«Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν, οι καλές προθέσεις πάνε περίπατο», σημειώνει η «Wall Street Journal», αναφερόμενη στην περικοπή των κονδυλίων της λεγόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», λόγω της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, στις βρετανικές επιχειρήσεις, το 2009 το ένα τρίτο εξ αυτών «ψαλίδισαν» τους προϋπολογισμούς τους για την «κοινωνική ευθύνη», ενώ και η ...φιλανθρωπική δράση των επιχειρήσεων και οι δωρεές κατέγραψαν πτώση 8% το 2008.
Ο πρόεδρος μάλιστα του τραπεζικού ομίλου HSBC υποστήριξε ότι η «κοινωνική εταιρική ευθύνη» θα πρέπει να υποκατασταθεί από την επικέντρωση στην «εταιρική βιωσιμότητα», η οποία δεν αποτελεί πρόσθετη δαπάνη για την επιχείρηση, αλλά εξυπηρετεί ουσιαστικά αυτόν καθ' αυτόν το «λόγο ύπαρξης» της επιχείρησης. Το ζήτημα αυτό τέθηκε και στο Νταβός από πολλά κορυφαία επιχειρηματικά στελέχη...
Παραλίγο, λοιπόν, να ...βάλουμε τα κλάματα με όλα αυτά που διαβάζουμε στον αστικό Τύπο. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα κονδύλια «κοινωνικής εταιρικής ευθύνης», οι δωρεές και οι φιλανθρωπίες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ψευδεπίγραφο διαφημιστικό κόλπο για να προπαγανδίζουν τα μονοπώλια τα προϊόντα τους και να θησαυρίζουν, αλλά και για να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο, αυτό που εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, ακόμη και μέχρι θανάτου.
Την «εταιρική βιωσιμότητα» και ανάπτυξη των μονοπωλίων εξασφαλίζει και η «εταιρική κοινωνική ευθύνη». Μόνο που στη σημερινή περίοδο «ισχνών αγελάδων» τα μονοπώλια δε χρειάζονται οποιονδήποτε υποκριτικό «φερετζέ» για να ληστεύουν, εκμεταλλεύονται και κερδοσκοπούν. Αλλωστε, πώς να αποδείξουν την «κοινωνική τους ευθύνη», όταν τον τελευταίο χρόνο έχουν στείλει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία;
«Ακίνητη» κερδοσκοπία
Το στίχο ενός παλιού τραγουδιού «πωλείται όπως είν' επιπλωμένο» θυμίζει η πολιτική της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαχείριση των δημόσιων ακινήτων. Η κυβέρνηση με πρόσχημα την κάλυψη των ελλειμμάτων ετοιμάζεται να ξεπουλήσει ή να τα «αξιοποιήσει» με διάφορους τρόπους με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ σε συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο. Η κίνηση μάλιστα αυτή δεν αποκλείεται να γίνει και ξεχωριστά ανά υπουργείο.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες, στο υπουργείο Υποδομών - Μεταφορών, ο υπουργός Δ. Ρέππας φέρεται αποφασισμένος να ζητήσει από τους νέους διοικητές των ΔΕΚΟ που εποπτεύει (ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΑΣΑ, ΗΣΑΠ κ.ά.) να καταγράψουν την ακίνητη περιουσία τους, καθώς και των θυγατρικών τους και να βρουν τρόπους για την «αξιοποίησή» της. Στόχος από αυτό το ξεπούλημα είναι να αποπληρωθούν τα ελλείμματά τους, που βέβαια τα δημιούργησε η πολιτική των κυβερνήσεων των περασμένων ετών και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μάλιστα, ως τρόπος «αξιοποίησης» φαίνεται να έχει επιλεγεί αυτός που ήθελε να καθιερώσει και η ΝΔ: Η εκχώρηση «πακέτου» ακινήτων σε κάποιον μάνατζερ, ο οποίος θα αναλάβει τη διαχείρισή τους με κάποιο αντάλλαγμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, που θα φτάνει ίσως και τα 99 χρόνια!
Το να πληρώσουν τα ελλείμματα αυτοί που τα προκάλεσαν, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο, ούτε που το συζητά η κυβέρνηση. Αντίθετα, μάλιστα: Και με το παιχνίδι των ακινήτων του Δημοσίου δημιουργεί στο μεγάλο κεφάλαιο άλλη μια πηγή αμύθητης κερδοσκοπίας.
Ξαναβγαίνουν τα μαχαίρια στο Κοσσυφοπέδιο
Το επόμενο κομμάτι του παζλ στο υποτιθέμενα «ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο προωθούν ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ. Μετά την προώθηση της μονομερούς κήρυξης ανεξαρτησίας πριν δύο χρόνια, τώρα επιδιώκουν την καθυπόταξη και των υπόλοιπων σερβοκατοικούμενων περιοχών που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του προτεκτοράτου και διατηρούσαν ως σήμερα (μία δεκαετία από τις επιδρομές του ΝΑΤΟ) στενούς δεσμούς με το Βελιγράδι....
Αυτά τουλάχιστον διαφαίνονται και από την πρόσφατη συνεδρίαση υψηλόβαθμων αξιωματούχων που απαρτίζουν την κατ' ευφημισμόν «Διεθνή Ομάδα Καθοδήγησης» για το Κοσσυφοπέδιο στη Βιέννη, αλλά και από τις παρασκηνιακές και μη προσπάθειες που καταβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση στις Βρυξέλλες οι αρχιτέκτονες της υποτιθέμενης «σταθερότητας» στα Βαλκάνια (δηλαδή του πλήρους αλλυσοδεσίματος της περιοχής στο ιμπεριαλιστικό άρμα ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ).
Και πού να φθάσουμε στο καλοκαίρι, όταν θα ανακοινωθεί η (διφορούμενη όπως προεξοφλείται) απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Διαιτησίας για τη νομιμότητα ή όχι της «ανεξαρτησίας» του προτεκτοράτου...
Νομιμοποίηση των μεταναστών
Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές των μεταναστών, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεκομμένα από τη συνολική πολιτική των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ, όλων των καπιταλιστικών κρατών - των χωρών προέλευσης, διέλευσης και υποδοχής μεταναστών - της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι να αυξηθεί η ελεγχόμενη κινητικότητα μεταναστών, να ενσωματωθούν στο σύστημα του κεφαλαίου, ως οι πιο ευάλωτοι στην ακραία εκμετάλλευση, στο ξεζούμισμα, αυτούς θέλουν ως «νόμιμους» μετανάστες. Οι υπόλοιποι να καταστέλλονται αμείλικτα, γι' αυτό τους κρατούν στην «παρανομία». Οπως κάθε νομοσχέδιο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έτσι και το συγκεκριμένο, «πατά» πάνω σε υπαρκτά προβλήματα, αλλά έρχεται να τα «λύσει» σε βάρος των μεταναστών. Γιατί δεν τους νομιμοποιεί τους μετανάστες, αλλά μέσω της ιθαγένειας, τους καθιστά όμηρους της εκάστοτε κυβέρνησης.
Ολα τα μεγάλα προβλήματα της πλειοψηφίας των μεταναστών, που τους καθιστούν τα πιο φθηνά εργατικά χέρια, παραμένουν και οξύνονται: Η καταστολή της μετανάστευσης μέσα κι έξω από τα σύνορα, ο Γολγοθάς της νομιμοποίησης, τα εμπόδια για την οικογενειακή επανένωση, τη χορήγηση ασύλου, η απαγόρευση να ταξιδέψουν προς όποια χώρα της ΕΕ επιθυμούν... Ο πρωθυπουργός το είπε προχτές στη Βουλή ξεκάθαρα: Το μέτρο αφορά μόνο τους «νόμιμους». Για τους υπόλοιπους συνεχίζεται ο βούρδουλας. Μόνο που απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχιστεί ο βούρδουλας με συναίνεση, είναι να προχωρά η χωρίς αντιστάσεις υποταγή τους στο ξεζούμισμά τους ως το μεδούλι, για να βγάζει κέρδη η εργοδοσία. Επιμένοντας στο διαχωρισμό που θέλουν να καθιερώσουν με τη λογική «νόμιμοι - παράνομοι», επινόηση των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους. Επιπλέον, αντί να νομιμοποιούνται οι γονείς των παιδιών που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην Ελλάδα, γιατί έτσι προστατεύονται και τα παιδιά από την απέλαση των γονιών, αποτελεί προϋπόθεση να είναι κι οι δύο γονείς νόμιμοι προκειμένου τα παιδιά να αποκτήσουν νομιμότητα! Και τη νομιμότητα την αποκτούν μόνο μέσω της ιθαγένειας, άλλη επιλογή δεν υπάρχει! Εκβιαστική λογική ενσωμάτωσης που δε δίνει επιλογή στους μετανάστες και εξακολουθεί να εξαιρεί από δικαιώματα την πλειονότητα των μεταναστών.
Η κοσμοπολίτικη άποψη που αποθεώνει την απόδοση ιθαγένειας χωρίς να κοιτά την ουσία από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, ξεσηκώνοντας επίσης την εθνικιστική άποψη που ζητά να τους ρίξουν στον Καιάδα, πρέπει να απορριφθεί. Το όλο θέμα πρέπει να μπει στην ταξική του διάσταση. Ακόμη κι αν χορηγούνταν ιθαγένεια σε όλους τους μετανάστες, αυτό δεν θα άλλαζε την ταξική κατάσταση των μεταναστών. Παράδειγμα, οι προλετάριοι των υποβαθμισμένων γαλλικών προαστίων είναι Γάλλοι πολίτες. Τα επιχειρήματα που προβάλλονται ότι με την ιθαγένεια, τα παιδιά των μεταναστών αποκτούν την ασφάλεια ότι ανήκουν κάπου, ότι αναγνωρίζονται ως πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις, ότι θα ακούγεται περισσότερο ο λόγος τους κλπ. εντάσσονται στη λογική της τυπικής και ψευδεπίγραφης ισότητας και ελευθερίας που παρέχει το αστικό σύστημα για να κρύψει την πραγματική, βαθιά ανισότητα και τη στέρηση της ελευθερίας στους παραγωγούς του πλούτου, να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Είναι το καρότο, ενώ το μαστίγιο της εκμετάλλευσης θα συνεχίσει να χτυπάει την εργατική τάξη ανεξαρτήτου προέλευσης. Γι' αυτό πρωταρχικό ζήτημα είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.
Ελένη ΜΑΪΛΗ
«Στρατηγική» ευρω-επίθεσης
Παπαγεωργίου Βασίλης
Η αγωνία των εργαζομένων για την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες δεν αφορά βέβαια το αν θα υπάρξει πρωτοβουλία για τη «διάσωση» της χώρας μας ή του «ευρωπαϊκού νότου» ή αν θα πάρουν αποφάσεις οι 27 ηγέτες, προκειμένου να «θωρακίσουν» το ευρώ από τις επιθέσεις των κακών κερδοσκόπων. Το αντίθετο ισχύει. Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών και τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ εκφράζουν τα συμφέροντα των «αγορών» και αξιοποιούν τις επιθέσεις τους για να επιταχύνουν τις διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή την ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαών. Αυτός ακριβώς είναι ο πραγματικός στόχος της συνόδου κορυφής, πράγμα που φαίνεται πολύ καθαρά από την επιστολή που έστειλε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χ. Βαν Ρομπουί στους ηγέτες της ΕΕ. «Η οικονομική κρίση έχει αυξήσει την αίσθηση του επείγοντος για να επικεντρωθούν οι προσπάθειές μας στον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των κρατών - μελών», όσον αφορά την οικονομική στρατηγική, τονίζει, επισημαίνοντας αμέσως μετά ότι οι ρυθμοί στις «διαρθρωτικές αλλαγές» δεν είναι αρκετά υψηλοί. Ακριβώς γι' αυτό ετοιμάζουν τη νέα στρατηγική της Λισαβόνας μέχρι το 2020, προκειμένου να διασφαλίσουν την «αειφόρο» κερδοφορία των μονοπωλίων, συμπιέζοντας όσο μπορούν το λεγόμενο εργατικό κόστος, δηλαδή κάνοντας πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Μάλιστα, προκειμένου να γίνει «πιο ελεύθερη» η συζήτηση, η σύνοδος θα γίνει έξω από το κτίριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε μια «βιβλιοθήκη» των Βρυξελλών...
Γρηγοριάδης Κώστας
Μέτρα για όλους!
Γρηγοριάδης Κώστας
Για όσους έχουν ακόμα αμφιβολίες για το γενικευμένο χαρακτήρα και το εύρος των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που η μία μετά την άλλη οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων στην κοινωνία, δεν έχει παρά να δει τι ακριβώς συμβαίνει ακόμα και σε χώρες που περιμένουν στην ...ουρά για να ενταχθούν στο ευρώ.
Η ρουμανική κυβέρνηση, ακολουθώντας τη «γραμμή» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και περιφρονώντας κατάφωρα το πρόβλημα των εξευτελιστικών εισοδημάτων στη χώρα, προχώρησε στην εφαρμογή των ελαστικών μορφών απασχόλησης, επειδή, λέει, «εκτιμάται ότι με το καθεστώς της part time απασχόλησης, θα βρεθεί απασχόληση για 200.000 εργαζόμενους»... Ο καθένας καταλαβαίνει ότι λόγος γίνεται για την εισαγωγή συστήματος υποαπασχόλησης και άρα ακόμα πιο κουτσουρεμένης αμοιβής. Αυτό έγινε πριν από αρκετά χρόνια στις θεωρούμενες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, αυτό έγινε πριν από μια δεκαετία στη χώρα μας, αυτό γίνεται και για τις χώρες που αναμένεται να γίνουν μέλη της ΟΝΕ και να... γευτούν το ευρώ.
Από τη μισοαπασχόληση των εργαζομένων στη Ρουμανία, αναμένεται να μειωθούν τα φορολογικά έσοδα, αφού θα μειωθούν τα φορολογητέα εισοδήματα των εργαζομένων, ωστόσο - όπως ξεδιάντροπα λένε οι κυβερνώντες της συγκεκριμένης χώρας - «η ελαστική απασχόληση θα βοηθήσει στη μείωση των λειτουργικών εξόδων των επιχειρήσεων».
Η «δίκαιη» αγροτική πολιτική
Είναι γνωστό ότι πολλοί είναι οι φτωχοί αγρότες που αναγκάζονται να κάνουν δεύτερο και τρίτο μεροκάματο για να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια αυτοί και οι οικογένειές τους. Η κυβέρνηση αυτούς τους αγρότες, τους χαρακτηρίζει «μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες», τους μειώνει ακόμα περισσότερο το πενιχρό τους εισόδημα, τους αποκλείει από επιδοτήσεις και αποζημιώσεις, με σκοπό να τους πετάξει εκτός αγροτικής παραγωγής.
Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχουν περιπτώσεις ιδιοκτητών μεγάλων εκτάσεων που έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν τεράστια ποσά ως επιδοτήσεις για αγροτικές δραστηριότητες. Αυτοί χαρακτηρίζονται «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες και τυγχάνουν όλων των οικονομικών προνομίων είτε είναι επιδοτήσεις είτε αποζημιώσεις.
Η περίπτωση - δεν είναι η μοναδική - της μονής Αγ. Διονυσίου στο Λιτόχωρο είναι χαρακτηριστική. Πρόσφατα, για τις αγροτικές δραστηριότητές της, η συγκεκριμένη μονή ενισχύθηκε με 850.000 ευρώ από το πακέτο των αγροτικών ενισχύσεων που προβλέπει η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Επιπλέον, ήδη, σε χώρο ιδιοκτησίας της μονής, λειτουργούν τυροκομείο, κηροποιείο, χοιροστάσιο, πτηνοτροφείο, ενώ τώρα διεκδικεί έκταση 6.000 στρεμμάτων για να χτίσει συνεδριακό κέντρο, ξενοδοχείο, σφαγείο και μονάδα τυποποίησης κρεάτων. Γι' αυτό το γεγονός κάτοικοι και φορείς της περιοχής αντιδρούν έντονα.
Το παραπάνω είναι ένα μόνο παράδειγμα τού πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και η προηγούμενη της ΝΔ, τη «δίκαιη αγροτική πολιτική» που στην πραγματικότητα, στέλνει στην εξαθλίωση τους φτωχούς αγρότες και μοιράζει δισεκατομμύρια ευρώ σε κάθε λογής καπιταλιστές «αγρότες»...
Μεταλλαγμένες σκοτούρες...
«Nα προχωρήσει γρήγορα για να ξεφορτωθεί το πρόβλημα αυτό που τον ταλαιπώρησε κατά την πρώτη του θητεία», θέλει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ. Μπαρόζο, όπως μετέδωσαν ευρωπαϊκά ειδησεογραφικά πρακτορεία, επικαλούμενα ανώνυμες «πηγές» της ΕΕ. H «σκοτούρα» του προέδρου της Επιτροπής αφορά την ανανέωση της άδειας καλλιέργειας του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού «ΜΟΝ 810» της αμερικανικής «Μonsanto» και την αδειόδοτηση της επίσης μεταλλαγμένης πατάτας «Amflora», της γερμανικής BASF. Και πώς να μην προβληματίζονται στην Επιτροπή, αφού σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις της BASF, εάν επιτραπεί τελικά η καλλιέργεια της εργαστηριακής της πατάτας, θα έχει ετήσια έσοδα από 30 έως 40 εκατομμύρια ευρώ... Μέχρι σήμερα, υπό την πίεση μεγάλης μερίδας επιστημόνων αλλά και ευρύτερα των λαών της Ευρώπης, τα μεταλλαγμένα δεν καλλιεργούνται, τουλάχιστον επισήμως και σίγουρα όχι μαζικά. Ωστόσο οι πολυεθνικοί κολοσσοί δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τις προσπάθειές τους, οπότε και το επόμενο διάστημα να αναμένουμε εξελίξεις και από αυτό το «μέτωπο».
Πόλεμο στον πόλεμο του κεφαλαίου
Η εφ' όλης της ύλης επίθεση του κεφαλαίου, των κομμάτων του, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» που σιγοντάρουν, τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για το χτύπημα του εισοδήματος, του Ασφαλιστικού, του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, την επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, είναι πόλεμος ενάντια στους εργάτες, στους φτωχούς αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες, στη νεολαία των λαϊκών στρωμάτων. Τα κοινά συμφέροντα αυτών των λαϊκών δυνάμεων εκφράζει και ο ενιαίος αγώνας τους με τη σημερινή απεργία.
Οι «μεταρρυθμίσεις», οι «διαρθρωτικές αλλαγές», οι «αναγκαίες αναδιαρθρώσεις», που εμφανίζονται ως «εθνική υπόθεση για να βγούμε από την κρίση», δεν είναι μέτρα προσωρινού χαρακτήρα. Είναι μέτρα που έχει ανάγκη μόνο το κεφάλαιο για να εξασφαλίσει την κερδοφορία του, ανεβάζοντας το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το ίδιο συμβαίνει σε όλη την ΕΕ και είναι η στρατηγική των ευρωπαϊκών μονοπωλίων που έχει σχεδιαστεί εδώ και χρόνια, πολύ πριν τη σημερινή καπιταλιστική κρίση. Σήμερα εμφανίζονται ως απαραίτητα, με τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος κινδυνολογίας και τρομοκρατίας περί πτώχευσης (από τα αστικά κόμματα και τα μέσα «ενημέρωσης» του κεφαλαίου), ώστε να δημιουργείται «μαζική ψυχολογία συναίνεσης».
Σε χώρες όπως Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, κ.ά., γίνεται ακριβώς η ίδια επίθεση στα λαϊκά στρώματα, που έχει συναποφασιστεί από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στην ΕΕ. Με περικοπές μισθών, επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, του δουλεμπορίου των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων, μείωση του «μη μισθολογικού κόστους εργασίας», με την προώθηση της ανταποδοτικότητας στην Ασφάλιση και την επέκταση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για δουλειά ως τον τάφο. Η περίθαλψη παραδίδεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο για να πουλάει υπηρεσίες στο λαό και να αυγαταίνει τα κέρδη του. Παρόμοια με τα αντιλαϊκά μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ανακοίνωσε και η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Θαπατέρο στην Ισπανία.
Οι αστικές δυνάμεις «ποντάρουν» στο γεγονός ότι έχουν μαζί τους την «πέμπτη φάλαγγα», τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό και τις δυνάμεις του οπορτουνισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες τα συνδικάτα εδώ και χρόνια έχουν συμβάλει στην ταξική συνεργασία, στους κοινωνικούς διαλόγους της απάτης. Στην Ιταλία, στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», πριν λίγο καιρό δέχτηκαν και έβαλαν τους εργάτες με δημοψήφισμα να αποφασίσουν περικοπές μισθών, πετσόκομμα δικαιωμάτων. Στη Γερμανία χρόνια τώρα δουλεύεται η «κοινωνική συναίνεση». Στην Ισπανία η πλειοψηφία των συνδικάτων δέχεται να κάτσει στο τραπέζι για να «διαπραγματευτεί τι θυσίες θα κάνουν οι εργαζόμενοι», δηλαδή τι θα χάσουν από τα κεκτημένα με αγώνες δικαιώματα. Σε αυτές τις χώρες αναδεικνύεται με τραγικό τρόπο η απουσία ταξικά προσανατολισμένου εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Οι αγωνιστικές ασυμβίβαστες δυνάμεις είναι τόσο αδύναμες, που στις πλάτες των εργατών «χορεύει» το κεφάλαιο.
Είναι φανερό ότι η επίθεση του κεφαλαίου είναι παντού η ίδια, ενιαία ενάντια στους λαούς. Στη χώρα μας, το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ οργανώνουν την ταξική αντεπίθεση. Μαζί και η ΠΑΣΥ και η Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα των ΕΒΕ. Κόντρα στο μαύρο μέτωπο της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Διεκδικούν ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους προβάλλοντας τη μόνη προοπτική που μπορεί να έχουν οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου. Με την αντιμονοπωλιακή πάλη να διεκδικήσουν τη λαϊκή εξουσία για να οργανώσουν τη λαϊκή οικονομία, για τη δική τους ευημερία.
2η Εκδοση 
Feeds
