Διαβάστε σήμερα στην ενότητα «Διεθνή και Οικονομία»:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Αναιμική ανάκαμψη με νέα αντιλαϊκά μέτρα και φόντο τη συγχρονισμένη επιβράδυνση

ΡΩΣΙΑ: Στρατηγικές συνεργασίες και συμφωνίες δισεκατομμυρίων με πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Σκληραίνει τη στάση της στη «διευθέτηση» της σύγκρουσης στο Ντονμπάς και απειλεί με «εναλλακτικές» λύσεις

Από τη Σύνοδο του ΔΝΤ

Στη «δήλωση συμπερασμάτων» της πρόσφατης αποστολής στην Αθήνα, το ΔΝΤ αξιώνει μεταξύ άλλων τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου, και βέβαια την κλιμάκωση των αντιλαϊκών παρεμβάσεων «σε όλους τους τομείς πολιτικής».

Μεταξύ άλλων, το ΔΝΤ αναφορικά με την ελληνική οικονομία έχει επισημάνει τα εξής:

• «Θα χρειαστούν 15 χρόνια ακόμα μέχρι να φτάσει το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα στα προ κρίσης επίπεδα». Υποστηρίζει δε την πρόταση για τη μείωση του στόχου για τα «πλεονάσματα», προκειμένου βέβαια να απελευθερωθεί χώρος για παρεμβάσεις τόνωσης της ανταγωνιστικότητας.
• Στην έκθεση για τις «Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές» που δημοσιοποίησε τις προάλλες, βλέπει το ρυθμό ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία στο 2% το 2019 και στο 2,2% το 2020, ενώ εκτιμά ότι το τέταρτο τρίμηνο του 2020 ο ρυθμός θα επιβραδυνθεί στο 1,4%. Παράλληλα, το ΔΝΤ τοποθετεί την επίσημη ανεργία στο 17,8% για το 2019 και στο 16,8% για το 2020.

Να σημειωθεί ότι το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού για το 2020 προβλέπει ανάκαμψη 2,8%, ενώ η «ποσοτικοποίηση» των τελικών αντιλαϊκών μεγεθών (π.χ. «πλεονάσματα», φόροι κ.ά.) θα έρθει να «κουμπώσει» με τις «Φθινοπωρινές Προβλέψεις» της Κομισιόν, που θα δημοσιοποιηθούν αρχές Νοέμβρη. Σύμφωνα με πληροφορίες, η έκθεση της Κομισιόν αναμένεται να προβλέπει ανάκαμψη στην περιοχή του 2,3%, δηλαδή μισή εκατοστιαία μονάδα χαμηλότερα από τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό.

Σε κάθε περίπτωση, οι αναιμικοί ρυθμοί ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία εμφανίζονται μετά τη βύθιση του ΑΕΠ σε ποσοστό 25% από το 2008, όταν εκδηλώθηκε η καπιταλιστική κρίση.

• Σε έκθεση για τα δημοσιονομικά μεγέθη των οικονομιών βλέπει οριακή απώλεια του στόχου για το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 2019, με τη σημείωση ότι η εκτίμηση στηρίζεται σε στοιχεία του περασμένου Απρίλη.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το πλεόνασμα θα διαμορφωθεί στο 3,3% του ΑΕΠ φέτος και το 2020 στο 2,6%, δείχνοντας βέβαια στην κατεύθυνση νέας κατακρεούργησης των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου.

Την ίδια ώρα, οι επεξεργασίες σε επίπεδο Γιούρογκρουπ δείχνουν ότι η προγραμματισμένη αποπληρωμή των δανείων προς την Ευρωζώνη φτάνει μέχρι και το 2060, ενώ το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς για την περίοδο 2023 - 2060 προδικάζεται κατά μέσο όρο στο 2,2% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας θα έχει συναντήσεις στην Ουάσιγκτον με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Γκεοργκίεβα, με την επόμενη πρόεδρο της ΕΚΤ Κρ. Λαγκάρντ και με τον Κιθ Κρακ, υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιο για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Ενέργεια και το Περιβάλλον.

Επίσης, θα έχει συναντήσεις με επενδυτικούς και τραπεζικούς ομίλους καθώς και οίκους αξιολόγησης, όπως «Moody's», «BlackRock», «Deutsche Bank», «BNP Paribas», «Credit Suisse», «JP Morgan», HSBC, «Citibank» και «Nomura Bank».

Σαφείς τάσεις περαιτέρω επιβράδυνσης στην παγκόσμια οικονομία και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη «βλέπει» και η πλευρά του ΔΝΤ με την έκθεση για τις «Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές» (World Economic Outlook), την οποία δημοσιοποίησε χτες με αφορμή τη Σύνοδο στην Ουάσιγκτον.

«Μεταξύ των προηγμένων οικονομιών, η αποδυνάμωση υπήρξε ευρείας βάσης, επηρεάζοντας τις ισχυρές οικονομίες (ΗΠΑ και ιδιαίτερα τη ζώνη του ευρώ)», ενώ - όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται - η επιβράδυνση ήταν εντονότερη στις οικονομίες που ταξινομούνται στις κατηγορίες των «αναπτυσσόμενων» και των «αναδυόμενων» αγορών. Η εν λόγω εξέλιξη, σύμφωνα με το ΔΝΤ, αντανακλά έναν συνδυασμό παραγόντων, με φόντο και τους ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και αγορές.

Μεταξύ άλλων το ΔΝΤ εστιάζει στον «εμπορικό πόλεμο» ΗΠΑ - Κίνας, που συντείνει στην επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης στο χαμηλότερο επίπεδο από την κρίση του 2008 - 2009, ενώ παράλληλα προειδοποιεί για περαιτέρω επιδείνωση.

Το ΔΝΤ αναθεώρησε πτωτικά τις προβλέψεις του και για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη. Σημαντική επιβράδυνση αναμένεται στην οικονομία της Γερμανίας, με έμφαση στα προβλήματα που εντοπίζονται στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, ενώ στα όρια της στασιμότητας αναμένεται να κινηθεί η ιταλική οικονομία.

Ο πήχης των προβλέψεων για την παγκόσμια οικονομία υποχώρησε για το 2019 στο 3% (από 3,3% στις προβλέψεις του Απρίλη) και για το 2020 στο 3,4% (από 3,5%). Πρόκειται για την τέταρτη στη σειρά υποβάθμιση των προβλέψεων του Ταμείου αναφορικά με τους ρυθμούς μεγέθυνσης του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, και μάλιστα με γενικευμένο χαρακτήρα, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις

Οι εκτιμώμενοι ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ για το 2019 και το 2020, σύμφωνα με το ΔΝΤ, διαμορφώνονται ως εξής:

Ευρωζώνη: 1,2% και 1,4%

Γερμανία: 0,5% και 1,2%

Γαλλία: 1,2% και 1,3%

Ιταλία: 0% (απόλυτη στασιμότητα) και 0,5%

Ηνωμένο Βασίλειο: 1,2% και 1,4%

ΗΠΑ: 2,4% και 2,1%

Κίνα: 6,1% και 5,8%

Ιαπωνία: 0,9% και 0,5%

Ρωσία: 1,1% και 1,9%

Παράλληλα, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της ΕΚΤ (Σεπτέμβρης 2019) οι ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη αναμένονται μόλις στο 1,1% το 2019, στο 1,2% το 2020 και στο 1,4% το 2021.

Σε αυτό το φόντο, το ΔΝΤ βλέπει και κινδύνους γύρω από την «παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα». Οπως χαρακτηριστικά τονίζει, η νομισματική πολιτική την οποία εφαρμόζουν οι κεντρικές τράπεζες στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες προκαλεί κάποιες «παρενέργειες», καθώς στρέφει τις επιχειρήσεις στο δανεισμό, παρά το γεγονός ότι πολλές από αυτές θα αντιμετωπίσουν προβλήματα με την αποπληρωμή των χρεών τους.

Μεταξύ άλλων τονίζεται ότι το περιβάλλον πολύ χαμηλών επιτοκίων ωθεί τους επενδυτές στο κυνήγι αποδόσεων σε τοποθετήσεις υψηλότερου ρίσκου και χαμηλότερης δυνατότητας άμεσης ρευστοποίησης. Σε αυτό το πλαίσιο, το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι η μείωση επιτοκίων από κεντρικές τράπεζες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η οικονομική επιβράδυνση, έχει και παρενέργειες, καθώς όπως λένε οδηγεί σε «ανησυχητικά» επίπεδα χρέους, με κακή πιστωτική ποιότητα και αυξανόμενη «χρηματοοικονομική ευπάθεια» μεσοπρόθεσμα.

Σύμφωνα με την έκθεση, τα χαμηλά επιτόκια ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να δανείζονται, ενώ το σημερινό ύψος των εταιρικών δανείων εγκυμονεί απειλές για την παγκόσμια οικονομία, ειδικά σε περίπτωση εκδήλωσης νέας κρίσης.

Copyright 2019 The Associated

Βετεράνοι και «τάγματα εθελοντών» στη γραμμή επαφής, στη Ζολότε

Χαρακτηριστικά, ακόμη δεν έχει οριστεί ημερομηνία για τη Σύνοδο Κορυφής του «σχήματος της Νορμανδίας» (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία), που έχουν αναγγείλει από τα τέλη Αυγούστου Γαλλία και Γερμανία και μάλιστα με την προσδοκία να εξάγει «απτά αποτελέσματα». Ρωσία και Ουκρανία θέτουν ο καθένας τους δικούς του όρους για τη συνάντηση των τεσσάρων ηγετών.

Παράλληλα, η αντιπαράθεση των ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας για το «πάνω χέρι» στη διευθέτηση, φαίνεται να οξύνεται. Πριν από λίγες μέρες, η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, υπογράμμισε ξανά τον ρόλο και τη σημασία της Ουκρανίας, λέγοντας ότι η σταθερότητα και η ανάπτυξή της παραμένει προτεραιότητα για την ΕΕ και αποτελεί μια από τις βασικές ιδέες της Παγκόσμιας Στρατηγικής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας - μαζί με την οικονομική ανάπτυξη της Αφρικής και τη διατήρηση της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν.

«Σε σύγκριση με πριν από 5 χρόνια, η Ουκρανία είναι μια πολύ πιο ισχυρή χώρα (...) Μέσα σε πέντε χρόνια, έχουμε συγκεντρώσει το μεγαλύτερο πακέτο υποστήριξης στην ιστορία της ΕΕ. Κανείς δεν έχει επενδύσει στην Ουκρανία τόσο πολύ, όσο εμείς και ποτέ δεν επενδύσαμε οπουδήποτε αλλού, όσο στην Ουκρανία», σημείωσε χαρακτηριστικά η Μογκερίνι.

Copyright 2018 The Associated

Από πρόσφατη διαμαρτυρία εθνικιστών και νεοναζί στο Κίεβο

Ενδεικτικές του σύνθετου παζαριού (με Γαλλία - Γερμανία και ΗΠΑ) είναι οι δηλώσεις και οι κινήσεις της ουκρανικής κυβέρνησης, που από τη μια ασκούν πιέσεις, κι από την άλλη αποκαλύπτουν την αντιπαράθεση στο εσωτερικό της Ουκρανίας για τις ιμπεριαλιστικές «συμμαχίες».

Οπως δήλωνε στα μέσα Σεπτέμβρη ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ουκρανίας στην Ομάδα Επαφής και τέως Πρόεδρος της χώρας, Λεονίντ Κούτσμα, στο αμερικανικό πρακτορείο «Associated Press», οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας θα ωθήσουν την Ουκρανία σε «απαράδεκτες παραχωρήσεις προς τη Ρωσία», όπως «η έγκριση ενός σχεδίου για να διεξάγουν οι αυτονομιστές τοπικές εκλογές στις περιοχές που ελέγχουν χωρίς καμία επίβλεψη από την ουκρανική κυβέρνηση» (φόρμουλα Σταϊνμάγερ).

Ως προς τη σχεδιαζόμενη Σύνοδο Κορυφής του σχήματος της Νορμανδίας είπε: «Δεν έχω πολλές ελπίδες. Θα είναι πολύ δύσκολα για τον (Ουκρανό Πρόεδρο) Ζελένσκι. Θα είναι ένας εναντίον τριών (σ.σ. Μέρκελ, Μακρόν, Πούτιν)». Αλλά και ο Ουκρανός Πρόεδρος, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, στην τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ντόναλντ Τραμπ, που βγήκε στη δημοσιότητα, «παραπονιέται» πως Γαλλία και Γερμανία δεν πιέζουν τη Ρωσία όσο χρειάζεται.

Ουκρανία και ΗΠΑ ευθυγραμμίζονται ενάντια στον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου «Nord Stream 2» που θα καταλήγει στη Βόρεια Γερμανία. Ο Ζελένσκι τονίζει ότι ο αγωγός «αποτελεί μεγάλη απειλή για την ενεργειακή μας ασφάλεια, επειδή ενδέχεται να χάσουμε περίπου 3 δισ. δολάρια τέλη διαμετακόμισης», αν καταργηθεί η Ουκρανία ως χώρα διέλευσης ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη. Επιπλέον, «ο "Nord Stream 2" είναι ένα είδος σταδιακής άρσης των κυρώσεων», είπε.

Θυμίζουμε επίσης ότι ο Ζελένσκι έχει προτείνει να συμμετέχουν και οι ΗΠΑ στο «σχήμα της Νορμανδίας» ως διαμεσολαβητές στην «ουκρανική σύγκρουση», «ιδέα» που φυσικά απορρίφθηκε από τα άλλα τρία μέρη.

Η Ρωσία έχει θέσει δύο όρους για τη συνάντηση των ηγετών του «σχήματος της Νορμανδίας»: Τη δέσμευση της Ουκρανίας στη «φόρμουλα Σταϊνμάγερ» για ειδικό καθεστώς και διεξαγωγή εκλογών στο Ντονμπάς, και την απεμπλοκή των στρατευμάτων σε Πετρόφσκι και Ζολότε.

Αν και η Ουκρανία υπέγραψε τελικά το έγγραφο για τη φόρμουλα Σταϊνμάγερ (παρακλάδι των συμφωνιών του Μινσκ του 2015), παζαρεύει ακόμη την εφαρμογή της ζητώντας - μεταξύ άλλων - έλεγχο των ουκρανικορωσικών συνόρων πριν τη διεξαγωγή εκλογών και επιτήρηση της εκλογικής διαδικασίας. Επιπλέον, η ουκρανική κυβέρνηση επιδιώκει να πιέσει σχετικά με την απόσυρση των στρατευμάτων στη σύνοδο των τεσσάρων ηγετών.

Ο Ζελένσκι απείλησε έμμεσα Γαλλία, Γερμανία και Ρωσία ότι θα επιδιώξει την αναβάθμιση της παρέμβασης των ΗΠΑ για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στην ανατολική Ουκρανία, αν οι συμμετέχοντες στο «σχήμα της Νορμανδίας» δεν συμφωνήσουν σχετικά με την εφαρμογή της φόρμουλας Σταϊνμάγερ. Εξάλλου και ο Ουκρανός ΥΠΕΞ, Βαντίμ Πριστάικο, έχει κάνει το τελευταίο διάστημα απανωτές δηλώσεις για ανάπτυξη «ειρηνευτικής» αποστολής του ΟΗΕ στην ανατολική Ουκρανία, αν αποτύχουν οι συμφωνίες του Μινσκ.

«Αν νιώσω ότι δεν υπάρχει διάλογος, δεν θα υπάρξει συμφωνία. Θα το πω ανοιχτά στη Σύνοδο Κορυφής. Αν νιώσω ότι όλοι είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι για να σταματήσει ο πόλεμος, θα συζητήσουμε τη μορφή της απεμπλοκής των στρατευμάτων κ.λπ. (...) Αν νιώσω ότι δεν θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τις εκλογές ή τα σύνορα (στο Ντονμπάς), η κυβέρνηση δεν θα επιστρέψει σε αυτό το σχέδιο και θα επιδιώξουμε μια άλλη εναλλακτική», σημείωσε ο Ουκρανός Πρόεδρος.

Είπε, μάλιστα, ότι σχεδιάζει να θέσει στη Σύνοδο Κορυφής του «σχήματος της Νορμανδίας» την επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία, καθώς δεν υπάρχει άλλη «πλατφόρμα συνομιλιών» επί του θέματος. Το Κρεμλίνο απέκλεισε οποιαδήποτε συζήτηση για το ζήτημα της Κριμαίας, «είτε στο σχήμα της Νορμανδίας, είτε αλλού».

Μια ακόμη αμφισβήτηση των συμφωνιών του Μινσκ, φέρεται να διατύπωσε η ουκρανική πλευρά, λέγοντας ότι η διάλυση των «ψευτο - κρατικών δομών» των αυτοαποκαλούμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, θα πρέπει να αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή των συμφωνιών. Σχολιάζοντας τη θέση αυτή ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, είπε πως ίσως υπονοείται άρνηση των συμφωνιών του Μινσκ, σημείωσε δε «την έκπληξη της Μόσχας, του Βερολίνου και του Παρισιού».

Στο μεταξύ, έχουν αποτύχει όλες οι απόπειρες για αμοιβαία απεμπλοκή των στρατευμάτων (συμφωνήθηκε στην τριμερή Ομάδα Επαφής την 1η Οκτώβρη) από τις περιοχές της γραμμής επαφής Ζολότε (Λουγκάνσκ) και Πετρόφσκι (Ντονέτσκ), καθώς η ουκρανική πλευρά δεν ανταποκρίνεται στα σινιάλα των «πολιτοφυλάκων» των αυτοαποκαλούμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών».

Ουκρανικές εθνικιστικές - φασιστικές οργανώσεις, «εθελοντές» και βετεράνοι του στρατού έχουν εντείνει την παρουσία τους στη γραμμή επαφής με το Ντονμπάς, απειλώντας να αναλάβουν δράση αν αποσυρθεί ο ουκρανικός στρατός.

Ο Αντρέι Μπιλέτσκι, ηγέτης του κόμματος «Εθνικό Σώμα» και πρώτος διοικητής του εθελοντικού «Τάγματος του Αζόφ», δήλωσε ότι οι βετεράνοι της σύγκρουσης στο Ντονμπάς θα παραμείνουν στη γραμμή επαφής στη Ζολότε, απαιτώντας από την ουκρανική κυβέρνηση να αρνηθεί επισήμως να εφαρμόσει τη φόρμουλα Σταϊνμάγερ και να ακυρώσει την απεμπλοκή των στρατευμάτων στη γραμμή επαφής.

Παράλληλα, γίνονται διαδηλώσεις αυτών των δυνάμεων στο Κίεβο, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι συνθηκολογεί, ενώ η ουκρανική κυβέρνηση υποδεικνύει τον πρώην Πρόεδρο, Πέτρο Ποροσένκο, ως έναν από τους υποκινητές.

Ο Ουκρανός Πρόεδρος ζήτησε να συνεχιστεί ο διάλογος με τους βετεράνους στη Ζολότε, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα λύσει με τη βία την παρεμπόδιση της απεμπλοκής των στρατευμάτων. Ταυτόχρονα, ο Ζελένσκι άσκησε κριτική στη στάση των βετεράνων, που ενώ δεν υπηρετούν πλέον είναι οπλισμένοι.

Στην τελευταία Ομάδα Επαφής την Τρίτη συζητήθηκε η ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, η αμνηστία προς αυτούς, οι συνθήκες για το ειδικό καθεστώς του Ντονμπάς και για τη διεξαγωγή εκλογών εκεί, αλλά δεν στάθηκε δυνατό να οριστεί ένα νέο χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των στρατευμάτων σε Ζολότε και Πετρόφσκι.

Στιγμιότυπο από την υποδοχή Πούτιν στα ΗΑΕ

Η επίσκεψη Πούτιν έγινε σε μια περίοδο που σηματοδοτείται από την τουρκική στρατιωτική εισβολή της 9ης Οκτώβρη στη βορειοανατολική Συρία, την αναδιάταξη των αμερικανικών δυνάμεων σε βάρος της συμμαχίας τους με τους Κούρδους μαχητές των δυνάμεων SDF και τις «άνευρες» (για τις προσδοκίες της σαουδαραβικής μοναρχίας) αντιδράσεις των ΗΠΑ στις επιθέσεις της 14ης Σεπτέμβρη σε μεγάλες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του σαουδαραβικού ενεργειακού μονοπωλίου «Aramco» στις περιοχές Κουράις και το Αμπκάικ, που από τη Δύση αποδόθηκαν στο Ιράν.

Αυτήν τη συγκυρία αξιοποίησε ο Ρώσος Πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία, η οποία, σύμφωνα με ξένους αναλυτές, επιβεβαίωσε τον αυξανόμενο ρόλο της Ρωσίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, δεν θεωρείται τυχαίο το γεγονός ότι δύο μέρες πριν από την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου στο Ριάντ, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δώσει εντολή για την αποστολή επιπρόσθετων 3.000 Αμερικανών στρατιωτικών στη Σαουδική Αραβία, ώστε να ξεπερνούν πλέον τις 40.000 οι ετοιμοπόλεμες αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στις αναρίθμητες βάσεις που διατηρούν οι ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου...

Σημαντικές συμφωνίες και σχέδια περαιτέρω ανάπτυξης των διμερών σχέσεων εξασφαλίστηκαν κατά την τελευταία επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στη Σαουδική Αραβία

Ετσι, σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν από την επίσκεψη ταυτόχρονα σε τρία αραβικά δίκτυα, όταν ρωτήθηκε πώς θα αντιδράσει σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι το Ιράν βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις της 14ης Σεπτέμβρη σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σαουδική Αραβία, ο Πούτιν απάντησε πως τις «καταδικάζει».

Ξεκαθάρισε ωστόσο ότι η χώρα του «ποτέ δεν χτίζει τις σχέσεις με χώρες σε βάρος των σχέσεών της με άλλες» και ισχυρίστηκε με νόημα (υπαινισσόμενος τις ΗΠΑ) ότι «εμείς δεν φτιάχνουμε συμμαχίες εναντίον κανενός».

Στο παλάτι Αλ Γιαμάμαχ στο Ριάντ της Σ. Αραβίας τον Πρόεδρο Πούτιν συνόδευσε και πολυπληθής αντιπροσωπεία υπουργών, κρατικών ανώτερων αξιωματούχων και διευθυντικών στελεχών ισχυρών ρωσικών μονοπωλίων.

Ο Πούτιν υπέγραψε πάνω από 20 σημαντικές συμφωνίες και διμερή μνημόνια κατανόησης, διαλαλώντας κυρίως τη συνεργασία ανάμεσα στο Ρωσικό Ταμείο Αμεσης Επένδυσης (RDIF) και το σαουδαραβικό Ταμείο Δημόσιας Επένδυσης (PIF), που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κοινής επενδυτικής πλατφόρμας με κεφάλαια 10 δισ. δολαρίων, εκ των οποίων επενδύθηκαν άμεσα περίπου 2 δισ.

Αυτήν τη φορά φαίνεται πως, μολονότι συζητήθηκε η ανάπτυξη της εταιρικής σχέσης και προς την κατεύθυνση του «ευαίσθητου τομέα στρατιωτικής και αμυντικής συνεργασίας», εντούτοις δεν προωθήθηκαν άμεσα σύμφωνα εξοπλισμών (π.χ. μέσω του παλιότερου σχεδίου για την πιθανή αγορά ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος «S-400»).

Αντίθετα, ξεχώρισαν περισσότερο επενδυτικές συμφωνίες και συνεργασίες στους τομείς της Ενέργειας (έρευνας, εξόρυξης, αποθήκευσης υδρογονανθράκων αλλά και ανέγερσης ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής Ενέργειας και μέσω της ρωσικής εταιρείας «ROSATOM»), της βιομηχανικής παραγωγής (μέσω π.χ. της ανέγερσης νέας πετροχημικής βιομηχανίας στη Σαουδική Αραβία από τη ρωσική εταιρεία «SIBUR Holding»), της Τεχνητής Νοημοσύνης και Νευρωνικών Δικτύων, της εξερεύνησης του Διαστήματος μέσω πιθανών κοινών επανδρωμένων διαστημικών αποστολών, της ανάπτυξης δορυφορικών συστημάτων πλοήγησης με βάση το ρωσικό «GLONASS», των σιδηροδρομικών και άλλων μεταφορών.

Υπογράφηκαν επίσης διμερή μνημόνια κατανόησης και συνεργασίας στους τομείς της Υγείας, του τουρισμού, της διευκόλυνσης στη διαδικασία έκδοσης βίζας μεταξύ των δύο χωρών, πρωτόκολλα συνεργασίας στον Τομέα της Ενέργειας, της αύξησης των ρωσικών εξαγωγών σε αγροτικά προϊόντα και άλλα τρόφιμα, στην ανάπτυξη της συνεργασίας ανάμεσα στη σαουδαραβική εταιρεία αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων SALIC και το ρωσικό επενδυτικό ταμείο RDIF.

Ακόμη Σαουδάραβες και Ρώσοι αξιωματούχοι έβαλαν υπογραφές και σε συμφωνίες διμερούς συνεργασίας στους τομείς των Μέσων Ενημέρωσης και της ανάπτυξης των αεροπορικών μεταφορών, με ενίσχυση της ρωσικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας.

Μικρότερης έκτασης αλλά εξίσου σημαντικές συμφωνίες υπέγραψαν την Τρίτη ο Πρόεδρος Πούτιν και άλλοι αξιωματούχοι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), όπου και εκεί έγινε δεκτός με όλες τις τιμές, από τον διάδοχο πρίγκιπα του εμιράτου Αμπού Ντάμπι Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ Ναχιάν.

Οι ηγέτες αμφοτέρων χωρών επιβεβαίωσαν το υψηλό επίπεδο των διμερών σχέσεων με υπόβαθρο την υπογραφή δήλωσης στρατηγικής εταιρικής σχέσης τον Ιούνη του 2018. Ενίσχυσαν τη συνεργασία στην κοινή επενδυτική πλατφόρμα ανάμεσα στο ρωσικό επενδυτικό ταμείο RDIF και το αντίστοιχο κρατικό ταμείο επενδύσεων «Mubadala» των ΗΑΕ, με κεφάλαια 7 δισ. δολαρίων, εκ των οποίων τα 2,3 δισ. επενδύθηκαν άμεσα.

Επιβεβαιώθηκε επίσης η προώθηση κοινών επενδυτικών σχεδίων από τη ρωσική «Gazprom Neft», το RDIF και το «Mubadala» για τα κοιτάσματα πετρελαίου στις περιοχές Τομσκ και Ομσκ. Εβαλαν ως επιπλέον στόχο την ακόμη μεγαλύτερη διμερή συνεργασία στην εξερεύνηση του Διαστήματος, μετά την επιτυχή διαστημική αποστολή του πρώτου αστροναύτη των ΗΑΕ, Χάζα Αλ Μανσούρι, στα τέλη Σεπτέμβρη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μέσω ρωσικού πυραύλου «Σογιούζ».

Τέλος, απαρατήρητες δεν πέρασαν και οι συμφωνίες ανάμεσα στη ρωσική εταιρεία ατομικής ενέργειας «Rosatom» και την κρατική αντίστοιχη εταιρεία πυρηνικής ενέργειας «Emirates Nuclear Energy Corporation», αλλά και αυτές που αφορούν τη στενότερη συνεργασία σε επενδυτικά σχέδια μεταξύ των ρωσικών μονοπωλίων Ενέργειας «Gazprom Neft» και «Lukoil» με την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία του Αμπού Ντάμπι, ADNOC, για την αξιοποίηση του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Gasha».