Σχολείο στη Φαλάνη Λάρισας μέσα στη λάσπη

Παρά τις προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση στους πληγέντες, ήδη υπάρχουν «κόφτες» και αποκλεισμοί και όπως έχει συμβεί σε άλλες καταστροφές, όταν κοπάζει ο «πόλεμος» των εντυπώσεων από τα κυβερνητικά επιτελεία, οι ελάχιστες αποζημιώσεις καθυστερούν.

Την αγωνία των πληγέντων μεγαλώνει, ενόψει και του χειμώνα, η απουσία ουσιαστικής συζήτησης για την ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής, αλλά και η καθυστέρηση στην αποκατάσταση ζημιών, όπως ο καθαρισμός ρεμάτων, η απομάκρυνση φερτών υλικών από δρόμους, γέφυρες κ.ά.

Παράλληλα, ο λαός της Θεσσαλίας βρίσκεται αντιμέτωπος με μια επικίνδυνη κατάσταση για την υγεία του. Ενδεικτικό των κινδύνων που υπάρχουν είναι το ότι έχουν επιβεβαιωθεί στις πλημμυρισμένες περιοχές εκατοντάδες περιστατικά λοίμωξης του αναπνευστικού και κρούσματα γαστρεντερίτιδας.

Οι ζημιές στο δίκτυο ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, ακόμα και στις πρωτεύουσες των νομών, κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή για χιλιάδες ανθρώπους.

Χωριά της Λάρισας είναι ακόμα κάτω από τα νερά

Την ίδια ώρα, χιλιάδες μαθητές περιμένουν ακόμα το πρώτο κουδούνι, με τα προβλήματα να μην έχουν αποκατασταθεί, ενώ και χιλιάδες φοιτητές που σπουδάζουν στα τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο δεν γνωρίζουν πότε θα συνεχιστεί η εξεταστική τους και πότε θα ξεκινήσει το νέο εξάμηνο.

Στη Λάρισα σύμφωνα με μια πρώτη καταγραφή των ζημιών περίπου 2.500 σπίτια έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, όπως και 1.000 μικροεπιχειρήσεις και πάνω από 200 βιομηχανίες.

Ο κάμπος του δήμου Αγιάς και του δήμου Κιλελέρ εξακολουθεί να είναι πλημμυρισμένος. Πάνω από 500 εκατ. κυβικά νερού είναι στον κάμπο της Λάρισας, χωρίς κάποια ορατή και άμεση λύση να αποστραγγιστεί. Πάνω από 200.000 στρέμματα με βαμβάκι, σιτηρά, τριφύλλι και δενδρώδεις καλλιέργειες είναι κάτω από το νερό, η στάθμη του οποίου είναι από 2 μ. έως και 6 μ., σε σημεία δηλαδή η στάθμη είναι ψηλότερη και από αυτή της λίμνης Κάρλας.

Συνεχίζονται με αργούς ρυθμούς η αποκομιδή των νεκρών ζώων και οι έλεγχοι σε σπίτια και καταστήματα που έχουν υποστεί ζημιές. Δύο είναι τα σχολεία στη Λάρισα που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα, στη Γιάννουλη στις Εργατικές Κατοικίες και στη Φαλάνη, με τους μαθητές να έχουν ενημερωθεί ότι θα μεταφερθούν σε άλλα σχολεία.

Αντιμέτωποι με την εγκατάλειψη από το κράτος βρίσκονται χιλιάδες άνθρωποι και στον νομό Τρικάλων, κύρια στον δήμο Φαρκαδόνας.

Οι δρόμοι τόσο στη Φαρκαδόνα όσο και στα γύρω χωριά εξακολουθούν να έχουν νερά και λάσπες. Μεγάλη ζημιά έχουν υποστεί σπίτια σε αυτές τις περιοχές, ενώ στο Κεραμίδι τα σπίτια είναι ακόμη σκεπασμένα με νερό. Ανθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας φιλοξενούνται άλλοι σε συγγενικά σπίτια στην Οιχαλία και στο Πετρωτό και άλλοι σε άλλες περιοχές της Θεσσαλίας. Η αγωνία για το πότε θα μπουν στα σπίτια τους είναι έκδηλη, αφού πολλά από αυτά είναι ακατάλληλα να κατοικηθούν.

Ανάλογη είναι η κατάσταση στον Παραπόταμο, στο Γλίνος, στο Βαλομάνδρι, στα Μεγάλα Καλύβια, στη Φωτάδα, στη Φανερωμένη και τους Γεωργανάδες. Προβλήματα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το κέντρο της πόλης των Τρικάλων, όπου σε αρκετά υπόγεια γίνονται ακόμη αντλήσεις νερού, ενώ σε σημεία της πόλης το νερό αναβλύζει. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στις συνοικίες γύρω από την πόλη των Τρικάλων. Αφόρητη ήταν μέχρι και χτες η δυσοσμία ακόμη και στο κέντρο της πόλης.

Στο μεταξύ, η οδική σύνδεση Κεραμιδίου και Βλοχού του δήμου Καρδίτσας δεν έχει αποκατασταθεί. Μεγάλο πρόβλημα είναι και το γεγονός ότι περιοχές που επλήγησαν έντονα, όπως η Φαρκαδόνα, δεν έχουν ενταχθεί στην «κόκκινη ζώνη», ώστε ο κόσμος να αποζημιωθεί για τα σπίτια που έχασε.

Σχετικά με την υδροδότηση στην περιοχή του Βόλου, η ακαταλληλότητα του νερού για πόση παραμένει, ενώ οι προβλέψεις κάθε άλλο παρά αισιόδοξες είναι. Κι αυτό παρά τις χτεσινές ανακοινώσεις της 5ης ΥΠΕ ότι το νερό που παρέχεται, πλέον, από τη ΔΕΥΑΜ είναι κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση και χρήση, εκτός από ανθρώπους με ειδικά προβλήματα υγείας, όπως υπερτασικούς και όσους ακολουθούν δίαιτα φτωχή σε αλάτι, εξαιτίας της σχετικά υψηλής αλατότητας. Χωρίς πόσιμο νερό παραμένουν και οι Δημοτικές Ενότητες Πορταριάς, Μακρυνίτσας και Ιωλκού, καθώς και οι οικισμοί Χανίων και Δρακείας, λόγω μη αποκατάστασης της χλωρίωσης.

Τις πληγές τους συνεχίζουν να μετρούν και οι κάτοικοι του Πηλίου. Στον δήμο Ζαγοράς - Μουρεσίου υπάρχουν κομμένοι δρόμοι και κατεστραμμένες γέφυρες.

Η δύναμη της αλληλεγγύης και του αγώνα «λάμπει» αυτές τις μέρες και στον Παλαμά Καρδίτσας. Δεν είναι μόνο η λειτουργία του Στεκιού Αλληλεγγύης, οι καθημερινές σκηνές όπου ο ένας κάτοικος βοηθάει τον άλλον σε ό,τι χρειαστεί.

Είναι και η λειτουργία για 3η μέρα του Ιατρείου Αλληλεγγύης, που στήθηκε από την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας και την Ενωση Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας Νομού Καρδίτσας, και συνεχίζει να προσφέρει περίθαλψη και ό,τι άλλο χρειαστεί στους πληγέντες του Παλαμά.

Το στήσιμο του Ιατρείου Αλληλεγγύης ήταν επιτακτική ανάγκη, με δεδομένο ότι το Κέντρο Υγείας Παλαμά υπέστη καταστροφές και προσωρινά στεγάζεται στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαμά, ενώ την ίδια ώρα ο λαός της περιοχής παραμένει εκτεθειμένος στον κίνδυνο διάδοσης μολυσματικών ασθενειών, καθώς παρά τις πρωτοβουλίες και τις διεκδικήσεις που προβάλλουν από την πρώτη μέρα η ΟΕΝΓΕ και οι τοπικές Ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών, κυβέρνηση και Τοπική Διοίκηση κινούνται και σε αυτόν τον τομέα με αργούς ρυθμούς, ρίχνοντας το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλον, π.χ. σε σχέση με την απομάκρυνση των ψόφιων ζώων, ενώ ταυτόχρονα επιμένουν να κινούνται στην πεπατημένη της επίκλησης της «ατομικής ευθύνης».

Παράλληλα, τα προβλήματα συσσωρεύονται καθημερινά, μαζί με την έλλειψη ενημέρωσης για τα θέματα δημόσιας υγείας, παραμένουν οι ελλείψεις σε συγκεκριμένο φαρμακευτικό υλικό, όπως αντιτετανικοί οροί, ενώ ιδιαίτερα σοβαρά είναι τα θέματα ψυχικής υγείας του πληθυσμού, μακροχρόνια και βραχυπρόθεσμα.

Σ' αυτόν τον χώρο, στην πλατεία Συντριβανιού, λειτουργούν παθολογικό ιατρείο, παιδιατρικό, χειρουργικό, ορθοπεδικό και ένα για λοιμώδη νοσήματα. Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν περίπου 25 γιατροί από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, καθώς και νοσηλευτές.

Μαζί με τη λειτουργία του Ιατρείου Αλληλεγγύης, οι Ενώσεις των γιατρών συνεχίζουν να απαιτούν από κυβέρνηση και κράτος να πάρουν άμεσα μέτρα για την υγεία και την περίθαλψη του λαού.

Σε αυτά περιλαμβάνονται τα εξής:

-- Να διοριστούν με έκτακτες διαδικασίες (έλεγχο τυπικών προσόντων) όλοι οι γιατροί και λοιποί υγειονομικοί που έθεσαν υποψηφιότητα στις πρόσφατα προκηρυγμένες θέσεις για τις δομές Υγείας της Θεσσαλίας. Εκτακτες προσλήψεις στο ΕΚΑΒ και ενίσχυση των κινητών μονάδων Υγείας και των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ.

-- Να εξασφαλιστούν ομάδες ταχείας παρέμβασης, συγκροτημένες κυρίως από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, για την παροχή άμεσης συμβουλευτικής υποστήριξης και βραχείας διάρκειας ψυχολογικής υποστήριξης σε ατομικό, ομαδικό και κοινοτικό επίπεδο.

-- Να καταγραφούν άμεσα οι ζημιές που έχουν υποστεί οι δομές Υγείας, να αποκατασταθεί το σύστημα ηλεκτροδότησης και υδροδότησης των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας.

-- Εκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ανάγκες και τη λειτουργία των δομών Υγείας. Να εξασφαλιστεί επάρκεια σε φάρμακα και υγειονομικό υλικό.

-- Να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε πόσιμο νερό, φαγητό, ρεύμα και ανάγκες υγιεινής για όλους μέχρι να αποκατασταθεί το σύστημα υδροδότησης και ηλεκτροδότησης. Εξασφάλιση μέσων ατομικής υγιεινής μέχρι την αποκατάσταση του αποχετευτικού συστήματος.

-- Να αποστραγγιστούν άμεσα οι περιοχές οι οποίες εγκυμονούν υγειονομικό κίνδυνο.

-- Αξιοποίηση των υποδομών νοσοκομείων, στρατού, ξενοδοχείων για τις ανάγκες επισιτισμού (μαγειρεία) και υγιεινής (πλυντήρια).

-- Με ευθύνη του κράτους να παρακολουθούνται οι περιβαλλοντικές παράμετροι, η επιδημιολογική επιτήρηση και παρακολούθηση των επιπτώσεων των μεταδοτικών νοσημάτων στη δημόσια υγεία.

-- Να εξασφαλιστούν οι υγειονομικές δομές με αντιτετανικούς ορούς και εμβόλια, για την κάλυψη της ασφάλειας των πολιτών που συρρέουν καθημερινά, αδυνατώντας να τα προμηθευτούν από τα φαρμακεία, λόγω ελλείψεων.

-- Να γίνει προληπτικός αεροψεκασμός του Θεσσαλικού Κάμπου, για την πρόληψη ασθενειών σχετιζόμενων με τα κουνούπια (Ιός Δυτικού Νείλου, ελονοσία κ.λπ.).

Το τελευταίο 24ωρο στη Θεσσαλία προσήλθαν στα Επείγοντα των νοσοκομείων 1.236 άνθρωποι. Εντοπίστηκαν 45 νέα κρούσματα γαστρεντερίτιδας και 101 με λοίμωξη του αναπνευστικού, σε 5 δείγματα διαπιστώθηκαν εντεροπαθογόνα και συμπληρωματικά ένα ακόμη κρούσμα σαλμονέλας το οποίο συνδέεται με τις πλημμύρες.

Σύμφωνα με την 5η ΥΠΕ, τα κρούσματα λοίμωξης του αναπνευστικού πιθανόν συνδέονται με την αύξηση της θετικότητας στην Covid στις πληγείσες περιοχές. Το συγκεκριμένο 24ωρο έγιναν 5 νέες νοσηλείες με γαστρεντερίτιδα και 7 με λοίμωξη του αναπνευστικού. Στην ΠΕ Λάρισας εντοπίστηκαν δύο πιθανά κρούσματα λεπτοσπείρωσης, τα οποία είναι υπό στενή ιατρική παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον διοικητή της 5ης ΥΠΕ, ο θάνατος πολίτη δεν φαίνεται να συνδέεται με λεπτοσπείρωση.

Μετά από 15 μέρες η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σήμερα θα πραγματοποιηθεί εμβολιασμός σε παιδιά έναντι της ηπατίτιδας Α. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει μόνο 568 αντιτετανικοί εμβολιασμοί. Σε σχέση με τις οστρακοκαλλιέργειες σε Πιερία και Θεσσαλονίκη, δεν παρουσιάζουν ορατή φερτή ύλη, αλλά έκλεισε προληπτικά μία ζώνη στην Πιερία, η οποία βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Πηνειού.

Ενώ συνεχίζεται η συγκέντρωση υλικής βοήθειας από σωματεία και φορείς σε όλη την Ελλάδα για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, κάνοντας πράξη την εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης οργανώνουν το ερχόμενο Σάββατο 23 Σεπτέμβρη αποστολή ομάδας εργαζομένων. Εργάτες και υπάλληλοι θα πάνε στα χωριά που επλήγησαν από τις πλημμύρες, για να βοηθήσουν στους καθαρισμούς και σε ό,τι άλλο χρειαστεί.

Η πολύτιμη αυτή βοήθεια δίνει συνέχεια στην έμπρακτη αλληλεγγύη στους κατοίκους που έχουν αφεθεί αβοήθητοι, όπως εκδηλώθηκε και την προηγούμενη Κυριακή από εκατοντάδες εργαζόμενους και αγωνιστικά συνδικάτα της Αθήνας και του Πειραιά, που πήγαν στα χωριά του κάμπου.

Καταστροφή σε κάβα ποτών

Ο αγώνας για τη συνέχιση της ζωής, πάνω στις λάσπες που άφησε πίσω του το έγκλημα που διαπράχθηκε με ευθύνη κυβέρνησης, περιφερειακών και δημοτικών αρχών, τώρα ξεκινά.

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης και των τοπικών αρχών όχι μόνο δεν προκαλούν ανακούφιση στους πληγέντες αλλά αντίθετα μεγαλώνουν την οργή τους, αφού είναι μακριά από τις ανάγκες τους, ενώ πάντα υπάρχει ο φόβος ότι ακόμα κι αυτές θα μείνουν στα χαρτιά, ή θα δοθούν τελικά με πολύ κόπο και με το σταγονόμετρο.

Αλλωστε, ένα κράτος και μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζουν την προστασία του λαού ως κόστος, που θέλουν να το μειώσουν ή και να απαλλαγούν από αυτό, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και την αποζημίωσή του από τις κάθε είδους καταστροφές.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με πληγέντες επαγγελματίες και εμπόρους της Λάρισας, οι οποίοι, με το δικό τους ζωντανό παράδειγμα, αποκαλύπτουν τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού, τον εμπαιγμό πίσω από τις μεγαλόστομες κυβερνητικές εξαγγελίες.

Κατεστραμμένο μηχανουργείο

«Δεν έχουμε πάρει ούτε το πρώτο έκτακτο βοήθημα, των 4.000 ευρώ, και δεν μπορούμε να ζήσουμε, αφού η καταστροφή που πάθαμε ήταν μεγάλη και όλες αυτές τις μέρες δεν έχουμε δουλέψει. Παρόλο που κι αυτά τα χρήματα είναι πολύ λίγα και δεν φτάνουν, τα χρειάζομαι τώρα για να μπορέσω να ζήσω. Τα ενοίκια, οι άλλες υποχρεώσεις τρέχουν και εμείς έχουμε μείνει χωρίς εισόδημα όλες αυτές τις μέρες και δεν ξέρουμε και για πόσο ακόμα», μας λέει γεμάτος αγανάκτηση.

Αναφορικά με τις αποζημιώσεις τονίζει: «Μας είπαν ότι αυτές δεν θα ξεπεράσουν το 70% της ζημιάς και θα πρέπει να πάρουμε και δάνειο για το υπόλοιπο ποσοστό. Μας ρωτάνε αν θα μπορούμε να ξεχρεώσουμε; Και πότε θα τις πάρουμε, όταν η καταγραφή των ζημιών προχωρά με ρυθμούς χελώνας;».

Στο διπλανό μηχανουργείο, ο ιδιοκτήτης προσπαθεί να καθαρίσει από τις λάσπες αντικείμενα, εργαλεία, μηχανήματα. Μας λέει ότι η ζημιά είναι τεράστια και καταγγέλλει την αργοπορία και την κοροϊδία που εισπράττει όλες αυτές τις μέρες από τον κρατικό μηχανισμό. Μας λέει χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ενημέρωση. Μόνο ό,τι ακούμε στα κανάλια. Δεν έχει περάσει κανένας από τις λεγόμενες επιτροπές και ενώ κλείνουμε σχεδόν δύο βδομάδες».

Ο βιοτέχνης μάς δείχνει το κατεστραμμένο εργαστήρι του

Τέλος, σχολιάζει το γεγονός ότι παρά τα μεγάλα λόγια δεν ακούει κάτι για αντιπλημμυρικά. «Με μιάμιση μέρα βροχή και μέσα στο καλοκαίρι πνιγήκαμε. Τι θα γίνει όταν θα μπει ο χειμώνας; Κανένας δεν λέει τίποτα για το αν θα γίνουν αντιπλημμυρικά έργα».

Μια κατάσταση αβεβαιότητας βιώνει και ο Αντώνης, που διατηρεί συνεργείο αυτοκινήτων στη συνοικία της Νέας Σμύρνης. Στο συνεργείο του το νερό ξεπέρασε το 1 μέτρο και κατέστρεψε μηχανολογικό εξοπλισμό, εργαλεία, ανταλλακτικά και αυτοκίνητα που είχαν μείνει μέσα.

Και αυτός μας λέει ότι η επιτροπή που πέρασε για να καταγράψει τις ζημιές τους είπε πως τα παλιά μηχανήματα δεν πρόκειται να αποζημιωθούν στο 100%. Σημειώνει χαρακτηριστικά: «Μας είπαν να αγοράσουμε καινούρια και το κράτος θα καλύψει το 20%. Αν αυτό δεν είναι κοροϊδία, τότε τι είναι; Πού θα βρούμε τα χρήματα; Τι νομίζουν, ότι έχουμε καμιά περιουσία στην άκρη;».

Προσθέτει ακόμα ότι «έχουν περάσει 10 μέρες και εγώ δεν έχω καταφέρει να δουλέψω. Πολύ φοβάμαι ότι αυτό θα κρατήσει τουλάχιστον άλλες 3 - 4 βδομάδες. Εχουμε μείνει χωρίς εισόδημα και αν δεν αγωνιστούμε θα μείνουμε και για πολύ καιρό ακόμη. Τα έξοδά μας παραμένουν, έχουμε να ταΐσουμε οικογένειες. Χρειάζεται να πιέσουμε για προκαταβολές και γρήγορες αποζημιώσεις».

Την ίδια ώρα, μας περιγράφει τον εμπαιγμό από πλευράς του κράτους, που του ζητά να βρει χαρτιά και τιμολόγια, όταν αυτά έχουν καταστραφεί από το νερό και τις λάσπες.

Αυτή είναι η απάντηση του Παναγιώτη, που διατηρεί μια μικρή βιοτεχνία δερμάτινων ειδών στη Νέα Σμύρνη, όταν τον ρωτάμε για το τι του λένε οι αρμόδιοι φορείς για την καταγραφή των ζημιών και την αποζημίωσή του.

Και σε αυτήν την επιχείρηση απουσιάζει η ενημέρωση, δεν έχει περάσει καμιά επιτροπή να καταγράψει τις ζημιές. Ο ίδιος κάνει λόγο για «αλαλούμ που επικρατεί όταν είναι να βοηθηθεί ο λαός. Δεν ξέρω αν πρέπει να ξεκινήσω να καθαρίζω τις ζώνες και τα άλλα εμπορεύματα, μπας και σώσω τίποτα ή αν πρέπει να τα αφήσω έτσι, με κίνδυνο να βγουν μύκητες παντού, προκειμένου να βεβαιώσω τους υπεύθυνους ότι έπαθα ζημιά».

Εμφανώς συγκινημένος, μας δείχνει τις ζώνες που έχουν γεμίσει λάσπες και μύκητες. Οπως ο ίδιος λέει, «όλα αυτά τα έφτιαξα με κόπο και μεράκι και τώρα καταστράφηκαν. Δεν μπορώ να τα πουλήσω πουθενά. Πώς θα ζήσω;».

Μεγάλες ζημιές έχει πάθει και ο μηχανολογικός εξοπλισμός, με τους αρμόδιους να λένε ότι αυτός δεν θα αποζημιωθεί εξολοκλήρου.

Γεμάτος οργή προσθέτει: «Δεν είναι μόνο οι ζημιές, η απώλεια εισοδήματος είναι καθημερινή. Είμαι απελπισμένος. Μόνο οι γείτονες και τα παιδιά από τα σωματεία βοηθάνε. Πιστεύω πως μόνο αν φωνάξουμε πιο πολύ μπορούμε να σώσουμε κάτι και να μην καταστραφούμε».

Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, Ομοσπονδίες, οι εκλεγμένοι με την «Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων» Λάρισας έχουν καταθέσει πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων προκειμένου να παρθούν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των βιοπαλαιστών ΕΒΕ.

Ταυτόχρονα, τις επόμενες μέρες θα πάρουν και πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πάλης σε συντονισμό και με άλλους μαζικούς φορείς. Αλλωστε, ο αγώνας, η διεκδίκηση, η αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος που έχουν για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν.

Στις άμεσες διεκδικήσεις περιλαμβάνονται τα εξής:

-- Αμεση και πλήρης καταγραφή των ζημιών σε όλες τις μικρές επιχειρήσεις που επλήγησαν στην περιοχή. Αμεση καταβολή εφάπαξ οικονομικής ενίσχυσης για την επανέναρξη της λειτουργίας τους.

-- Καταβολή αποζημίωσης στο 100% των ζημιών (χωρίς αποσβέσεις παλαιότητας και άνευ κατάθεσης τιμολογίων), προκειμένου να αντικατασταθούν πλήρως μηχανήματα, εμπορεύματα και πρώτες ύλες, οχήματα κ.λπ.

-- Καταβολή μηνιαίου επιδόματος χωρίς όρους και προϋποθέσεις για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες επιβίωσης για έναν χρόνο.

-- Απαλλαγή φόρου εισοδήματος για έναν χρόνο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του τέλους επιτηδεύματος, απαλλαγή από όλα τα δημοτικά τέλη.

-- Απαλλαγή από την καταβολή των εισφορών ατομικής ασφάλισης και επιδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα επόμενα δύο έτη.

-- Αναστολή όλων των τρεχουσών ρυθμίσεων για τα επόμενα δύο έτη σε εφορία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία. Γενναία διαγραφή χρεών.

-- Αναστολή κάθε είδους μέτρων αναγκαστικής είσπραξης, όπως κατασχέσεις, πλειστηριασμοί κ.λπ. πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης που έχουν δρομολογηθεί ή προβλέπονται να δρομολογηθούν εντός ενός έτους.

-- Επιδότηση ενοικίου επαγγελματικής στέγης στο 100% για όσο διάστημα δεν λειτουργεί η επιχείρηση.

-- Αναστολή λογαριασμών οικιακής και επαγγελματικής χρήσης σε Ενέργεια (ρεύμα, φυσικό αέριο κ.λπ.), νερό, τηλεπικοινωνίες για ένα εξάμηνο. Φθηνά τιμολόγια για τη συνέχεια για έναν χρόνο.

Την ανάγκη να επιταχυνθούν τα έργα αποκατάστασης των ζημιών στον Βόλο και να προχωρήσουν ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων, αναδεικνύει με δήλωσή του ο Αποστόλης Ριζόπουλος, υποψήφιος δήμαρχος Βόλου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Συγκεκριμένα, αναφέρει:

«Με αργούς ρυθμούς προχωρούν τα έργα αποκατάστασης των ζημιών στον Βόλο, με κίνδυνο στο ξέσπασμα της επόμενης καταιγίδας, κυρίως οι συνοικίες που ήδη πνίγηκαν, από την απουσία αντιπλημμυρικών έργων και τις κακοτεχνίες, να ξαναβρεθούν στην ίδια τραγική κατάσταση. Φαίνεται ότι συνεχίζουν κυβέρνηση, Περιφέρεια και δήμος Βόλου να μετράνε με το ίδιο ζύγι του κόστους - οφέλους την αποκατάσταση των ζημιών, με ενδεχόμενο οι κάτοικοι του Βόλου να υποστούν μια νέα καταστροφή.

Αυτήν τη στιγμή, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στις συνοικίες Παλιό Λιμεναρχείο, Νεάπολη, Νέο Δέλτα, Αγ. Ανάργυροι και Τσαλαπάτα, καθώς επίσης και στις παρόχθιες συνοικίες του Κραυσίδωνα. Ηδη έχει ανακοινωθεί κακοκαιρία με έντονα καιρικά φαινόμενα για την επόμενη βδομάδα!

Να αποσυρθούν με ταχύτερους ρυθμούς οι φερτές ύλες από τον Κραυσίδωνα και να απομακρυνθούν τα κλαδιά και οι κορμοί από τις γέφυρες. Να ριχτούν στη μάχη περισσότερα μηχανήματα και φορτηγά για την απομάκρυνση των μπάζων. Μέχρι τώρα επιχειρεί μόνο ένα μηχάνημα! Να καθαριστούν τα βουλωμένα φρεάτια και να απομακρυνθούν άμεσα τα χώματα και οι λάσπες από τους δρόμους. Στο Παλιό Λιμεναρχείο να σπάσει ο τοίχος στο λιμάνι και να αντικατασταθεί άμεσα με σιδερένια κάγκελα. Να ελεγχθεί, επίσης, το αντλιοστάσιο και να διασφαλιστεί η λειτουργία σε περίπτωση διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος. Στο Νέο Δέλτα να γίνουν καθαρισμός και εμβάθυνση του ρέματος άμεσα, μέχρι να δοθεί οριστική τεχνική λύση στο πρόβλημα».

«Το βράδυ της πλημμύρας, στις 10 μ.μ. ήρθε το τελευταίο μήνυμα του 112 στο χωριό Αγία Τριάδα της Καρδίτσας: "Μείνετε στα σπίτια σας, μη μετακινηθείτε". Από κει και πέρα δεν είχαμε καμία ενημέρωση». Τα παραπάνω μας μεταφέρει πλημμυροπαθής, με την οικογένειά του μάλιστα να θρηνεί και τον καρκινοπαθή πατέρα, λίγες μέρες μετά το πνίξιμο του κάμπου.

Η μαρτυρία είναι γροθιά στο στομάχι:

«Προσπάθησα να σώσω τα 50 πρόβατα, αρμέξιμα, σε έναν μήνα θα γεννούσαν. Δεν πρόλαβα. Το μεσημέρι τα είχα στο μαντρί, που άρχισε να πλημμυρίζει, και το βράδυ τα έβαλα στον στάβλο, που ήταν 10 πόντους πάνω από το έδαφος. Στις 2 τα ξημερώματα ξυπνάω, πάω στον στάβλο και το νερό είχε μπει περίπου 25 πόντους. Το ρεύμα είχε κοπεί. Με τον φακό βάζω ένα μοτέρ να τραβάει νερό από τα ζώα, έχοντας σίγουρο ότι δεν θα πλημμυρίσουμε. Γυρίζω στο σπίτι, απόσταση στα 30 μέτρα, και το νερό είχε φτάσει στο πρώτο σκαλί. Ακούω τη γειτόνισσα να φωνάζει "φύγετε, πλημμυρίζουμε"».

«Ετσι ενημερώθηκε όλο το χωριό, στόμα με στόμα. Εμείς ήμασταν το τελευταίο σπίτι», σχολιάζει χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας την κρατική εγκατάλειψη.

Για τον χαμό του καρκινοπαθούς πατέρα, η μαρτυρία περιγράφει την τραγωδία που έζησε η οικογένεια:

«Ο Κ. Κ., πατέρας μου, καρκινοπαθής, με οξυγόνο, 70 χρονών, δεν ήθελε να εγκαταλείψει το σπίτι και τον έβαλα με το ζόρι στο τρακτέρ. Μέχρι να μαζέψω το οξυγόνο και τα φάρμακα, το νερό είχε ανέβει επικίνδυνα. Τον πήγα στην εκκλησία του χωριού, που θεωρείται το πιο ψηλό μέρος. Ωσπου να γυρίσω να πάρω και τη μάνα μου, το νερό είχε μπει πια μέσα στο σπίτι και σε μισή ώρα είχε φτάσει στο ένα μέτρο. Η μάνα μου δεν μπορούσε να διανύσει την απόσταση από το σπίτι, την έπαιρνε το ρέμα. Πάω, την παίρνω, αλλά το τρακτέρ άρχισε να κάνει στροφές στους ιμάντες, δεν προχωρούσε. Δεν υπήρχε τίποτα, κανείς, είχαμε μόνο ο ένας τον άλλο. Οποιος είχε τρακτέρ έφευγε για την εκκλησία, αν δεν είχες έμενες σπίτι και περίμενες τι θα γίνει.

Ο πατέρας εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε σε καρέκλα στην εκκλησία, βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο. Ο,τι στεγνό ρούχο είχαν οι συγχωριανοί, το έβγαλαν και του το έδωσαν. Παίρναμε στο 112, στην Πυροσβεστική, την αστυνομία, δεν το σήκωνε κανείς. Χωρίς ρεύμα δεν μπορούσε να έχει οξυγόνο, δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Δεν είχαμε τροφή.

Με το νερό να φτάνει μέχρι τον λαιμό, νεαρά παιδιά πήραν βάρκες και έκαναν διασώσεις, αφού οι περισσότεροι στο χωριό είναι μεγάλης ηλικίας. Την επόμενη μέρα το νερό είχε καλύψει τον προαύλιο χώρο της εκκλησίας και αποφασίσαμε να πάμε σε πιο ψηλά μέρη.

Εμείς πήγαμε σε ένα φιλικό πρόσωπο που είχε διώροφο στο κέντρο του χωριού. Φτάσαμε και ήμασταν περίπου 25 άτομα μέσα στο σπίτι. Χωρίς ρεύμα, χωρίς οξυγόνο. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε μόνο ένα ελικόπτερο, το οποίο απεγκλώβιζε όσους είχαν μείνει σπίτια τους. Μια μέρα μετά ήρθε ελικόπτερο και πήρε τον πατέρα και άλλους αρρώστους, που μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Καρδίτσας.

Το νοσοκομείο είχε φρακάρει. Εβαζαν τον κόσμο όπου χωρούσε, στο Καρδιολογικό κ.α. Γιατροί και νοσηλευτές έκαναν ό,τι μπορούσαν, ζητούσαν φάρμακα, γιατί υπάρχουν ελλείψεις.

Μια μέρα μετά (10/9) ο Κ. Κ. βγαίνει από το νοσοκομείο, όρθιος και καλά. Είχαμε προγραμματίσει μάλιστα να κάνουμε τη χημειοθεραπεία, αφού δεν είχε κάνει μεταστάσεις. Ρωτούσε με αγωνία πότε θα πάμε σπίτι μας, αδυνατούσε να πιστέψει πως ό,τι έφτιαξε επί 43 χρόνια, τούβλο - τούβλο, είναι πια θαμμένο στις λάσπες, ότι από τα ζωντανά δεν έμεινε τίποτα.

Η κατάστασή του επιδεινώθηκε ραγδαία και 10 ώρες μετά πέθανε.

Ακόμα και η κηδεία, μετ' εμποδίων. Το νεκροταφείο είχε πλημμυρίσει, όλοι στο χωριό πέντε μέρες προσπαθούσαμε να βγάλουμε τη λάσπη και ο χώρος ξαναγέμιζε την ίδια στιγμή. Αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να ζήσει παραπάνω. Ομως τέτοιες περιπτώσεις δεν λογίζονται ως "νεκροί από τις πλημμύρες"».

Οσο για τις περιβόητες αποζημιώσεις, μας απαντά: «Δεν έχουμε πάρει ένα ευρώ. Ακόμα και τα 6.000 ευρώ είναι κοροϊδία. Ισα για να έχεις κουζίνα και έναν καναπέ. Κανείς δεν είναι κοντά μας. 25 καμποχώρια πνίγηκαν και μόνο εθελοντές ήρθαν στο πλευρό μας. Ομως κι αυτό πόσο θα κρατήσει; Πού είναι ο σχεδιασμός από το κράτος, για πριν την πλημμύρα, για το τώρα, για το μετά που θα πέσει πείνα; Θα με "ταΐζει" με τα πενιχρά επιδόματα; Ποια ανάπτυξη θα έρθει και για ποιον; Τα χωράφια μας είναι ακατάλληλα για τη βαμβακοκαλλιέργεια, τα ζώα πνίγηκαν, τα μηχανήματα αχρηστεύτηκαν. Και πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή, αν και νιώθουμε ότι ζούμε στο 1870.

Ευτυχώς έχουμε ο ένας τον άλλο...».

Από τις συναντήσεις στα χωριά της λίμνης Κάρλα

Στο Καστρί που ακόμα κινδυνεύει να πνιγεί «με ήλιο», όπως μας λένε, στο Σωτήριο που είναι ακόμα όλο πνιγμένο στη λάσπη, το Αρμένιο και τα υπόλοιπα χωριά γύρω από τη λίμνη Κάρλα έχει σχηματιστεί μία απέραντη λιμνοθάλασσα, κατεστραμμένα χωράφια μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.

Η οργή ξεχειλίζει στους κατοίκους. 15 μέρες μετά και κανείς δεν τους λέει κανένα σχέδιο για το πώς θα αποστραγγιστούν τα νερά, για το πώς θα μπουν στα χωράφια τους. Κάτι ιστορίες για ...αγρίους μόνο, για τους Ολλανδούς ειδικούς που θα φέρουν.

«Ηρθε ο υφυπουργός και ό,τι του λέγαμε αυτός έλεγε ότι θα πάρουμε αποζημιώσεις. Χορτάσαμε αποζημιώσεις! Θα πάρω 600 ευρώ και μετά τι; Γιατί τις επιστρεπτέες τις έδωσε; Εμείς θέλουμε να μπούμε στο χωράφι μας». Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, αν δεν παρθούν μέτρα, τα λιμνάζοντα νερά θα στεγνώσουν... σε δυο χρόνια. Κι αυτό αν δεν ρίξει στάλα βροχή. «Και τώρα πάμε για τον χειμώνα, τι θα γίνουμε;».

Η άμεση ανάγκη για έργα αποκατάστασης, για τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, για τις υποδομές στην περιοχή, για τη «γέφυρα που λένε πως είναι ακατάλληλη, έγινε καμία μελέτη;», «φωνάζει» σε όλο τον κάμπο. Τα έργα που δεν γίνονται ακριβώς επειδή αποτελούν «κόστος» για το αστικό κράτος, που προτιμάει να πνίγει τα χωριά και να πετάει μερικά ψίχουλα, αν και όταν.

Το Σωτήριο ακόμα είναι πνιγμένο στα νερά

«Τώρα είμαστε τα ψοφίμια κι έρχονται σαν τα όρνια από πάνω», σχολιάζουν για τα περί «νέου παραγωγικού μοντέλου» που λένε κυβέρνηση και άλλοι. «Το μοντέλο είναι να μας έχουν δούλους, να δίνουμε την παραγωγή για ένα κομμάτι ψωμί», μας λένε και η συζήτηση πάει απευθείας στις τιμές όλα τα χρόνια, στο κόστος παραγωγής, στα αδιέξοδα από την πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων που οδηγούν στο ξεκλήρισμα. «Τι θα γίνει δηλαδή; Θα φύγουμε όλοι για Γερμανία;», μας λέει ένας νέος. «Η ζημιά είναι συνολική, δεν είναι μόνο τα σπίτια είναι και το αύριο. Τα χωριά θα μαραζώσουν».

Εκεί σε αυτά τα χωριά έφτασε το μήνυμα ότι ο κόσμος πρέπει να οργανωθεί και να παλέψει, για να καταφέρει να μείνει στον τόπο του, από τον Ρίζο Μαρούδα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, το πρωί της Τετάρτης, με πρώτο βήμα τη σύσκεψη των αγροτικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα στον Πλατύκαμπο.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' τον κοινό αγώνα, προσπερνώντας και διάφορα «τυράκια» και τρικλοποδιές, απ' όσους προσπαθούν να «βγάλουν λάδι» την πολιτική κυβέρνησης, Περιφέρειας, δήμων, της ΕΕ, την εγκληματική πολιτική του «κόστους - οφέλους που πνίγει και τους αγρότες για τα κέρδη του κεφαλαίου.

«Παιδιά μόνο ομαδικά, κάτι ομαδικά. Μας πέρασαν παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ολο το χωριό έχει καταστραφεί. Δεν υπάρχει ο ένας κι ο άλλος, όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε. Να κάνουμε μια κατάσταση, να φτιάξουμε μια επιτροπή αγώνα», ακούμε σε ένα από τα πηγαδάκια που «βράζουν» στο Σωτήριο.