«Η τρόικα οφείλει να αντιληφθεί ποιοι είναι οι εφικτοί στόχοι και να εγκαταλείψει τις διάφορες εμμονές της. Καλώς ή κακώς, φτάσαμε σε ένα σημείο που η υπερβολική πίεση θα οδηγήσει πιθανότατα στην ακυβερνησία και στο πολιτικό χάος, θέτοντας σε κίνδυνο τη σταθεροποίηση της οικονομίας» («Καθημερινή»). «Η επιμονή της τρόικας είναι αδιανόητη και καταστροφική από πολλές πλευρές, οικονομικές και πολιτικές, καθώς όλα αυτά ενισχύουν ένα περιβάλλον αποσταθεροποίησης» («Εθνος»). Τα ψέλνουν οι αστικές εφημερίδες στην τρόικα... Οχι γιατί νοιάστηκαν για το λαό και έγιναν αντιτροϊκανοί. Τους απασχολεί το «μπάσιμο» στο λιανικό εμπόριο ξένων μονοπωλιακών ομίλων, προβληματίζονται για την απελευθέρωση των απολύσεων λόγω της τεράστιας ανεργίας, που γίνεται μη διαχειρίσιμη. Ομως, το βασικό πρόβλημά τους είναι οι κόντρες για το μείγμα διαχείρισης στο επίπεδο της Ευρωζώνης, οι κόντρες ανάμεσα σε ΔΝΤ και Ευρωζώνη, η εξασφάλιση χρηματοδότησης των καπιταλιστικών επενδύσεων. Καμιά σχέση, δηλαδή, με τα συμφέροντα του λαού, που είτε έτσι είτε αλλιώς θα συνεχίσει να υποφέρει αν δεν αλλάξει ρότα...
«Υπάρχουν δήμοι που έζησαν περικοπές μισθών κι όμως χρεοκόπησαν. Δεν μπορείς να διαχειριστείς ένα δήμο περικόπτοντας μόνο τους μισθούς. Πρέπει να περικόψεις υπερωρίες, να συγχωνεύσεις Νομικά Πρόσωπα, πρέπει να κάνεις οικονομίες παντού. Εάν δεν κάναμε αυτές τις δραστικές οικονομίες, σήμερα ο δήμος της Αθήνας θα είχε γονατίσει και μαζί του και η πόλη». Ποιος τα λέει αυτά; Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον δήμαρχο Αθηναίων και εκ νέου υποψήφιο Γ. Καμίνη. Ναι, σε εκείνον που, και το 2010 και τώρα, πλασάρεται από τον αστικό Τύπο, ως «ανεξάρτητος», «έξω από κομματικές γραμμές», «νοικοκύρης».
Τι λέει; Οτι η πολιτική του είναι: Πετσόκομμα εργασιακών δικαιωμάτων, κατάργηση ή υπολειτουργία υπηρεσιών, μείωση προσωπικού. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο στον προϋπολογισμό του 2013, το 82% των εσόδων προϋπολογιζόταν να προέλθει από φόρους, τέλη, δικαιώματα, παράβολα, πρόστιμα κ.λπ.
Ο Γ. Καμίνης δε διαφοροποιείται και από τους συνυποψηφίους του που, με το φερετζέ του «ανεξάρτητου» και «ακομμάτιστου» υλοποιούν και διαχειρίζονται την αντιλαϊκή πολιτική. Αλλωστε, και ως μέλος της πρωτοβουλίας των πέντε δημάρχων έχει ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης της δράσης των δήμων ως μοχλών της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων. Τρανό παράδειγμα το σχέδιο ανάπλασης του κέντρου της Αθήνας.