Η πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση μπορεί να γίνει ως εξής:

• Με λεωφορείο

-- Α10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, Β10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, 735 Σταθμός «Κάτω Πατήσια» - Ζεφύρι - Αχαρναί, στη στάση «1η Πολυκατοικιών».

-- Β12 Μάρνη - Ανω Λιόσια, 711 Ζωφριά - Αττική, στη στάση «6η Χασιάς».

-- 420 Πειραιάς - Αγιοι Ανάργυροι, 892 Αγία Βαρβάρα - Χαϊδάρι - Αγιοι Ανάργυροι, στη στάση «Τέρμα».

• Οδικώς

-- Από την Αττική Οδό, στον κόμβο 7 που οδηγεί στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και στον κόμβο 6 που οδηγεί στη Λεωφόρο Χασιάς (Φυλής).

-- Από την Εθνική Οδό, στην έξοδο στον κόμβο για Αγίους Αναργύρους - Ιλιον («Τρεις Γέφυρες»).

• Από τον Προαστιακό, στη στάση «Πύργος Βασιλίσσης».

23.00 «Η ποίηση στα τραγούδια του Μίκη». Συναυλία - αφιέρωμα με τον Γιώργο Νταλάρα. Μαζί του η Βιολέτα Ικαρη και η Ασπασία Στρατηγού.

21.00 Συναυλία με τη Φωτεινή Βελεσιώτου.

22.30 Ποντιακό γλέντι με τους «Led Seftelin».

00.00 Παραδοσιακό γλέντι με τους Πετρολούκα Χαλκιά και Γιάννη Λίτσιο.

20.00 Συναυλία με τα μαθητικά συγκροτήματα ΑΔΕΙΑ ΚΛΕΨΥΔΡΑ, Materialist και QBX.

21.00 Stand up comedy με τον Αλέξανδρο Μαλιάτση - Σάλα και τον Σπήλιο Φλώρο.

22.00 Hip hop live με τους Drugitiz, Raibo, Retro (Rebellion Connexion), Rhyme Riot και Φρανκ.

23.30 Συναυλία με τους Pulse R (Πάνος Βιτζηλαίος).

00.30 Συναυλία με τους Sober on Tuxedos.

21.30 Συναυλία με τους Vostok Train.

22.00 Stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο.

23.00 Συναυλία με την Ιουλία Καραπατάκη.

19.15 «Οι μέρες της Κομμούνας» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Παράσταση από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ.

20.00 Συζήτηση: «2 χρόνια πανδημίας: Χάθηκε η εμπιστοσύνη στην επιστήμη;». Θα μιλήσουν: Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ, Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας της ΚΕ και ειδικευόμενος γιατρός στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν». Παρέμβαση θα κάνει εκπρόσωπος της Οργάνωσης Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών (Ισπανία).

20.00 Συζήτηση: «Με την οργάνωσή μας μπλοκάρουμε τον νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς». Θα μιλήσουν: Γεωργία Γεωργιάδου, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μετάλλου Αττικής, Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Γιώργος Κρητικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ (COSCO), Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων ν. Αττικής. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Μπολάκης.

19.30 Συζήτηση: «Αφγανιστάν 20 χρόνια μετά, μια συζήτηση που πρέπει να γίνει!». Η εισαγωγική ομιλία θα γίνει από τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από τους Νίκο Παπαναστάση, αντισυνταγματάρχη ε.α., βουλευτή του ΚΚΕ, Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες, και Βικτωρία Κούτση, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Επιτροπής του ΚΣ για τις Νέες Γυναίκες και τα Νέα Ζευγάρια.

19.30 Η Σεμίνα Διγενή θα παρουσιάσει το νέο της βιβλίο «Αποδελτίωση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Θα παρέμβουν: Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, συνθέτης, η Σαπφώ Ματσιώρη, δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός, και ο Χρήστος Δάντης, ερμηνευτής και συνθέτης, που μαζί με τον μουσικό Μάριο Λουπάση θα «κλείσουν» την παρουσίαση με τραγούδια.

19.30 Επιδείξεις μαχητικών αθλημάτων: ΓΟΥΣΟΥ (Τάο Λου, Σάντα) από την Ελληνική Ομοσπονδία Γουσού - Κουνγκ Φου (Επίλεκτη Ομάδα εκπαιδευτών και αθλητών), ΤΑΪ ΤΣΙ ΤΣΟΥΑΝ, από την Ελληνική Ακαδημία Τάι Τσι Τσουάν της Οικογένειας Γου, ΚΡΑΒ ΜΑΓΚΑ (IKMF) από την Αvant Garde, ΑΪΚΙΝΤΟ από το Athens Bushido Center, KATORI SHINTO RYU (Ιαπωνικό Σπαθί) από το Athens Bushido Center, ΚΑΠΟΕΪΡΑ από την Abada Minotavros Team.

19.00 Φτιάχνουμε παιχνίδια απ' όλο τον κόσμο.

19.00 Εργαστήρι κούκλας από κάλτσες με την Ιρίνα Μπόικο.

20.00 Μία παράσταση μαγείας για μικρούς και μεγάλους με τον μάγο Τριστάν.

20.50 Παράσταση Καραγκιόζη από το θέατρο σκιών «Θανάσης Λιούνης».

Πούλμαν για το Πάρκο Τρίτση δρομολογούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από συνοικίες της Αττικής: Ζωγράφου (τηλ. επικοινωνίας 6937355276) στις 18.30 από Ούλωφ Πάλμε και Παπάγου. Βύρωνα (τηλ. επικοινωνίας 6937055492) στις 18.00 από πλατεία Εθν. Αντιστάσεως (πρώην Ταπητουργείου). Καισαριανή (τηλ. επικοινωνίας 6937055492) στις 18.15 απέναντι από πλατεία Π. Μακρή (στάση Παναγίτσα). Δάφνη (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.00 από Αναγεννήσεως και Βουλιαγμένης (απέναντι από κιν/φο «ΑΤΛΑΝΤΙΣ»). Υμηττό (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.00 από πλατεία Ηρώων (Κωνσταντινουπόλεως 65). Ηλιούπολη (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.15 από Μαρίνου Αντύπα 36 (απέναντι από γραφεία ΚΚΕ) και την ίδια ώρα από δημαρχείο Ηλιούπολης. Χαλάνδρι στις 18.30 από 25ης Μαρτίου και Παλαιολόγου. Νέα Σμύρνη 18.30 από το Polis park. Μπραχάμι 18.00 πλατεία Αρη Βελουχιώτη. Πέραμα - Κερατσίνι - Νίκαια στις 18.00 από το Πέραμα (Λ. Ειρήνης 73) με στάσεις: Λ. Σαλαμίνος και Π. Φύσσα (Κερατσίνι), Περιβολάκι, Κρατικό (Νίκαια). Λαύριο στις 17.30 από ΟΤΕ. Κερατέα στις 18.00 από πλατεία. Καλύβια στις 18.15 από δημαρχείο Σαρωνικού. Νέα Μάκρη στις 17.30 από πλατεία. Ραφήνα στις 17.45 από ΟΤΕ. Πικέρμι στις 18.00 από εμπορικό κέντρο. Αρτέμιδα στις 17.30 από Μέδουσα. Παλλήνη στις 18.00 από Πλατεία Αγ. Τρύφωνα. Γέρακας στις 18.15 από ΕΛΤΑ. Περισσότερα πούλμαν θα δρομολογηθούν το Σάββατο και θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.

Το Σάββατο 25 Σεπτέμβρη στις 20.30 θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη πολιτική συγκέντρωση, όπου θα απευθύνει χαιρετισμό ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, και θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ολόκληρη η τρίτη μέρα του Φεστιβάλ θα είναι αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη.

Παράλληλα, με ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, συζητήσεις, εκθέσεις, πολύμορφες ενδιαφέρουσες δραστηριότητες έχουν προετοιμαστεί στα Στέκια του Φεστιβάλ.

Το νεανικό «ξέσπασμα» που σηματοδότησε φέτος το πέρασμα του Φεστιβάλ από όλη την Ελλάδα, το αγκάλιασμά του πλατιά από τη νεολαία τονώνουν το μήνυμα αισιοδοξίας το οποίο φέρνουν οι εκδηλώσεις του που αρχίζουν σήμερα στην Αθήνα. «Ξέσπασμα» κι ανάσα συλλογικής δημιουργίας, που επικυρώνει τους δεσμούς που έχει το Φεστιβάλ με τη νεολαία, την αγωνία και τις αναζητήσεις της νέας γενιάς που τα όνειρά της δεν βολεύονται στα αδιέξοδα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα. Ταυτόχρονα φωτίζει τον δρόμο που πρέπει να βαδίσει κάθε νέος για να κυλήσει ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος, να αξιοποιούνται ο πλούτος και οι δυνατότητες της εποχής μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του και όχι για τα κέρδη μιας χούφτας παράσιτων, για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στη Διεθνούπολη 25 αντιπροσωπείες Οργανώσεων από Ευρώπη, Ασία και Αμερική δίνουν το στίγμα της πρώτης διεθνούς συνάντησης από το ξέσπασμα της πανδημίας.

Μαθητές και φοιτητές δίνουν στα αντίστοιχα Στέκια του Φεστιβάλ το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού της χρονιάς, ενώ οι νέοι εργαζόμενοι στο δικό τους Στέκι βάζουν στο στόχαστρο τον νόμο - έκτρωμα για τον εργάσιμο χρόνο και το αντιπάλεμά του.

Οι νέες γυναίκες στο δικό τους Στέκι, την «Κόκκινη Γωνιά», προμηθεύονται τη νέα έκδοση με τα υλικά του Συνόδου του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα: «Η εξειδικευμένη δουλειά της ΚΝΕ στις νέες γυναίκες, όρος και προϋπόθεση για να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί στην πάλη για τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό».

Ξεχωριστό κεφάτο πρόγραμμα ξεδιπλώνεται για τους μικρότερους φίλους του Φεστιβάλ στον χώρο του «κόκκινου Αερόστατου» για παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και της Α' Γυμνασίου, καθώς και στον Παιδότοπο για τα μικρότερα παιδιά.

Οπως κάθε χρόνο, από το Φεστιβάλ δεν θα λείπουν τα Στέκια Αθλητισμού, Κατά των Ναρκωτικών, Νέων Στρατευμένων, το περίπτερο της Ιστορίας του Κόμματος, το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», με μια σειρά από μεγάλες προσφορές ειδικά για το Φεστιβάλ κ.ά.

Με σεβασμό σε έναν από τους σημαντικούς φυσικούς «πνεύμονες» για τον λαό της Δυτικής Αττικής και με ιδιαίτερη φροντίδα, όπως κάνει κάθε χρονιά η ΚΝΕ με τις εργασίες του στησίματος του Φεστιβάλ, με τις οποίες καθαρίζει και αναβαθμίζει το πάρκο που αφήνουν στη μοίρα του κράτος και τοπικές αρχές, το φωτίζει και το ομορφαίνει, αναδεικνύει τον αγώνα για τη συντήρηση και αναβάθμισή του για τις ανάγκες του λαού, μακριά από τα σχέδια εμπορευματοποίησής του, και - κατά γενική ομολογία - πάντα το παραδίδει στους κατοίκους της περιοχής σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι το βρίσκει.

Σ' αυτό το πλαίσιο, πολύ αρνητική εντύπωση προκαλεί η προσπάθεια της δημοτικής αρχής Ιλίου να φιμώσει το κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στο Φεστιβάλ, όπως καταγγέλλουν οι Οργανώσεις Ιλίου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ: «Με περίσσιο θράσος και ζήλο, ο δήμαρχος Ιλίου κινητοποιεί ακόμα και μέσα στη νύχτα τα συνεργεία του δήμου, που λόγω των ελλείψεων δουλεύουν ήδη διπλές βάρδιες, για να καταστρέφουν συστηματικά το προπαγανδιστικό υλικό του Φεστιβάλ.

Με αφορμή τα 150 χρόνια από την Κομμούνα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ με πλούσια εκδοτική, μελετητική, πολιτιστική δραστηριότητα ανέδειξαν αυτό το σημαντικό γεγονός. Οπως εξηγεί η Κ. Τσιουπρά, «προφανώς στην έκθεση θα συναντήσουμε πολλά από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται και στις εκδόσεις μας, για τα ιστορικά γεγονότα κ.λπ. Δεν θα μπορούσαν αλλιώς να γίνουν κατανοητά τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την Παρισινή Κομμούνα, τα συμπεράσματα για το σήμερα, εφόσον δεν ανατρέξουμε στα ίδια τα γεγονότα. Δεν έχουμε τη δυνατότητα διαφορετικά να παρακολουθήσουμε όλο αυτόν τον πλούτο της πείρας που μπορούμε να αντλήσουμε.

Πέρα από αυτό, όμως, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ έχει κατοχυρωθεί ως ένας θεσμός, ως ένα μεγάλο σημείο συνάντησης πολλών χιλιάδων νέων που πραγματικά προβληματίζονται για την κατάσταση σήμερα, για τα τσακισμένα τους δικαιώματα, που προβληματίζονται για το τι πρέπει να κάνουν για να αλλάξει αυτή η κοινωνία και αν μπορεί να αλλάξει. Είναι νέοι που έχουν έρθει άλλοι σε μικρότερο κι άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Και από αυτό το γεγονός, το ότι το Φεστιβάλ μας αποτελεί μεγάλο σημείο συνάντησης, δεν μπορούμε να αποσπαστούμε. Αρα λοιπόν μέσα από την έκθεση δεν παίρνουμε ως δεδομένο τη γνώση που μπορεί να υπάρχει σε πολλά μέλη και οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά την αναδεικνύουμε και αυτήν τη γνώση την αναγκαία που πρέπει να υπάρχει, ενισχύουμε το μορφωτικό, το πολιτιστικό ρεύμα ευρύτερα στους νέους και παράλληλα αναδεικνύουμε και τα πλούσια συμπεράσματα».

«Η Παρισινή Κομμούνα σηματοδοτεί την πρώτη προσπάθεια να πάρει την εξουσία στα χέρια της η εργατική τάξη. Και αυτό από μόνο του ως γεγονός είναι ιδιαίτερα σημαντικό, μπορεί να αποτελέσει πηγή πλούσιων συμπερασμάτων, γιατί καταρχήν ανέδειξε ήδη από τότε τη δυνατότητα να ανατραπεί αυτό το σύστημα, τη δυνατότητα να οικοδομηθεί η σοσιαλιστική κοινωνία, η εργατική εξουσία», σημειώνει μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» για τη φετινή έκθεση η Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, και συμπληρώνει: «Οι 72 μέρες της Κομμούνας αποτελούν πηγή πλούσιων συμπερασμάτων για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η επαναστατική πάλη σήμερα, όσο και για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να 'χει η εργατική εξουσία. Ακόμα και σε αυτόν τον τομέα έδωσε πολλά και γι' αυτό ακριβώς μελετήθηκε και από τους κλασικούς αργότερα, από τον Μαρξ, τον Ενγκελς και τον Λένιν. Είναι ενδεικτικό μάλιστα για τη σημασία της Παρισινής Κομμούνας ότι οι Μαρξ και Ενγκελς τη μοναδική διόρθωση που έκαναν στο Μανιφέστο, την έκαναν μετά τα γεγονότα της Παρισινής Κομμούνας, αναδεικνύοντας την ανάγκη τσακίσματος του αστικού κράτους». Χαρακτηριστικά έγραψε ο Μαρξ, «η εργατική τάξη δεν μπορεί να κατακτήσει την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς». Πρέπει, όπως υπογράμμισε και ο Λένιν, «να συντρίψει, να τσακίσει την "έτοιμη κρατική μηχανή" και να μην περιοριστεί στην απλή κατάληψή της».

Στην πρώτη ενότητα με τίτλο «82 χρόνια επαναστάσεων στο Παρίσι» παρακολουθούμε την προσπάθεια να πάρει και να εδραιώσει την εξουσία στα χέρια της η αστική τάξη, μετά τη Γαλλική αστική Επανάσταση του 1789. Ξεχωρίζουν οι αστικές εξεγέρσεις του 1830 και 1848, όπου το προλεταριάτο πήρε ενεργό μέρος, υπό τη σημαία όμως της αστικής τάξης. Ιδιαίτερη σημασία έχει το 1848, γιατί εκεί αναδείχθηκε η ανάγκη της αστικής τάξης να τσακίσει τις διεκδικήσεις του προλεταριάτου, όπως επισήμαναν με έμφαση οι Μαρξ και Ενγκελς, ώστε το προλεταριάτο να συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται τη δική του αυτοτελή οργάνωση, τα δικά του αυτοτελή συνθήματα και όχι να πορεύεται κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης.

Και στη δεύτερη ενότητα με τίτλο: «Η εργατική τάξη στο προσκήνιο της Ιστορίας» παρακολουθούμε αυτές τις νέες μορφές πάλης ανάμεσα στην εργατική και την αστική τάξη, που γεννιούνται και αναπτύσσονται εκείνη την περίοδο. Η εργατική τάξη αναπτύσσεται σε όλη αυτή την πορεία μέσα από τις δικές της διεκδικήσεις για την κάλυψη των αναγκών της, για την επιβίωσή της, για το ψωμί της. Ανοίγουν οι πρώτοι σοσιαλιστικοί όμιλοι, οι πρώτες εργατικές ομάδες, και σε μια πορεία, και κάτω από την επίδραση της διαπάλης που αναπτύσσεται στους κόλπους αυτών των κινημάτων, εμφανίζεται ως ανάγκη το πρώτο επαναστατικό προλεταριακό κόμμα, ενώ έχει προηγηθεί η εμφάνιση της θεωρίας του επαναστατικού σοσιαλισμού, που μαζί με την ίδρυση της Α' Διεθνούς αποτελούν ξεχωριστό σταθμό στην έκθεση.

Η τρίτη ενότητα έχει τίτλο: «Πώς φτάσαμε στην Παρισινή Κομμούνα». Σηματοδοτεί το περιεχόμενο όλης της έκθεσης, αποτελεί όμως διακριτή ενότητα, γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία για την πάλη στο σήμερα. Γιατί όπως εξηγεί η Κ. Τσιουπρά, «γίνεται προσπάθεια από την αστική - και όχι μόνο - ιστοριογραφία αναθεώρησης των γεγονότων της Παρισινής Κομμούνας ότι ήταν δήθεν αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων και εξελίξεων. Αυτό όμως δεν ισχύει, γιατί από τα βασικά συμπεράσματα που αναδεικνύει η Κομμούνα είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα αυτό το σύστημα να ανατραπεί κι αυτή η δυνατότητα ξεπηδάει από τα σπλάχνα του ίδιου του συστήματος».

Ετσι σ' αυτή την ενότητα παρακολουθούμε τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο που ξεσπά στη Γαλλία το 1870, ως αποτέλεσμα των έντονων ανταγωνισμών ανάμεσα στις δύο αστικές τάξεις. Η προηγούμενη ενότητα της έκθεσης έχει δείξει την ανάπτυξη της γαλλικής αστικής τάξης, που έχει συνέπεια αυτή να ζητάει μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα. Γι' αυτό συμμετείχε και σε άλλους επεκτατικούς πολέμους και συγκρούσεις. Τα γεγονότα του Γαλλοπρωσικού πολέμου όμως δεν είχαν την έκβαση που ήλπιζε η αστική τάξη της Γαλλίας. Γρήγορα ξεκίνησαν συντριπτικές ήττες των γαλλικών στρατευμάτων, ενώ στα μετόπισθεν υπήρχαν εξαθλίωση και αγανάκτηση.

Το προλεταριάτο σταδιακά χάνει την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς της αστικής εξουσίας και τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, γιατί βαραίνει η δυσαρέσκεια για την επιχειρούμενη συνθηκολόγηση της Γαλλίας και την παράδοση του Παρισιού στους Πρώσους, καθώς και ξεθωριάζει στα μάτια τους η αστική δημοκρατία, αφού δεν αποκτούν τα πολιτικά δικαιώματα που είχαν με την ανατροπή του Ναπολέοντα του Γ'. Είναι ενδεικτικό ότι προηγήθηκαν της Παρισινής Κομμούνας δύο λαϊκές εξεγέρσεις, τον Οκτώβρη και τον Γενάρη, ως αποτέλεσμα αυτής της δυσαρέσκειας και της ανάγκης του προλεταριάτου να προχωρήσει δυναμικά διεκδικώντας τα πραγματικά συμφέροντά του. Η Α' Διεθνής πρωτοστάτησε στην οργάνωση αυτής της πάλης ενάντια στις επιδιώξεις και τα συμφέροντα της αστικής τάξης, για να μην ενταχθεί κάτω από τη σημαία της.

Και στις 18 Μάρτη 1871, ύστερα από τη διαταγή του Θιέρσου προς τα αστικά στρατεύματα να αφοπλίσουν τον ένοπλο λαό, ο λαός αρνείται και ξεσπά αυτό το τεράστιο γεγονός, η Παρισινή Κομμούνα. Γι' αυτό και στο χώρο της έκθεσης στο σημείο για την 18η Μάρτη δεσπόζει μια τεράστια κόκκινη σημαία, συμβολίζοντας τη σημαία των Κομμουνάρων στο Δημαρχείο του Παρισιού, και αποτελεί την «πύλη» εισόδου στα βασικά συμπεράσματα που αποτυπώνει η έκθεση στις επόμενες ενότητες.

Η τέταρτη ενότητα αφορά «Το επαναστατικό έργο της Κομμούνας». «Κάναμε την επιλογή να μην είναι μια ιστορική αναδρομή των διαταγμάτων, για να μπορέσει να φανεί καλύτερα στην πράξη ο πλούτος των συμπερασμάτων και η σημασία που έχει για τα επόμενα χρόνια, για τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις που ακολούθησαν και αυτές που θα γίνουν», εξηγεί η Κ. Τσιουπρά. Ετσι η συγκεκριμένη ενότητα έχει ως άξονες τα βασικά συμπεράσματα που έβγαλαν οι Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν από την Κομμούνα:

• Οτι η εργατική τάξη πρέπει να τσακίσει το αστικό κράτος και όχι να προσπαθήσει να το μεταρρυθμίσει.
• Οτι είναι βασική προϋπόθεση η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει μια οργάνωση της παραγωγής προς όφελος των κοινωνικών αναγκών.

Σε όλα αυτά τα σημεία η Κομμούνα έχει να δείξει πλούσιο έργο. Από το γεγονός ότι κατάργησε τα προνόμια των κρατικών υπαλλήλων, αντικατέστησε ήδη από τις πρώτες μέρες τον ένοπλο αστικό στρατό και στη θέση του έβαλε τον ένοπλο λαό κ.λπ., έργα πρωτοποριακά και σύγχρονα, που φωτίζουν το πώς θα πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της.

Σ' αυτά τα διδάγματα στέκεται και ο Λένιν τα επόμενα χρόνια και όλες οι επαναστάσεις του 20ού αιώνα στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν την εργατική εξουσία. Αντίστοιχα, η σημασία αυτών των τριών συμπερασμάτων αναδεικνύεται και από την αρνητική πείρα του 20ού αιώνα, πώς μια σειρά κόμματα που δεν ακολούθησαν αυτόν τον επαναστατικό δρόμο, ουσιαστικά ενσωματώθηκαν, συμμετείχαν σε αστικές κυβερνήσεις με την εμφάνιση και του ευρωκομμουνισμού.

«Εκτιμούμε ότι σήμερα μέσα από όλες αυτές τις επεξεργασίες, την προσπάθεια μελέτης της πείρας του επαναστατικού κινήματος σε αυτά τα 150 χρόνια, το Κόμμα μας είναι πιο ώριμο από ποτέ για την πάλη και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού τον 21ο αιώνα. Γι' αυτό επιλέξαμε στην έκθεση να υπάρχει μια ειδική ενότητα που αναδεικνύει αυτά τα συμπεράσματα και το πώς μπορούν να αξιοποιηθούν στις σύγχρονες συνθήκες. Αναδεικνύεται δηλαδή ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος τον 21ο αιώνα, η μοναδική απάντηση στις ανάγκες μας που δεν καλύπτονται, αξιοποιώντας μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό όλες αυτές τις σύγχρονες δυνατότητες για την κοινωνική ευημερία. Αυτά αποτυπώνονται στην έκθεση σε ένα πολύ ωραίο βίντεο, που θεωρούμε ότι θα τραβήξει τα βλέμματα των επισκεπτών», τονίζει η Κ. Τσιουπρά.

Η πέμπτη ενότητα της έκθεσης έχει τίτλο «Η πορεία προς την τελική σύγκρουση». Σ' αυτήν την ενότητα, μέσα και από την αρνητική πείρα της ήττας της Κομμούνας αναδεικνύονται επίσης συμπεράσματα για το σήμερα. Ο ίδιος ο Λένιν αξιοποίησε αυτή την πείρα, προκειμένου να γράψει το «Κράτος και επανάσταση», έργο πολύ σημαντικό για την έκβαση της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Μέσα σε αυτό το έργο παρουσιάζει ως εξής τους παράγοντες που οδήγησαν στην ήττα της Κομμούνας. Μάλιστα ο Λένιν στο άρθρο του «Τα διδάγματα της Κομμούνας» τονίζει ότι το πρώτο λάθος της Κομμούνας ήταν ότι δεν ξεκίνησε την «απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών» και δεν κατέλαβε ιδρύματα, όπως η Τράπεζα της Γαλλίας. Το δεύτερο ήταν «η υπερβολική μεγαλοψυχία του προλεταριάτου: (...) αντί να στεφανώσει τη νίκη του στο Παρίσι με αποφασιστική επίθεση ενάντια στις Βερσαλίες, αργοπόρησε κι έδωσε στην κυβέρνηση των Βερσαλιών τον καιρό να συγκεντρώσει τις σκοτεινές δυνάμεις και να προετοιμαστεί για τη Ματωμένη Βδομάδα του Μάη».

Τι δεν βοήθησε τους Κομμουνάρους να το πάνε μέχρι τέλους; Απαντάει στο ερώτημα η Κ. Τσιουπρά: «Εκτιμάμε ως ένα βασικό την έλλειψη ισχυρής επαναστατικής πρωτοπορίας. Δηλαδή το γεγονός ότι μέσα στους κόλπους των Κομμουνάρων επέδρασε η ύπαρξη διαφόρων ρευμάτων, ήταν ένας βασικός παράγοντας. Ακόμα έπαιξε ρόλο ο μικρός βαθμός ανάπτυξης του επαναστατικού εργατικού κινήματος, το ότι δεν υπήρχε προηγούμενη πείρα. Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη μιας οργανωμένης πρωτοπορίας, που να μπορεί να το πάει μέχρι τέλους, να τσακίσει το αστικό κράτος, να τα βάλει με την έτοιμη κρατική μηχανή, να μη δείξει - αυτό που έλεγαν χαρακτηριστικά οι κλασικοί - τη "μεγαλοψυχία" των Κομμουνάρων, έχει ιδιαίτερη σημασία».

Μια σειρά γεγονότων αφήσαν το περιθώριο και τη δυνατότητα στην αστική τάξη να προετοιμάσει την αντεπίθεσή της και να οδηγηθούμε στη Ματωμένη Βδομάδα, με δεκάδες χιλιάδες απώλειες για το επαναστατημένο προλεταριάτο της εποχής εκείνης. Βεβαίως, όλα αυτά δεν αναιρούν τον τεράστιο ηρωισμό: Γυναίκες, νέοι, όλων των ηλικιών, άντρες ήταν μπροστά και μέχρι τελευταία στιγμή υπερασπίζονταν σοκάκι το σοκάκι το εργατικό Παρίσι.

Γι' αυτό, εξάλλου, στο τελευταίο σημείο της έκθεσης αναδεικνύεται ότι η Κομμούνα είναι αθάνατη, γιατί ακριβώς δείχνει τον δρόμο, τι μπορεί να κάνει η εργατική τάξη, ότι μπορεί να το φτάσει μέχρι τέλους, έως τη σύγκρουση με την εκμεταλλεύτρια τάξη και την ανατροπή της. Κι ακριβώς επειδή δείχνει αυτήν τη δυνατότητα και τη δύναμη που έχει η εργατική τάξη, θα μένει αθάνατη στους αιώνες και θα φωτίζει τις επαναστάσεις του μέλλοντος.

Αυτό θα είναι και το περιεχόμενο του τελευταίου βίντεο που «κλείνει» την κεντρική έκθεση του Φεστιβάλ και αφήνει ανοιχτό τον προβληματισμό για τη συνέχεια, για τα ζητήματα της σύγχρονης πάλης, που θα μπουν στο επίκεντρο και της κεντρικής συζήτησης του Φεστιβάλ, που θα γίνει αύριο Παρασκευή, στις 20.00, στη Λαϊκή Σκηνή με θέμα: «150 χρόνια από την πρώτη έφοδο στον ουρανό... Δυναμώνουμε τον αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας».

Ενα ντοκιμαντέρ που φωτίζει την πρώτη προσπάθεια στην Ιστορία της ανθρωπότητας η εξουσία να περάσει στα χέρια του προλεταριάτου, που μας παρουσιάζει ανάγλυφα την «έφοδο στον ουρανό» και το «Παρίσι των εργατών», εξάγοντας χρήσιμα συμπεράσματα για το σήμερα.

Μια ιδιαίτερα αξιόλογη δουλειά, απ' αυτές που μας έχει συνηθίσει η ΚΝΕ, που μαρτυρά την πολύμηνη έρευνα και ενασχόληση με το συγκεκριμένο θέμα.

Το κείμενο και οι συνεντεύξεις με την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, τον Λουκά Αναστασόπουλο, μέλος της ΚΕ, και τις Κωνσταντίνα Τσιουπρά και Ελενα Μποτζιολή, μέλη του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, μπλέκονται με την «ξενάγηση» στα μέρη όπου εκτυλίχθηκαν τα κοσμοϊστορικά γεγονότα, την πρωτότυπη μουσική, με πλάνα και κινούμενη εικόνα, όπου κάθε καρέ σχεδιάστηκε στο χέρι.

Μεγάλο μέρος του ντοκιμαντέρ είναι γυρισμένο στο Παρίσι, αναζητώντας τα «σημάδια» της Κομμούνας, τους βασικούς σταθμούς της Κομμούνας. Από το Παλάτι του Κεραμεικού και το «Cafe De La Regence» μέχρι τη Μονμάρτη και το «Hotel De Ville». Και από κει στην πλατεία Βαντόμ και στο νεκροταφείο «Pere - Lachaise», όπου γράφτηκε ο επίλογος της Κομμούνας.

«Και μόνο ότι υπήρξε η Κομμούνα είναι ένα πολύ σημαντικό δίδαγμα για το μέλλον, γιατί για πρώτη φορά στην Ιστορία, έστω και για 72 μέρες, ανατράπηκε η εξουσία της αστικής τάξης, αμφισβητήθηκε στην πράξη η εξουσία της», ακούμε τον Μ. Παπαδόπουλο να λέει στην αρχή του ντοκιμαντέρ.

Παρακάτω η Αλ. Παπαρήγα μιλά για την «εργατική τάξη που έχει ένα υπερόπλο στα χέρια της. Στις συνθήκες βέβαια του καπιταλισμού, αν αυτό το όπλο μπαίνει σε αφλογιστία, μπορεί να στραφεί ενάντιά της, αν όμως αυτό το όπλο, που είναι ιδεολογικό, πολιτικό, οργανωτικό, μαζικό, το χρησιμοποιήσει στην πορεία της ταξικής πάλης και σε συνθήκες κλονισμού της αστικής εξουσίας, τότε μπορεί να νικήσει και αυτήν τη φορά η νίκη της θα είναι ουσιαστική, μεγάλη. Το υπερόπλο είναι ότι παράγει αυτή αποκλειστικά τον κοινωνικό πλούτο. (...)

Ο καπιταλισμός χωρίς εργατική τάξη δεν μπορεί να υπάρξει... Ο σοσιαλισμός, αυτός που γνωρίσαμε με τα λάθη και τις αδυναμίες, αναπτύχθηκε, έζησε τόσα χρόνια χωρίς να υπάρχει αστική τάξη, καπιταλισμός».

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει ο Μάνθος Ψυρράκης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Διεύθυνση φωτογραφίας - μοντάζ - color grading: Σέργιος Κολισικάς. Animation - motion graphics: Ευτυχία Κονδύλη. Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής: Δημήτρης Ανδρονιάδης. Κάμερα: Σέργιος Κολισικάς, Γιάννης Μαρούδας. Ηχογράφηση - σπικάζ: Σωτήρης Γκέκας. Μείξη ήχου: Παύλος Χαρμπαλής.

Η πίστα αναρρίχησης, που ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους πρόπερσι στο 45ο Φεστιβάλ, θα βρίσκεται και φέτος στο Αθλητικό Στέκι του Φεστιβάλ και θα λειτουργεί και τις τρεις μέρες των εκδηλώσεων, από τις 19.30 έως τις 22.30.

Το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στον χώρο του Φεστιβάλ, με τις ιδιαίτερες προσφορές που έχει και με εκπτώσεις που φτάνουν μέχρι και 70%, διαμορφώνει τη δυνατότητα το παραπάνω αποτύπωμα να είναι ακόμα πιο έντονο και βαθύ. Ολοι οι επισκέπτες να μπορέσουν προμηθευτούν παλιές και νέες εκδόσεις, να έρθουν σε επαφή με την επαναστατική θεωρία, να αντικρίσουν τα διδάγματα από την Ιστορία της ταξικής πάλης, να φλογιστούν μέσα από το προοδευτικό λογοτεχνικό βιβλίο.

Το ίδιο ισχύει και με τις ειδικές προσφορές που θα υπάρχουν για νέες συνδρομές και ανανεώσεις του «Ριζοσπάστη» και της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης». Με την επέκταση του συνδρομητικού δικτύου του «Ριζοσπάστη», περισσότερα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ θα τροφοδοτούνται από το πρωί με την αρθρογραφία του, επομένως με το που περνάνε την πύλη του χώρου δουλειάς, αναλαμβάνουν βάρδια ή μπαίνουν στο αμφιθέατρο, θα παρεμβαίνουν για όλα τα ζητήματα από καλύτερη θέση. Αντίστοιχα, η σταθερή μελέτη της ΚΟΜΕΠ και η επαφή με τις σύγχρονες επεξεργασίες του Κόμματος μπορεί να αναβαθμίσει την παρέμβαση σε χώρους όπου υπάρχουν ιδιαίτερες εξελίξεις, όπου υπάρχουν απαιτήσεις στη διαπάλη.

Τέλος, το συνδρομητικό δίκτυο είναι άλλη μία δίοδος ώστε να φτάνει η φωνή του Κόμματος στο αυξημένο κομμάτι εργαζομένων και νεολαίας που περιμένει και ενδιαφέρεται να ακούσει τις θέσεις και τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν το ταξίδι του 47ου Φεστιβάλ, εκτός από τη μαχητική αισιοδοξία βάζουμε στις «αποσκευές» τα εφόδια της γνώσης, γινόμαστε συνδρομητές στον «Ριζοσπάστη» και στην ΚΟΜΕΠ, προμηθευόμαστε βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής».

Πρόκειται για την πρώτη - από την εκδήλωση της πανδημίας - διά ζώσης συνάντηση ενός σημαντικού αριθμού Οργανώσεων από διάφορες γωνιές της Γης (από Ευρώπη, Ασία, Αμερική).

Ετσι, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα έχουν τη δυνατότητα να συνομιλήσουν με τους εκπροσώπους των Οργανώσεων, να προμηθευτούν τα υλικά και τα «αναμνηστικά» τους, να τους εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.

Ενώ στο πλαίσιό του θα πραγματοποιηθούν και δύο σημαντικές εκδηλώσεις - συζητήσεις, σήμερα Πέμπτη για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν (βλέπε στο σημερινό πρόγραμμα) και αύριο Παρασκευή, στις 19.30, με θέμα «Η Κούβα δεν είναι μόνη της!», όπου θα μιλήσουν η πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα, Ζέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα, και ο Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οι Οργανώσεις Νεολαίας που θα συμμετάσχουν στο 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» είναι:

1. Τμήμα Νεολαίας του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας

2. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Βρετανίας

3. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, Γαλλία

4. Κομμουνιστική Νεολαία Δανίας

5. Ιορδανική Δημοκρατική Ενωση Νεολαίας

6. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Ισπανίας

7. Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών, Ισπανία

8. Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας, Ιταλία

9. Νεολαία του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν

10. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Καναδά

11. Νέοι Σοσιαλιστές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Κροατίας

12. Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας, Κύπρος

13. Προοδευτική Κίνηση Κυπρίων Φοιτητών

14. Ομοσπονδία Δημοκρατικών Φοιτητών, Πακιστάν

15. Γενική Ενωση Παλαιστινίων Φοιτητών

16. Παραγουανή Κομμουνιστική Νεολαία

17. Πορτογαλική Κομμουνιστική Νεολαία

18. Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (Μπολσεβίκοι), Ρωσία

19. Ενωση Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας, Σερβία

20. Νεολαία του Απελευθερωτικού Λαϊκού Μετώπου Σρι Λάνκα

21. Συριακή Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας - Νεολαία Χαλίντ Μπαγκντάς

22. Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας

23. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας, Τσεχία

24. Νεολαία του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Φινλανδίας

25. Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών

Μαθητές και μαθήτριες που:

• Βρίσκονται ακόμα ένα σχολικό έτος απροστάτευτοι μέσα στα σχολεία τους. Οι πρώτες μέρες λειτουργίας των σχολείων αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση εγγυάται με μαθηματική ακρίβεια πως και η φετινή χρονιά είναι «στον αέρα». Δεν έχει πάρει ούτε μισό μέτρο προστασίας. Τα πρωτόκολλα λειτουργίας που προτείνει είναι γελοία και επικίνδυνα μαζί. Οπως χαρακτηριστικά γράφει μια ανακοίνωση ενός σχολείου, «πέρσι μας μαντρώσατε στο σπίτι και χάσαμε το σχολείο για να μην κολλήσουμε κορονοϊό, φέτος μας μαντρώνετε χωρίς κανένα μέτρο στο σχολείο και θα κολλήσουμε κορονοϊό. Καλά πήγε και αυτό!».Ηδη, κάποια πρώτα σχολεία στη χώρα κινητοποιούνται απαιτώντας μέτρα προστασίας, ενώ προετοιμάζονται οι επόμενες μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις. Το Μαθητικό Στέκι είναι το σημείο συνάντησης όλων των μαθητών που θέλουν να αγωνιστούν για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία. Των πρωτοπόρων αγωνιστών μαθητών που δεν συμβιβάζονται με το να παίζουν η κυβέρνηση και το υπ. Παιδείας με τη μόρφωση και τη ζωή τους και είναι έτοιμοι να οργανώσουν τον αγώνα τους, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
• 
  
  Καταλαβαίνουν πως... κάτι πάει λάθος με τον τρόπο που λειτουργεί το σχολείο τους, η καθημερινότητά τους. Οι μαθητές έχουν γυρίσει σε ένα αγνώριστο σχολείο. Το άλλαξε η πανδημία αντιεκπαιδευτικών νομοσχεδίων. Εχει περισσότερες εξετάσεις και λιγότερη μόρφωση. Είναι ακόμα πιο άδικο σχολείο για όποιον αντέξει. Γι' αυτό και τα Εργαστήρια Μαθητικής Δημιουργίας που φέτος θα λειτουργήσουν για πρώτη φορά στο Στέκι «φωτογραφίζουν» με τον δικό τους τρόπο το πραγματικά δημιουργικό σχολείο, που μορφώνει ολόπλευρα, βοηθά τους μαθητές να ανακαλύπτουν τις κλίσεις και τα ταλέντα τους, που έχουν ανάγκη σήμερα οι μαθητές. Η ανανεωμένη μπροσούρα της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ με τίτλο «Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα;» απαντά στο ερώτημα: Αυτό το σχολείο μπορούμε να το κατακτήσουμε και πώς;
• Θέλουν να περάσουν καλά μετά από δύο σχολικές χρονιές με ατελείωτο webex και ελάχιστες αθλητικές, πολιτιστικές, αθλητικές δραστηριότητες. Ετσι και αλλιώς αυτά είναι ακριβά χόμπι για όσους το αντέχει η τσέπη τους. Η σκηνή του Μαθητικού Φεστιβάλ, όμως, δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο!
• Νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν την οργή τους! Για την κατάσταση στο σχολείο, για τα οικονομικά ζόρια στο σπίτι, για τις εικόνες που μαυρίζουν τις καρδιές τους, όπως αυτές των καταστροφικών πυρκαγιών, των κατατρεγμένων προσφύγων από εμπόλεμες περιοχές. Η έκθεση που φέτος φιλοξενείται στο Μαθητικό Στέκι, με τίτλο «Επαναστάτης θα πει», θυμίζει σε κάθε νέο που αγανακτεί με όσα ζούμε, που ασφυκτιά μέσα στη σαπίλα του άδικου συστήματος του καπιταλισμού, πως «αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία είσαι σύντροφός μου» και καλεί τον καθένα και την καθεμία να κάνει το αποφασιστικό βήμα και να οργανωθεί στην ΚΝΕ, γιατί και το να γίνονται όλο και περισσότεροι οι σύγχρονοι επαναστάτες «μετράει» για να αλλάξει ο κόσμος!
• Να γνωρίσουν την ΚΝΕ και να συζητήσουν τις σκέψεις τους! Αύριο, Παρασκευή, στις 20.30 θα πραγματοποιηθεί στο Στέκι συζήτηση με τίτλο«Με τη δύναμη της γνώσης γνωρίζουμε τον κόσμο, με τη δύναμη της οργάνωσης τον αλλάζουμε!», και... το μικρόφωνο θα δοθεί στους μαθητές και τις μαθήτριες για να ρωτήσουν ό,τι θέλουν, να πουν τη γνώμη τους, να εκφραστούν!