Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτές οι πληροφορίες για 40 εκατομμύρια εργαζόμενους θα έχουν εκτός των άλλων και την εξής λειτουργία: Θα συνεκτιμώνται για να «πέσει μαχαίρι» σε επιδόματα που ενδέχεται να ζητήσουν κάποιοι εργαζόμενοι. Ετσι από το 2012 οι λεγόμενες γερμανικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, που έτσι και αλλιώς έχουν πετσοκοφτεί τα προηγούμενα χρόνια επί σοσιαλδημοκρατικών και χριστιανοδημοκρατικών κυβερνήσεων ή κυβερνήσεων συνεργασίας τους, θα μπορούν να αποκλείουν εργαζόμενους.

Ο διακηρυγμένος στόχος της γερμανικής κυβέρνησης είναι «να περιοριστεί η γραφειοκρατία και να αποφεύγονται οι απάτες στη χορήγηση των επιδομάτων ανεργίας, φτώχειας και άλλων». Η πραγματική επιδίωξη είναι να εξασφαλίσουν να μην μπορεί κανείς να σηκώσει κεφάλι για να περνάνε απρόσκοπτα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Το δρόμο για αυτό το εξελιγμένο φακέλωμα είχε ανοίξει το 2002 η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ σε συνεργασία με τους «Πράσινους» του Γιόσκα Φίσερ και συνέχισαν όλες οι κυβερνήσεις όποιας παραλλαγής, συμπεριλαμβανομένων και των λεγόμενων «αριστερών» όπως η τοπική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών - Λίκνε (Αριστερά) στο Βερολίνο.

Σκόπιμη και εν πολλοίς κατευθυνόμενη η διγλωσσία μεταξύ κυβερνητικών στελεχών γύρω από τη στάση απέναντι στις Βρυξέλλες, με ανομολόγητο βέβαια στόχο να μείνουν στο απυρόβλητο τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και η γενικευμένη επίθεση σε βάρος του λαού. Ορισμένα στελέχη εμφανίζονται «λάβροι» κατά των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, ενώ άλλα αναλαμβάνουν να κρατάνε «το ίσο». Η Κ. Μπατζελή, για παράδειγμα, κατακεραύνωσε το μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γιούργκεν Σταρκ για την πρόσφατη δήλωσή του ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ δε θα σώσουν την Ελλάδα. «Ο Σταρκ θεωρείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το μαύρο πρόβατο της Κεντρικής Τράπεζας. Δεν ξέρω πώς έχει πάρει τον τίτλο του αρχιτέκτονα του Προγράμματος Σταθερότητας στην ευρωζώνη, δεν του αρμόζει. Είναι ένας διορισμένος από τη γερμανική κυβέρνηση ο οποίος είναι άκρως συντηρητικός και προβοκατόρικος(!), γι' αυτό και ο κ. Παπακωνσταντίνου του απάντησε δεόντως και πολύ καλά έκανε», δήλωσε χαρακτηριστικά (στον «Αθήνα 9,84») η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Στον αντίποδα τάχα ο Π. Μπεγλίτης αποδοκίμασε το «αντιευρωπαϊκό, αντικοινοτικό κλίμα» που πάει να δημιουργηθεί στη χώρα μας, επιρρίπτοντας ωστόσο τις ευθύνες σε παράγοντες της «αυτοδιοικητικής ζωής» (σ.σ. φωτογραφίζοντας τον Ν. Κακλαμάνη). «Αυτό θα δημιουργήσει ένα κλίμα αντιπαραγωγικό στην Ελλάδα, ένα κλίμα εσωστρεφές και αντι-ευρωπαϊκό, κάτι που δεν το χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα», αποφάνθηκε (στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ) ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας. Στα αλήθεια, πιστεύουν ότι κοροϊδεύουν κανένα;

Εχουν «δει» πολλά τα μάτια των αγροτών, αλλά και πάλι, φαίνεται πως δεν ξέρουν τι τους περιμένει.

Μια υπηρεσιακού χαρακτήρα συνάντηση που πέρασε στα «ψιλά», ανάμεσα στις υπουργούς Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη και Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Μπατζελή, φάνηκε να έχει ως αντικείμενο ορισμένες αρμοδιότητες που περνούν από το ένα υπουργείο στο άλλο.

Ακούστηκε όμως και κάτι περί φωτοβολταϊκών από αγρότες. Πρόκειται για μια κατεύθυνση που προωθείται σταθερά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και με την πρόβλεψη εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας.

Γιατί, σου λέει, με την ΚΑΠ και τα άλλα αντιαγροτικά μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση των μεγαλοπαραγωγών, πού θα πάει, σε λίγο καιρό δε θα μείνει αγρότης για αγρότης.

Και το ΠΑΣΟΚ είναι «μανούλα» στα... «πράσινα άλογα» και στις μεγαλόπνοες ιδέες περί ακάματου κέρδους και εναλλακτικών λύσεων παραπλάνησης των θυμάτων της πολιτικής του. Πνίγει το φτωχό αγρότη, απαξιώνει την παραγωγή του και τον καλεί να φυτέψει... φωτοβολταϊκά, να δανειστεί και να μπει σε ένα χώρο που αλωνίζουν τα μεγάλα συμφέροντα, με χρηματοδοτήσεις, διευκολύνσεις και μεγάλες οικονομικές δυνατότητες.

Αλλά οι αγρότες θα τη δώσουν την πρέπουσα απάντηση με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους που ήδη έχουν ξεκινήσει και κλιμακώνονται.

Μπορεί η οικονομική κρίση να χτυπάει αλύπητα τους εργαζόμενους της χώρας, για το μεγάλο κεφάλαιο, όμως, η εποχή αυτή είναι «ευκαιριών» για επενδύσεις. Για παράδειγμα, οι Ελληνες εφοπλιστές αναδεικνύονται σε «πρωταθλητές κόσμου» το 2009 στην αγορά μεταχειρισμένων πλοίων, που τα βρίσκουν σε τιμές ευκαιρίας, ακόμη και στο 50% της αξίας τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ναυλομεσιτικών οίκων, οι Ελληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 συνολικά 164 μεταχειρισμένα πλοία (μεταξύ αυτών 117 μεταφοράς ξηρού φορτίου, 32 δεξαμενόπλοια και 10 μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων), διαθέτοντας συνολικά 3,16 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεύτερες στην αγορά μεταχειρισμένων πλοίων αναδείχτηκαν οι κινεζικές ναυτιλιακές εταιρείες που δαπάνησαν 2,79 δισ. δολάρια, ενώ ακολουθούν οι Νορβηγοί εφοπλιστές (αγόρασαν μεταχειρισμένα πλοία αξίας 650 εκατ. δολαρίων) και οι Τούρκοι εφοπλιστές (διέθεσαν 520 εκατ. δολάρια).

Μη ρωτήσει κανείς πού βρήκαν τα λεφτά. Πρόκειται, φυσικά, για προϊόν του μόχθου των χιλιάδων ναυτικών που θαλασσοπνίγονται όλα αυτά τα χρόνια οργώνοντας τα πελάγη της γης. Αυτοί οδηγούνται στην ανεργία, λόγω ...κρίσης, ενώ οι εφοπλιστές δεν ξέρουν τι να κάνουν τα κέρδη που αποκόμισαν και αγοράζουν μεταχειρισμένα πλοία και μάλιστα μαζικά!

Γρηγοριάδης Κώστας

Η στάση αυτή, βέβαια, δεν αποτελεί έκπληξη. Πρόκειται για την ίδια ηγεσία, που πέρσι κατά την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα διέταξε τον αιγυπτιακό στρατό να πυροβολήσει όποιον Παλαιστίνιο προσπαθήσει να σωθεί διασχίζοντας τη μεθόριο της Ράφα. Είναι η ίδια ηγεσία που έχει, επανειλημμένως, παρακρατήσει μέρος της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστινίους, που έχει συμβάλει στον αποκλεισμό της Λωρίδας κλείνοντας τα σύνορα, που ανεγείρει υπόγειο τείχος σφραγίζοντας τις σήραγγες που αποτελούν μοναδική δίοδο εισόδου αγαθών στη Γάζα. Είναι η ηγεσία που, μέχρι σήμερα, πίσω από τα «μεγάλα λόγια» της, έχει διαδραματίσει, επικαλούμενη τη συμφωνία ειρήνης που υπέγραψε με το Ισραήλ, το ρόλο του «άραβα» διαμεσολαβητή συμμετέχοντας στις ιμπεριαλιστικές και ισραηλινές πιέσεις προς τους Παλαιστινίους. Κάτι που πράττει και σήμερα, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση του «νέου σχεδίου» των ΗΠΑ για «αναθέρμανση των ισραηλινο-παλαιστινιακών επαφών». Αυτή η ηγεσία κυβερνά με διαρκή εφαρμογή στρατιωτικού νόμου, απαγορεύσεις κομμάτων και άλλα «πολύ δημοκρατικά», τα οποία, όμως, οι ισχυροί σύμμαχοί του «ανεπαισθήτως θίγουν» στην καλύτερη περίπτωση. Προκειμένου, δε, να διατηρήσει τη θέση του «καλού συμμάχου» των ιμπεριαλιστών, είναι προφανές ότι «θα κάνει ακόμη περισσότερα».