Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα και ο νόμος αφορά ελάχιστους και για ελάχιστα, τότε γιατί τον φέρνει; Και αν είναι έτσι, τότε γιατί η εργοδοσία στη διαβούλευση δεν κρύβει τη χαρά της για το νομοσχέδιο, ζητώντας μάλιστα περισσότερα κι από αυτά που της προσφέρει; Η αλήθεια είναι ότι το νομοσχέδιο αποτελεί τομή στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, επειδή ενισχύσει την τάση που ούτως ή άλλως υπάρχει για διευθέτηση χωρίς όρια και προϋποθέσεις. Απ' αυτήν τη σαρωτική τάση στην αγορά εργασίας δεν θα γλιτώσει κανείς, ανεξάρτητα από το πόσο άμεσα θίγεται σε αυτή τη φάση από τη συγκεκριμένη ανατροπή. Οπως έγινε άλλωστε και με το 6ήμερο: Η κυβέρνηση το «πάρκαρε» με τον νόμο που ψήφισε και αφού διαμόρφωσε μια νέα, χειρότερη κανονικότητα στην αγορά εργασίας, είναι τώρα στην ευχέρεια του κάθε εργοδότη (π.χ. στην αναπτυσσόμενη πολεμική βιομηχανία) να το χρησιμοποιήσει ως ένα ακόμα εργαλείο έντασης της εκμετάλλευσης.

«Πριν από έξι χρόνια, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, η Ελλάδα ήταν μια μικρή αχνή κουκκίδα στην ενεργειακή αγορά της Ευρώπης. Εισάγαμε αρκετό φυσικό αέριο για να καλύψουμε τις δικές μας ανάγκες, περίπου 6 δισ. κυβικά μέτρα. Σήμερα, 17 δισ. κυβικά μέτρα διέρχονται από την Ελλάδα, καθώς είμαστε πάροχος ενεργειακής ασφάλειας για τα Βαλκάνια. Και το αέριο που εισέρχεται στο σύστημα μέσω της Αλεξανδρούπολης μεταφέρεται έως την Ουκρανία. Καταλαβαίνετε την τεράστια δυναμική της Ελλάδας στο να διαδραματίσει έναν ρόλο που εκτείνεται πολύ πέρα από τα σύνορά μας». Αυτά έλεγε ο πρωθυπουργός σε ομογενείς στη Νέα Υόρκη, περιγράφοντας τον διακαή πόθο της αστικής τάξης και όλων των κομμάτων της να γίνει η χώρα «κόμβος» για τα αμερικανικά ενεργειακά και άλλα σχέδια στην περιοχή. Ξέχασε όμως μερικές «λεπτομέρειες»... Οπως ότι η «τεράστια δυναμική» της χώρας έχει για προαπαιτούμενο τη βαθύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά μέτωπα της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, η οποία βάζει σε κίνδυνο τον λαό και είναι μόνιμη απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα. Προαπαιτούμενο είναι επίσης η συμμετοχή σε κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, που εκτινάσσουν το ενεργειακό κόστος για τον λαό. Ολα αυτά δεν «έτυχαν». Για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του μπορεί να είναι «λεπτομέρειες» μπροστά στα κέρδη, αλλά για τον λαό είναι «εικόνα από το μέλλον», που κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να σφραγίσει αυτός με την πάλη του τις εξελίξεις.

Μετά τις οδηγίες για το κουτί των 72 ωρών, με ξηρά τροφή, νερό και φάρμακα, σειρά έχει η νέα «σύσταση» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στα νοικοκυριά για το «ενδεχόμενο κρίσης». Ο τίτλος της σχετικής έκθεσης είναι «Παραμείνετε ψύχραιμοι και να κουβαλάτε μετρητά» («keep calm and carry cash»). Μ' αυτήν συστήνουν στα νοικοκυριά να κρατάνε μετρητά στο σπίτι, επειδή - όπως λένε - η ζήτηση για χαρτονομίσματα αυξάνεται σημαντικά κάθε φορά που προκύπτει αναταραχή. Είναι αποκαλυπτικό το παράδειγμα της Ισπανίας πριν από λίγους μήνες, όπου το μπλακ άουτ έριξε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα συναλλαγών και όποιος δεν είχε έστω και λίγα ευρώ στην τσέπη, δεν μπορούσε να αγοράσει ούτε νερό! Τέτοιες «κρίσεις» λειτουργούν ως πρόβα τζενεράλε για τη διαχείριση πολεμικών καταστάσεων και με τέτοια κριτήρια αξιολογούνται από το κράτος και την Πολιτική Προστασία, που οργανώνεται ολοένα και περισσότερο με όρους ΝΑΤΟ. Ο λαός όμως σε τέτοιες συνθήκες δεν έχει κανέναν λόγο να ακολουθεί τις συστάσεις τους. Καμιά «ψυχραιμία» απέναντι σ' εκείνους που τον σέρνουν στον βούρκο του ιμπεριαλιστικού πολέμου! Κι αντί να ψάχνει φραγκοδίφραγκα στην τσέπη του, να παλέψει για να γκρεμίσει το σάπιο σύστημα και να απολαύσει επιτέλους ο ίδιος τον πλούτο που παράγει.