τους χωράει όλους. Από τα πολιτικά ρετάλια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα απολειφάδια της ακροδεξιάς των ΑΝΕΛ. Είναι τόσο μεγάλη η προοδευτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ που τους αγκαλιάζει όλους. Από την ΕΕ, που έχει κάνει σημαία της τον αντικομμουνισμό, μέχρι το ΝΑΤΟ που μακελεύει τους λαούς.

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ρίχνουν τα δίχτυα τους στο λαό, στη νεολαία και όταν λένε ότι οι ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη πολιτική μάχη για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ότι έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος για το λαό.

Ο κ. Τσίπρας μάλιστα, απευθυνόμενος σε νέους και νέες - το συνηθίζει πολύ τελευταία - τους κάλεσε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές, για να υπερασπιστούν τις αξίες, τις αρχές και τις ιδέες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από τις οποίες, όπως λέει, έχει εκτροχιαστεί σήμερα το «ευρωπαϊκό οικοδόμημα»... Λες κι αυτός ο δόλιος θέλει να το κρατήσει στις ράγες.

Δεν είναι αφελής, ούτε του λείπουν τα μαθήματα Ιστορίας του Τσίπρα. Ξέρει και ποιοι την ίδρυσαν και γιατί την ίδρυσαν την ΕΕ, με ποιες αρχές. Ξέρει και ποιοι ενώθηκαν και ενάντια σε ποιον ενώθηκαν.

Γιατί η ΕΕ είναι ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους ενάντια στους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Τα μνημόνια διαρκείας, η εμπλοκή και διεξαγωγή ιμπεριαλιστικών πολέμων ήταν και είναι η ταυτότητα της ΕΕ.

Η δήθεν «αλληλεγγύη» της είναι τα κολαστήρια της Σάμου και της Μόριας, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που εγκλωβίζει τους χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας και φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι «δημοκρατικές αρχές» της είναι το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η ένταση της καταστολής, του αυταρχισμού απέναντι σε όποιον σηκώνει κεφάλι. Είναι οι μαθητές της Γαλλίας, που οι αστυνομικές δυνάμεις του Μακρόν τους σημαδεύουν με όπλα λες και είναι στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο.

Είναι η στήριξη ένοπλων φασιστικών συμμοριών, όπως κάνουν στην Ουκρανία. Είναι η απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων σε κράτη - μέλη της ΕΕ ταυτόχρονα με την ηρωοποίηση των συνεργατών των ναζί.

Η δημοκρατία τους είναι τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα σε κράτη - μέλη της ΕΕ μέχρι να εξασφαλιστεί το αρεστό αποτέλεσμα για την άρχουσα τάξη κάθε χώρας και την Κομισιόν, αλλάζοντας το αποτέλεσμά τους μέσα σε μια νύχτα.

Αλλωστε, αυτό το «know how» το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ... Πραγματική ιδρυτική αρχή της ΕΕ, πυξίδα της, είναι η περιβόητη ανταγωνιστικότητα, ώστε τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να μπορούν να ανταγωνιστούν τα αμερικανικά, τα κινεζικά κ.λπ. Είναι η πυξίδα που δείχνει σταθερά προς την κερδοφορία των λίγων, κέρδη βγαλμένα από τα βάσανα και τη χειροτέρευση της ζωής των πολλών.

Σε αυτόν το βωμό, θυσιάζονται τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους νέους και τις νέες να ψηφίσουν, με στόχο να κερδίσουν έδαφος οι ιδρυτικές αξίες της ΕΕ, έχει διπλό στόχο: Από τη μια, θέλει να παρουσιάσει την ΕΕ σαν κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μια ένωση ληστών, εχθρική για τις ανάγκες της νεολαίας και, από την άλλη, να στεγνώσει εντελώς την οργή και τον θυμό που προκαλεί η πολιτική της ΕΕ από το ταξικό πολιτικό κριτήριο. Που μπορεί τον θυμό να τον κάνει δύναμη συμμετοχής στον οργανωμένο αγώνα και ψήφο για τα λαϊκά συμφέροντα.

Από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «η Ευρώπη αλλάζει», έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, κύλησε στα βρωμόνερα της αστικής διαχείρισης. Γιατί, όντως, έχει αλλάξει η ΕΕ. Προς το χειρότερο. Γιατί έχει την ίδια πορεία που έχει και το σύστημα που υπηρετεί. Γίνεται πιο βάρβαρη, πιο επιθετική, ενάντια στους λαούς, εντός κι εκτός Ευρώπης. Πάντα τέτοια ήταν. Και τότε που έμοιαζε ακλόνητη και σήμερα που μεγαλώνουν οι τριγμοί στο εσωτερικό της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που μας έλεγε ότι έβλεπε δήθεν βελτίωση της ΕΕ, αυτή γινόταν όλο και χειρότερη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το πώς βελτίωσε την ΕΕ ο Ολάντ και ο μετέπειτα διάδοχός του ο Μακρόν; Πώς τη βελτίωσε η «συμμαχία του Νότου», ο ίδιος ο Τσίπρας; Στα μονοπάτια των κατευθύνσεων της ΕΕ και των απαιτήσεων του κεφαλαίου περπάτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προηγούμενα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Γι' αυτό, άλλωστε, και οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ για τη μόρφωση των παιδιών τους. Η λειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων ασφυκτιά από την υποχρηματοδότηση που συνεχίζεται, μαζί βέβαια με τα αντίστοιχα μικρά και μεγάλα δωράκια προς το κεφάλαιο από τα κρατικά ταμεία.

Μπορεί να μην υπάρχει σάλιο για ανέγερση φοιτητικών εστιών αλλά υπάρχει περιθώριο να μειωθεί η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων, όπως έκανε η κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα.

Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον κυριαρχούν στους νέους που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει αύριο στις σπουδές, μεθαύριο στη δουλειά.

Η κινητικότητα, αρχή της ΕΕ για τη νεολαία, σημαίνει ένα ατελείωτο κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων επί πληρωμή, σημαίνει συνεχής εναλλαγή στους όρους δουλειάς και ζωής, εναλλαγή χώρας και κλάδου δουλειάς.

Σημαίνει, με λίγα λόγια, ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις έχουν στον πυρήνα της πολιτικής τους την ανασφάλεια των νέων, που ό,τι κι αν κάνουν σήμερα δεν θα αρκεί για να ζήσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και δικαιώματα αύριο.

Μπορεί να πέφτουν σοβάδες στα σχολεία, οι Σχολικές Επιτροπές των δήμων να μετράνε ευρώ το ευρώ για τη συντήρηση των σχολείων, αλλά μια χαρά βρήκε τρόπο η κυβέρνηση να κάνει δώρο 20 εκατομμύρια ευρώ στους βιομηχάνους του Φαρμάκου.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει για τη μείωση της ανεργίας, αλλά και οι πέτρες ξέρουν ότι αυτό στην πράξη σημαίνει ότι μία θέση δουλειάς πλέον έχει σπάσει σε 2 - 3, έχουν γίνει παρελθόν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, η «ευελιξία» σπάει κόκαλα. Ενώ η μειωμένη ανεργία στους νέους είναι 40%!

Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η υπουργός Εργασίας να τολμούν να μιλάνε για την προστασία των εργαζομένων από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά πρέπει να ξέρουν πως, για να μπορέσει να ελέγξει το ΣΕΠΕ τους χώρους δουλειάς, θέλει 13 ολόκληρα χρόνια!!!!

Αλλά το πρόβλημα είναι ακριβώς η εφαρμογή όλου του αντεργατικού οπλοστασίου στους χώρους δουλειάς. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ξεσαλώνουν τα αφεντικά, εντείνεται η εκμετάλλευση, καθηλώνονται και περιορίζονται στοιχειώδη δικαιώματα.

Από το σταθερό ωράριο έως το δικαίωμα στη διεκδίκηση, στην απεργία. Και την ίδια στιγμή πυκνώνουν τα εργατικά ατυχήματα λόγω της εντατικοποίησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και όλα τα κόμματα του συστήματος έχουν ένα ταμπού. Κάθε ανάγκη, κάθε δικαίωμα της νεολαίας, την έχουν μετατρέψει σε πεδίο κερδοφορίας και μπίζνες για τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Και είναι πρόκληση να λέει ο κ. Μητσοτάκης πως οι νέοι δεν του ζητούν ούτε επιδόματα, ούτε ευκαιριακή δουλειά στο Δημόσιο, του ζητάνε ευκαιρίες. Το λέει αυτό γιατί ο ίδιος και το κόμμα του η ΝΔ, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα για να μην τους αδικήσουμε, έχουν διαγράψει εδώ και χρόνια τη λέξη δικαιώματα από το λεξιλόγιό τους. Τώρα, μιλάνε μόνο για ευκαιρίες. Ευκαιρίες και όποιος προλάβει: Ο θάνατός σου η ζωή μου.

Ναι, η νεολαία έχει μπροστά της μια ευκαιρία. Είναι στο χέρι της να δώσει δύναμη στη δύναμή της στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας.

Να στηρίξει το ΚΚΕ. Για να δυναμώσουν η προοπτική και η πραγματική ελπίδα, που βρίσκονται στη σύγκρουση με την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας.

Γιατί το ΚΚΕ οι νέοι και οι νέες το έχουν βρει δίπλα τους σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε μάχη. Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόταση και σχέδιο για να ζήσει η νεολαία μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και ελευθερίες και όχι να ζει χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες της. Γιατί το ΚΚΕ παλεύει σήμερα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, αναδεικνύοντας ότι υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να ζήσουμε καλύτερα. Γιατί στη δική μας αντίληψη δεν είναι πολυτέλεια η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο πραγματικός ρεαλισμός που σημαίνει σύγκρουση με το σύστημα, την ΕΕ και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος ενάντια στην πολιτική που συντηρεί και αναπαράγει όλα τα αδιέξοδα που συναντάει η νεολαία.

Οι 500.000 νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά στις ερχόμενες εκλογές μπορούν να μην επιλέξουν μία από τα ίδια. Μπορούν να κάνουν τη διαφορά με δυνατό ΚΚΕ παντού. Στους δήμους και τις Περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στη Βουλή, στους φοιτητικούς Συλλόγους.

Από εδώ, από τη Λάρισα, από τον θεσσαλικό κάμπο θέλουμε να απευθύνουμε κάλεσμα στη φτωχή αγροτιά η οποία και εδώ αλλά και σε όλη τη χώρα δίνει τη μάχη της επιβίωσης. Μπορεί να δει σήμερα ποιος πραγματικά είναι μαζί της και ποιος απέναντι.

Να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Και έχει πλέον την πείρα να το κάνει. Οι πρόσφατοι αγώνες επιβίωσης της αγροτιάς αποκάλυψαν, για άλλη μια φορά, τον ταξικό προσανατολισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση απάντησε με την πρωτοφανή δικαστική δίωξη σε βάρος πρωτοπόρων αγροτοσυνδικαλιστών στη Θεσσαλία, με το ξεκίνημα των μπλόκων. Αρνήθηκε να διαθέσει από τον κρατικό προϋπολογισμό έστω και ένα ευρώ, για μια μικρή έστω μείωση του κόστους παραγωγής στους βιοπαλαιστές αγρότες, ενώ μοιράζει δισεκατομμύρια σε εφοπλιστές και βιομηχάνους για φοροαπαλλαγές, κίνητρα κ.λπ., αλλά και για επιδότηση των καυσίμων τους. Αποκάλυψαν, ακόμη, τη δημαγωγική, ψηφοθηρική αντιπολίτευση της ΝΔ, που εναντιώθηκε στη μορφή πάλης των μπλόκων, που δεν είπε λέξη για τις δικαστικές διώξεις και δεν παίρνει θέση για τα αιτήματα επιβίωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων. Αλλά και τη στάση της εγκληματικής φασιστικής Χρυσής Αυγής, που σταθερά προβοκάρει και συκοφαντεί τους αγροτικούς αγώνες.

Με πρωτόγονο αντικομμουνισμό, γιατί αποδέχεται την ΚΑΠ, εχθρεύεται την οργανωμένη λαϊκή αντίδραση ενάντια στους εκμεταλλευτές, των οποίων τα συμφέροντα υπηρετεί. Δίνει άλλοθι και χέρι βοήθειας στους κυβερνώντες για να περνάνε την αντιλαϊκή, αντιαγροτική τους πολιτική.

Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, για την πρωτογενή παραγωγή, την «ανάπτυξη της υπαίθρου με εξωστρέφεια», όπως προπαγανδίζουν σε συνέδρια, ημερίδες, ομιλίες στη Βουλή, στοχεύει στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στη γεωργία. Ανάπτυξη που εξασφαλίζει αμύθητα κέρδη σε μονοπώλια και μεσάζοντες, φτώχεια, βάσανα και ανασφάλεια για τις αγροτικές οικογένειες.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό της αγροτιάς, όπως κάνει πάντα με συνέπεια. Διέθεσε τις δυνάμεις του για τη στήριξη των αγροτικών αγώνων, εναντιώθηκε στην ποινικοποίησή τους. Ανέδειξε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια τα αιτήματα, τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και το δρόμο της οριστικής ικανοποίησής τους.

Σήμερα, είναι πιο ορατό ότι οι αγώνες κυρίως των αυτοαπασχολούμενων αγροτών και κτηνοτρόφων, με βάση τα προβλήματα στις τιμές παραγωγής, τα χρέη, την προστασία από τις φυσικές καταστροφές, τα χαράτσια κ.λπ., στρέφονται ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους μεγαλοαγρότες καπιταλιστές και μεγαλεμπόρους.

Αυτών τα συμφέροντα υλοποιούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, είναι κοινός στόχος τους στο πλαίσιο της ΚΑΠ και της ΕΕ.

Η «παραγωγική ανασυγκρότηση» με τις «ομάδες παραγωγών», τους «νέους» αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπόσχονται η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, οι φιλοΕΕ και φιλοΚΑΠ δυνάμεις, είναι εργαλεία ενίσχυσης της μονοπωλιακής κερδοφορίας.

Η ΚΑΠ, οι αναδιαρθρώσεις, τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, τα μνημόνια και άλλα μέτρα ευνοούν σταθερά τη συγκέντρωση της παραγωγής, της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, της γης, την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα.

Αυτό σημαίνει ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, κτηνοτρόφων και γενίκευση της μισθωτής εργασίας στην παραγωγή, στην οποία δεν θα μπορούν να απορροφηθούν οι κατεστραμμένοι.

Οι επιδοτήσεις που δίνονται απευθείας στους αγρότες, επιστρέφουν και αυτές ως κέρδος στα μονοπώλια, αφού αγοράζουν φτηνά τα αγροτικά προϊόντα και πουλάνε πανάκριβα μηχανήματα και αγροεφόδια. Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότερο μένουν ανικανοποίητες οι κοινωνικές ανάγκες για φτηνά - ποιοτικά τρόφιμα.

Οι εισαγωγές προϊόντων που θα μπορούσαν να παράγονται στην Ελλάδα είναι ανεξέλεγκτες, διογκώνουν τα εμπορικά και δημοσιονομικά ελλείμματα και επομένως τη φορολογία.

Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για τον χαρακτήρα της ΕΕ και τις συνέπειες που θα έχει για τον λαό η ένταξη της Ελλάδας.

Αντιπαλεύει τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα που αυτή υπηρετεί. Υπάρχει πείρα ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981. Το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο μετατράπηκε από θετικό σε αρνητικό. Η Ελλάδα τότε ήταν αυτάρκης και έκανε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Τώρα έχει μετατραπεί σε μεγάλο εισαγωγέα φτηνών και αμφίβολης ποιότητας προϊόντων.

Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, αν και υποτάχθηκαν, ακολουθώντας τους ευρωκοινοτικούς κανονισμούς που υπήρχαν, τις ποσοστώσεις, τις απαγορεύσεις της ΚΑΠ, τις αναδιαρθρώσεις σε καλλιέργειες, τελικά ξεκληρίστηκαν. Συρρικνώθηκαν παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικοί κλάδοι με πρώτη ύλη από την αγροτική παραγωγή, όπως είναι η ζάχαρη, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία, η υποδηματοποιία.

Ενισχύθηκε παράλληλα η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων.

Αυτή είναι η αλήθεια, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι. Κι αυτή την αλήθεια θέλει να κρύψει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας έχει το θράσος να λέει: «Η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά σε συγκεκριμένα προϊόντα. Ομως το αγροτικό μοντέλο στην Ελλάδα δομήθηκε πάνω στη λογική της επιδότησης, που μαζί με τα φαινόμενα διαφθοράς στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα ευθύνονται για την αποτυχία του αγροτικού μοντέλου και της αγροτικής παραγωγής»!!!

Το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας και για το οποίο ισχυρίζεται ότι απέτυχε, είναι αυτό της ΚΑΠ, που συναποφασίζεται από τις κυβερνήσεις σε επίπεδο ΕΕ. Πρόκειται για ένα μοντέλο που επέβαλε περιορισμούς στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Με τις ποσοστώσεις, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και τις χωματερές, χτύπησε ή και διέλυσε πολλές δυναμικές καλλιέργειες, που μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση αναγκών του λαού μας.

Ενα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τευτλοκαλλιέργεια και η ζάχαρη, καθώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κλείνει και το τελευταίο εργοστάσιο που λειτουργεί και σταματάει την καλλιέργεια.

Το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, είναι αυτό του υψηλού κόστους παραγωγής για να εξασφαλίζονται τα μονοπωλιακά υπερκέρδη των εμποροβιομηχάνων των καλλιεργητικών και άλλων μέσων και εφοδίων.

Είναι αυτό των εξευτελιστικών τιμών για τον παραγωγό, για να εξασφαλίζονται τα μονοπωλιακά υπερκέρδη των μεταποιητών και των μεγαλοεξαγωγέων, που αγοράζουν την πρώτη ύλη φτηνά και πουλάνε 5-6 φορές πιο ακριβά στη λαϊκή κατανάλωση, ενώ θησαυρίζουν από τις εξαγωγές.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, που περιλαμβάνει πληθώρα εκβιασμών προς τους αγροτοκτηνοτρόφους, με την απληρωσιά, τις ανοιχτές τιμές, την απειλή για κατασχέσεις κ.λπ., οι μεγαλοκαπιταλιστές εμποροβιομήχανοι μαζί με τους τραπεζίτες ουσιαστικά τσεπώνουν το σύνολο σχεδόν των επιδοτήσεων της ΚΑΠ, από τη στιγμή που μέσω αυτών εξασφαλίζουν τζάμπα πρώτες ύλες, κάτω από την τιμή παραγωγής, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Αρα, το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, δεν είναι άλλο από την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ιδιαίτερα στη μεταποίηση και την εμπορία αγροτοδιατροφικών προϊόντων, που παρέλαβε από τους προηγούμενους και αυτός ως κυβέρνηση ενίσχυσε.

Σε ό,τι αφορά την ποιότητα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, την οποία εκθειάζει ο κ. Τσίπρας, έχουμε να πούμε τα εξής: Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα παραμένουν ποιοτικά λόγω των εδαφικών και κλιματολογικών συνθηκών της χώρας αλλά και της τεχνογνωσίας που κατέχουν και της επιμέλειας που δείχνουν οι Ελληνες αγρότες.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ελληνες αγρότες είναι αυτοί που:

• Πρώτοι αντιδρούν, όταν τα μονοπώλια προσπαθούν, με διάφορους τρόπους, να τους προωθήσουν τους μεταλλαγμένους σπόρους τους.
• Διατηρούν τους παραδοσιακούς τρόπους εκτροφής ζώων, καλλιέργειας φυτών και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, με τους οποίους εξασφαλίζονται ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, χωρίς τη χρήση χημικών συντηρητικών και άλλων πρόσθετων που επιβάλλουν οι βιομήχανοι.

Για αυτόν το λόγο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κανένα από τα μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα δεν είχε ως αφετηρία του την Ελλάδα. Αντίθετα, τα σκάνδαλα αυτά (π.χ. τρελές αγελάδες, διοξινούχα κοτόπουλα και χοιρινά, κοτόπουλα με φιπρονίλη, κρέας αλόγου, μολυσμένα αγγουράκια κ.λπ.) ξεκίνησαν από χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Αγγλία κ.λπ., με βασικό χαρακτηριστικό την ακόμα μεγαλύτερη, σε σύγκριση με τη χώρα μας, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής σε μονοπωλιακούς ομίλους και της γης σε καπιταλιστές μεγαλοαγρότες, που όλοι τους στοχεύουν στη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους.

Τη συγκεκριμένη τάση έρχεται να ενισχύσει η νέα ΚΑΠ 2021-2027, που συζητιέται αυτή την περίοδο στα επιτελεία της ΕΕ, με την ουσία της οποίας συμφωνεί και η ελληνική κυβέρνηση, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην ένταση τέτοιων φαινομένων και στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, τα όποια ποιοτικά τρόφιμα εξακολουθήσουν να παράγονται, θα είναι απλησίαστα για τη λαϊκή κατανάλωση.

Επειδή ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα, έχουμε να κάνουμε ένα σχόλιο ακόμα:

Το αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα των ΓΕΣΑΣΕ (δηλαδή του ΠΑΣΟΚ), ΣΥΔΑΣΕ (της ΝΔ) και ΠΑΣΕΓΕΣ, στο οποίο αναφέρεται, είναι εκείνο που στήριζαν τα κόμματα που κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Με τους αγροτοπατέρες που έδιναν όρκους πίστης στην ΕΕ και την ΚΑΠ, που έπαιζαν υπονομευτικό ρόλο στην ανάπτυξη των αγροτικών αγώνων, ενώ πληρώνονταν αδρά για αυτές τις υπηρεσίες τους, από το κράτος και τις κυβερνήσεις, μέσω του ΕΛΓΑ που χαράτσωνε και εξακολουθεί να χαρατσώνει τους αγρότες.

Αυτό το υποτιθέμενο κίνημα - μαριονέτα προσπαθεί σήμερα να αναστήσει από τα τάρταρα η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα κίνημα απόλυτα ελεγχόμενο, κίνημα προθύμων, που θα υπερασπίζονται την πολιτική της. Ας μη μιλάει λοιπόν για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.

Το οργανωμένο, ριζοσπαστικό αγροτικό κίνημα που στηρίζεται στους Αγροτικούς Συλλόγους και τις αγωνιστικές ενωτικές Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, καμιά σχέση δεν έχει με όσα αναφέρει. Είναι το κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών που παλεύει ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Είναι το κίνημα που συναντιέται με το εργατικό κίνημα και τους αυτοαπασχολούμενους και που η συμμαχία μαζί τους μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες, να παλέψει για γενικότερες αλλαγές και ανατροπές, να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, καλύπτοντας τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα.

Το ΚΚΕ με τις δυνάμεις του υποστηρίζει το οργανωμένο κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς, στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων. Αναδεικνύει τη σημασία της αγωνιστικής συμπόρευσης με την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.

Αυτή είναι η απάντηση στα δήθεν «καλέσματα διαλόγου», τον «κοινωνικό εταιρισμό» διαφόρων μορφών και του συμβιβασμού, που οδηγούν σε ήττα το οργανωμένο κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών.

Το ΚΚΕ δίνει προοπτική για το μέλλον του αγρότη, του κτηνοτρόφου, με την πρότασή του για μια συνολικά και ριζικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Απέναντι στον αφανισμό τους από τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, το κράτος τους, υπάρχει μόνο μία διέξοδος και για τους μικρομεσαίους αγρότες. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ!

Για να ανοίξει ο δρόμος, ώστε με την Κοινωνική Συμμαχία της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση.

Η κοινωνικοποίηση της γης και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο παραγωγικός συνεταιρισμός είναι προς όφελος του βιοπαλαιστή αγρότη και της αγρότισσας.

Αυτός βέβαια δεν έχει καμιά σχέση με τους σημερινούς συνεταιρισμούς ή με άλλους που θα υποτάσσονται στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, στις τράπεζες.

Μόνο στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή, οι κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή μπορούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής.

-- Αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησης.

-- Της άμεσης διασύνδεσης της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποίηση.

-- Τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων μέσω κρατικού φορέα.

Η αγροτιά χρειάζεται να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα. Να διακρίνει εχθρούς και φίλους. Να αποφύγει τις παγίδες που προσπαθούν να στήσουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. Οσοι πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της ΚΑΠ και καμώνονται πως δίνουν «μάχη» για να αλλάξουν κάποιους όρους της, προς όφελος τάχα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, στο πλαίσιο της αναθεώρησής της, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές μάχες, είναι κριτήριο ψήφου υπέρ του ΚΚΕ η πολύχρονη πείρα για το ρόλο της ΕΕ, τους στρατηγικούς στόχους της, που συναποφασίζουν στα τραπέζια των Βρυξελλών και υλοποιούν οι κυβερνήσεις με την κεντρική πολιτική, οι Περιφέρειες και οι δήμοι σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Η δική μας απάντηση σε όλα αυτά είναι Αντεπίθεση! Αντεπίθεση με ισχυρό το ΚΚΕ παντού, και στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές και στις βουλευτικές εκλογές.

Το γεγονός ότι η «άβυσσος» που τους χωρίζει δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ψευτοχαντάκι, είχε φανεί και την περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διοργάνωνε τις «αναπτυξιακές» φιέστες ανά περιφέρεια, για να παρουσιάσει τις προτεραιότητες της αστικής τάξης και να καλλιεργήσει την απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης». Εκεί, σε κάθε τέτοια φιέστα, στην πρώτη γραμμή έβρισκε κανείς τοπικούς παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ, πολλοί από τους οποίους είναι σήμερα υποψήφιοι είτε σε ίδιους είτε σε «αντίπαλους» συνδυασμούς.

Τι είναι αυτό που τους ενώνει; Οι στόχοι του κεφαλαίου για την ανάπτυξη της κερδοφορίας του, όπως και οι αναβαθμισμένοι ρόλοι που αναλαμβάνει η αστική τάξη στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της. Γι' αυτό και σε τοπικό επίπεδο, οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ, που ανακατεύονται τόσο πολύ μεταξύ τους, ομονοούν στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που κάνουν την Τοπική Διοίκηση ακόμα πιο εχθρική για τους εργαζόμενους, με καταμερισμένο ρόλο στην αντιλαϊκή επίθεση: Συμφωνούν στα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, στην εργασιακή ομηρία χιλιάδων συμβασιούχων, που σε δήμους και Περιφέρειες γενικεύεται. Συμφωνούν στη φορομπηξία, στην ανταποδοτικότητα, στο ρόλο της Τοπικής Διοίκησης ως «τροχονόμου» για επιχειρηματικά συμφέροντα.

Παραδείγματα σαν κι αυτά που παρουσιάζει ο «Ριζοσπάστης», κάνουν θρύψαλα το «δίπολο» που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να στήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αποκαλύπτουν από τι «υλικά» πάει να φτιαχτεί το λεγόμενο «προοδευτικό μέτωπο» του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια της «πρώτη φορά αριστεράς», αξιοποιώντας ό,τι πιο φθαρμένο έχει ανατραφεί στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νότιου Αιγαίου, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε στην Περιφέρεια ούτε σε κανένα από τα νησιά της Δωδεκανήσου στηρίζει κάποιο στέλεχός του. Φαίνεται ότι παντού βρίσκει πιο ικανούς τους εκλεκτούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Για το δήμο της Ρόδου π.χ. στηρίζει τον σημερινό αντιδήμαρχο της στηριγμένης από τη ΝΔ δημοτικής αρχής, ο οποίος ήταν μάλιστα υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ το 2012, και μετέπειτα επικεφαλής του ψηφοδελτίου των ΑΝΕΛ...

Τα αλισβερίσια με τη ΝΔ συνεχίζονται και στο γειτονικό νησί της Κω, προφανώς με φόντο τη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου. Εκεί το φλερτ εκδηλώθηκε προκαλώντας εκπλήξεις, αφού ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ είχε πρόσφατα παραβρεθεί ακόμα και σε εκδήλωση της τοπικής οργάνωσης της ΝΔ με τον Μάκη Βορίδη, ένα από τα πρόσωπα - «σύμβολα» της μάχης που υποτίθεται ότι δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «ενάντια στην ακροδεξιά και τη διαπλοκή». Σημειώνεται ότι στην Κω το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Θ. Νικητάρα, ο οποίος (τι έκπληξη;) είναι πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, απαρτίζεται από κάμποσα στελέχη της ΝΔ στο νησί.

Οσο για την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου; Εκεί αποτυπώνεται η σύμπνοια όλων τους: Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ στηρίζουν τον ίδιο υποψήφιο, στο συνδυασμό του οποίου έχουν ήδη προσχωρήσει και τοπικά στελέχη της ΝΔ, και μάλιστα πρώτης γραμμής: Ο μέχρι πρότινος υπεύθυνος του τομέα Τουρισμού της τοπικής ΝΟΔΕ και ο (επίσης μέχρι πρότινος) πρόεδρος της περιφερειακής οργάνωσης Νότιου Αιγαίου της ΝΔ. Μαζί με τους παραπάνω και ο νυν πρόεδρος της τοπικής της ΝΔ στην Κάρπαθο. Αλλη μια πτυχή του ανακατέματος της τράπουλας ανάμεσα στα αστικά κόμματα είναι και το γεγονός ότι ο υποψήφιος δήμαρχος που είχε στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Ρόδο το 2014, σήμερα έχει μεταπηδήσει στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο της ΝΔ, με επικεφαλής τον νυν περιφερειάρχη.

Στη Δυτική Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη εδώ και καιρό ανακοινώσει ότι στηρίζει την υποψηφιότητα του νυν περιφερειάρχη, Απ. Κατσιφάρα, παραδοσιακού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που έχει υπηρετήσει με συνέπεια τις μνημονιακές κυβερνήσεις, δείχνοντας ότι οι «γέφυρες» της παλιάς με τη νέα σοσιαλδημοκρατία δοκιμάζονται εδώ και καιρό στην Τοπική Διοίκηση. «Γέφυρες» που πέφτουν και στην Καλλιθέα. Εκεί, ο επικεφαλής της σημερινής κυβερνητικής παράταξης, Θ. Ψαλιδόπουλος, ήταν αντιδήμαρχος για πάνω από δέκα χρόνια της δημοτικής αρχής του ΠΑΣΟΚ. Ολο αυτό το διάστημα, ο εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ μοιραζόταν μάλιστα την αντιδημαρχία με γνωστούς αντικομμουνιστές και ακροδεξιούς της περιοχής, που σήμερα συνεχίζουν τις καριέρες τους σε άλλους συνδυασμούς «ξεπλένοντας» μάλιστα τους φασίστες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ σε μια σειρά από δήμους περνάει και από τα Τρίκαλα, όπου στηρίζουν το ίδιο ψηφοδέλτιο, πάντα στη λογική του «προοδευτικού πόλου». Τόσο προοδευτικός, που στον γειτονικό δήμο της Πύλης ο γραμματέας και ο αναπληρωτής γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στάζουν μέλι για τον σημερινό δήμαρχο της ΝΔ και εκ νέου υποψήφιο, Κώστα Μαράβα. Δήλωσαν μάλιστα ότι «είναι ένας επιτυχημένος δήμαρχος και δεν δημιούργησε κανένα απολύτως πρόβλημα στο κόμμα μας»! Συμπληρωματικά δε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό Σ. Παπαδόπουλος δήλωσε ότι αρκετά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος συμμετέχουν στο συνδυασμό της ΝΔ για τις δημοτικές εκλογές. Μάλλον για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι ο «επιτυχημένος δήμαρχος» που στηρίζει ανακοίνωσε ως υποψήφιά του τοπικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, η οποία μάλιστα ήταν και πρώτη σε ψήφους της φασιστικής συμμορίας το Γενάρη του 2015. Μπορεί μετά την κατακραυγή ο υποψήφιος της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ να παρίστανε ότι δεν γνώριζε το παρελθόν της χρυσαυγίτισσας και να την απέπεμψε, όμως η ουσία των εναγκαλισμών δεν αλλάζει.

Στην Αττική, μια από τις πιο χαρακτηριστικές συμπράξεις του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ εμφανίστηκε στο δήμο της Φυλής. Εκεί, ο επί χρόνια εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη φορά δεν κατεβαίνει για δήμαρχος, αλλά ενώνει τις δυνάμεις του με τον επίσης για χρόνια υποψήφιο και νυν δήμαρχο της ΝΔ, Χρ. Παππού.

Σημειώνεται ότι πρόκειται για μία από τις πιο επιβαρυμένες πόλεις από τη λειτουργία της χωματερής στα Ανω Λιόσια. Η περιοχή μάλιστα είχε αξιοποιηθεί ως «ντεκόρ» του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, με τη σημερινή περιφερειάρχη, Ρ. Δούρου, να τριγυρνάει στις γειτονιές και να υπόσχεται το κλείσιμο της χωματερής, να κατηγορεί τους προκατόχους της, όπως και τους δημάρχους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ως αχυρανθρώπους των εργολάβων, που λυμαίνονται τη διαχείριση των απορριμμάτων. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλέξει τα Ανω Λιόσια για την τελετή ορκωμοσίας της, ώστε να σηματοδοτήσει το κλείσιμο της χωματερής. Σήμερα, και ενώ μετά από 5 χρόνια η χωματερή όχι μόνο δεν κλείνει αλλά επεκτείνεται, ο πρώην υποψήφιός τους στην πόλη μάλλον είδε το φως το αληθινό στα βουνά των σκουπιδιών, και βάζοντας κι αυτός το λιθαράκι του στο «προοδευτικό μέτωπο», συνεργάζεται με έναν από εκείνους που το κόμμα του παρουσίαζε ως ανθρώπους των εργολάβων...

Από αυτά τα πηγαινέλα και τα παζάρια δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, που σε όποιον δήμο δεν έχουν επίσημο υποψήφιο, τρυπώνουν σε ψηφοδέλτια άλλων συνδυασμών. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο δήμος Αχαρνών. Εκεί ένας πρώην και ένας νυν αντιδήμαρχος της σημερινής διοίκησης (στηριγμένη από τους συνεργάτες του ΣΥΡΙΖΑ Οικολόγους Πράσινους), γνωστοί για τις σχέσεις τους με τη Χρυσή Αυγή, αφού έδιναν το «παρών» μέχρι και σε εκδηλώσεις των φασιστών στην πόλη, έχουν ήδη ανακοινώσει ότι συμπαρατάσσονται με άλλον υποψήφιο. Ο ένας από τους δύο ήταν και στη συντονιστική επιτροπή για τη διοργάνωση των εθνικιστικών συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό, ενώ ο επικεφαλής τους είχε μισθώσει και πούλμαν για το Σύνταγμα, υπό το αλυτρωτικό σύνθημα «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική». Μάλιστα, στην πρώτη προεκλογική συγκέντρωση του συγκεκριμένου συνδυασμού βρέθηκαν στελέχη, βουλευτές και περιφερειακοί σύμβουλοι της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και του ακροδεξιού μορφώματος του Βελόπουλου.

Το φλερτ εκλεκτών των αστικών κομμάτων με τοπικούς παράγοντες και μπράβους της Χρυσής Αυγής επεκτείνεται και σε άλλους δήμους, όπως σε Αγίους Αναργύρους - Καματερό, όπου ο δήθεν «ανεξάρτητος» και μέλος της ΝΔ, υποψήφιος για το δήμο, Στ. Τσίρμπας δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίσει τις σχέσεις του με φασιστοειδή της πόλης: Από αναρτήσεις φωτογραφιών σε κοινωνικά δίκτυα μέχρι την παρουσία του σε Δημοτικά Συμβούλια, συνοδευόμενος από φουσκωτούς, επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά των φασιστικών συμμοριών.

Τέλος, σημειώνεται ότι στην Καλλιθέα, η σημερινή δημοτική αρχή, ουκ ολίγες φορές έχει πάρει επ' ώμου το «ξέπλυμα» των φασιστών της Χρυσής Αυγής, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τα ευχαριστήριά της προς τους ναζί δολοφόνους για τη φιλανθρωπική δράση (!) που αναπτύσσουν στην πόλη.

-- Καταρχάς θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η τουρκική προκλητικότητα δεν αφορά τον τουρκικό λαό, με τον οποίο ο ελληνικός λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα, αλλά την τουρκική αστική τάξη, επιμέρους συμφέροντα της οποίας εκπροσωπεί σήμερα η κυβέρνηση Ερντογάν, στον ανταγωνισμό της με την ελληνική αστική τάξη για τους ενεργειακούς πόρους και τα μερίδια αγοράς.

Οσον αφορά την ελληνική αστική τάξη, και τα κόμματα που την εκπροσωπούν, είναι γνωστό ότι όλα τα αστικά κόμματα, με σημαιοφόρο σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ, ορκίζονται στο όνομα του ΝΑΤΟ, ως παράγοντα ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή.

Τα δεδομένα όμως είναι: Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο. Πολιτική του είναι το «διαίρει και βασίλευε», με την υποδαύλιση πότε του εθνικισμού και πότε του κοσμοπολιτισμού. Τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ στην περιοχή, με πιο πρόσφατο τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες και τη μόνιμη μόλυνση της περιοχής με απεμπλουτισμένο ουράνιο. Η επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ, με το δικαίωμα στο πρώτο πυρηνικό πλήγμα. Η περικύκλωση της Ρωσίας, ψηφίδα της οποίας είναι και η συμφωνία των Πρεσπών. Η μετατροπή της Ελλάδας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση που καθιστά τη χώρα μας στόχο σε μια ενδεχόμενη σύρραξη με ανταγωνίστριες δυνάμεις, όπως η Ρωσία.

Αυτό για τους ανθρώπους που πιστεύουν στην ειρήνη, στη φιλία και τη συνεργασία των λαών δεν μπορεί παρά να είναι ένα σοβαρό κριτήριο ψήφου.

-- Οι νησιώτες βλέπουν από κοντά το προσφυγικό δράμα, με χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες στα νησιά. Ποιες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης, της περιφερειακής και των δημοτικών αρχών και ποιες είναι οι θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης»;

-- Αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, αλλά και της ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο, είναι το προσφυγικό και μεταναστευτικό φαινόμενο. Ενα φαινόμενο που αναδεικνύει με τον πιο τραγικό τρόπο την υποκρισία και τον κυνισμό των ιμπεριαλιστών.

Οι ιμπεριαλιστές, όπως έκαναν πάντα, σε πρώτη φάση αντιμετωπίζουν τα θύματά τους ως φτηνά εργατικά χέρια, και σε δεύτερη, όταν, προς στιγμή, δεν χρειάζονται άλλους, ως θύτες από τους οποίους πρέπει να απαλλαγούν.

Στη φάση αυτή βρισκόμαστε τώρα, και αυτήν την πολιτική εξυπηρετεί η κατάπτυστη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, την οποία στηρίζουν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Μια συμφωνία που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά, σε «Μόριες». Καταδικάζοντάς τους σε μόνιμο εγκλωβισμό, σε αντίθεση με τη δικιά τους θέληση, και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, αλλά και αναγκάζοντας τους κατοίκους των νησιών να δεχθούν τις όποιες αρνητικές συνέπειες συνεπάγεται η εξέλιξη του φαινομένου αυτού.

Το αποκορύφωμα της υποκρισίας και του κυνισμού της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και ενδεικτική της πρόθεσης της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κομμάτων, αλλά και της Περιφέρειας και των δήμων, για το μόνιμο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στα νησιά - για αποσυμφόρηση μιλούν και όχι για απεγκλωβισμό - είναι η σύνδεση της διατήρησης του μειωμένου ΦΠΑ στα πέντε νησιά (Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο) με τον υπερκορεσμό των hot spots!

Τα αιτήματα και το πλαίσιο της μεγαλειώδους πανσαμιακής κινητοποίησης, στις 7 Φλεβάρη, εκφράζουν και τις θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης»: Να κλείσουν τώρα όλα τα hot spots - κολαστήρια στα νησιά και να μη γίνει κανένα νέο. Αμεσος απεγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά και τη χώρα. Μεταφορά των υπηρεσιών ασύλου στην ηπειρωτική Ελλάδα.

-- Τα προηγούμενα χρόνια έγιναν μεγάλες καταστροφές στα νησιά της Περιφέρειας Βόρειου Αιγαίου, από σεισμούς, πλημμύρες και πυρκαγιές σε κατοικίες, αλλά και στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, που επλήγη επίσης από φυτονόσους και ζωονόσους. Πού εστιάζονται οι αιτίες; Τι μέτρα έχουν παρθεί για την ανακούφιση των πληγέντων και τι διεκδικεί η «Λαϊκή Συσπείρωση»;

-- Το ζήτημα της πολιτικής προστασίας, δηλαδή της προστασίας από φυσικές καταστροφές - σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές - αλλά και από ζωονόσους και φυτονόσους, που καταστρέφουν τη ζωική και φυτική παραγωγή, η γρήγορη και ολική αποζημίωση και αποκατάσταση των ζημιών, είναι πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Ομως, για την ΕΕ, αλλά και για τη χώρα μας τα έργα αυτά δεν είναι επιλέξιμα επειδή δεν προσφέρουν την επιθυμητή κερδοφορία στο μεγάλο κεφάλαιο και επειδή «η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους - οφέλους»(!), όπως κυνικά αναφέρει ντοκουμέντο της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, 2 σχεδόν χρόνια μετά το σεισμό της Βρίσας, 100 περίπου σπίτια από τα 260 που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα δεν έχουν ακόμα κατεδαφιστεί. Εχουν εκδοθεί μόλις 10 - 15 άδειες και έχει ξεκινήσει η κατασκευή μόλις 2 νέων κατοικιών. Η επιδότηση ενοικίου και η δωρεάν χορήγηση φαρμάκων λήγουν στις 31-5-2019.

Εκκρεμεί ακόμα η αποκατάσταση όσων σχολείων έπαθαν ζημιές από το σεισμό, αλλά και ο αντισεισμικός έλεγχος όλων των σχολείων της Περιφέρειας, γιατί και ο σεισμός της Βρίσας απέδειξε ότι από όλα τα δημόσια κτίρια τα σχολεία είναι τα πιο ευάλωτα.

Οι πλημμύρες προκάλεσαν καταστροφές σε κατοικίες, στο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, κατολισθήσεις και μεγάλες ζημιές στο επαρχιακό οδικό δίκτυο όλων των νησιών του Βόρειου Αιγαίου.

Οι δε ελλείψεις κυρίως προσωπικού, αλλά και μέσων, σε όλες τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες των νησιών καθιστούν όλο και πιο προβληματική τόσο την πρόληψη όσο και την κατάσβεση των πυρκαγιών, όπως με δραματικό τρόπο έδειξε και η πυρκαγιά στο Μάτι.

Η μη έγκαιρη και επαρκής δακοκτονία, που προκάλεσε τη σχεδόν ολική καταστροφή της ελαιοπαραγωγής, οφείλεται στην έλλειψη πόρων και προσωπικού. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο προϋπολογισμός του 2009 για τη δακοκτονία στη Λέσβο ήταν υπερτριπλάσιος από τον περσινό αλλά και από τον φετινό.

Οι αγρότες και στο πλευρό τους η «Λαϊκή Συσπείρωση» ζητούν την πλήρη αποζημίωσή τους και την έγκαιρη και επαρκή δακοκτονία στα επόμενα χρόνια. Για να γίνει αυτό απαιτούνται πολλαπλάσια κονδύλια και προσωπικό και η δακοκτονία να πραγματοποιείται με ευθύνη των υπηρεσιών της Περιφέρειας, όπως γινόταν μέχρι το 2011.

Σε ό,τι αφορά την κτηνοτροφία η κατάσταση είναι εξίσου δραματική. Η επιζωοτία, φέτος, από τον καταρροϊκό πυρετό, πέρυσι από την ευλογιά εκτός από τις απώλειες σε ζωικό κεφάλαιο - πέρυσι θανατώθηκαν περίπου 6.000 πρόβατα - είχε ως αποτέλεσμα, λόγω της καραντίνας, την κατάρρευση των τιμών του γάλατος, στα 70 λεπτά το λίτρο, και του κρέατος, στα 2 ευρώ το κιλό.

Οι κτηνοτρόφοι, και μαζί τους η «Λαϊκή Συσπείρωση», έχουν δύο κύρια αιτήματα: Την πλήρη αποζημίωση των απωλειών σε ζωικό κεφάλαιο και παραγωγή για όλο το χρονικό διάστημα έως και την ανασύσταση του κοπαδιού. Την επαρκή στελέχωση της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, γιατί σήμερα ουσιαστικά μόνο 4 κτηνίατροι καλούνται να κάνουν ό,τι έκαναν πριν από μερικά χρόνια 13 και με μικρότερο αριθμό ζώων.

-- Ποια άλλα προβλήματα ξεχωρίζει η «Λαϊκή Συσπείρωση», που πρέπει να αποτελέσουν πεδίο πάλης και διεκδίκησης για την ανακούφιση του λαού των νησιών;

-- Πολλά και διάφορα. Πρώτα απ' όλα στην Υγεία. Σε όλα τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας των νησιών του Βόρειου Αιγαίου, όπως παντού άλλωστε, αλλά εδώ με την ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας, η υποχρηματοδότηση, οι σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό, η ανασφάλεια των εργαζομένων που προσφέρουν εργασία με «ελαστικές» σχέσεις εργασίας κάθε μορφής, οι ελλείψεις σε είδη νοσηλείας, οι προβληματικές κτιριακές εγκαταστάσεις οδηγούν τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και στην εξουθένωση και τους ασθενείς να μην εξυπηρετούνται και να ταλαιπωρούνται.

Πολλά είναι τα προβλήματα στις κτιριακές υποδομές των σχολείων, με κραυγαλέο παράδειγμα το Μουσικό Σχολείο Λέσβου, που συστεγάζεται με το 5οΓυμνάσιο Μυτιλήνης, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες για μαθητές και καθηγητές και των δύο σχολείων. Απαιτείται άμεσα το Μουσικό Σχολείο να αποκτήσει τη δική του στέγη.

Αίτημα των κατοίκων όλων των νησιών του Αιγαίου, αλλά και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» είναι ο μειωμένος ΦΠΑ να αποσυνδεθεί από το Προσφυγικό και να διατηρηθεί στο σύνολο των νησιών του Αιγαίου.

Οσον αφορά το μεταφορικό ισοδύναμο, δεν μπορεί να αντισταθμίσει το μειωμένο ΦΠΑ, και στην πραγματικότητα είναι μια νέα μορφή επιδότησης των εφοπλιστών.

Οι κάτοικοι των νησιών ζητούν, και η «Λαϊκή Συσπείρωση» επίσης, την πύκνωση των ακτοπλοϊκών και αεροπορικών γραμμών από το κέντρο αλλά και μεταξύ των νησιών και δραστική μείωση της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων των οχημάτων κατά 50%, δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους, στρατευμένους, ΑμεΑ κ.λπ.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι όλα αυτά είναι μέτρα ανακούφισης, και μόνο όταν ο λαός πάρει την εξουσία στα χέρια του τα προβλήματά του θα λυθούν οριστικά.

Φαίνεται πως για τους κυβερνώντες, προηγούμενους και σημερινούς, αποτελεί σοβαρό αδίκημα η προσπάθεια της δημοτικής αρχής να πάρει μέτρα και πρωτοβουλίες ανακούφισης, υπεράσπισης των λαϊκών στρωμάτων της πόλης της. Πόσο μάλλον, που η αγωνιστική στάση της δημοτικής αρχής της Πάτρας, που λειτούργησε έτσι από την πρώτη στιγμή με όλα τα μέσα που διαθέτει, κόντρα στις ασφυκτικές συνθήκες λειτουργίας των δήμων, στην υποχρηματοδότησή τους, στο συνολικό νομικό πλαίσιο που τους θέλει να λειτουργούν ως το μακρύ χέρι της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας, έφερε θετικά αποτελέσματα για το λαό.

Η ιστορία ξεκινά από τις 24 Γενάρη 2012. Τότε, έπειτα από πολύχρονες διεκδικήσεις του πατραϊκού λαού, υπογράφτηκε ανάμεσα στον ΟΛΠΑ και τον δήμο Πατρέων το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης της αντίστοιχης έκτασης από τον πρώτο στο δεύτερο, με διάρκεια έως τις 12 Δεκέμβρη 2042. Οπως τονίζεται στο συμφωνητικό, αυτό λύεται μόνο με την αντίστοιχη ημερομηνία της υπογραφής της οριστικής παραχώρησης.

Από το 2012 μέχρι την ανάληψη της δημοτικής αρχής από τη «Λαϊκή Συσπείρωση», δεν είχε γίνει καμιά ενέργεια βελτίωσης του χώρου, που ήταν ένας απέραντος σκουπιδότοπος, εστία μόλυνσης, μέσα στην καρδιά της πόλης, μεταξύ του παλαιού και του νέου λιμανιού, στερώντας ουσιαστικά από τον λαό την πρόσβασή του προς τη θάλασσα. Ταυτόχρονα, αυτή η κατάσταση ευνοούσε τις εκάστοτε κυβερνήσεις, να βάλουν στο «χέρι» τμήμα της παραλιακής ζώνης, αθετώντας ακόμα και τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις.

Οι Νίκος Γρεκούσης, Θεμιστοκλής Γιαννακόπουλος και Αλεξάνδρα Στρατοπούλου, από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Τέρψης, εξηγούν στον «Ριζοσπάστη» πόσο σημαντική είναι η παρέμβαση που έχει γίνει

Χωρίς χρονοτριβή, το θέμα μπήκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου, μεταξύ άλλων, στη σχετική ομόφωνη απόφαση της 1ης Απρίλη 2015, τονίζεται:

«Η λιμενική ζώνη όπως και το παραλιακό μέτωπο αποτελεί ζωτικής σημασίας χώρο για την απρόσκοπτη επαφή με το υγρό στοιχείο του λαού και της νεολαίας. Αποτελεί το φυσικό περιβάλλον που πρέπει να υπερασπιστούμε από την ιδιωτικοποίηση και την παράδοση σε επιχειρηματικούς ομίλους, που είναι στους σχεδιασμούς της ΕΕ, του κεφαλαίου και του ΤΑΙΠΕΔ (...) το Δημοτικό Συμβούλιο απαιτεί την οριστική παραχώρηση για την ελεύθερη πρόσβαση και τη δωρεάν χρήση για να ικανοποιηθούν οι πιεστικές λαϊκές ανάγκες στην ξεκούραση, στην αναψυχή, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό (...) στηρίζει τη λειτουργία του νέου κοινόχρηστου πάρκου στην Ακτή Δυμαίων...».

Τα έργα ταυτόχρονα ξεκίνησαν. Εσπασαν οι μπάρες που έφραζαν τον χώρο, αποκαταστάθηκε από τη βρωμιά και τη μόλυνση ο χώρος, έγινε δενδροφύτευση, αξιοποιήθηκε μια πολύ μεγάλη έκταση. Με τις δυνάμεις και το προσωπικό του δήμου, με σταθερά στο πλευρό του τον λαό, που έβλεπε ότι η δημοτική αρχή με την αγωνιστική της στάση δεν λυπήθηκε κόπο και χρόνο, ούτε έκανε πίσω στις διώξεις που ασκήθηκαν σχεδόν από την πρώτη στιγμή (για δήθεν παράβαση της νομοθεσίας περί αιγιαλού αλλά και αθέτηση της προσωρινής σύμβασης παραχώρησης του χώρου), ήρθε ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα που σήμερα απολαμβάνει κάθε Πατρινός.

...και ο χώρος σήμερα, που τον χαίρονται παιδιά λαϊκών οικογενειών και άνθρωποι κάθε ηλικίας

Από τότε κύλισε πολύ νερό στ' αυλάκι. Ο χώρος αγκαλιάστηκε από τον λαό της πόλης. Από την πρώτη στιγμή και στη συνέχεια, χιλιάδες Πατρινοί καθημερινά περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους στο πάρκο. Εγιναν εκατοντάδες εκδηλώσεις, συναυλίες, άλλες δράσεις. Ολόκληρες γειτονιές, ειδικά της Νότιας Πάτρας, που δεν είχαν καθόλου πρόσβαση σε ελεύθερους χώρους, απέκτησαν τον δικό τους καθημερινό πολυχώρο. Βοηθούν γι' αυτό, η λειτουργία των παιδικών χαρών, των ποδηλατοδρόμων, των υπαίθριων χώρων γυμναστικής, οι δεντροφυτεύσεις που έδωσαν μια άλλη όψη.

Από κοντά με τις κυβερνήσεις και απέναντι στη δημοτική αρχή και τον λαό της πόλης είναι και οι επίδοξοι «μνηστήρες» του δημαρχείου. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι αυτή του υποψήφιου δημάρχου Γρηγόρη Αλεξόπουλου, νυν αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας, προερχόμενου από το ΠΑΣΟΚ, που στην προεκλογική του καμπάνια, πρόσφατα, ενέταξε στη «μαύρη προπαγάνδα» του απέναντι στη σημερινή δημοτική αρχή τη δημιουργία του Νότιου Πάρκου (ως δήθεν μοναδικού έργου)! Τέτοιος είναι ο ζήλος τους!

Στην αντίπερα όχθη, η δημοτική αρχή μαζί με τον λαό έχει βάλει «φρένο» στις επιδιώξεις των κυβερνήσεων, των επιχειρηματικών ομίλων αλλά και των ντόπιων συνεργατών και φίλων τους, που ορέγονται τον χώρο, βλέποντάς τον σαν «μαγαζί γωνία», που, με την κατάλληλη «εμπορική αξιοποίηση», μπορεί να τους εξασφαλίσει μεγάλα κέρδη.

Οταν ο χώρος ήταν ένας απέραντος σκουπιδότοπος...

Αλλωστε, δεκάδες ήταν τα εργατικά συνδικάτα, οι σύλλογοι των αυτοαπασχολούμενων, οι πολιτιστικοί σύλλογοι και άλλοι φορείς που συμμετείχαν από την πρώτη στιγμή στις κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση του Νότιου Πάρκου αλλά και για την υπεράσπιση της δημοτικής αρχής στη συνέχεια, ενώ συνολικός στόχος, που τίθεται από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και τους φορείς της Πάτρας, είναι η συνολική ανάπλαση της παραλιακής ζώνης προς όφελος του λαού της πόλης.

Στο πλευρό της δημοτικής αρχής στέκονται και οι κάτοικοι της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικά όσα ανέφεραν στον «Ριζοσπάστη» τα μέλη της διοίκησης του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Τέρψης, Νίκος Γρεκούσης (πρόεδρος), Θεμιστοκλής Γιαννακόπουλος (γραμματέας) και Αλεξάνδρα Στρατοπούλου (έφορος), που στάθηκαν στη σημασία του Πάρκου για την περιοχή.

«Είναι το μπαλκόνι της Τέρψης. Ζούμε σε μια γειτονιά που δεν είχε ούτε πλατεία και πλέον έχουμε έναν χώρο που είναι ελεύθερος για όλους μας και αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή και όλη την Πάτρα», είπε ο κ. Γρεκούσης, επισημαίνοντας:

«Είμαστε στο πλευρό της δημοτικής αρχής από την πρώτη στιγμή και θα συνεχίσουμε να 'μαστε όπου μας χρειάζεται. Θέλουμε το Πάρκο να διατηρηθεί, να υπάρχει έτσι όπως δημιουργήθηκε. Εδώ μπορεί ο καθένας να κάνει τη βόλτα του, να φέρει το παιδί του, να αθληθεί, να ψυχαγωγηθεί. Δεν θα επιτρέψουμε να μας τον πάρουν και νομίζω ότι αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των Πατρινών».

Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ταραμπούρα, Θανάσης Δακόλας, σημείωσε: «Αυτό που γίνεται κατά του δημάρχου δεν είναι σωστό. Το Νότιο Πάρκο έδωσε ανάσα σε 60.000 κατοίκους του Διαμερίσματος. Ολες οι εκδηλώσεις μας τα τελευταία χρόνια, τις Απόκριες, το Πάσχα, το καλοκαίρι γίνονται εκεί, ελεύθερα και χωρίς ο κόσμος να πληρώνει.

Θέλουν να εκμεταλλευτούν το χώρο, να μην έχουμε ελεύθερη πρόσβαση σ' αυτόν. Ηταν μια χαβούζα και θα τον υπερασπιστούμε, απέναντι στα "μαγαζιά" που θέλουν να φτιάξουν για να τον εκμεταλλευτούν. Την 1η Απρίλη θα είμαστε στο πλευρό του δημάρχου και της δημοτικής αρχής, το ίδιο καλούμε να πράξουν και οι άλλοι 40 Εκπολιτιστικοί Σύλλογοι του Νοτίου Διαμερίσματος».

Στο 39ο Γυμνάσιο - Λύκειο

Στην εκδήλωση παρεμβάσεις έκαναν η εκπαιδευτικός και υποψήφια δημοτική σύμβουλος Βαγγελιώ Βουρλόκα, η επίσης εκπαιδευτικός Ζαχαρούλα Κονιδάκη, ο Βαγγέλης Φιλέρης, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων του 2ου Διαμερίσματος και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, και η Στεφανία Καλταμπάνου, μαθήτρια της Β' Λυκείου.

Παραβρέθηκαν επίσης οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και εκπαιδευτικοί Γιώργος Βιτζηλαίος, Λάμπρος Σακαρέλος και Ελπίδα Νασιοπούλου, καθώς και η Κατερίνα Ροδοπούλου, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος και πρόεδρος της Ενωσης Γονέων του 6ου Διαμερίσματος.

Στην ομιλία του, ανάμεσα σε άλλα, ο Νίκος Σοφιανός τόνισε:

«Είναι πολιτική επιλογή η μεταφορά αρμοδιοτήτων του κεντρικού κράτους στους δήμους. Το έχουμε δει όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε και σε άλλες πλευρές και λειτουργίες που είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι γίνεται συζήτηση για ευθύνη των δήμων και στο περιεχόμενο της Εκπαίδευσης και όχι μόνο στην κτιριακή υποδομή και στη λειτουργία. Δεν είναι τυχαία η παρέμβαση του Πατούλη ως προέδρου της ΚΕΔΕ (σήμερα υποψήφιος περιφερειάρχης της ΝΔ), να περάσουν στην ευθύνη των δήμων τα νηπιαγωγεία. Ολα αυτά δείχνουν ότι αυτήν την κεντρική κατεύθυνση, τη στηρίζουν και την υλοποιούν οι δήμαρχοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ.

Στο 44ο και 152ο Δημοτικό

Ετσι λοιπόν σήμερα έχουμε φτάσει σε ένα καθεστώς οι δήμοι να έχουν την ευθύνη της κτιριακής υποδομής των σχολείων και αυτήν την ευθύνη - σχετικά με το χτίσιμο καινούργιων σχολείων - ουσιαστικά μπορούν να τη λειτουργήσουν μόνο με ΣΔΙΤ. Οσο για να συντηρηθούν παλιά σχολεία (που ειδικά στην Αθήνα από τα 300 περίπου σχολικά συγκροτήματα ένας μεγάλος αριθμός, ίσως και πάνω από 50%, είναι χτισμένα έως τη δεκαετία του '60), η απουσία τεχνικού προσωπικού στερεί τη δυνατότητα οι δήμοι να καλύψουν αυτές τις ανάγκες με αυτεπιστασία, δηλαδή με δική τους ευθύνη, με το προσωπικό που έχουν, άρα και χωρίς μεγάλο κόστος και με αμεσότητα χρόνου από τον εντοπισμό του προβλήματος στην αντιμετώπισή του. Με αποτέλεσμα, με το καθεστώς των εργολαβιών, κυριολεκτικά να κάνει χρόνια για να αποδοθεί ένα έργο, είτε χρωματισμοί είτε συντηρήσεις είτε μονώσεις είτε μια σειρά από πράγματα που ειδικά οι γονείς που βρίσκονται στους συλλόγους και στις ενώσεις τα ξέρουν απ' την ίδια τους την πείρα.

Από την εκδήλωση της ΤΟ Γαλατσίου - Α' Αθήνας

Η άσκηση πίεσης έφερε αποτελέσματα στο να αντιμετωπιστούν προβλήματα, τα οποία δεν τα αναδεικνύουμε για να πούμε τι καταφέραμε, αλλά γιατί χρειάζεται να γενικεύεται και να ενισχύεται η πείρα που αποκτάει ένας κόσμος, ότι δηλαδή διεκδικώντας και πιέζοντας, χωρίς παραίτηση, χωρίς να σηκώνουμε τα χεριά ψηλά μπορούν να υπάρξουν αποτελέσματα. Αυτόν το δρόμο πρέπει να ενισχύσουμε και να στηρίξουμε. Οπως αντιμετωπίστηκαν με παρεμβάσεις και με πίεση προβλήματα σε διάφορα δημοτικά σχολεία ή εντάχθηκαν στο πρόγραμμα των 24 απαλλοτριώσεων που θα κάνει ο δήμος Αθήνας για ανέγερση νέων παιδικών σταθμών και σε 2 - 3 περιπτώσεις ανέγερσης σχολείων. Μία από αυτές είναι και το ΚΑΠΑΨ στους Ανω Αμπελόκηπους, που όμως το κτίριο δεν θα είναι τελικά για το 58ο Γυμνάσιο - Λύκειο, όπως αρχικά είχαν πει καθώς μεσολάβησε η συγχώνευση, αλλά για να στεγάσει σχολείο Ειδικής Αγωγής.

Κάναμε παρεμβάσεις με στόχο να λύνονται προβλήματα, αλλά και προσπαθώντας να γίνει κατανοητή, μέσα από αυτόν το δρόμο, η ανάγκη για συνολικότερες αλλαγές, δουλεύοντας την πείρα που αποκτιέται, διεκδικώντας απέναντι σε μια πολιτική που μένει ίδια, ενώ οι κυβερνήσεις αλλάζουν. Ειδικά για έναν κόσμο που παραμένει εγκλωβισμένος στην πολιτική και στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, στη λογική της επιλογής του "μικρότερου κακού".

Είναι χαρακτηριστικό ότι 4 χρόνια είχαμε μνημόνιο με ΣΥΡΙΖΑ και άλλα 4 με όλες τις υπόλοιπες κυβερνήσεις, Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά - Βενιζέλου, όμως η κατάσταση στα σχολεία, όπως τη βρήκαν έτσι τη συνέχισαν. Είχαμε το κύμα καταργήσεων - συγχωνεύσεων, όπου χάθηκαν περίπου 15 σχολικές μονάδες στην Αθήνα και αυτές τις καταργήσεις - συγχωνεύσεις τις διατήρησε όλες ο ΣΥΡΙΖΑ. Με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, στο 39ο Γυμνάσιο - Λύκειο που επισκεφτήκαμε δύο μέρες πριν, να μιλάμε για τη μεγαλύτερη σχολική μονάδα στο δήμο, όπου σε κτίριο με σοβαρά προβλήματα και σε κοινό προαύλιο να στοιβάζονται πάνω από 1.000 μαθητές!

Συγχωνεύσεις, λοιπόν, τις βρήκαν και τις συνέχισαν. Κόψιμο των κονδυλίων των σχολικών επιτροπών, το βρήκαν στα 5.000.000 ευρώ, τώρα το πήγαν στα 3.400.000 ευρώ και όσο πάει μειώνεται. Ομηρία οι καθαρίστριες από τους προηγούμενους, ομηρία συνεχιζόμενη και από τους σημερινούς. Χιλιάδες αναπληρωτές που καλύπτουν μόνιμες ανάγκες των σχολείων από τους προηγούμενους, χιλιάδες αναπληρωτές αντί μόνιμων εργαζομένων και από τους σημερινούς. Και αυτό με τη συζήτηση - θυμηθείτε - που έγινε πρόσφατα στη Βουλή, όταν επιχείρησε να περάσει ο Γαβρόγλου το νομοσχέδιο των απολύσεων σαν νομοσχέδιο προσλήψεων, πώς ακυρώθηκε αυτή η προσπάθεια από την παρέμβαση των εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα των αναπληρωτών και τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις που έκαναν. Σχολεία χωρίς συντήρηση οι μεν, χωρίς συντήρηση και από τους δε.

Εχουμε λοιπόν ένα υλικό να δουλέψουμε και εκλογικά και οι υποψήφιοι πρέπει να αξιοποιήσουν τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια για να διευρύνουν το κάλεσμα και τη δυνατότητα ψήφισης των συνδυασμών μας από ευρύτερο κόσμο που προβληματίζεται, που αντιμετωπίζει θετικά τη δουλειά μας στην Περιφέρεια, στο δήμο, που βλέπει ότι το ΚΚΕ δεν βλέπει απλώς με σκεπτικισμό την ΕΕ, αλλά είναι το Κόμμα που εκφράζει την αντίθεση σε αυτήν τη "συμμαχία των λύκων", σ' αυτό το οικοδόμημα των πολυεθνικών. Ταυτόχρονα όμως δεν θα αφήσουμε για μετά τα προβλήματα που σκοντάφτουμε συνεχώς πάνω τους στα σχολεία. Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε τη δημοτική αρχή, θα πρέπει να συνεχιστεί η πίεση και από τις ενώσεις γονέων και από τους συλλόγους και από τους εκπαιδευτικούς».

Μας υποδέχτηκε στο θέατρο που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει η στέγη της. Νοίκιασε ένα παλιό συνεργείο ζυγοστάθμισης και με μεράκι και πολύ προσωπική δουλειά δημιουργήθηκε ένας ζεστός, φιλικός χώρος, ένα λειτουργικό μικρό θέατρο.

Αυτή την περίοδο, στο «Από Κοινού» ανεβαίνει κάθε Κυριακή στις 20.00 και Δευτέρα στις 21.00 το έργο «Το Ανάκτορο στην Ανω Τούμπα» του Παναγιώτη Μέντη, με την Ελένη Γερασιμίδου, σε σκηνοθεσία Αγγελικής Ξένου. Μια γλυκόπικρη παράσταση, που μιλά για τη ματαιότητα του μικροαστικού ονείρου. Η κυρία Αγάπη, η τελευταία κάτοικος του σπιτιού, μας ξεναγεί στο μικρό παλάτι της, ανοίγοντας πόρτες και παράθυρα στην ιστορία μιας πόλης και μιας χώρας.

Η συζήτησή μας ξεκινά με την ανάγκη να δυναμώσει το ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες, παντού. Μας λέει χαρακτηριστικά η Ελ. Γερασιμίδου:

«Πράγματι, χρειάζεται να δυναμώσουμε τη "Λαϊκή Συσπείρωση", το ΚΚΕ, για να έχει πιο δυνατό λόγο. Γιατί η ψευτιά παράγινε. Ανερυθρίαστη πια και ολοφάνερη.

Και αν θέλεις, γι' αυτό αρχίσανε και οι "αγριάδες". Και να πω: Από τη δυσφήμηση στους δημάρχους μας και κυρίως στον δήμαρχο της Πάτρας, τον Κ. Πελετίδη, έως όλα αυτά που γίνονται με το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Λυσσαλέα επίθεση. Είναι ολοφάνερο, είτε ένας κόσμος κάνει το βήμα για πρώτη φορά και προσεγγίζει το ΚΚΕ, είτε ξαναγυρνά. Εμείς ποτέ δεν λέμε όχι στους ανθρώπους που θέλουν να παλέψουν!

Υπάρχει βέβαια και ένας κόσμος που είναι ακόμα μουδιασμένος, που δεν εκφράζεται εύκολα. Αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε και από τις παραστάσεις που ανεβάζουμε στο θέατρο».

Την ρωτάμε να μας πει κάτι παραπάνω γι' αυτό: «Ξέρεις, η επαφή του ηθοποιού με το κοινό είναι ζωντανή σχέση. Καταλαβαίνεις από τις αντιδράσεις του, έχουμε κι εμείς τις κεραίες μας τεντωμένες.

Π.χ. λέμε για τα μνημόνια που τελείωσαν, πριν γελούσαν, τώρα λίγο στα χαμένα, στα "μουδιασμένα". Υπάρχει ένας κόσμος που δεν εκφράζεται. Καταλαβαίνει ότι ναι μεν δεν μπορεί να περιμένει τίποτα, αλλά δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ότι είναι στα χέρια του πολλά πράγματα. Εχουν τρομάξει τον κόσμο, τον έχουν κάνει να υποφέρει. Γι' αυτό και πολλοί μένουν στα προβλήματα, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι μπορούν να λυθούν, συλλογικά.

Και εδώ είναι και ο δικός μας ο ρόλος. Ο κόσμος διψάει να ακούσει κάτι παραπάνω, να ενθαρρυνθεί, να πιστέψει στη δύναμή του!».

Η Ελ. Γερασιμίδου μάς μιλά για τη ζωή του ηθοποιού πίσω από τα λαμπερά φώτα της παράστασης και μας δηλώνει ότι όλη αυτή η δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο νέος ηθοποιός και όχι μόνο, «μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου.

Υπάρχει πολύ μεγάλη εκμετάλλευση. Η απουσία Σύμβασης κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Αναγκάζονται να δουλέψουν για 200 με 300 ευρώ το μήνα. Και το πιο άσχημο είναι ότι προσπαθούν να καλλιεργήσουν σε αυτά τα νέα παιδιά που είναι γεμάτα όρεξη και όνειρα, ότι αν διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν, θα είναι λιγότερο καλλιτέχνες, ότι δεν κατανοούν το "λειτούργημα" του ηθοποιού. Αυτό είναι "κοινωνικό λειτούργημα" μόνο για τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο χώρο του θεάτρου, να έχουν ηθοποιούς που να εργάζονται με ψίχουλα.

Δεν γίνεται επομένως να δουλεύει ο ηθοποιός χωρίς Σύμβαση. Δε νοούνται κρατικά θέατρα χωρίς Σύμβαση και βεβαίως στο "Ελεύθερο" Θέατρο, που η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. Ο καθένας δίνει ό,τι θέλει. Και το πιο σημαντικό, η απουσία Σύμβασης έχει επιπτώσεις και στην ίδια την Τέχνη. Δεν αφοσιώνονται όσο πρέπει. Οσο πιο καλά κάνεις τη δουλειά και από αυτή ζεις, τόσο πιο καλά την κάνεις. Αυτά τα άλλα περί "λειτουργημάτων" και "η τέχνη για την τέχνη" είναι ιστορίες για αγρίους.

Γιατί πάει καλά το ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας; Γιατί έχει ορεξάτους ηθοποιούς. Γιατί πληρώνονται, έχουν Σύμβαση.

Επομένως, χρειάζεται να τα σκεφτούν όλοι. Και τους δίνεται η ευκαιρία με την ψήφο να απαξιώσουν αυτούς που τους απαξιώσουν την ίδια τους τη ζωή και την Τέχνη».

Η κουβέντα φτάνει στην Περιφέρεια και στο πώς προσεγγίζει το θέμα του Πολιτισμού, στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τον Πολιτισμό ως εμπόρευμα, ως ένα «εργαλείο» για την άνοδο και τη στήριξη του τουρισμού.

«Πράγματι», μας λέει η Ελ. Γερασιμίδου. «Πολιτισμός βέβαια είναι και όλες οι εκφράσεις της καθημερινής μας ζωής. Δεν είναι μόνο ένα θέατρο ή μια συναυλία. Πολιτισμός είναι και πώς έχουν στοιβάξει τους πρόσφυγες στα κέντρα - πραγματικά στρατόπεδα - στα νησιά μας, όπως στη Σάμο που ήμασταν πρόσφατα. Θέμα πολιτισμού είναι και πως δεν επιτρέπεις στα παιδιά σου να πάνε στο ίδιο σχολείο με τα προσφυγάκια.

Είναι λοιπόν μεγάλο θέμα να αφήνεις όλα αυτά να γίνονται ή να αλωνίζουν τον τόπο οι ΜΚΟ παντού. Πολιτισμός είναι να μην αρνείσαι τις ευθύνες σου. Λένε ότι μπορούν και κοιμούνται ήσυχοι. Εδώ δεν μπορούμε να κοιμηθούμε εμείς ήσυχοι. Δεν μπορείς ούτε τη θάλασσα να πλησιάσεις. Για όλα φταίνε αυτοί που ...δεν φταίνε.

Πολιτισμός είναι να νοιάζεσαι τον συνάνθρωπό σου. Δε λέω ότι πέταξαν τον κόσμο στο ρέμα. Αλλά τι έχεις κάνει, για να μη γίνουν έτσι τα πράγματα; Πού πήγαν τόσα λεφτά;

Και όλοι αυτοί θα ζητήσουν ξανά την ψήφο του κόσμου, λυσσαλέα. Σημασία έχει να σκεφτεί ποιοι ήταν και θα συνεχίσουν να είναι παρόντες. Και η "Λαϊκή Συσπείρωση" είναι πάντα παρούσα με όσες δυνάμεις διαθέτει. Ε! Ας πάρουμε παραπάνω δύναμη, για να κάνουμε και παραπάνω πράγματα».

Την ρωτάμε να μας πει τι μέτρα θα μπορούσαν να παρθούν για να φτάσει ο Πολιτισμός ευρύτερα στο λαό. «Ο Πολιτισμός πρέπει να φτάσει πιο πλατιά στις λαϊκές γειτονιές. Ζούμε και την εποχή των ριάλιτι και ξέρω ονόματα και δεν ξέρω τι είναι. Και βάζουν όλα αυτά τα παιδιά να γεμίζουν πλατείες. Αυτός είναι ο πολιτισμός που θέλουμε; Να ζωντανέψουν οι γειτονιές με παραστάσεις, συναυλίες, θέατρο δρόμου, οι νέοι δημιουργοί να μπορέσουν να βρουν χώρο να εκφραστούν. Υπάρχουν τόσοι καλλιτέχνες...».

Την Κυριακή 24 Μάρτη, ο Νίκος Ζαπάντης θα περιοδεύσει στη Χασιά.

Την Τετάρτη 27 Μάρτη:

-- Στις 9 π.μ., ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής, θα επισκεφτεί το Ναυπηγείο Ελευσίνας, για να συζητήσει με τους εργαζόμενους.

-- Στις 6.30 μ.μ., στο δημαρχείο Δραπετσώνας (3ος όροφος), οι ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας καλούν σε εκδήλωση - συζήτηση με θέμα: «Οι εξελίξεις σε σχέση με το masterplan της COSCO και την ανάπλαση στο χώρο των Λιπασμάτων. Οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής. Η διεκδίκηση του χώρου για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού». Θα μιλήσουν ο Ηλίας Τσιμπουκάκης, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Γιώργος Καλαμαράς, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και υποψήφιος δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

-- Στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1, πλ. Κάνιγγος, 2ος όροφος), ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, θα μιλήσει σε συγκέντρωση της ΤΟ ΕΒΕ της ΚΟ Αττικής.

-- Στις 7 μ.μ., ο Ανδρέας Καραβίδας, υποψήφιος δήμαρχος Ζωγράφου, θα μιλήσει σε συγκέντρωση παρουσίασης του ψηφοδελτίου, στην αίθουσα του δημαρχείου Ζωγράφου.

Την Πέμπτη 28 Μάρτη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα της Β' Δημοτικής Κοινότητας Πειραιά (Δραγάτση 1Α), η ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση με θέμα: «Οι εξελίξεις στο χώρο της Πρόνοιας και της Ειδικής Αγωγής και οι θέσεις του ΚΚΕ». Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής. Θα χαιρετίσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής και υποψήφια δήμαρχος Πειραιά.

Το Σάββατο 23 Μάρτη:

-- Στις 6 μ.μ., η ΤΟ Ηρακλείου Κρήτης διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Γυναίκα, με το ΚΚΕ κάνε τη διαφορά. Οι ανάγκες μας δεν χωράνε στην πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Παλεύουμε για τη ζωή που μας αξίζει», στο Πολύκεντρο Νεολαίας, με ομιλήτρια την Ρένα Σκυβαλάκη, μέλος της ΕΠ Κρήτης.

-- Στις 7 μ.μ., στη Νέα Μηχανιώνα (αίθουσα της Καψαλάκειου Πολιτιστικής Στέγης), θα μιλήσει η Κωνσταντίνα Μώραλη, υποψήφια δήμαρχος Θερμαϊκού.

Την Κυριακή 24 Μάρτη:

-- Στις 11 π.μ, ο Τάσος Τσιαπλές θα μιλήσει στο Πολιτιστικό Κέντρο «Χρυσαλίδα» της Αγιάς, μαζί με τον υποψήφιο δήμαρχο Αγιάς, Γιάννη Κασίδα.

-- Στην Παραμυθιά, σε λαϊκό γλέντι του ΚΚΕ, στις 8 μ.μ., στο Κέντρο «Στάδιο Παλλάς» (Καρυώτι), θα απευθύνουν χαιρετισμό ο υποψήφιος περιφερειάρχης Ηπείρου Γιώργος Πρέντζας και ο υποψήφιος δήμαρχος Σουλίου Ηλίας Κουτσής.