Τετάρτη 20 Μάη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρέμβαση των Οργανώσεων της ΚΝΕ με βάση το επιστημονικό αντικείμενο σε πανεπιστημιακές σχολές

Η πορεία της πανδημίας και της οικονομίας, η ίδια η καθημερινότητα που τέμνεται συνεχώς με τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, η αβεβαιότητα για το μέλλον χαρακτηρίζουν τον πυκνό προβληματισμό σε όλα τα τμήματα της νεολαίας. Ειδικά στο κομμάτι των φοιτητών βαραίνουν η σχέση της επιστήμης τους με τις προκλήσεις της κοινωνίας, ο ρόλος των προβεβλημένων «ειδικών» στις εξελίξεις, καθώς και το τι θα συναντήσουν μετά το πτυχίο. Η συνέχεια της δραστηριότητας του Κόμματος και της ΚΝΕ στους σπουδαστές ακόμη και σε κλειστούς χώρους άφησε θετικό αντίκτυπο. Ειδικά οι πρωτοβουλίες για ζητήματα που αφορούσαν το περιεχόμενο των σπουδών, το μέλλον του αποφοίτου, την αξιοποίηση και τον προσανατολισμό της έρευνας, έδωσαν συνολική ώθηση στο περιεχόμενο της παρέμβασής μας. Ολη αυτή η δραστηριότητα, με την ατομική συζήτηση και επαφή, με τις συσκέψεις και τις διαδικτυακές εκδηλώσεις, βρήκε ιδιαίτερη ανταπόκριση, μεγάλος αριθμός φοιτητών συμμετείχε, διατύπωσε τις ερωτήσεις και τις σκέψεις του. Ταυτόχρονα, απορρέουν μια σειρά από συμπεράσματα που βοηθάνε για τη συνέχεια της παρέμβασής μας.

Μπορούμε να πετύχουμε ρήγματα στη σταθερή παρέμβαση της αστικής ιδεολογίας, της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων ιδιαίτερα στην ειδική επίδραση που έχουν καθηγητές - στελέχη τους. Παρά τις επιμέρους διαφορές κοινός παρονομαστής όλων είναι η καλλιέργεια του κλίματος «εθνικής ομοψυχίας», του «όλοι μαζί» με σκοπό ο λαός και η νεολαία να σηκώσουν τις συνέπειες και τα βάρη της κρίσης, εν τέλει όλοι υπερασπίζονται και αθωώνουν το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα. Ανάγουν τα αίτια των δυσκολιών της οικονομίας σε ανωμαλίες του εκάστοτε μείγματος που έχει επιλεχθεί από την αστική τάξη, προκρίνουν έτσι ως λύση τη δοκιμασμένη αυξομείωση είτε της κρατικής παρέμβασης είτε της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Η παρέμβαση του αστικού κράτους και ο ψηφιακός μετασχηματισμός αποδίδονται ως προοδευτικό στοιχείο για το «κοινό καλό» θολώνοντας τον ταξικό του χαρακτήρα. Ταυτόχρονα γίνεται υπερθεμάτιση για την ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων, αποκρύπτοντας τη διαχρονική στήριξη των μονοπωλίων από τη φορολογία του ελληνικού λαού, ο οποίος δεν ωφελήθηκε σε καμία περίπτωση. Στο επίπεδο των οξυμένων αντικειμενικά διεθνών ανταγωνισμών επικρατεί η κοινή αποδοχή της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, μαζί με καλέσματα για αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη ή με ψευδαισθήσεις ότι οι διαπραγματεύσεις αφορούν τα συμφέροντα συνολικά του λαού κάθε χώρας και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Αναδεικνύεται σε πιο γόνιμο έδαφος η ανωτερότητα του σοσιαλισμού

Η προσπάθεια επιβεβαιώνει πως η συζήτηση για τις σπουδές και την εργασιακή προοπτική, η προβολή των θέσεων του Κόμματος, η πρότασή του για την ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση στη σοσιαλιστική κοινωνία μπορούν να αποτελέσουν πεδίο ζύμωσης για να διαμορφωθεί πολιτικό κριτήριο σε περισσότερους νέους, να αντιληφθούν το σάπισμα του καπιταλιστικού συστήματος, σε αντίθεση με το πραγματικά νέο και σύγχρονο, τον σοσιαλισμό. Φάνηκε ότι έχει δυναμώσει ο προβληματισμός σε μεγαλύτερο τμήμα φοιτητών για τα εμπόδια που ορθώνονται στην ανάπτυξη και τη φιλολαϊκή εφαρμογή της επιστήμης, της τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας. Αυτό δείχνουν τα ερωτήματα που συναντήσαμε, τροφοδοτούμενα από τις εικόνες που αντίκριζε ο κάθε νέος, τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία, τη μη ανταπόκριση των συστημάτων Υγείας ακόμη και σε χώρες που παρουσιάζονταν ως πρότυπα στις σχολές, τον σκληρό ανταγωνισμό για την παραγωγή εμβολίου και την εξασφάλιση υγειονομικού υλικού, την περιορισμένη αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού.

Κάτω από αυτήν τη δυναμική αναδείξαμε τον αρνητικό ρόλο του καπιταλιστικού κέρδους ως κύριου σκοπού της παραγωγής, σε όλες τις πτυχές της ζωής των σπουδαστών, τόσο στην καθημερινότητά τους όσο και σε ζητήματα περιεχομένου σπουδών και προσανατολισμού της έρευνας. Οτι μέσω αυτού ακυρώνονται οι σημερινές δυνατότητες για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Δυνατότητες όπως η διεπιστημονική συνεργασία, που συνθλίβεται κάτω από τον ανταγωνισμό επιχειρήσεων, από τη σπατάλη της επιστημονικής έρευνας στο ίδιο αντικείμενο, την απόκρυψη μιας επιστημονικής κατάκτησης ανάμεσα στις ερευνητικές ομάδες. Αναδείχθηκε πάνω σε ένα γόνιμο έδαφος η ανωτερότητα των νέων σοσιαλιστικών σχέσεων, της αλλαγής του σκοπού παραγωγής, με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες, ανακαθορίζοντας έτσι τις προτεραιότητες, την κατεύθυνση και την ποιότητα των σπουδών, αξιοποιώντας ολόπλευρα το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό μέσω του κεντρικού σχεδιασμού, με τους εργαζόμενους να έχουν ενεργό ρόλο στη λήψη, στην εφαρμογή και τον έλεγχο των αποφάσεων. Ιδιαίτερα συζητήθηκαν η ανώτερη θέση του κεντρικού σχεδιασμού σε σχέση με την καπιταλιστική αγορά, μπροστά στην αντιμετώπιση πανδημιών και άλλων έκτακτων συνθηκών, η δυνατότητα για ολόπλευρη αξιοποίηση των επιστημονικών γνώσεων, των μέσων παραγωγής και του έμπειρου εργατικού δυναμικού, οι αναγκαίες αλλαγές ανά κλάδο και περιοχή με διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την πλήρη ένταξη των δομών Υγείας, των ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων, την κατάλληλη ενίσχυσή τους. Χαρακτηριστικά στις κοινωνικές σχολές, όπου απασχολούσαν οι επιπτώσεις της καραντίνας στην ψυχική υγεία, παραθέσαμε τη σημερινή κατάσταση της ανεργίας στον κλάδο, σε αντιπαραβολή με την ανάγκη για κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους σε πολλές δομές (σχολεία, χώρους εργασίας κ.λπ.), τομέα όπου η ΕΣΣΔ είχε σημαντική υπεροχή.

Οι φοιτητές να βγουν μπροστά για τις σύγχρονες ανάγκες τους

Στον απόηχο της συζήτησης μπήκε στο επίκεντρο η ανάγκη να βγουν μπροστά οι φοιτητές για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Ενας αγώνας, δηλαδή, στον οποίο η συζήτηση αυτή μπορεί να αποδώσει αντοχή, διάρκεια, κλιμάκωση. Αναδείχτηκε ότι δεν είναι ρεαλιστικό τον 21ο αιώνα να μην υπάρχει υψηλού επιπέδου μόρφωση και Εκπαίδευση για όλους, να μην υπάρχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε εστίες που καλύπτουν τις ανάγκες, να μην είναι πλήρως εξοπλισμένα τα εργαστήρια. Οτι δεν μπορεί το μέλλον των φοιτητών να είναι ο εργασιακός μεσαίωνας ή η περιπλάνηση στις ουρές της ανεργίας. Φωτίστηκε ο μονόδρομος για τους φοιτητές, ο από κοινού αγώνας με την εργατική τάξη και τις υπόλοιπες λαϊκές δυνάμεις βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Για να δοθεί αποστομωτική απάντηση ενάντια στο νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία, στην αντιλαϊκή θύελλα, για να μην πληρώσουν πάλι ο λαός και η νεολαία την κρίση, αλλά οι καπιταλιστές.

Εχουμε τα εφόδια για να γίνουμε ακόμη πιο αποτελεσματικοί στη μάχη στους χώρους Εκπαίδευσης. Είναι η πρωτοπόρα θεωρία μας που μας μαθαίνει πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, που μπορεί να εμπνεύσει νεανικές δυνάμεις με αυτόν το στόχο. Η μελέτη της επαναστατικής ιδεολογίας μας δίνει τη βάση για την παρακολούθηση των εξελίξεων της επιστήμης και της τεχνικής. Απαραίτητες είναι η συνεχής προσπάθεια για την κατάκτηση της γνώσης από τα μέλη της ΚΝΕ, η συλλογική και ατομική μόρφωση, η επαφή με το μαρξιστικό βιβλίο και την πρωτοπόρα λογοτεχνία. Σε αυτήν την κατεύθυνση θέλουμε να συμβάλουν η πλούσια δραστηριότητα των Οργανώσεων για τα «150 χρόνια Λένιν» και η πλατιά συζήτηση μέσω αυτής για την επικαιρότητα του επιστημονικού σοσιαλισμού.


Παναγιώτης ΚΕΤΣΙΕΤΖΗΣ
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Ο κόσμος πρέπει να αλλάξει! Μαζί και το σχολείο! Το έχουν ανάγκη!

Οι χιλιάδες μαθητές που επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους αυτές τις μέρες, που γεμίζουν τις τάξεις, τα φροντιστήρια, τις πλατείες, είναι ένας τεράστιος όγκος μαθητών, που ήρθαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας σε επαφή με εικόνες και γεγονότα που μπορούν να αποτελέσουν κριτήριο για το αποφασιστικό βήμα γνωριμίας και επαφής με την ΚΝΕ, για την ανάπτυξη της αμφισβήτησης της σημερινής κατάστασης, για να μπει στον αγώνα.

Η οργανωμένη μαθητική δραστηριότητα της ΚΝΕ που είναι σε εξέλιξη σε όλη την Ελλάδα, με σύνθημα «Αλλαξε τον κόσμο, το 'χει ανάγκη! Ο πιο θανατηφόρος ιός είναι ο καπιταλισμός! Μοναδικό φάρμακο η ανατροπή του!», είναι προσανατολισμένη ακριβώς σε αυτό. Γιατί ένας μαθητής σήμερα έχει περισσότερες αποδείξεις να συνειδητοποιήσει, κάτω και από τη δική μας παρέμβαση, πως το σημερινό σύστημα, ο καπιταλισμός, είναι άδικο για τους πολλούς, παράδεισος για τους λίγους. Πρέπει και μπορεί να εμπνευστεί να κάνει το βήμα και να αγωνιστεί μαζί με την ΚΝΕ για να τον αλλάξει. Να εμπνευστεί πως η δύναμη για την αλλαγή βρίσκεται στα δικά μας χέρια, πως μπορούμε να γίνουμε πρωταγωνιστές στη ζωή μας, δεν μας αρκεί να μας χαρακτηρίζουν «ήρωες» οι εκμεταλλευτές μας.

Δραστηριότητα της ΚΝΕ παντού λοιπόν με όλους τους τρόπους, που να βοηθά στην εμπλοκή όλων και περισσότερων μαθητών, στην επαφή και στη γνωριμία τους με την ΚΝΕ. Μπαίνουμε μπροστά, σε κάθε μαθητοστέκι, πλατεία και πάρκο, για να πραγματοποιήσει κάθε μαθητική ΟΒ το δικό της πρόγραμμα δραστηριότητας που την εμπνέει, της αρέσει, ανοίγει δρόμους στην επαφή της με ακόμα περισσότερα παιδιά. Λαμβάνουμε υπόψιν μας τις δυνατότητες των χώρων, θέματα που αγγίζουν το μεγάλο εύρος των ανησυχιών των μαθητών, κάτι που αποδείχθηκε και μέσα στην πανδημία. Δοκιμάζουμε μορφές που προσελκύουν και εμπλέκουν περισσότερους μαθητές: Παιχνίδια, διαγωνισμούς, διαδραστικές συζητήσεις, βίντεο, περιπάτους, αθλητικές δράσεις.

Το σχολείο άνοιξε χειρότερο απ' ό,τι έκλεισε

Η δραστηριότητα της ΚΝΕ είναι ταυτόχρονα και αγωνιστική. Δεν θα γινόταν και αλλιώς. Γιατί το σχολείο άνοιξε με την εμβληματική πράξη της κυβέρνησης να περάσει νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας που κάνει το σχολείο ακόμα περισσότερο εξεταστικό κέντρο, με περισσότερα εμπόδια στους μαθητές (μίνι πανελλαδικές σε όλο το Λύκειο με «Τράπεζα Θεμάτων», περισσότερες εξετάσεις στα Γυμνάσια κ.ά.), να επιβάλει «κάμερες» στο σχολικό μάθημα εν μέσω πανδημίας.

Το σχολείο άνοιξε χειρότερο από ό,τι έκλεισε. Και αυτό πρέπει να το μάθουν όλοι οι μαθητές. Ανοιξε χειρότερο αν σκεφτεί κανείς τις νέες οικονομικές δυσκολίες που προκύπτουν στις λαϊκές οικογένειες. Χειρότερο με δεδομένο τα κενά στη διδακτέα ύλη που αντικειμενικά έχουν προκύψει και θα ενταθούν, λόγω των κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό, υποδομές - καθαριότητα, τώρα και τον Σεπτέμβρη που είναι μπροστά.

«Οι μαθητές θα το αντιπαλέψουν αυτό το νομοσχέδιο. Είτε με κλειστά είτε με ανοιχτά σχολεία, θα τον βρουν τον τρόπο τους. Γιατί η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο να εκφράζεται, να νικά τα σκοτάδια» (από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Βουλή, 24/4/2020).

Γιατί το σχολείο που αξίζει στους μαθητές είναι πολύ διαφορετικό από το σχολείο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις διαδοχικά η μία μετά την άλλη. Το σημερινό σχολείο είναι κομμάτι αυτού του άδικου κόσμου, που γεννά τη σκληρή πραγματικότητα που ζήσαμε και με την πανδημία του κορονοϊού.

Είναι το σχολείο που κρατά τους μαθητές μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση, τους δίνει σκόρπιες και αποσπασματικές γνώσεις, ποδοπατά κλίσεις και ενδιαφέροντα. Ο καπιταλισμός κοιτά στο μέλλον: Τι εργαζόμενους θέλει να έχει για να μπορεί να συνεχίσει να τους εκμεταλλεύεται και η ανάπτυξη της όποιας «δεξιότητας» να βοηθά σε αυτόν τον σκοπό. Ολα τα νομοσχέδια, και το τωρινό που το υπογράφει το υπουργείο Παιδείας της ΝΔ, έχουν κάθε φορά αυτή ακριβώς την ίδια στόχευση. Για αυτό και πειραματίζονται, αλλάζουν, επαναφέρουν ή εκσυγχρονίζουν διάφορες αλλαγές. Για αυτό και δεν σταματά τέτοια νομοθεσία ούτε με πανδημία.

Για αυτό και οι μαθητές με τους συλλογικούς και οργανωμένους αγώνες τους βάζουν όσα περισσότερα εμπόδια μπορούν στο να γίνει συνεχώς χειρότερο το σχολείο τους. Και τα έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια πολλές φορές. Και τώρα, όταν υπό την πίεση φαίνεται πως αποσύρεται το όριο των 17 στα ΕΠΑΛ, οι περισσότερες εξετάσεις στα Πρότυπα - Πειραματικά.

Είναι το σημερινό σχολείο που κοιτά στην τσέπη τους μαθητές και τις οικογένειές τους, με πανδημία ή χωρίς. Τα πάντα στον καπιταλισμό «μας κοιτούν στην τσέπη», αφού λειτουργούν με σκοπό το κέρδος των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών. Για αυτό και είναι τόσο εύστοχο το σύνθημα στους τοίχους της Νέας Ορλεάνης των ΗΠΑ, στη μητρόπολη του καπιταλισμού, με τα εκατομμύρια ανέργων, αστέγων και φτωχών: «Capitalism is the virus».

Για αυτό το σημερινό σχολείο ήταν απροετοίμαστο για να αντιμετωπίσει την πανδημία. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ αγωνίζονται αυτές τις μέρες για να ανοίξουν με όρους τα σχολεία. Γιατί δεν θεωρείται σύγχρονη ανάγκη που την καλύπτει το σχολείο η ισότιμη πρόσβαση όλων στο διαδίκτυο και σε αντίστοιχα μέσα (λάπτοπ, τάμπλετ κ.τ.λ.). Δεν θεωρείται σύγχρονη ανάγκη να έχουν οι μαθητές μόνιμους και νέους καθηγητές που να επιμορφώνονται. Δεν θεωρούνται σύγχρονη ανάγκη το μόνιμο προσωπικό καθαριότητας, οι αίθουσες, τα προαύλια. Αυτά όλα θεωρούνται κόστος για το κράτος, πεδίο κερδοφορίας για τους λίγους.

Αλλαξε τον κόσμο, λοιπόν! Για το σχολείο και τη ζωή που μπορούμε να έχουμε!

Σήμερα, είναι ώρα δράσης για κάθε μαθητή και μαθήτρια που θέλει να ακουστούν δυνατά η φωνή του, οι δικές του διεκδικήσεις, τα δικά του συμφέροντα. Αυτόν τον δρόμο, του αγώνα και της διεκδίκησης, τον δείχνουν αυτή την περίοδο σε όλη τη χώρα τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ. Οι ΚΝίτες μαθητές που μπαίνουν μπροστά σε κάθε σχολείο μέσα από τα μαθητικά συμβούλια, για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο που κάνει ακόμα χειρότερο το σχολείο. Και σε αυτόν τον αγώνα για τη ζωή και το μέλλον μας δεν περισσεύει κανείς.

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό, μια κοινωνία στην οποία θα καλύπτονται όλες οι σύγχρονες ανάγκες στο ακέραιο, μια κοινωνία στην οποία η προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων συνολικά δεν θα μπαίνει στη λογική «κόστος - όφελος». Μια κοινωνία που θα προσφέρει στους μαθητές και το σχολείο που έχουν ανάγκη. Θα τους μορφώνει ολόπλευρα, θα τους προετοιμάζει δημιουργικά για όποιο επάγγελμα και αν αποφασίσουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους. Γιατί θα είναι χρήσιμοι όλοι στην οικοδόμηση της κοινωνίας που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, απελευθερώνει τον ίδιο και τις δυνατότητες της εποχής μας.


Της
Αφροδίτης ΜΠΟΜΠΟΛΗ*
*Η Αφροδίτη Μπόμπολη είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ