Σάββατο 14 Φλεβάρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μέσα από δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα - αυτό της πάλης για τα προβλήματα των σεισμοπλήκτων της Κεφαλονιάς, καθώς και του απεργιακού αγώνα στην εταιρεία «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες» - το σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» εστιάζει στην ανάδειξη πείρας, για τους δρόμους που μπορεί να ανοίξει η συστηματική και επίμονη δράση των κομματικών δυνάμεων μέσα στο λαό και τους χώρους δουλειάς, με επιμονή, υπομονή, σχέδιο, σωστή εκτίμηση του συσχετισμού, γρήγορα αντανακλαστικά και κατάλληλη διάταξη δυνάμεων.

Παράλληλα, συνεχίζεται η δημοσίευση άρθρων για τη δουλειά, που ανοίγουν μετεκλογικά μαζί με οπαδούς και φίλους του Κόμματος οι Οργανώσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Συγκεκριμένα, στις σελίδες του σημερινού 4σέλιδου μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Κεφαλονιά - 1 χρόνος από τους σεισμούς: Πείρα από τη δράση της Κομματικής Οργάνωσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των σεισμοπλήκτων, για την αλληλεγγύη και την οργάνωση της λαϊκής πάλης.

-- Φθιώτιδα: Πείρα από τη συμβολή των κομμουνιστών στον αγώνα των εργαζομένων στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες».

-- Από τη δράση των Κομματικών Οργανώσεων μετά τις εκλογές: Αρθρογραφία για τη συζήτηση που αναπτύσσουν οι ΚΟ σε Βορειοδυτική Ελλάδα και Βόλο με οπαδούς και φίλους του Κόμματος και το σχεδιασμό της δουλειάς για το επόμενο διάστημα.

Κεφαλονιά: Ενας χρόνος μετά τους σεισμούς

Πείρα από τη δράση της Κομματικής Οργάνωσης του νησιού για τα προβλήματα των σεισμοπλήκτων, την αλληλεγγύη και την οργάνωση της λαϊκής πάλης

Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές της Κεφαλονιάς βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στην πρωτοπορία της δράσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των σεισμόπληκτων, για την ανάδειξη της γνήσιας αλληλεγγύης, την οργάνωση της λαϊκής πάλης. Ταυτόχρονα, αποκάλυψαν τη στάση των πολιτικών δυνάμεων που υπέταξαν την όποια συνδρομή σε επικοινωνιακές ανάγκες και, κυρίως, που έδωσαν ψίχουλα προκειμένου να πριμοδοτηθούν οι ανάγκες των μεγαλοξενοδόχων, των εφοπλιστών κλπ. Επιπλέον, οι κομμουνιστές άνοιξαν μέτωπο σε αντιλήψεις που συνδυάζονταν με τις μειωμένες λαϊκές απαιτήσεις, στη λογική του «μέσου», του «σεισμού - σωσμού».

Σήμερα, ένα χρόνο μετά τους σεισμούς και ενώ τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν άλυτα (αποζημιώσεις, άστεγοι, υποδομές για λαϊκές ανάγκες κλπ.), η παρακαταθήκη της δράσης μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για τις μάχες που έρχονται, για την ανακούφιση των σεισμόπληκτων και την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.

Αμεση ανταπόκριση για τα προβλήματα των πληγέντων και την οργάνωσή τους

Σταχυολογώντας στιγμές της δράσης μας, πρέπει να ξεχωρίσουμε την άμεση ανταπόκρισή μας, από την πρώτη στιγμή, ιδιαίτερα στην περιοχή της Παλικής. Πέρα από τις επισκέψεις στελεχών του Κόμματος, του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, του μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και τότε επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος, Αλέκας Παπαρήγα, καθώς και του βουλευτή Νίκου Καραθανασόπουλου (που έγινε την επομένη κιόλας των σεισμών), οι κομματικές δυνάμεις διατάχθηκαν κατάλληλα, έγινε κέντρο το Ληξούρι. Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ήταν η πρώτη που έθεσε θέμα αποζημίωσης από τα ταμεία της ΕΕ.

Από την επίσκεψη του Δ. Κουτσούμπα στην Κεφαλονιά στις 6 Φλεβάρη 2014
Από την επίσκεψη του Δ. Κουτσούμπα στην Κεφαλονιά στις 6 Φλεβάρη 2014
Οι πρώτες κιόλας στιγμές έδειχναν την καταστροφή ή το μεγάλο πλήγμα σε δρόμους, εργατικές κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία, δηλαδή σε δημόσιες υποδομές, επιβεβαιώνοντας την απουσία αντισεισμικής θωράκισης - προστασίας και τις προτεραιότητες που διαχρονικά υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης. Αναδείχτηκε περίτρανα η γύμνια των δημόσιων υποδομών και μάλιστα για έργα πολυδιαφημισμένα από τις αστικές κυβερνήσεις, που πληρώθηκαν πανάκριβα από το υστέρημα των εργαζόμενων (π.χ. επέκταση του λιμένα Ληξουρίου).

Το ΚΚΕ και οι φίλοι του μπήκαν μπροστά μεταφέροντας υλικά πρώτης ανάγκης, προτού φανεί η οποιαδήποτε κρατική ή άλλη βοήθεια. Δόθηκε πρακτική βοήθεια για την τακτοποίηση των άμεσων και πιεστικών προβλημάτων της πρόχειρης εγκατάστασης των σεισμοπλήκτων. Το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου ήταν ο πρώτος φορέας που εξέφρασε έμπρακτη αλληλεγγύη με είδη πρώτης ανάγκης, δίνοντας το παράδειγμα, πριν το κράτος να ενεργήσει. Αμεσα και το ΠΑΜΕ εξάγγειλε την οργάνωση αλληλεγγύης πανελλαδικά. Με την καταλυτική παρέμβασή μας, συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα από μαζικούς φορείς (Εργατικό Κέντρο, ΕΛΜΕ, ΟΓΕ, Λαϊκή Επιτροπή Παλικής κλπ.), η οποία διατύπωσε αιτήματα για τους πληγέντες που πάταγαν στις ανάγκες και κυριάρχησαν, οργάνωσε κινητοποιήσεις σε δύσκολες συνθήκες, παραστάσεις διαμαρτυρίας και παρεμβάσεις κατά τις επισκέψεις των κυβερνητικών στελεχών, είχε κατακτήσεις, προσάρμοζε και επικαιροποιούσε τα αιτήματα με βάση τις εξελίξεις.

Κόντρα στην επικίνδυνη προπαγάνδα των αστικών επιτελείων


Από την πρώτη στιγμή, αντιμετωπίσαμε την προπαγάνδα της τότε κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που δημιουργούσε μια επικοινωνιακή εικόνα μέριμνας και κινητοποίησης του κρατικού μηχανισμού. Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις των τότε επικεφαλής των τοπικών διοικήσεων (Δήμου Κεφαλονιάς, Περιφέρειας Ιονίων Νήσων) που έφτασαν με θράσος να δηλώνουν ότι «δε ζητούμε τίποτε, η κυβέρνηση τα έδωσε όλα», τη στιγμή που οι πληγέντες υπέφεραν και δεν είχαν τα στοιχειώδη. Η ΝΔ προσπάθησε να υποβαθμίσει το πρόβλημα, υπηρετώντας την «καλή τουριστική εικόνα», για τα κέρδη βέβαια των μεγαλοξενοδόχων. Δεχτήκαμε επιθέσεις ότι υπονομεύουμε την τοπική οικονομία και λοιδορηθήκαμε για τις διεκδικήσεις που προβάλαμε.

Η κυβέρνηση θεσμοθέτησε ΦΕΚ για επαναφορά των κατοικιών στην πρότερη κατάσταση και, ουσιαστικά, μηδένισε τις αποζημιώσεις. Ειδικά για τις μελέτες αποκατάστασης των κτιρίων δεν εφαρμόστηκε ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. που οι ίδιοι είχαν πριν από λίγα χρόνια ψηφίσει αλλά, στο όνομα της μείωσης της κρατικής ενίσχυσης, εφαρμόστηκε το ΦΕΚ 455Β', που είναι μια μεσοβέζικη (από στατικής άποψης) κατάσταση και, ουσιαστικά, σε καμία περίπτωση δε θωρακίζει αποτελεσματικά ένα κτίριο σε ένα μελλοντικό σεισμό, που, αναπόφευκτα, θα έρθει. Επίσης, το κρατικό τιμολόγιο για την αποκατάσταση των κατοικιών είναι κατά 20% περίπου μειωμένο σε σχέση με τις αγοραίες τιμές εργασιών, ενώ η αμοιβή μηχανικού και τα έξοδα ΙΚΑ βαρύνουν αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες. Η κρατική αρωγή αφορά στο 80% του ύψους του εγκεκριμένου προϋπολογισμού. Καμία πολιτική δύναμη, εκτός του ΚΚΕ, δεν ανέδειξε το ζήτημα, ώστε η πληρωμή να ανταποκρίνεται σε υψηλά επίπεδα ασφάλειας (σημαντικές βλάβες για ισχυρό σεισμό Β1).

Με την καταλυτική παρέμβαση των κομμουνιστών συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα από μαζικούς φορείς του νησιού
Με την καταλυτική παρέμβαση των κομμουνιστών συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα από μαζικούς φορείς του νησιού
Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ συνέπλευσε με την κυβέρνηση. Η βουλευτής του νομού έδωσε συγχαρητήρια για τη δράση του κρατικού μηχανισμού, ενώ ο τότε εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και σημερινός Περιφερειάρχης δήλωνε στην ΕΡΑ ότι «οι κυβερνητικές εκτιμήσεις για τις καταστροφές είναι υπερβολικές» (!), ώστε να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των μεγαλοξενοδόχων με τους οποίους κατήλθε μαζί στις επόμενες εκλογές για τοπική διοίκηση. Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε στο να υπάρξουν κινητοποιήσεις συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού από τα προβλήματα αντισεισμικής θωράκισης, όπως έγινε για το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο (αγνόηση της ακαταλληλότητας που είχε πιστοποιηθεί σε σχετική μελέτη από το 2005).

Κατακτήσεις που έφερε η λαϊκή κινητοποίηση

Στην αντίπερα όχθη, η δράση μας κυριολεκτικά έσωσε ζωές, όταν απαιτήσαμε να μην μπουν μαθητές στα σχολεία χωρίς προϋποθέσεις ασφαλείας και τα σχολεία δε λειτούργησαν όταν εκδηλώθηκε ο δεύτερος σεισμός, με τον οποίο κατέρρευσε (πάνω στα θρανία) η τοιχοποιία στο μηχανουργείο του ΕΠΑΛ Ληξουρίου.

Ενδεικτική της πίεσης που ασκήθηκε από το μαζικό κίνημα είναι η στάση του τότε υπουργού Υποδομών, Μ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος, ενώ αρχικά δήλωνε για το έγκλημα της κατάρρευσης των εργατικών κατοικιών πως «η κατοικία είναι ατομική υπόθεση και όχι κρατική ευθύνη» και ότι «δεν είμαστε Σοβιετική Ενωση», υποχρεώθηκε να νομοθετήσει την ανάληψη της ευθύνης από το κράτος για το κτίσιμο των νέων εργατικών κατοικιών στο Ληξούρι.

Και μια σειρά άλλες κατακτήσεις οφείλονται στην κινητοποίησή μας: Εκπτώσεις στη μετακίνηση με το καραβάκι Ληξούρι - Αργοστόλι για ένα διάστημα -ιδιαίτερα σημαντικό για τους εργαζόμενους που πηγαινοέρχονται έως και 4 φορές τη μέρα από τη μια πόλη στην άλλη-, απαλλαγή από ΕΝΦΙΑ, μέριμνα για το νερό στο Ληξούρι, επαναλειτουργία του ΤΑΣ και στελέχωσή του με μόνιμο προσωπικό, μιας και το υπάρχον είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα, έλεγχοι κτιρίων κ.ά. Οι μαθητές της Κεφαλονιάς πήραν ποσόστωση για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, μετά από οργάνωση από τα κάτω δεκάδων συνελεύσεων και κινητοποιήσεων εκπαιδευτικών - γονέων - μαθητών, κόντρα σε διασπαστικές λογικές. Και αυτό όταν στελέχη της ΝΔ έλεγαν ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο και ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε, δια του εκπροσώπου του στη Βουλή, ότι το αίτημα είναι «ανήθικο»!

Τα προβλήματα παραμένουν, η δουλειά μας συνεχίζεται

Ενα χρόνο μετά, ωστόσο, τα προβλήματα παραμένουν. Ενδεικτικά: 600 οικογένειες συνεχίζουν να έχουν στεγαστικά προβλήματα, η έκδοση αδειών επισκευής στα σπίτια προχωρά με ρυθμούς χελώνας λόγω ελλείψεων σε προσωπικό των αρμόδιων υπηρεσιών, οι αποζημιώσεις, πέρα από εκείνες για οικοσκευή, δεν έχουν δοθεί, η άθλια κατάσταση στο οδικό δίκτυο χειροτερεύει μετά τις βροχές, οι βασικές υποδομές (σχολεία, νοσοκομεία κλπ.) παραμένουν σε κακά χάλια, οι μικρομεσαίοι που υπέστησαν μεγάλη ζημία ακόμη αναμένουν αποκατάσταση. Οι εργατικές κατοικίες στο Ληξούρι έχουν παραπεμφθεί στις καλένδες. Ολα τα σεισμόπληκτα δημόσια κτίρια δεν έχουν αποκατασταθεί και σε ορισμένα από αυτά δε έχει καν ξεκινήσει η παραμικρή εργασία αποκατάστασης των ζημιών (π.χ., στο Ληξούρι στο παλιό Δημαρχείο, στο παλιό κτηνιατρείο, στο Κέντρο Νεότητας, στο Δημοτικό Θέατρο, στην Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη, η οποία είναι και διατηρητέο κτίριο από το ΥΠΠΟ). Μόνο η αποκατάσταση των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων έχει προχωρήσει ικανοποιητικά, όπως αναγνώρισε και η προηγούμενη κυβέρνηση στη Βουλή (1.100.000 ευρώ έχουν δοθεί)... Συνεχίζεται ο προσανατολισμός για μερική «άρση της επικινδυνότητας», με επιστροφή στην «πρότερη κατάσταση». Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί τις καλοκαιρινές δηλώσεις της βουλευτή Κεφαλονιάς του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπάρχουν χρήματα για νέα σχολεία και πρέπει να πάμε σε επιδιορθώσεις...

Την ίδια ώρα, το κεφάλαιο εκμεταλλεύτηκε τους σεισμούς για να προβάλλει την εικόνα του φιλάνθρωπου: Εφοπλιστές, αθλητικοί «παράγοντες», βιομήχανοι, παρέλασαν ως ευεργέτες, ανέλαβαν αποκαταστάσεις (π.χ., γηροκομείο Ληξουρίου, ΑΕΝ κλπ.) και απαίτησαν ενεργότερο ρόλο στη μετασεισμική Κεφαλονιά. Ολες αυτές οι δράσεις έγιναν μακριά και σε αντιδιαστολή με τις ανάγκες της σεισμόπληκτης εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αντιθέτως, η κατάσταση που αυτή βιώνει καθορίστηκε από τη γενική γραμμή πλεύσης που έχει συναποφασιστεί από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, πριν από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης. Καμία από τις προτεραιότητες της προηγούμενης κυβέρνησης, που έγιναν μετά από διαβούλευση και με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική διοίκηση, δεν αμφισβητήθηκε. Είναι ενδεικτικό, ακόμη, ότι στον προϋπολογισμό της νέας Περιφερειακής Αρχής (ΣΥΡΙΖΑ) δεν προβλέπεται δεκάρα για αντισεισμική θωράκιση, ούτε για υποδομές που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες (π.χ., νέα σχολικά συγκροτήματα). Ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει πρόνοια για την αντιμετώπιση του σεισμού με ολοκληρωμένο σχέδιο και μέτρα αντιμετώπισης. Προτεραιότητα είναι οι υποδομές που εκτινάσσουν τα κέρδη των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων (π.χ., νέα «μπαστούνια» για κρουαζιερόπλοια στα λιμάνια). Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος, σε συνάντηση με μαζικούς φορείς για τους μαθητές, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή έκανε λόγο για «ομαλοποίηση των προβλημάτων των σεισμοπλήκτων», αναγκάζοντας την τοπική οργάνωσή του να βγάλει ανακοίνωση για εσωτερική κατανάλωση.

Η πείρα από την Κεφαλονιά δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να αναδειχθεί το ταξικό ζήτημα και μέσα σε συνθήκες συμφοράς, να οργανωθεί η λαϊκή πάλη, χωρίς να χάνεται το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής που αποτελεί το καθοριστικό πλαίσιο. Οι δυσκολίες, η μείωση των απαιτήσεων των πληγέντων, η προσπάθεια χειραγώγησης από το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό, δεν αποτέλεσαν παράγοντα ανάσχεσης της δουλειάς του ΚΚΕ. Πρέπει όμως να παίρνονται υπόψη, να γίνονται οι αναγκαίες προσαρμογές στη δουλειά μας. Μια δουλειά, που θα συνεχιστεί, όπως δείχνει η ιστορία και από άλλες περιοχές, για πολλά χρόνια ακόμη, έτσι ώστε το μαζικό λαϊκό κίνημα να μη μένει στη γωνία, να περιμένει τις λύσεις ως «μάννα εξ ουρανού», έτσι ώστε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις συνολικά για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.


Διονύσης ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλεχος του ΚΚΕ

Για τις μετεκλογικές συσκέψεις στο Βόλο

Θετικό στοιχείο η οργανωμένη συζήτηση με τον κόσμο που βρεθήκαμε και μπροστά στις εκλογές

Το διάστημα μετά τις εκλογές, η Τομεακή Οργάνωση Βόλου του ΚΚΕ έχει προχωρήσει στη διοργάνωση συσκέψεων για τη συζήτηση του αποτελέσματος, με βάση την Ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος. Οι συσκέψεις αυτές συνεχίζονται, ενώ μέχρι στιγμής έχουν πάρει μέρος δεκάδες οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ, με τους περισσότερους από τους οποίους είχαμε ξαναμιλήσει λίγες εβδομάδες πιο πριν, μπροστά στην κάλπη. Είναι εξαιρετικά θετικό το στοιχείο ότι έρχονται για δεύτερη φορά σε τέτοια επαφή με το Κόμμα μέσα σε αυτό το διάστημα αρκετοί άνθρωποι που δεν είχαμε τέτοιου είδους σχέσεις το προηγούμενο καιρό, ιδίως νέοι σε ηλικία, εργαζόμενοι, κάποιοι από τους οποίους ψήφισαν το Κόμμα για πρώτη φορά. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πρόσφατη εκδήλωση για την κοπή πίτας που πραγματοποιήσαμε, σχεδόν το 1/4 των συμμετεχόντων ήταν τέτοιες νέες γνωριμίες.

Στις συσκέψεις αυτές είναι διάχυτη η θετική εκτίμηση για το αποτέλεσμα υπέρ του Κόμματος, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζεται ο αρνητικός συσχετισμός που παραμένει. Ιδίως μεγαλύτεροι σε ηλικία οπαδοί, θυμήθηκαν τις αντίστοιχες συνθήκες το 1981 με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ και τόνιζαν ότι έχει μεγαλύτερη αξία αυτή η άνοδος του Κόμματος με βάση τη σημερινή κατάσταση. Επίσης, αρκετοί οπαδοί, που μάλιστα δίνουν τη μάχη μαζί μας στο κίνημα, ανέδειξαν την πλευρά της αρνητικής κατάστασης στα σωματεία και στους αγώνες, τονίζοντας με τη σειρά τους την αξία του αποτελέσματος.

Ως προς τους πιο νέους σε ηλικία φίλους του Κόμματος, φάνηκε ότι λείπει η πείρα, κυρίως από την προηγούμενη πορεία του ΠΑΣΟΚ, για να μπορέσουν να αντιληφθούν καλύτερα την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, τα παιχνίδια του με τα συνθήματα, την προσπάθειά του να παρουσιάσει αριστερό προφίλ (π.χ., επίσκεψη στην Καισαριανή κτλ.). Οι ίδιοι μετέφεραν ότι υπάρχει σημαντικό τμήμα, ιδίως νεολαίας, που έχει τελείως επιφανειακά κριτήρια σε σχέση με την πολιτική τοποθέτηση και μεγαλοποιεί κινήσεις εντυπωσιασμού που κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να βλέπει την ουσία, το περιεχόμενο της πολιτικής που διαπραγματεύεται. Επίσης, μετέφεραν ότι σε βασικά θέματα, όπως για τα 751 ευρώ, τον ΕΝΦΙΑ, την τράπεζα θεμάτων, την «αξιολόγηση», είναι γενικευμένη η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα που ρίχνει στάχτη στα μάτια και χρειάζεται αντιμετώπιση. Οπως είπαν, οι ίδιοι τα ακούνε από το Κόμμα και μπορούν και τα λένε στον περίγυρό τους, ενώ καταλαβαίνουν ότι πρέπει να γίνουν πιο αποτελεσματικοί. Είναι ζήτημα που αφορά εμάς, πρώτα και κύρια και το πώς οργανώνουμε και τους δίνουμε τη βοήθεια που ζητάνε.

Αρκετοί ήταν εκείνοι που μίλησαν για αυξημένες απαιτήσεις από το Κόμμα στα ζητήματα της ενημέρωσης και της αντιπαράθεσης απέναντι στο προπαγανδιστικό μηχανισμό που έχει στηθεί γύρω από τη νέα κυβέρνηση. Είναι ένα ζήτημα που βλέπουν και οι ΚΟΒ, παίρνοντας μέτρα κυρίως για την οργάνωση της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη». Ηδη μια ΚΟΒ, μετά από συζήτηση, χρέωση και καταμερισμό, έβαλε άμεσο στόχο σχεδόν το διπλασιασμό της διακίνησης του κυριακάτικου φύλλου (από 35 στα 65 φύλλα).

Βρισκόμαστε, βέβαια, ακόμα αρκετά πίσω στο να συζητήσουμε καταρχήν με εκείνους που συζητήσαμε οργανωμένα μέσω συσκέψεων στην προεκλογική περίοδο (περίπου το 1/3), με δική μας ευθύνη. Υπάρχουν αρκετοί, ακόμα και κοντινοί μας οπαδοί, που δεν έχουν πάρει μέρος σε μια πιο οργανωμένη συζήτηση για το αποτέλεσμα και το έχουν ζητήσει. Μάλιστα, κάποιοι που μπήκαν στη μάχη μαζί μας -όπως και όσο μπορούσαν- πολύ σωστά θεωρούν υποχρέωση του Κόμματος το να τους ακούσει, μας το λένε φυσικά ευγενικά, με εκτίμηση προς το Κόμμα και πρέπει να το πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη.


Βασίλης ΜΕΤΑΞΑΣ
Γραμματέας ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ

Πείρα από τη συμβολή μας στον αγώνα στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες»

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τους δρόμους που μπορεί να ανοίξει η συστηματική παρέμβαση των κομμουνιστών στους χώρους δουλειάς

Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες»
Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες»
Εδώ και περίπου δυο βδομάδες, από την επομένη των εκλογών της 25ης Γενάρη, βρίσκεται σε εξέλιξη ο αγώνας των εργαζομένων στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΒΕΕ» στη Λάρυμνα Φθιώτιδας (βλ. σχετικό ρεπορτάζ και στη σελ. 17). Ενας αγώνας που έχει πάρει απεργιακή μορφή λόγω της μη καταβολής δεδουλευμένων στους εργαζόμενους, από 5 έως 20 μηνιάτικα.

Ενας αγώνας που βλέποντας κανείς τη στάση των εργαζομένων στην επιχείρηση τα προηγούμενα χρόνια θα έλεγε πως είναι αδύνατο να γίνει.

Και αυτό γιατί στη συνείδηση των εργαζομένων κυριαρχούσε η ταύτιση των συμφερόντων τους με αυτά της επιχείρησης. Σε αυτό συνηγορούσαν η πολιτική της εργοδοσίας, των κομμάτων του συστήματος, στελεχών τους σε τοπικό επίπεδο, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Σε αυτό συνέβαλλε το γεγονός ότι την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πριν ξεσπάσει η κρίση, υπήρχε Συλλογική Σύμβαση, που βεβαίως είχε υπογραφεί με τους αγώνες της ταξικής Ομοσπονδίας, τη στήριξή της από το κλαδικό Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τροφίμων - Ποτών Νομού Φθιώτιδας. Ηταν περίοδος όπου η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων έδινε περιθώρια μεγαλύτερης ευελιξίας της εργοδοσίας στη μισθολογική της πολιτική, με μισθούς σαφώς μεγαλύτερους από τους σημερινούς, που ωστόσο δεν προσέγγιζαν στο ελάχιστο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, το αντίθετο, μεγάλωνε το χάσμα ανάμεσα στο μερίδιο της πίτας του παραγόμενου πλούτου που έπαιρνε η εργοδοσία σε σχέση με το λαμβάνειν από τους εργαζόμενους. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, οδήγησε στην κρίση, τις επιπτώσεις της οποίας γεύτηκαν από πρώτο χέρι οι εργαζόμενοι. Η επιχείρηση, στο όνομα της διάσωσής της στη δίνη του ανταγωνισμού, προχώρησε σε ατομικές συμβάσεις, σε περικοπές μισθών, σε απολύσεις. Η ζωή έδειξε ότι το μόνο που σώθηκε ήταν η κερδοφορία της εταιρείας. Τα δικαιώματα των εργαζομένων χάθηκαν, αποδεικνύοντας ακόμα πιο τρανταχτά τα ασυμβίβαστα συμφέροντα της τάξης των αφεντικών και των εργαζομένων- παραγωγών του πλούτου.

Συνάντηση της πείρας των εργαζομένων με τη συστηματική δράση των κομμουνιστών

Η ίδια η πείρα των εργαζομένων τούς οδήγησε να διεκδικήσουν σε πρώτη φάση το αυτονόητο, να πληρωθούν τους μισθούς τους.

Η κινητοποίηση αυτή δεν ήταν δεδομένη. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν χώροι δουλειάς με αντίστοιχα προβλήματα, που ωστόσο δεν κουνιέται φύλλο, στο όνομα της «κοινής οικογένειας εργαζομένων - εργοδοτών», του «να βάλουμε όλοι πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση», «να πάρει μπρος η οικονομία και όλοι να βγούμε κερδισμένοι», στο όνομα της αναμονής χωρίς αγώνα, χωρίς διεκδίκηση και σύγκρουση με την πραγματική εξουσία, δηλαδή με αυτούς που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής και πλουτίζουν από την απλήρωτη δουλειά των εργατών, στο όνομα μιας κυβερνητικής εναλλαγής που δήθεν θα λύσει ή έστω θα ανακουφίσει από τα προβλήματα το εργαζόμενο λαό.

Η απεργιακή κινητοποίηση, που μέχρι στιγμής έχει αποσπάσει την καταβολή της μισθοδοσίας ενός μήνα και συνεχίζεται για την καταβολή και των υπολοίπων, δε θα μπορούσε να γίνει ή θα περιοριζόταν η αποτελεσματικότητά της αν η πείρα των εργαζομένων δε συναντιόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα με τη δράση και πολιτική των κομμουνιστών στο συγκεκριμένο χώρο και, γενικότερα, τη σταθερή και αταλάντευτη στήριξη του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Τροφίμων - Ποτών στα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο και στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες».

Μια δράση που στο έδαφος των προβλημάτων φώτιζε τη μοναδική φιλολαϊκή προοπτική, τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, διαγραφή του χρέους, που δε το δημιούργησε ο λαός και καλείται να το πληρώσει, με το λαό ιδιοκτήτη του τεράστιου πλούτου που παράγει με το μόχθο του.

Μια δράση που υπολόγισε τον αρνητικό συσχετισμό, που όμως δεν υποτάχθηκε σε αυτόν, με σχέδιο και παρεμβάσεις πάλεψε να τον αλλάξει, γνωρίζοντας πως αυτό μπορεί να γίνει από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι αποκτούν εμπιστοσύνη στη δύναμή τους, παίρνουν την υπόθεση της ζωής τους στα χέρια τους.

Μια δράση που μπορεί σε κάποιες περιόδους να φαίνεται πως δεν έχει άμεσα αποτελέσματα τόσο στην κινητοποίηση των εργαζομένων, όσο και στην ικανοποίηση των αιτημάτων τους, που όμως αναμφισβήτητα ρίχνει το σπόρο, συμβάλλει στη συσσώρευση πείρας ώστε σε επόμενη φάση, σε επίθεση της εργοδοσίας να εκφραστεί, όπως και έγινε αυτή την περίοδο στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες».

Ακόμα και όταν σε προηγούμενες φάσεις, από το στόμα των εργαζομένων ακούγονταν επιχειρήματα απέναντι στο σωματείο, απέναντι στην ανάγκη αγωνιστικής διεκδίκησης, όπως, «εμείς καλά είμαστε, οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια», ακόμα και όταν η υπογραφή από την πλευρά τους ατομικών συμβάσεων και οι μειώσεις μισθών γίνονταν με το αιτιολογικό ότι θα πληρώνονται στην ώρα τους, ακόμα και όταν κάτω από το φόβο της τρομοκρατίας δεν αντέδρασαν σε απολύσεις πρωτοπόρων αγωνιστών εργατών, οι κομμουνιστές, οι ταξικές δυνάμεις παρενέβαιναν στο χώρο με επιμονή και υπομονή, με εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους, ότι αυτοί θα μπουν στην εμπροσθοφυλακή του κινήματος. Και ακριβώς οι αγωνιστικές εξελίξεις στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες» επιβεβαιώνουν τους δρόμους που μπορεί να ανοίξει μια τέτοια συστηματική παρέμβαση, σε συνδυασμό με την ίδια την πείρα των εργαζομένων.


Παναγιώτης ΠΟΛΙΤΗΣ
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αν. Στερεάς - Εύβοιας, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας

Συνεστιάσεις και λαϊκά γλέντια

Από το γλέντι της Τσικνοπέμπτης στο Περιστέρι
Από το γλέντι της Τσικνοπέμπτης στο Περιστέρι
Γλέντια και συνεστιάσεις πραγματοποίησαν μια σειρά οργανώσεις της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τη βδομάδα που μας πέρασε, τόσο την Τσικνοπέμπτη, όσο και άλλες μέρες. Με κρασί, φαγητό, λαϊκό τραγούδι, μέλη και φίλοι του Κόμματος που έδωσαν και δίνουν καθημερινά τη μάχη στους χώρους δουλειάς, στις εργατογειτονιές και αλλού, πήραν ανάσες και δυνάμεις, ώστε ακόμα πιο δυναμικά το επόμενο διάστημα να μπούμε μπροστά στην οργάνωση της πάλης.

Συζητάμε για την «επόμενη μέρα», οργανώνουμε την πάλη για τα λαϊκά προβλήματα

Η δράση της ΚΟ Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ για την ενίσχυση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης

Από μετεκλογική εκδήλωση στην Πρέβεζα
Από μετεκλογική εκδήλωση στην Πρέβεζα
Οι κομματικές δυνάμεις της Οργάνωσης Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ αμέσως μετά τις εκλογές βρέθηκαν δίπλα στους φίλους και ψηφοφόρους του Κόμματος, στους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες της περιοχής. Ο στόχος δεν ήταν να συζητήσουμε μόνο τα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά κύρια να συζητήσουμε την «επόμενη μέρα» που ήρθε.

Σε αυτήν την κατεύθυνση οργανώθηκαν δεκάδες συσκέψεις, σε πόλεις όπως το Αγρίνιο, τα Γιάννενα, η Πρέβεζα, μικρότερες συσκέψεις στα χωριά, ειδικά στην Κέρκυρα, αλλά και σε κλάδους όπως οι οικοδόμοι, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, ενώ διοργανώθηκε γλέντι με μαζική συμμετοχή στη Λευκάδα. Σε όλη τη δραστηριότητα αυτή μεταφέρθηκε θετικό κλίμα. Συζητήθηκαν η αύξηση του ποσοστού και των ψήφων μέσα στις πόλεις των Ιωαννίνων και του Αγρινίου, η διατήρηση αυξημένων ποσοστών σε Λευκάδα, Πρέβεζα, Zίτσα, το κέρδισμα νέων ψηφοφόρων, η στράτευση περισσότερων οπαδών στη δουλειά για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Η θετική τάση επιβεβαιώνει τους δεσμούς της Κομματικής Οργάνωσης με λαϊκές οικογένειες, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας που έχει γίνει το προηγούμενο διάστημα. Προσπάθεια ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική για να βαθαίνουν και να διευρύνονται αυτοί οι δεσμοί, με βάση στη στρατηγική μας.

Αναδείχθηκε από το κομματικό δυναμικό αλλά και τους φίλους που στρατεύτηκαν μαζί μας, η ανάγκη για ακόμη καλύτερη ιδεολογική θωράκιση. Για πολλαπλασιασμό πρωτοβουλιών που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, όπως οι βιβλιοπαρουσιάσεις, τα ιδεολογικά μαθήματα (αίτημα και φίλων του Κόμματος), η δουλειά γύρω από τη σύνδεση πολιτικής - οικονομίας.

Συμβολή στην ενίσχυση της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης

Περιοδεία του βουλευτή Ν. Μωραΐτη σε περιοχές της Αρτας που επλήγησαν από τις πλημμύρες
Περιοδεία του βουλευτή Ν. Μωραΐτη σε περιοχές της Αρτας που επλήγησαν από τις πλημμύρες
Η Οργάνωση Περιοχής από την επόμενη μέρα προσπαθεί να κάνει πράξη αυτό που υποσχέθηκε το Κόμμα στο λαό. Δηλαδή, να συμβάλει στην ενίσχυση της μαχητικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση, την ΕΕ, τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια, μαζί με το λαό. Να οργανώσει την πάλη για τα προβλήματα του λαού, για τις σύγχρονες ανάγκες, την πραγματική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Για παράδειγμα, στην Ηπειρο και ειδικά στην Αρτα, που στην πραγματικότητα πνίγηκε από τις επιπτώσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και όχι από τη βροχή, οι κομματικές δυνάμεις βρέθηκαν στο πλευρό των πλημμυροπαθών από την πρώτη στιγμή. Με τον βουλευτή του κόμματος Νίκο Μωραΐτη, περιοδείες, συσκέψεις, με προτάσεις και διεκδικήσεις στους δήμους και την περιφέρεια από τους εκλεγμένους, ενώ οι παρεμβάσεις συνεχίζονται με τη σημερινή επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στην Αρτα.

Το Κόμμα, ταυτόχρονα, πρωτοστατεί και στηρίζει πρωτοβουλίες του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην Αρτα, τον Αγροτικό Σύλλογο Ζίτσας, τη Λαϊκή Επιτροπή Περάματος Ιωαννίνων, στο Καναλάκι της Πρέβεζας, για διεκδίκηση άμεσων μέτρων για όλους όσοι έχουν πάθει ζημιές, για έργα υποδομής για το λαό.

Στις περιοδείες και συσκέψεις στα πλημμυρισμένα χωριά αναδεικνύεται ότι οι υποσχέσεις για μέτρα αποκατάστασης, για πρόληψη, για σχεδιασμούς και μελέτες από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουν μια προϋπόθεση και όριο: Να υλοποιείται η πολιτική της ΕΕ και να μη θιγούν τα κέρδη και τα σχέδια των επιχειρηματιών, αφού σε αυτό το πλαίσιο δεσμεύεται και η σημερινή κυβέρνηση.

Στην ίδια κατεύθυνση, η «επόμενη μέρα» συζητήθηκε και με οικοδόμους, εργάτες και εργάτριες, ειδικά νέους που ψήφισαν πρώτη φορά το κόμμα. Με αυτούς που ήρθαν σε επαφή με τις δυνάμεις μας και την πολιτική μας το προηγούμενο διάστημα μέσα από τα σωματεία στους τόπους δουλειάς, τα λαϊκά φροντιστήρια του ΠΑΜΕ, τους άλλους φορείς της Λαϊκής Συμμαχίας. Μέσα από την προσπάθεια των Κομματικών Οργανώσεων να συνδυαστεί η παρέμβαση στον κλάδο με την πολιτική επαφή και παρέμβαση στον τόπο διαμονής, στις γειτονιές, όπως στους οικοδόμους στα Γιάννενα, στο Αγρίνιο, σε βιομηχανικούς εργάτες - εργάτριες, στους ξενοδοχοϋπάλληλους στην Κέρκυρα.

Οι κομματικές δυνάμεις προσανατολίζονται στην οργάνωση παρεμβάσεων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που μένουν ίδια για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, παρά την κυβερνητική αλλαγή. Για τα χαμηλά μεροκάματα των 20 ευρώ των οικοδόμων στην Ιόνια Οδό, την ανεργία, την έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς. Για τους απλήρωτους εργάτες στη μεταλλοβιομηχανία SPIDER, τις απολύσεις στα σούπερ μάρκετ «Μαρινόπουλος», τη στήριξη από τα σωματεία στη δίκη της απολυμένης εργάτριας της «Πίνδος», για όλα αυτά δηλαδή τα οποία «δε βλέπει» η «αριστερή» κυβέρνηση, όπως «δεν τα έβλεπαν» και πριν ως αντιπολίτευση.

Κάλεσμα ανυποχώρητου αγώνα με τις σημαίες του λαού, όχι των μονοπωλίων

Είναι αλήθεια ότι αυτή η πολιτική ερμηνεία της νέας κατάστασης από το ΚΚΕ, η επιμονή στην αποκάλυψη των όρων «ανάπτυξη» «διαπραγμάτευση», «εθνικό συμφέρον», «περηφάνια», «αξιοπρέπεια» με το ταξικό τους πρόσημο και όχι ουδέτερα, μπορεί σήμερα ακόμα να ξενίζει ορισμένους εργαζόμενους με μειωμένες απαιτήσεις που δεν στήριξαν το Κόμμα ή το ψήφισαν έχοντας όμως και την ελπίδα μίας κάποιας αλλαγής από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια ώρα, καλλιεργήθηκαν απόψεις ότι το ΚΚΕ σπέρνει μιζέρια, ότι δε θέλει να γίνει τίποτα. Αυτές οι απόψεις διαδίδονταν και προεκλογικά από «ανώνυμους και επώνυμους» και στην περιοχή της Βορειοδυτικής Ελλάδας, από άτομα που επιτίθενται στην πολιτική του Κόμματος και την ηγεσία του. Προφήτευσαν ότι το Κόμμα θα καταποντιστεί εκλογικά, γιατί «προδίδει το λαό» αυτή την «ιστορική στιγμή» της «αριστεράς». Για άλλη μία φορά, διαψεύστηκαν και αποκαλύπτονται αυτοί ως πραγματικοί προδότες της υπόθεσης της εργατικής τάξης.

Η πολιτική εκτίμηση του ΚΚΕ και οι θέσεις του όχι μόνο δεν μπορούν να είναι πηγή απογοήτευσης και υποχώρησης για το λαό, αλλά αντίθετα είναι όπλο στα χέρια τους για να διεκδικήσουν να ζήσουν ουσιαστικά καλύτερα, με βάση τις δυνατότητες και τον πλούτο που παράγεται στη χώρα. Είναι κάλεσμα να μη στοιχηθούν οι εργαζόμενοι κάτω από ξένη σημαία, παλεύοντας για τις ανάγκες των μονοπωλίων. Είναι κάλεσμα ανυποχώρητου αγώνα, αντεπίθεσης για τη μόνη ουσιαστική λύση των προβλημάτων: Την μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με το λαό στην εξουσία. Αυτή είναι η πιο υπερήφανη στάση και για τα λαϊκά στρώματα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ