• Ρεπορτάζ από την εκδρομή των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια της Αθήνας σε Καστοριά και Φλώρινα.
• Αποσπάσματα από τον χαιρετισμό του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Αμπατιέλου στο 3ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών στο Μεξικό.
• Νέα αναλυτικά προγράμματα της Χημείας: Καινοτομία ή ημιμάθεια;

Από την εκδήλωση στο Μνημείο στη Φλώρινα

Τις ξεναγήσεις σε όλα αυτά τα μέρη και τα Μνημεία που επισκέφτηκαν οι εκδρομείς, ανέλαβε ο Θανάσης Λεκάτης, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του Κόμματος.

Φυσικά στο ταξίδι τους είχαν συντροφιά τον «Ριζοσπάστη», τους δύο ταξιδιωτικούς οδηγούς που έχουν εκδοθεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» για τον Γράμμο και το Βίτσι, αλλά και τον ιστορικό οδηγό που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ με τίτλο «Βαδίζοντας στα χνάρια των αλύγιστων της ταξικής πάλης».

Οι εκδρομείς αναχώρησαν από την Αθήνα το πρωί της Παρασκευής και πρώτος τους σταθμός ήταν το απόγευμα της ίδιας μέρας το Νεστόριο της Καστοριάς, όπου έγινε ξενάγηση στο νέο Μουσείο που λειτουργεί εκεί και αφορά την αγωνιστική Ιστορία του Ανατολικού Γράμμου, του Νεστορίου και των γύρω χωριών, που πάντα αποτελούσαν στήριγμα του αγώνα στην Αντίσταση και τον ΔΣΕ, ήταν βάση του αντάρτικου λαϊκού κινήματος και έδωσαν πολλά θύματα στον αγώνα. Μέσα από ντοκουμέντα από το Αρχείο του ΚΚΕ οι επισκέπτες περιηγήθηκαν στη χρονική περίοδο που ξεκινάει με το γράμμα - κάλεσμα για αντίσταση του Νίκου Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τη δράση του ΚΚΕ για την οργάνωση του αγώνα στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς και την ειδική προσφορά των κατοίκων του Νεστορίου, με έμφαση στις μάχες του Γράμμου και ειδικά τη μεγάλη μάχη 75 ημερών του 1948 έως και την περίοδο της πολιτικής προσφυγιάς.

Στο νέο Μουσείο στο Νεστόριο

Το ταξίδι τους συνεχίστηκε στην περιοχή των Πρεσπών, όπου έκαναν στάση στον αυχένα Περβάλ. Εκεί άκουσαν για τις τελευταίες μάχες του 1949, καθώς και τα υψώματα στα οποία αυτές έγιναν, ενώ επισημάνθηκε ιδιαίτερα η συμβολή των κατοίκων από τα χωριά των Πρεσπών τόσο στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής, όσο και την περίοδο '46 - '49, έγινε αναφορά σε λαογέννητους θεσμούς που αναπτύσσονταν στις ελεύθερες περιοχές, αλλά και στο πέρασμα των δυνάμεων του ΔΣΕ στις Λαϊκές Δημοκρατίες.

Η μέρα συνεχίστηκε με επίσκεψη στο χωριό Καλλιθέα Πρεσπών και ξενάγηση στο Μουσείο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ που υπάρχει εκεί, με υλικά όπως οι πρώτες προκηρύξεις για ξεσηκωμό από την αντιστασιακή οργάνωση «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στοιχεία για την εμφάνιση των πρώτων ομάδων του ΕΛΑΣ, τη δράση των Λαϊκών Συμβουλίων σ' όλη την ελεύθερη περιοχή, ντοκουμέντα από τις μέρες της Απελευθέρωσης και το όργιο τρομοκρατίας που ακολούθησε, αλλά και τη δράση του ΔΣΕ στα ελεύθερα χωριά.

Στον αυχένα Περβάλ

Την Κυριακή, η Φλώρινα ήταν ο τελευταίος σταθμός της εκδρομής των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τα πανεπιστήμια της Αττικής, που κορυφώθηκε με μια συγκινητική εκδήλωση στο επιβλητικό Μνημείο για τη Μάχη της Φλώρινας, έργο του γλύπτη Μέμου Μακρή, που έχει στηθεί στο σημείο όπου ο αστικός στρατός παράχωσε σε έναν λάκκο μαζί νεκρούς και ζωντανούς (τραυματίες) μαχητές του ΔΣΕ μετά τη Μάχη της Φλώρινας.

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έκαναν πορεία από το ΚΤΕΛ της Φλώρινας στο κέντρο της πόλης και στη συνέχεια κατέληξαν στο Μνημείο. Στην εκδήλωση που έγινε εκεί, παραβρέθηκε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του Κόμματος, και μίλησε ο Γ. Κουδούνας, μέλος της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας και Γραμματέας της ΤΕ Φλώρινας.

Επίσης, έγινε κατάθεση στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και μέσα σε ιδιαίτερο κλίμα συγκίνησης ακούστηκε το Πένθιμο Εμβατήριο.

Στην ομιλία του ο Γ. Κουδούνας αναφέρθηκε στην ιστορία του Μνημείου, στην ίδια τη Μάχη της Φλώρινας και γενικότερα στον τιτάνιο αγώνα του ΔΣΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Η ανάδειξη του αγώνα του ΔΣΕ έχει τεράστια σημασία. Τιμάμε τον ΔΣΕ, την προσφορά του και εμπνεόμαστε από τον τιτάνιο αγώνα του. Μελετάμε, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε. Αυτή είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη τιμή για τους χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ που "έπεσαν σε άνιση μάχη κι αγώνα"».

Και πρόσθεσε: «Και σε αυτά εδώ τα βουνά, αλλά και σε όλη σχεδόν τη χώρα στάθηκαν αντικριστά για 3,5 χρόνια, την περίοδο 1946 - 1949:

Από τη μια μεριά αυτοί που νίκησαν τη ναζιστική πολεμική μηχανή του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αυτοί που έσωσαν τον λαό από την πείνα και τον εξευτελισμό των δυνάμεων Κατοχής και τον οδήγησαν στον δρόμο της λευτεριάς, οι αγωνιστές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Ολοι τους παιδιά και εγγόνια αγροτών, εργατών και εργατριών, παιδιά και εγγόνια αγωνιστών που δεν δέχονταν να σκύβουν το κεφάλι στην εργοδοτική και κρατική βία και βρέθηκαν κατά χιλιάδες στις εξορίες και τις φυλακές.

Και από την άλλη μεριά ένας στρατός στην υπηρεσία ανθρώπων που εγκατέλειψαν τον λαό στις τύχες του κατά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, άλλων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, θησαύρισαν από τη μαύρη αγορά ή εξαργύρωσαν τη σιωπή τους για να σώσουν το τομάρι τους.

Ενας στρατός στην υπηρεσία της αστικής τάξης, που ανασυγκροτήθηκε για να συντρίψει το λαϊκό κίνημα, να εδραιώσει ξανά την εξουσία της και να δέσει πάλι τον λαό στον ζυγό της εκμετάλλευσης (...)

Οι δύο εντελώς αντίθετοι και εχθρικοί κόσμοι, που αναμετρήθηκαν τότε, παραμένουν το ίδιο εχθρικοί και ασυμφιλίωτοι και σήμερα. Το βλέπουν καθημερινά όλοι όσοι υποφέρουν από την επίθεση διαρκείας σε βάρος των πιο βασικών δικαιωμάτων τους, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων (...)

Το Κάλεσμα του Κόμματος "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό" δεν είναι απλά και μόνο ένα σύνθημα για να στολίσουμε τις εκδηλώσεις μας. Είναι ένα σύνθημα που στην κυριολεξία γεννήθηκε, δοκιμάστηκε, αγκαλιάστηκε μέσα στις μεγάλες και σκληρές μάχες του σήμερα αλλά και ολόκληρης της Ιστορίας του Κόμματος.

Το σημερινό μας Κάλεσμα για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ έρχεται από μακριά, πατά στην ιστορική εμπειρία και στη γνώση πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής».

Οι εκδρομείς επέστρεψαν έχοντας στις αποσκευές τους ένα αναμνηστικό φυλλάδιο για όλες αυτές τις επισκέψεις τους, με τον όρκο του μαχητή του ΔΣΕ.

Ακριβώς 30 χρόνια μετά, η ΚΝΕ καλεί στο Podcast της την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, πιάνοντας το νήμα από εκείνες τις μέρες και επιδιώκοντας να δοθούν απαντήσεις στις δεκάδες ερωτήσεις που τίθενται καθημερινά από νέους και νέες για εκείνη την περίοδο, για τον σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα, για τις αιτίες ανατροπής του, αλλά και για την πρόταση του ΚΚΕ σήμερα.

Μείνετε συντονισμένοι!

Πρώτη live stream προβολή την Κυριακή 26 Δεκέμβρη στις 21.00, από το κανάλι της ΚΝΕ στο YouTube και από τις πλατφόρμες που φιλοξενούν podcasts (Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts).

RIZOSPASTIS

...Οταν οι Ιταλοί έφτασαν στο κατώφλι της Ελλάδας, ο Πέτρος ήταν 9 ετών, είχε μια χελώνα για κατοικίδιο και γνώριζε τον πόλεμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Τώρα, όμως, τον βιώνει κάθε μέρα μαζί με τους γονείς του, τον παππού του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, την Αντιγόνη, αρχίζοντας έναν μεγάλο περίπατο - μια βόλτα στην Αθήνα της Κατοχής, στα δύσκολα εκείνα χρόνια της πείνας, των συσσιτίων, του φόβου, των διωγμών...

Ο Τάκης Τζαμαργιάς σκηνοθετεί το έργο για τέταρτη φορά, μετά το ανέβασμά του σε κρατικές σκηνές Ελλάδας και Κύπρου, όπου γνώρισε την αποδοχή και την αγάπη από το κοινό. Το θέατρο «Βασιλάκου» επέλεξε ένα έργο - σταθμό αναφοράς στην παιδική λογοτεχνία, που ταξιδεύει τα παιδιά σε έναν μεγάλο περίπατο γεμάτο συναισθήματα και γνώσεις και με ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών παραδίδει μια παράσταση αντάξια των προσδοκιών και της ιστορίας της.

Κι επειδή τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν πολύ γρήγορα για τους φίλους του «κόκκινου Αερόστατου», η πρωτοβουλία θα επαναληφθεί και όσοι δεν πρόλαβαν θα έχουν τη δυνατότητα να δουν την παράσταση την Κυριακή 9 Γενάρη, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλες παραστάσεις (πληροφορίες στις κατά τόπους Οργανώσεις του ΚΚΕ).

Αντίστοιχα στη Θεσσαλονίκη, οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» συναντήθηκαν την Κυριακή στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», στην Πλάτωνος. Εξω από το βιβλιοπωλείο είχε στηθεί ένας μικρός μπουφές με γιορτινά γλυκά και κεράσματα κι άνοιξαν οι πρώτες κουβέντες για το βιβλίο, που μας ανοίγει τους ορίζοντες, μας κρατάει συντροφιά, μας ταξιδεύει. Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό, τα παιδιά ανά ομάδες μπήκαν στο βιβλιοπωλείο, συζητώντας μεταξύ τους και προτείνοντας βιβλία το ένα στο άλλο. «Ο θησαυρός του παππού», «Ο Σύλλογος των Τεμπελόγατων», «Θησέας», «Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες» κ.ά. ήταν ανάμεσα στις επιλογές τους. Ολα τα παιδιά ένιωσαν όμορφα κι έφυγαν από αυτήν τη συνάντηση χαρούμενα, με τα βιβλία στα χέρια και δίνοντας «ραντεβού» μια φορά το τρίμηνο να ξανασυναντιούνται στη «Σύγχρονη Εποχή».

Αντίστοιχη συνάντηση στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στην Αθήνα (Μαυροκορδάτου 3) θα έχουν οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» από την Αττική, την Πέμπτη 30 Δεκέμβρη, στις 6 μ.μ., όπου ο συγγραφέας Στρατής Δουνιάς και ο εικονογράφος Κωνσταντίνος Ρουγγέρης θα παρουσιάσουν το βιβλίο τους «Ο θησαυρός του παππού».

Στο Στέκι της ΚΝΕ συνεχίζεται και το Δεκαήμερο Βιβλίου, με παλιές και νέες εκδόσεις, πακέτα προσφορών και ειδικές εκπτώσεις για τους φίλους του Στεκιού. Εργα των κλασικών του μαρξισμού - λενινισμού, έργα με ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, λογοτεχνικά έργα, εκδόσεις της ΚΝΕ, εκδόσεις για τα ζητήματα της Τέχνης και άλλα πολλά θα περιμένουν τους επισκέπτες του Στεκιού. Η περίοδος των γιορτών, άλλωστε, προσφέρεται για να προμηθευτούμε όλοι ή να δωρίσουμε κάποιο βιβλίο, που αναμφίβολα αποτελεί μία μοναδική συντροφιά.

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα η εκδήλωση για την Παρισινή Κομμούνα. Μέσα από τις ομιλίες των Φρίξου Μπρούζγου, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, και του Μάνθου Ψυρράκη, μέλους του ΚΣ, όσοι συμμετείχαν στην εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να μάθουν για βασικές εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» για την Κομμούνα, αλλά και να παρακολουθήσουν ενδιαφέροντα αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ με τίτλο «72 μέρες...».

Στον Πολυχώρο Δημιουργίας της ΚΝΕ «Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας», στην Καλαμάτα, πραγματοποιείται αυτήν την περίοδο των γιορτών bazaar βιβλίων από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».

Μέρες και ώρες λειτουργίας του bazaar: Μέχρι 24/12, 10.00 - 13.00 και 18.00 - 21.00. Από 27/12 έως 30/12, 10.00 - 13.00 και 18.00 - 21.00.

Ο Νίκος Αμπατιέλος απηύθυνε χαιρετισμό στις εργασίες του Συνεδρίου, ενώ μίλησε και σε Διεθνές Σεμινάριο με θέμα τον συντονισμό της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών διεθνώς. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Μεξικό, η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ είχε συναντήσεις με στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού και της Νεολαίας του, της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών.

Με συνθήματα υπέρ της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Κομμάτων Ελλάδας και Μεξικού, της ΚΝΕ και της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στο 3ο Συνέδριό της υποδέχθηκαν την αντιπροσωπεία της ΚΝΕ. Ακολουθούν αναλυτικά αποσπάσματα από τον χαιρετισμό του Ν. Αμπατιέλου.

«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, αντιπρόσωποι στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών (ΟΝΚ) από το Μεξικό, εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ) και όλων των συντρόφων μας στην Ελλάδα, σας μεταφέρουμε τους πιο θερμούς συντροφικούς και διεθνιστικούς μας χαιρετισμούς.

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του 3ου Συνεδρίου σας. Η κορυφαία αυτή διαδικασία της Οργάνωσής σας μπορεί να συμβάλει στο δυνάμωμα της πάλης της νεολαίας του Μεξικού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού (ΚΚΜ) συνδέονται με ισχυρούς δεσμούς που σφυρηλατούνται στον κοινό αγώνα που δίνουμε στις χώρες μας για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, τη χάραξη του δρόμου της επαναστατικής ανατροπής. Στην κοινή μας πάλη για την ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, τη συγκρότηση μαρξιστικού - λενινιστικού πόλου.

Στο πλευρό των κομμάτων μας, η ΚΝΕ και η ΟΝΚ αναπτύσσουν στενή συνεργασία στο διεθνές νεολαιίστικο κίνημα, συντονίζουν τη δράση τους για την ισχυροποίηση της πάλης που δίνει η νεολαία εργατικής - λαϊκής καταγωγής στις χώρες μας.

Σήμερα, στο φόντο των νέων σύνθετων συνθηκών που επέφερε το ξέσπασμα της πανδημίας, συνεχίζουμε να ενισχύουμε τους δεσμούς μας, παρά το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να συναντηθούμε διά ζώσης για δύο ολόκληρα χρόνια. Χαιρόμαστε πολύ που σήμερα καταφέρνουμε να βρεθούμε και πάλι από κοντά.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Συνεχίζουμε να δρούμε στο έδαφος δύσκολων συνθηκών, με νέα έξαρση της πανδημίας σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα.

(...) Η επίθεση που δέχονται η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας δυναμώνει.

Πριν από μερικούς μήνες, μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε νέο αντεργατικό νόμο που προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου και τη θεσμοθέτηση του 10ωρου, ενταφιάζει το δικαίωμα στην απεργία στο δρόμο που χάραξε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, βάζει νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική οργάνωση, ενισχύει το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων.

Η στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων για την εξυπηρέτηση των επιταγών του κεφαλαίου είναι τέτοια, που ο δήθεν "προοδευτικός" ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το 50% αυτού του νομοθετικού εκτρώματος της ΝΔ.

Απέναντί τους, όμως, βρήκαν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), τους κομμουνιστές που πρωτοστατούν μέσα σε αυτά.

Οι πρόσφατοι νικηφόροι αγώνες των εργαζομένων δύο μεγάλων μονοπωλίων, των λιμενεργατών της COSCO και των διανομέων της "e-food", αποδεικνύουν ότι η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να κουρελιάσει τους αντεργατικούς νόμους.

(...) Σήμερα περισσότερο από ποτέ επιβεβαιώνεται πως δεν μπορεί να υπάρξει "προοδευτική εναλλακτική" εντός των τειχών του συστήματος, ο καπιταλισμός δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί. Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν "χωράνε" στο πλαίσιο του ανελέητου κυνηγιού του καπιταλιστικού κέρδους.

Οσοι σπέρνουν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει δήθεν "δίκαιος" καπιταλισμός, συνειδητά αποκρύπτουν αυτή την αλήθεια, να χειραγωγήσουν την εργατική τάξη.

Εχει αποδειχθεί στην πράξη ότι ποτέ δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη για όλους, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει προϋπόθεση την ένταση της εκμετάλλευσης.

Καμία αστική κυβέρνηση - νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική - δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή.

Στην Ελλάδα έχουμε πείρα από την αντιλαϊκή πολιτική που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια η δήθεν "αριστερή" κυβέρνηση του σοσιαλδημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, όπως και από τις κυβερνήσεις του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Η στάση των κομμάτων αυτών ακόμα και από θέσεις αντιπολίτευσης αποδεικνύει ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να προσδοκά από μια "δεύτερη φορά αριστερά".

Στο Μεξικό, αντίστοιχα, έχετε πλούσια πείρα από την αντιλαϊκή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Ομπραδόρ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οι ολοένα εντεινόμενοι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, με κύρια αιχμή το δίπολο ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και στόχο τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, προμηνύουν νέους κινδύνους για τους λαούς όλου του κόσμου.

Στην Ελλάδα, η σύμπλευση των αστικών κομμάτων για τα συμφέροντα της αστικής τάξης επιβεβαιώνεται αναφανδόν από την κοινή τους επιδίωξη για βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Στο ιμπεριαλιστικό παζάρι που διεξάγεται, η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει να εξασφαλίσει το δικό της μερίδιο. Αυτό εξυπηρετούν οι επιθετικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.

Το 2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε ο λεγόμενος Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας - ΗΠΑ για την εγκατάσταση νέων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων. Η ΝΔ ολοκλήρωσε τη συμφωνία το 2019 και πρόσφατα ανανέωσε την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις, με ισχύ 5ετίας και στη συνέχεια επ' αόριστον. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών πολέμων, στοχοποιείται, ο λαός μπαίνει σε μεγάλους κινδύνους.

(....) Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν στο εργατικό - λαϊκό κίνημα για:

- την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

- να κλείσουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις του θανάτου και να μη δημιουργηθούν νέες

- να καταργηθούν οι επιθετικές συμφωνίες

- την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σε συνδυασμό με την πάλη για την ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της σε κάθε χώρα.

Σταθερά εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη με όλους τους λαούς που βρίσκονται στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, στους πρόσφυγες που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων».

Στη συνέχεια, ο Ν. Αμπατιέλος έδωσε αναλυτικά στοιχεία και πείρα από την πάλη των κομμουνιστών στην Ελλάδα, από τις προσπάθειες της ΚΝΕ στους νέους εργαζόμενους και ανέργους, τους φοιτητές και τους μαθητές, ενώ κλείνοντας τον χαιρετισμό του σημείωσε:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται τα 30 χρόνια από τις αντεπαναστατικές ανατροπές. Το κεφάλαιο και τα επιτελεία του, κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστικές ενώσεις εντείνουν τον αντικομμουνισμό. Αξιοποιούν το ανιστόρητο κατασκεύασμα της "θεωρίας των δύο άκρων", που ταυτίζει τον φασισμό με τον μόνο πραγματικό αντίπαλό του στην Ιστορία, τον κομμουνισμό. Προσπαθούν να πείσουν για "το τέλος της Ιστορίας" και της ταξικής πάλης.

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η εποχή μας επιβάλλει την οριστική ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Η νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία απέδειξε τον ευεργετικό, απελευθερωτικό χαρακτήρα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Ο Οκτώβρης του '17 ανέδειξε την υπεροχή του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, στο στέρεο έδαφος της εργατικής εξουσίας, της κοινωνικής ιδιοκτησίας.

Οι Κομμουνιστικές Νεολαίες έχουμε καθήκον να αναδεικνύουμε σταθερά μέσα στη νεολαία την αλήθεια αυτή, να μελετάμε την κοσμοθεωρία μας, να υπερασπιζόμαστε τις αρχές της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής οικοδόμησης. Ζήτημα που είναι κρίσιμο όχι μόνο για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε και να εξηγούμε στους νέους και τις νέες τα αίτια ανατροπής του σοσιαλισμού, αλλά και για να αναθερμάνουμε στη νεολαία την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού ως μοναδικής εναλλακτικής διεξόδου στον καπιταλισμού, κι ακόμη για έναν πολύ σημαντικό λόγο: Το ξεκαθάρισμα με τις δυνάμεις εκείνες που βαφτίζουν τον καπιταλισμό "σοσιαλισμό του 21ου αιώνα" ή "σοσιαλισμό με κινέζικα χαρακτηριστικά" και στην πραγματικότητα επιχειρούν να στρατεύσουν λαϊκές δυνάμεις, ακόμα και κομμουνιστές, σε αστικούς σχεδιασμούς, μέσα στις μυλόπετρες των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η προσπάθεια αυτή - στις σημερινές συνθήκες αντεπανάστασης και κρίσης του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος - έχει πολύ μεγάλη σημασία και γι' αυτό οφείλουμε να την στηρίζουμε ολόπλευρα. Εχει επίσης και μεγάλες απαιτήσεις. Γιατί η ανασύνταξη του κομμουνιστικού κινήματος σε επαναστατική κατεύθυνση σημαίνει υψηλό επίπεδο κατάκτησης της μαρξιστικής - λενινιστικής κοσμοθεωρίας, επαναστατικού Προγράμματος από τα Κομμουνιστικά Κόμματα, επαναστατική γραμμή από τις Κομμουνιστικές Νεολαίες, σύγκρουση με την αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό και πολύμορφη και μαζική πολιτική δουλειά. Απαιτείται πολύ καλή προετοιμασία για την επόμενη περίοδο, γιατί θα είναι σκληρή η αναμέτρηση για τις αρχές της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης, αξιοποιώντας την πολύτιμη πείρα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης αλλά και την πικρή πείρα της αντεπανάστασης. Για να αντιπαλέψουμε θέσεις που στο όνομα των εθνικών ιδιαιτεροτήτων καταπατούν τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, αρνούνται τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, την εργατική εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, παρουσιάζουν ως "υποκατάστατα" προτάσεις που πατάνε στο έδαφος του καπιταλισμού, διαιωνίζοντας την εξουσία των μονοπωλίων, όπως π.χ. κάνουν με την προβολή της Κίνας.

Σύντροφοι, η νίκη της αντεπανάστασης δεν αποτελεί ιστορική νίκη του καπιταλισμού. Ξέρουμε ότι η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αντικειμενικά δεν είναι περίπατος, δεν προχωρά ομαλά και ευθύγραμμα.

Πλέον σήμερα, στον 21ο αιώνα, η μελετημένη πείρα, μαζί με την ίδια την αντικειμενική εξέλιξη των κοινωνιών, μπορούν να μας οδηγήσουν στη νέα κοινωνία, όταν το βάλουν στόχο οι λαοί, όταν αποφασίσουν να δείξουν την πραγματική τους δύναμη.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός!

Καλή επιτυχία στις εργασίες του 3ου Συνεδρίου σας!

Είμαστε πεπεισμένοι ότι η συζήτηση θα είναι πλούσια και εποικοδομητική. Οπως ήταν και η δράση της ΟΝΚ όλα αυτά τα χρόνια.

Ζήτω η Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών και η ΚΝΕ!

Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού και το ΚΚΕ!

Ζήτω ο μαρξισμός - λενινισμός και ο προλεταριακός διεθνισμός!».

Το Διεθνές Σεμινάριο πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 17 Δεκέμβρη στην Πόλη του Μεξικού, λίγες ώρες πριν την έναρξη του 3ου Συνεδρίου της Νεολαίας του ΚΚ Μεξικού, και συμμετείχαν επίσης Κομμουνιστικές Νεολαίες από άλλες χώρες που παρακολούθησαν τις εργασίες του Συνεδρίου.

Στην παρέμβασή του ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, αφού αναφέρθηκε στους συντροφικούς δεσμούς του ΚΚ Μεξικού και της ΟΚΝ Μεξικού με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ευχαρίστησε θερμά για τη συμπαράστασή τους, όπως και του εργατικού - λαϊκού κινήματος της χώρας, και για τη συμβολή τους στην επιτυχία του πρόσφατου αγώνα των εργαζομένων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, όπου ανάμεσα στις διάφορες δράσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε και 4ωρη στάση εργασίας και κινητοποίηση, έξω από τα γραφεία της COSCO, του Σωματείου Φορτοεκφορτωτών στη Βέρα Κρουζ του Μεξικού.

Αφού αναφέρθηκε σε παραδείγματα όπου το ΚΚΕ και η ΚΝΕ εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους προς τους κομμουνιστές του Μεξικού, ο Ν. Αμπατιέλος σημείωσε: «Ο λαός και η νεολαία βιώνουν τις δυσκολίες, έρχονται αντιμέτωποι με μια σφοδρή επίθεση, τόσο στην Ελλάδα, με τη συντηρητική κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και στο Μεξικό, με τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ομπραδόρ. Εχουμε πείρα τα τελευταία χρόνια ότι οι αστικές κυβερνήσεις, νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές ή συμμαχικών σχημάτων, εναλλάσσονται, αλλά κοινός παρονομαστής είναι η πολύμορφη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι κάθε αστική κυβέρνηση είναι εχθρική απέναντι στις λαϊκές ανάγκες, ακριβώς γιατί στόχος της είναι να υπηρετήσει τα συμφέροντα των καπιταλιστών».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Ν. Αμπατιέλος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Εχουμε βαθιές ιστορικές ρίζες. Αντλούμε πείρα και διδάγματα από την υπερεκατοντάχρονη πορεία του κομμουνιστικού κινήματος... Απέναντι στην ενιαία επίθεση που δέχεται σήμερα η εργατική τάξη διεθνώς προβάλλει η σημασία της ενιαίας επαναστατικής στρατηγικής των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύ σημαντικά τα βήματα που έχουν κάνει το ΚΚΕ και το ΚΚ Μεξικού, μέσα από τη στενή συνεργασία που αναπτύσσουν στο πλαίσιο της "Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης" (ΔΚΕ), μέσα από τη συνεργασία τους στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, από την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας και των δεσμών των δύο Κομμάτων... Σήμερα, ενάντια στον αρνητικό για τους λαούς διεθνή συσχετισμό, προβάλλει η ανάγκη κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών σε όλο τον κόσμο. Ο προλεταριακός διεθνισμός, ο διεθνιστικός χαρακτήρας της πάλης μας δεν είναι απλή έκφραση αλληλεγγύης, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο της, που προκύπτει από τον διεθνή χαρακτήρα της ταξικής πάλης... Προχωράμε μπροστά για να ισχυροποιήσουμε την κοινή πάλη των ΚΝ, γνωρίζοντας ότι το δυνάμωμα της Κομμουνιστικής Νεολαίας σε κάθε χώρα, η πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική ενίσχυσή της είναι η καλύτερη συμβολή στην ισχυροποίηση της πάλης μας διεθνώς. Είμαστε ενωμένοι στον αγώνα για μια κοινωνία αντάξια των σύγχρονων δυνατοτήτων και αναγκών! Είμαστε σίγουροι ότι το μέλλον της νέας γενιάς των χωρών μας δεν είναι ο σάπιος καπιταλισμός, αλλά η κοινωνία όπου κουμάντο θα κάνει η εργατική τάξη και ο λαός, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός! Σε αυτόν τον αγώνα ο προλεταριακός διεθνισμός είναι η δύναμή μας!».

Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες μαζικοποιείται η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ως ανάγκη ο νέος εργαζόμενος να εντάσσεται στην παραγωγή σε μεγαλύτερη ηλικία, λόγω της μεγαλύτερης εξειδίκευσης στην εργασία. Η ενσωμάτωση των επιτευγμάτων της επιστήμης στην παραγωγή απαιτεί αυξημένες ικανότητες, ακόμα και γι' αυτόν που παίζει απλώς εκτελεστικό ρόλο σε αυτήν. Η αλλαγή του ρόλου του αποφοίτου στην παραγωγή καθορίζει τόσο τη δομή όσο και το περιεχόμενο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Σε αυτήν την κατεύθυνση αναπτύσσεται προβληματισμός για την προσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών, ειδικά των ΦΕ, για το κομμάτι εκείνο των αποφοίτων που δεν θα σπουδάσουν αντικείμενα σχετικά με τις ΦΕ και θα ενταχθούν στην παραγωγή με έναν απλό εκτελεστικό ρόλο.

Στα πρώτα χρόνια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οι ΦΕ διδάσκονται σε ένα πιο επιφανειακό επίπεδο, δεν στέκονται στην κατανόηση σε βάθος των νόμων και των εννοιών, εμπλουτίζονται με θέματα περιβαλλοντικής και κοινωνικής ευαισθητοποίησης.

Ιστορικά είναι πολύ σημαντική εξέλιξη ο διαχωρισμός των μαθητών σε αυτούς που πρόκειται να σπουδάσουν ΦΕ (ή κάποιον άλλο σχετικό κλάδο) και στους υπόλοιπους, και η προσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων με βάση αυτό. Αυτή η εξέλιξη καθορίζει τα αναλυτικά προγράμματα και στις μέρες μας, μέχρι το επίπεδο εκείνο όπου σταματούν οι εγκύκλιες γνώσεις (GCSE στην Αγγλία, CAP στη Γαλλία, Β' Λυκείου στην Ελλάδα).

Αντίθετα, τα προπαρασκευαστικά προγράμματα, που λειτουργούν στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οδηγούν τους απόφοιτους στα πανεπιστήμια (A level Αγγλία, Abitur Γερμανία, IB Διεθνές), είναι σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Εκεί ο μαθητής μελετά σε βάθος την ουσία των φαινομένων, κατανοεί τους νόμους και τις έννοιες, εξασκείται στην εφαρμογή τους, δίνεται βάρος στην ατομική μελέτη. Τα προγράμματα αυτά είναι διετή, ο μαθητής διδάσκεται αποκλειστικά τα μαθήματα που έχει επιλέξει, 5 έως 9 ώρες τη βδομάδα, ανάλογα με το σχολείο. Ο μαθητής αξιολογείται στο κατά πόσο αφομοίωσε την επιστημονική γνώση, δεν βγάζει τα δικά του συμπεράσματα μέσα από ευχάριστες δραστηριότητες στην τάξη, όπως συμβαίνει στο προηγούμενο στάδιο. Αυτή η διαδικασία είναι αναγκαστική, αφού ο μαθητής πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα για να παρακολουθήσει μετά από ένα ή δύο χρόνια ένα απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών στο πανεπιστήμιο.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται από το υπουργείο Παιδείας προσπάθεια προσαρμογής των ελληνικών αναλυτικών προγραμμάτων στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, κυρίως της Αγγλίας. Υποβαθμίζεται διαρκώς το περιεχόμενο του μαθήματος, κυρίως στην Α' και Β' Λυκείου, τμήματα ύλης μεταφέρονται στην Γ' Λυκείου ή δεν διδάσκονται καθόλου, με στόχο να αντιστοιχηθεί η ύλη της Χημείας Γενικής Παιδείας στο Λύκειο με τα Key Stages 3 και 4 του GCSE. Αντίθετα, η Γ' Λυκείου αναβαθμίζεται, με στόχο να αντιστοιχηθεί με το A Level.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν αυτήν την τάση, με πιο χαρακτηριστικό αυτό της Οργανικής Χημείας στη Β' Λυκείου, τελευταία τάξη Γενικής Παιδείας. Μόλις 4 υποενότητες του σχολικού βιβλίου της Β' Λυκείου στην Ελλάδα που έχουν μείνει εντός της διδακτέας ύλης, μετά τις αλλαγές των τελευταίων ετών, διδάσκονται στο επίπεδο του A Level στην Αγγλία (Καυσαέρια - καταλύτες αυτοκινήτων, Ατμοσφαιρική ρύπανση - Φαινόμενο θερμοκηπίου - Τρύπα όζοντος, Αλκοόλες - ταξινόμηση, Λίπη και έλαια). Κατά τ' άλλα, η διδακτέα ύλη της Β' Λυκείου Γενικής παιδείας είναι ταυτόσημη με αυτήν του GCSE.

Αποδεικτικό στοιχείο αυτής της τάσης είναι η οδηγία για τη διαχείριση της ύλης από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας για τη σχολική χρονιά 2016 - 2017, οδηγία που παραμένει, παρά τις αντιδράσεις από τη μεγάλη πλειοψηφία του κλάδου. Με βάση αυτήν αφαιρέθηκαν από τη διδακτέα ύλη του πρώτου κεφαλαίου οι γενικοί κανόνες ταξινόμησης των οργανικών ενώσεων, οι ομόλογες σειρές, οι γενικοί κανόνες ονοματολογίας κατά IUPAC και η συντακτική ισομέρεια. Η αιτιολόγηση ήταν ότι οι μαθητές θα μάθουν ονοματολογία και ισομέρεια σε κάθε ενότητα ξεχωριστά (αλκάνια, αλκένια, αλκίνια, αλκοόλες, οξέα) και μέχρι τέσσερα άτομα άνθρακα. Η οδηγία αυτή έρχεται σε σύγκρουση με τη γενική αρχή της διδακτικής των ΦΕ, αλλά και το ίδιο το βιβλίο, που λέει: «Είναι φανερό ότι η ταξινόμηση των οργανικών ενώσεων είναι απαραίτητη ώστε να διευκολυνθεί η μελέτη του μεγάλου αυτού πλήθους των ενώσεων». Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η οδηγία είναι ταυτόσημη με την ύλη του GCSE, όπου σημειώνεται ότι «οι μαθητές δεν χρειάζεται να ξέρουν τα ονόματα κάθε αλκανίου εκτός από το μεθάνιο, το αιθάνιο, το προπάνιο και το βουτάνιο».

Το νέο αναλυτικό πρόγραμμα είναι ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση. Οι γενικές αρχές, όπως παρουσιάστηκαν στις 11/11/2021 από τους εισηγητές των ΑΠΣ σε ημερίδα της Ενωσης Ελλήνων Χημικών, είναι μεγάλο εύρος, μικρή εμβάθυνση, διερευνητική προσέγγιση σε διδακτικό χρόνο όμως που αντικειμενικά θα οδηγήσει σε υποκειμενικά συμπεράσματα, στροφή στα μαθησιακά αποτελέσματα και παιγνιώδης τρόπος διδασκαλίας των ΦΕ μέχρι και τη Β' Λυκείου.

Η ύλη της Α' Λυκείου εμπλουτίστηκε με τις διαμοριακές δυνάμεις σε πιο βασικό επίπεδο απ' ό,τι διδάσκονταν στην Γ' Λυκείου. Προστέθηκαν ο μεταλλικός δεσμός, οι μπαταρίες, οι κυψέλες καυσίμου και η ηλεκτρόλυση, που βρίσκονται στην ύλη του GCSE, ενώ ένα μικρό τμήμα της ύλης (καταστατική εξίσωση ιδανικών αερίων και θερμοχημεία) μεταφέρθηκε στη Β' Λυκείου. Υπάρχουν διαχρονικά διαμαρτυρίες ότι η Α' Λυκείου καλύπτει μεγάλο φάσμα της ύλης, αντικειμενικά υπάρχει δυσκολία οι μαθητές να εμβαθύνουν σε δύσκολες έννοιες που είναι η βάση της Ποσοτικής Χημείας (σχετική ατομική και μοριακή μάζα, mol, συγκέντρωση), δεν υπάρχει ο χρόνος για ποιοτική δουλειά στο εργαστήριο ώστε να εμπεδώσουν τις χημικές αντιδράσεις. Ομως αυτές δεν εισακούστηκαν, ώστε να μειωθεί το εύρος προς όφελος της εμβάθυνσης σε βασικές έννοιες. Ενδεικτικό της τάσης για επιφανειακή προσέγγιση, αλλά και για διοχέτευση ενός σημαντικού τμήματος των μαθητών στην Τεχνική Εκπαίδευση μέσω της Τράπεζας Θεμάτων.

Για τη Β' Λυκείου οι αλλαγές όσον αφορά τη βάση της επιστήμης, τους γενικούς νόμους και έννοιες της Οργανικής Χημείας, είναι απειροελάχιστες σε σχέση με τις οδηγίες διαχείρισης της ύλης του 2016 - 2017. Αλλάζει ο αριθμός των ατόμων του C (σε 5) μόνο για τα αλκάνια, μεταφέρεται ένα κομμάτι από την Α' Λυκείου όπως αναφέρθηκε, αφαιρούνται από την ύλη τα αλκίνια (όπως στο GCSE). Αντίθετα, είναι σαφής ο προσανατολισμός στην κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, με προσθήκη κεφαλαίων όπως Κυκλική Οικονομία, Πράσινη Χημεία, Ο ρόλος της κοινωνίας στις ενεργειακές πολιτικές, Χημεία και Διατροφή, Φαρμακοχημεία, Νανοτεχνολογία, Νανοϋλικά - όλα βρίσκονται στην ύλη του GCSE.

Η μελέτη του ΑΠΣ αναδεικνύει πόσο επιφανειακή θα είναι η προσέγγιση που θα έχουν οι μαθητές σε αυτά τα πεδία. Οι μαθητές δεν θα διδάσκονται τις χημικές ιδιότητες της φορμαλδεΰδης και της κετόνης, αλλά θα «μελετούν τον τρόπο δράσης της ασπιρίνης και της ιβουπροφαίνης», δεν θα διδάσκονται ονοματολογία και ισομέρεια για το 3-μεθυλο-2-βουτένιο και την 2-μεθυλο-3-πεντανόλη, αλλά «θα μελετούν τη δομή της παρακεταμόλης και της πενικιλίνης». Χωρίς λοιπόν ο μαθητής να έχει την απαραίτητη υποδομή, το πιο πιθανό είναι να θαυμάζει την πολύπλοκη δομή αυτών των ενώσεων σαν έναν πίνακα ζωγραφικής, χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα για τη δομή, πόσο μάλλον για τη δράση τους.

Αντίθετα, η ύλη της Γ' Λυκείου διευρύνεται εξωπραγματικά, στη λογική του A Level και του IB. Προστέθηκαν ολόκληρα πεδία που είτε διδάσκονταν στα ΑΕΙ (φασματοφωτομετρία, φασματοσκοπία UV, vis, IR, θεωρία δεσμού σθένους), είτε ήταν στο ΑΠΣ, σε πιο απλοϊκό επίπεδο και εκτός διδακτέας ύλης (ηλεκτροχημεία). Είναι πρακτικά αδύνατον να καλυφθεί με ένα 6ωρο ετήσιο μάθημα. Εξάλλου, στο A Level και στο IB το πρόγραμμα είναι 2ετές, διδάσκεται Χημεία από 5 έως και 9 ώρες εβδομαδιαία, ανάλογα το σχολείο και το ποσοστό των μαθητών που καταφέρνει μετά τον ταξικό διαχωρισμό να φτάσει εκεί, μικρό συνήθως, που αποτελείται από τους καλύτερους.

Είναι πρόβλημα η μηχανιστική μεταφορά του ΑΠΣ στην ελληνική πραγματικότητα, ακόμα και για τους ίδιους. Είναι προφανές ότι αυτά τα προγράμματα προοπτικά θα τα υπηρετήσει άλλη δομή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Με την υπάρχουσα δομή, η εξωσχολική προετοιμασία θα ξεκινά πλέον από την Α' Λυκείου, το Λύκειο ως βαθμίδα Γενικής Παιδείας πρακτικά θα καταργηθεί και σε συνδυασμό με την Τράπεζα Θεμάτων, την ΕΒΕ και τις άλλες αναδιαρθρώσεις, θα αφορά ένα μικρότερο ποσοστό μαθητών, ταξικά προσδιορισμένο.

Η κατεύθυνση των ΑΠΣ, η υποβάθμιση του περιεχομένου στη διδασκαλία των ΦΕ, άρα και της Χημείας, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον εκτελεστικό ρόλο που παίζει πλέον στην παραγωγή ο απόφοιτος. Για τους καπιταλιστές το κύριο είναι η λειτουργικότητα του εργαζόμενου για την παραγωγή υπεραξίας. Επομένως, η μόρφωση που παίρνει από τη δημόσια Εκπαίδευση υποτάσσεται σε αυτό. Αντίθετα, στον σοσιαλισμό, ο εργάτης καλείται να σχεδιάζει, να ελέγχει, να οργανώνει κεντρικά την παραγωγή, να παίζει ρόλο στην εξέλιξη των μέσων παραγωγής. Αυτό απαιτεί έναν άνθρωπο με κριτική ικανότητα, γνώση των βασικών νόμων που διέπουν τα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα, απελευθερωμένο από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, θρησκευτικές δοξασίες. Σίγουρα, στον σοσιαλισμό ο εργάτης δεν απαιτείται να έχει τις ειδικές γνώσεις που έχει ένας Χημικός, Φυσικός ή Βιολόγος. Ομως η αφομοίωση της επιστημονικής μεθοδολογίας, της ικανότητας να υπεισέρχεται στην ουσία των φαινομένων και όχι στην επιφάνεια, της δύναμης που του δίνει η υλιστική προσέγγιση των ΦΕ ώστε να αντιμετωπίζει την αντικειμενική πραγματικότητα με θάρρος και όχι με δέος, είναι απαραίτητη ώστε να αντεπεξέλθει στον ρόλο του.

ΥΓ. Πόσο καινοτόμο μπορεί να είναι ένα πρόγραμμα που το 2021, στην εποχή του βαρυτονίου, αναφέρει σε 5 σημεία την έκφραση «ύλη και ενέργεια», διαχωρίζοντας την ύλη από την καθολική ιδιότητά της και ταυτίζοντάς την ουσιαστικά με μία ιδιότητά της, τη μάζα. Συγγραφείς, αν δεν σας καλύπτει η φιλοσοφική απάντηση του Λένιν στον ενεργητισμό²πριν από 113 χρόνια, μπορεί να σας πείσει κάποιο σύγχρονο βιβλίο Φυσικής.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1.^ Key Stage 4: Στάδιο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Αγγλία, στο οποίο φοιτούν οι μαθητές στο 10ο και 11ο έτος της Εκπαίδευσης, σε ηλικία 15 με 16 ετών. Το Key Stage 4 ολοκληρώνεται με τις εξετάσεις GCSE, που οδηγούν στο εθνικό απολυτήριο.

2.Β. Ι. Λένιν: «Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός», Απαντα, έκδοση 5η, τόμος 18, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1988.