Πέμπτη 19 Μάρτη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πάρτε μέτρα όσο είναι καιρός για να μπορούμε να δώσουμε τη μάχη!

Αλλο ήρωες και άλλο μάρτυρες...

«Οι γιατροί μας είναι ήρωες...». «Ενα χειροκρότημα για τους υγειονομικούς που είναι στην πρώτη γραμμή...». «Μπράβο σας που αντέχετε...». «Κρατήστε γερά, ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα...».

Αυτά και πολλά άλλα ακούμε καθημερινά εμείς οι γιατροί που δουλεύουμε στα δημόσια νοσοκομεία, ειδικά σε ειδικότητες και τμήματα που πρώτα θα υποδεχθούν και θα διαγνώσουν τους ασθενείς με πιθανό COVID-19.

Να διευκρινίσουμε όμως: Αλλο ήρωες, άλλο μάρτυρες.

Μόνο τη βδομάδα που διανύουμε:

Βγαίνει θετική για COVID-19 λοιμωξιολόγος επιμελήτρια του «Αττικού», απομακρύνονται και οι ειδικευόμενοί της εν αναμονή των αποτελεσμάτων και δέχονται τα συγχαρητήρια της Προέδρου της Δημοκρατίας που συνέχισε να δουλεύει η κλινική κανονικά.

Στο «Γεννηματάς» βγαίνει εκτός η μισή διοικητική υπηρεσία, σταματούν εισαγωγές και εξιτήρια.

Αντίστοιχα συμβάντα σε πολλά άλλα νοσοκομεία της Αττικής. Στο «Λαϊκό», όπου εκτάκτως βγήκε από τη γενική εφημερία, στον «Αγ. Σάββα» που χτύπησε συναγερμός λόγω και του ειδικού χαρακτήρα του ως αντικαρκινικού.

Το ίδιο και σε νοσοκομεία στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Μαθαίνουμε επίσης ότι στον ΕΟΔΥ, στις αναγκαίες προσαρμογές στις οδηγίες που βγάζει κάθε τόσο (με βάση τα κάθε φορά νέα επιδημιολογικά δεδομένα, όπως για παράδειγμα το πώς ορίζει το ύποπτο κρούσμα), αλλάζουν και τις οδηγίες για το τι κάνουμε αν εργαζόμενος του νοσοκομείου έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα COVID-19.


Αρχικά, στα πρώτα περιστατικά έκθεσης (όπως για παράδειγμα στο Νοσοκομείο του Ρίου) με βάση τις εκτιμήσεις για το χρόνο επώασης και εμφάνισης συμπτωμάτων, οι οδηγίες για καραντίνα ήταν 14 μέρες από τη μέρα έκθεσης. Αυτήν τη βδομάδα, το υπουργείο ανακοίνωσε ότι ο χρόνος αυτός μειώνεται στις 7 μέρες, όχι γιατί άλλαξαν τα δεδομένα, αλλά γιατί, όπως ομολόγησαν στη συνέντευξη Τύπου, δεν υπάρχει δυνατότητα να λείψει εργαζόμενος νοσοκομείου παραπάνω μέρες. Για να μην «αδυνατίσουν τα νοσοκομεία»... Και το αποκορύφωμα, όσα ειπώθηκαν στη χτεσινή ενημέρωση του υπουργείου Υγείας, ότι και να έρθει κάποιος σε υψηλού κινδύνου έκθεσης επαφή, αν αυτός είναι σε ζωτικής σημασίας τμήμα του νοσοκομείου, δεν θα απομακρύνεται καν, αλλά θα συνεχίσει να δουλεύει... φορώντας τη μάσκα του! Ε, όχι κι έτσι κύριε Τσιόδρα!

Στην πρώτη γραμμή της μάχης είναι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία. Πάση θυσία πρέπει να παραμείνουν.

Και αυτό σημαίνει πολύ απλά πράγματα:

1) Εξασφάλιση των απαραίτητων μέτρων ατομικής προστασίας.

Οι οδηγίες του ΕΟΔΥ για τα μέτρα ατομικής προφύλαξης αναφέρουν επακριβώς:

«Ολα τα άτομα που έρχονται σε στενή επαφή με τον ασθενή θα πρέπει να εφαρμόζουν:

-- Μάσκα FFP2

-- Οφθαλμική προστασία / προστασία προσώπου (ασπίδα προσώπου ή προστατευτικά γυαλιά ευρέως πεδίου)

-- Καθαρή μη αποστειρωμένη αδιάβροχη ρόμπα με μακριά μανίκια

-- Γάντια μιας χρήσεως (αποστειρωμένα όταν η διαδικασία το απαιτεί)».

Σε όλα τα νοσοκομεία αυτήν τη στιγμή γίνονται σοβαρές καταγγελίες για τις εγκληματικές ελλείψεις σε όλα αυτά. Τα μέσα ατομικής προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο, με προτεραιότητα φυσικά τα τμήματα που υποδέχονται και νοσηλεύουν πιθανά ή επιβεβαιωμένα κρούσματα. Βλέπουμε και ακούμε ακραία πράγματα.

Μπορεί ο κ. Χαρδαλιάς να δηλώνει ότι «μάσκες υπάρχουν», αλλά η δική μας καθημερινότητα λέει άλλα. Η μάσκα μιας χρήσης να φοριέται για ώρες ολόκληρες, ακόμα και για μια ολόκληρη βάρδια γιατί δεν έχει άλλη να την αντικαταστήσουμε. Να δίνεται οδηγία για τις δυσεύρετες FFP2 ή FFP3 να την... αερίσουμε και να την κρατήσουμε κάπου για την επόμενη χρήση. Να μην υπάρχουν προστατευτικά γυαλιά πουθενά και να πρέπει να εξετάσουμε ασθενή πιθανό κρούσμα. Να μη βρίσκουμε τις κατάλληλες αδιάβροχες ρόμπες πουθενά και να φοράμε άλλες, που δεν προσφέρουν καμία ουσιαστική προστασία.

Αν η κυβέρνηση δηλώνει ότι έχουμε πόλεμο και μάλιστα με αόρατο εχθρό, τότε πρέπει να μας δώσει όπλα.

2) Αμεση στελέχωση με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό των νοσοκομείων. Χωρίς καμιά καθυστέρηση προσλήψεις προσωπικού. Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και των ιδιωτών γιατρών.

Αμέτρητες φορές, πριν ξεσπάσει η πανδημία, είχαμε καταγγείλει τις εγκληματικές ελλείψεις προσωπικού. Οι οποίες καθιστούσαν οριακή, ακόμα και επισφαλή τη λειτουργία ολόκληρων κλινικών. Πόσο μάλλον τώρα, με αυτές τις εξελίξεις.

Ας αναρωτηθεί κανείς: Θα ήταν ίδιες οι οδηγίες αν υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό να καλύψει έναν συνάδελφο που εκτέθηκε σε κρούσμα; Οι ίδιοι που τις ανακοίνωσαν ομολογούν πως όχι. Γιατί αν μπαίνει σε καραντίνα μία κλινική, να μην υπάρχουν οι αντικαταστάτες τους; Πού πήγε η προπαγάνδα σας για «υπερπληθώρα» γιατρών, κ. Μητσοτάκη;

Ο κίνδυνος έκθεσης των υγειονομικών πρώτης γραμμής είναι μεγάλος. Στην Ιταλία, που επίσης παλεύουν με ελλείψεις σε υλικά και υποδομές, 1.700 υγειονομικοί έχουν νοσήσει από COVID-19, αποτελώντας ένα σεβαστό ποσοστό των συνολικών περιστατικών.

Πάρτε μέτρα όσο είναι καιρός. Αλλο ήρωες, άλλο μάρτυρες.


Δήμητρα ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥ
Ειδικευόμενη Παθολογίας ΓΝ Νίκαιας, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Λοιμωξιολογία,μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΟΕΝΓΕ

Οι υγειονομικοί δίνουμε τη μάχη μαζί με το λαό

Ανοιχτή επιστολή στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της Δυτικής Μακεδονίας

O επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς, υπογράμμισε ότι «ενώ έχουμε δει γοργή κλιμάκωση σε μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, δεν έχουν γίνει ακόμα αρκετά πράγματα στην εξέταση, στην απομόνωση και την ιχνηλάτηση επαφών», πεδία μάλιστα που χαρακτήρισε «ραχοκοκαλιά της αντιμετώπισης» της επιδημίας. «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτήν την πανδημία αν δεν ξέρουμε ποιος έχει προσβληθεί. Εχουμε ένα απλό μήνυμα για όλες τις χώρες: Εξετάστε, εξετάστε, εξετάστε».

Οπως επιβεβαιώνει και η πιο πάνω δήλωση του επικεφαλής του ΠΟΥ, στην επιτακτική ανάγκη να προστατευτεί η υγεία του λαού απέναντι στον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του νέου κορονοϊού υψώνονται μπροστά μας δύο μέτωπα:

-- Από τη μια είναι η ανάγκη της ατομικής υγιεινής και προστασίας (που αναφέρεται συνεχώς), του περιορισμού των μετακινήσεων και του «μένουμε στο σπίτι», που κανείς δεν υποτιμά. Πρέπει να εφαρμοστούν από όλους και να συμμορφωθούμε προς τις συστάσεις των ειδικών.

-- Από την άλλη, όμως, τεκμηριώνεται επιστημονικά πως η μάχη δεν θα κριθεί από την ατομική ευθύνη και απομόνωση, αλλά από την εδώ και τώρα ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Γιατί για να είναι σε θέση οι υγειονομικοί να προσφέρουν τις ανεκτίμητες υπηρεσίες τους, να εξετάσουν, να απομονώσουν και να ιχνηλατήσουν, χρειάζεται από πίσω ένα σύστημα Υγείας που να τους παρέχει τα απαραίτητα εφόδια και τις προϋποθέσεις.

Θύματα της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων οι δομές Υγείας και στη Δυτική Μακεδονία

Γιατί όμως πολλά κυβερνητικά στόματα και εκπρόσωποι άλλων αστικών κομμάτων - και όχι μόνο - υπερτονίζουν διαρκώς την ατομική ευθύνη και θίγουν ελάχιστα έως καθόλου τις τραγικές ελλείψεις του συστήματος Υγείας;

Οφθαλμοφανής η απάντηση. Αυτές οι ελλείψεις ήταν γνωστές και πριν από την εμφάνιση της επιδημίας και δεν προέκυψαν καθόλου τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής που ακολούθησαν διαχρονικά όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις - μηδεμιάς εξαιρουμένης - και η οποία πολιτική, ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ, υποβαθμίζει συνεχώς το δημόσιο σύστημα Υγείας και βάζει λιθαράκια για την πλήρη εμπορευματοποίησή του.

Θύματα αυτής της πολιτικής είναι και οι δομές Υγείας της Δυτικής Μακεδονίας - Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία - που δοκιμάζονται όλα αυτά τα χρόνια από μια διαρκή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, με συνέπεια τις τεράστιες ελλείψεις που παρουσιάζουν σε προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό.

Η κατάσταση αυτή όμως ήταν γνωστή και πριν την εξάπλωση της επιδημίας. Κι εδώ υπάρχουν εγκληματικές ευθύνες, τόσο από τους εκάστοτε κυβερνώντες όσο και από τους τοπικούς άρχοντες (Περιφέρεια και δήμοι), αλλά και τους αντίστοιχους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους, που συντάσσονταν με τις λογικές κόστους - οφέλους στην Υγεία πάντα στο μονόδρομο της εμπορευματοποίησής της. Ηταν οι ίδιοι που καλλιεργούσαν στο λαό της περιοχής μας τη λογική ότι τα αιτήματα για γενναία χρηματοδότηση των δομών Υγείας της περιοχής από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αιτήματα για προσλήψεις και εξοπλισμό, είναι «μαξιμαλιστικά» και «ανέφικτα».

Γίνεται σήμερα να αφήσουμε ασχολίαστες τις μέχρι πρότινος δηλώσεις ορισμένων ότι στη Δυτική Μακεδονία δεν χρειάζονται τόσα νοσοκομεία και ότι πρέπει να φτιαχτεί «ένα και καλό»; Αλήθεια, τι είδους υπηρεσίες Υγείας θα παρέχει αυτό το «ένα και καλό» νοσοκομείο; Δευτεροβάθμιες ή τριτοβάθμιες; Και με τι όρους; Και πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί αυτό το ένα νοσοκομείο στη σημερινή επείγουσα κατάσταση;

Οι ανάγκες του λαού της Δυτικής Μακεδονίας σε υπηρεσίες Υγείας, λαμβάνοντας υπόψη πληθυσμιακά κριτήρια και γεωγραφική κατανομή, απαιτούσαν και πριν το ξέσπασμα της επιδημίας - πόσο μάλλον τώρα! - πλήρη στελέχωση όλων των δομών Υγείας της περιοχής με μόνιμο προσωπικό σε όλα τα επίπεδα, με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία και των 5 δευτεροβάθμιων νοσοκομείων της περιοχής (Μαμάτσειο, Μποδοσάκειο, ΓΝ Καστοριάς, ΓΝ Γρεβενών και ΓΝ Φλώρινας).

Φτερό στον άνεμο η ατομική ευθύνη αν δεν αντιμετωπιστούν οι σοβαρές ελλείψεις

Σημειωτέον, η Δυτική Μακεδονία είναι η μοναδική Περιφέρεια της χώρας που στερείται τριτοβάθμιου νοσοκομείου, στο όνομα της μικρής χιλιομετρικής απόστασης από τα αντίστοιχα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων.

-- Πώς μεταφραζόταν αυτό πριν το ξέσπασμα της επιδημίας; Με συνεχείς διακομιδές των πιο επιβαρυμένων περιστατικών σε Θεσσαλονίκη ή Γιάννενα, με ό,τι κίνδυνο συνεπαγόταν αυτό για τις ζωές των ασθενών.

-- Πώς μεταφράζεται σήμερα εν μέσω επιδημίας; Με μεταφορά των δειγμάτων των ασθενών που είναι ύποπτοι για COVID-19 λοίμωξη στο εργαστήριο μικροβιολογίας του ΑΠΘ! Εκεί εξετάζονται τα δείγματα των ασθενών, γι' αυτό η διαδικασία είναι επισφαλής και εξαιρετικά χρονοβόρα!

Τι θα γίνει λοιπόν σε μια ενδεχόμενη αύξηση των κρουσμάτων στην περιοχή μας, που έτσι κι αλλιώς ανεβαίνουν με εκθετικό ρυθμό;

Ο νομός Καστοριάς είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η περιοχή του Βοΐου είναι στο κόκκινο, το Μποδοσάκειο - παρότι νοσοκομείο αναφοράς - αντιμετωπίζει τις γνωστές ελλείψεις, το Μαμάτσειο Νοσοκομείο Κοζάνης, τα Γενικά Νοσοκομεία Καστοριάς, Γρεβενών, Φλώρινας και όλες οι δομές ΠΦΥ στενάζουν από ελλείψεις που αποτελούν βόμβα για την Υγεία του λαού!

Μπορεί να αντιμετωπιστεί η έκτακτη σημερινή κατάσταση μόνο με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του κατά τ' άλλα εξαντλημένου υγειονομικού προσωπικού;

Είναι ή δεν είναι φτερό στον άνεμο τα μέτρα ατομικής προστασίας του πληθυσμού και η ατομική ευθύνη, αν δεν αντιμετωπιστούν κατεπειγόντως όλα τα παραπάνω;

Απαιτούνται άμεσα μέτρα

Απαιτούμε εδώ και τώρα:

-- Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, ιατρικού και νοσηλευτικού, ώστε να λειτουργούν με αυξημένη επάρκεια τα ΤΕΠ, οι Εντατικές, Παθολογικές, Παιδιατρικές και Πνευμονολογικές Κλινικές των νοσοκομείων της Δυτικής Μακεδονίας και να εξασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία των μονάδων ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας, ΤΟΜΥ κ.λπ.), να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία και να μη γίνονται χώροι μετάδοσης του ιού.

-- Ειδικά για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι επιτακτική ανάγκη η επαρκής λειτουργία όλων των δομών, διότι η αυτοδιάγνωση και η διάγνωση διά τηλεφώνου αποτελούν όχι απλά ανεπαρκείς αλλά επικίνδυνες λύσεις.

-- Δημιουργία και άλλων ειδικών χώρων απομόνωσης για εξέταση και προδιαλογή των ύποπτων κρουσμάτων εκτός νοσοκομείων. Παραπομπή στο νοσοκομείο μόνο όσων χρήζουν αντίστοιχης νοσηλείας.

-- Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και ιδιωτών γιατρών ώστε να ενταχθούν στον κεντρικό σχεδιασμό αντιμετώπισης της επιδημίας. Οι διαγνωστικές εξετάσεις στα ιδιωτικά κέντρα να γίνονται δωρεάν, χωρίς τη συμμετοχή των ασθενών.

-- Πλήρη εξοπλισμό των δομών Υγείας με τα απαραίτητα υλικά και σύγχρονα μηχανήματα που διευκολύνουν την εξέταση, διάγνωση και αντιμετώπιση των περιστατικών (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά και απολυμαντικά υγρά, πλαστικά γυαλιά, ρόμπες μίας χρήσης, μηχανήματα ανίχνευσης του ιού, αναπνευστήρες).

-- Ενίσχυση των υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης των νοσοκομείων με πρόσθετο προσωπικό. Λήψη άμεσων μέτρων προστασίας για το ήδη υπάρχον.

-- Ενίσχυση των υπηρεσιών του ΕΟΔΥ με πρόσθετο επιστημονικό προσωπικό, τακτική ενημέρωση και αντιμετώπιση των όποιων κενών παρατηρούνται στα πρωτόκολλά του. Να εξεταστεί άμεσα το αίτημα για στήσιμο μονάδων ΕΟΔΥ ανά νομό, καθώς υπάρχει τεράστια αναμονή στην υπάρχουσα τηλεφωνική γραμμή για τους γιατρούς.

-- Ενίσχυση της υπηρεσίας «Βοήθεια στο σπίτι» με προσωπικό και μέσα ώστε να συνδράμουν τους ηλικιωμένους και όσους βρίσκονται σε καραντίνα.

-- Μέριμνα για 24ωρη στήριξη από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς μέσω τηλεφωνικής γραμμής για όλους τους πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας, με προτεραιότητα στους απομονωμένους και περισσότερο ευάλωτους.

ΥΓ:

Οι υγειονομικοί δίνουμε τη μάχη μαζί με το λαό!

Δε δεχόμαστε όμως τους υποκριτικούς επαίνους όλων όσοι ευθύνονται για τη σημερινή ανεπάρκεια του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη πρέπει να γιγαντωθεί το επόμενο διάστημα, ώστε να βγούμε όσο το δυνατόν αλώβητοι από την επιδημία, και να συνεχιστεί αύριο σε έναν κοινό αγώνα υγειονομικών και λαϊκών στρωμάτων της περιοχής για υπηρεσίες Υγείας υψηλού επιπέδου, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, με κύρια έμφαση στην πρόληψη.

Ανάγκη δεν είναι ό,τι «αντέχει η οικονομία» της χώρας, αλλά ό,τι συμφέρει τον εργαζόμενο λαό!

Καλή δύναμη σε όλους και όλες.


Χαρά ΛΑΜΠΑΔΑ
Μέλος της ΕΠ Δυτ. Μακεδονίας του ΚΚΕ, παιδίατρος στο ΓΝ Κοζάνης, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Κοζάνης

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Κοινός παρονομαστής

«Είμαστε σαν την ορχήστρα του Τιτανικού, που παίζει ενώ όλα βουλιάζουν», είναι τα χαρακτηριστικά λόγια ενός υγειονομικού στη Μαδρίτη. Λίγες βδομάδες μετά την Ιταλία, στην Ισπανία επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό. Και δεν είναι καθόλου σύμπτωση... Το σύστημα Υγείας δείχνει τη μεγάλη αδυναμία του να ανταποκριθεί σε μια έκτακτη κατάσταση, αλλά αυτό δεν προέκυψε από το πουθενά.

Οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες, η συρρίκνωση υπηρεσιών και προσωπικού, η ιδιωτικοποίηση δομών, η αγοραπωλησία της υγειονομικής περίθαλψης, εξετάσεων, θεραπειών, φαρμάκων, ιατρικού εξοπλισμού, σε συνδυασμό με την «υποτίμηση» στην έναρξη των κρουσμάτων, η αντιμετώπιση συνολικά της Υγείας με με λογική «κόστους - οφέλους», είναι ο κοινός παρονομαστής στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και παγκόσμια.

Το ισπανικό σύστημα Υγείας - και μαζί του ο ισπανικός λαός - αγωνίζεται να επιβιώσει, αλλά τα υπάρχοντα νοσοκομειακά κρεβάτια δεν επαρκούν. Στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, μόνο στην περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα, υπήρχαν 340 σοβαρά ασθενείς την Τρίτη.

* * *

Ενδεικτικά, στο Νοσοκομείο «Principe de Asturias» στη Μαδρίτη έχουν δημιουργηθεί 45 «αυτοσχέδια» κρεβάτια έκτακτης ανάγκης στη βιβλιοθήκη και στο κέντρο κίνησης! Το νοσοκομείο έχει δεχτεί μέσα σε λίγες μέρες 200 ασθενείς με κορονοϊό, περίπου 30 νέοι ασθενείς προστίθενται καθημερινά, λένε νοσηλευτές. Ακριβώς απέναντι από το Νοσοκομείο «Γκρεγκόριο Μαρανιόν», τη βασική κλινική έκτακτης ανάγκης της πρωτεύουσας, σε ένα κλειστό ξενοδοχείο, θα νοσηλευτούν τα πιο ελαφριά περιστατικά. Απελπισμένοι διευθυντές νοσοκομείων αγοράζουν με δικά τους έξοδα προστατευτικά γυαλιά από κατάστημα με οικοδομικά υλικά...

Είναι απαραίτητο πλέον να αποφασίζεται ποιος μπορεί να σωθεί και ποιος όχι, λένε υγειονομικοί σε τηλεοπτικές τους δηλώσεις, παρομοιάζοντας όλο και πιο έντονα τις συνθήκες με «πόλεμο». Είναι όμως έτσι; Παρά την αναμφισβήτητη σοβαρότητα της κατάστασης με την πανδημία, όντως οι συνθήκες πολέμου είναι αναπόφευκτες;

* * *

Καταρχάς είναι ξεκάθαρο πως η οικονομία της αγοράς, η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων για τα κέρδη - όλα όσα «κινούν» τον κόσμο στον καπιταλισμό - είναι εντελώς ασύμβατα με τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και με την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Αντί όλες οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να τεθούν εκ των προτέρων στην υπηρεσία αντιμετώπισης της επιδημίας, μόλις προχτές, Τρίτη, όταν πλέον το μαχαίρι έφτασε στο λαιμό, κλήθηκαν οι επιχειρήσεις που κατασκευάζουν ιατροφαρμακευτικό υλικό ή έχουν αποθέματα να το αναφέρουν στις αρχές! Στην Ανδαλουσία π.χ. κατασχέθηκαν 150.000 μάσκες.

Χαρακτηριστική είναι επίσης η καθυστέρηση στη διάγνωση των κρουσμάτων και στη λήψη μέτρων. Οι επικεφαλής των μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων ήδη τη μέρα που διαγνώστηκε η πρώτη περίπτωση τοπικής μετάδοσης του κορονοϊού στην Ισπανία (26 Φλεβάρη) προειδοποιούσαν στα ΜΜΕ ότι «χρειάζονται περισσότερα τεστ και έπρεπε να γίνονται νωρίτερα» και ότι «το σύστημα Υγείας δεν έχει προετοιμαστεί για τη σοβαρή κατάσταση που έρχεται».

Διευθυντής σε μεγάλο νοσοκομείο της Ανδαλουσίας υπογραμμίζει: «Μέχρι πριν από μια βδομάδα δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαγνωστικό τεστ (PCR) χωρίς να ζητήσουμε άδεια. Επιτρεπόταν να παραγγείλω PCR για τη γρίπη, αλλά όχι για τον κορονοϊό»! Αναλυτές αναφέρουν πως οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, που έγιναν στο πλαίσιο της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους και σήμερα οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο.

* * *

Ειδικά στη Μαδρίτη, ο νέος κορονοϊός εξαπλώθηκε αρχικά απαρατήρητος στις δομές όπου συγκεντρώνονται ηλικιωμένοι. Οταν όλα τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας και τα γηροκομεία έκλεισαν και οι ηλικιωμένοι απομονώθηκαν στα σπίτια, ήταν πολύ αργά.

Την Τρίτη, η εφημερίδα «El Mundo» ανέφερε ότι τουλάχιστον 20 φιλοξενούμενοι σε ιδιωτικό γηροκομείο είχαν πεθάνει και έχουν μολυνθεί μέχρι και 70 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του νοσηλευτικού προσωπικού. Το γεγονός ότι ο ιός εξαπλώθηκε γρήγορα στους ηλικιωμένους αναφέρεται στην Ισπανία ως λόγος για το σχετικά υψηλό - σε σύγκριση με διεθνώς - ποσοστό θνησιμότητας, στο 3%.

Η ειρωνεία είναι ότι υπάρχουν στην Ισπανία εταιρείες βιοτεχνολογίας που παράγουν διαγνωστικά κιτ PCR, όπως π.χ. η «Certest», που παράγει κατόπιν αιτήματος 40.000 κιτ (κιβώτιο με αντιδραστήρια για διάφορες αναλύσεις) τη μέρα.

Οπως προκύπτει από ερώτημα της εφημερίδας «El Pais» στις 7 Μάρτη, σχεδόν όλη η παραγωγή εξήχθη σε 26 χώρες, είτε εξαιτίας καλύτερων τιμών είτε επειδή «η ισπανική αγορά δεν μπορεί να τα απορροφήσει». Από την άλλη, λείπουν άλλα απαραίτητα εξαρτήματα για την αντιμετώπιση της επιδημίας, που δεν παράγονται στην Ισπανία, όπως επιχρίσματα με τα οποία λαμβάνονται το δείγμα και το υγρό στο οποίο μεταφέρεται.

Ολα αυτά τα επιμέρους στοιχεία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και παντού, αποτελούν μικρές ψηφίδες στη «μεγάλη εικόνα» ενός άγριου συστήματος, που σε «κανονικές» και έκτακτες συνθήκες συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια, την υγεία, ακόμα και τη ζωή του λαού...


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ