• Θεσσαλία - Εργαζόμενοι στην καθαριότητα: Κινητοποιήσεις για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα
• Εργαζόμενοι στον όμιλο ΟΤΕ: Απεργιακή συνέχεια κόντρα στην εργοδοτική αδιαλλαξία και τρομοκρατία
• Λιπάσματα Καβάλας: Αρθρο με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο εργοστάσιο
• Διεθνής Δραστηριότητα ΠΑΜΕ: Συμβολή στην προσπάθεια διεθνούς αγωνιστικού συντονισμού σε κάθε κλάδο

Από τις κινητοποιήσεις των καθαριστριών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η ομηρία και η ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι, τόσο μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, όσο και με τη δουλειά μέσω εργολάβων σε μια σειρά από χώρους, όπως πανεπιστήμια, νοσοκομεία αλλά και σχολεία, συνθέτουν τον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατεί στον κλάδο της καθαριότητας, που ταυτόχρονα συνοδεύεται με απληρωσιά, εντατικοποίηση, έλλειψη στοιχειωδών κανόνων προστασίας, εργατικά «ατυχήματα» που πολλαπλασιάζονται.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν στοιχείο στρατηγικής κατεύθυνσης για το κεφάλαιο και το κράτος του, χρησιμοποιούνται κατά κόρον για να τους εξασφαλίσουν όσο πιο φθηνό εργατικό δυναμικό γίνεται με τα λιγότερα δικαιώματα, αφού απαλλάσσουν την εργοδοσία από το μεγαλύτερο μέρος των στοιχειωδών υποχρεώσεων που μπορεί να έχει απέναντι στους εργαζόμενους, ενώ ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτό μπαίνουν περισσότερα εμπόδια στην ενότητα της εργατικής τάξης και την οργάνωση της πάλης, υπηρετείται το γενικότερο πλαίσιο της «ευελιξίας της εργασίας», που αποτελεί διαχρονικά στρατηγική επιλογή της ΕΕ.

Γι' αυτό ακριβώς όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ κόβουν και ράβουν για την ενίσχυση αυτής της εργασιακής ζούγκλας, μεγεθύνοντας διαρκώς το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο.

Με αφορμή πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις εργαζομένων στην καθαριότητα στη Θεσσαλία, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με συνδικαλιστές για τη σημασία και την πείρα αυτών των αγωνιστικών πρωτοβουλιών για μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Για τον πολυήμερο αγώνα που δίνουν οι καθαρίστριες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας απαιτώντας να μη γίνει καμία απόλυση, να σταματήσει άμεσα η προκήρυξη διαγωνισμού που προβλέπει επιστροφή του εργολάβου στην καθαριότητα του ιδρύματος, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την Μαρία Πλαγερά, πρόεδρο του Σωματείου Καθαριστριών Μαγνησίας.

«Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, πατώντας πάνω στο αντεργατικό νομικό πλαίσιο που έχτισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ, πετά στο δρόμο 31 καθαρίστριες και καθαριστές του Πανεπιστημίου, των οποίων οι συμβάσεις έληξαν στα τέλη Δεκέμβρη και παραδίδουν την καθαριότητα του Πανεπιστημίου σε εργολάβο», επισημαίνει.

Οι εργαζόμενοι, μας εξηγεί, «εδώ και πολλά χρόνια καλύπτουν τις πάγιες ανάγκες καθαριότητας στους χώρους του Πανεπιστημίου, βγάζοντας έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Η πρόταση της πρυτανικής αρχής και της Συγκλήτου για "προσωρινή" εργολαβία ώστε να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για προσλήψεις ορισμένου χρόνου μέσω ΑΣΕΠ, που είναι χρονοβόρες, όχι μόνο δεν διασφαλίζει τη συνέχεια της απασχόλησης για τους καθαριστές - καθαρίστριες του Πανεπιστημίου, αλλά ανοίγει το δρόμο στη "μονιμοποίηση" των εργολάβων, οδηγώντας στην ανεργία τους 31 εργαζόμενους, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται σε ηλικία, που, στις σημερινές συνθήκες, είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσουν να βρουν δουλειά».

«Η παράδοση σε εργολάβο της καθαριότητας», υπογραμμίζει η Μ. Πλαγερά, «θα έχει αποτέλεσμα την πλήρη υποβάθμιση των συνθηκών υγιεινής χιλιάδων φοιτητών και εργαζομένων. Με βάση την εργολαβία, προβλέπονται λιγότεροι εργαζόμενοι, που θα δουλεύουν 4ωρο, σε συνθήκες απόλυτης εκμετάλλευσης, αφού κατ' αντιστοιχία, η έκταση των χώρων που τους αναλογεί να καθαρίζουν διπλασιάζεται. Τα ίδια τα στοιχεία της απόφασης της Συγκλήτου είναι αποκαλυπτικά και για τις τωρινές ανεπάρκειες στον τομέα της καθαριότητας αλλά και για τη χειροτέρευση της κατάστασης με τον ερχομό του εργολάβου: Σήμερα, στους χώρους στο Βόλο, 28 εργαζόμενοι έχουν να βγάλουν έναν τεράστιο όγκο δουλειάς με 81.459 τ.μ., χώρους στους οποίους δουλεύουν 6ωρο. Δηλαδή σε μια ώρα απαιτείται να καθαρίζουν έκταση όσο 6 διαμερίσματα (485 τ.μ.)! Με την εργολαβία, προβλέπονται λιγότεροι εργαζόμενοι, οι οποίοι μάλιστα θα δουλεύουν 4ωρο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για έναν αξιοπρεπή μισθό και μια αξιοπρεπή ζωή. Ταυτόχρονα, όμως, σχεδόν διπλασιάζεται ο χώρος που πρέπει να καθαρίζουν στη διάρκεια μιας ώρας (783 τ.μ.)!».

«Κάθε χρόνο οι εργαζόμενοι ακούμε υποσχέσεις, ότι "θα βρεθεί οριστική λύση", "να μην ανησυχείτε", "δεν θα χαθεί καμία θέση εργασίας"», μας λέει, ωστόσο «στο τέλος προωθούν διαγωνισμούς για εργολαβίες, που με τον αγώνα μας και τη στήριξη από τους υπόλοιπους εργαζόμενους έχουμε καταφέρει να παγώσουν. Η εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι πρυτανικές αρχές τους εργαζόμενους στην καθαριότητα δεν είναι τωρινή. Θυμίζουμε ότι σε παλιότερες προσπάθειες να φέρουν εργολάβους στο ίδρυμα, έβαζαν ρήτρα, οι εργαζόμενοι που θα προσληφθούν από αυτούς να είναι έως 25 χρόνων ώστε να είναι πιο "φτηνοί"! Τώρα μιλάνε για "προσωρινή" εργολαβία ώστε να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για προσλήψεις ορισμένου χρόνου μέσω ΑΣΕΠ. Βέβαια, αντίστοιχες "προσωρινές" εργολαβίες σε άλλους χώρους, όπως τα νοσοκομεία, έχουν καταλήξει σε μονιμοποίηση των εργολάβων! Είτε με τη μια είτε με την άλλη μορφή, ο στόχος είναι ο ίδιος: Να πεταχτούν στο δρόμο 31 εργαζόμενοι, να έρθουν πιο "φτηνοί" εργαζόμενοι, με παραπέρα υποβάθμιση της καθαριότητας του ιδρύματος. Το μόνο που διασφαλίζεται είναι το εργολαβικό κέρδος. Αυτό αποτυπώνεται και σε σχετική επιστολή του πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προς τον υφυπουργό Παιδείας, στην οποία περιγράφει το γεγονός ότι αν προσληφθεί προσωπικό μέσω εργολαβίας, για την κάλυψη των 31 θέσεων προσωπικού καθαριότητας απαιτούνται 616.000 ευρώ για ένα έτος, την ίδια στιγμή που με την ανανέωση της σύμβασης του ίδιου προσωπικού μέσω Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας (ΕΑΔΠ) το κόστος είναι 400.000 ευρώ».

Για την πείρα που απέκτησαν οι καθαρίστριες του Γενικού Νοσοκομείου Καρδίτσας, όπου με την οργανωμένη διεκδίκηση των ίδιων των εργαζομένων, σε συντονισμό με άλλους φορείς υγειονομικών, εργαζομένων, αγροτών, συνταξιούχων, δόθηκε παράταση στις συμβάσεις, μίλησε στον «Ριζοσπάστη» η Κατερίνα Καπερώνη, καθαρίστρια και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Καθαριστριών του Γενικού Νοσοκομείου Καρδίτσας.

«Η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της απασχόλησης των εργαζομένων με ημερομηνία λήξης φέρει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, των διοικήσεων σε νοσοκομεία, δήμους, Περιφέρειες κ.λπ.», μας λέει. «Είναι η άλλη όψη του νομίσματος των ιδιωτικοποιήσεων και των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), είτε με αναθέσεις σε εργολάβους είτε με την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ίδιων των δημόσιων δομών και υπηρεσιών».

Αναφορικά με την πείρα από τον αγώνα στο Νοσοκομείο Καρδίτσας υπογραμμίζει: «Οι διάφοροι "καλοθελητές", που ήθελαν είτε να ξεφουσκώσουν την αγανάκτηση των συμβασιούχων είτε να σπείρουν την απογοήτευση μέσα από την ανάθεση της λύσης του προβλήματος σε μεσάζοντες, βουλευτές και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, πήραν την καλύτερη απάντηση. Πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν πλέον ότι η όποια κατάκτησή τους είναι προσωρινή εάν δεν βρίσκονται οι ίδιοι στην πρώτη γραμμή του αγώνα».

«Τώρα χρειάζεται πιο δυναμικά και αποφασιστικά να οργανώσουν και να συνεχίσουν τον αγώνα τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα», προσθέτει. «Να παλέψουν για μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για προκήρυξη περισσότερων μόνιμων θέσεων καθαριότητας με βάση τις αυξημένες ανάγκες, στα πλαίσια ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας».

Δεν είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους το καθεστώς της ομηρίας και της ανασφάλειας, επισημαίνει. «Μακριά από τη μοιρολατρία και τη λογική του "μικρότερου κακού" υπάρχει ο δρόμος της διεκδίκησης και της πάλης μέσα από τα σωματεία, μέσα από επιτροπές αγώνα, ενάντια στο νομοθετικό πλαίσιο και τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, για κατάργηση όλων των "ευέλικτων" εργασιακών σχέσεων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη σύγχρονα δικαιώματα, για να φύγουν οι εργολάβοι, για ΣΣΕ με αυξήσεις. Στο επίκεντρο του αγώνα χρειάζεται να μπουν οι σύγχρονες ανάγκες των εργατών, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν».

Ερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας για «το όργιο παράνομων απεργοσπαστικών και τρομοκρατικών μηχανισμών εκ μέρους της εργοδοσίας του ομίλου ΟΤΕ, απέναντι στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους που διεκδικούν υπογραφή ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο, και τις συλλήψεις εργαζόμενων απεργών» κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Λ. Στολτίδης, Ν. Καραθανασόπουλος, Χρ. Κατσώτης, Γ. Λαμπρούλης και Μ. Συντυχάκης.

Στην Ερώτηση καταγγέλλουν μεταξύ άλλων την προκλητική στάση της εργοδοσίας, που ζητά από τους εργαζόμενους να στηρίξουν τη στρατηγική της, τα αποτελέσματα της οποίας είναι τεράστια κέρδη για τους μετόχους και τσακισμένα δικαιώματα για τους εργαζόμενους.

Οπως τονίζει η Ερώτηση, στις 7 Γενάρη η εργοδοσία, προκειμένου να υπηρετήσει τους σχεδιασμούς της, «αποθρασυμένη από την κυβερνητική κάλυψη και τη σιωπή της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, αλλά και εξοργισμένη από την αποτυχία της προσπάθειας "κοινωνικού αυτοματισμού" και τρομοκράτησης των εργαζομένων, πέρασε σε απροκάλυπτη επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους, που περιφρουρούν τον απεργιακό τους αγώνα πανελλαδικά.

Ενώ έχει καταστρατηγήσει κάθε άρθρο της ήδη κουτσουρεμένης και πλήρως προσαρμοσμένης στις ανάγκες των εργοδοτών εργατικής νομοθεσίας, απειλεί έχοντας εξαπολύσει όλους τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς (εργασία από το σπίτι, εκβιασμό των απεργών ασφαλείας, συνεργασία με αποθήκες τρίτων, πρόσληψη εργολάβων κατά τη διάρκεια της απεργίας, εναλλαγή κτιρίων, χρήση κτιρίων άλλων επιχειρήσεων), ότι θα επιτεθεί ενάντια στους απεργούς με την αποφασιστική παρέμβαση της καταστολής του κρατικού μηχανισμού, της αστυνομίας».

Το ΚΚΕ απαιτεί από την κυβέρνηση να προβεί σε άμεσες ενέργειες ώστε: Να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων, όπως ορίζει και η εργατική νομοθεσία. Να παρέμβει η Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να ακυρώσει τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας, οι οποίοι είναι παράνομοι. Να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, που αφορούν τη δυνατότητα επιβίωσης και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών τους.

Με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ «χαιρετίζει τον μεγάλο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον όμιλο ΟΤΕ» και επισημαίνει: «Με τη σημερινή (σ.σ. χτεσινή) μαζική συμμετοχή στην απεργία και με τη συμπαράσταση συνδικάτων και συνδικαλιστών από άλλους κλάδους αχρήστευσαν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό της εργοδοσίας. Οι άθλιες πρακτικές εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων, από την εργοδοσία του ΟΤΕ - που έφτασε στο σημείο να μηνύει και να απαιτεί τη σύλληψη εργαζομένων και συνδικαλιστών απεργών - πήραν ηχηρή απάντηση!».

Το ΠΑΜΕ καλεί τα Συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα σε όλη την Ελλάδα να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων του ΟΤΕ και στην απεργία που συνεχίζεται, να βρεθούν στο πλευρό τους και στις σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις.

...και στο Ηράκλειο Κρήτης

Σήμερα Πέμπτη, στην Αθήνα, οι εργαζόμενοι του ομίλου πραγματοποιούν απεργιακή συγκέντρωση στο κατάστημα του Συντάγματος (Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων) στις 11 π.μ., ενώ συγκεντρώσεις θα γίνουν και σε καταστήματα του ΟΤΕ σε άλλες πόλεις.

Η αγωνιστική αντοχή των εργαζομένων δίνει την καλύτερη απάντηση στην εργοδοσία του ομίλου, η οποία προκειμένου να σπάσει την απεργία από τη μια μοιράζει «υποσχέσεις» και από την άλλη υποβάλλει μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου και μαζί με την κυβέρνηση στέλνει την αστυνομία να συλλάβει απεργούς, όπως έγινε την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη. Η ίδια εργοδοσία που χωρίς καν να πάει στα δικαστήρια χαρακτήρισε την απεργία παράνομη και καταχρηστική, πριν ακόμα ξεκινήσει, η ίδια εργοδοσία που απολύει, που γενικεύει τις ελαστικές μορφές εργασίας και αρνείται να υπογράψει ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους, βγαίνει και μιλά προκλητικά για το «δικαίωμα στην εργασία», προκειμένου ακριβώς να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για δουλειά με πλήρη δικαιώματα.

Από τη χτεσινή περιφρούρηση της απεργίας στο κτίριο του Κεραμεικού...

Ο Αλέκος Περράκης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΜΕ ΟΤΕ εκλεγμένος με την ΕΣΚ και πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Αττικής, μιλώντας στους απεργούς έξω από το κτίριο του Κεραμεικού σημείωσε ότι λιγότεροι από το 20% των εργαζομένων πηγαίνουν για δουλειά και κατήγγειλε την εργοδοσία, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να σπάσει την απεργία, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Με «υποσχέσεις» προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια, με πληρωμένα «παπαγαλάκια» στον Τύπο προσπαθεί να «θάψει» τις ανακοινώσεις των απεργών και να «εξαφανίσει» την απεργία, με μηνύσεις και συλλήψεις προσπαθεί να εκφοβίσει τους απεργούς. Στήνει παράνομους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς χρησιμοποιώντας εργολάβους, μεταφέροντας εργαζόμενους να δουλέψουν σε άλλα κτίρια, ενεργοποιώντας την τηλεργασία. Ομως «οι ίδιοι οι συνάδελφοι δεν δέχονται να πάνε για δουλειά», σημείωσε ο Αλ. Περράκης.

Στη Θεσσαλονίκη, οι απεργοί που συνελήφθησαν και διώκονται για «παράνομη βία και διατάραξη οικιακής ειρήνης» κατέθεσαν μαζί με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας μήνυση προς τη διοίκηση του ΟΤΕ, για ψευδή καταμήνυση και για παρακώλυση συνδικαλιστικού έργου.

Στη χτεσινή περιφρούρηση της απεργίας, στις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ στον Φοίνικα Θεσσαλονίκης, βρέθηκε για άλλη μια μέρα ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής του ΚΚΕ και εργαζόμενος του ΟΤΕ, που όλο αυτό το διάστημα δίνει μαζί με τους συναδέλφους του τη μάχη για την περιφρούρηση και την επιτυχία της απεργίας. Κάλεσε τους εργαζόμενους να σπάσουν στην πράξη την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή, δυναμώνοντας τον αγώνα για την υπογραφή ενιαίας ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο.

Στο Ηράκλειο, η Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία του νομού να συμπαρασταθούν στην απεργία και να συμμετάσχουν μαζικά στη συγκέντρωση που καλούν τα σωματεία του ΟΤΕ στο κατάστημα της εταιρείας στη Δικαιοσύνης, σήμερα και αύριο στις 8.30 π.μ.

Ανακοινώσεις καταδίκης των συλλήψεων απεργών έχουν εκδώσει μια σειρά από συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, η Ομοσπονδία Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ, η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, η ΑΔΕΔΥ κ.ά.

Με αφορμή τις συλλήψεις απεργών, η ΕΣΚ ΟΤΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσε αργά το βράδυ της Τρίτης καταγγέλλει «τη διοίκηση του ΟΤΕ, που επιδιώκει την ποινικοποίηση του απεργιακού μας αγώνα. Αφού χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να υποβαθμίσει την επιτυχία της απεργίας», την «πρώτη μέρα απεργίας μετά την εορταστική περίοδο, που είδε ότι οι εργαζόμενοι συμμετέχουν πιο μαζικά και μαχητικά, κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, και αυτή εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εργοδοσίας προχώρησε στη σύλληψη 5 συναδέλφων στη Θεσσαλονίκη. Ταυτόχρονα (...) η εργοδοσία προχώρησε σε μήνυση κατά παντός υπευθύνου. Η είδηση της μήνυσης συνοδεύεται από μια επαίσχυντη ανακοίνωση της εργοδοσίας. Αρχικά, εξαντλώντας κάθε όριο υποκρισίας, γράφει ότι σέβεται το δικαίωμα στην απεργία (!), ενώ στη συνέχεια, για να υποστηρίξει τις μηνύσεις, επικαλείται το "δικαίωμα στην εργασία", εννοώντας την απεργοσπασία. Ποιος, τέλος πάντων, επικαλείται το δικαίωμα στην εργασία; Η διοίκηση του ΟΤΕ, η οποία: Στις 31/12 απέλυσε τους 6 φύλακες που δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό της. Πιο πριν απέλυσε άλλους 69 φύλακες μέσω "εθελούσιας", με το πιστόλι της απόλυσης στον κρόταφο. Στις 19/12 (δυο μέρες πριν από την έναρξη της απεργίας) απέλυσε 3 εργαζόμενες από την "OTE Academy". Εχει απολύσει δεκάδες συναδέλφους τα δύο τελευταία χρόνια, επικαλούμενη χαμηλή απόδοση. Απολύει καθημερινά ενοικιαζόμενους εργαζόμενους λόγω λήξης σύμβασης».

«Δημοκρατία, προφανώς, για την εργοδοσία του ΟΤΕ είναι η συνεχής παρουσία της αστυνομίας έξω από τους χώρους δουλειάς τις μέρες της απεργίας», καταγγέλλει η ΕΣΚ ΟΤΕ. «Αστυνομία που μέχρι χτες τρομοκρατούσε, φωτογράφιζε και απειλούσε με συλλήψεις. Η δημοκρατικότητα της εργοδοσίας και της αστυνομίας (...) κορυφώθηκε με τη σύλληψη 5 απεργών. Δημοκρατία και νομιμότητα για την εργοδοσία είναι τα συνεχή εργατικά "ατυχήματα", η παραβίαση στοιχειωδών κανόνων υγείας και ασφάλειας, η καταστρατήγηση του ωραρίου, η εντατικοποίηση που οδηγεί σε κρίσεις πανικού και εγκεφαλικά, οι μισθοί πείνας, η ενοικιαζόμενη εργασία, ο κατακερματισμός των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Ολα αυτά που βιώνουμε καθημερινά είναι δημοκρατικά και νόμιμα για την εργοδοσία του ΟΤΕ, όπως και για αυτήν κάθε μονοπωλιακού ομίλου. Παράνομο, για αυτούς, είναι να διεκδικούν οι εργαζόμενοι το δικαίωμα στη ζωή».

Η ΕΣΚ ξεκαθαρίζει: «Διαμηνύουμε στην εργοδοσία του ΟΤΕ, στην κυβέρνηση και στα "ανεξάρτητα" ΜΜΕ, που εδώ και 18 μέρες έχουν "θάψει" την απεργία σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας, ότι δεν τρομοκρατούμαστε».

Σε Γενική Συνέλευση καλεί σήμερα Πέμπτη όλα τα μέλη του στον όμιλο ΟΤΕ το ΣΕΤΗΠ Αττικής, στις 12.30 μ.μ. στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1, πλατεία Κάνιγγος, 2ος όροφος).

Το Συνδικάτο καταγγέλλει την εργοδοτική τρομοκρατία, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως «παρά την αδιάλλακτη στάση που κράτησε όλο το προηγούμενο διάστημα, η εργοδοσία έχει στριμωχτεί λόγω της μεγάλης συμμετοχής στην απεργία».

«Δεν κάνουμε βήμα πίσω. Τώρα συνεχίζουμε πιο δυναμικά, πιο μαχητικά και πιο αποφασιστικά τον αγώνα μας», τονίζει και καλεί τους εργαζόμενους στη συνέλευση «ώστε να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τη συνέχεια από δω και πέρα (...) Απέναντι στα σχέδια που επεξεργάζεται η διοίκηση, είναι μονόδρομος για εμάς να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Οι εργαζόμενοι απεργούμε, οι εργαζόμενοι συζητάμε και αποφασίζουμε πώς θα κλιμακώσουμε από δω και πέρα τον αγώνα μας».

Με τη γνωστή τακτική της δημιουργίας μιας ακόμα παρένθετης εταιρείας που αναλαμβάνει τη σκυτάλη της λειτουργίας τριών μονάδων του εργοστασίου από τις προηγούμενες, εκβιαστικά ζητάει τη συναίνεση των εργαζομένων στη χειροτέρευση των όρων εργασίας τους με την υπογραφή νέων συμβάσεων δανεισμού. Οι 134 εργαζόμενοι που δεν δέχτηκαν τη νέα σύμβαση βρήκαν την πύλη του εργοστασίου κλειστή και περιφρουρούμενη από σεκιούριτι!

Είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι που πριν από 4 χρόνια με παρόμοιες μεθοδεύσεις της εργοδοσίας είχαν απολυθεί και μετά από πολύμηνους αγώνες, κινητοποιήσεις και δικαστικές αποφάσεις είχαν καταφέρει την εργασιακή τους αποκατάσταση.

Κανένας δεν πρέπει να ξαφνιάζεται μπροστά στη νέα επίθεση της εργοδοσίας. Αλλωστε, αυτή δεν σταμάτησε ποτέ. Σε όλη την περίοδο των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, αλλά ακόμα και μετά τη δικαστική δικαίωσή τους και την επιστροφή τους στο εργοστάσιο, η εργοδοσία συνέχισε με ένταση τις προσλήψεις εργαζομένων με ολιγόμηνες συμβάσεις, με πετσοκομμένα δικαιώματα και απολαβές. Στην ουσία αντικατέστησε έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων που όλα τα τελευταία χρόνια αποχώρησαν. Παρά τη δικαστική καταδίκη, το σχέδιο της εργοδοσίας για οικονομική «εξυγίανση» της «ELFE» (σημερινή ονομασία της επιχείρησης) προχώρησε, μειώθηκε το λεγόμενο εργασιακό κόστος, διευθετήθηκε η κατάσταση με τη ΔΕΠΑ, παρέμειναν τα χρέη σε «αναμονή» μιας πιθανής ευνοϊκής ρύθμισης.

Οπως τοποθετηθήκαμε ως Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ μετά την επιστροφή των απολυμένων στο εργοστάσιο, η μόνη διασφάλισή τους είναι ο ίδιος ο αγώνας τους. Γι' αυτό επιμέναμε τότε, επιμένουμε και τώρα, με πρώτη ευθύνη του σωματείου και σε αντιπαράθεση με τα εργοδοτικά σωματεία - φαντάσματα, μια αντιπαράθεση που αντικειμενικά επεκτείνεται έως και το Εργατικό Κέντρο Καβάλας, η ηγεσία του οποίου στηρίζεται σε τέτοιου είδους «σωματεία», ότι χρειάζονται πρωτοβουλίες για τη συσπείρωση και οργάνωση όλων των εργαζομένων στο ένα και μοναδικό σωματείο.

Να ξεπεραστούν οι υπαρκτές πικρίες, τα όποια βαριά λόγια. Γιατί η περίοδος που οι απολυμένοι βρέθηκαν έξω από τη δουλειά τους ήταν περίοδος με πολλά γεγονότα, με αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους κόλπους των εργαζομένων. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι το εγχείρημα αυτό για το σωματείο δεν ήταν και συνεχίζει να μην είναι εύκολο. Αποτελεί ωστόσο μονόδρομο.

Η ενότητα των εργαζομένων μπορεί να υπηρετηθεί μόνο αν η γραμμή πάλης του σωματείου βασιστεί σε δύο βασικούς άξονες:

1) Η πείρα όλων των τελευταίων χρόνων απέδειξε ότι όσο οι εργάτες ταυτίζουν τα δικά τους συμφέροντα με αυτά της εργοδοσίας στο όνομα του «να σωθεί το εργοστάσιο», τόσο η επίθεση της εργοδοσίας γίνεται με μεγαλύτερη φόρα και ορμή. Αυτό αποδείχτηκε πριν από τις απολύσεις (2016) και αφού η τότε ηγεσία του σωματείου υιοθετούσε τα αιτήματα της εργοδοσίας λες και ήταν των εργαζομένων (π.χ. κατάργηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο) και υπέγραφε νέο Οργανισμό το 2012 (ΣΣΕ) με μειώσεις στο όνομα της «διάσωσης» και της «εξυγίανσης»!

Παλιότερα δε, την περίοδο που διακυβευόταν το ποιο εργοστάσιο θα κλείσει, αυτή η «παλιά φρουρά» της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ υιοθετούσε το αίτημα να μην κλείσει το εργοστάσιο της Καβάλας. Με άλλα λόγια, να κλείσει αυτό της Θεσσαλονίκης (όπως και έγινε). Επιχειρηματολογούσαν μάλιστα για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του εργοστασίου της Καβάλας στη λογική «το δικό μου χωράφι να σώσω, και του γείτονα...».

Η εμπειρία σήμερα δείχνει ότι τελικά η φωτιά (διεθνής κρίση στο λίπασμα, όξυνση των ανταγωνισμών) ήρθε και στη δική μας αυλή και ότι σωστά τότε το ΚΚΕ πρότεινε κοινή, ενιαία γραμμή πάλης για όλους τους εργαζόμενους σε Καβάλα και Θεσσαλονίκη, με βασική αιχμή το να μην κλείσει κανένα εργοστάσιο. Θέση που πηγάζει από τις αντικειμενικές δυνατότητες που έχει η Ελλάδα να αναπτύξει ακόμα παραπέρα τη λιπασματοβιομηχανία, με έναν ενιαίο κρατικό φορέα παραγωγής λιπάσματος, στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, με την εξουσία στα χέρια του λαού.

Αυτήν την πείρα μπορούν σήμερα να την αξιοποιήσουν οι εργαζόμενοι και η νέα διοίκηση του σωματείου, να ξεκόψει μια για πάντα από ένα τέτοιο «παρελθόν», από μια τακτική και αντίληψη που μας έφεραν ξανά και ξανά σε θέσεις άμυνας. Να περάσουμε μαζί με τα υπόλοιπα αγωνιστικά σωματεία της Καβάλας σε φάση αντεπίθεσης και νέων διεκδικήσεων. Να βγάλουμε συμπεράσματα και για την ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Καβάλας, το ρόλο της, την προσπάθεια που έκανε την περίοδο των κινητοποιήσεων να «ξεπλύνει» τις αμαρτίες του με τη δήθεν στήριξη που παρείχε. Κάτι παρόμοιο διαφαίνεται ότι θα προσπαθήσει να κάνει και τώρα. Για να «ξεπλύνει» και τις μετέπειτα αμαρτίες του: Την αποπομπή ακόμα και δικών του συνδικαλιστών που τόλμησαν να αντιπαρατεθούν στον αιώνιο εργατοπατέρα συνταξιούχο νομικό «σύμβουλο». Τα συνέδρια με μπράβους (τους ίδιους που βρήκαν για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι της ΒΦΛ προχτές στην πύλη) και αστυνομίες. Τις αλλαγές καταστατικών διατάξεων χωρίς καταστατική Γενική Συνέλευση. Τη συνεχιζόμενη αναπαραγωγή αντιπροσώπων από «σωματεία» ανύπαρκτα που κάνουν εκλογές σε συνεργασία με τον εκάστοτε εργοδότη. Και ο λογαριασμός δεν έχει τέλος. Ενα Εργατικό Κέντρο που δεν έχει πλέον καμία υπόληψη στους εργάτες!

2) Να συνειδητοποιηθεί ότι η πηγή που φέρνει τα δεινά στους εργαζόμενους όλων των κλάδων είναι η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και η στρατηγική της ΕΕ για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, μέσα σε οικονομικές και γεωπολιτικές αβεβαιότητες, θεωρεί ένα το κρατούμενο: Τη διατήρηση αν όχι και τη χειροτέρευση των όρων που η εργατική τάξη πουλά στο κεφάλαιο την εργατική της δύναμη. Με λίγα λόγια, και η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ και η «ανάπτυξη για όλους» της ΝΔ προϋποθέτουν το παραπέρα τσάκισμα των κοινωνικών, ασφαλιστικών, εργασιακών δικαιωμάτων για να στηριχθούν τα κέρδη των βιομηχάνων και των εφοπλιστών.

Αυτό το ζήτημα είναι κρίσιμο για τον αγώνα όλων των εργαζομένων όλων των κλάδων. Για να ενοποιείται η πάλη των εργατών πέρα από κλαδικά ή και επιχειρησιακά αιτήματα που έχουν τη δική τους αξία.

Με λίγα λόγια, αν το σωματείο κρατήσει και σε αυτήν τη φάση της επίθεσης αγωνιστική και περήφανη στάση, αυτή χρειάζεται να γίνει δύναμη συνολικά για το εργατικό κίνημα της Καβάλας, στους μεγάλους αγώνες που θα έχουμε μπροστά μας ενάντια στο νέο γύρο της επίθεσης ενάντια στην Ασφάλιση και στα δημοκρατικά συνδικαλιστικά δικαιώματα (ένταση καταστολής, περιορισμός των διαδηλώσεων, νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα).

Αυτός είναι ο δρόμος για να πετύχουμε και την ενότητα όλων των εργαζομένων μέσα στο εργοστάσιο. Φυσικά, με σχέδιο και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Ξεχωρίζοντας αυτούς που κάτω από την πίεση και τον φόβο της απόλυσης δεν βγαίνουν μπροστά αλλά κρατούν τίμια και καθαρή στάση, από όσους (ευτυχώς λίγους) έχουν γίνει συνειδητά τσιράκια της εργοδοσίας.

Να διαμορφώσουμε συνεκτικό πλαίσιο πάλης που να απευθύνεται και στους εκατοντάδες εργολαβικούς, παλιούς και νέους, με βασική αιχμή την υπογραφή νέας ΣΣΕ για όλους, με τους ίδιους όρους και αφετηρία τα δικαιώματα που προέβλεπε ο Οργανισμός που ίσχυε έως το 2009.

Να μη δεχτούμε, φυσικά, καμία απόλυση, καμία μη ανανέωση σύμβασης στους συναδέλφους που έχουν σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Να διεκδικήσουμε μέτρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, μέτρα μείωσης της όποιας περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Μέτρα για την πρόληψη πιθανού ατυχήματος που θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες.

Στα παραπάνω πλαίσια χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι εχθρός μας δεν είναι μόνο ο α ή ο β Λαυρεντιάδης, σήμερα ή και αύριο. Οι πρακτικές του Λαυρεντιάδη φυσικά έχουν καταδικαστεί από το σύνολο των εργαζομένων στην Καβάλα και όχι μόνο.

Αλλά χρειάζεται να αναλογιστούμε για μια ακόμα φορά:

Μήπως αν περιορίζουμε την πολεμική μας μόνο στον Λαυρεντιάδη και δεν βγάζουμε μιλιά για την προηγούμενη και τη σημερινή αντεργατική κυβέρνηση που μας φόρτωσαν μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα, για την ΕΕ και συνολικά για την αστική τάξη της χώρας μας, εκλεκτό τέκνο της οποίας συνεχίζει να είναι και ο άλλοτε «επιχειρηματίας της χρονιάς», τελικά στρώνουμε το έδαφος για να «διεκδικήσουμε» ως «λύση» τον επόμενο «υγιή» επιχειρηματία, που ακόμα και αν έρθει θα συνεχίσει την ίδια επίθεση για να είναι πιο ανταγωνιστικός, πιο κερδοφόρος στις δικές μας πλάτες;

Μήπως αν μιλάμε μόνο για τις παρανομίες του Λαυρεντιάδη αφήνουμε στο απυρόβλητο όλα όσα νόμιμα μπορεί και κάνει; Και μιλάμε πάντα για τους νόμους των κυβερνήσεων που επέβαλαν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις ατομικές συμβάσεις, που απαγορεύουν τη συλλογική διαπραγμάτευση για το ύψος του κατώτερου μισθού (καθορίζεται από το υπουργείο) και τόσα άλλα. Νόμοι που επιτρέπουν το δανεισμό των εργαζομένων, τη δημιουργία τόσων εταιρειών που παίρνουν αδειοδότηση για να κάνει τα παιχνίδια του ο Λαυρεντιάδης... 'Η μήπως νομίζουμε ότι αυτές τις πρακτικές δεν τις συναντάμε αλλού;

Το σωματείο κατά την άποψή μας σωστά επισημαίνει ότι ο στόχος του Λαυρεντιάδη είναι εκτός από το χτύπημα στα δικαιώματα των 134 εργαζομένων της «ELFE» και το «προληπτικό» χτύπημα των υπόλοιπων εργαζομένων που πιθανόν μετά από αλλεπάλληλες ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου θεμελιώσουν δικαίωμα υπογραφής σύμβασης αορίστου χρόνου. Επίσης, ότι η όλη κατάσταση δημιουργείται και ως «διαπραγματευτικό χαρτί» στα χέρια του για την υπόθεση των συσσωρευμένων χρεών της «ELFE».

Να γιατί δεν μπορούμε να διαχωρίζουμε την επιχειρηματικότητα σε «υγιή» και «μη υγιή». Γιατί σάπιο είναι στο σύνολό του το καπιταλιστικό σύστημα, οι νόμοι του, οι πολιτικοί του υπηρέτες!

Σήμερα είναι πιο ώριμο από ποτέ να βάλουμε ως προμετωπίδα του αγώνα μας να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, καθώς και η όποια λύση έρθει να μην περιέχει «δωράκια και ανταλλάγματα» που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο, Παρασκευή, στις 9.30 π.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά) και πορεία προς το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και το υπουργείο Εργασίας, καλούν τους συνταξιούχους της Αττικής οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ - OAEE - Δημοσίου - ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ - ΕΛΤΑ - ΟΣΕ - ΠΕΣ ΝΑΤ - ΠΣΣ Δικηγόρων - ΠΕΤΟΜ ΤΕΕ - ΠΟΣΕΑ ΕΤΕΑΠ και ΕΣΤΑΜΕΔΕ.

Η κινητοποίηση οργανώνεται τη μέρα της εκδίκασης της «πρότυπης δίκης» στην Ολομέλεια του ΣτΕ για το ζήτημα των αναδρομικών, των περικοπών κύριων και επικουρικών συντάξεων των συνταξιούχων, αλλά και την κατάργηση από 1/1/2013 των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος θερινής άδειας (13η και 14η σύνταξη), που έγιναν με βάση τις διατάξεις των νόμων 4051/2012 και 4093/2012. Η αρμόδια επιτροπή αποφάσισε η εξέταση των νομικών ζητημάτων να γίνει με τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης», καθώς μόνο στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών εκκρεμούν περίπου 6.000 σχετικές αγωγές, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ομαδικές.

«Οι απόμαχοι της δουλειάς, αλλά όχι της ζωής και του αγώνα, δίνουμε συνέχεια στους αγώνες μας και απαιτούμε την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων μας, την κατάργηση των αβάσταχτων περικοπών που έχουν γίνει στις συντάξιμες αποδοχές μας, κύριες - επικουρικές συντάξεις, τη 13η και 14η σύνταξή μας, και ό,τι άλλο μας έχει αφαιρεθεί. Την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών, αντεργατικών νόμων, την καταβολή όλων των παράνομων παρακρατήσεων χωρίς δίκες, δικαστήρια και με τη συμμετοχή των χρυσοκάνθαρων δικηγορικών γραφείων», σημειώνει στην ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων.

Παράλληλα, εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της «στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται από την κυβέρνηση, που έρχεται να τσακίσει ό,τι έχει απομείνει στην Κοινωνική Ασφάλιση επ' ωφελεία των μεγάλων εμπορευματικών ομίλων».

«Ο,τι μας έχει αφαιρεθεί έγινε με πολιτικές αποφάσεις και με πολιτική απόφαση να αποδοθούν. Δεν κυβερνούν τα δικαστήρια, αλλά οι κυβερνήσεις», ξεκαθαρίζει και καλεί τους συνταξιούχους να μην τρέχουν πίσω από προσφυγές στα δικαστήρια, αλλά να γράφονται στα σωματεία τους, να ενημερώνονται από αυτά, να συμμετέχουν στη δράση τους. Παράλληλα, καταγγέλλει «μερίδα των ΜΜΕ, καθώς και της δημόσιας τηλεόρασης, που αποσιωπούν, υποβαθμίζουν τη δράση μας και σταθερά καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες και αυταπάτες», με καθημερινές εκπομπές στις οποίες εκπρόσωποι μεγαλοδικηγορικών γραφείων και συνδικαλιστές στρατευμένοι στο άρμα της αντιλαϊκής πολιτικής «δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να στέλνουν χιλιάδες συνταξιούχους με το αζημίωτο σε δικαστικές προσφυγές για να βρουν λύση στα προβλήματά τους».

• Το Εργατικό Κέντρο Πάτρας καλεί όλα τα παιδιά των εργαζομένων να παρακολουθήσουν την παιδική παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας με τίτλο «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα», την Κυριακή 12/1, στις 11 π.μ., στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων». Καλεί όλα τα σωματεία - μέλη του να αγκαλιάσουν την πρωτοβουλία και να καλέσουν μαζικά στην παράσταση, ενώ ταυτόχρονα ευχαριστεί θερμά το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και τους συντελεστές που δέχτηκαν να πραγματοποιήσουν μια επιπλέον παράσταση, εκτός προγράμματος, για τα παιδιά των εργαζομένων. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.
• Γιορτή για τα παιδιά των εργαζομένων διοργανώνουν το Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής και το Σωματείο Εργαζομένων «Royal Olympic», την Κυριακή 12/1, στη 1 μ.μ, στο ξενοδοχείο «Royal Olympic». Θα παρουσιαστεί η παράσταση «Η μαύρη πεταλούδα» από τη θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ, ενώ παράλληλα θα συγκεντρωθούν γάλατα και πάνες για να διατεθούν στα προσφυγόπουλα.

Συγκεκριμένα, το ΠΑΜΕ συμμετείχε στο Παγκόσμιο Συνέδριο Εκπαιδευτικών της ΠΣΟ (FISE WFTU) στις 9 και 10 Δεκέμβρη στην Ινδία. Το Συνέδριο συζήτησε για τα ζητήματα, τα προβλήματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών παγκοσμίως, καθώς και για την ανάγκη ενδυνάμωσης του αγώνα για δημόσια δωρεάν Παιδεία υψηλού επιπέδου για όλους.

Αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συμμετείχε επίσης στο 13ο Συνέδριο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Οργάνωσης Δημοσίων Υπαλλήλων της ΠΣΟ. Οι εργασίες του πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο στις 16 και 17 Νοέμβρη και διοργανώθηκαν από τη Συντεχνία Ημικρατικών, Δημοτικών και Κοινοτικών Εργατοϋπαλλήλων Κύπρου της Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας (ΣΗΔΗΚΕΚ - ΠΕΟ). Το Συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι από όλες τις ηπείρους, έδωσε την ευκαιρία στους δημοσίους υπαλλήλους να συζητήσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, την οργάνωση του αγώνα τους και τον συντονισμό της δράσης κατά των ιδιωτικοποιήσεων και για ποιοτικές, δωρεάν, δημόσιες υπηρεσίες για όλους.

Από τη συμμετοχή του ΠΑΜΕ στο Συνέδριο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Οργάνωσης Δημοσίου της ΠΣΟ

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την εκλογή νέας διοίκησης και την απόφαση του Προγράμματος Δράσης. Το Συνέδριο εξέλεξε στη θέση του γενικού γραμματέα της Διεθνούς τον Zola Saphetha από τη NEHAWU (Νότια Αφρική), ενώ ο Μπ. Βορτελίνος επανεξελέγη στη θέση του αντιπροέδρου της Διεθνούς για την Ευρώπη.

Τέλος, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων των εμποροϋπαλλήλων της Ελλάδας συμμετείχε στη Διεθνή Συνάντηση Συνδικάτων Εμπορίου, που διοργάνωσαν η ΠΣΟ και η Ομοσπονδία Εμπορίου Γαλλίας στο Παρίσι, στις 20 και 21 Νοέμβρη. Η Συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων του Εμπορίου, είχε στόχο την ανταλλαγή πείρας και την ανάπτυξη κοινών δράσεων και συντονισμού των εργαζομένων, ειδικά στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου. Η προπαρασκευαστική συνάντηση των συνδικάτων του Εμπορίου είχε φιλοξενηθεί το καλοκαίρι στην Αθήνα από το ΠΑΜΕ.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» για τη σημασία αυτής της διεθνούς δραστηριότητας και της συμβολής του ΠΑΜΕ, ο Νίκος Θεοδωράκης, εκ μέρους της Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων του Μετώπου, σημείωσε τα εξής:

«Το ΠΑΜΕ από την ίδρυσή του έχει ως βασικές αρχές την αλληλεγγύη και τον διεθνισμό. Στον προσανατολισμό του βρίσκεται σταθερά η ανάπτυξη σχέσεων και συντονισμού μεταξύ των εργαζομένων κάθε χώρας, ζήτημα το οποίο αναδεικνύεται ακόμη πιο επιτακτικό σε κλάδους όπου κυριαρχούν μια χούφτα μονοπώλια παγκοσμίως και οι εργαζόμενοι αποτελούν στόχο ενιαίας επίθεσης κυβερνήσεων - επιχειρηματικών ομίλων - ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, παράλληλα με τις πρωτοβουλίες και τη δράση που αναπτύσσουμε σε διεθνές επίπεδο, το ΠΑΜΕ έγινε μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας το 2000.

Ειδικότερα μετά το 2005 η ΠΣΟ, και με τη συμβολή του ΠΑΜΕ, έκανε πολλά βήματα στην κατεύθυνση της ανάπτυξης της δράσης και του συντονισμού των εργαζομένων σε κλαδικό επίπεδο. Συγκρότησε ή αναζωογόνησε μια σειρά Διεθνών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (Trade Union Internationals - TUIs), οργάνων των αγωνιστικών κλαδικών συνδικάτων και ομοσπονδιών σε διεθνές επίπεδο.

Αυτή η πορεία εκφράστηκε και στο 17ο Συνέδριο της ΠΣΟ, στη Νότια Αφρική, με νέες οργανώσεις, με εκατομμύρια εργαζόμενους - μέλη, να γίνονται μέλη της ΠΣΟ και στο Συνέδριο να μπαίνουν μπροστά οι νέες, υψηλότερες απαιτήσεις προόδου και βελτίωσης της Ομοσπονδίας και των κλαδικών της οργανώσεων.

Με βάση αυτές τις αποφάσεις, το 2019 έγιναν Συνέδρια πολλών κλαδικών TUIs, όπως των Συνταξιούχων, των Μεταφορών, των Εκπαιδευτικών, του Δημοσίου, ενώ πάρθηκαν και πρωτοβουλίες Διεθνών Συναντήσεων σε κλάδους όπου δεν υπάρχει Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση, όπως η Διεθνής Σύσκεψη που συνδιοργανώθηκε από την ΠΣΟ και την Ομοσπονδία Εμπορίου Γαλλίας στο Παρίσι το Νοέμβρη και η προπαρασκευαστική της στην Αθήνα το καλοκαίρι.

Για το 2020, η ΠΣΟ προγραμματίζει τα Συνέδρια των TUIs σε Τουρισμό και Κατασκευές, αλλά και το ιδρυτικό Συνέδριο της TUI στον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας.

Ενα πρώτο συμπέρασμα που αφορά αυτές τις συναντήσεις είναι η αύξηση των απαιτήσεων. Οι εξελίξεις και οι αγώνες που αναπτύσσονται σε όλες τις ηπείρους αναδεικνύουν, εκτός από τα επιμέρους, "τοπικά" ζητήματα, την ανάγκη της καλύτερης ανταλλαγής πείρας και πληροφοριών μεταξύ των συνδικάτων των χωρών, ειδικά σε ομοιογενείς κλάδους. Αναδεικνύουν τη σημασία της έκφρασης αλληλεγγύης.

Σημαντικό παράδειγμα σε αυτήν την κατεύθυνση είναι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στο αεροδρόμιο της Αθήνας σε συντονισμό με την USB Ιταλίας για ανάκληση απόλυσης εργαζομένου, στην απεργία των εργαζομένων της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και στο εξωτερικό, π.χ. η διεθνής κινητοποίηση ενάντια στη δίωξη του γγ της Ομοσπονδίας Εμπορίου Γαλλίας. Ταυτόχρονα, οι αποφάσεις αυτών των συναντήσεων δίνουν κατεύθυνση για ανάπτυξη κοινών αγωνιστικών δράσεων, στήριξη των αγώνων που αναπτύσσονται σε διαφορετικές χώρες, ενδυνάμωση της αλληλεγγύης.

Βέβαια, ο αρνητικός συσχετισμός που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα διεθνώς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλά αγωνιστικά συνδικάτα, οι διώξεις συνδικαλιστών, η εργοδοτική επίθεση και η ιδεολογική διαπάλη με τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, τις δυνάμεις της ΣΕΣ, αποτελούν παράγοντες που εκφράζονται σε κάθε διεθνή δραστηριότητα.

Από τη μεριά μας, το ΠΑΜΕ παράλληλα με τη δράση και τις πρωτοβουλίες του στην Ελλάδα παλεύει σταθερά για τη συσπείρωση νέων δυνάμεων και συνδικάτων σε ταξική - αγωνιστική κατεύθυνση στην Ευρώπη. Για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη διαμόρφωση ενός αγωνιστικού συνδικαλιστικού πόλου στην Ευρώπη, την ενδυνάμωση της ΠΣΟ και των κλαδικών της οργανώσεων».