Ενα απλό παράδειγμα: Προχτές, στο βραδινό δελτίο του ΑΛΤΕΡ, ο γνωστός Κώνστας, σχολιάζοντας το ρεπορτάζ για την επικείμενη αύξηση του ΦΠΑ στα αναψυκτικά, επιχείρησε να ρίξει τις ευθύνες στους «γραφειοκράτες του υπουργείου Οικονομικών», οι οποίοι, υποτίθεται, πρότειναν την αύξηση του ΦΠΑ, ως ...«ισοδύναμο για τη μη φορολόγηση του πετρελαίου θέρμανσης».
Το 'πε ο τύπος με τη σοβαροφάνεια που τον διακρίνει και με ύφος που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση και το θέμα έκλεισε εκεί.
Ομως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, αφού η επιβολή «ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα μη αλκοολούχα ποτά, συνολικής απόδοσης τουλάχιστον 300 εκ. ευρώ», προβλέπεται από το 4ο παράρτημα του μνημονίου που υπέγραψε πέρσι η κυβέρνηση με ΕΕ - ΔΝΤ, μέτρο που σύμφωνα με το μνημόνιο από την αρχή σχεδιάστηκε να έχει υλοποιηθεί μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη του 2011.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, η κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει ότι από την επόμενη χρονιά, θα αρχίσουν να αυξάνονται και οι ειδικοί φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Τα συμφέροντα των οδηγών στα ταξί, έρχεται δήθεν να υπερασπίσει η κυβέρνηση, με την εφαρμογή της «απελευθέρωσης» και σε αυτό το επάγγελμα. Τον έπιασε ο «πόνος» τον υπουργό υποδομών, Γ. Ραγκούση, για τους οδηγούς, που δουλεύουν ακόμη και 12 ώρες ανασφάλιστοι και οι οποίοι - σύμφωνα με άρθρο του σε κυριακάτικη εφημερίδα - είναι και... σύμμαχοι των «δυνάμεων του τουρισμού». Το γεγονός ότι τα μονοπώλια του τουρισμού - οι «σύμμαχοι» των οδηγών, δηλαδή - έχουν επιβάλει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα στους ανασφάλιστους εργαζόμενους που απασχολούν, εξαναγκάζοντάς τους το πρωί να δουλεύουν οδηγοί, το μεσημέρι σερβιτόροι και το βράδυ να πλένουν κλινοσκεπάσματα, ο υπουργός φυσικά και δεν το γνωρίζει. Προσπαθεί, όμως, για πολλοστή φορά, να δημιουργήσει μια εικονική αντίθεση μεταξύ οδηγών και αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων, μετατρέποντας την εξαίρεση σε κανόνα. Γιατί εξαίρεση είναι η περίπου μια «ντουζίνα» «μαντράδων» και μερικών ακόμη, που δεν εργάζονται αλλά χρησιμοποιούν αυτήν την ιδιοκτησία ως επένδυση και εισπράττουν, εκμεταλλευόμενοι την εργατική δύναμη των οδηγών που έχουν υπό τη δούλεψή τους, με τη συντριπτική πλειοψηφία των βιοπαλαιστών ταξιτζήδων που δουλεύουν οι ίδιοι 12ωρα πάνω στο τιμόνι, 28 μέρες το μήνα. Ακόμη περισσότερο, «ξεχνά» ο υπουργός τούς πάνω από 12.000 χρεωμένους «ιδιοκτήτες» ταξί - 20.000 σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας - που και την κυριότητα της άδειας δεν έχουν ακόμη στο όνομά τους και τα σπίτια τους υποθήκευσαν σε κάποια τράπεζα έναντι του ποσού της άδειας.
Αδεια, που σημειωτέον μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε εκτοξευθεί στις 220.000 ευρώ. Δεν είναι, δηλαδή, ούτε καν τυπικά ιδιοκτήτες, αλλά οδηγοί στη «δούλεψη» των τραπεζών, που πολλές φορές είναι και ανασφάλιστοι, ακριβώς επειδή, λόγω της πτώσης του μεροκάματου και των υψηλών εξόδων, αδυνατούν να καταβάλουν τις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ. Ισως να πρόφταιναν, να γίνουν μικροϊδιοκτήτες, αν δεν προλάβαινε αυτήν την ψευδαίσθηση να τους τη διαλύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την οποία ο νόμος περί «απελευθέρωσης» των «κλειστών» επαγγελμάτων, εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική της, που ως στόχο έχει να «ξεμπερδεύει» άμεσα, μια και καλή, με τον μικρό ιδιοκτήτη και παραγωγό από κάθε κλάδο της οικονομίας, προς όφελος των πιο πιστών της συμμάχων, των μονοπωλίων. Κι επί του προκειμένου, των μονοπωλίων του τουριστικού τομέα. Γιατί, στο τέλος, η μόνη συμμαχία που μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντα και των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ιδιοκτητών, είναι κατ' αρχάς η μεταξύ τους συμμαχία ενάντια στα σχέδια δημιουργίας μεγάλων εταιρειών και σε αυτόν τον κλάδο και μαζί με την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα να παλέψουν ενάντια στην καταστροφή και τη φτώχεια, που φέρνουν στους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, τα μέτρα της κυβέρνησης για τα κέρδη των μονοπωλίων.
Προφανώς όχι, μια και οι πολυεθνικές του τουρισμού αντιλαμβάνονται το μέλλον του κλάδου χωρίς συμβάσεις, χωρίς ωράρια, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση και με φτηνό εργατικό δυναμικό.
Απλά, για να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς εννοούν την «ανάπτυξη» (και) στη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΗ η ανάλυση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντ. Κάμερον για τις συγκρούσεις στο Λονδίνο. Πρόκειται, λέει, για ...«καθαρή εγκληματικότητα».
Ακόμη και αν ήταν έτσι, η εγκληματικότητα κατά τη γνώμη του δεν έχει κοινωνικά αίτια; Είναι ...φυσικό φαινόμενο, όπως η βροχή και το χιόνι;
Δε σχετίζεται με τη φτώχεια, την ανεργία, τη λιτότητα; Ολα αυτά, δηλαδή, που αποτελούν την επίσημη πολιτική (και) της βρετανικής κυβέρνησης, όπως και κάθε άλλης στην Ευρωπαϊκή Ενωση;
Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι - για την ώρα - στην υπόθεση δεν πρόκειται να αναμιχθεί ο στρατός (ο οποίος προφανώς είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο), ενώ η Επιτροπή Διαχείρισης Κρίσεων στη Βρετανία ονομάζεται «Κόμπρα»!
Ετσι, για να έχουμε μια καλή εικόνα και της ουσίας και της αισθητικής των κατασταλτικών μηχανισμών που διακριτικά έχουν δημιουργηθεί στην ΕΕ με στόχο τον ...εσωτερικό εχθρό (δηλαδή το λαό) στο όνομα της τρομοκρατίας.
Και για να δουν κάποιοι κάτω από άλλο πρίσμα τις περίφημες ασκήσεις εναντίον διαδηλωτών, που κατά καιρούς κάνει ο ελληνικός στρατός, για τις οποίες το υπουργείο Αμυνας μας διαβεβαιώνει ότι δεν αφορούν την Ελλάδα.
Σας θυμίζουμε, μάλιστα, ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (όπως επιθυμεί να λέγεται) μαζί με το υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζουν νέο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις.
Οι επιπτώσεις στην οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων της πρόσδεσής τους στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και δόγματα, είναι η πραγματική αιτία των προβλημάτων στην επάνδρωση των στρατιωτικών μονάδων και όχι η διάρκεια της στρατιωτικής θητείας, η οποία βρίσκεται σε μια πορεία διαρκούς απαξίωσης και υποβάθμισης. Το ότι έρχεται τώρα ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Π. Μπεγλίτης, και δηλώνει πως «ήταν λάθος η μείωση της θητείας και οι συνεχείς προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών» δεν αποτελεί αυτοκριτική, αλλά έρχεται να συσκοτίσει παραπέρα τα πράγματα, καθώς ούτε στο ελάχιστο δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση ο προσανατολισμός των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά μόνο για καθαρά οικονομικούς λόγους διατυπώνονται αυτές οι εκτιμήσεις, αφού οι δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες κοστίζουν και μια ενδεχόμενη μείωση του αριθμού τους μετράει στη μείωση του αριθμού των μισθοδοτούμενων από το ελληνικό Δημόσιο (μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα). Γεγονός, επίσης, είναι ότι τόσο η μείωση της θητείας, όσο και οι προσλήψεις μόνιμων οπλιτών έγιναν σε εφαρμογή της κατεύθυνσης του ΝΑΤΟ για σταδιακή κατάργηση της στράτευσης των νέων και αντικατάσταση των στρατευσίμων από επαγγελματίες οπλίτες και ήδη χώρες, όπως η Γερμανία, έχουν προχωρήσει στην πλήρη κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης.
Η χαμηλή επάνδρωση των μονάδων, αλλά και η ελλιπής στελέχωση των οπλικών συστημάτων που είναι στοιβαγμένα στις αποθήκες, είναι το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών και δεν είναι συνέπεια της μείωσης της θητείας. Είναι το αποτέλεσμα της υποβάθμισης της προσφοράς και του έργου του στρατευμένου νέου και της αντικατάστασής του από τάχα «επαγγελματίες» στρατιώτες. Είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του αδιεξόδου στο οποίο οδηγεί η υιοθέτηση των ιμπεριαλιστικών δογμάτων και η ακόμα πιο σφιχτή πρόσδεση στο ιμπεριαλιστικό άρμα. Απόρροια αυτών των στρατηγικών επιλογών είναι η συνεχής ενίσχυση των εξοπλισμών με βάση τις ΝΑΤΟικές προδιαγραφές και κατευθύνσεις και μακριά από τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες. Εξοπλισμοί που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα στην πρώτη πεντάδα στην παγκόσμια κατάταξη των εισαγωγέων οπλικών συστημάτων, κατέχοντας το 4% της παγκόσμιας «πίτας» των όπλων που εξάγονται σε όλες τις χώρες. Την ίδια ώρα, οπλικά συστήματα παραμένουν ανενεργά και σαπίζουν, ενώ για τις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές αποστολές η Ελλάδα διαθέτει σε ετήσια βάση περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Επίσης σε μόνιμη βάση 2.000-3.000 στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι περισσότεροι επαγγελματίες οπλίτες, υπηρετούν σε αυτές τις αποστολές εκτός ελληνικών συνόρων και ακριβοπληρώνονται διαμορφώνοντας έτσι συνειδήσεις μισθοφόρων της «λεγεώνας των ξένων». Εφόσον όλα αυτά μένουν ακλόνητα, είναι κούφια λόγια και στάχτη στα μάτια τα όσα αναφέρει ο υπουργός πως «οι πραγματικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων τέθηκαν στην υπηρεσία του συγκυριακού εντυπωσιασμού και της κομματικής εκμετάλλευσης» και πως «σήμερα καλούμαστε να διαχειρισθούμε τις συνέπειες αυτών των κοντόφθαλμων επιλογών». Η μόνη επιλογή που θα υπηρετούσε τις αμυντικές και άλλες ανάγκες της χώρας είναι η αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αυτό, όμως, είναι υπόθεση του λαού.
Εκανε την έκπληξη ο μικρός Εκτορας και με μιαν αιφνιδιαστική κίνηση τη Δευτέρα 8/8 το βράδυ αποφάσισε να βγει από την κοιλίτσα της μαμάς μια μέρα νωρίτερα από το καθορισμένο ιατρικό ραντεβού! Ετσι, οι αγαπημένοι μας σύντροφοι και συνάδελφοι Αναστασία Μοσχόβου και Γιώργος Ελταχήρ κρατούν αγκαλιά τους από χτες έναν υγιέστατο, μαλλιαρό, ψηλό αγόραρο που ζυγίζει ήδη 3.800 κιλά.
Εμείς όλοι στον «Ριζοσπάστη» τους ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας να τους ζήσει, να είναι υγιής, καλότυχος και να χαίρονται την όμορφη οικογένειά τους.