Η Σύνοδος Κορυφής της προηγούμενης βδομάδας και το Συμβούλιο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, την περασμένη Τρίτη, αποτέλεσαν ένα ακόμα επεισόδιο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη με επίκεντρο την Ενέργεια, που προϋπήρχε του πολέμου στην Ουκρανία και οξύνθηκε με αυτόν.

Αστικές δυνάμεις στην Ευρώπη και στη χώρα μας παρουσιάζουν ως «ατολμία της Ευρώπης» την ολοένα και μεγαλύτερη αδυναμία των κρατών - μελών να πετύχουν έναν συμβιβασμό στη διαχείριση της λεγόμενης «ενεργειακής κρίσης».

Με το ίδιο επιχείρημα η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα σπέρνουν αυταπάτες και κάλπικες προσδοκίες στον λαό, ότι μια ΕΕ «πιο αποφασισμένη να δράσει ενιαία» μπορεί να δώσει διέξοδο από τα λαϊκά προβλήματα και τα αδιέξοδα που οξύνονται στη σκιά των ανταγωνισμών, του πολέμου και των προβλέψεων για μια νέα οικονομική κρίση που πλησιάζει.

Καμία «ατολμία» όμως δεν υπάρχει! Αντίθετα, κάθε καπιταλιστικό κράτος με ιδιαίτερη «τόλμη» προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων του και να θωρακίσει την οικονομία του απέναντι στους ανταγωνιστές.

Και αυτό αφορά τόσο τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα όσο και τα σύμμαχα κράτη εντός της ευρωατλαντικής συμμαχίας, αλλά και τα κράτη - εταίρους της ΕΕ, που τα ανταγωνιστικά τους συμφέροντα έρχονται σε ολοένα και μεγαλύτερη σύγκρουση όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και πιέζονται από τον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας.

Ταυτόχρονα όμως με τις αντιθέσεις τους και την αναζήτηση συμβιβασμών, το ίδιο «τολμηροί» είναι και στο να παίρνουν μέτρα ενίσχυσης της «πράσινης μετάβασης» στο έδαφος της «απελευθερωμένης» αγοράς Ενέργειας και θωράκισης των μονοπωλίων τους, με χρηματοδοτικά και άλλα πακέτα, καταδικάζοντας ακόμα περισσότερο τους λαούς στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία του Σεπτέμβρη η Ευρωζώνη έχει δώσει το 2,3% του ΑΕΠ της για μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων της Ενέργειας. Στην Ελλάδα, με τις διάφορες «επιδοτήσεις» στους λογαριασμούς που καταλήγουν στα ταμεία των παρόχων Ενέργειας και τα άλλα μέτρα στήριξης των μονοπωλίων στην ηλεκτροπαραγωγή, αυτό το ποσοστό ανεβαίνει στο 5,5%! Γερμανία και Γαλλία έχουν δώσει σε χρηματοδοτήσεις περίπου το 2,6% του ΑΕΠ...

Πάνω σ' αυτό το έδαφος, με δεδομένες την ανισομετρία των ευρωπαϊκών οικονομιών και τις διαφορετικές τους σχέσεις με την Κίνα και τη Ρωσία, φουντώνει η κόντρα πάνω σε ζητήματα όπως: Η κοινή διαπραγμάτευση και χρηματοδότηση για την προμήθεια φυσικού αερίου, η στάση της ΕΕ απέναντι στη συνέχιση και κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, με πρωτοστάτες τις ΗΠΑ, οι κυρώσεις στη Ρωσία και η διαχείριση των συνεπειών τους, ο διαμοιρασμός των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την «πράσινη ανάπτυξη», τα μέτρα για την καθυστέρηση της επερχόμενης καπιταλιστικής κρίσης.

Το εύρος, το βάθος και η συνθετότητα αυτών των αντιθέσεων κάνουν όλο και πιο δύσκολο να βρεθεί ένας πιο μακροπρόθεσμος και στέρεος συμβιβασμός, κλοτσώντας την μπάλα από τη μία Σύνοδο στην άλλη.

Ετσι εξηγούνται για παράδειγμα και φαινόμενα όπως η αντίδραση πολλών κρατών - μελών στη Γερμανία για «έλλειψη αλληλεγγύης», με αφορμή τα 200 δισ. ευρώ που δαπανά για να θωρακίσει την οικονομία της, ενώ εμποδίζει έναν συμβιβασμό για «ευρωπαϊκές λύσεις», που θα διευκολύνουν τη μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση σε κράτη - μέλη με υψηλότερα κρατικά ελλείμματα και χρέη.

Ετσι εξηγείται όμως και η συμφωνία που υπέγραψαν την περασμένη βδομάδα Γαλλία, Πορτογαλία και Ισπανία για τη δημιουργία υποθαλάσσιου αγωγού. Ο αγωγός θα μεταφέρει φυσικό αέριο και «πράσινο» υδρογόνο, παραμερίζοντας τα γερμανικά σχέδια για «αναβίωση» του αγωγού «MidCat», για τη διοχέτευση LNG στη Γερμανία μέσω Γαλλίας.

Αλλη πλευρά των ανταγωνισμών είναι οι «αποχρώσεις» γύρω από τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Ρωσία. Αλλά και για ζητήματα της στρατιωτικής «αυτονομίας» της ΕΕ, με τις αντιθέσεις να «απλώνονται» στον τομέα των εξοπλισμών και της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, που όπως όλα δείχνουν αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης και διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τη γερμανική, κατά την επίσκεψη Σολτς.

Αρκεί μια καταγραφή ορισμένων μόνο από τις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που έγιναν τις τελευταίες μέρες, για να καταλάβει κανείς το κονταροχτύπημα που κλιμακώνεται στο παρασκήνιο.

Πριν από τη Σύνοδο Κορυφής την περασμένη βδομάδα, ο Γερμανός καγκελάριος επανέλαβε την άρνηση της χώρας του να συναινέσει στην επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου και απέκρουσε τις κατηγορίες περί «έλλειψης αλληλεγγύης», πετώντας «καρφιά» κυρίως προς τη μεριά της Γαλλίας ότι «εμείς είμαστε ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Ευρώπης. Πληρώνουμε το 26% του προϋπολογισμού της».

Ο Μακρόν από την πλευρά του προειδοποίησε ότι η Γερμανία «κινδυνεύει να απομονωθεί», δίνοντας νέα τροφή σε αναλύσεις περί «διάρρηξης» του «γαλλογερμανικού άξονα», νέων «φυγόκεντρων τάσεων» στην ΕΕ και κινδύνων για τη συνοχή της.

Χαρακτηριστική του κλίματος είναι και η αναβολή της κοινής συνεδρίασης των υπουργικών συμβουλίων Γαλλίας και Γερμανίας που προγραμματιζόταν να γίνει τη βδομάδα που πέρασε στο Παρίσι, αλλά μετατέθηκε για τον Γενάρη, αφού, όπως γράφτηκε, «δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε βασικούς τομείς, όπως η Ενέργεια και η Αμυνα».

Πιο αποκαλυπτικός ήταν ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, σχολιάζοντας την αναβολή του Γαλλογερμανικού Συμβουλίου: «Οι σχέσεις Παρισιού - Βερολίνου βρίσκονται σε δύσκολη θέση, κυρίως επειδή η Γερμανία με τον πόλεμο στην Ουκρανία έχει στραφεί προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η Γαλλία πιέζει για ευρωπαϊκή κυριαρχία».

Πρόσθεσε ότι η διακοπή των ροών φυσικού αερίου από τη Ρωσία έχει θέσει υπό αμφισβήτηση το γερμανικό ενεργειακό μοντέλο, ενώ η Γαλλία έχει επικεντρωθεί στην πυρηνική ενέργεια. Κατέληξε λέγοντας ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία, το ζήτημα του φυσικού αερίου και της Ενέργειας, αλλά και η πολιτική έναντι της Κίνας, μας οδηγούν σε έναν στρατηγικό επαναπροσδιορισμό των σχέσεών μας».

Η όξυνση των αντιθέσεων «κάθετα και οριζόντια» αποτυπώνεται και στον Τύπο: Η γαλλική «Le Monde» γράφει ότι «η γαλλογερμανική σχέση περνάει μια δύσκολη φάση. Προφανώς, ο κινητήρας δεν τραβάει» και η γερμανική «Tagesspiegel» επιβεβαιώνει πως «τίποτα δεν λειτουργεί πια μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού. Ο γαλλογερμανικός κινητήρας, που οδήγησε την Ευρωπαϊκή Ενωση μπροστά για δεκαετίες, έχει σταματήσει».

Δεν είναι όμως λιγότερα τα ζητήματα που αντιμετωπίζει και ο ευρωατλαντικός σχηματισμός, κάτω από το βάρος των αντιθέσεων που οξύνονται, ακολουθώντας την πορεία της μεγαλύτερης έντασης στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα, που επιδρά σε όλους τους άλλους ανταγωνισμούς.

Ως αιχμή εμφανίζεται και εδώ το ζήτημα της Ενέργειας, αφού οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν να αντικαταστήσουν ένα μεγάλο μέρος των απωλειών που έχει η ΕΕ στην τροφοδοσία με φυσικό αέριο, εξαιτίας της δραστικής μείωση των ροών από τη Ρωσία. Το πολλαπλάσιο κόστος για τις ευρωπαϊκές οικονομίες δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο στο εσωτερικό της ευρωατλαντικής συμμαχίας.

Οι Πρόεδροι Γαλλίας και Γερμανία έθεσαν το θέμα του πανάκριβου αμερικανικού LNG στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, όπως και το θέμα της τεράστιας κρατικής στήριξης της Ουάσιγκτον στις «πράσινες» μπίζνες των αμερικανικών μονοπωλίων, σε βάρος των ευρωπαϊκών.

«Το αμερικανικό αέριο είναι 3-4 φορές φτηνότερο στην εγχώρια αγορά από την τιμή στην οποία προσφέρεται να αγοραστεί από τους Ευρωπαίους», είπε ο Γάλλος Πρόεδρος μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου και συμπλήρωσε: «Η αμερικανική οικονομία κάνει επιλογές με κριτήριο την ελκυστικότητα, κάτι που σέβομαι, αλλά αυτές δημιουργούν δύο μέτρα και δύο σταθμά, με χαμηλότερες τιμές Ενέργειας στο εσωτερικό, ενώ στο εξωτερικό το φυσικό αέριο πωλείται στην Ευρώπη σε τιμές ρεκόρ».

Πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ επιτρέπουν η κρατική στήριξη να φτάσει μέχρι και το 80% σε κάποιους τομείς (όπως με το πρόσφατο νομοσχέδιο για τη στήριξη της ηλεκτροκίνησης), «ενώ εδώ απαγορεύεται (...) βλέπουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Οι τιμές πώλησης του αμερικανικού LNG στους Ευρωπαίους «εταίρους» και οι αμερικανικές κρατικές επιδοτήσεις σε ανταγωνιστικές βιομηχανίες, όπως αυτές των αυτοκινήτων και των ηλεκτρικών μπαταριών, προκαλούν αντιδράσεις και στη Γερμανία, με τον Σολτς να ζητάει επαναδιαπραγμάτευση με τη Νορβηγία, τις ΗΠΑ και άλλες προμηθεύτριες χώρες για το πώς θα μειωθεί η υψηλή τιμή του αερίου.

Από την πλευρά των ΗΠΑ, οι αντιδράσεις στα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης να παραχωρήσει το λιμάνι του Αμβούργου στην κινεζική COSCO, την ώρα που κλιμακώνεται η σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, είναι χαρακτηριστικές για τις πολλές εστίες που ανακύπτουν με κάθε αφορμή ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Οι ανταγωνισμοί που οξύνονται και η λαϊκή δυσαρέσκεια που φουντώνει μεγαλώνουν τις δυσκολίες στην αστική διαχείριση και τροφοδοτούν την «πολιτική αστάθεια» σε ολοένα και περισσότερες χώρες.

Μέσα σ' αυτόν τον ζόφο για τους λαούς, «οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερες κυβερνήσεις - κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές κ.λπ. - αποδεικνύουν ότι οι αντιθέσεις οξύνονται, ότι δεν είναι όλα ακίνητα, ότι τελικά δεν είναι παντοδύναμοι. Αντίθετα μπορούν να δημιουργηθούν δυνατότητες κλονισμού της εξουσίας του κεφαλαίου. Αρκεί οι λαοί να εμπιστευθούν τη δύναμή τους, να αξιοποιήσουν προς όφελός τους αυτές τις δυσκολίες και όχι να βάλουν πλάτη στο "μπάλωμά" τους, για να πάρει το βάρβαρο σύστημα μια ακόμη ανάσα», όπως σημειώνει το Κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση «αποτελούν ανάσα ελπίδας και αισιοδοξίας οι αγώνες και μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε πολλές χώρες ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή σε αυτόν, ενάντια στους υπέρογκους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ενάντια στις συνέπειες της ενεργειακής φτώχειας και ακρίβειας, ενάντια στην προσπάθεια να φορτωθεί για μια ακόμη φορά στις πλάτες των εργαζομένων ο λογαριασμός του πολέμου, των εκατέρωθεν κυρώσεων, της πολύπλευρης στήριξης του κεφαλαίου».

Σ' αυτούς τους αγώνες προστίθεται η γενική απεργία στη χώρα μας στις 9 Νοέμβρη, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στους αγώνες του λαού και σηματοδοτώντας έναν κορυφαίο σταθμό στην παραπέρα ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής πάλης για να μην πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές, η νεολαία τα σπασμένα του πολέμου και της κρίσης!

Κι ενώ η Ουκρανία φλέγεται, έχουν ήδη αρχίσει η συζήτηση και τα ταυροκοιτάγματα για την «ανοικοδόμηση», με τη Γερμανία να παίρνει θέσεις για την ανάληψη ηγετικού ρόλου στη γεωπολιτική αντιπαράθεση, μέσω και του συντονισμού της διαδικασίας επενδύσεων κεφαλαίων. Παράλληλα, το Βερολίνο τονίζει τις φιλοδοξίες να δημιουργήσει τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη και να αναλάβει «μεγαλύτερη ευθύνη» στο ΝΑΤΟ.

Την περασμένη βδομάδα οι προθέσεις της Γερμανίας και της ΕΕ να μπουν μπροστά και να επωφεληθούν περισσότερο από τους ανταγωνιστές τους από τις επενδύσεις στην Ουκρανία έγιναν ακόμη πιο ξεκάθαρες. Στο Βερολίνο έγινε η Διεθνής Διάσκεψη για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, στο πλαίσιο της γερμανικής προεδρίας στο G7. Μια μέρα νωρίτερα διεξήχθη το 5ο γερμανο-ουκρανικό επιχειρηματικό φόρουμ για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας («Rebuild Ukraine»), με συγκεκριμένες προτάσεις για εκμετάλλευση των τεράστιων δυνατοτήτων ανάπτυξης της Ουκρανίας, σε ψηφιοποίηση, γεωργία, «πράσινη» Ενέργεια κ.ά.

Εκεί ο οικονομικός διευθυντής της γερμανικής χημικής βιομηχανίας BASF τόνισε ότι «η Ουκρανία μπορεί να βασιστεί στην εμπειρία και την υποστήριξη των γερμανικών εταιρειών», ενώ ο Γερμανός καγκελάριος, Ολ. Σολτς, φρόντισε να υπενθυμίσει ότι «όποιος επενδύει στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας σήμερα, επενδύει σε μια μελλοντική χώρα της ΕΕ», θέτοντας ουσιαστικά ως προϋπόθεση οι ευρωπαϊκοί όμιλοι να πάρουν τη «μερίδα του λέοντος».

Με το ίδιο μήνυμα επισκέφτηκε το Κίεβο ο Γερμανός Πρόεδρος, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, τονίζοντας πως «η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας ξεκινά τώρα» και «η Γερμανία θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο», παρότι οι εχθροπραξίες βρίσκονται σε φάση κλιμάκωσης και δεν προβλέπεται τερματισμός της σύγκρουσης στο άμεσο μέλλον. Ωστόσο, όσο μεγαλώνει η οικονομική επιρροή της ΕΕ και της Γερμανίας στην Ουκρανία, τόσο μεγαλύτερο «λόγο» θα έχουν και στην εξέλιξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης, στους όρους τερματισμού του πολέμου κ.λπ.

Οπως γράφει η «Tagesschau», στη Γερμανία καταφτάνουν συνεχώς Ουκρανοί πολιτικοί και επιχειρηματίες για να μιλήσουν για την «ανοικοδόμηση», έχουν συνεχώς επαφές με εταιρείες, προωθούν τη γερμανική εμπλοκή στη χώρα, προετοιμάζοντας τη μεταπολεμική εποχή.

Η υποστήριξη της ΕΕ προς την Ουκρανία στη σύγκρουση με τη Ρωσία «είναι η σωστή γεωπολιτική απόφαση», τόνισε ο Γερμανός καγκελάριος μιλώντας στη Διεθνή Διάσκεψη, προτάσσοντας ένα «σχέδιο Μάρσαλ» για την «ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό της Ουκρανίας επί χρόνια και δεκαετίες».

Στο μεταξύ η ΕΕ προτίθεται να συντονίσει τα μέτρα «ανοικοδόμησης» στη χώρα μέσω μιας γραμματείας της διεθνούς πλατφόρμας συντονισμού, είπε στη διάσκεψη η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η ίδια πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση των κονδυλίων για τη μακροπρόθεσμη «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας, που θα απαιτήσει πάνω από 350 δισ. ευρώ.

Το ποιος θα συντονίσει αυτά τα κολοσσιαία ποσά, αλλά και ποιες δυτικές εταιρείες θα αναλάβουν την «ανοικοδόμηση», είναι βέβαια αντικείμενο αντιπαράθεσης μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα. Η Κομισιόν είχε παρουσιάσει το περασμένο καλοκαίρι τη λεγόμενη «Πλατφόρμα ανασυγκρότησης της Ουκρανίας», για να αναλάβει και τη διαχείριση. Ομως, σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης German Marshall Fund, οι ΗΠΑ προτιμούν να την αναλάβει το G7, ώστε να μην πάρει η ΕΕ τη «μερίδα του λέοντος» της χρηματοδότησης.

Russian Defense Ministry Press

Εκτόξευση διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου στο πλαίσιο των ρωσικών πυρηνικών ασκήσεων «Grom-2022», που διεξάγονται παράλληλα με τη ΝΑΤΟική πυρηνική άσκηση «Steadfast Noon»

Σε ένα ακόμα βήμα κλιμάκωσης, η Μόσχα απείλησε ότι δορυφόροι των ΗΠΑ και συμμάχων τους που χρησιμοποιούνται για εμπορικούς και άλλους σκοπούς ενδέχεται να γίνουν «νόμιμοι στόχοι αντιποίνων», στον βαθμό που αξιοποιούνται από τις ΗΠΑ και συμμάχους τους στον πόλεμο στην Ουκρανία. Από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, παράλληλα με την αποστολή ΝΑΤΟικών εξοπλισμών στο Κίεβο, είναι σαφής η αξιοποίηση αμερικανικών και άλλων «εμπορικών» δορυφόρων για την παροχή πληροφοριών στην ουκρανική πλευρά, μεταξύ άλλων για κινήσεις και θέσεις των ρωσικών στρατευμάτων.

Οποιοδήποτε πλήγμα ενάντια σε αμερικανικές υποδομές θα λάβει απάντηση, ξεκαθάρισε ο Λευκός Οίκος, μετά την παραπάνω δήλωση ανώτερου αξιωματούχου του ρωσικού ΥΠΕΞ. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου επικαλέστηκε πληροφορίες ότι οι Ρώσοι προσπαθούν εδώ και καιρό να αναπτύξουν αντιδορυφορική τεχνολογία.

Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται οι αλληλοκατηγορίες για «βρώμικη βόμβα» που σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το Κίεβο (συμβατική βόμβα με ραδιενεργά υλικά) και για χρήση πυρηνικών από τη Μόσχα στον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς εξελίσσονται σφοδρές μάχες στα ανατολικά, σε Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, και επίκειται σκληρή αναμέτρηση στα νότια, σε Χερσώνα και Ζαπορίζια.

Χαρακτηριστική της κλιμάκωσης είναι η για πρώτη φορά εδώ και 80 χρόνια ανάπτυξη στην Ευρώπη της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας του στρατού των ΗΠΑ, η οποία θεωρείται «ελίτ» της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Η πολεμική αυτή μηχανή εκπαιδεύεται σχεδόν καθημερινά μαζί με δυνάμεις της Ρουμανίας, σύμφωνα δε με στρατιωτικούς που μίλησαν στο αμερικανικό δίκτυο «CBS News», φέρει βαρύ εξοπλισμό και μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε λίγες ώρες στο πεδίο της μάχης.

Η μονάδα του συνταγματάρχη Edwin Matthaidess, ο οποίος μίλησε στο CBS, βρίσκεται πιο κοντά στην ουκρανική επικράτεια από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική δύναμη - περίπου 5 χλμ. - και «παρακολουθεί στενά» τις ενέργειες των ρωσικών δυνάμεων, «θέτοντας στόχους εκπαίδευσης» και πραγματοποιώντας ασκήσεις με αληθινά πυρά, οι οποίες μιμούνται «ακριβώς» όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία.

Οι διοικητές των «Screaming Eagles» είχαν τονίσει επανειλημμένα στο «CBS News» ότι «είναι διαρκώς έτοιμοι να πολεμήσουν απόψε» και να υπερασπιστούν το έδαφος του ΝΑΤΟ, προσθέτοντας μάλιστα ότι αν οι μάχες στην Ουκρανία κλιμακωθούν ή υπάρξει οποιαδήποτε επίθεση στο ΝΑΤΟ, είναι «εντελώς έτοιμοι» να περάσουν τα σύνορα με την Ουκρανία.

Η ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων στη Ρουμανία αυξάνει τον κίνδυνο για τη Ρωσία και η Μόσχα θα το λάβει υπόψη της στις αποφάσεις για την ασφάλειά της, σχολίασε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, προσθέτοντας ότι η εξέλιξη αυτή «σίγουρα δεν οδηγεί σε αύξηση της προβλεψιμότητας και της σταθερότητας» στην περιοχή.

Στο μεταξύ, ο Ρώσος υπουργός Αμυνας, Σ. Σοϊγκού, την περασμένη βδομάδα είχε τηλεφωνικές επικοινωνίες με τους ομολόγους του από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Τουρκία, και στη συνέχεια με τους ομολόγους του από την Ινδία και την Κίνα. Μεταξύ άλλων, κατήγγειλε ότι η Ουκρανία κατασκευάζει και βρίσκεται στο τελικό στάδιο για να χρησιμοποιήσει την προαναφερθείσα «βρώμικη βόμβα».

Τόσο η Ουκρανία όσο και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απέρριψαν τους ισχυρισμούς της Μόσχας και αντέτειναν πως η ρωσική ηγεσία προετοιμάζει έτσι το έδαφος για να δικαιολογήσει περαιτέρω κλιμάκωση, ενδεχομένως και με χρήση «αντισυμβατικών» όπλων.

Εξάλλου, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, κάλεσε την Ουκρανία να σταματήσει τις τακτικές «πυρηνικού εκβιασμού», ενώ η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, ισχυρίστηκε ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος, Β. Ζελένσκι, επιδιώκει μια πυρηνική σύγκρουση και ότι κάλεσε το ΝΑΤΟ «να επιφέρει το πρώτο χτύπημα στη Ρωσία».

Στα παραπάνω προστίθενται και οι δηλώσεις του ηγέτη της Τσετσενίας, Ρ. Καντίροφ, ο οποίος - μετά τις προηγούμενες προτροπές για χρήση πυρηνικών «μικρής ισχύος» - ζήτησε ως απάντηση στις ουκρανικές επιθέσεις σε περιοχές που ελέγχονται από ρωσικές δυνάμεις «να αφανιστούν από προσώπου Γης οι (σ.σ. ουκρανικές) πόλεις, για να φαίνεται ο μακρινός ορίζοντας, για να καταλάβουν ότι δεν πρέπει ούτε καν να σκέφτονται να πυροβολούν εναντίον μας».

Με όλο και περισσότερους Ρώσους στρατιώτες από τη μερική επιστράτευση να στέλνονται στο πεδίο της μάχης, την Πέμπτη η Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή) στη Ρωσία ενέκρινε νόμο ο οποίος αίρει την απαγόρευση επιστράτευσης πολιτών που έχουν εκτίσει ποινή φυλάκισης για σοβαρά εγκλήματα, όπως ληστεία, διακίνηση ναρκωτικών κ.λπ.

Την ίδια στιγμή που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ πραγματοποιούν την άσκηση «Steadfast Noon» στην Ευρώπη (μέχρι 30 Οκτώβρη) για την «αποτροπή πυρηνικών χτυπημάτων», ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, επέβλεψε την Τετάρτη τη στρατιωτική άσκηση «Grom-2022» των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων της χώρας του.

Στην πρώτη τέτοια άσκηση μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ένα τεράστιο πυρηνικό χτύπημα προσομοιώθηκε ως αντίδραση σε πυρηνικό χτύπημα προς τη Ρωσία, σύμφωνα με το σενάριο των ελιγμών.

Για το μήνυμα των ασκήσεων Ρώσοι αναλυτές μίλησαν στην εφημερίδα «Izvestia»: «Οι ασκήσεις διεξάγονται ταυτόχρονα με τις πυρηνικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το ΝΑΤΟ εκπαιδεύεται, το ίδιο και εμείς. Αποδεικνύουμε ότι οι στρατηγικές μας πυρηνικές δυνάμεις είναι έτοιμες για οποιεσδήποτε απρόβλεπτες περιστάσεις».

Μιλώντας την Πέμπτη στη Λέσχη «Βαλντάι» στη Μόσχα, ο Πούτιν υπογράμμισε τον παγκόσμιο ανταγωνισμό μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων: «Βρισκόμαστε σε ιστορική καμπή. Μπροστά είναι η πιο επικίνδυνη, απρόβλεπτη και συνάμα σημαντική δεκαετία από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».

Αναφέρθηκε για άλλη μια φορά στο πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας, λέγοντας ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει «όπλα μαζικής καταστροφής για να προστατεύσει την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα, για την ασφάλεια του ρωσικού λαού».

Ενδεικτικό της κλιμακούμενης σύγκρουσης και των απειλών για γενίκευσή της είναι και το γεγονός ότι στις 8 Δεκέμβρη, στις 11 π.μ., όλες οι σειρήνες της Γερμανίας θα ηχήσουν δοκιμαστικά και θα σταλούν γραπτά μηνύματα σε όλα τα κινητά τηλέφωνα. Στην πρώην Δυτική Γερμανία είχαν χτιστεί 2.000 δημόσιοι «χώροι προστασίας» που μοιάζουν με καταφύγια, ενώ το 2007 η κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει τα περισσότερα. Σήμερα έχουν απομείνει περίπου 600 και ξεκίνησαν διαδικασίες για πιθανές αναβαθμίσεις τους.

Στο μεταξύ, μετά από βδομάδες καταγγελιών από τη λευκορωσική κυβέρνηση για «προκλήσεις» στα σύνορά της από ουκρανικό έδαφος, και ενώ χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες συγκεντρώνονται στα σύνορα Λευκορωσίας - Ουκρανίας, ο ουκρανικός στρατός κατηγόρησε δημόσια την ηγεσία της Λευκορωσίας ότι «σχεδιάζει να παρασύρει τον λαό της χώρας σε έναν βρώμικο πόλεμο», προειδοποιώντας πως θα απαντήσει «με ολόκληρο το οπλοστάσιο».

Το υπουργείο Αμυνας της Λευκορωσίας απάντησε με δικό του βίντεο, στο οποίο επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι «δεν θέλουμε πόλεμο και δεν απειλούμε κανέναν. Αλλά θα απαντήσουμε χωρίς καθυστέρηση στις προκλήσεις και στις προβοκάτσιες».

Σε κάθε περίπτωση, στα σύνορα Λευκορωσίας - Ουκρανίας έχει αναπτυχθεί κοινή στρατιωτική δύναμη Ρωσίας - Λευκορωσίας και μάλιστα πραγματοποίησε κοινές ασκήσεις, ενώ στη χώρα έχει επιβληθεί καθεστώς «αντιτρομοκρατικού συναγερμού».

Η Ουκρανία έχει ενισχύσει τις δυνάμεις της στις βόρειες περιοχές, κοντά στη Λευκορωσία, για να αντιμετωπίσει μια πιθανή νέα ρωσική επίθεση από την άλλη πλευρά των συνόρων, ανακοίνωσε το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων.

Καταρχάς οι ΗΠΑ, σε μια συζήτηση που πιάνει αντικειμενικά και τους «ελληνικούς» S-300 και στο πλαίσιο της υλοποίησης όσων έχουν ήδη συζητηθεί και δρομολογηθεί εντός ΝΑΤΟ, σχεδιάζουν την αποστολή αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς για να ενισχύσουν την αεράμυνα της Ουκρανίας, καθώς η σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας έχει περάσει σε νέα, πιο οξυμένη φάση. Ανάλογες αποφάσεις αναμένονται και από τους Ευρωπαίους «εταίρους». Ηδη η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε - και έλαβε γι' αυτό τα εύσημα του γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ - ότι θα στείλει στην Ουκρανία τέσσερα τέτοια αντιαεροπορικά συστήματα, υλοποιώντας το «γράμμα» και το «πνεύμα» του πρόσφατου ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου για αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.

Θυμίζουμε ότι το ψήφισμα - πολεμικό παραλήρημα επικυρώνει και επικροτεί την απόφαση της ΕΕ και των κρατών - μελών να «αυξήσουν μαζικά τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία», ζητά τη συγκρότηση «ενός μηχανισμού στρατιωτικής βοήθειας μέσω εκμίσθωσης και δανεισμού» και καλεί τις κυβερνήσεις σε συντονισμό μέχρι και για τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στήριξαν το κατάπτυστο και επικίνδυνο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, δίνοντας το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση για την αποστολή επιπλέον πολεμικού υλικού και όχι μόνο. Ηδη τα πρώτα τεθωρακισμένα (BMP-1) είναι καθ' οδόν προς το μέτωπο του πολέμου, καθώς η ελληνική κυβέρνηση από την πρώτη μέρα αυξάνει σταθερά τη συμμετοχή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και πρωτοστατεί στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό απέναντι στη Ρωσία.

Και έπεται συνέχεια: Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια στο Κίεβο, ο ομόλογός του Ντμ. Κουλέμπα δήλωσε χωρίς περιστροφές ότι στη συζήτησή τους έθεσε «μερικά ζητήματα στρατιωτικής συνεργασίας, και συγκεκριμένα συστημάτων για την ενίσχυση της ουκρανικής αεράμυνας». Σύμφωνα με πληροφορίες, άλλωστε, εντός ΝΑΤΟ συνεχίζονται πιέσεις και παζάρια ώστε η κυβέρνηση να στείλει κι άλλα οπλικά συστήματα στο Κίεβο, π.χ. το αντιαεροπορικό σύστημα βραχέος βεληνεκούς TOR-M1. Μετακίνηση που θα «κούμπωνε» ακριβώς πάνω στα προτάγματα της λυκοσυμμαχίας, η οποία στην τελευταία Σύνοδο των υπουργών Αμυνας έθεσε ως «κορυφαία προτεραιότητα» ακριβώς την «περισσότερη αεράμυνα» για την Ουκρανία.

Αυτό ήταν και το πλαίσιο συζήτησης του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Αντ. Μπλίνκεν το βράδυ της Δευτέρας. Οπως ανακοινώθηκε, συζήτησαν για τον «στενό συντονισμό» της «στήριξης» στην Ουκρανία.

Μια υπόθεση που φυσικά δεν αφορά μόνο αποστολή όπλων και πυρομαχικών: Η Ελλάδα, και ειδικότερα το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αναδεικνύεται σε βασικό κόμβο προώθησης της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, παίζοντας έτσι σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των πολεμικών επιχειρήσεων. Χρησιμοποιείται επίσης κατά κόρον για τη μεταφορά ΝΑΤΟικών δυνάμεων στα «μετόπισθεν» του πολέμου, κυρίως στη Ρουμανία. Το επεσήμανε εξάλλου και ο Δένδιας στον Κουλέμπα, λέγοντας ότι «προσφέραμε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ως κόμβο για τους συμμάχους που επιθυμούν να στείλουν βοήθεια στην Ουκρανία».

Στο πλαίσιο αυτό οπλισμός και μέσα της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, που επιχειρεί αυτές τις μέρες στα σύνορα Ρουμανίας - Ουκρανίας, προωθήθηκαν εκεί μέσω Αλεξανδρούπολης. Είναι η μεραρχία για την οποία εκφράζονται ανοιχτά ανησυχίες ότι θα αποτελέσει την «αιχμή του δόρατος» μιας ενδεχόμενης άμεσης εμπλοκής των ΗΠΑ στον πόλεμο με τη Ρωσία επί ουκρανικού εδάφους. Εξ ου και πάνω από 4.500 Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές σταθμεύουν περίπου 5 χιλιόμετρα από τα ρουμανο-ουκρανικά σύνορα και, σύμφωνα με δηλώσεις των διοικητών τους σε ξένα δίκτυα, «αν υπάρξει στρατιωτική κλιμάκωση ή επίθεση στο ΝΑΤΟ, είναι πλήρως έτοιμοι να περάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν στο έδαφος της Ουκρανίας»...

Μια τέτοια κίνηση θα έχει ...εκ του σύνεγγυς ελληνική υποστήριξη, καθώς «στο πλαίσιο της ενίσχυσης της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ με την ανάπτυξη 4 επιπλέον Σχηματισμών Μάχης επιπέδου ενισχυμένου Τάγματος (Battlegroup)» αναχώρησαν προ ημερών για το Νόβο Σέλο της Βουλγαρίας μία διμοιρία αντιαρματικών (6 τεθωρακισμένα οχήματα M901ITV, φορείς αντιαρματικών TOW-2 συν άλλα τροχοφόρα οχήματα) και επιτελείς της 33ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας, που συμμετέχουν στη συγκρότηση της δύναμης ΝΑΤΟ Enhanced Vigilance Activity Battlegroup Bulgaria, υλοποιώντας και έτσι τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις για την περικύκλωση της Ρωσίας, που ρίχνουν κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Παράλληλα, αρμόδιοι παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι προχωρούν τα σχέδια στη Θράκη για επέκταση υποδομών του λιμένα Αλεξανδρούπολης (έτσι ώστε εξελισσόμενη σε «Σούδα του Βορρά» όχι απλά να ελλιμενίζονται, αλλά και να υποστηρίζονται εκεί τα μεγάλα αντιτορπιλικά των Αμερικανών, τύπου Arleigh Burke), με ταυτόχρονη κατασκευή σταθμού ραντάρ των Αμερικανών, με εμβέλεια για παρακολούθηση από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Συρία. Συζητείται δε ένα σενάριο η πόλη και όσα γίνουν εκεί να χρησιμεύσουν ως κέντρο επιμελητείας (εξοπλισμός, πυρομαχικά, καύσιμα κ.λπ.) για τις αμερικανικές δυνάμεις που επιχειρούν σε όλες τις χώρες της περιοχής: Από το Κόσοβο μέχρι την Τουρκία και από Βουλγαρία - Ρουμανία μέχρι την Πολωνία και τις βαλτικές χώρες.

Συγχρόνως συνεχίζεται η ενίσχυση της αμερικανικής βάσης στη Σούδα, ώστε να μετασταθμεύουν εκεί (στο πλαίσιο διασποράς δυνάμεών της, όπως ορίζει το νέο δόγμα της Αμερικάνικης Πολεμικής Αεροπορίας - USAF) μαχητικά F-35 και πολεμικά μη επανδρωμένα UCAVs (Unmanned Combat Aerial Vehicles). Επέκταση υποδομών και δυνατοτήτων δρομολογείται και στην αεροπορική βάση της Λάρισας, όπου επίσης αναμένεται να μετασταθμεύσουν δυνάμεις των Αμερικανών, προκειμένου εκμεταλλευόμενες την κομβική της θέση να ελέγχουν τόσο το Αιγαίο όσο και το Ιόνιο.

Και το «κοντέρ» δεν σταματά να γράφει, αφού στο πλαίσιο του ευρωατλαντικού καταμερισμού οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις απλώνονται και στο μέτωπο της Κεντρικής Μεσογείου, άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών για τις μερίδες της καπιταλιστικής λείας σε ό,τι αφορά πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαύλους.

Χαρακτηριστικά, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις μετείχαν στη μεγάλη άσκηση «Neptune Strike» (NEST 22-2), που οργανώθηκε και διεξήχθη από τις ναυτικές δυνάμεις κρούσης και υποστήριξης του ΝΑΤΟ (Naval Striking and Support Forces NATO - STRIKFORNATO) στο διάστημα 14 - 28 Οκτωβρίου στη Μεσόγειο, έχοντας στον πυρήνα της το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS George H.W. Bush» με την ομάδα πλοίων συνοδείας του.

Η εν λόγω ΝΑΤΟική διοίκηση έχει στον ευρωατλαντικό καταμερισμό την ευθύνη να σχεδιάζει και να εκτελεί θαλάσσιες επιχειρήσεις πλήρους φάσματος, κυρίως μέσω της ενσωμάτωσης ναυτικών και αμφίβιων δυνάμεων των ΗΠΑ. Σύμφωνα δε με τη διοίκηση του 6ου Στόλου των Αμερικανών (επιχειρεί σε Ευρώπη και Αφρική), η NEST 22-2 είναι «η όγδοη φάση της μακροπρόθεσμης σειράς του ΝΑΤΟ "Project Neptune", που βασίζεται σε προηγούμενες φάσεις της σειράς, όπως το Neptune Challenge τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2021, το Neptune Strike τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2022 και το Neptune Shield τον Μάιο του 2022».

«Συμμαχικά» και «έθνη - εταίροι» που συμμετείχαν στο NEST 22-2 περιλαμβάνουν Αλβανία, Καναδά, Κροατία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιταλία, Λιθουανία, Βόρεια Μακεδονία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Τουρκία, Βρετανία και ΗΠΑ.

Σε ό,τι αφορά ειδικά την ελληνική συμμετοχή, αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι την προηγούμενη Παρασκευή ζεύγος ελληνικών F-16 πέταξε πάνω από την Αδριατική για συνεκπαίδευση με F-18 που σηκώθηκαν από το αεροπλανοφόρο. Σε άλλες φάσεις της συνεκπαίδευσης ενεργοποιήθηκαν στελέχη της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου, για κατάδειξη στόχων σε αεροσκάφη των Αμερικανών που έκαναν εικονικούς βομβαρδισμούς.

Στην ίδια πρόβα πολέμου, την Τρίτη - όπως λέγεται αρμοδίως - δέσμευσαν μια μεγάλη περιοχή, τμήματα των FIR Αθηνών και Ρώμης, στις παρυφές του Ιονίου και στην Αδριατική, προκειμένου 2 ελληνικά F-16 να αναλάβουν αποστολή υπεράσπισης του αμερικανικού αντιτορπιλικού «USS Farragut» (πλοίο συνοδείας του αεροπλανοφόρου) απέναντι στις εικονικές προσβολές 4 αμερικανικών F-18.

Παραπέρα, η ελληνική πλευρά έστειλε στελέχη ως «παρατηρητές» στην άσκηση «πυρηνικής αποτροπής» του ΝΑΤΟ «Steadfast Noon», που γίνεται μέχρι τις 30 του μήνα με επίκεντρο το Βέλγιο, με τη συμμετοχή 14 χωρών και 60 αεροσκαφών, στα οποία συγκαταλέγονται στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, B-52 «American Stratofortress» και μαχητικά τέταρτης και πέμπτης γενιάς.

Βέβαια, μένει αναπάντητο εκ μέρους της κυβέρνησης το ερώτημα αν όντως - όπως καταγγέλλεται - το τελευταίο διάστημα έχουν αναπτυχθεί στελέχη του ΝΑΤΟ στις αεροπορικές βάσεις Ανδραβίδας και Αραξου. Ειδικά για τον Αραξο λέγεται ότι εμφανίστηκαν και στελέχη που ανήκουν σε μονάδες Τεχνικής Υποστήριξης Πυρηνικών Οπλων.

Θυμίζουμε ότι συνεχίζουν να υπάρχουν εκεί 6 «θόλοι» («vaults») τύπου WS3 (Weapons Storage and Security System) - κατασκευές συνήθως βυθιζόμενες στο έδαφος, που χρησιμοποιούνται για «ασφαλή αποθήκευση "ειδικών όπλων", συνήθως για τακτικές πυρηνικές βόμβες B61», όπως αναφέρεται στη σχετική διεθνή ορολογία.

Οι υποδομές αυτές όχι μόνο δεν σταμάτησαν να λειτουργούν μετά το 2001, όταν με τον αγώνα και την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος οι πυρηνικές βόμβες που βρίσκονταν εκεί απομακρύνθηκαν από τη χώρα με μυστική επιχείρηση των ΗΠΑ, αλλά αντίθετα τα συστήματα αποθήκευσης WS3 παραμένουν σε «κατάσταση φύλαξης» («caretaker status»), έτοιμες ανά πάσα στιγμή να φιλοξενήσουν πυρηνικά. Τα τελευταία δε χρόνια, όπως έχει καταγγείλει το ΚΚΕ, στον Αραξο έχουν γίνει εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης των πυρηνικών εγκαταστάσεων, οι οποίες άλλωστε, όσο υπήρχαν εκεί πυρηνικά, τελούσαν υπό την επίβλεψη διαδοχικά των 716 MUNSS (Munitions Support Squadron) και 731 MUNSS της USAF, έχοντας στην περιοχή 125 με 150 στελέχη τους.

Και σήμερα, ωστόσο, όπως αναφέρουν παράγοντες με γνώση του αντικειμένου, στον Αραξο υπηρετούν στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τα οποία, έχοντας ολοκληρώσει σχετικά ΝΑΤΟικά σχολεία και εξοικειωθεί με την ορολογία και τις διαδικασίες, λαμβάνουν και διεκπεραιώνουν σχετικά σήματα που στέλνονται από τις ΝΑΤΟικές διοικήσεις.

Σχολεία όπως το N3-11 (NATO Nuclear Surety Management Course), που γίνεται στο NATO School στο Oberammergau της Γερμανίας, με το περιεχόμενο της εκπαίδευσης (διαβαθμισμένο ως απόρρητο του ΝΑΤΟ - NATO Secret) «να προετοιμάζει τις δυνάμεις φύλαξης στο να εφαρμόζουν τις απαιτήσεις και διαδικασίες πυρηνικής εγγύησης του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο των Επιχειρήσεων Συμμαχικής Διοίκησης, για να ασφαλίζουν πυρηνικά όπλα», με βάση και το προαναφερθέν σύστημα αποθήκευσης και διασφάλισης WS3.

Αντικείμενο που «κουμπώνει» στο τωρινό «στάτους» του Αραξου, στο πλαίσιο της πυρηνικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ, την οποία έχουν συνυπογράψει διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις.