Σε πλήρη εξέλιξη είναι η πολύμορφη πολιτική - πολιτιστική δραστηριότητα για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΚΚΕ.

Με το συμβολικό αριθμό «100», πραγματοποιούνται 100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις σε όλη τη χώρα, οι οποίες ξεκίνησαν τον Απρίλη και θα πυκνώσουν το Μάη και τον Ιούνη, φωτίζοντας τη λύση που προτείνει το ΚΚΕ, την απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα.

Μεταξύ άλλων, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Ελληνικό, με ομιλητή τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και στη Νίκαια, με ομιλητή τον Νίκο Αμπατιέλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.

Για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων βλέπε σελ. 20.

-- «100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις»: Καθημερινή και πλούσια η δραστηριότητα για τα 100χρονα του Κόμματος

-- Αρθρο και ρεπορτάζ για την προετοιμασία της εκδήλωσης της ΤΕ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ για το βιομηχανικό προλεταριάτο

-- Καβάλα: Ανταπόκριση από την πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τις δίκες Καβαλιωτών στο Εκτακτο Στρατοδικείο Δράμας την περίοδο 1946 - 1952

Ο Ν. Αμπατιέλος

Η εκδήλωση, που εντάσσεται στο γιορτασμό των 100χρονων του ΚΚΕ, αγκαλιάστηκε από δεκάδες νέους και νέες που ζουν, εργάζονται, πηγαίνουν σε σχολεία στις εργατογειτονιές του Πειραιά, με συνθήματα όπως: «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» και «Ισχυρό ΚΚΕ - αντεπίθεση λαέ».

Το σημείο που πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση δεν επιλέχθηκε τυχαία. Η πλατεία Κουμπάκη είναι αφιερωμένη στην ηρωίδα του ΚΚΕ, την 18χρονη Διαμάντω Κουμπάκη, η οποία εκτελέστηκε στο Μπλόκο της Κοκκινιάς τον Αύγουστο του 1944 από τους ναζί κατακτητές, παλεύοντας για ένα σύστημα χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμεταλλευτές.

Μετά την ομιλία του Ν. Αμπατιέλου, ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τον τραγουδιστή Δημήτρη Κανέλλο, ο οποίος ξεκίνησε με τον «Οδηγητή» του Κ. Βάρναλη και συνέχισε με κομμάτια για την εργατιά, για τους πρόσφυγες και την ιστορία του εργατικού κινήματος.

Η σταθερή και μόνιμη δουλειά, με σύγχρονες παροχές και δικαιώματα για ελεύθερο χρόνο, για αξιοπρεπείς όρους δουλειάς, για να διασφαλίζεται το δικαίωμα στην Υγεία και στην Πρόνοια μπορούν να γίνουν πράξη, στα πλαίσια μίας διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας. Οπου κριτήριο για την ανάπτυξη αποτελεί η εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών.

Σε όλη την 100χρονη ζωή του, το ΚΚΕ ασχολήθηκε με αμέριστο ενδιαφέρον για τη ζωή και τα προβλήματα της νέας γενιάς. Δείχνει το μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και συμφέρει αντικειμενικά την πλειοψηφία της νεολαίας».

• Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Ν. Αμπατιέλου θα δημοσιευθούν σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη».

Η πλατεία, με τις κόκκινες σημαίες του Κόμματος να ανεμίζουν, γέμισε με μέλη και φίλους του Κόμματος, με νεολαία και μεγαλύτερους, που ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Οργανώσεων, έδωσαν το «παρών» σε αυτήν τη γιορτή. Τιμώντας έτσι τους αγώνες του ΚΚΕ, που αταλάντευτα δίνει εδώ και 100 χρόνια, με στόχο τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Δίνοντας το στίγμα αυτών των εκδηλώσεων τιμής στην 100χρονη Ιστορία του ηρωικού ΚΚΕ, ο Νίκος Σοφιανός υπογράμμισε μεταξύ άλλων:

«Γιορτάζουμε τα 100 χρόνια ύπαρξης και δράσης του Κόμματός μας, συζητάμε μάχιμα για την Ιστορία μας, που μας κάνει περήφανους να συνεχίζουμε σήμερα τον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης. Περήφανους να βαδίζουμε στα χνάρια όλων αυτών των ηρωικών γενιών που προηγήθηκαν, έχοντας ανάμεσά μας βετεράνους από τις ηρωικές δεκαετίες του Κόμματος. Ανταμώνουμε το "σήμερα" με το "χτες", τιμώντας κάθε σελίδα της 100χρονης Ιστορίας του ΚΚΕ, που ταυτίζεται με ό,τι πιο σημαντικό έχει να δείξει η νεότερη Ιστορία της πατρίδας μας.

Με όπλο τα διδάγματα που απορρέουν από την 100χρονη, γεμάτη αγώνες και θυσίες πορεία του Κόμματος, μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Ωστε με ισχυρές Κομματικές Οργανώσεις να δυναμώσει ο αγώνας για την ανατροπή της βαρβαρότητας της καπιταλιστικής εξουσίας, που φέρνει συνεχή αντιλαϊκά μέτρα και κάνει το λαό να υποφέρει...».

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με συναυλία από το μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη», που ξεκίνησε με το κομμάτι «Οδηγητής» και τους ήχους του να απλώνονται σε ολόκληρη την περιοχή. Ακολούθησαν κομμάτια που συνδέθηκαν με το ταξικό κίνημα της χώρας και με το Κόμμα, ενώ έγινε σύντομη περιγραφή για την ιστορία που υπήρχε πίσω από πολλά κομμάτια.

Ο Ν. Σοφιανός

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα ακολουθήσει συναυλία αφιερωμένη στο εργατικό - επαναστατικό τραγούδι από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

Μπροστά στην εκδήλωση ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με στελέχη της ΤΟ Βιομηχανίας του ΚΚΕ.

Μιλώντας για την εκδήλωση, ο Θοδωρής Πάσχος, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, σημειώνει ότι αυτή προετοιμάζεται με μεράκι και με καλά οργανωμένο πολιτικό άνοιγμα από την Οργάνωση εδώ και καιρό. «Αποτελεί σε αυτήν τη φάση κορύφωση μιας ολόκληρης πολιτικής δραστηριότητας, που ξεκίνησε με τη δημοσίευση της Διακήρυξης της ΚΕ για τα 100 χρόνια του Κόμματος. Από τότε έγιναν δεκάδες συσκέψεις με εργαζόμενους από χώρους δουλειάς, συζήτηση με φίλους και οπαδούς του Κόμματος, οι οποίοι βοηθούν επίσης στο πολιτικό άνοιγμα, συμβάλλουν στο σχεδιασμό που υπάρχει. Ακολούθησαν εκδηλώσεις ανά κλάδο, όπως στο Μέταλλο, στο Φάρμακο, στην Ενέργεια, στην ΕΥΔΑΠ και αλλού. Φτάνουμε δηλαδή στην εκδήλωση μέσα από μία πορεία πλούσιας συζήτησης, κατά την οποία επιδιώξαμε να αναδείξουμε την ανάγκη ολόπλευρης ισχυροποίησης του ΚΚΕ. Να αναδείξουμε διαχρονικά τη συμβολή του Κόμματος σε όλες τις κρίσιμες καμπές της ταξικής πάλης, να εμβαθύνουμε στα συμπεράσματα που προκύπτουν ώστε να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί στην πάλη που διεξάγουμε σήμερα. Τις μέρες που απομένουν, παίρνουμε όλα τα μέτρα ώστε η εκδήλωση στις 19/5 να είναι πετυχημένη και έτσι όπως πρέπει να είναι μία εκδήλωση με αυτό το περιεχόμενο για τα 100 χρόνια του Κόμματος. Να γεμίσει δηλαδή από εργατόκοσμο από βιομηχανικούς κλάδους. Επιδιώκουμε να αναδείξουμε τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο βιομηχανικός εργάτης ως εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης και πως αυτό το τμήμα της εργατικής τάξης πρώτα και κύρια χρειάζεται να συμπορευτεί, οργανωθεί και να παλέψει με το ΚΚΕ, ώστε να δυναμώσει συνολικά η πάλη της εργατικής τάξης για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».

Ο Στάθης Σταθουλόπουλος, μέλος της ΤΕ Βιομηχανίας, αναφέρθηκε στη σημασία που έχει να ισχυροποιείται το Κόμμα στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στους κλάδους στρατηγικής σημασίας. Οπως είπε, «η ίδια η πορεία που έχει διαγράψει στα 100 του χρόνια το Κόμμα, αποδεικνύει ότι οι κομμουνιστές είναι πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης. Με αφορμή τη μεγάλη εκδήλωση που διοργανώνουμε, απευθύνουμε κάλεσμα στους βιομηχανικούς εργάτες να ακούσουν την πρόταση του Κόμματος, να στρατευτούν στο πλάι μας. Παλεύουμε να στήσουμε το Κόμμα σε κάθε χώρο δουλειάς για να προωθούμε πιο αποτελεσματικά την πολιτική του πρόταση». Ο Σ. Σταθουλόπουλος σημειώνει ότι είναι στοίχημα για τους κομμουνιστές στα εργοστάσια να πείσουν τους συναδέλφους τους ότι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ είναι μονόδρομος. «Συχνά ακούμε ότι έχουμε δίκιο, όμως ότι αυτά που λέμε είναι δύσκολο να γίνουν, ότι ο σοσιαλισμός απέτυχε», αναφέρει, τονίζοντας ότι τα 100χρονα του ΚΚΕ δίνουν την ευκαιρία «να απαντήσουμε πειστικά στους προβληματισμούς των εργατών. Να αναδείξουμε τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό, αλλά και τη σύγχρονη αντίληψη του Κόμματος, που παίρνει υπόψη τις αδυναμίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του περασμένου αιώνα». Το στέλεχος του Κόμματος προσθέτει ότι «μέσα από την πολύμορφη δράση μας δίνουμε τη μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών, για να προχωρήσει πιο αποφασιστικά η ανασύνταξη του κινήματος. Καθημερινά συγκρουόμαστε με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και το σχεδιασμό του, που θέλει τους εργάτες στοιχισμένους πίσω από τους στόχους των βιομηχάνων, όπως φαίνεται και από το περιεχόμενο που προσπαθεί να δώσει η ΓΣΕΕ στην απεργία της 30ής Μάη. Εμείς θέλουμε η εργατική τάξη να βάλει τη σφραγίδα της, να δυναμώσει την αναμέτρηση με την εργοδοσία και η ενίσχυση του ΚΚΕ στους τόπους δουλειάς είναι η πιο βασική προϋπόθεση».

Η Καλλιόπη Σπεθογιάννη, στέλεχος της ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής, μίλησε στον «Ριζοσπάστη» για το καλλιτεχνικό μέρος που θα πλαισιώσει την εκδήλωση. Πριν την ομιλία, θα παρουσιαστεί θεατρικό δρώμενο, το οποίο επιμελήθηκε η Οργάνωση, ενώ η εκδήλωση θα κλείσει με συναυλία - αφιέρωμα στο εργατικό - επαναστατικό τραγούδι από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη». Η Κ. Σπεθογιάννη μάς ενημερώνει μάλιστα ότι θα μοιραστεί σε όλους ένα αναμνηστικό σε μορφή εφημερίδας, με διάφορα άρθρα του «Ριζοσπάστη» και φωτογραφίες που αποτυπώνουν μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του εργατικού κινήματος από τους κλάδους της Βιομηχανίας και την αναντικατάστατη συνεισφορά του ΚΚΕ σε αυτές. Οσο για το δρώμενο, «στόχος είναι να αναδειχτεί ότι το ΚΚΕ μέσα από τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του έχει ριζώσει βαθιά μέσα στο εργατικό κίνημα, και βέβαια την πρωτοπορία του, το βιομηχανικό προλεταριάτο. Οτι έχει δεσμούς ακατάλυτους με την εργατική τάξη, πολλές φορές ποτισμένους με το αίμα κομμουνιστών και άλλων πρωτοπόρων αγωνιστών εργατών. Η ίδια προσπάθεια γίνεται και στο αναμνηστικό το οποίο φτιάχτηκε με υλικό που μαζεύεται εδώ και αρκετά χρόνια από την Οργάνωση Βιομηχανίας, είτε με αφορμή άλλες εκδηλώσεις είτε από την προσπάθεια να εκδοθούν μπροσούρες με την ιστορία των αγώνων και της συμβολής του ΚΚΕ σε κάθε κλάδο της Βιομηχανίας ξεχωριστά», αναφέρει το στέλεχος του Κόμματος. Για την προετοιμασία της εκδήλωσης, σημειώνει ότι «συγκροτήθηκε μία ομάδα από συντρόφους που ανέλαβαν τη δημιουργία και την επιμέλεια του δρώμενου, του αναμνηστικού, του προπαγανδιστικού υλικού κ.λπ. Για όλα αυτά δούλεψαν συλλογικά με σκέψεις και προσωπική εργασία δεκάδες σύντροφοι από την Οργάνωση, με στόχο να αναδειχτεί όσο πιο εύστοχα γίνεται το ίδιο το περιεχόμενο της εκδήλωσης, όπως αναφέρεται και στον τίτλο της».

Οι δεσμοί αυτοί έχουν σφυρηλατηθεί σε διάφορες φάσεις του αγώνα, σε διαρκείς συγκρούσεις με το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, με τους κεφαλαιοκράτες. Σε απεργίες που άφησαν εποχή, κινητοποιήσεις, ένοπλες συγκρούσεις, αλλά και στη δουλειά «του μυρμηγκιού»: Στη ΓΣ του σωματείου, στο μοίρασμα της προκήρυξης, στη διαφώτιση με τον «Ριζοσπάστη», στο καθημερινό αγωνιστικό παράδειγμα του κομμουνιστή μέσα στους χώρους δουλειάς, στο φαινομενικά «άγονο», αλλά τελικά τόσο πολύτιμο και αναντικατάστατο καθημερινό «παρών» για τα δίκια, τις αγωνίες, τα προβλήματα των εργατών.

Το ΚΚΕ ήταν και είναι πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης των εργατών για τα δικαιώματά τους, για τις συνθήκες δουλειάς, για το μεροκάματο, για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Ταυτόχρονα, δείχνει το δρόμο της οριστικής επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων της εργατικής τάξης. Δεν «χαϊδεύει αυτιά», ούτε σπέρνει αυταπάτες ότι μπορεί μέσα στον καπιταλισμό «οι λύκοι να γίνουν αρνιά», ότι μπορούν δηλαδή τα αφεντικά να νοιαστούν για τα εργατικά δικαιώματα, για τη ζωή αυτών που τους εκμεταλλεύονται για να βγάζουν ασύλληπτα κέρδη. Οι κατακτήσεις που αποσπά η εργατική τάξη είναι προϊόν σκληρού και ανειρήνευτου αγώνα, ενώ μοιραία έχουν πάντα έναν λιγότερο ή περισσότερο προσωρινό χαρακτήρα, γιατί τα καπιταλιστικά κοράκια παραφυλάνε για να πάρουν πίσω ό,τι μπορούν, να δυναμώνουν την κερδοφορία τους, να ξεζουμίζουν την εργατική δύναμη.

Το ΚΚΕ θεωρεί πως οι μεγάλοι αγώνες μπορούν να γίνουν μέσα στα εργοστάσια. Εχει εμπιστοσύνη στη δύναμη που κρύβει μέσα του ο εργάτης της βιομηχανίας. Γνωρίζει καταρχήν πως η φύση της δουλειάς, που συχνά ήταν και παραμένει πολύ σκληρή και κοπιαστική, απαιτεί αλλά και καλλιεργεί ορισμένα χαρακτηριστικά συνολικά στον βιομηχανικό εργάτη: Την πειθαρχία, τη συγκέντρωση, την αυτοπεποίθηση, την ηρεμία, την αφοβία. Αυτά τα στοιχεία, όταν γίνει κατορθωτό να μπολιαστούν με την ανατρεπτική θεωρία και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και ταυτόχρονα με την πρακτική επίμονη δουλειά που αρμόζει στους μεγάλους στόχους μας, μπορούν να γίνουν ένα ανίκητο μείγμα. Μπορούν να σφυρηλατούν αγωνιστές πράγματι βγαλμένους μέσα από το καμίνι της πάλης, δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύονται εύκολα, είναι πράγματι πρωτοπορία. Αυτοί είναι οι εργάτες κομμουνιστές, οι άνθρωποι της πράξης, που μπορούν με λίγα λόγια που θα ακούσουν και με λίγα λόγια που θα πουν, να έχουν πιάσει όλο το νόημα του συστήματος της κερδοφορίας και της διαρκούς εκμετάλλευσης και να είναι έτοιμοι να το περιγράψουν εύστοχα, λιτά, απέριττα. Που μπορούν επίσης με λίγα εύστοχα λόγια να εξηγήσουν γιατί ο σοσιαλισμός είναι η λύση για τα δεινά της ανθρωπότητας.

Αυτός είναι και ο λόγος φυσικά που αυτοί οι χώροι δουλειάς δεν μένουν «στο τυχαίο» από τον έμπειρο αντίπαλο που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, το κεφάλαιο. Γι' αυτό εδώ συγκεντρώνονται με πιεστικό και συμπιεσμένο τρόπο όλα τα στοιχεία που γνωρίζουμε από την καθημερινή κοπιαστική δουλειά μας: Την τρομοκρατία μέσα στους χώρους δουλειάς, το «σκάσε και δούλευε», αλλά και την πολιτική του «καρότου», ότι «αν είσαι υπάκουος θα εξελιχτείς». Τη στοχοποίηση των πρωτοπόρων ταξικών συνδικαλιστών, την καλλιέργεια της κοινωνικής ειρήνης, του ότι «είμαστε μια οικογένεια εργάτες και εργοδότες», «οι κομμουνιστές κλείνουν τα εργοστάσια, μείνε μακριά τους αν θες να μείνεις στη δουλειά». Με λίγα λόγια, και φυσικά εξελιγμένα με σύγχρονες και «επιστημονικές» μεθόδους, έχουμε πάντως την τωρινή εκδοχή αυτού που τόσο παραστατικά λέει το τραγούδι «με τους εργάτες μη μιλάς, την ώρα σου να την κρατάς...».

Εχουμε επίσης μια σειρά από όλα τα ξεσκολισμένα «φιντάνια» του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που διαχρονικά δίνουν τα ρέστα τους για να προωθούν με όποιους τρόπους μπορούν τις επιθυμίες των βιομηχάνων. Λένε «οι αγώνες είναι αυτοκτονία», «δεν χρειάζονται χτυπήματα στον τοίχο αλλά μετρημένα και λογικά βήματα», «μπορούμε με πνεύμα συνεργασίας να τα καταφέρουμε». Οταν συμμετέχουν σε κάποιον αγώνα, το κάνουν για να τον υπονομεύσουν, στοχεύουν στον εκφυλισμό του περιεχομένου του. Ακόμη χειρότερα, πόσες πράγματι φορές έχουν πρωτοστατήσει για «αγώνες» υπεράσπισης των απαιτήσεων των βιομηχάνων... Μόλις αυτές τις μέρες βλέπουμε τι «πλαίσιο αιτημάτων» έχει η ΓΣΕΕ για την προκήρυξη απεργίας στις 30 Μάη, αλλά και την πρεμούρα που έχει πιάσει διάφορους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ για να συνεδριάσουν και να υιοθετήσουν το σχετικό περιεχόμενο σε ΔΣ σωματείων. Αυτοί που για να οργανώσουν έναν αγώνα, έστω μια διαμαρτυρία για οξυμένα προβλήματα των εργατών, δεν τους πετυχαίνεις με τίποτα, «είναι απασχολημένοι»...

Είναι φανερό πως μέσα στο εργατικό κίνημα συγκρούονται αέναα δύο κύριες γραμμές: Η γραμμή της σύγκρουσης, της ταξικής πάλης, του αγώνα που έχει προοπτική την αμφισβήτηση και τελικά την ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, και η γραμμή που παρά τις παραλλαγές της καλεί σε συμβιβασμό, καλλιεργεί την ηττοπάθεια, λέει πως μπορούν να βρεθούν λύσεις αρκεί να είμαστε διαλλακτικοί, μας καλεί όλους να βάλουμε πλάτη για την ανάπτυξη. Που καθυστερεί το κίνημα από το να οργανωθεί πιο αποφασιστικά, που παραπέμπει σε νομικές και δικαστικές διαμάχες ως το άπαν του αγώνα. Αυτή είναι η γραμμή του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Επίσης, είναι η γραμμή που υποστηρίζει ο οπορτουνισμός, ανεξάρτητα πώς τα λέει ή αν τα λέει όλα κάθε φορά. Αλλωστε, αυτός είναι ο οπορτουνισμός. Μια λέει μια ξελέει, μια ενθουσιάζεται μια μυξοκλαίει, μια φωνάζει ασταμάτητα μια σωπαίνει εκκωφαντικά. Η ουσία είναι πως ως μια από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις ανόδου της δουλειάς μας, χωρίς αποφασιστική διαπάλη με αυτές τις απόψεις και αυτήν την πρακτική, δεν μπορούν να χειραφετηθούν στέρεα αγωνιστικές δυνάμεις. Δεν μπορούν να ξεκολλήσουν πιθανόν και υγιείς δυνάμεις που ακόμη ταλαντεύονται. Αρα, μέσα στον αγώνα χρειάζονται διαπάλη, εύστοχη και τεκμηριωμένη πολεμική απέναντι στους φορείς των συμβιβασμένων απόψεων, με τρόπο που να βοηθά, να διαμορφώνει κριτήρια, να ενισχύει την αυτοπεποίθηση για το ποια είναι η σωστή γραμμή.

Το ΚΚΕ τιμά τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του, έχοντας στραμμένο το βλέμμα του μπροστά, στα μεγάλα και επείγοντα καθήκοντα του καιρού μας. Στηρίζεται φυσικά σε γερές βάσεις, στη συγκλονιστική Ιστορία του, στη διαρκή, διαχρονική κατάθεση όλων των δυνάμεών του για να «κοκκινίσει η πλάση», όπως γράφει ο ποιητής. Στηρίζεται στο Πρόγραμμά του, στο Καταστατικό του, στις Αποφάσεις και επεξεργασίες που αφορούν πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως τη μελέτη για το σοσιαλισμό και τις αιτίες ανατροπής του, τα διδάγματα από την Ιστορία του. Στηρίζεται στις δοκιμασμένες επιλογές του, όπως τη μη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις ως αξίωμα για το Κομμουνιστικό Κόμμα, προϊόν μεγάλης θετικής και αρνητικής πείρας του δικού μας Κόμματος, αλλά και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.

Γι' αυτό μπορεί να κοιτάει τους εργάτες στα μάτια. Γι' αυτό συγκεντρώνει τις βασικές προϋποθέσεις για να περάσει η πάλη του σε ένα άλλο επίπεδο πλέον, πάντα κόντρα στο ρεύμα της ηττοπάθειας, της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Το ΚΚΕ πρέπει και μπορεί, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του, να γίνει πιο δυνατό, πιο ισχυρό εκεί που ακόμη δεν είναι όσο δυνατό πρέπει, μέσα δηλαδή στα εργοστάσια, στους κλάδους στρατηγικής σημασίας. Οι κομμουνιστές που δουλεύουν σε αυτούς τους κλάδους είναι πλήρως προσανατολισμένοι σε αυτό το καθήκον. Αυτό επίσης αποτελεί και το καθήκον πρώτης γραμμής για όλα τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, όπου και να βρίσκονται.

Οργάνωση της εργατικής τάξης και προετοιμασία για σκληρό αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο σημαίνει αποφασιστική πύκνωση των γραμμών της συνειδητής πρωτοπορίας, δηλαδή του ΚΚΕ, με πρωτοπόρους εργάτες σε όλους τους κρίσιμους κλάδους. Οπου υπάρχει ΚΚΕ, κομμουνιστής, οπαδός και φίλος του ΚΚΕ, υπάρχει αντίσταση, κρατιέται η φλόγα αναμμένη και η ελπίδα ζωντανή, γίνεται μάχη με μικρά ή μεγαλύτερα αποτελέσματα. Εκεί αντίθετα που απουσιάζει το ΚΚΕ, υπάρχουν υποταγή, φόβος, σύγχυση, αδιέξοδο, απελπισία, αυταπάτες. Αυτό δεν σημαίνει ότι όπου είμαστε εμείς όλα γίνονται καλά, προκαλείται ξεσηκωμός, δεν υπάρχουν αδυναμίες. Θα χρειαστεί ακόμα να κάνουμε πολλά, για να μπορέσουμε σήμερα ως Κόμμα να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες ανάγκες της ταξικής πάλης. Θα πρέπει να ενσωματώσουμε πιο πολύ στη ζωή και στη δράση μας τα πλούσια διδάγματα από τη μελέτη της 100χρονης ζωής και δράσης μας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, έχουμε τη δυνατότητα να καταφέρουμε σημαντικά βήματα προόδου, με μια συστηματική δουλειά που ήδη διεξάγουμε και μπορούμε να τη βελτιώσουμε κι άλλο. Εχουμε ήδη θετικά παραδείγματα αυτής της προσπάθειας, με οικοδόμηση ΚΟΒ σε εργοστάσια, με μια σημαντική βελτίωση των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας. Ετσι θα συνεχίσουμε: Με συνεχή δουλειά με τον «Ριζοσπάστη», το πολιτικό, ιστορικό και λογοτεχνικό βιβλίο, με εκδηλώσεις, συσκέψεις, εύστοχα υλικά. Με ζωντανή προπαγάνδα μέσα στα εργοστάσια, αξιοποιώντας και την τελευταία χαραμάδα που μας δίνεται η δυνατότητα ή που ανοίγει από την κοπιαστική μας προσπάθεια.

Αυτή η πάλη φυσικά θα προχωράει μαζί, παράλληλα, ταυτόχρονα με την αδιάκοπη παρέμβαση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, με την πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών για τις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργατών, κόντρα στην αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική, ενάντια στη δουλειά χωρίς δικαιώματα, στην εργασιακή ζούγκλα, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στην απληρωσιά. Εδώ θα κρινόμαστε καθημερινά, στο πώς θα καταφέρνουμε να συνδυάζουμε αρμονικά αυτά τα καθήκοντα, χωρίς να φεύγει από το μυαλό μας και την πρακτική μας η προσπάθεια για διαρκή ανύψωση της εργατικής τάξης, για διαρκή προετοιμασία μέσα από τις επιμέρους σημαντικές μάχες για τον αποφασιστικό πόλεμο.

Στις 19 Μάη η εκδήλωση που πραγματοποιεί η ΤΟ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής, τιμώντας τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ, θέλουμε να είναι κορύφωση, αλλά και το νέο πιο απαιτητικό εφαλτήριο της διαρκούς επαφής μας με τους βιομηχανικούς εργάτες, της συνεχούς προσπάθειας για νέες και πιο γερές ρίζες του Κόμματος μέσα στα εκατοντάδες εργοστάσια της Αττικής. Θέλουμε να δώσει τον τόνο της αισιοδοξίας και της μαχητικότητας για τις μεγάλες αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε.

Η ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ ανακοινώνει ότι η εκδήλωση για τα 100χρονα του Κόμματος που ήταν προγραμματισμένη για τις 20 Μάη αναβάλλεται. Θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Ιούνη, σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί σύντομα.

Το Σάββατο 19 Μάη:

-- Στις 7.30 μ.μ., στο Χαϊδάρι, στο ανοιχτό θέατρο δίπλα από την πύλη του στρατοπέδου, εκδήλωση αφιερωμένη στους 20 εκτελεσμένους της Πρωτομαγιάς του 1944, με τίτλο «Γράψαμε Ιστορία - Συνεχίζουμε. Θα νικήσουμε». Θα μιλήσει ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα υπάρχει έκθεση αρχειακού υλικού και θα ακολουθήσει μουσικοθεατρική παράσταση από το συγκρότημα της ΠΟ Δυτικής Αθήνας.

Την Κυριακή 20 Μάη:

-- Στις 7.30 μ.μ., στο Ιλιον, στο Αθλητικό Κέντρο Παλατιανής, εκδήλωση με τίτλο «100 χρόνια ΚΚΕ. Δύναμή μας η πρωτοπόρα θεωρία, η πρωτοπόρα δράση, για τον νέο κόσμο, το σοσιαλισμό». Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με το συγκρότημα της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών.

-- Στις 7.30 μ.μ., στο Μπραχάμι, στην πλατεία Αρη Βελουχιώτη, εκδήλωση με τίτλο «100 χρόνια ΚΚΕ, Κόμμα μαχητικό και σύγχρονο, εμπνευστής και πρωτεργάτης στους αγώνες του λαού». Θα μιλήσει ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Θα υπάρχει έκθεση αφιερωμένη στα 100χρονα του ΚΚΕ και στα 50χρονα της ΚΝΕ, ενώ θα ακολουθήσει μουσικό αφιέρωμα.

-- Στις 8 μ.μ., εκδήλωση της ΤΕ Καλλιτεχνών, στο Μουσείο Μακρονήσου, με τίτλο «"Αν έζησες σαν κομμουνιστής, είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του 20ού αιώνα" (Ν. Χικμέτ). Η διαμόρφωση της προσωπικότητας μέσα στην οργανωμένη ταξική πάλη».Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Πλατανιά, Γραμματέας της ΤΕ Καλλιτεχνών, και θα προβληθεί η ταινία μικρού μήκους του Λάμπρου Λιαρόπουλου «Το άλλο γράμμα».

Αύριο Τετάρτη, στις 8 μ.μ., οι ΚΟΒ Δ' Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης διοργανώνουν ανοιχτή συγκέντρωση στο πάρκο Παπάζογλου (Αγ. Θεράποντα), με ομιλήτρια την Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Την Πέμπτη 17 Μάη, στις 8 μ.μ., στο χώρο των παλιών φυλακών, η ΤΕ Τρικάλων οργανώνει εκδήλωση με θέμα «Η όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή, η συμμετοχή της αστικής τάξης της χώρας για τη στρατηγική της αναβάθμιση και ο κίνδυνος εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η στάση του εργατικού και λαϊκού κινήματος». Θα μιλήσει ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από ποιητικό και μουσικό αφιέρωμα στη φιλία των λαών και στον μεγάλο Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ.

Το Σάββατο 19 Μάη, η ΤΟ Πιερίας, στις 7.30 μ.μ., διοργανώνει πολιτική συγκέντρωση στην Κατερίνη, στην πλατεία Ελευθερίας, με ομιλητή τον Γιάννη Δελή, βουλευτή του ΚΚΕ.

Την Κυριακή 20 Μάη:

-- Στον Βόλο, στις 7.30 στο Αμφιθέατρο «Κορδάτος» (κτίριο Παπαστράτου, παραλία), εκδήλωση με τίτλο «Η επίδραση του ΚΚΕ στο μορφωτικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα του Βόλου - Οι πρώτες δεκαετίες». Θα μιλήσει ηΑλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

-- Στη Φλώρινα, στις 11 π.μ. στο Επιμελητήριο, εκδήλωση με θέμα «Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή των Βαλκανίων. Το Μακεδονικό ζήτημα». Θα μιλήσει ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Οι Κομματικές Οργανώσεις Ολυμπιακού Χωριού και Θρακομακεδόνων Αττικής διοργανώνουν λαϊκό γλέντι την Παρασκευή 18 Μάη, στις 8 μ.μ., στην κεντρική πλατεία του Ολυμπιακού Χωριού.

-- Η ΚΟ Μάνδρας - Ειδυλλίας Αττικής διοργανώνει λαϊκό γλέντι το Σάββατο 19 Μάη, στις 8.30 μ.μ., στο προαύλιο του ΚΑΠΗ Οινόης.

Ο Ζ. Λυμπερίδης αναφέρθηκε στον ασύλληπτο αριθμό αγωνιστών που πέρασαν από τα έκτακτα στρατοδικεία στα χρόνια 1946 - 1951. Δικάστηκαν 49.650 άτομα. Από τους καταδικασμένους σε θάνατο, 3.033 είχαν εκτελεστεί μέχρι τον Οκτώβρη του 1949 και άλλοι 2.289 περίμεναν το εκτελεστικό απόσπασμα. Ανάμεσα στους πολιτικούς κρατούμενους υπήρχαν και ανήλικα παιδιά, που μεγάλωναν στις φυλακές και τα στρατόπεδα με τις μητέρες τους.

Αναφέρθηκε ειδικότερα στο Εκτακτο Στρατοδικείο Δράμας, που ξεκίνησε να λειτουργεί στις 24/7/1946, με πρώτη δικάσιμο στις 29 του ίδιου μήνα και την επιβολή ποινής φυλάκισης 3 χρόνων. Η πρώτη θανατική ποινή επιβλήθηκε από το Εκτακτο Στρατοδικείο Δράμας στις 22/11/1946.

Στο Εκτακτο Στρατοδικείο της Δράμας εκδικάστηκαν και εκδόθηκαν αποφάσεις για συνολικά 2.364 υποθέσεις, εκ των οποίων οι 223 ήταν εις θάνατον, 110 σε ισόβια, ενώ άλλοι 529 καταδικάστηκαν από 10 έως 20 χρόνια φυλάκιση. Από τις θανατικές καταδίκες 30 τουλάχιστον από αυτές σε βάρος Καβαλιωτών, δηλαδή αγωνιστών που συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν για τη δράση τους στο νομό Καβάλας.

Απόκομμα από την εφημερίδα «Μακεδονία» του 1947

(...) Στις 28 Απρίλη του 1946 θα δικασθούν 22 αγωνιστές, οι περισσότεροι από τη Θάσο, για την εκτέλεση του καταδότη προέδρου της Κοινότητας Ραχωνίου. Τρεις από αυτούς θα καταδικαστούν σε θάνατο, από τους οποίους ο Γ. Συκούδης θα εκτελεστεί πολύ αργότερα.

Στις μέρες που ακολούθησαν θα καταδικασθούν σε φυλακίσεις 2 ακόμη αγωνιστές, μεταξύ των οποίων και η Ταρασίδου Ελένη, πιθανόν η πρώτη Καβαλιώτισσα που πέρασε στρατοδικείο.

(...) Στις 23 Σεπτέμβρη θα αρχίσει η άλλη μεγάλη δίκη, εκείνη των 52 για απόκρυψη όπλων και εξοπλισμού, που θα αποφέρει 12 εκτελέσεις στις 20 Οκτώβρη, περιλαμβανομένων 3 γυναικών και του Στογιαννίδη, παρασημοφορημένου ήρωα της Μέσης Ανατολής.

Ο Ζ. Λυμπερίδης

Το 1948 ιδρύεται στο βουνό η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση και τίθενται εκτός νόμου το ΚΚΕ, το ΕΑΜ κ.ά.

Οι δίκες θα είναι αλλεπάλληλες και πολλές, εκατοντάδες Καβαλιώτες θα βρεθούν σε όλα τα πινάκια και τις δικασίμους του Εκτακτου Στρατοδικείου Δράμας πλάι σε Δραμινούς και Σερραίους ή και μόνοι τους. Χαρακτηριστικό της κλιμάκωσης της προσπάθειας του αστικού κράτους για χτύπημα του ΚΚΕ και του ΔΣΕ είναι ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός θανατικών ποινών, με κορύφωση το 1948.

Τη χρονιά εκείνη έχουμε μια αύξηση των αποφάσεων του Εκτακτου Στρατοδικείου Δράμας, σε θάνατο, κατά 211%, δηλαδή από 46 καταδίκες σε θάνατο το 1947 φτάνει στις 143 το 1948.

(...) Πολυάριθμοι Καβαλιώτες θα παραπεμφθούν σε στρατοδικεία άλλων περιοχών και αρκετοί από αυτούς θα εκτελεστούν, ανάμεσά τους ηγετικά στελέχη του Κόμματος, όπως ο Στέργιος Αναστασιάδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, καθώς και τα μέλη της ΚΕ Νίκος Αραμπατζής, Γεώργιος Γεωργίου, Κώστας Φαρμάκης».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Ζήσης Λυμπερίδης τόνισε: «Απευθυνόμαστε στους σημερινούς αγωνιστές, σε μια περίοδο που απαιτεί επίσης θυσίες και ανιδιοτέλεια, ιδεολογική και προσωπική αντοχή σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, κρίσης και αυξημένων προσωπικών, οικογενειακών αναγκών. Με πείσμα και καρτερικότητα, παρά την έλλειψη εμφανών αποτελεσμάτων και με επίγνωση της σημασίας της καθημερινής επαναστατικής πολιτικής δράσης σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Με σιγουριά ότι οι ανώριμοι καρποί σίγουρα θα ωριμάσουν, με ετοιμότητα να ανταποκρινόμαστε στις οποιεσδήποτε εξελίξεις και τα γυρίσματα των καιρών.

Σήμερα χρειάζεται ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ, ικανό στην πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την εδραίωση της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής κοινωνικής συμμαχίας, ικανό να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».