Κυριακή 18 Απρίλη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τα καθήκοντα της στιγμής

Ούτε μια ώρα χαμένη. Η επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, που κλιμακώνεται με τα μέτρα - φωτιά για το Ασφαλιστικό, δεν επιτρέπει καμία καθυστέρηση. Γενικός συναγερμός τώρα. Η αντίθεση για να μην περάσει το νέο Ασφαλιστικό να γίνει κρίκος για γενικευμένο αγώνα κατά του συνόλου της αντεργατικής, αντιλαϊκής επίθεσης. Τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, οι φίλοι και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές και συνεργαζόμενοι μπαίνουν στην πρώτη γραμμή. Με μαχητικότητα και αυτοθυσία, αφήνοντας δυσκολίες και εμπόδια, για να δοθεί απάντηση με μαζική 48ωρη απεργία.

Οι αποφάσεις των συνδικάτων, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ για προκήρυξη 48ωρης απεργίας, εκφράζουν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για έμπρακτη αγωνιστική απάντηση και κλιμάκωση της πάλης μπροστά στην ολομέτωπη σαρωτική επίθεση της αστικής τάξης, που ισοπεδώνει ό,τι κατακτήσεις έχουν απομείνει. Επίθεση που εξελίσσεται ραγδαία με αφορμή την καπιταλιστική οικονομική κρίση και που απ' τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα είναι το χτύπημα του κινήματος και ο αντικομμουνισμός.

Είναι πολιτικά αναγκαία η 48ωρη απεργία μπροστά στους σχεδιασμούς του μονοπωλιακού κεφαλαίου με δύναμη κρούσης την ΕΕ και το ΔΝΤ, να τσακίσουν την εργατική τάξη σε όλες τις χώρες και που δεν έχουν σχέση ούτε με τα σπρεντ, ούτε με τα ελλείμματα, αλλά με την προστασία της κερδοφορίας του κεφαλαίου, το δυνάμωμα της εκμετάλλευσης και την αντιμετώπιση των δυσκολιών στην απρόσκοπτη αύξηση των κερδών του.


Είναι συνέχεια και συνέπεια της μέχρι τώρα δράσης, των λόγων και έργων του ΠΑΜΕ, που με αφετηρία την απεργία στις 17/12 του περασμένου χρόνου, για άλλη μια φορά, μπήκε μπροστά και άνοιξε δρόμους αγωνιστικής αντίστασης, μαχητικής κινητοποίησης, απόρριψης των κελευσμάτων και εκκλήσεων της άρχουσας τάξης, των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. για αποδοχή και συγκατάθεση των εργαζομένων στην κατακρεούργηση των δικαιωμάτων τους.

Είναι η έκφραση της ανάγκης να μη σκύψουν το κεφάλι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μπροστά στην αντεργατική θύελλα, που θα ενταθεί μετά τους πανηγυρισμούς για την εξασφάλιση της δανειοδότησης της ντόπιας πλουτοκρατίας από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Είναι η ταξική απάντηση στις μανούβρες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που υποστηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και της ΕΕ. Γι' αυτό έχουν στόχο να υπονομεύσουν την κλιμάκωση της πάλης, να εμποδίσουν τη χειραφέτηση των εργαζομένων από την επιρροή του κεφαλαίου και των κομμάτων της αστικής τάξης. Να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια σε μιαν ανώδυνη και άσφαιρη «διαμαρτυρία», που αφήνει στο απυρόβλητο την ταξική ουσία των μέτρων και δε θίγει τις αιτίες και τους πραγματικούς υπεύθυνους της κρίσης και της επίθεσης. Μια «διαμαρτυρία» στα μέτρα του συστήματος, που κρύβει μεθοδικά και συστηματικά το τι περιμένει αύριο τις νέες γενιές των εργαζομένων. Που περιορίζει την όποια δράση στο να μη θιγούν τα «κεκτημένα», σε δευτερεύοντα ζητήματα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι σήμερα, πολύ περισσότερο αύριο, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα.


Σήμερα, η 48ωρη απεργία είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει μπροστά στην επίθεση. Είναι, όμως, πολύ σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης του αγώνα σαν αναγκαιότητας μπροστά στην κλιμάκωση της επίθεσης. Θα χρειαστεί και μετά την 48ωρη απεργία συνέχιση και δυναμισμός του αγώνα. Σημαντικός αγωνιστικός σταθμός η 1η ΜΑΗ, που προετοιμαζόμαστε για να είναι μια νέα αφετηρία. Θα χρειασθούν αντοχή, θυσίες, για να δημιουργηθούν πραγματικές συνθήκες ξεσηκωμού. Απαιτούνται πανστρατιά, συνεχείς αγώνες, με συνδυασμένες μορφές πάλης, για να νιώσει φοβερή πίεση η εργοδοσία, να φοβηθεί η κυβέρνηση απ' τη δύναμη του κινήματος, για να υπάρξουν νίκες. Το «πόλεμος στον πόλεμο του κεφαλαίου» δεν είναι ένα σύνθημα βερμπαλιστικό. Είναι ένα καθήκον ταξικό, που απορρέει από το χαρακτήρα και τους στόχους της επίθεσης που δεν είναι προσωρινή, είναι διαρκείας και σαρωτική.

Είναι ώρα ευθύνης για τους κομμουνιστές, τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και ψηφοφόρους, να συνειδητοποιήσουν και να συμβάλουν να συνειδητοποιηθεί πλατιά από τους εργαζόμενους ο χαρακτήρας της επίθεσης, ποιες είναι οι αιτίες της οικονομικής κρίσης, ποια είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα, ποια θα είναι η νέα κατάσταση αύριο. Να ενημερώσουν και να διαφωτίσουν τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης πρώτα από όλα σε κάθε χώρο δουλειάς.


Τι σημαίνει να συνειδητοποιηθεί η κατάσταση που διαμορφώνεται; Σημαίνει ότι η κατάσταση με το κλείσιμο αυτού του κύκλου της επίθεσης θα είναι τελείως διαφορετική από τη σημερινή, πολύ χειρότερη, πολύ πιο δραματική για τις μάζες των εργαζομένων. Η θέση της εργατικής τάξης από την άποψη των δικαιωμάτων θα είναι πολύ χειρότερη. Τα μέτρα αυτά και η κατάσταση δε θα είναι προσωρινά. Δεν αφήνουν κανένα τμήμα των εργαζομένων απέξω τόσο στο Δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Το κεφάλαιο έχει αποφασίσει να είναι μόνιμα. Να δώσει, ταυτόχρονα, αποφασιστικό χτύπημα στο λαϊκό κίνημα.

Η σύνταξη θα πάει στα 70 χρόνια μετά από 40 χρόνια δουλειάς. Ο υπολογισμός της σύνταξης θα γίνεται αλλιώς, με βάση τα τελευταία 15-20 χρόνια δουλειάς ή και ολόκληρου του εργάσιμου βίου, επιφέροντας σοβαρές μειώσεις στις συντάξεις.

Οι συλλογικές συμβάσεις θα έχουν υποβαθμιστεί έως καταργηθεί και στη θέση τους θα υπάρχουν οι ατομικές συμβάσεις. Ηδη, από τώρα, η εργοδοσία δε δέχεται ούτε συνάντηση για συζήτηση με τις Ομοσπονδίες. Ο κατώτερος μισθός θα καταργηθεί. Οι απολύσεις θα είναι ελεύθερες για τους εργοδότες, οι αποζημιώσεις λιγότερες, αν δεν καταργηθούν τελείως. Η αυξημένη φορολογία θα ροκανίζει το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων.

Η μερική απασχόληση, το δουλεμπόριο θα έχει διευρυνθεί. Μέσα από την κατάργηση μιας σειράς υπηρεσιών που θα δοθούν στο κεφάλαιο για εκμετάλλευση, χιλιάδες εργαζόμενοι από το Δημόσιο θα απολυθούν, μεγαλώνοντας τη στρατιά των ανέργων και, επομένως, και την πίεση στους εργαζόμενους για μικρότερους μισθούς και μεροκάματα, για λιγότερα δικαιώματα. Το σχολείο θα γίνει ακόμη πιο ταξικό σε βάρος της μόρφωσης του λαού.

Ο χώρος της Τοπικής Διοίκησης θα είναι διαφορετικός. Με το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» θα γίνουν χιλιάδες απολύσεις. Σχολεία, νοσοκομεία θα περάσουν στους δήμους, θα ξαναπληρώνουμε για υποβαθμισμένη μόρφωση και υγεία. Θα δοθούν και άλλες υπηρεσίες στο κεφάλαιο για κερδοφορία. Θα έχουμε νέο κύμα παραπέρα ιδιωτικοποιήσεων ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, παραπέρα εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών για τα λαϊκά στρώματα.

Αν τα μέτρα αυτά περάσουν και έχουν νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων, ο αγώνας θα είναι πολύ πιο δύσκολος αύριο. Υπογραμμίζουμε, για άλλη μια φορά, σε συνθήκες κρίσης και επίθεσης του κεφαλαίου το εργατικό κίνημα ή θα περάσει σε αντεπίθεση ή σε στασιμότητα και πισωγύρισμα.

Από αυτήν την κατάσταση απορρέουν τα καθήκοντα της στιγμής, που συνδέονται με το στόχο της ανασύνταξης και αντεπίθεσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό, να δουλεύουμε με ρυθμούς και τρόπους που δεν αντιστοιχούν στις σημερινές απαιτήσεις. Η υπόθεση της ανασύνταξης και της αντεπίθεσης είναι στοιχείο της καθημερινής δράσης.

Είναι στάση ευθύνης να μην υποτιμάμε τις δυσκολίες που βάζει ο ταξικός αντίπαλος. Ωστόσο, ταυτόχρονα, κάθε φορά πρέπει να βλέπουμε τις δυνατότητες που διαμορφώνονται για την ανάπτυξη της πάλης, να τις αναδεικνύουμε, να τις αξιοποιούμε, να τις ενισχύουμε.

Να είναι καθαρό ένα βασικό και κρίσιμο ζήτημα πως αυτήν την περίοδο, όπως και σε κάθε περίοδο που οξύνεται η ταξική πάλη, πολλά εξαρτώνται από το αν οι κομμουνιστές και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές θα μπουν μπροστά με πνεύμα αυτοθυσίας, με μαχητικότητα, με αγωνιστική αισιοδοξία για σύγκρουση με τις δυσκολίες και τα εμπόδια.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το κίνημα βρέθηκε μπροστά σε ανάλογες καταστάσεις και ανάγκες να βάλουν οι κομμουνιστές τα στήθη τους μπροστά, να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της πάλης, να ανοίξουν με το παράδειγμά τους δρόμους για τις πλατιές μάζες των εργαζομένων. Ετσι γίνεται συνήθως. Ας διδαχτούμε από τα αμέτρητα παραδείγματα στην αγωνιστική διαδρομή του δικού μας κόμματος και του κομμουνιστικού κινήματος.

Πριν από όλες τις μεγάλες στιγμές, πριν από όλα τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του εργατικού κινήματος, υπήρξε η ακούραστη, γεμάτη αυτοθυσία ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική προετοιμασία μιας πρωτοπορίας που συμβάδιζε με την αγωνιστική συνέπεια λόγων και έργων, με το αγωνιστικό παράδειγμα. Αλλιώς δε θα υπήρχαν ούτε το Σικάγο, ούτε ο Μάης του '36, ούτε τόσες και τόσες άλλες αγωνιστικές ανατάσεις και παραδείγματα που σημάδεψαν την πορεία του εργατικού κινήματος.

Αυτή η αναγκαιότητα είναι πολύ πιο επίκαιρη και ισχυρή σήμερα, όσο και αν έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Τώρα, το κίνημα, οι εργαζόμενοι είναι πιο ώριμοι, πιο ικανοί. Το απέδειξαν με τους αγώνες τους. Ο κύκλος των κινητοποιήσεων που άνοιξε με την απεργία στις 17 Δεκέμβρη 2009 δεν ήταν συνηθισμένος. Μέσα από αυτές τις αγωνιστικές αναμετρήσεις, αντιπαρατέθηκαν ουσιαστικά οι δυο στρατηγικές: Από τη μια μεριά, αυτή του κεφαλαίου σε συμμαχία με το ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα και, από την άλλη, αυτή του εργατικού ταξικού κινήματος που αμφισβητεί και απορρίπτει εφ' όλης της ύλης την πολιτική της άρχουσας τάξης, των κομμάτων της, της ΕΕ και του ΔΝΤ σε όλες τις διαχειριστικές παραλλαγές της. Με αυτήν τη γραμμή των ταξικών δυνάμεων συσπειρώθηκαν αγωνιστικά ευρύτερα τμήματα εργαζομένων, αγροτών, μικρομεσαίων επαγγελματιών, νεολαίας. Εγιναν θετικά βήματα στην κατεύθυνση της συμμαχίας των λαϊκών στρωμάτων.

Οι αγώνες αυτοί δεν ήταν συνηθισμένοι για έναν ακόμη σημαντικό λόγο. Γιατί, εξαιτίας του περιεχομένου της πάλης, αλλά και της κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ευθύνη των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, το βάρος της ανάπτυξης του αγώνα το σηκώνουν βασικά το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, οι άλλες αγωνιστικές αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο σκληρή, πιο σύνθετη και περίπλοκη τη διεξαγωγή του.

Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι σωστά τραβάμε αυτόν το δρόμο. Προετοιμάσαμε έγκαιρα την εργατική τάξη, δεν αφήσαμε περιθώρια αυταπατών και αναμονής. Δεν αφήσαμε περιθώρια αιφνιδιασμού και συμβιβασμού, όσο αυτό εξαρτιόταν από εμάς. Αυτό το εκτιμούν ευρύτερα τμήματα εργαζομένων. Το κύρος του Κόμματος και του ΠΑΜΕ είναι αυξημένα. Συμβάλαμε, ώστε τα ταξικά αγωνιστικά συνδικάτα, οι αγωνιστικές συσπειρώσεις, να είναι πιο ώριμες , πιο εκπαιδευμένες στην ταξική πάλη.

Είμαστε σε καλύτερη θέση σήμερα. Περισσότερο ικανοί, εξοπλισμένοι με τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τη δουλειά του Κόμματος στην Εργατική Τάξη και το Συνδικαλιστικό Κίνημα. Μέσα στην πάλη μπορούμε να υλοποιήσουμε τους στόχους για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ισχυροποίηση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Να συμβάλουμε στο τράβηγμα στον αγώνα όλο και περισσότερων, όλο και πλατύτερων τμημάτων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.

Αυτά τα συμπεράσματα δεν είναι στον αέρα. Πατάνε στην πραγματικότητα. Είναι όπλα για τη συνέχιση της δράσης μας, στο δρόμο που χαράξαμε. Ας σκεφτεί καθένας ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα, αν δεν είχαμε σ' αυτήν τη γραμμή σταθεί με συνέπεια και ό,τι σημαίνει αυτό.

Αν από την πρώτη στιγμή είχαμε υποκλιθεί στις δυσκολίες και αν είχαμε συμβιβαστεί με τους αρνητικούς συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα στο όνομα της «νομιμότητας» και της «ενότητας», δηλαδή της υποταγής στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Τολμήσαμε και θέσαμε το ζήτημα της απειθαρχίας, εκεί που δεν υπάρχει συνδικαλιστική κάλυψη μπροστά στην απεργία. Ηταν ένα τεράστιο ποιοτικό βήμα, παρακαταθήκη για το μέλλον, που άνοιξε νέες δυνατότητες. Η ζωή δικαίωσε και στο μέλλον θα δικαιώσει αυτήν την απόφαση ακόμα περισσότερο. Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δείχνουν δυνατότητες.

Σε μεγάλο τμήμα εργαζομένων έχουν δεχτεί πλήγμα σοβαρό τόσο τα ιδεολογήματα του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, αλλά και η ίδια η ΕΕ. Εχουν ξεπεραστεί σε κάποιο βαθμό αυταπάτες του παρελθόντος. Εχουν, επίσης, αποκαλυφθεί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ σε πλατύτερα τμήματα εργαζομένων. Ολα αυτά είναι σημαντικά αποτελέσματα σκληρής και επίμονης δουλειάς με σωστό προσανατολισμό. Αποτελούν, ταυτόχρονα, δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιηθούν.

Ας απευθυνθούμε πλατιά στους εργαζόμενους τις επόμενες μέρες με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και απαιτητικότητα. Είναι τώρα, πρώτα από όλα, δική τους ευθύνη να υπερασπιστούν τα δικαιώματα, το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Να ξεπεράσουν το φόβο της απόλυσης, με το δυνάμωμα της αγωνιστικής συσπείρωσης στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο, να αψηφήσουν την εργοδοτική τρομοκρατία. Κανένας δεν προστάτεψε τη δουλειά του, τα συμφέροντά του, με σκυμμένο το κεφάλι.

Πολλά θα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει τις επόμενες μέρες. Κάθε χώρος δουλειάς να γίνει κέντρο συζήτησης, συλλογικής δράσης, προετοιμασίας και οργάνωσης της απεργιακής μάχης στις 21 και 22 Απρίλη. Να γίνουν παντού συνεδριάσεις των συνδικάτων, συνελεύσεις, συσκέψεις. Να παρθούν αποφάσεις για συμμετοχή. Οπου αρνούνται οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει όσους συνειδητοποιούν την ανάγκη του αγώνα να συμμετέχουν στην απεργία. Είναι καλυμμένοι και νόμιμοι με δική τους απόφαση και με την αλληλεγγύη των συναδέλφων τους που αγωνίζονται και αυτοί. Οργάνωση της πάλης παντού, με απεργιακές επιτροπές στους χώρους δουλειάς, που να παίρνουν μόνιμο χαρακτήρα και σε συντονισμό με τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Οι συνδικαλιστές εκείνοι που αναρωτιούνται, δήθεν αθώα, με πρωτοστατούντες τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αν η απόφαση του ΠΑΜΕ για απεργία καλύπτει τους εργάτες, θέλουν να τσακίσουν την απεργία. Είναι φερέφωνα των εργοδοτών. Το κεφάλαιο επιχειρεί να τρομοκρατήσει, επειδή το ίδιο και η κυβέρνηση και οι εργατοπατέρες φοβούνται τη δύναμη που μπορεί να εξαπολύσει εναντίον τους η αγωνιστική ανάταση ακόμα και ενός εργάτη, μιας εργάτριας.

Αυτές τις ώρες, ο καθένας καλείται να πάρει απόφαση με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει. Υπέρτατος νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Αυτό πρέπει να εκφραστεί στην πράξη, πιο ισχυρά αυτή τη φορά.

Στην πρώτη γραμμή όσοι δεν φοβούνται την εργοδοσία, το κράτος, να ανοίξουν δρόμους και για τους άλλους. Τώρα είναι πιο επίκαιρο το σύνθημα, μην τους φοβάστε, φοβίστε τους εσείς, να τρομάξει, να φοβηθεί η εργοδοσία, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ.

Να απομονωθούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Να δυναμώσει η συσπείρωση με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, με τη Σπουδάζουσα και την εργαζόμενη νεολαία.

Απέναντι στο μπλοκ των δυνάμεων του κεφαλαίου, να βγει πιο ισχυρό το μέτωπο του αγώνα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός αγώνας και δρόμος.


Του
Κώστα ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ
μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ
Πλούσια εμπειρία από την κοινή δράση με τις ταξικές δυνάμεις

Οι υπεύθυνοι για τις αντιλαϊκές, αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, προσπαθούν να περάσουν την αντίληψη ότι η Παιδεία είναι ζήτημα που αφορά αποκλειστικά και μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα. Πρόκειται για μια προσπάθεια να εγκλωβιστεί η δράση φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών, εκπαιδευτικών, στα στενά όρια μιας «συντεχνιακής αντίληψης» για την Παιδεία, για να το αποκόψουν από το πιο ζωντανό και δυναμικό τμήμα της κοινωνίας, την εργατική τάξη, να το αποκόψουν από το φυσικό του χώρο, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς ταξικό κριτήριο, χωρίς διέξοδο. Επιδιώκουν όταν οι νέοι μπουν στην παραγωγή να μην έχουν καμιά σύνδεση με το εργατικό κίνημα, ώστε να είναι εύκολη τροφή για τον εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.

Μια πρώτη απάντηση δίνει η δράση των Επιτροπών Αγώνα του ΜΑΣ (Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών), όπου πάνω απ' όλα αποτυπώνεται ένα διαφορετικό σύστημα αξιών που στηρίζεται στην ταξική αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια. Η δράση τους βρίσκεται στον αντίποδα του ατομικισμού, του συμβιβασμού και της αποδοχής ενός συστήματος «αξιών» που στηρίζεται στο βόλεμα, το «γλύψιμο» και την υποταγή. Η πείρα από την προετοιμασία και τη συμμετοχή των τελευταίων απεργιών είναι ήδη πλούσια για δεκάδες φοιτητές και σπουδαστές, όπως σκιαγραφήθηκε και στην τελευταία σύσκεψη που έγινε την περασμένη βδομάδα.

Οπως σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, περίπου το 60 - 70% των σπουδαστών των ΤΕΙ αναγκάζονται να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους, ενώ «τουλάχιστον το 1/4 των φοιτητών του τμήματος Γεωλογίας εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του. Αυτό έχει ως συνέπεια να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. Οταν δύο εργαζόμενοι φοιτητές στη σχολή απολύθηκαν την επόμενη κιόλας στιγμή η Επιτροπή Αγώνα ΦΜΣ ήταν έξω από το χώρο εργασίας τους για να τους υπερασπιστούμε», είπε εκπρόσωπος της ΕΑ της ΦΜΣ, αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα να υπάρχουν άμεσα αντανακλαστικά απέναντι σε όσα συμβαίνουν.

Αλλα παραδείγματα, φοιτήτρια του Οικονομικού της Νομικής, οργανωμένη στο κλαδικό Σωματείο της, απολύθηκε, επειδή απαίτησε αναλυτική μισθοδοσία, αλλά κυρίως επειδή συμμετείχε σε όλες τις απεργίες. Αλλη φοιτήτρια που δούλευε στα «Σπρίντερ», συμμετείχε σε εξόρμηση στον χώρο εργασίας της που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα Πολιτικού και στη συνέχεια απολύθηκε για αυτό το λόγο.

Αναφέρθηκαν ακόμη οι περιπτώσεις πολλών φοιτητών της Νομικής, οι οποίοι μετά το 4 έτος δουλεύουν ως γραμματειακή υποστήριξη σε δικηγόρους από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ, για 250 - 300 ευρώ. «Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα και στη Νομική όπου υπάρχει η αυταπάτη ότι "αύριο παίρνω πτυχίο και θα έχω δουλειά χιλιάδων ευρώ". Με την Επιτροπή Αγώνα Νέων και Μισθωτών Δικηγόρων πάνω από όλα δίνεται μια στήριξη τόσο για να απεργήσουν στα δικηγορικά γραφεία που δουλεύουν, αλλά για να σταλεί το μήνυμα στους εργοδότες ότι δε θα τους περάσει εύκολα».

Ατσαλώνεται το αίσθημα αλληλεγγύης

Υπάρχουν δεκάδες τέτοια παραδείγματα φοιτητών και σπουδαστών που παράλληλα εργάζονταν και απολύθηκαν είτε γιατί απήργησαν, είτε γιατί δεν ήταν τα «καλά» και πειθήνια παιδιά των αφεντικών. Η πείρα που άντλησαν οι Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, από τις προηγούμενες απεργιακές μάχες, ήδη αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη. Διότι είχε ως αποτέλεσμα να ατσαλώσει ακόμη περισσότερο στις συνειδήσεις το αίσθημα αλληλεγγύης και την ανάγκη οργάνωσης στα ταξικά σωματεία και συνδικάτα. Επιβεβαιώνεται ότι όσο περισσότερο αναπτύσσεται η ταξική αλληλεγγύη, τόσο πιο άμεσο και αποτελεσματικό είναι το σπάσιμο της εργοδοτικής τρομοκρατίας, αλλά και της μεθοδικά καλλιεργούμενης ηττοπάθειας και μοιρολατρίας.

«Επιβάλλεται να γίνουν εξορμήσεις και να έχουμε δυναμική και μαχητική παρουσία σε χώρους δουλειάς που εργάζονται φοιτητές της σχολής, που είναι μόνοι τους και είναι δύσκολο να σηκώσουν μόνοι το βάρος της απεργιακής διαδικασίας», σημείωσε εκπρόσωπος της Επιτροπής Αγώνας ΕΜΠ.

Αλλη μαρτυρία από το ΤΕΙ Πειραιά, ανέφερε ότι «οι συσκέψεις με στελέχη του ΠΑΜΕ ανέβασαν τις εγγραφές στα συνδικάτα», ενώ σπουδαστής που εργάζεται στον επισιτισμό, είπε ότι «με απέλυσαν εξαιτίας της ενεργής συμμετοχής μου στο κίνημα, αλλά με παρέμβαση του Σωματείου ανακλήθηκε η απόλυση».

«Η στενή συνεργασία που έχουμε με τα Σωματεία, ιδιαίτερα Επισιτισμού - καθώς στη Νομική οι περισσότεροι φοιτητές εργάζονται σε καφετέριες και φαστ φουντ - οδήγησαν να κερδίσουμε ξεχωριστό χώρο για το Σωματείο μέσα στη σχολή, όπου υπάρχουν αιτήσεις και γίνεται συστηματική συνδικαλιστική δουλειά», είπε εκπρόσωπος της ΕΑ Νομικής.

Ανάπτυξη της ταξικής πολιτικής συνείδησης

Η ανάπτυξη της ταξικής αλληλεγγύης αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην ανάπτυξη της ταξικής πολιτικής συνείδησης, επεκτείνοντας τη δράση πέρα από τα στενά όρια του κάθε εργασιακού χώρου - μικρόκοσμου. «Οι Επιτροπές Αγώνα της σχολής Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (ΝΟΠΕ) έβγαλαν κείμενο που καλούσε τους εργαζόμενους της σχολής σε απεργία (χαρακτηριστικό είναι ότι στο κυλικείο της ΝΟΠΕ οι κοπέλες δουλεύουν 6 το πρωί με 6 το βράδυ χωρίς σύμβαση. Αν και υπάρχει το τσιράκι εκεί μέσα και δεν αφήνει ούτε εξόρμηση να κάνουμε, γίνεται καλή δουλειά). Στην προηγούμενη απεργία του ΠΑΜΕ, και με την παρότρυνση των Επιτροπών Αγώνα, συνεδρίασαν και έκαναν μια άτυπη Επιτροπή Αγώνα οι καθαρίστριες και κατέβηκαν στην απεργία μαζί μας. Βέβαια, κι εκεί υπάρχει μεγάλη τρομοκρατία. Οι Επιτροπές Αγώνα θα πρέπει να έχουν στενή συνεργασία με το Σωματεία και τα Συνδικάτα».

Ηδη φαίνεται ότι τα ταξικά σωματεία και οι Επιτροπές Αγώνα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και η ανταλλαγή πείρας, η στενή συνεργασία μεταξύ τους κρίνεται απαραίτητη και επιβεβλημένη. «Χρειαζόμαστε πιο στενή, συχνή και οργανωμένη συνεργασία με το ΠΑΜΕ μέσα στις σχολές, καθώς όπου βγήκαμε περιοδείες με το συνδικάτο Μετάλλου στη ΣΤΕΦ Αθήνας και σε χώρους δουλειάς σπουδαστών υπήρξε άμεση ανταπόκριση, έγιναν πιο "γεμάτες" κουβέντες». «Μετά από τη σύσκεψη του ΠΑΜΕ στον Πειραιά η Επιτροπή Αγώνα του Πανεπιστημίου Πειραιά πραγματοποίησε κοινή περιοδεία με τα συνδικάτα της Ζώνης στην ΠΕΤΡΟΛΑ. Τις επόμενες μέρες θα πραγματοποιηθούν κοινές εξορμήσεις με το Σωματείο Λογιστών στον Πειραιά».


Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Κινητοποιήσεις των Επιτροπών Αγώνα μπροστά στην απεργία

Πολύμορφη δράση για τη μαζική συμμετοχή φοιτητών και σπουδαστών στην απεργία στις 21 και 22 Απρίλη αναπτύσσουν οι δυνάμεις του ΜΑΣ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Οι Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ προγραμματίζουν εξορμήσεις και κινητοποιήσεις, αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν φοιτητές και σπουδαστές στις σχολές τους, την αιτία τους και το δρόμο της πάλης που πρέπει να ακολουθήσουν φοιτητές και σπουδαστές.

Μεταξύ των κινητοποιήσεων των Επιτροπών Αγώνα που έχουν προγραμματιστεί για αύριο, Δευτέρα είναι:

  • Πορεία των Επιτροπών ΕΜΠ, ΦΜΣ και ΦΛΣ στην Πανεπιστημιούπολη και εξορμήσεις στις καφετέριες της περιοχής. Εχουν οριστεί προσυγκεντρώσεις για την Επιτροπή Αγώνα του ΕΜΠ στις 12 το μεσημέρι στην πύλη Ζωγράφου, της ΦΜΣ στις 12:30 στο Φυσικό, της ΦΛΣ στις 12 στην είσοδο της Φιλοσοφικής.
  • Οι Επιτροπές της Νομικής κινητοποιούνται στις 12 το μεσημέρι στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ.
  • Κινητοποίηση για δωρεάν σίτιση και στέγαση στο Γεωπονικό, στις 12 το μεσημέρι.
  • Συμβολική κατάληψη στο Ταμείο Λέσχης Σίτισης με στόχο να σιτιστούν δωρεάν οι φοιτητές, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στις 12 το μεσημέρι.
  • Παράσταση διαμαρτυρίας στους προέδρους των Τμημάτων της Φιλοσοφικής και της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ενάντια στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης για την παιδεία.

Επίσης, για την Τρίτη 20 Απρίλη έχουν προγραμματιστεί:

  • Στην Πολυτεχνική Σχολή της Ξάνθης, παράσταση διαμαρτυρίας για τα συγγράμματα.
  • Στο ΤΕΙ Σερρών παράσταση διαμαρτυρίας για επιχείρηση φωτοτυπιών που λειτουργεί μέσα στο ίδρυμα.
  • Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο εκδήλωση με εκπροσώπους του ΠΑΜΕ για το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης για την Παιδεία.

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες θα παρθούν από κάθε Επιτροπή Αγώνα τις επόμενες μέρες.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Δυναμίτης στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης

Δυναμίτη στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης βάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νομοσχέδιο που ενέκρινε την περασμένη Πέμπτη το άτυπο υπουργικό συμβούλιο. Η «νέα αρχιτεκτονική» που διαφήμιζε τόσους μήνες η κυβέρνηση, μεταφράζεται σε κοινωνικά ερείπια, με δραματικές συνέπειες σε όλους τους σημερινούς εργαζόμενους, στους συνταξιούχους και κυρίως στη νέα γενιά που ακολουθεί, δηλαδή τους σημερινούς εφήβους.

Γιατί, οι νέοι που θα μπούνε στην παραγωγή μετά το 2013 (χρονιά που επί της ουσίας αρχίζει να «μετράει» το νέο σύστημα), θα μπούνε σε ένα Ασφαλιστικό με όρους ασύγκριτα χειρότερους απ' αυτούς που είχαν οι γονείς τους. Και είναι και αυτό μια ακόμα πρόκληση, αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι το Ασφαλιστικό πρέπει να αλλάξει για να «σωθεί», για να εξασφαλιστούν στη νέα γενιά συντάξεις. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Η νέα γενιά χάνει ολοκληρωτικά και το δικαίωμα στη σύνταξη και το δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη.

Ριζική και καθολική ανατροπή

Στην πραγματικότητα, το «νέο σύστημα» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είναι τόσο παλιό, όσο και η εποχή, κατά την οποία δεν υπήρχε Κοινωνική Ασφάλιση είτε αυτή περιοριζόταν σε κάποια προνοιακά επιδόματα. Αυτό το στόχο έχει η κυβέρνηση, αυτό επιδιώκει να νομοθετήσει μέσα στον επόμενο μήνα.

Το πρώτο που γίνεται καθαρό από τις μέχρι τώρα θέσεις που έχει ανακοινώσει το υπουργείο Εργασίας είναι ότι το ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι καθολικό, αφορά όλα τα Ταμεία, όλους τους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όλες τις ηλικίες που βρίσκονται στην παραγωγή, αλλά και τους ήδη συνταξιούχους.

Συγκεκριμένα, με το νέο σύστημα η σύνταξη σπάει σε δύο τμήματα, στη λεγόμενη «βασική» και στην «ανταποδοτική». Ομως το άθροισμα και των δύο αυτών τμημάτων οδηγεί σε σύνταξη δραματικά μικρότερη απ' αυτήν που απονέμεται σήμερα με τις ισχύουσες διατάξεις, που έτσι και αλλιώς είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα. Και αυτό γιατί αλλάζουν προς το χειρότερο οι συντελεστές υπολογισμού της.

Επιπλέον με τη «βασική», ενώ η κυβέρνηση θέλει να δώσει την εντύπωση ότι λειτουργεί σαν κάποια εγγύηση για τους χαμηλοσυνταξιούχους, στην πραγματικότητα θα οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα, γιατί επί της ουσίας καταργούνται τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουν τα Ταμεία, ενώ υπονομεύεται και το ΕΚΑΣ.

Ούτε βασική ούτε εγγυημένη

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το ύψος της βασικής σύνταξης για κάποιον που έχει κατοχυρώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης (4.500 ένσημα) θα είναι μόλις 360 ευρώ, όσο δηλαδή η προνοιακή σύνταξη του ΟΓΑ και θα δίνεται στο 65ο έτος. Στο ίδιος έτος, αλλά με εισοδηματικά κριτήρια - που θα καθορίζονται από την κυβέρνηση - θα δίνεται στους ανασφάλιστους. Ομως, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει σαφές, αν η βασική θα δίνεται στο 65ο έτος της ηλικίας, όπως δηλαδή στην περίπτωση των ανασφάλιστων ή σε αυτούς που δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης (λιγότερα από 15 χρόνια εργασίας) σε αυτούς τους ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται - με βάση την ισχύουσα νομοθεσία - σε ηλικία πριν το 65ο έτος. Η «λεπτομέρεια» αυτή μπορεί να αποδειχτεί κρίσιμη για όσους ασφαλισμένους βγαίνουν με 35ετία ή 37ετία σε ηλικία μικρότερη του 65ου έτους, γιατί αν δεν αποδίδεται ταυτόχρονα, αυτό σημαίνει ότι για κάποια χρόνια ο συνταξιούχος θα λαμβάνει μόνο την ανταποδοτική. Σημειώνουμε μόνο, ότι στο κείμενο του υπουργού Εργασίας που κατέθεσε στη Βουλή στις 19 Μάρτη η μόνη εξαίρεση που γίνεται - που θα μπορεί να λαμβάνει δηλαδή τη βασική σύνταξη πριν το 65ο έτος- είναι για την περίπτωση των ΒΑΕ. Σε όλες τις άλλες κατηγορίες δε γίνεται η παραμικρή αναφορά.

Δεν είναι επίσης σαφές, αν η βασική θα αποδίδεται ολόκληρη και σε όλους τους ασφαλισμένους που θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης ή θα εξαρτάται από το ύψος της ανταποδοτικής, όπως δηλαδή στην περίπτωση των ανασφάλιστων.

Εκτός όμως από τα παραπάνω, το σπάσιμο της σύνταξης και η λειτουργία της λεγόμενης «βασικής» έρχεται να εξυπηρετήσει και έναν άλλο κεντρικό στόχο της κυβέρνησης. Τη δραστική περικοπή και αυτής ακόμα της «κολοβής» κρατικής χρηματοδότησης στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Γιατί, η κυβέρνηση έκανε σαφές ότι η χρηματοδότηση του κράτους δε θα αφορά πλέον ολόκληρη τη σύνταξη, αλλά μόνο τη βασική. Ακόμα χειρότερα, το κονδύλι της κρατικής χρηματοδότησης για τη βασική κάθε φορά θα διαμορφώνεται με πολιτική απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης και σε συνάρτηση με τις δημοσιονομικές ανάγκες. Που σημαίνει ότι το ύψος της καθόλου δεν είναι δεδομένο. Και αφού δεν είναι δεδομένο, σημαίνει ότι δε θα είναι δεδομένη ούτε η βασική και άρα ούτε οι συνολικές συντάξιμες αποδοχές του ασφαλισμένου. Η ομολογημένη πρόθεση της κυβέρνησης να κρατήσει τη συνολική δαπάνη του προϋπολογισμού για τις συντάξεις το έτος 2030, στο 4,8% του ΑΕΠ, παίρνοντας ως χρόνο βάσης τις δαπάνες του 2008, προδιαγράφει το μαχαίρι που θα πέσει στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια.

Συμπερασματικά, η «βασική» δεν προσθέτει στη σύνταξη, όπως υποστήριζε η κυβέρνηση, αλλά αφαιρεί, γιατί αθροιζόμενη με την «ανταποδοτική» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μικρότερες συντάξεις.

Ολόκληρος ο εργάσιμος βίος αντί πενταετίας

Το ίδιο συμβαίνει και με το ανταποδοτικό τμήμα της σύνταξης. Οχι μόνο δεν οδηγεί σε μεγαλύτερη σύνταξη, όπως διαλαλούσε η κυβέρνηση, αλλά σε ακόμα μικρότερη, αφού: Ο υπολογισμός του συντάξιμου μισθού δε θα γίνεται στην τελευταία πενταετία (όπως γίνεται σήμερα π.χ. στο ΙΚΑ), αλλά σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο. Συγκεκριμένα, για τους ασφαλισμένους που θα εξέλθουν το 2018 στη σύνταξη, αντί της πενταετίας ο συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται με βάση την τελευταία δεκαετία. Οσο ο συνταξιοδοτούμενος θα απομακρύνεται από το έτος αυτό, ο συντάξιμος μισθός θα μειώνεται. Το 2030 ο συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές (μέσος όρος) ολόκληρου του εργάσιμου βίου. Ενδέχεται, μάλιστα, η μείωση του συντάξιμου να είναι ακόμα μεγαλύτερη αν τελικά ο υπολογισμός γίνει με βάση την δεκαπενταετία (15) και όχι τη δεκαετία.

Ο δεύτερος τρόπος μείωσης της σύνταξης με το νέο σύστημα θα επέλθει μέσα από τη μείωση του συντελεστή αναπλήρωσης. Το 70% που ισχύει σήμερα ως συντελεστής αναπλήρωσης για την 35ετία (δηλαδή 2% για κάθε έτος), αντικαθίσταται από πολύ χαμηλότερο, αφού διαμορφώνεται μια νέα κλίμακα που θα ξεκινά με 0,9% ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης για τα πρώτα χρόνια και δε θα ξεπερνά το 1,6% για τα τελευταία χρόνια. Αυτοί οι νέοι συντελεστές θα οδηγήσουν σε ένα συνολικό συντελεστή αναπλήρωσης για την 35ετία που φτάνει μόλις το 36,5%! Ακόμα και αν σε αυτό το συντελεστή συνυπολογίσουμε το κομμάτι της «βασικής» σύνταξης ο τελικός συντελεστής αναπλήρωσης δε θα ξεπερνά το 50%, αντί του 70% που ίσχυε μέχρι σήμερα. Γι' αυτό και το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει συντελεστές αναπλήρωσης μέχρι και τα 40 χρόνια εργασίας. Δηλαδή προεξοφλείται ότι το νέο σύστημα θα υποχρεώνει τους εργαζόμενους σε τουλάχιστον 40 χρόνια δουλειάς. Αξίζει μόνο να πούμε ότι με βάση τους παραπάνω νέους ετήσιους συντελεστές αναπλήρωσης, ακόμα και για τα 40 χρόνια εργασίας, ο συνολικός συντελεστής αναπλήρωσης πάλι θα είναι πολύ χαμηλότερος από το 70% που ισχύει. Και βέβαια αυτοί οι συντελεστές θα υπολογίζονται πάνω σε ένα συντάξιμο μισθό που ήδη θα είναι συρρικνωμένος.

Ετσι με το «νέο σύστημα» η μείωση των συντάξεων μπορεί να φτάσει και το 30% σε σχέση με σήμερα. Και αυτό, όταν 7 στις 10 συντάξεις που αποδίδονται τα τελευταία χρόνια δεν ξεπερνούν τα 600 ευρώ. Και, βέβαια, η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη γι' αυτούς τους ασφαλισμένους που δε θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν 40 χρόνια συνεχούς εργασίας. Σε αυτή την περίπτωση, οι συντάξεις θα είναι πραγματικά προνοιακά επιδόματα.

Κληρονόμοι αυτής της αθλιότητας θα είναι η νέα γενιά. Οι νέοι εργαζόμενοι που θα μπούνε στην παραγωγή από το 2013 θα υπαχθούν εξολοκλήρου στο νέο μεσαιωνικό σύστημα Ασφάλισης.

Νέο χαράτσι στους συνταξιούχους

Το συντριπτικό χτύπημα στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση δεν περιορίζεται εδώ. Καταρχήν η κυβέρνηση εκτός από το πάγωμα που επέβαλε σε όλες τις συντάξεις το 2010 - για δεύτερη δηλαδή χρονιά μετά το αντίστοιχο της ΝΔ - θα προχωρήσει και σε χαράτσι. Ετσι μέσα στο φθινόπωρο, θα επιβάλει νέο ΛΑΦΚΑ σε όλες τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ, με το οποίο θα αφαιμάξει συνολικά 400 εκατομμύρια ευρώ. Χαράτσι που βέβαια θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, σχεδιάζεται και η μείωση των συντάξεων του ΟΑΕΕ με τη μείωση του ετήσιου ποσοστού αναπλήρωσης. Επιπλέον, τα επόμενα χρόνια, η κυβέρνηση προχωρά άμεσα:

  • Στην εφαρμογή της αναθεωρημένης λίστας των ΒΑΕ που θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και θα μειώσουν τις εισφορές των εργοδοτών.
  • Στην αναθεώρηση του τρόπου απονομής των αναπηρικών συντάξεων και στη συρρίκνωσή τους.
  • Στην αύξηση της τιμωρίας στο 6% για κάθε χρόνο «πρόωρης» συνταξιοδότησης στο Δημόσιο, από το 4,5% που ισχύει σήμερα και συνολική μείωση κατά 30% στην πενταετία, στο ύψος των πρόωρων συντάξεων.
  • Στη μετατροπή της Ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων και στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από το 2013, από 5 έως 17 χρόνια στις γυναίκες εργαζόμενες. Αθροιστικά όλα αυτά τα μέτρα μαζί με τις υπόλοιπες διατάξεις του νόμου Πετραλιά που βρίσκονται σε εξέλιξη, η κυβέρνηση επιδιώκει - μέχρι το 2015 - να αυξήσει τα όρια ηλικίας κατά δύο τουλάχιστον χρόνια και να μειώσει ήδη από σήμερα τις συντάξεις.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
Εντείνουμε τη δράση ως το τελευταίο λεπτό

Πληθαίνουν καθημερινά οι απεργιακές αποφάσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Καμπάνια αλληλεγγύης ξεκίνησε η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία

Motion Team

Είναι η ώρα να μιλήσει ο εργαζόμενος λαός, να μιλήσουν οι παραγωγοί του πλούτου και οι σύμμαχοί τους. Για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Αυτήν την ανάγκη και δυνατότητα αποκαλύπτει η 48ωρη απεργία την επόμενη Τετάρτη και Πέμπτη, που γίνεται με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και αιτήματα που βγαίνουν από τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Μάχη ξεχωριστή σε σημασία και συμβολή για την οργάνωση και αντεπίθεση της εργατικής τάξης. Γι' αυτό και οι προσπάθειες για την επιτυχία της πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν μέχρι τελευταία στιγμή.

Σε ολόπλευρη δράση για την επιτυχία της απεργίας έχουν ήδη καλέσει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων Αθήνας, η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ και άλλες συνταξιουχικές οργανώσεις, μαζικοί φορείς που αναδεικνύουν την ανάγκη να δυναμώσει η αντιμονοπωλιακά συντονισμένη και προσανατολισμένη πάλη των λαϊκών στρωμάτων, προϋπόθεση για την ανατροπή των αντιλαϊκών σχεδιασμών.

Επίσης, η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία έχει ήδη ξεκινήσει καμπάνια αλληλεγγύης στην εργατική τάξη της χώρας και το ΠΑΜΕ.


Μέχρι σήμερα αποφάσεις συμμετοχής στη 48ωρη απεργία έχουν πάρει:

Οι Ομοσπονδίες: Οικοδόμων, Τύπου - Χάρτου, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Φαρμάκου, Λογιστών, Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών.

Τα Εργατικά Κέντρα: Λάρισας, Ζακύνθου, Βόρειας Δωδεκανήσου, Θεσπρωτίας, Λευκάδας, Λέσβου, Σάμου, Φωκίδας, Αρτας, Αγρινίου, Κεφαλλονιάς, Μεγάρων και Λαυρίου, Νάουσας.

Τα Συνδικάτα και Σωματεία: Μετάλλου Αθήνας, Οικοδόμων Αθήνας, Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Νομού Αττικής, Ηλεκτροτεχνιτών Νομού Αττικής, Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Ν. Αττικής, Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων, ΦΑΓΕ, TASTY, ΕΒΓΑ, «ΛΙΝΤΛ», «ΚΑΡΦΟΥΡ - Μαρινόπουλος, ΝΤΙΑ», Εργατοϋπαλλήλων Εταιρείας «Αφοί Κωσταντακάτος», Εργαζομένων στο Ξενοδοχείο «Μετροπόλιταν», Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών και Γηροκομείων, Μετάλλου «Η ΜΑΣΙΝΑ», Εργαζομένων στην «Boehringer» (φάρμακο), Εργαζομένων στις Μονάδες και τα Ιδρύματα Ειδικής Αγωγής, Οικοδόμων Μεγάρων, Οικοδόμων Λαυρίου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρίου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», Πανελλήνια Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών - Ναυαγοσωστικών, Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών, Πανελλαδική Ενωση Ελαιουργοσαπουνοποιών, Μετάλλου και Ηλεκτρολόγων Πλοίων. Ακόμα στον Πειραιά: Σύλλογος Λογιστών, Σωματείο Καθαριστών Σχολείων Δημόσιας Εκπαίδευσης, Επισιτισμού - Τουρισμού, Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων. Το Σωματείο Δήμου Κορυδαλλού, το Σωματείο του Δήμου Περάματος.

Στη Θεσσαλονίκη τα συνδικάτα: Εμποροϋπαλλήλων, Εργαζομένων στην επιχείρηση «Πλαίσιο», Γραφικών Τεχνών Κεντρικής Μακεδονίας, Ηλεκτροτεχνιτών και Βοηθών Ανελκυστήρων Βόρειας Ελλάδας, Χημικής Βιομηχανίας, Σύνδεσμος Γραφικών Τεχνών (κλαδικό Τυπογράφων και Χάρτου) Κεντρικής Μακεδονίας, Οικοδόμων, Εργολαβικών Καθαριστριών και Φυλάκων (σεκιούριτι) Κεντρικής Μακεδονίας, Λογιστών, Υπαλλήλων Συμβολαιογραφείων, Τεχνιτών Ανελκυστήρων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εργαζομένων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» Κεντρικής Μακεδονίας, Συμβασιούχων Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια Δυτ. Μακεδονίας.

Στη Θεσσαλία τα συνδικάτα: Οικοδόμων Λάρισας, Επισιτισμού Λάρισας, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Λάρισας, Καθαριστριών Δημόσιων Σχολείων Μαγνησίας, Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», Καθαριστριών Μαγνησίας.

Στη Νάουσα τα σωματεία: Οικοδόμων, Εποχικών Εργαζομένων στη Διαλογή και Ψύξη, Κλωστοϋφαντουργών, Πριονιστών.

Στη Ζάκυνθο τα σωματεία: Οικοδόμων, Χρηματοπιστωτικού Συστήματος και Συναφών Επιχειρήσεων, Εργατοϋπαλλήλων Ιδιωτικού Τομέα, Ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Στη Μεσσηνία τα σωματεία: Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, Εργαζομένων ΔΕΥΑΚ.

Σε Κεφαλλονιά - Ιθάκη τα σωματεία: Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Επισιτισμού και Τουριστικών Επαγγελμάτων «Ο ΑΓ. ΜΗΝΑΣ».

Στο Αγρίνιο τα σωματεία: Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Αιτωλοακαρνανίας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αγρινίου, Οικοδόμων Αγρινίου & Περιχώρων.

Στη Λάρισα τα σωματεία: Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Επαγγελματιών Οδηγών, Λογιστών, Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων, Εργαζομένων Πράκτικερ (παράρτημα), Εργαζομένων Καρφούρ (παράρτημα), Υπαλλήλων Δήμων Νομού Λάρισας.

Στα Τρίκαλα τα σωματεία: Οικοδόμων, Λογιστών, Εργαζομένων Εργοστασίου Γάλακτος.

Στην Κρήτη τα σωματεία: Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου και Οικοδόμων Ηρακλείου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων, Οικοδόμων Χανίων, Τροφίμων - Ποτών Χανίων, Οικοδόμων Ρεθύμνου και Μετάλλου Λασιθίου.

Επίσης το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Χίου. Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου. Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λιβαδειάς. Το Συνδικάτο Οικοδόμων Πύργου. Το Παναρκαδικό Συνδικάτο Τεχνοεργατών Οικοδόμων, το Συνδικάτο Οικοδόμων Πάτρας και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αρτας. Το Συνδικάτο Οικοδόμων Ηλείας. Τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κω. Το Συνδικάτο Οικοδόμων Καρλοβάσου.

Ακόμα, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, η ΕΠΗΕΑ, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ο Σύλλογος Καθηγητών Ωδείων Αναγνωρισμένων, το Σωματείο Χορωδών Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Τύπου και ΜΜΕ (διοικητικοί υπάλληλοι στο χώρο του Τύπου), με χθεσινή συνεδρίασή του, αποφάσισε «να συμπαρασταθεί τους συναδέλφους που θα συμμετάσχουν στη 48ωρη απεργία και να προτείνει στις πρωτοβάθμιες ενώσεις να προχωρήσουν στις αντίστοιχες αποφάσεις».

Στο Δημόσιο:

Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ). Η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ). Το Νομαρχιακό Τμήμα Σάμου - Ικαρίας της ΑΔΕΔΥ, των Γρεβενών και της Λήμνου.

Τα σωματεία και οι Σύλλογοι: Εργαζομένων του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», Νοσοκομείου Σάμου, Νοσοκομείου Αρτας, Εργαζομένων στα Προνοιακά Ιδρύματα Φλώρινας, Εργαζομένων στους Δήμους Πετρούπολης - Καματερού, Δημοτικών - Κοινοτικών Υπαλλήλων Νομού Αττικής, ΟΤΑ Θριασίου, ΟΤΑ Ελληνικού, ΟΤΑ Ζακύνθου, η ΕΛΜΕ Κεφαλλονιάς - Ιθάκης.

Ακόμα:

Την κήρυξη 24ωρης απεργίας στις 22 Απρίλη κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων και της διευρυνόμενης λαϊκής αγανάκτησης αποφάσισε το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας. Ανάλογη απόφαση πήρε και το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και η ΠΟΠ - ΟΤΑ. Θυμίζουμε ότι απόφαση για απεργία στις 22 Απρίλη έχει πάρει και η ΑΔΕΔΥ.

Απόφαση για 24ωρη απεργία στις 21 Απρίλη πήρε το ΔΣ της Β' ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου. Τρίωρη στάση εργασίας αποφάσισαν οι Α', Β', Γ' και Ε' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Στάση εργασίας αποφάσισε το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Κω στις 21 Απρίλη. Στάση εργασίας (11 π.μ. - 3 μ.μ.) αποφάσισε το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου ΚΑΤ.

  • Απόφαση για το κλείσιμο της σχολής και συμμετοχή στην 48ωρη απεργία του ΠΑΜΕ πήρε το Εφταμελές του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΚΕΚ ΑμΕΑ) Γαλατσίου. Παράλληλα, καλεί σε κινητοποίηση και συμβολικό αποκλεισμό της Λεωφόρου Γαλατσίου στο ύψος της σχολής την Τρίτη 20 Απρίλη στις 11 π.μ.
  • Με ομόφωνη απόφασή του, το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Καλλιθέας (ΚΕΑΤ) θα προτείνει αύριο στη γενική συνέλευση συμμετοχή στη 48ωρη απεργία.
Αμείωτη δράση

Καθημερινές συσκέψεις, περιοδείες και συνελεύσεις

Αύριο Δευτέρα, 19 Απρίλη, περιοδείες θα γίνουν μεταξύ άλλων σε Εργοτάξιο «Εντεχνος» στο Τατόι (εργολ. ΔΕΗ), «Tekan» (ανελκυστήρες), «SellerHellas» (Μενίδι). Επίσης, από το χώρο των πετρελαίων στον Ασπρόπυργο, των ταχυδρομείων στο Ταχυδρομείο Διανομής Καματερού.

Ακόμα:

  • Αύριο Δευτέρα: το Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Γηροκομείων, Εργαστηρίων, Διαγνωστικών Κέντρων και Συναφών Χώρων καλεί σε ΓΣ στις 4 μ.μ., στο 2ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (Μάρνη και Γ' Σεπτεμβρίου 48β). Το Αγωνιστικό Μέτωπο Ταχυδρομείων - Ταχυμεταφορών διοργανώνει ευρεία σύσκεψη στα γραφεία της Ενωσης Λογιστών (Κάνιγγος 27).
  • Μεθαύριο Τρίτη, πικετοφορίες σε Μενίδι και Ανω Λιόσια οργανώνει η Γραμματεία Μενιδίου - Ανω Λιοσίων - Ζεφυρίου του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ Πιερίας διοργανώνει πικετοφορία στις 7.30 μ.μ. από το Συντριβάνι (Πλατάνι) στην Κατερίνη. Στην Καλαμαριά, πικετοφορία προγραμματίζεται στις 7.30 το απόγευμα.
ΠΑΝΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Στους δρόμους μαζί με το ΠΑΜΕ

Κάτι περισσότερο από ...υποχρεωτική είναι η συμμετοχή της φτωχής αγροτιάς στις ερχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, λέει με δήλωσή του στον «Ρ» ο Β. Μπούτας

Ο Β. Μπούτας

Motion Team

Ο Β. Μπούτας
«Να ορθώσουμε το ανάστημά μας, να δείξουμε τη δύναμή μας. Συμπαρατασσόμαστε με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ, σε κοινή δράση γιατί έχουμε κοινά αιτήματα και κοινούς στόχους». Τα παραπάνω τονίζονται σε ανακοίνωση - κάλεσμα της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ, προς τους μικρομεσαίους αγρότες της χώρας, για να συμμετάσχουν μαζικά με τα αγροτικά τους μηχανήματα στις κινητοποιήσεις της 48ωρης απεργίας που έχει προκηρύξει το ΠΑΜΕ για τις 21-22 Απρίλη.

Η ΠΑΣΥ στο κάλεσμά της επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. και τη συναίνεση της ΝΔ καλεί τους φτωχούς αγρότες μαζί με τους εργατοϋπάλληλους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να πληρώσουν την κρίση, τα ελλείμματα και τα χρέη που δημιούργησαν τα μονοπώλια, οι τράπεζες και οι πολιτικοί εκφραστές τους. Δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς στα άγρια μέτρα που παίρνονται σε βάρος μας, θα θεωρούν ότι συμφωνούμε».

Η ληστρική φοροεπιδρομή της κυβέρνησης δε θα μπορούσε να εξαιρέσει τη μικρομεσαία αγροτιά. Οπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της ΠΑΣΥ, «η κυβέρνηση συνεχίζει την αντιαγροτική της πολιτική με νέα "χαράτσια" για να μαζέψει λεφτά από τη φτωχή αγροτιά και να τα διαθέσει στην πλουτοκρατία. Επιβαρύνει με νέους φόρους τους φτωχούς αγρότες μειώνοντας το αφορολόγητο, αυξάνει το ΦΠΑ άρα και το κόστος παραγωγής, αυξάνει το φόρο στα καύσιμα. Εξισώνει τους παραγωγούς που πάνε τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές για λίγους μήνες, με τους επαγγελματίες εμπόρους αγροτικών προϊόντων. Καταργεί απαλλαγές από το φόρο κληρονομιάς για αυτούς που συνεχίζουν να είναι αγρότες αποθαρρύνοντάς τους να συνεχίσουν το αγροτικό επάγγελμα. Ενώ αντίθετα φοροαπαλλάσσει τις ιδιοκτησίες των μεγαλοαγροτών, την εκκλησιαστική περιουσία και τους εμποροβιομήχανους. Επιβάλλει για μια ακόμη χρονιά το παράνομο χαράτσι για την κατάθεση των δηλώσεων καλλιέργειας στο ΟΣΔΕ».

Για χάρη των μεγαλοαγροτών

Πρόσφατα, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιο νόμου για τη σύσταση του «Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων», το οποίο σύμφωνα και με τη δήλωση της αρμόδιας υπουργού Κ. Μπατζελή, «είναι βασική προϋπόθεση για να μπορέσουμε να προωθήσουμε τις εθνικές και κοινοτικές πολιτικές».

Απλούστατα, όπως τονίζει η ΠΑΣΥ στην ανακοίνωσή της, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «με το νομοσχέδιο για το μητρώο αγροτών ικανοποιεί το αίτημα των μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών για διαχωρισμό σε κατά κύριο επάγγελμα και μη αγρότες, με στόχο τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγους και το βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών από την αγροτική οικονομία».

Εκτός από το Μητρώο Αγροτών, η κυβέρνηση σχεδιάζει να καταθέσει και το νομοσχέδιο περί αγροτοσυνδικαλισμού, μέσω του οποίου, επιχειρεί με ωμό τρόπο την ποδηγέτηση του κινήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες κατόρθωσε να αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και να κάνει στην «άκρη» τους γαλαζοπράσινους «καρεκλοκένταυρους» των ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ. Προσωρινά, η κυβέρνηση φαίνεται να «παγώνει» το ζήτημα, αφού εκτός όλων των άλλων εγείρονται ακόμη και ζητήματα «συνταγματικότητας», όμως το βέβαιο είναι ότι θα επανέλθει σύντομα.

Καταλήγοντας, η ΠΑΣΥ τονίζει ότι «οι μικρομεσαίοι αγρότες απέναντι σ' αυτήν την αντιαγροτική λαίλαπα απαντάμε αγωνιστικά, δυναμώνοντας τον αγώνα για να βάλουμε φραγμό στις επιδιώξεις της κυβέρνησης και των μονοπωλίων, με στόχο την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών. Συμπαρατασσόμαστε με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ σε κοινή δράση γιατί έχουμε κοινά αιτήματα και κοινούς στόχους. Αντίπαλός μας είναι τα μονοπώλια, οι πολιτικοί τους εκφραστές, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και εμποροβιομήχανοι που εκμεταλλεύονται και απομυζούν τον κόπο και τη δουλειά όλων μας και στηρίζονται από τις κυβερνητικές πρακτικές και πολιτικές. Οργανώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στο μονόδρομο της πλουτοκρατίας και αντιτάσσουμε τις δικές μας ανάγκες, τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα του λαού».

«Ολοι στους δρόμους»

Οι πρόσφατες μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις «απελευθέρωσαν» νέες αγωνιστικές δυνάμεις στην ελληνική ύπαιθρο, με την ΠΑΣΥ να κερδίζει περισσότερο κύρος, ανάμεσα στην αγροτική φτωχολογιά, αποτέλεσμα της συνεπούς και αταλάντευτης στάσης που κράτησε, από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Δίχως να «χαϊδεύει αυτιά», έδωσε τη μάχη για την ικανοποίηση των άμεσων αιτημάτων επιβίωσης της μικρής αγροτιάς, ωστόσο πρόβαλε στο πλαίσιο του δυνατού τις συνολικότερες αιτίες του αγροτικού προβλήματος της χώρας.

Ο αγώνας των συνεπών δυνάμεων του αγροτικού κινήματος συνεχίζεται, με τον Β. Μπούτα να υπογραμμίζει με δήλωσή του στον «Ρ» ότι «είναι επιτακτική η ανάγκη του ενιαίου μετωπικού αγώνα εργατών, αγροτών, μικρών ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενων, ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει η ΕΕ και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την απόλυτη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ.».

«Σήμερα, λέει ο Β. Μπούτας, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν, οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, αφού και αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με τη θύελλα των αντιλαϊκών κυβερνητικών μέτρων. Η κυβέρνηση έχει μπει στην τελική ευθεία, για την ολοκλήρωση της συγκέντρωσης της γης από τους μεγαλοαγρότες και τα μονοπώλια και εκτός από τα μέτρα που έχει προωθήσει συνολικά, οι συνέπειες των οποίων φυσικά και δεν εξαιρούν τους μικρούς αγρότες, προωθεί και το διαχωρισμό των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα και μη, μέσω του νομοσχεδίου για το "Μητρώο". Μεθοδικά και έντεχνα επιχειρούν να αποκόψουν τους φτωχούς αγρότες και τους αγροτοεργάτες από τις επιδοτήσεις, για τη χάρη επιχειρηματιών του λεγόμενου "αγροτουρισμού" και των διαφόρων επενδυτών στις "ανανεώσιμες πηγές ενέργειας". Προχωράει δηλαδή και στην αλλαγή χρήσης αγροτικής γης, που αντί για την παραγωγή φτηνών ποιοτικών τροφίμων για το λαό και πρώτων υλών για τη μεταποίηση και τη βιομηχανία, θα προορίζεται για τουρισμό και ανεμογεννήτριες».

Καταλήγοντας, ο Β. Μπούτας υπογράμμισε: «Ολα τα παραπάνω καθιστούν κάτι περισσότερο από υποχρεωτική τη συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, στις 21 και 22 του Απρίλη. Ολοι στους δρόμους».


Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Απεργιακές συγκεντρώσεις σε 68 πόλεις
Τετάρτη 21 Απρίλη

Πειραιάς: 11 π.μ., πλατεία ηλεκτρικού σταθμού

Λαύριο: 11 π.μ., Αγαλμα Μεταλλωρύχων

Χαλκίδα: 11 π.μ., πλατεία Αγοράς (πικετοφορία)

Κομοτηνή: 11.30 π.μ., κεντρική πλατεία (κεντρική συγκέντρωση Αν. Μακεδονίας και Θράκης)

Αγρίνιο: 10 π.μ., πλατεία Δημοκρατίας

Ναύπακτος: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Λασίθι: 11 π.μ. Ιεράπετρα

Πέμπτη 22 Απρίλη

Αθήνα: 12 μ., Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Πειραιάς: 11 π.μ., πλατεία ηλεκτρικού σταθμού

Μέγαρα: 10 π.μ., πλατεία Ηρώων

Ξάνθη: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Αλεξανδρούπολη: 11 π.μ., μπροστά στο δημαρχείο

Κοζάνη: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Πτολεμαΐδα: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Δράμα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Σέρρες: 11 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Μουδανιά: 11 π.μ., πλατεία

Βέροια: 10 π.μ., πλατεία ωρολογίου

Νάουσα: 10 π.μ., πλατεία Καρατάσου

Κιλκίς: 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Εδεσσα: 10.30 π.μ., Μικρούς Καταρράκτες

Γιαννιτσά: 10.30 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ

Κατερίνη: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Φλώρινα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καστοριά: 10 π.μ., απέναντι από τη Νομαρχία

Γρεβενά: 10.30 π.μ., πλατεία λαχαναγοράς

Βόλος: 11 π.μ., πλατεία Πανεπιστημίου

Λάρισα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Τρίκαλα: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Καρδίτσα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Χαλκίδα: 11 π.μ., πλατεία Αγοράς

Λαμία: 12 μ., πλατεία Πάρκου

Αμφισσα: 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

Λιβαδειά: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Θήβα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Αργος: 11 π.μ., πλατεία Αγίου Πέτρου

Πάτρα: 11 π.μ., πλατεία Γεωργίου

Τρίπολη: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καλαμάτα: 11 π.μ., πλατεία 23ης Μάρτη

Πύργος: 11 π.μ., πλατεία ΟΤΕ

Κεφαλλονιά: 11 π.μ., ΕΚΚΙ

Σπάρτη: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Κόρινθος: 11 π.μ., περιβολάκια

Ζάκυνθος: 11.30 π.μ., παλιό Εργατικό Κέντρο

Χανιά: 10 π.μ., Νέα Καταστήματα

Ηράκλειο: 10.30 π.μ., Νομαρχία

Ρέθυμνο: 10 π.μ., Δημαρχείο

Αγιος Νικόλαος: 11 π.μ., πλατεία

Γιάννενα: 10 π.μ., Δημαρχείο

Αρτα: 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Πρέβεζα: 10 π.μ., παλαιό ΚΤΕΛ

Ηγουμενίτσα: 10 π.μ., πεζόδρομος

Αγρίνιο: 10 π.μ., πλατεία Δημοκρατίας

Μεσολόγγι: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ναύπακτος: 10 π.μ., πλατεία Κεφαλόβρυσο

Αμφιλοχία: 10 π.μ., κόμβος

Κέρκυρα: 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο

Λευκάδα: 10 π.μ., Αγιος Μηνάς

Σάμος: 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Ικαρία: 12 μ. Αγιος Κήρυκος

Ρόδος: 11 π.μ., πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μυτιλήνη: 11 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Λήμνος: 11 π.μ., λιμάνι Μύρινας

Κως: 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Κάλυμνος 11 π.μ., πνευματικό κέντρο

Χίος: 10 π.μ., είσοδος Απλωταριάς

Κάτι αριστερίζοντες και αριστερούτσικοι στο εργατικό κίνημα

Στην τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ, που έγινε την προπερασμένη Παρασκευή, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ) απέρριψε την πρόταση του ΠΑΜΕ για κλιμάκωση του αγώνα με την κήρυξη 48ωρης απεργίας στις 21 και 22 Απρίλη. Επέμενε όπως και στην ΑΔΕΔΥ για απεργία στις 27 Απρίλη. Την ίδια ώρα δικαιολογούσε τη συμμετοχή της στο προεδρείο της ΓΣΕΕ, με τον αυτοχαρακτηρισμό της ως δύναμης που θα διορθώνει την ΠΑΣΚΕ, τραβώντας την σε σωστή πολιτική και ταχτική για να αναπτύσσονται αγώνες από τη ΓΣΕΕ! Επομένως μαζί με τους εργοδοτικούς -κυβερνητικούς συνδικαλιστές, λένε, αυτό εκφράζει τα συμφέροντα των εργατών.Λένε δηλαδή οτι οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο δούρειος ίππος κυβέρνησης-κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα, αλλά έχουν φιλεργατική γραμμή και θέλουν λίγη πίεση για να την εκφράσουν. Ετσι θα επανακτήσει και η ΓΣΕΕ την αξιοπιστία της στους εργαζόμενους. Αν αυτή η τακτική των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ δεν είναι καθαρή προέκταση του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού τί ειναι; Γιατί καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί η ΓΣΕΕ να εκφράσει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργατικών οικογενειών, επομένως εμποδίζει την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, τον ταξικό προσανατολισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα,συμβάλλει στην υποταγή των εργατών στο κεφάλαιο.

Και ενώ στη ΓΣΕΕ οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δίνουν τη μάχη να φέρουν την ΠΑΣΚΕ «στον ίσιο δρόμο», σε πρωτοβάθμια σωματεία μαζί με άλλες δήθεν αριστερές και αυτοαποκαλούμενες «αντικαπιταλιστικές δυνάμεις»,(ΝΑΡ), εμφανίζονται με τακτική οργάνωσης της απεργίας από τα κάτω, αφού δεν αποφασίζει η ΓΣΕΕ. Προσπαθούν να εμφανιστούν ως δυνάμεις που δρουν σε ταξική κατεύθυνση, κόντρα στη ΓΣΕΕ. Υπουλη τακτική, γιατί στην ουσία και αυτή η δράση εντάσσεται στη λογική πίεσης για τράβηγμα της ΓΣΕΕ στους αγώνες, για διόρθωσή της προς το συμφέρον των εργαζομένων. Απάτη και ως προς τη μορφή, η οποία εμφανίζεται ως συσπείρωση από τα κάτω, με ταξικό περιεχόμενο και ενωτική στάση που τη διασπούν δήθεν τα ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ. Και επικίνδυνη, γιατί τις εργατικές δυνάμεις που πάνε να συσπειρώσουν τις τραβούν σε γραμμή ρεφορμιστική. Ψαρεύουν στα θολά νερά, επιδιώκοντας να εμφανιστούν ως ταξικές δυνάμεις, ενώ είναι ρεφορμιστικές, προκειμένου να καλλιεργήσουν στις εργατικές συνειδήσεις την επικίνδυνη άποψη περί αναγκαιότητας ενότητας στο πρόβλημα, και όχι καθολικής εναντίωσης στην πολιτική της πλουτοκρατίας, την ίδια ώρα που το κεφάλαιο κάνει ολοκληρωτικό πόλεμο στους εργάτες. Καλούν σε ενότητα για την κατάργηση του «Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ», για αντίσταση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για λύση μέσα στην ΕΕ, αλλά με ενίσχυση της «παραγωγικής οικονομίας» κόντρα στους «κερδοσκόπους». Ο,τι λέει και το ΠΑΣΟΚ. Είναι επικίνδυνοι, γιατί καλούν σε αγώνα σωτηρίας του καπιταλισμού. Υπάρχουν κάμποσα πρόσφατα παραδείγματα σχετικά με παρόμοια τακτική που διασπά την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης και αποτρέπει τμήματα των εργατών να δράσουν ενωμένα, ταξικά, ενάντια στο κεφάλαιο και στην πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων της. Ετσι, εκτός από «λαγοί» της ΠΑΣΚΕ, γίνονται καλά εργαλεία του κεφαλαίου, στήριξης της αδιάκοπης καθολικής του επίθεσης στο λαό. Σε πρόσφατη συνέλευση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων στην Πρέβεζα, η παράταξη που στηρίζει το ΝΑΡ (σύμπραξη με τον ΣΥΝ) καταψήφισε την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για 48ωρη απεργία και παρέπεμψε σε κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων ...όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό! Συντάχτηκε, δηλαδή, πίσω από τη γραμμή που χάραξε η ηγεσία της ΓΣΕΕ την περασμένη Παρασκευή. Οι επαναστάτες του γλυκού νερού σύρθηκαν πίσω από τους ελιγμούς και τις τακτικές των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών και για να κρατήσουν τα προσχήματα αντιπρότειναν απεργία στις 22 Απρίλη. Επιβεβαίωσαν έτσι ότι υπονομεύουν τον ταξικό συντονισμό της δράσης των εργαζομένων, σπέρνοντας παράλληλα την αναμονή και επανάπαυση την ώρα που εντείνεται η αντεργατική επίθεση.

Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» εξέδωσε πρόσφατα μια ανακοίνωση για να «διαφωνήσει» δήθεν με τα προγράμματα που ξεκίνησε ο ΟΑΕΔ για την «αντιμετώπιση» της ανεργίας επιδοτώντας μεταξύ άλλων τις ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών. Ποια είναι η «κριτική» που ασκεί η «ΑΠ»; Οτι ...«τα προγράμματα αυτά θα αποδειχθούν ατελέσφορα και αναποτελεσματικά». Και γιατί τα θεωρούν «αναποτελεσματικά»; Γιατί «δεν καλύπτουν το σύνολο των ανέργων, αλλά μόνο ένα μικρό μέρος αυτών και, κατά συνέπεια, έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα ως προς τη συνολική αντιμετώπιση του φαινομένου της ανεργίας». Δηλαδή, ουσιαστικά λένε ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιδοτεί με χρήματα των εργαζομένων τόσες επιχειρήσεις, όσες μπορούν να απορροφήσουν όλους τους ανέργους! Αντιμετώπιση της ανεργίας με ενίσχυση των επιχειρηματιών θέλουν, δηλαδή ενίσχυση αυτών που δημιουργούν ανέργους! Τόσο αριστερά! Και διαφωνούν επειδή η κυβέρνηση δεν εξασφαλίζει περισσότερα φτηνά εργατικά χέρια στους εργοδότες.

Πρόσφατα στα Γιάννενα, μέσω της ΕΛΜΕ, αυτές οι δυνάμεις, (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - ΝΑΡ), κάλεσαν σε συσπείρωση για την απεργία, με πλαίσιο γενικά ενάντια στην κυβέρνηση, χωρίς διεκδικήσεις. `Η πιο σωστά ενάντια στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης» της κυβέρνησης από ΕΕ - ΔΝΤ, προφανώς λόγω αντίθεσης στο ΔΝΤ. Λες και η πληγή για την εργατική τάξη είναι το ΔΝΤ και όχι η πλουτοκρατία. Λες και αν δεν υπήρχε το ΔΝΤ μαζί με την ΕΕ, η ΕΕ θα άλλαζε γραμμή, θα γινόταν πιο φιλολαϊκή. Τόσο ριζοσπάστες είναι. Υπέρ του ευρωενωσιακού ιμπεριαλιστικού κέντρου, αυτού του καπιταλισμού κόντρα στα άλλα...

Προχτές η παράταξη που στηρίζει η «Γένοβα» στο επιχειρησιακό σωματείο της «Ιντρακόμ» απέρριψε την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για 48ωρη απεργία και αντιπρότεινε στάση εργασίας στις 22 Απρίλη. Ετσι και αυτοί οι «αριστεροί» υπηρετούν την εργατική τάξη και τα συμφέροντά της, την ταξική ενότητά της. Ενάντια στην απεργία. Για να υπονομεύεται η όποια δυνατότητα συνολικής αντίθεσης στην αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, όταν η επίθεση είναι καθολική.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις που κατηγορούν το ΠΑΜΕ επειδή δε στηρίζει - λένε - την κοινή δράση όλων των «αριστερών δυνάμεων». Μόνο που πέρα από «αριστερούς» και «δεξιούς» αυτοπροσδιορισμούς, το ζήτημα είναι τα συμφέροντα ποιας τάξης υπερασπίζεται κάθε δύναμη και με την τακτική της και με τις προτάσεις της. Και στην εργατική τάξη αυτές οι δυνάμεις βάζουν - τουλάχιστον - τρικλοποδιές...


Ι.

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ
Κράχτες της αντεργατικής πολιτικής

Η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης που έχουν εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και το κεφάλαιο απαιτεί κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων στη βάση υπεράσπισης των δικών τους ταξικών συμφερόντων. Την ίδια ώρα γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στέκονται ενάντια στην ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης, εμποδίζοντας την ενιαία και ταξικά προσανατολισμένη κινητοποίηση των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα, με το πλαίσιο που προβάλλουν, κόβουν και ράβουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων όχι με βάση τις ανάγκες της εργατικής οικογένειας, που μπορούν να εξασφαλιστούν με τον πλούτο που παράγεται, αλλά εκεί όπου θέλει η κερδοφορία της μεγαλοεργοδοσίας.

Υπερασπίζονται τις ανάγκες του κεφαλαίου

Ετσι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησης της απέρριψε την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για 48ωρη απεργία, αποφάσισε - ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ - να εξουσιοδοτήσει την Εκτελεστική Επιτροπή να κηρύξει απεργία αν χρειαστεί. Δικαιολόγησε την απόφασή της λέγοντας μεταξύ άλλων ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό είναι ασαφείς, το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις φέρει κάποιες βελτιώσεις, αποσιώπησε πλήρως ότι το φορολογικό νομοσχέδιο προδιαγράφει μια αντιλαϊκή πολιτική συνεχούς αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος μακράς πνοής. Ουσιαστικά τι λέει στους εργάτες αυτή η απόφαση; «Οτι σήμερα δεν υπάρχει λόγος να γίνει απεργία. Ο,τι έχει γίνει μέχρι τώρα δε σας αφορά και αυτά που σχεδιάζονται υπάρχει πιθανότητα να αποβούν σε όφελός σας».

Βαφτίζουν συνενόχους τα θύματα

Ο επικίνδυνος ρόλος της πλειοψηφίας αποτυπώνεται στο γεγονός οτι έχει αναλάβει να «νομιμοποιήσει» στη συνείδηση των εργαζομένων τις ανάγκες του κεφαλαίου. Προβάλλει την ώθηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου ως δήθεν υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Οτι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν να κερδίσουν από αυτά, την ίδια στιγμή που η επίθεση που βιώνουν οι εργαζόμενοι είναι αποτέλεσμα της ίδιας της λειτουργίας του καπιταλισμού.

Η πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ, εκτός απο τα 11 σημαεία συμφωνίας με τον ΣΕΒ, εκτός απο το γεγονός οτι πρόβαλλε ως γραμμή ένα ισχυρό χρηματοπιστωτικό σύστημα που να χρηματοδοτεί τους επιχερηματίες για το ξεπέρασμα της κρίσης, έφτασε να προβάλλεο ως πλαίσιο πάλης την στήριξη της κυβέρνησης απο τους κερδοσκόπους για να αντιμετωφπίσει τα χρέη και τα ελλείμματα που δημιούργησαν οι φοροαπαλλαγές των μεγαλοεπιχειρηματιών και η τεράστια ενίσχυσή τους με κρατικό χρήμα για επενδύσεις. Σάυτά καλεί τους εργάτερς να παλαέψουν. Αλλά αν όλ'αυτά δεν είναι πολιτική συμμαχίας και ενίσχυσης των αστών τί είναι; Η εργατική τάξη μπορεί ν' αποκτήσει υπεροχή μόνο μέσα από τους δρόμους του αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και όχι μέσα από την ταξική συνεργασία.

Ενα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιούν είναι ότι «στηρίζουμε τα μέτρα στο βαθμό που καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το έλλειμμα». Αποψη που έχει κατά κόρον διατυπωθεί από τις αντίστοιχες δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, π.χ., στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Εδώ λένε στους εργάτες ότι «τα ελλείμματα είναι εθνική υπόθεση και γι' αυτό πρέπει να πληρώσουμε όλοι μας». Και πάλι στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του.

Υποσκάπτουν τους αγώνες με κάθε μέσο

Για όλους αυτούς τους λόγους οι δυνάμεις της εργατικής αριστοκρατίας κάνουν ό,τι μπορούν να εμποδίσουν και τη 48ωρη απεργία της επόμενης βδομάδας. Γίνονται απεργοσπάστες. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη ΓΣΕΕ που παραμονές της απεργίας στις 17 Δεκέμβρη 2009 έλεγε στους εργαζόμενους ότι η απεργία είναι παράνομη και να μην απεργήσουν. Το ίδιο έκαναν και στις Ομοσπονδίες, όπως στην ΟΤΟΕ. Το ίδιο κάνουν και σήμερα. Μόλις την προηγούμενη Πέμπτη στα σωματεία των εργαζομένων στις συγκοινωνίες απέρριψαν την πρόταση για 48ωρη χωρίς καν επιχειρήματα. Σε σωματείο του Δήμου Αθήνας είπαν ότι «δε γίνεται να πάμε σε παρατεταμένους αγώνες», ενώ ΠΑΣΚίτες εμφανίστηκαν στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του Δήμου Ελευσίνας για να ισχυριστούν ότι ουδέποτε έγινε πρόταση στην ΠΟΕ ΟΤΑ για 48ωρη απεργία!

Τα παραπάνω δείχνουν ξεκάθαρα ότι η καταδίκη των δυνάμεων αυτών αποτελεί έναν από τους απαραίτητους όρους για να μπορέσουν οι αγώνες των εργαζομένων να απαντήσουν αποτελεσματικά στην κλιμακούμενη αντεργατική επίθεση.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

ΠΑΣΕΒΕ
Πανελλαδική κινητοποίηση στις 22 του Απρίλη

Την Πέμπτη στις 10.30 το πρωί, στην πλ. Κάνιγγος, η συγκέντρωση της Αθήνας. Μιλά στον «Ρ» ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης, στέλεχος της ΠΑΣΕΒΕ

Ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης
Ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης
Συνεισφορά των αγωνιστικών δυνάμεων των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών, εμπόρων, στο αγωνιστικό μέτωπο που ορθώνεται ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, των «αγορών» και της ΕΕ, αποτελεί η πανελλαδική κινητοποίηση που αποφάσισε η Γραμματεία της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), για την επόμενη Πέμπτη. Η συγκέντρωση στην Αθήνα θα γίνει στις 10.30 το πρωί στην πλ. Κάνιγγος. Ηδη έχουν ληφθεί οι πρώτες αποφάσεις από τις τοπικές γραμματείες για συγκεντρώσεις και άλλες πρόσφορες μορφές κινητοποίησης, ενώ για μια ακόμη φορά δίνεται ο μεγάλος αγώνας της ενημέρωσης των μικρών ΕΒΕ για τις αιτίες πίσω από όσα τους συμβαίνουν και τις λύσεις που προτάσσει η ΠΑΣΕΒΕ. Τα μέτρα άμεσης ανακούφισης από τις συνέπειες της κρίσης συνοδεύονται από τις διεκδικήσεις για μια άλλη πολιτική, πραγματικής στήριξης των μικρών ΕΒΕ, των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αγροτών. Η ΠΑΣΕΒΕ δηλώνει ότι όσο επιμένει η κυβέρνηση στην επίθεσή της, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη για έναν αντίστοιχο αγώνα. Για την κινητοποίηση και το γενικότερο πλαίσιο πάλης, μιλά στον «Ρ» ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης, στέλεχος της ΠΑΣΕΒΕ.

-- Η Γραμματεία της ΠΑΣΕΒΕ καλεί σε πανελλαδική κινητοποίηση την ερχόμενη Πέμπτη, 22 του Απρίλη. Ποια μορφή θα έχει η κινητοποίηση;

-- Η απόφαση της Γραμματείας καλεί σε μέρα δράσης τις αγωνιστικές δυνάμεις των ΕΒΕ στις 22 Απριλίου. Δεκάδες τοπικές γραμματείες έχουν ήδη πάρει αποφάσεις για μια πολύμορφη δράση, με συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας και άλλες κινητοποιήσεις. Βασικό, όμως, σε όλα αυτά είναι η συζήτηση με τους συναδέλφους, η κατανόηση και των προβλημάτων και των αιτιών που τα γεννούν, αλλά και η ανάγκη της κοινής δράσης με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους μικρούς αγρότες παραγωγούς σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Στη βάση αυτή έχουν προγραμματιστεί και γίνονται δεκάδες συνελεύσεις και συσκέψεις σωματείων και ομοσπονδιών.


-- Την ίδια ώρα που καλείτε στην κινητοποίηση, με την ανακοίνωση της Γραμματείας καταγγέλλονται «οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ». Πού εστιάζεται η κριτική της ΠΑΣΕΒΕ;

-- Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτές τις συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης της κυβερνητικής πολιτικής στους αυτοαπασχολούμενους, σε όλα τα επίπεδα, με αιχμή - πέρα από την κρίση - το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, οι ηγεσίες τόσο της ΓΣΕΒΕΕ όσο και της ΕΣΕΕ, πραγματικά χαρακτηρίζονται από μια πλήρη απραξία, σε αντίθεση με την κατεύθυνση της αγωνιστικής διεκδίκησης των αιτημάτων των αυτοαπασχολούμενων. Αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο και έχει να κάνει με το γεγονός ότι επί της ουσίας συμφωνούν με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Εμείς καλούμε τους συναδέλφους να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις ηγεσίες, καθώς δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτές και να παλέψουν μέσα από το αγωνιστικό πλαίσιο της ΠΑΣΕΒΕ.

-- Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η αγωνιστική επιλογή της ΠΑΣΕΒΕ, όταν οι αυτοαπασχολούμενοι κατακλύζονται από επίφοβα μηνύματα για τη δυνατότητα δανεισμού της χώρας και τις πιθανές αρνητικές συνέπειες από τις αντιδράσεις τους;

-- Να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Ποτέ κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος. Είναι γεγονός ότι η κυβερνητική προπαγάνδα είναι τεραστίων διαστάσεων και έχει και τα αποτελέσματά της. Εδώ βρίσκεται ο δικός μας ρόλος και η ικανότητά μας να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα. Να πείσουμε ότι όλα αυτά που ακούγονται όχι μόνο δεν είναι προς όφελος των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων, αλλά είναι σε βάρος τους. Η κυβέρνηση δε δανείζεται από τις αγορές για να καλύψει λαϊκές ανάγκες, αλλά αντίθετα για να ενισχύσει τους μονοπωλιακούς ομίλους ώστε να δυναμώσει την κερδοφορία τους και από πλεονεκτικότερη θέση να ανταγωνιστούν τα ξένα μονοπώλια.

-- Η κυβέρνηση κάνει λόγο για αναπτυξιακά μέτρα και εξαγγέλλει προγράμματα, είτε μέσω του ΤΕΜΠΜΕ, είτε μέσω του ΕΣΠΑ για τις μικρές επιχειρήσεις. Πως σχολιάζετε τις εξαγγελίες;

-- Πράγματι εξαγγέλλει προγράμματα η κυβέρνηση. Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν εμπειρία, μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα. Προγράμματα και άλλα ανάλογα μέτρα δεν εξαγγέλλονται για πρώτη φορά. Εχει αξία όμως να δούμε πού απευθύνονται στην ουσία. Τα στοιχεία και από το ΤΕΜΠΜΕ 1 και από το ΤΕΜΠΜΕ 2 δείχνουν ότι ούτε το 10% των αυτοαπασχολούμενων και γενικότερα των επαγγελματοβιοτεχνών τα αξιοποίησαν. Εξετάζοντας τους όρους και τις προϋποθέσεις φάνηκε ότι εκπονήθηκαν κυρίως για να ενισχύσουν μεγάλες επιχειρήσεις. Η τελευταία εξαγγελία, με τις 6.000 επιχειρήσεις και τα 180 περίπου εκατ. ευρώ, που έγινε στην κατεύθυνση της «πράσινης ανάπτυξης», της ανταγωνιστικότητας κλπ. είναι φανερό ότι δεν αφορά κι αυτή τους μικρούς ΕΒΕ. Το πρόγραμμα δε για την ενίσχυση των επιχειρήσεων για την αποπληρωμή χρεών προς το Δημόσιο, πρέπει να δούμε ότι κυρίως ενισχύει και πάλι τις τράπεζες με ζεστό χρήμα. Ταυτόχρονα «φορτώνει» τις πλάτες των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ με νέα χρέη προς τις τράπεζες. Μπορεί να φαίνεται ότι είναι μια ανάσα, όμως μέσα σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης θα είναι μια ακόμη θηλιά στο λαιμό που πρέπει να την αντιπαλέψουμε.

-- Ποια είναι τα μέτρα που πρέπει άμεσα να ληφθούν για την ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ; Τι ζητάτε;

-- Θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλα μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης και βοήθειας προς τους αυτοαπασχολούμενους και όχι αυτά προς την κατεύθυνση που αναφέραμε. Χαρακτηριστικά θα μπορούσε κι αυτό το δάνειο, που είπαμε προηγούμενα, να είναι άτοκο και με περίοδο αποπληρωμής που θα ξεκινά μετά τον τερματισμό της κρίσης. Θα μπορούσαν να υπάρχουν μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης και όχι μείωση του αφορολόγητου. Διεκδικούμε 20.000 ευρώ ατομικό και 40.000 οικογενειακό αφορολόγητο. Διεκδικούμε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% στον ΟΑΕΕ και κατάργηση των εισφορών στον τομέα της περίθαλψης και όχι την καινούρια αύξηση που μας επιβλήθηκε με την αλλαγή κλάσης. Διεκδικούμε μέτρα κατάργησης του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και όχι αύξησης, όπως αυτή που επιβλήθηκε στο ψωμί και στο ρύζι, για να μην αναφερθούμε βέβαια στις βενζίνες και όλα τα σχετικά. Διεκδικούμε μέτρα αναθέρμανσης της κατασκευαστικής και γενικότερα της οικονομικής δραστηριότητας και όχι μέτρα περιορισμού της. Διεκδικούμε μέτρα στήριξης της ντόπιας βιοτεχνίας και όχι αθρόες εισαγωγές που στέλνουν στην ανεργία χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους. Διεκδικούμε συνολικά ένα πλαίσιο όχι μόνο για τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και για τους εργαζόμενους, γιατί ξεπέρασμα της κρίσης με 740 ευρώ βασικό μισθό δεν είναι εύκολο να έχουμε. Ενα πλαίσιο που συνολικά θα βελτιώσει την κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών αγροτών παραγωγών.

-- Ακόμη και αν κάποια από αυτά τα μέτρα γίνονταν πράξη, θα ήταν αρκετό για τις μικρές επιχειρήσεις ώστε να ξεπεράσουν τις συνέπειες της κρίσης;

-- Εχουμε καθαρό ότι όποια μέτρα διεκδικήσει και μπορέσει να κατακτήσει το αγωνιστικό κίνημα, θα είναι επισφαλή. Εχουν τη δυνατότητα να μας τα πάρουν από την άλλη τσέπη. Γι' αυτό και η τελευταία συνδιάσκεψη της ΠΑΣΕΒΕ καθόρισε ότι είναι ανάγκη για το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ να μπει στο κέντρο της προσοχής του, πέρα από τη διεκδίκηση των άμεσων αιτημάτων του και η διεκδίκηση εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Μιας πολιτικής που θα έχει σαν στόχο της να επιβάλει μια άλλη εξουσία, αυτή των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών αγροτών παραγωγών. Πολιτική που θα παίρνει υπόψη της τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες μας και θα τις υπηρετεί, αντί να υπηρετεί τα κέρδη των μονοπωλίων. Είναι φανερό ότι δεν μπορούν μόνοι τους οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ να διεκδικήσουν αποτελεσματικά αυτή την αλλαγή. Γι' αυτό συμπαρατάσσονται με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΥ, το αγωνιστικό κομμάτι των μικρών αγροτών παραγωγών.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ