Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα συναντηθεί αύριο Πέμπτη στις 11 π.μ., με αντιπροσωπείες των Ομοσπονδιών στα Σώματα Ασφαλείας.
Στη συνάντηση θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι του προσωπικού στις υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και του Λιμενικού Σώματος, από τις ομοσπονδίες: ΠΟΑΣΥ, ΠΟΑΞΙΑ, ΠΟΕΥΠΣ, ΠΟΕΠΛΣ, ΕΑΠΣ και ΠΕΑΛΣ.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος, στον Περισσό.
-- Αύριο, Πέμπτη, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα μιλήσει στη Λιβαδειά, στην κεντρική πλατεία, στις 8 μ.μ.
-- Την Παρασκευή, 18/9, θα μιλήσει στην Πάτρα, στην πλατεία Γεωργίου, στις 8 μ.μ.
-- Σήμερα, Τετάρτη, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα παραχωρήσει συνέντευξη στον «Real FM» και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου, στις 11.30 π.μ.
-- Αύριο, Πέμπτη, ο Δ. Κουτσούμπας θα παραχωρήσει συνέντευξη στον «ΑΝΤ1» και τον δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκη, στις 9 π.μ.
-- Την ίδια μέρα, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα παραχωρήσει συνέντευξη στον δημοσιογράφο Β. Ταλαμάγκα, στο οικονομικό κανάλι SBC στις 6 μ.μ. Η συνέντευξη θα μεταδοθεί επίσης από το «Kontra» και το Δίκτυο Περιφερειακών Τηλεοπτικών Σταθμών στις 9 μ.μ.
Σε συγκέντρωση στη Θήβα μίλησε τη Δευτέρα ο Δ. Κουτσούμπας
Από τη συγκέντρωση του Κόμματος στη Θήβα |
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που δεν μπορεί να διαβαστεί διαφορετικά, που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε στήριξη του μνημονίου και των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά αποτελεί ξεκάθαρη καταδίκη τους, σημείωσε ο Δ. Κουτσούμπας. Αναφέρθηκε στην προσπάθεια ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων, να κάνουν μέσα από αυτές τις εκλογές συνένοχο το λαό, να ερμηνεύσουν την ψήφο υπέρ τους σαν συνυπογραφή στο μνημόνιο και συγκατάθεση στο μονόδρομο του σφαγιασμού των λαϊκών δικαιωμάτων. Κόντρα στην προσπάθεια αυτή, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε πως το πραγματικό δίλημμα για το λαό δεν είναι ποιος θα διαχειριστεί το μνημόνιο, αλλά πώς θα δυναμώσει το αντίβαρο σε αυτή την πολιτική. Κάλεσε σε ψήφο στο ΚΚΕ, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, στην ανάταση και την αισιοδοξία που μπορεί να φέρει στους εργαζόμενους ένα ανεβασμένο για το ΚΚΕ εκλογικό ποσοστό το βράδυ της Κυριακής.
Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας
Οι εκατοντάδες συσκέψεις, οι περιοδείες και συγκεντρώσεις του ΚΚΕ σε λαϊκές γειτονιές, σε χώρους δουλειάς και νεολαίας του Λεκανοπεδίου, η μεγαλειώδης προσπάθεια να φτάσει παντού το κάλεσμα ενίσχυσης του Κόμματος, κορυφώνεται σήμερα το απόγευμα, στην κεντρική προεκλογική του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Η μαχητική συμμετοχή των ανθρώπων του μόχθου θα αποτελέσει την καλύτερη απάντηση στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της, που τους θέλουν απογοητευμένους, με το κεφάλι σκυμμένο, μοιρολατρικά να δέχονται απανωτά τα μέτρα εξόντωσης αυτών και των παιδιών τους.
Κανένας να μη λείψει από το μεγάλο προσκλητήριο του ΚΚΕ! Η αποψινή συγκέντρωση να δώσει τον τόνο των τελευταίων ωρών μέχρι την κάλπη. Οσοι παραδοσιακά στηρίζουν το Κόμμα, να συναντηθούν με όσους τώρα το προσεγγίζουν, με όσους απογοητεύονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και αναζητούν διέξοδο στην πολιτική μας, με εκείνους που παλιότερα εγκατέλειψαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τώρα εγκαταλείπουν και τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάνοντας πράξη το σύνθημα «Τώρα με το ΚΚΕ υπάρχει λύση στο δρόμο της ανατροπής», όλοι μαζί να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό στην προσπάθεια για να μην πάει καμιά ψήφος χαμένη στα κόμματα που στηρίζουν το μονόδρομο της λαϊκής εξαθλίωσης. Με την ψήφο στο ΚΚΕ, την αισθητή του ισχυροποίηση, να γίνει σαφές από το λαό ότι από Δευτέρα ανοίγει η αυλαία νέων πιο αποφασιστικών αναμετρήσεων με την αστική τάξη και τους εκπροσώπους της.
Οι προσυγκεντρώσεις των Κομματικών Οργανώσεων είναι στις 7 μ.μ. στα εξής σημεία:
Πούλμαν για το Σύνταγμα θα αναχωρήσουν από:
-- πλ. Λαού με στάση Τσαλδάρη και Λαμπράκη (Αμφιάλη)
-- πλ. Χαραυγής (Γαριδάδικα) με στάση στην πλ. Μαρίνου Κοσκινά (στάση Εφραιμίδη - Δραπετσώνα)
-- Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στο Σύνταγμα θα μεταδοθεί απευθείας από την ΕΡΤ1.
Επίσης θα μεταδοθεί και από άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς σήμερα και αύριο στο πλαίσιο της Διακαναλικής μετάδοσης.
Αποσπάσματα από τη συζήτηση του Δημήτρη Κουτσούμπα με τους δημοσιογράφους στη ΔΕΘ
-- Πλαστό ή πραγματικό, φυσικό ή τεχνητό, το διακύβευμα των προηγούμενων εκλογών έμοιαζε να είναι ο μνημονιακός ή αντιμνημονιακός δρόμος. Το τρίτο μνημόνιο, όμως, είναι μια πραγματικότητα, ψηφισμένο πλέον από τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ποιο είναι τελικά το διακύβευμα αυτών των εκλογών;
-- Το ΚΚΕ, σε όλους τους τόνους, εξηγούσε, προσπαθούσε να εξηγήσει ότι είναι κάλπικος ο διαχωρισμός σε μνημόνιο και αντιμνημόνιο. Οτι αντιμνημονιακός ή μνημονιακός δεν οδηγεί σε πραγματική λύση σε όφελος του λαού (...) Διότι μνημονιακός ή αντιμνημονιακός μπορεί να είναι και ένας που καταψηφίζει όλα τα μνημόνια και να είναι φασίστας, να είναι το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Να είναι οι ευρωσκεπτικιστές της Λεπέν ή του Φάρατζι ανά την Ευρώπη, οι οποίοι μιλάνε με τη φασιστική γνωστή δημαγωγία, τη λαϊκίστικη και απευθύνονται, προσπαθώντας να προσελκύσουν εργατικές - λαϊκές μάζες, νέους και να τους πείσουν ψεύτικα, ενώ είναι συστημικά κόμματα κ.λπ.
Αν δεν μπει η ουσία και η σκέψη όλων των συνανθρώπων μας, των συμπατριωτών μας, σε αυτό που από την αρχή θέταμε εμείς και που είναι, κατά τη γνώμη μας, το δίκιο και το σωστό, που πρέπει να σκεφτούμε. Οτι, δηλαδή, πρέπει να δούμε τι σύστημα είναι αυτό εδώ. Αν μπορεί αυτό το σύστημα να εξανθρωπιστεί έστω και λίγο, μέσα από επιμέρους μέτρα και με τη συμμετοχή στην ΕΕ, σε λυκοσυμμαχίες ή με το να έχουν την εξουσία οι ίδιοι που έχουν τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία.
Αν δεν ξεκαθαρίσεις αυτό και δεν πεις ότι έχοντας αυτή τη γραμμή δεν πρόκειται ποτέ να οδηγηθώ για έξοδο από τα μνημόνια, τότε θα καταλάβεις και ποια πρέπει να είναι η πραγματική διέξοδος.
Αρα, λοιπόν, η κατάργηση των μνημονίων, ο συνεπής αγώνας για την κατάργηση και του τρίτου και του δεύτερου και του πρώτου μνημονίου που λέει το ΚΚΕ, η κατάργηση όλων των εφαρμοστικών αντιλαϊκών νόμων, 500 πρωτύτερα και άλλων τόσων που θα προστεθούν, ήδη άρχισαν να προστίθενται, είναι η οριστική ρήξη με αυτή την αδικία για να ανοίξει ένας δρόμος.
Είναι να συγκρουστείς και να πάρεις την ιδιοκτησία, να την κάνεις κοινωνική, από αυτούς που την έχουν και καταπιέζουν το λαό μας σήμερα, την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τον εργαζόμενο λαό, τους φτωχούς αγρότες, τους επαγγελματίες, τους νέους και τις νέες, τις λαϊκές οικογένειες συνολικά. Αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα.
Οπως, επίσης, είναι κρίσιμο ζήτημα αν θα είσαι μέσα στην ΕΕ ή σε οποιαδήποτε άλλη τέτοια λυκοσυμμαχία, η οποία από γεννησιμιού της ήταν αντιδραστική (...).
Αυτά είναι τα κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να τεθούν. Και αυτά δεν τίθενται από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, είτε αυτές που κυβέρνησαν, είτε αυτές που θέλουν να κυβερνήσουν σε αυτά τα πλαίσια.
Αρα, λοιπόν, αυτό το ζήτημα σε αυτές τις εκλογές είναι το διακύβευμα, έτσι όπως μου το ρωτάτε. Δηλαδή, να αρχίσει, δε λέμε ότι θα γίνει μέσα σε μία μέρα ή σε μία βραδιά αυτό, να συζητάει ο λαός μας μέσα στους τόπους δουλειάς, μέσα στα σωματεία του, μέσα στις λαϊκές επιτροπές, μέσα σε όποιες μορφές οργάνωσης υπάρχουν, σύλλογοι κ.λπ., μέσα στην ατομική συζήτηση ακόμα και της παρέας, μέσα στις σχολές, αυτή την άλλη πρόταση. Για να φέρουμε τούμπα την κατάσταση. Για να αλλάξουμε ρότα. Για να ανοίξει δρόμος πραγματικά για την ευημερία του λαού μας.
Αλλιώς θα μένουμε στα ίδια και κάθε χρόνο που περνάει και κάθε εκλογές που θα έρχονται και καθετί που θα συμβαίνει, θα λέμε «μα πώς το πάθαμε αυτό;».
Εμείς θεωρούμε, όσο και αν οι εκλογές δεν μπορούν να λύσουν οριστικά οπωσδήποτε αυτό το ζήτημα μέσα σε λίγες μέρες, όμως θα είναι θετικό ζήτημα να ανοίξει αυτή η συζήτηση, αυτός ο διάλογος, αυτές οι σκέψεις να μπολιάσουν και το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Γιατί η κύρια μάχη θα αρχίσει μετά τις 20 του Σεπτέμβρη, από την 21η του Σεπτέμβρη και μετά και εκεί θα φανεί γιατί χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ. Ενα ΚΚΕ που από τη θέση της αντιπολίτευσης - αφού δε θα συμμετέχει σε μια τέτοια αντιλαϊκή κυβέρνηση που στις προγραμματικές της δηλώσεις θα έχει φυσικά τα μνημόνια και τους αντιλαϊκούς νόμους - της όσο πιο δυνατής αντιπολίτευσης, μέσα στη Βουλή, έξω από αυτή, κυρίως μέσα στο λαό μας. Για να οργανώσει και την απόκρουση των αντιλαϊκών συνεπειών και να μην έρθουν χειρότερα και να υπάρξουν και ανάσες ανακούφισης για το λαό μας. Αλλά σε αυτό το δρόμο της οριστικής λύσης του προβλήματος, που είναι η σύγκρουση με την ιδιοκτησία και την εξουσία, έτσι ώστε να μπορεί πραγματικά να υπάρξει σχεδιασμένη ανάπτυξη σε όφελος της λαϊκής ευημερίας, σε μια νέα κοινωνία, σε μια νέα οικονομία.
-- Το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα της χώρας εκτός Ευρωζώνης; Αν ναι, με ποιο τρόπο και ποιο θα είναι το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός;
-- Η σταθερότητα έχει να κάνει κυρίως με το αν ο λαός μας, οι εργαζόμενοι μπορεί να έχουν ένα σταθερό μισθό, εάν οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους μπορεί να έχουν μια σταθερή και μόνιμη δουλειά, εάν ο συνταξιούχος θα μπορεί να έχει μια σταθερή σύνταξη. Αρα, η έννοια της σταθερότητας χωράει πάρα πολύ νερό, πολυχρησιμοποιείται από πολλά πολιτικά κόμματα, κυρίως τα κυβερνώντα, ακριβώς για να αποδείξουν ως σταθερότητα την ενίσχυση του κέρδους των λίγων, που ονομάζεται καπιταλιστικό κέρδος, για να ενισχύσουν την εξουσία των λίγων, της πλουτοκρατίας του τόπου, για να ενισχύσουν τη λογική των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως είναι η ΕΕ και άλλες.
Η σταθερότητα για το λαό μας δεν έχει την ίδια έννοια ούτε την ίδια σημασία μ' αυτήν που έχει για τα κυβερνητικά αστικά κόμματα, είτε γι' αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, όπως είναι και οι «εταίροι», οι δανειστές, όπως αλλιώς τους λένε. Ο λαός μας πρέπει ν' απαντήσει: «τι θέλω για να έχω σταθερή δουλειά;», «για να έχω εξασφαλισμένη εργασία και να μην είμαι στην ανεργία;», «τι θέλω για να έχει το παιδί μου σταθερή μόρφωση στο δημόσιο σχολείο;», «τι θέλω για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της υγείας του παππού, της γιαγιάς, του πατέρα, της μάνας, του παιδιού;» που πάει στο νοσοκομείο και δεν μπορεί στοιχειωδώς να γιατροπορευτεί, είτε γιατί δεν έχουν λεφτά, είτε γιατί λείπουν γιατροί, υποδομές, φάρμακα, νοσηλευτές κ.λπ. Αυτή είναι η σταθερότητα για τον εργάτη, για τον αγρότη, για τον επαγγελματία, για το νέο και τη γυναίκα, που βρίσκεται στην άλλη όχθη απ' τη σταθερότητα που εννοούν η ΕΕ και η τρόικα, που εννοεί η κυβέρνηση, είτε είναι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είτε ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είτε άλλοι δορυφόροι τους - κόμματα - που συμμετέχουν σ' αυτές τις διαδικασίες, είτε είναι η άρχουσα τάξη της χώρας. Αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω και σας ευχαριστώ για την ερώτησή σας. Και το ΚΚΕ μπορεί πραγματικά να εγγυηθεί αυτή τη σταθερότητα για τον εργάτη, για τον υπάλληλο, για τον αγρότη, για τον επαγγελματία και όντως είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση σήμερα, απ' την άποψη ότι είναι η μόνη που μπορεί να μας βγάλει σε διέξοδο απ' την κρίση, σε όφελος του ελληνικού λαού, δηλαδή της πλειοψηφίας των εργαζομένων της πατρίδας μας».
-- Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ δεν θα αποτελέσει «βούτυρο στο ψωμί» των εχθρών της Ελλάδας, που θέλουν τη χώρα μας ανίσχυρη και απομονωμένη;
-- Σκεφτείτε μόνο το εξής, πολύ απλά, ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ πολλά χρόνια. Τα τελευταία μεταπολιτευτικά 40 και χρόνια, έτσι κι αλλιώς. Και σκεφτείτε τι έχει τραβήξει αυτός ο λαός, αυτή η χώρα από το ΝΑΤΟ και απ' αυτούς που ονομάζετε συμμάχους και εταίρους και από την ΕΕ. Αλλά, μιας και με ρωτήσατε για το ΝΑΤΟ: Εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, συνέχιση της εισβολής και κατοχής και της διχοτομημένης Κύπρου 40 χρόνια τώρα, «σχέδια Ανάν», νέα προσπάθεια ουσιαστικά να περάσουν τέτοια άδικα σχέδια για τον κυπριακό λαό, που δεν ευνοεί ούτε τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους. Εχουμε συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές ασκήσεις και σε εξοπλισμούς που μας στοίχισαν τεράστια ποσά, που δεν ήταν για τις ανάγκες της άμυνας, τις πραγματικές ανάγκες της υπεράσπισης της κυριαρχίας της πατρίδας μας, αλλά ήταν για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ σε αποστολές εκτός συνόρων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη κ.λπ. Ηταν χρησιμοποίηση αμερικανικών - ΝΑΤΟικών βάσεων στη Σούδα της Κρήτης και αλλού σε όλη την Ελλάδα ενάντια σε άλλους λαούς, που δημιούργησαν πολέμους εκεί και την πληρώνουμε τώρα, ως χώρα, ως λαός, με το τεράστιο μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα. Για να δούμε και την πραγματική αιτία και ρίζα του κακού.
Εχουμε νέες προσπάθειες, για να φτιαχτεί κι άλλη ΝΑΤΟική βάση - δεν μας φτάνουν οι άλλες που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα - σε νησί στο μέσον του Αιγαίου. Οι δηλώσεις του υπουργού Αμυνας, για την οποία δεν έβγαλαν τσιμουδιά ούτε οι αναπληρωτές του. Ο ένας, ο υπουργός, ήταν των ΑΝΕΛ και οι αναπληρωτές υπουργοί ο ένας ήταν του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα και ο άλλος της Λαϊκής Ενότητας του κ. Λαφαζάνη τώρα, υποψήφιοι. Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, σε αυτές τις συμμαχίες όπως λέτε, μας έφεραν σε δεινή, σε οικτρή κατάσταση. Δημιούργησαν όλα αυτά τα προβλήματα για να μην αναφερθώ σε πάρα πολλά άλλα, όπως είναι, για παράδειγμα, η προκλητικότητα της Τουρκίας, γιατί είμαστε και οι δύο μέλη του ΝΑΤΟ. Αύριο θα γίνουν και οι Τούρκοι μέλη της ΕΕ, απ' ό,τι ετοιμάζουν. Το πρόβλημα όμως των γκρίζων ζωνών, της παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας, γίνεται από τον τουρκικό στρατό και την τουρκική κυβέρνηση. Εχουμε - εκτός από τις γκρίζες ζώνες - μη αναγνώριση της ΑΟΖ, ενώ βάζουν θέμα και για το Καστελόριζο. Εχουμε παραβίαση του εναέριου χώρου, των χωρικών υδάτων επίσης στο Αιγαίο, συνεχείς παραβιάσεις. Ολα αυτά είναι πασίγνωστα αυτά τα χρόνια, στον ελληνικό λαό. Μην κοιτάτε που τώρα δεν οξύνονται επειδή είναι προεκλογική περίοδος ή κάποιες μέρες έχουμε ησυχάσει. Αλλά είναι υπαρκτά και είμαστε στο ΝΑΤΟ, δεν είμαστε εκτός ΝΑΤΟ για να περιγράψουμε μια κατάσταση φοβερή και τρομερή... Αλλωστε, εμείς πιστεύουμε ακράδαντα και πρέπει και ο ελληνικός λαός, όπως κι όλοι οι λαοί πρέπει να το πιστέψουν ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να διαλέξει το δρόμο της ανάπτυξης, της εξέλιξης, της συμμετοχής, με ποιες συμμαχίες θα πάει και ποιες θα αφήσει πίσω (...) Οσο περισσότερο εμπλεκόμαστε μέσα σ' αυτό το κουβάρι, μέσα σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς, δολοφονικούς για τους λαούς, οργανισμούς, όπως είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, τόσο περισσότερο ανεβαίνει ο κίνδυνος εμπλοκής της Ελλάδας και του λαού μας, των παιδιών μας, σε ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που κατά τη γνώμη μας, δεν αποκλείεται. Ηδη έχουμε σε εξέλιξη πολλούς τοπικούς, περιφερειακούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους οποίους εμμέσως ή αμέσως συμμετέχουμε και με στρατεύματα και με οπλισμό ή έστω μέσω των βάσεων που χρησιμοποιούν για εκεί και αυξάνουν δραματικά, οι κίνδυνοι να την πληρώσει η Ελλάδα.
-- Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι από τα ασημικά που και με το παλιό και με το καινούργιο μνημόνιο οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση. Θα ήθελα να ξέρω ποια είναι η θέση σας και η πρότασή σας για το θέμα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
-- Είμαστε κάθετα αντίθετοι. Και σε αυτές τις συνθήκες σήμερα που είναι αυτό το σύστημα, στρατηγικές υποδομές της χώρας όπως είναι τα λιμάνια και ανάμεσα σε αυτές είναι και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που είναι και σε κομβικό γεωστρατηγικό σημείο της χώρας μας και γενικότερα των Βαλκανίων, της Μεσογείου, της ευρύτερης περιοχής. Αλλά και όλα τα λιμάνια όπως και τα αεροδρόμια να μη δοθούν σε ιδιώτες, να μην πουληθούν ως φιλέτα είτε σε εγχώριους, είτε πολύ περισσότερο σε ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Θα είναι αρνητική εξέλιξη για το λαό μας, για τη χώρα μας μια τέτοια πορεία, η οποία έχει, όπως ξέρετε, προδιαγραφεί και με το μνημόνιο 3. Αυτές οι υποδομές, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, είναι ανάμεσα σε αυτά που έχουν συμφωνηθεί, είναι ο περίφημος συμβιβασμός - όχι έντιμος, πλήρως ανέντιμος - που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση και τα άλλα πολιτικά κόμματα που συνομολόγησαν και ψήφισαν αυτό το μνημόνιο.
Και βεβαίως γιατί οι εργαζόμενοι θα την πληρώσουν ακριβά και οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, από άποψη εργασιακών σχέσεων και γιατί θα επιδεινωθούν όχι μόνο οι εργασιακές σχέσεις αλλά και το εργασιακό καθεστώς. Θα έχουν απολύσεις, αν πουληθούν σε ιδιώτες, ακόμα παραπέρα από ό,τι συμβαίνει σήμερα.
Και βεβαίως θα έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα, διότι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, αυτές οι στρατηγικές υποδομές πρέπει να ανήκουν στο λαό. Πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία, στη δική μας πρόταση διεξόδου. Σας το ανέλυσα και πριν. Γιατί οι μεταφορές είναι το κρίσιμο ζήτημα που μπορεί όχι μόνο να συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού, αλλά έχει να κάνει και με αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών, που θα εμπλακούν, αν ιδιωτικοποιηθούν. Γιατί εδώ είναι πάρα πολλοί οι διεθνείς ανταγωνιστές που παίζουν ανάμεσα σε αυτά. Και βεβαίως αυτοί οι ανταγωνισμοί, για λιμάνια, αεροδρόμια, άλλες στρατηγικές υποδομές οδηγούν και σε εμπλοκές τη χώρα μας, το λαό μας και σε πολεμικές συγκρούσεις και σε οικονομικές κυρώσεις και σε άλλα προβλήματα, σε έναν πραγματικό πόλεμο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο, κάθε είδους και με στρατιωτικά μέσα και με πολιτικά, οικονομικά μέσα.
Αρα θα πρέπει να προφυλαχτούμε, θα πρέπει να οργανωθεί μέτωπο πάλης, συμμαχία από τον ίδιο το λαό και όχι από τις ηγεσίες κάποιων κομμάτων, όπως λένε μερικοί. Να παλέψουμε όλοι μαζί, για να τα διεκδικήσουμε, φυσικά και στη Βουλή και μέσα από τους καθημερινούς αγώνες. Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ.
-- Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη εδώ και χρόνια είναι αυτό του Μετρό. Θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι η θέση του Κόμματός σας για το ζήτημα και να μου σχολιάσετε και την απάντηση του κ. Τσίπρα ότι το Μετρό όχι μόνο θα γίνει, αλλά θα επεκταθεί κιόλας.
-- Απ' το στόμα του και στου Σόιμπλε τ' αφτί ή των άλλων κατασκευαστικών και μονοπωλιακών ομίλων εδώ στη χώρα μας, για το αν θα γίνει έτσι όπως το λέει και επεκταθεί. Αλλά επιτρέψτε μου να έχω τις επιφυλάξεις μου γι' αυτές τις κατηγορηματικές δηλώσεις. Αυτό που έχω να πω, επειδή έχω συναντήσει και το σωματείο των εργαζομένων στο Μετρό, είναι ότι κατ' αρχήν, άμεσα, πρέπει να ανακληθούν οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες, να πιάσουν αμέσως δουλειά, το έργο του Μετρό να συνεχίσει. Μπορεί να γίνει, θα είναι χρήσιμο για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, για τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης στις μεταφορές τους. Μπορεί να επεκταθεί και ανατολικά και δυτικά, μπορεί να λυθούν προβλήματα και καθυστερήσεις που έχουν δημιουργηθεί λόγω των αρχαιολογικών ευρημάτων κ.λπ. Αρα σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε και ο λαός συνολικότερα, αλλά και ειδικότερα εδώ στην Κεντρική Μακεδονία, στη Θεσσαλονίκη που τον αφορά και άμεσα αυτό το έργο.
-- Δύο χρόνια πριν στελέχη του Κόμματός σας είχαν δώσει το «παρών» σε κινητοποιήσεις των κατοίκων της Β. Α. Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Σε τελευταίες σας δηλώσεις βλέπουμε να τάσσεστε υπέρ της επαναλειτουργίας των εργασιών, αλλά δεν κάνετε καμία αναφορά στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής. Τι έχει αλλάξει αυτά τα δύο χρόνια;
-- Καταρχήν, άμεσο πρόβλημα είναι και πρέπει να λυθεί, να σταματήσουν οι διαθεσιμότητες, να σταματήσουν οι απολύσεις των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι δεν φταίνε σε τίποτα να βρίσκονται απολυμένοι, χωρίς δουλειά, να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Εμείς, από την πρώτη στιγμή, είτε συμμετέχοντας στον αγώνα των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους, για τις εργασιακές τους σχέσεις, σε αυτή την επιχείρηση ή σε άλλες επιχειρήσεις της περιοχής, είτε συμμετέχοντας στους αγώνες που κάνουν άλλοι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, για την προστασία του περιβάλλοντος, για να προστατευτεί η ζωή τους, η υγεία τους, θέτουμε το εξής ζήτημα: Οτι όλα αυτά τα προβλήματα, που τα δημιουργεί αυτό το σύστημα, που ξαναλέω - με την ξύλινη γλώσσα, όπως μας λέτε και εσείς πολλές φορές - είναι ο καπιταλισμός, είναι η αδικία, είναι η εκμετάλλευση, δεν πρέπει να ξεχωρίζουν τους εργαζόμενους.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είτε οι εργαζόμενοι στις εργασιακές τους σχέσεις, στις απολύσεις που κάνει μία εταιρεία, είτε οι εργαζόμενοι που ζουν στις περιοχές και μολύνεται το περιβάλλον ή δεν παίρνονται άλλα μέτρα για την υγεία τους, θα πρέπει να είναι ενωμένοι σε έναν κοινό στόχο, που λέει: Οτι πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία, με το λαό στην εξουσία, όλα τα αποθέματα του ορυκτού πλούτου, του χρυσού στη συγκεκριμένη περιοχή. Πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία όλα τα τουριστικά μεγαθήρια που επίσης τα έχουν καπιταλιστές. Θα πρέπει δηλαδή να υπάρχει μια άλλη διακυβέρνηση, που θα παίρνει μέτρα και για το περιβάλλον, που θα έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι και θα μπορούν να ζουν αρμονικά σε έναν τόπο και να κάνουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους και να αναπτύσσεται και ο τουρισμός. Και βεβαίως να δουλεύουν με συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στις στοές, στα μεταλλεία, στους χώρους και στα εργοστάσια, για να αναπτύσσουν την οικονομία της χώρας σε όφελος των ίδιων των λαϊκών αναγκών και των κατοίκων. Αυτή είναι η πρόταση.
Και βεβαίως θα πρέπει να αποκρούσουν και παιχνίδια, που δυστυχώς εμπλέκονται και πολιτικές δυνάμεις σήμερα της χώρας μας. Εμπλέκονται πρώτα απ' όλα οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η συγκεκριμένη εταιρεία ή άλλες εταιρείες, που έχουν και ανταγωνιστικά συμφέροντα. Εμπλέκονται οι μέχρι τα τώρα κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, εμπλέκονται διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να μείνουν μακριά από τους εργαζόμενους, πρέπει να τα αντιπαλέψουν όλοι, σαν ένας άνθρωπος. Αυτή είναι η καθαρή θέση του ΚΚΕ. Και μη συγχέετε τον αγώνα για να έχει δουλειά ο εργαζόμενος με το επίσης δικαίωμα ότι πρέπει να παίρνονται μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας και των ίδιων των εργαζομένων σε έναν κλάδο, αλλά και ευρύτερα της περιοχής στην οποία συντελείται και υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Αρα αυτή είναι η καθαρή, η μόνη ρεαλιστική, θέση του ΚΚΕ. Οι θέσεις των άλλων κομμάτων παίρνουν το μέρος είτε του ενός μονοπωλίου είτε του άλλου μονοπωλίου, είτε της μιας μερίδας των εργαζομένων που βλέπει αντίπαλους τους άλλους εργαζόμενους, αντί να δει τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η αστική τάξη, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν.
Αποσπάσματα από άλλες συνεντεύξεις του Δ. Κουτσούμπα σε τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιόφωνα θα δημοσιεύσουμε τις επόμενες μέρες.
«Μήνυμα αλληλεγγύης προς το ΚΚΕ
για την εκλογική μάχη της 20ής Σεπτέμβρη
Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας με τους κομμουνιστές της Ελλάδας μπροστά στη δύσκολη εκλογική μάχη της 20ής Σεπτέμβρη.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα της Ελλάδας να δυναμώσουν και με την ψήφο τους το ΚΚΕ, που μαχητικά υπερασπίζεται όλα αυτά τα χρόνια τα δικαιώματά τους, κόντρα στις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, της ΕΕ, του ΔΝΤ.
Η αύξηση των δυνάμεων του ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για την ενδυνάμωση και αποτελεσματικότητα των αγώνων του ελληνικού λαού, για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, την εργατική - λαϊκή εξουσία».
Το μήνυμα υπογράφουν:
Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν
Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας
Αλγερινό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό
Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας
Κόμμα Εργασίας της Αυστρίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας
Ενωση των Κομμουνιστών στη Βουλγαρία
Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας
Κόμμα Βουλγάρων Κομμουνιστών
Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα
Κομμουνιστικό Κόμμα της Βραζιλίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας
Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας
Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση Γαλλίας
Κόμμα Επαναστατών Κομμουνιστών Γαλλίας
Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας
Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία
Δανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα
Κόμμα των Κομμουνιστών των ΗΠΑ
Δίκτυο Κομμουνιστικών Οργανώσεων, ΗΠΑ
Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας
Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας
Κόμμα Τουντέχ, Ιράν
Κομμουνιστικό Κόμμα Λαών Ισπανίας
Κομμουνιστικό Κόμμα, Ιταλία
Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν
Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Λευκορωσίας
Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα
Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου
Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας
Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού
Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού
Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Μεξικό
Κίνημα «Λαϊκή Αντίσταση», Μολδαβία
Εργατικό Κόμμα Μπαγκλαντές
Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας
Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας
Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας
Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Πακιστάν
Παλαιστινιακό Κομμουνιστικό Κόμμα
Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης
Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας (ΠΓΔΜ)
Περουβιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα
Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Πουέρτο Ρίκο
Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης
Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας
Κόμμα των Κομμουνιστών της Σερβίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα
Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα
Κομμουνιστικό Κόμμα Τατζικιστάν
Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας (Τσεχία)
Κομμουνιστικό Κόμμα, Τουρκία
Φιλιππινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PKP-1930)
Ξεχωριστό μήνυμα αλληλεγγύης προς το ΚΚΕ απέστειλε το Πορτογαλικό ΚΚ, στο οποίο σημειώνονται τα εξής:
«Προς τη ΚΕ του ΚΚΕ
Σύντροφοι,
Με την ευκαιρία των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, που θα πραγματοποιηθούν στις 20 Σεπτέμβρη, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας επέμβασης και εκβιασμού και επιβολής του νέου "μνημονίου", που συμφωνήθηκε ανάμεσα στην ΕΕ και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και που στηρίζεται από τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, που συνεχίζει την πολιτική της εκμετάλλευσης, εξαθλίωσης και υποταγής στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και του ιμπεριαλισμού, θα θέλαμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη του ΠΚΚ με το ΚΚΕ σε αυτήν τη σημαντική συγκυρία της πάλης σας.
Το ΠΚΚ επαναβεβαιώνει την αλληλεγγύη των Πορτογάλων κομμουνιστών με τους κομμουνιστές, τους εργαζομένους και το λαό της Ελλάδας, με την πεποίθηση ότι θα υπερασπίσουν με την πάλη τα δικαιώματά τους και θα πραγματοποιήσουν τα δίκαια οράματά τους.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Η Γραμματεία της ΚΕ του ΠΚΚ».
Σχολιασμός του ντιμπέιτ από τον Δ. Κουτσούμπα στην εκπομπή «Ενικός»
Τα αποτελέσματα της τηλεοπτικής αναμέτρησης Τσίπρα - Μεϊμαράκη κλήθηκε να σχολιάσει ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, στην εκπομπή «Ενικός» και το δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου:
-- Για το ντιμπέιτ σε τι συμπέρασμα έχετε καταλήξει; Είχε κάποια ουσία πολιτική;
-- Το πλαίσιο αυτής της συζήτησης αναμφίβολα αυτή τη φορά ήταν καλύτερο από ό,τι ήταν το προηγούμενο, των πολιτικών αρχηγών. Γιατί μπορούσε να γίνει και η συζήτηση πιο άνετα, μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα. Ομως, δεν αξιοποιήθηκε από τους δύο πολιτικούς αρχηγούς, τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μεϊμαράκη. Αυτό μπορώ να πω ως βασική εντύπωση σήμερα.
Τούτο εδώ, ενώ είχε τη δυνατότητα της αντιπαράθεσης, δεν αξιοποιήθηκε. Βέβαια, ειλικρινά σας λέω, δε μου έκανε εντύπωση ιδιαίτερη. Μνημόνιο και «ξερό ψωμί» είναι και οι δύο, νέα μέτρα που θα πάρουν στο πλαίσιο του «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού», του ίδιου δρόμου ανάπτυξης που γνωρίσαμε μέχρι τα τώρα και μια κοντρίτσα μικρή για το ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα. Ποιος θα μπορέσει καλύτερα να προχωρήσει αυτήν την κατάσταση, να διαπραγματευτεί, στο πλαίσιο, όμως, το ασφυκτικό του μνημονίου, αυτού του βάρβαρου μνημονίου και των αντιλαϊκών νόμων, των προαπαιτούμενων και των άλλων που έρχονται στο επόμενο διάστημα. Ακόμα και όταν ρωτήθηκαν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί για τα ισοδύναμα, για παράδειγμα, που θα μπορούσαν να πουν κάτι συγκεκριμένο, τι σκέφτονται, τέλος πάντων, να βελτιώσουν ή να διορθώσουν, πάλι εκεί δεν απάντησαν, άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, γενικότητες, «θα τα δούμε», «θα τα σκεφτούμε»...
-- Δημιουργική ασάφεια υπήρξε εκεί...
-- Συνεχίζεται η δημιουργική ασάφεια η γνωστή, διότι ξέρουν ότι αν για παράδειγμα βγάλουν το ΦΠΑ 23% από την εκπαίδευση και το βάλουν στο κρέας ή στα τσιγάρα ή σε κάποιες άλλες κατηγορίες, θα πλήξουν άλλους κλάδους εργαζομένων, πιθανόν και γι' αυτό δε θέλουν να δεσμευτούν πέντε μέρες πριν τις εκλογές. Αυτή είναι η ουσία όλη του προβλήματος που δημιουργείται. Αρα, λοιπόν, και εδώ η «ασάφεια η δημιουργική» καταλήγει να είναι μάλλον μαύρα μαντάτα για τον ελληνικό λαό. Και για όλους τους κλάδους των εργαζομένων.
Το ίδιο ήταν και η κουβέντα για τη διαπλοκή. Εκεί είναι που θύμιζε ξινισμένη σούπα. Σούπα ήταν το προηγούμενο ντιμπέιτ, όπως είπανε, ξινισμένη σούπα θα έλεγα ότι ήταν αυτή εδώ. Διότι, κάτι θύμιζε απ' το 2004, δε θυμάμαι, λίγο μεταξύ Σημίτη και Καραμανλή, Παπανδρέου και Καραμανλή και άλλα ντιμπέιτ σχετικά και άλλες συζητήσεις προεκλογικές, όπου ξαναφούντωνε το θέμα της διαπλοκής, της διαφθοράς, αλλά χωρίς προτάσεις προεκλογικά, για να μπορέσουν μετά να υλοποιήσουν τα ίδια, δηλαδή να μη γίνει τίποτα, να μπουν όλες οι υποθέσεις και όλα αυτά που λένε προεκλογικά στα συρτάρια και να μη γίνει τίποτα, παρά μόνο ο κόσμος να ψηφίζει και μετά να περιμένει μήπως και κάποια κόμματα που κυβερνούν κάνουν κάτι. Αυτή ήταν γενικά η εικόνα που εγώ προσωπικά αποκόμισα.
-- Πιστεύετε ότι το ντιμπέιτ αυτό και ο προεκλογικός διάλογος που θα φουντώσει την τελευταία βδομάδα, μπορεί να ευνοήσει αυτό το νέο δικομματισμό, ο οποίος έχει αρχίσει να δημιουργείται; Οτι μπορεί να δούμε, δηλαδή, ξανά τα δύο πρώτα κόμματα να έχουν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της εκλογικής πίτας;
-- Δεν είναι εύκολο σήμερα, γιατί υπάρχει η πείρα του ελληνικού λαού. Μια πείρα η οποία έχει γνωρίσει αρκετά και τα δικομματικά παιχνίδια και τις κυβερνήσεις, πού οδηγούσαν οι μονοκομματικές κυβερνήσεις με τα ισχυρά κόμματα του δικομματισμού εναλλάξ στην κυβέρνηση. Οπως, βεβαίως, τώρα πλέον έχει γνωρίσει και τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Και έχει γνωρίσει αρκετές κυβερνήσεις συνεργασίες μέχρι τελευταία, την «πρώτη φορά Αριστερά», μαζί με τους ΑΝΕΛ φυσικά. Και αυτό που αποκόμισα από τη συζήτηση αυτή, αυτό που μάλλον είπαν καθαρά και οι δύο, είναι ότι κυβέρνηση θα υπάρχει οπωσδήποτε, θα υπάρχει κυβέρνηση συνεργασίας. Αλλοι απευθύνονται γενικότερα προς όλους, ο κ. Τσίπρας μου έδωσε την εντύπωση ότι απευθύνθηκε περισσότερο προς το ΠΑΣΟΚ, προς το Ποτάμι και τους ΑΝΕΛ, εάν μπουν στη Βουλή. Πάντως, κυβέρνηση συνεργασίας θα έχουμε. Αυτή είναι και η πολιτική μας εκτίμηση, άμεσα αυτή τη στιγμή, όπως και δεν αποκλείουμε και την πιθανότητα μεγάλου συνασπισμού, συνεργασίας δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ - Νέας Δημοκρατίας, αν και δε φαίνεται εύκολο άμεσα. Δεν εννοώ τη Δευτέρα, δηλαδή την 21η του Σεπτέμβρη ότι θα έχουμε τέτοιο, δε φαίνεται εύκολο, αλλά θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα, από το εκλογικό αποτέλεσμα, από τις ίδιες τις εξελίξεις. Ομως, στην πορεία δεν αποκλείεται, γιατί γενικά αυτό που είναι το κυρίαρχο σήμερα και από τα πολιτικά κόμματα, τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά και από αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία στη χώρα, αλλά και από το κουαρτέτο, την τρόικα και τους υπόλοιπους «εταίρους», μιλάνε όλοι για «σταθερότητα», θέλουν να έχει μακρόχρονη διάρκεια αυτή η κυβέρνηση ή αυτά τα κυβερνητικά σχήματα που θα προκύψουν, έτσι ώστε να μην οδηγηθούμε ξανά σε εκλογές ή σε μια «αστάθεια», να φτιαχτεί αργότερα ίσως ο μεγαλύτερος συνασπισμός, όπως έχουμε συνηθίσει να τον λέμε.
Ο Δ. Κουτσούμπας επισήμανε πως το ΚΚΕ έχει την πιο καθαρή στάση στο θέμα αυτό αφού καταψήφισε το 3ο μνημόνιο, μέσα στο οποίο εντάχθηκε το εν λόγω μέτρο, ενώ το υπερψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και ΑΝΕΛ. Επιπλέον, σημείωσε ότι οι αγώνες ενάντια στο μέτρο δεν πρέπει να περιοριστούν στην προσωρινή άρση του, οπότε θα επιβληθεί κάπου αλλού αντίστοιχη αύξηση του ΦΠΑ με τη μορφή των ισοδύναμων μέτρων, επιτρέποντας έτσι να περάσει στην ουσία από την πίσω πόρτα.
Τέλος, ανέφερε πως στο σήμερα το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ελάφρυνση της λαϊκής οικογένειας από το υψηλό κόστος της εκπαίδευσης των παιδιών της με αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες.
Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Ηράκλειο
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
***
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι εκλογές του Σεπτέμβρη του '15 δεν είναι ίδιες με τις εκλογές του Γενάρη. Γιατί τώρα ο καθένας και η καθεμιά ξέρει, υποψιάζεται τι τον περιμένει την επομένη των εκλογών, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση, όποιος κι αν βγει πρώτος ή δεύτερος. Γιατί οι προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης γράφτηκαν τις μέρες - μάλλον τις νύχτες - που ψηφίζονταν το μνημόνιο και τα προαπαιτούμενά του. Και αυτά τα ψήφισαν όλοι οι άλλοι μαζί, αυτοί που τώρα μαλώνουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες από τα προεκλογικά μπαλκόνια. Επρεπε να κάνουν και ντιμπέιτ μεταξύ τους για να πουν ξανά τα ίδια και τα ίδια, για να στήσουν ξανά το ίδιο σκηνικό της πόλωσης.
Ο ένας ρίχνει στον άλλο το φταίξιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι φταίει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γιατί κυβερνούσαν 40 χρόνια και μας έφεραν ως εδώ, η ΝΔ λέει ότι φταίει η 7μηνη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τα λάθη, η απειρία και οι πειραματισμοί του.
Εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών έδωσαν το «παρών» στη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Ηράκλειο |
Και είναι μάλιστα η πρώτη φορά που γίνονται εκλογές και δεν ακούμε τίποτα για τις λεγόμενες «100 πρώτες μέρες» της νέας κυβέρνησης, είναι αυτές που κάθε κόμμα που διεκδικούσε την αστική διακυβέρνηση περιέγραφε λίγες μέρες πριν την κάλπη. Κουβέντα για νέες θέσεις εργασίας, για αυξήσεις σε μισθούς, για μειώσεις φόρων.
Γιατί άραγε σε αυτές τις εκλογές δεν υπάρχουν πουθενά οι «πρώτες 100 μέρες» της επόμενης κυβέρνησης; Μήπως τα κόμματα που διεκδικούν αστική διακυβέρνηση δεν έχουν να πουν τίποτα; Μήπως άλλα κόμματα που δηλώνουν πρόθυμα να συνεργαστούν με όποιον έρθει πρώτος, δεν έχουν προγραμματικές επεξεργασίες; Γιατί κρύβουν τις «πρώτες 100 μέρες»; Γιατί οι «100 πρώτες μέρες» είναι οι μέρες που θα εφαρμοστεί το μνημόνιο και ό,τι αντιλαϊκό αυτό περιλαμβάνει.
Οι «πρώτες 100 μέρες» της επόμενης κυβέρνησης συνεργασίας είναι δεδομένες. Τις συμφώνησαν όλα τα κόμματα μαζί, τις ψήφισαν μαζί, μπορούν ακόμα και να τις υλοποιήσουν από κοινού. Το τρίτο μνημόνιο που ψηφίστηκε το 15Αύγουστο από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ, είναι το επόμενο πρόγραμμα διακυβέρνησης.
Τι περιλαμβάνουν οι «πρώτες 100 μέρες» αυτού του προγράμματος; Τι μέτρα θα υλοποιηθούν μέχρι το τέλος του 2015 - αρχές 2016;
-- Επιβολή και είσπραξη της 1ης δόσης του ΕΝΦΙΑ από τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.
-- Σταδιακή αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος από το 55% στο 100% για αυτοαπασχολούμενους, μικρές επιχειρήσεις και για εργαζόμενους με μπλοκάκια.
-- «Κούρεμα» 50% του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης.
-- Αύξηση του φόρου που τον έχουν ονομάσει «εισφορά αλληλεγγύης» για μισθωτούς, που ενσωματώνεται πλέον στο φόρο εισοδήματος.
-- Εναρξη εφαρμογής των αντιασφαλιστικών νόμων που προβλέπονται στο 1ο και 2ο μνημόνιο.
-- Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ από αρχές 2016.
-- Νέο Ασφαλιστικό από τον Οκτώβρη, με αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώσεις συντάξεων μέσω της διασύνδεσης εισφορών - παροχών, μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τα Ταμεία.
-- Περικοπές ύψους 2,25 δισ. ευρώ στις κρατικές δαπάνες για τις συντάξεις του 2015 - 2016.
-- Κατάργηση της εξάμηνης μετενέργειας για τις Συλλογικές Συμβάσεις.
-- Από 1/10/2015 κατάργηση του μειωμένου ειδικού φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο και αύξηση από 66 ευρώ στα 200 ευρώ ανά χιλιόλιτρο.
-- Αύξηση του φόρου εισοδήματος των αγροτών από 13% στο 20% για τα εισοδήματα του 2016.
-- Μείωση του ακατάσχετου ορίου μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων, από τα 1.500 ευρώ στα 1.000 ευρώ για οφειλές στο Δημόσιο.
Αυτό είναι ένα μέρος από το βαρύ λογαριασμό που θα αποσταλεί αμέσως μετά τις εκλογές στο λαό, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση.
Πλέον δεν τους αρκεί η εξαπάτηση του λαού από κάποια κόμματα, που στη συνέχεια θα του σκάβουν το λάκκο.
Τώρα θέλουν ο ίδιος ο λαός να σκάψει το λάκκο του, με τα ίδια του τα χέρια. Να γίνει συνένοχος στα μέτρα του τρίτου μνημονίου, που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια. Να στηρίξει τα μέτρα, στο όνομα του ότι δεν υπήρχε άλλη λύση ή αυτό που σκόπιμα καλλιεργούν στο λαό τα διάφορα κέντρα, «το καλό το παιδί, που προσπάθησε αλλά δεν τον άφησαν».
Αυτή είναι, φίλοι και σύντροφοι, η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του στο σύστημα. Εγκλώβισε το ριζοσπαστισμό και τις ελπίδες του λαού για κάτι καλύτερο και σήμερα θέλει να τον οδηγήσει στους ίδιους μονόδρομους, στα ίδια τραγικά αδιέξοδα που τον οδήγησαν και οι προηγούμενοι. Και να αισθάνεται κι ικανοποιημένος από πάνω, γιατί δήθεν το προσπάθησε.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με το μανδύα της «πρώτη φορά Αριστεράς», με το παραμύθι της σκληρής διαπραγμάτευσης και της αξιοπρέπειας δήθεν για το συμφέρον του λαού, ψήφισε μέτρα που καμιά κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να φέρει, υπό το φόβο της λαϊκής κατακραυγής και αντίστασης.
Επιβεβαιώνοντας, για μια ακόμη φορά, τα λόγια του Ιταλού μεγαλοεπιχειρηματία Ανιέλι της FIAT, που έλεγε ότι «κοίτα να δεις που η Αριστερά κάνει κάποιες φορές καλύτερα τη δουλειά από τη Δεξιά».
Επιβεβαιώνοντας ότι το σύστημα όχι μόνο ανέχεται αλλά και στηρίζει τέτοιες κυβερνήσεις, προκειμένου να κάνουν τη βρωμοδουλειά και να δίνεται χρόνος στα καθαρόαιμα αστικά κόμματα να ανασυντάσσονται και να ξεπλένονται, για να επανέλθουν στην κυβέρνηση.
Τώρα, λοιπόν, δεν τους φτάνει ο λαός να ψηφίζει αυτόν που θα του φέρει το μνημόνιο, θέλουν και τη δική του έγκριση, υπογραφή και ψήφο στο ίδιο το μνημόνιο. Να βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του στην καταδίκη τη δική του και των παιδιών του.
Ο συνταξιούχος να ψηφίσει ότι η σύνταξή του θα κοπεί και θα γίνει επίδομα πτωχοκομείου.
Ο εργάτης να ψηφίσει ότι δε θα πάρει σύνταξη ποτέ, ούτε καν αυτή τη σύνταξη πείνας που ετοιμάζουν για όλους.
Ο αγρότης να ψηφίσει ότι θα ξεκληριστεί, θα διωχτεί από το χωράφι του.
Και η κάθε λαϊκή οικογένεια να ψηφίσει πως θα συνεχίσει να πληρώνει ακριβά την Παιδεία των παιδιών της, την Υγεία.
Αυτό το μνημόνιο ούτε διορθώνεται ούτε στρογγυλεύεται, γιατί το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός, δε διορθώνεται. Και το μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλο παρά εργαλείο του ίδιου του καπιταλισμού, προκειμένου να βγει από την κρίση. Στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ με υψηλό χρέος και ελλείμματα, η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων λέγεται μνημόνιο, ενώ σε χώρες λιγότερο υπερχρεωμένες, απλά περικοπές, μεταρρυθμίσεις.
Γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ έλεγε πως ο διαχωρισμός δεν είναι μνημόνιο - αντιμνημόνιο, ποιος είναι μνημονιακός και αντιμνημονιακός. Ο πραγματικός διαχωρισμός είναι ταξικός, ποιος στηρίζει, υπερασπίζει το σύστημα, τα μονοπώλια και την εξουσία τους και ποιος τα αντιπαλεύει, ποιος παλεύει δηλαδή για την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Αποψη της συγκέντρωσης στο Περιστέρι |
Εμείς δεν κατηγορούμε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον περίεργο συνεταίρο του, τους ΑΝΕΛ, ότι δεν έλυσαν προβλήματα εδώ και τώρα. Δεν τους κατηγορούμε για απειρία. Δεν τους κατηγορούμε ούτε για δειλία.
Το πρόβλημα το οποίο υπάρχει με τον ΣΥΡΙΖΑ, και υπήρχε πολύ πριν, ήταν το πρόγραμμά του, η στρατηγική του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε ήθελε ρήξη και γι' αυτό δεν προετοίμασε ούτε καν τα μέλη του, το λαό, να αντεπιτεθεί πολύ πριν του βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο. Ενδιαφέρθηκε για τον εντυπωσιασμό, με συγκεντρώσεις πλατειών που τάχα ήταν αυθόρμητες, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα με το πλάνο δίλημμα.
Εχουμε κάθε δικαίωμα, λοιπόν, να βροντοφωνάζουμε ότι αποτελεί κορυφαία πρόκληση και αναίδεια να λένε στο λαό ότι τον έσωσαν ψηφίζοντας το μνημόνιο. Και αυτό δεν το λέει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, το λένε και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ (...)
Ο καθένας και η καθεμία πρέπει να ξέρει ότι όταν εμείς λέμε ανατροπή δεν εννοούμε την κυβερνητική εναλλαγή, τη διαδοχή ενός κόμματος από ένα άλλο. Αυτές οι αλλαγές αποδείχτηκε ότι είναι αρκετά εύκολες. Δε μιλάμε μόνο για ανατροπή κομμάτων, δηλαδή μόνο να φύγουν από τη μέση τα κόμματα που πήραν πίσω τα λαϊκά δικαιώματα, τα κατάργησαν, κατάργησαν κατακτήσεις που είχαν πραγματικά παραχωρηθεί, είχαν κατακτηθεί με κόπους, θυσίες και αίμα. Μιλάμε και για την ανατροπή της τάξης που ασκεί την πραγματική εξουσία, της τάξης των καπιταλιστών, των ιδιοκτητών, των σφετεριστών του πλούτου της χώρας, του πλούτου που παράγει ο λαός. Ο δρόμος της ανατροπής ταυτίζεται με το δρόμο της ταξικής πάλης, που διεκδικεί και ανακούφιση εδώ και τώρα από τα οξυμένα σημερινά προβλήματα, κατευθύνεται όμως σταθερά και στο σκοπό της πάλης, που είναι η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει την εξουσία.
Τη συγκέντρωση στο Περιστέρι άνοιξε ο Χρ. Μαργανέλης, υποψήφιος του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας |
Ομως, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα έχει ως κυβερνητικό πρόγραμμα το τρίτο μνημόνιο, τα προηγούμενα μνημόνια που ισχύουν και όλες τις γενικές αποφάσεις που εκδίδονται από την ΕΕ και, ξαναλέμε, ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, είτε είναι είτε όχι στην Ευρωζώνη.
Οποια κυβέρνηση συνεργασίας και να έχουμε, αυτή θα υπηρετεί τα μονοπώλια, τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, μιας και η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει δώσει εδάφη, στρατιωτικές βάσεις στο ΝΑΤΟ, έχει δώσει θάλασσες και αέρα για να περνάνε τα πλοία και τα αεροπλάνα που διεξάγουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Η κάλπη, όμως, πέρα από το ότι θα αναδείξει μια τέτοια κυβέρνηση, μπορεί να δείξει κατά πόσο ο λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία νομιμοποιεί αυτήν την πολιτική, κατά πόσο δίνει «άφεση αμαρτιών», ή ανοίγει μια ρωγμή σε αυτό το σάπιο σύστημα, αν κάνει ένα βήμα χειραφέτησης από διλήμματα τρομοκρατικά και αυταπάτες.
Αυτό το βήμα δεν μπορεί να γίνει χωρίς ισχυρό ΚΚΕ στην κάλπη και στο κίνημα (...)
Δίνουμε βάρος και μεγάλη σημασία στην οργάνωση της ταξικής πάλης γύρω από άμεσες διεκδικήσεις και αιτήματα. Η διαφορά μας με άλλα κόμματα που προβάλλουν κάποια άμεσα αιτήματα, είναι ότι εμείς αυτόν τον αγώνα δεν τον βλέπουμε αποσπασμένο, τον συνδέουμε, τον εντάσσουμε στο γενικότερο πολιτικό αγώνα, γιατί τότε μόνο το κίνημα μπορεί να αποκτήσει κάποια αποτελεσματικότητα σήμερα. Μόνο έτσι το εργατικό, το λαϊκό κίνημα μπορεί να ασκήσει πίεση σε κυβερνήσεις, όταν αμφισβητεί το εργατικό, το λαϊκό κίνημα όχι μόνο μια κυβέρνηση, όχι μόνο ένα κόμμα, αλλά ολόκληρο το σύστημα. Μόνο τότε το κίνημα, όταν βλέπει μπροστά, προς την εξουσία, μπορεί και να συγκεντρώνει δυνάμεις καθημερινά και να αποσπά κάποιες παραχωρήσεις (...)
Αυτό που έχει σημασία δεν είναι αν θα γίνονται μικρότερες ή μεγαλύτερες μάχες σήμερα. Από την πιο απλή συγκέντρωση, από τις αρχαιρεσίες σε ένα σωματείο, από την απεργία, από πορείες, οποιεσδήποτε δραστηριότητες, έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτές οι δραστηριότητες να αναπτύσσονται πάνω σε συγκεκριμένη πολιτική γραμμή αντίθεσης με την κυρίαρχη πολιτική, να γίνονται και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν συμφωνούν όλοι σε όλα μαζί μας. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία να εκλέγονται κομμουνιστές και στη Βουλή αλλά και σε όλα τα όργανα του κινήματος. Εχει σημασία κάθε μάχη που δίνεται, ακόμα κι αν δεν έχει άμεσα αποτελέσματα, να χύνει νερό στο ρυάκι, στο ποτάμι, στους χείμαρρους της ρήξης, της αντεπίθεσης, της λαϊκής ανατροπής.
Σήμερα, λοιπόν, στο μυαλό μας πρέπει να είναι να φέρουμε όσο πιο κοντά τη λαϊκή νίκη, όσο τουλάχιστον εξαρτάται από εμάς. Κι αυτή η λαϊκή νίκη βεβαίως δεν θα είναι μια έφοδος σε ένα βράδυ. Πρέπει να υφίσταται ρωγμές ο αντιδραστικός κυριολεκτικά, ο συντηρητικός σημερινός συσχετισμός δυνάμεων που υπάρχει. Σε αυτή, λοιπόν, την πορεία χρειάζεται ένα πιο δυνατό ΚΚΕ παντού. Στη Βουλή, επειδή τώρα είμαστε μπροστά σε εκλογές, και πάνω από όλα στους χώρους δουλειάς, στα μεγάλα εργοστάσια, στις λαϊκές γειτονιές, στην ύπαιθρο, στους χώρους της νεολαίας (...)
Επειδή από τώρα ξέρουμε ότι όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί θα είναι μνημονιακή, δυστυχώς αυτό θα είναι, δεν μπορεί σε μια βδομάδα να ανατραπούν τα πάντα, επειδή όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα είναι αντιλαϊκή, αυτή τη στιγμή που δεν μπορείς να έχεις κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας, τουλάχιστον φρόντισε, πάρε την ευθύνη σου να έχεις εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση το βράδυ της 20ής Σεπτέμβρη δυναμική, για να υπάρξει ένα λαϊκό κίνημα που θα είναι κύμα, θα είναι χείμαρρος, θα γίνει ποτάμι. Γιατί χωρίς εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση στην ελληνική κοινωνία δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες, όσο πιο γρήγορα είναι δυνατό. Υπενθυμίζοντας, δύναμη του ΚΚΕ για εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, για να μπορούμε να μη μιλάμε για νεφελώματα και οράματα αλλά για να μιλάμε για το δρόμο της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, με καρδιά και νου το ΚΚΕ, που 100 χρόνια τώρα περίπου έχει δείξει ότι τις ευθύνες του ξέρει να τις παίρνει.
Μας λένε όλοι, εσείς τα λέτε όλα αυτά γιατί σαν αντιπολίτευση δεν έχετε κυβερνητικές ευθύνες. Και εμείς λέμε, σκεφτείτε εργαζόμενοι: Είναι ίδιο να είναι το ΚΚΕ αντιπολίτευση και ίδιο είναι να είναι τα άλλα κόμματα αντιπολίτευση; Εκατό χρόνια περίπου αντιπολίτευση είμαστε, με εκτελέσεις, με φυλακίσεις, με εξορίες. Περίπατος ήταν η αντιπολίτευση του ΚΚΕ; Στις κρίσιμες στιγμές είμαστε οι καθοδηγητές και πήραμε και την ηγεσία του κινήματος. Είναι εύκολος ο δρόμος της κομμουνιστικής αντιπολίτευσης; Και όταν το λένε άνθρωποι αδαείς ή όταν μας το πουν νεολαίοι, που βεβαίως λόγω ηλικίας δεν μπορούν να ξέρουν τι έγινε σχεδόν εκατό χρόνια, πάει καλά. Να τους αντιμετωπίσουμε με συμπάθεια και μεγάλο στομάχι, να μην τους αντιμιλήσουμε. Αλλά όταν πολιτικοποιημένοι άνθρωποι, που παρακολουθούν τις εξελίξεις, που έχουν πάρει μέρος στους αγώνες, μας λένε ότι προτιμούμε τον εύκολο δρόμο της αντιπολίτευσης... Ε, πρέπει να σας πω. Δεν υπάρχει πιο σκληρός και σκληροτράχηλος, και ταυτόχρονα όμορφος δρόμος, γεμάτος θυσίες, από την αντιπολίτευση του ΚΚΕ. Ελάτε, αν θέλετε, κι εσείς σε αυτήν την αντιπολίτευση για να μπορείτε αύριο να μιλάτε για εξουσία. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι ούτε στη διακυβέρνηση ούτε στην αντιπολίτευση. Αυτό δεν το δεχόμαστε, ότι ακολουθούμε τον εύκολο δρόμο της αντιπολίτευσης, με ό,τι Ιστορία κουβαλάει το ΚΚΕ. Και εμείς ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι ο δρόμος της ανατροπής και ρήξης για τους κομμουνιστές θα είναι δρόμος «πρώτοι στις θυσίες, πρώτοι στον αγώνα». Και να σας πω και κάτι άλλο: Και η οικοδόμηση του νέου εργατικού κράτους στην Ελλάδα δε θα είναι ένας περίπατος. Τότε, αν θέλετε, οι κομμουνιστές θα πρέπει να καταβάλλουμε ακόμα περισσότερες θυσίες, χωρίς να περιμένουμε ούτε τα προνόμια που πρέπει να έχει η άλλη εργατική τάξη.
Ο Γιάννης Ντουνιαδάκης |
Σχολιάζοντας την προεκλογική συζήτηση και την απουσία υποσχέσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Θα έχετε παρατηρήσει ότι για πρώτη φορά σε εκλογική μάχη, τα δύο κόμματα που είναι πιθανό να κυβερνήσουν, έστω και με κάποιες συνεργασίες, αποφεύγουν συστηματικά να δώσουν τις καθιερωμένες υποσχέσεις, π.χ. τι μέτρα ανακούφισης του λαού θα φέρουν. Είναι μεγάλη η διαφορά σε σχέση με τις εκλογές του 2012 και τις τελευταίες του Ιανουαρίου (...) Η απουσία υποσχέσεων από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα άλλα κόμματα που θέλουν να συγκυβερνήσουν, δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για "κρίση ειλικρίνειας" ή για "ηθικοποίηση" του προεκλογικού τους λόγου. Δύο είναι οι λόγοι που οδήγησαν και τα δύο κόμματα να αλλάξουν συμπεριφορά ως προς συγκεκριμένες υποσχέσεις: Πρώτον: Και τα δύο κόμματα δίνουν εξετάσεις στην ΕΕ, στο Γιούρογκρουπ, στο ΕΚΟΦΙΝ, στους Αμερικανούς φίλους τους και οπωσδήποτε στον ΣΕΒ, στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες και άλλους. Δεύτερον: Εχουν τη σιγουριά, που εμείς ελπίζουμε να τη διαψεύσει ο λαός από τις πρώτες κιόλας μέρες μετά τις εκλογές, ότι έχουν βάλει στο χέρι το εργατικό - λαϊκό κίνημα, καθώς από το 2012 και μετά το κίνημα βρίσκεται σε πορεία ύφεσης, κάτω από την επίδραση τρομοκρατικών διλημμάτων, αυταπατών και απογοήτευσης. Η "ειλικρίνειά" τους, λοιπόν, δεν έχει καμιά σχέση με προτέρημα. Είναι προκλητική, αυθάδης και περιφρονητική για τα βάσανα του λαού».
Αποψη της συγκέντρωσης στον Πειραιά |
Για τη φασιστική Χρυσή Αυγή και την αντιμετώπισή της, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι «είναι εντυπωσιακό, ακόμα και για μας, που τίποτα δε μας αιφνιδιάζει, ότι στην τωρινή προεκλογική μάχη μόνο το ΚΚΕ κάνει λόγο για την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Τα άλλα κόμματα τη βλέπουν μόνο ως εκλογική ανταγωνίστρια στην τρίτη θέση. Ούτε ένα λεπτό δεν πάψαμε να θυμίζουμε ότι η Χρυσή Αυγή δολοφόνησε, προκάλεσε τραύματα και αναπηρία και το έκανε γιατί είναι φασιστική οργάνωση, είναι η ακραία φωνή του συστήματος, που όταν τη χρειαστεί θα κληθεί να παίξει μεγαλύτερο ρόλο, αν δεν έχει εκμηδενιστεί, που έτσι πρέπει να γίνει, με τη λαϊκή ψήφο. Σε λίγες μέρες κλείνουν δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει ότι οι ναζιστές στο μεσοπόλεμο, μέσω του κοινοβουλίου, απέκτησαν δύναμη κι έτσι το αστικό σύστημα τους ανέθεσε να κάνουν τις δικές τους βρωμιές, τα δικά τους εγκλήματα».
Ολοκληρώνοντας, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Παλεύουμε για την πραγματική λαϊκή νίκη. Ταυτόχρονα, παλεύουμε κάθε μέρα να γίνεται μια ρωγμή στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, μια ρωγμή στο σάπιο αυτό σύστημα. Κι αυτές τις ρωγμές παλεύουμε να τις διευρύνουμε, όχι να τις μπαλώνουμε με κυβερνητικές ή άλλες συνεργασίες. Τη μετατροπή αυτής της ρωγμής σε ανατροπή, μπορεί να τη φέρει το καθημερινά ισχυροποιημένο ΚΚΕ και στην κάλπη και στο λαό. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ισχυρό εργατικό κίνημα και αντεπίθεση. Στις 20 Σεπτέμβρη, το ΚΚΕ πρέπει να βγει πιο ισχυρό από την κάλπη και ακόμα πιο ισχυρό στους χώρους δουλειάς, στα μεγάλα εργοστάσια, στις εργατογειτονιές, στην ύπαιθρο, στους χώρους νεολαίας».
Νωρίτερα, χαιρετισμό στη συγκέντρωση στον Πειραιά απηύθυνε ο Γιάννης Ντουνιαδάκης, απόστρατος υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού και υποψήφιος του ΚΚΕ στην Α' Πειραιά, ο οποίος υπογράμμισε ότι «πλέον δεν υπάρχει χρόνος για να δοθούν κι άλλες ευκαιρίες διαχείρισης του ίδιου συστήματος εξουσίας. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Ξέρουμε από σήμερα τις προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης, όποια κι αν είναι: Θα είναι το τρίτο και πιο βάρβαρο μνημόνιο».
Επιπλέον, ο υποψήφιος του ΚΚΕ κάλεσε το λαό να «κάνει ταμείο» και για τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, την εμπλοκή της Ελλάδας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τους κινδύνους που προκύπτουν για το λαό από την υπονόμευση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, λόγω της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ο υποψήφιος του ΚΚΕ, καλώντας σε μαζική υπερψήφιση του Κόμματος τόνισε ότι «απλοί άνθρωποι του λαού ξέρουν ότι το ΚΚΕ δεν είπε ψέματα, είναι στους αγώνες πλάι τους, δεν το παίζει σωτήρας θέλοντας το λαό θεατή των εξελίξεων, από τον καναπέ του. Ξέρουν ότι μόνο μαζί με το ΚΚΕ είναι δυνατό να μπει φρένο στη νέα λαίλαπα που έρχεται σε βάρος του λαού, με οποιαδήποτε κυβέρνηση».
Ωστόσο, αποτελεί γεγονός πως με τον ίδιο τρόπο εκλάμβανε και μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων τη θέση του Κόμματος ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα από διακηρύξεις και προθέσεις.
Κάτω από το βάρος των οξυμένων προβλημάτων, της ανάγκης να υπάρξει έστω και η ελάχιστη ανακούφιση, κάτω από την πίεση των αυταπατών και των υποσχέσεων που σκορπούσαν απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες οπορτουνιστικές τότε δυνάμεις, ήταν πολλοί αυτοί που σκέφτονταν ως εξής: Μπορεί το ΚΚΕ να έχει καλές προτάσεις, αλλά είναι για το μετά, όχι για το τώρα, αφού τώρα έχουμε καπιταλισμό και το ΚΚΕ λέει ότι τίποτα φιλολαϊκό δεν μπορεί να γίνει στο έδαφός του.
Τον περασμένο Γενάρη, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμενοποίησε την πρότασή του στο λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το ΚΚΕ αποκάλυψε ότι αυτό προβλέπει ψίχουλα για το λαό και γενναίες παροχές προς το κεφάλαιο, για λογαριασμό του οποίου άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε να διαπραγματευθεί.
Χρειάστηκαν μόλις εφτά μήνες για να αποδειχτεί ότι ακόμα και τα ελάχιστα μέτρα ανακούφισης του λαού δεν μπορούν να γίνουν πράξη, όταν το ζητούμενο μιας κυβέρνησης είναι η καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη. Πολύ περισσότερο όταν αυτή επιδιώκεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης οικονομικής, πολιτικής και νομισματικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, με ανταγωνιστικά συμφέροντα και οξυμένες αντιθέσεις.
Θα αναρωτηθεί κανείς: Τότε δεν έχει κανένα νόημα να ζητάει ο λαός μέτρα ανακούφισης και αλλαγές προς όφελός του; Το αντίθετο ισχύει. Ο λαός δεν πρέπει να αρκείται μόνο στη διεκδίκηση μέτρων ανακύκλωσης και διαχείρισης της φτώχειας του, αλλά να παλεύει οργανωμένα για την ανάκτηση των απωλειών που είχε το διάστημα της βαθιάς κρίσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Για να έχει, όμως, αποτελεσματικότητα αυτός ο αγώνας, θα πρέπει ολοένα και περισσότερο να συνδέεται με αντικαπιταλιστικούς - αντιμονοπωλιακούς στόχους πάλης, σε ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους, ακριβώς επειδή στο έδαφος αυτής της εξουσίας είναι ασυμβίβαστα η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου και η ευημερία του λαού. Ενα κίνημα με αυτόν τον προσανατολισμό, που θα συγκρούεται και δεν θα συνεργάζεται με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τις διακρατικές ενώσεις τους, θα μπορεί στην πορεία να αποσπά κάποιες κατακτήσεις, να ακυρώνει ή να εμποδίζει μέτρα. Δηλαδή, οποιαδήποτε δυνατότητα βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων στις σημερινές συνθήκες θα έρθει ως αποτέλεσμα σκληρής ταξικής πάλης και όχι ως αποτέλεσμα της διαχείρισης της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, θα κριθεί από τη συνολική κατεύθυνση που θα αποκτά ο εργατικός - λαϊκός αγώνας.
Ο στόχος αυτός παλεύεται μέρα με τη μέρα, από σήμερα κιόλας, όχι σε κάποιο μακρινό αύριο. Αρκεί να ξεμπερδέψει ο λαός με τις αυταπάτες ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει για τον ίδιο αν στοιχηθεί με τους στόχους του κεφαλαίου για ανάκαμψη. Η χειραφέτηση του λαού από την πολιτική της εργοδοσίας και των κομμάτων της είναι προϋπόθεση για να βαδίσει στο δρόμο της ανατροπής και αυτήν την προοπτική πρέπει να ενισχύσει το δυνάμωμα του ΚΚΕ και στις επικείμενες εκλογές.
Τ. εισαγγελέας - συγγραφέας
Eurokinissi |
Γι' αυτό το λόγο, ψηφίζω ΚΚΕ.
Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Σκηνοθέτης
Το «Ευρωζωνικό» άλλοθι της αντίθεσης μνημόνιο - αντιμνημόνιο, υποκατάστατο της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, κατέρρευσε και στη θέση του αναζητείται νέο, π.χ. παλαιός μνημονιακός - νεομνημονιακός. Παράλληλα, το... «παράλληλο πρόγραμμα ισοδύναμων και λείανσης των μέτρων» εντός του τρίτου μνημονίου, δεν πρόκειται να περάσει εξ ορισμού στο λογιστήριο της Ευρωζώνης, οπότε καταλήγουμε σε συμπέρασμα κοινής λογικής:
Αφού τα δοκιμάσαμε όλα, πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τη λύση του ΚΚΕ και την πρότασή του, εξόδου απ' την κρίση. Οχι μόνο για την επιστημονική υπεροχή της ιδεολογίας του, αλλά γιατί η ιστορικότητά του και η καθημερινή πραχτική στους κοινωνικούς αγώνες, το διασφαλίζει από κάθε μετάλλαξη.
Στην οποιαδήποτε ένσταση περί ρεαλισμού, ότι στις παρούσες συνθήκες που διακυβεύονται πολλά, απαιτείται κάποια μορφή συνεργασίας με τα άλλα κόμματα, προτάσσεται πρωτίστως η αναγκαιότητα υπεράσπισης του λαού.
Γραμματέας της ΕΔΑ
Φτάσαμε στο τέλος μιας πρόωρης αλλά αναμενόμενης εκλογικής αναμέτρησης μετά το απεχθές ληστρικό τρίτο μνημόνιο που το υπέγραψε η «Αριστερά», κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στην προηγούμενη Βουλή όλα τα μνημονιακά κόμματα τα ψήφισαν.
Στην απέναντι όχθη στέκει όρθιο με εφικτές θέσεις και λύσεις δίνοντας αταλάντευτα και αδιαπραγμάτευτα το ΚΚΕ.
Η πολιτική του πλεύση καθημερινά δικαιώνεται από την ίδια τη ζωή. Η δυναμική του παρουσία στη νέα Βουλή είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, για να μπει όχι μόνο φραγμός στον ολιγαρχικό νεοφιλελευθερισμό, στη δεξιά σοσιαλδημοκρατία, αλλά και στην οπορτουνιστική αριστερά.
Καθήκον κάθε αριστερού και χρέος κάθε καλόπιστου δημοκράτη είναι να σταθεί δίπλα στο Κόμμα δίνοντάς του ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία.
Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ολοι μαζί στη μάχη στις 20 Σεπτέμβρη με πείσμα, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ να πέσει στην κάλπη, με στόχο την οργάνωση από τη βάση για αντεπίθεση και ανατροπή του σάπιου κατεστημένου.
Σκηνοθέτης
Πρώην ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου και της Εθνικής (νέων και ανδρών)
Τη θέληση για οργάνωση του λαού, την πείρα στα δύσκολα, την ατσάλινη θέληση να προχωρήσει έχει μόνο το ΚΚΕ. Ας μην πελαγοδρομούμε στη θάλασσα των αυταπατών με το «νέο» και το «παλιό», και τα δύο είναι η ίδια παλιά κοροϊδία. Υπηρετούν και τα δύο το ίδιο, παλιό και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Με το ΚΚΕ για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας.
Πρώην παίκτης Εθνικής βόλεϊ και προπονητής Εθνικής Κύπρου, καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Πρωταθλήτρια ενόργανης γυμναστικής, βαλκανιονίκης
Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει τη δημοσίευση δηλώσεων στήριξης του ΚΚΕ μπροστά στις επερχόμενες εκλογές της Κυριακής 20 του Σεπτέμβρη.Ανθρωποι από το χώρο του Πολιτισμού, των Γραμμάτων, του Αθλητισμού, επιστήμονες, συνδικαλιστές, εξηγούν τους λόγους για τους οποίους θα ρίξουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην κάλπη.
Ηθοποιός
Φτάνει πια. Εκατό σχεδόν χρόνια το Κόμμα του λαού ήταν πάντα στο πλευρό του. Αυτή τη συνέπεια την πλήρωσαν ακόμη και με τη ζωή τους οι κομμουνιστές, όμως δεν λύγισαν ποτέ και δεν λιποτάκτησαν. Γι' αυτό ό,τι κέρδισε ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια είναι πληρωμένα με το αίμα τους. Ο λαός τους δοκίμασε όλους με την ελπίδα ότι θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία για τη ζωή του. Τέρμα οι αυταπάτες. Ψήφος στο ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορούμε να βλέπουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας στα μάτια. Ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος αξιοπρέπειας και ελπίδας γιατί το μέλλον δεν θα έρθει από μόνο του χωρίς αγώνα και οι ωραιότεροι αγώνες είναι αυτοί που έρχονται. Μόνο με ισχυρό ΚΚΕ μπορούν να ανοίξουν οι δρόμοι του μέλλοντος για την κοινωνία των ανθρώπων. Να κερδίσουμε και πάλι τη ζωή και τα όνειρα που μας κλέβουν καθημερινά.
Καθηγήτρια Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Αναζητώντας τις θεωρίες πολέμου, οι ερευνητές, αλλά και οι ενεργοί πολίτες, μπορούμε να παραπέμψουμε σε μεταβλητές αιτίες, όπως η «ανθρώπινη επιθετικότητα, η μοιρολατρία, οι συνωμοσίες ομάδων, ο αλυτρωτισμός, η συστημική ανεπάρκεια, η μακρο-ιστορία (γενικοί κύκλοι ιστορίας)».
Σήμερα, η πολιτική κατάσταση μπορεί να συγκριθεί με αυτήν της περιόδου 1929 - 1933, όταν κατέρρευσε το σύστημα που επίσης υιοθετούσε το δόγμα του «laissez faire».
Το «never again» ήταν τότε το νέο σύνθημα και οι κυβερνήσεις έδωσαν προτεραιότητα στην πλήρη απασχόληση, ενσωμάτωσαν τα εργατικά κινήματα στη διαχείριση των επιχειρήσεων, δημιούργησαν το κράτος Πρόνοιας.
Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλιστικός κόσμος που αναδύθηκε στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, ήταν παρόμοιος με αυτόν που προέβλεπε ο Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο: Ο καπιταλισμός συνεχώς επεκτείνεται, γίνεται πιο συγκεντρωτικός, γεννάει κρίσεις και αλλοτριώνει τον άνθρωπο.
Ο Μαρξ επανήλθε στο προσκήνιο KAI μας συνοδεύει στη διαδρομή προς τη χειραφέτηση.
Σήμερα κατανοούμε ότι «ο Μαρξ ΕΝΟΧΛΕΙ τους τραπεζίτες, επειδή πρώτος κατέγραψε την ουσία του καπιταλισμού, που δεν είναι η σταθερότητα, αλλά η κρίση».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν εφαρμοστεί το τρίτο μνημόνιο, θα αποφύγουμε τα χειρότερα. Τι θέλετε, να έρθει και 4ο μνημόνιο και άλλα αντιλαϊκά μέτρα;
Το ίδιο το ερώτημα, είτε αυτό διατυπώνεται καλοπροαίρετα είτε όχι, ξεκομμένο από τη σημερινή πραγματικότητα και την εξέλιξή της, έρχεται να συσκοτίσει τα πράγματα και να αποπροσανατολίσει, να βάλει το «κάρο μπροστά από το άλογο», να στριμώξει το λαό σε «επιλογές» από το κακό στο χειρότερο, ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη των μονοπωλίων.
Την ίδια ώρα, σκόπιμα, τα κόμματα της αστικής διαχείρισης καλλιεργούν τέτοιου είδους «διλήμματα». Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, απαντά ότι δεν είχε και άλλη επιλογή, παρά να υπογράψει το μνημόνιο, αφού σε άλλη περίπτωση, το ενδεχόμενο του grexit θα έφερνε τα ακόμη χειρότερα. Στην ίδια ρότα και βέβαια σε στρατηγική σύμπλευση με την κυρίαρχη επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και άλλοι διαχειριστές ισχυρίζονται ότι «αναγκαστικά» ψήφισαν το τρίτο και μάλιστα, κατά την κοινή ομολογία τους, ακόμη χειρότερο μνημόνιο, αφού μόνο έτσι θα μπορούσε να διασφαλιστεί η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» και η παραμονή της στην Ευρωζώνη.
Πρόκειται για την πολιτική που οδηγεί το λαό σε ολοένα και βαθύτερα αδιέξοδα. Η «έξοδος από το μνημόνιο» έχει ως όρο και προϋπόθεση την πλήρη εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ΣΕΒ. Σε αυτό το πλαίσιο, ο αντιλαϊκός κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει, ενώ και ο πυρήνας των μέτρων θα συνεχίσει να στοιχειώνει την καθημερινότητα του λαού την κάθε «επόμενη μέρα», είτε με μνημόνια είτε χωρίς αυτά. Οι θυσίες που ζητούνται και θα συνεχίζουν να ζητούνται από τους εργαζόμενους και δεν πρόκειται να σταματήσουν είτε με ευρώ είτε με εθνικό νόμισμα, προκύπτουν από την αναγκαιότητα στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Ενώ, βεβαίως, η ίδια η ανάκαμψη δεν πρόκειται να συνδυαστεί, όπως έχει αποδείξει και η διεθνής πείρα, με ανάκτηση δικαιωμάτων, με κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Αλλωστε, οι ίδιοι προβλέπουν, για παράδειγμα, υψηλή ανεργία, ακόμα και με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Παράλληλα, η λογική του «μικρότερου κακού» έφερε το λαό στις Συμπληγάδες και των τριών μνημονίων. Ας θυμηθούμε ανάλογα διλήμματα που κυριάρχησαν σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αλλά και μετά από αυτές, όπως για παράδειγμα γύρω από τον υποτιθέμενο «κίνδυνο της ακυβερνησίας», που βέβαια ουδέποτε επιβεβαιώθηκε στην πράξη, την ανάγκη για τις εκταμιεύσεις των δόσεων από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, με αντίτιμο την εφαρμογή των κάθε φορά προαπαιτούμενων αντιλαϊκών μέτρων και άλλα αντίστοιχα. Αντίστοιχα διλήμματα επανέφερε και ο Α. Τσίπρας, δικαιολογώντας την ψήφιση του 3ου μνημονίου, λέγοντας ότι έτσι απέτρεψε τη χρεοκοπία των τραπεζών, όχι όμως τη χρεοκοπία του λαού, η οποία θα συνεχίζεται είτε έτσι είτε αλλιώς...
Σήμερα πλέον είναι καθαρό το γεγονός ότι στο πλαίσιο της πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο, δεν μπορεί να υπάρξει «φιλολαϊκή» διέξοδος, ενώ και η όποια «αλλαγή» σε κάποια από τα μέτρα του μνημονίου σηματοδοτεί την εφαρμογή άλλων ισοδύναμων αντιλαϊκών μέτρων, με αντίστοιχο δημοσιονομικό όφελος στους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Η σημερινή πραγματικότητα, για μια ακόμη φορά, έρχεται να επιβεβαιώσει το Κόμμα μας. Η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας και μπορούν και πρέπει να βγάλουν από την κάλπη ισχυρό το ΚΚΕ, για δυνατή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση στην εξουσία του κεφαλαίου, την κυβέρνησή του, τα κόμματά του και την ΕΕ, στο δρόμο της ανατροπής τους, για την εργατική - λαϊκή εξουσία.
Σήμερα, Τετάρτη
-- Στις 10 π.μ. ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας, θα επισκεφτεί την περιοχή του Βοτανικού.
Αύριο, Πέμπτη
-- Στις 7.30 μ.μ. ο Νίκος Σοφιανός θα μιλήσει σε συγκέντρωση στο πάρκο επί των οδών Παπαντωνίου και Ζαφειροπούλου στις Τρεις Γέφυρες.
-- Στις 8 μ.μ. σε συγκέντρωση στο Αλιβέρι, στο Αγαλμα του Λιγνιτωρύχου θα μιλήσει ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Εύβοιας. Την ίδια μέρα, θα πραγματοποιήσει περιοδεία στις 10 π.μ. στους εργαζόμενους του Δήμου στο Μαρμάρι, στις 11 π.μ. στα μαγαζιά της Καρύστου και στη 1 μ.μ. στο Νοσοκομείο Καρύστου.
-- Στις 12.30 μ.μ., η Λιάνα Κανέλλη, υποψήφια βουλευτής Α' Αθήνας, θα επισκεφτεί τον ΕΦΕΤ.
-- Στις 10.30 π.μ., ο Βασίλης Πετρόπουλος, υποψήφιος βουλευτής Β' Αθήνας, θα επισκεφτεί το υπουργείο Εργασίας.
-- Στις 10 π.μ., η Ελένη Γερασιμίδου, υποψήφια βουλευτής Αττικής, θα περιοδεύσει στη λαϊκή αγορά Παλλήνης.
-- Στις 11 π.μ., περιοδεία στο 11ο ΕΛ και Γυμνάσιο, με τον Γιώργο Μαργαρίτη, υποψήφιο βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία στην Σκοτούσα, με την Τασούλα Βρατόλη - Γενναρίδου, υποψήφια βουλευτή Σερρών.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία στις συνοικίες Νίκαια, Εργατικές Κατοικίες και Αγία Σοφία, με την Φιλιώ Σαραντίδου, υποψήφια βουλευτή Σερρών.
- Στις 7 μ.μ., περιοδεία σε Ηλιοκώμη, Κορμίστα και Πρώτη, με τον Γιώργο Τάτο, υποψήφιο βουλευτή Σερρών.
- Στις 7 μ.μ., περιοδεία στο Βαμβακόφυτο Σερρών, με τον Σάκη Πίσιο, υποψήφιο βουλευτή Σερρών.
- Στις 7 μ.μ., περιοδεία στη Νέα Ζίχνη, με τον Παύλο Φαρμάκη, υποψήφιο βουλευτή Σερρών.
-- Στις 7.30 μ.μ., συγκέντρωση στο Ελληνοχώρι, με ομιλητές τους Σάββα Δευτεραίο και Σταμάτη Γκατζίδη, υποψήφιους βουλευτές Εβρου.
-- Στις 8 μ.μ., σε συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Αιανής, θα μιλήσει ο Γιάννης Βήττας, υποψήφιος βουλευτής Κοζάνης.
-- Στις 6 μ.μ., περιοδεία σε Καλά Νερά και Μηλιές, με τον Αποστόλη Νάνο, υποψήφιο βουλευτή Μαγνησίας.
-- Στις 7 μ.μ., σε σύσκεψη γυναικών στον Αλμυρό θα μιλήσει η Ρίτσα Κωτή, υποψήφια βουλευτής Μαγνησίας.
-- Στις 7 μ.μ., ομιλία στη Ραχούλα, με την Χαρά Κούτρα, υποψήφια βουλευτή Καρδίτσας.
-- Στις 7.30 μ.μ., συγκέντρωση στα Καλογριανά και στις 8.30 μ.μ., στην Αγία Τριάδα, με ομιλητή τον Βαγγέλη Μπούτα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιο βουλευτή Καρδίτσας.
-- Στις 7 μ.μ., συγκέντρωση στον Αμπελώνα, με ομιλητή τον Τάσο Τσιαπλέ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιο βουλευτή Λάρισας.
-- Στις 7.30 μ.μ., ομιλία στο Αβέρωφ από τον Γιώργο Λαμπρούλη, υποψήφιο βουλευτή Λάρισας.
-- Από τις 7.30 μ.μ. περιοδεία και ομιλία σε Ελάτεια, Ευαγγελισμό, Μακρυχώρι και Παραπόταμο από τον Στέργιο Τσικριτσή, υποψήφιο βουλευτή Λάρισας.
-- Στις 8 μ.μ., ομιλία στο Ζάρκο (στην πλατεία, κατάστημα Λιότσιου), με τον Αχιλλέα Κανταρτζή, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του ψηφοδελτίου στο νομό Τρικάλων.
-- Στις 7 μ.μ. περιοδεία στην Κάτω Ελάτη, στις 8 μ.μ. στο Δενδροχώρι, στις 8.30 μ.μ. στο Βαλτινό, με τους Βάσω Μπακάση και Λάμπρο Ντουρλιό, υποψήφιους βουλευτές Τρικάλων.
-- Στις 7 μ.μ. περιοδεία στους Σπαθάδες και στις 8 μ.μ. στη Βασιλική, με τον Θανάση Τσιάμη, υποψήφιο βουλευτή Τρικάλων.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία σε διαμερίσματα της Δημοτικής Ενότητας Παλιοκάστρου Τρικκαίων, με τον Γιώργο Καΐκη, υποψήφιο βουλευτή Τρικάλων.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία του Κώστα Τράκου, υποψήφιου βουλευτή Εύβοιας, στον Πύργο και το Βίταλο.
-- Στις 8 μ.μ., συγκέντρωση στην Ατταλη, στην καφετέρια του Λέκκα, με ομιλήτρια την Γεωργία Πύθουλα, υποψήφια βουλευτή Εύβοιας.
-- Στις 8 μ.μ., συγκέντρωση στην Αμφισσα, στην πλατεία Λαού, με ομιλητή τον Θανάση Τζίμα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 8.30 μ.μ., περιοδεία στη Χώρα της Σκύρου με τον Κώστα Τράκο.
-- Στις 8 μ.μ., στην περιοχή Ρωμανού της Πάτρας, στο καφενείο του «Κουκή», θα μιλήσει η Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.
-- Στις 8 μ.μ., στην πλατεία Ολγας στην Πάτρα, στο καφενείο κάτω από το Εργατικό Κέντρο, θα μιλήσει ο Αντώνης Δεληγιάννης, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.
-- Στις 8 μ.μ., στην περιοχή Γηροκομειό, στου «Καραπατάκη», θα μιλήσει ο Σπύρος Μπέτσης, μέλος του ΓΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ. Θα χαιρετίσει ο Τάκης Πετρόπουλος, υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας.
-- Στις 8 μ.μ., στο Ρίο, στο καφενείο στην περιοχή Εργατικά, θα μιλήσει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας.
-- Στις 2 μ.μ., στους εργαζόμενους στα HONDOS CENTER Αιγίου θα μιλήσει ο Σίμος Ντούμας, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.
-- Στις 8.30 μ.μ., στο Χαϊκάλι, στο καφενείο του χωριού, θα μιλήσει ο Αλέκος Θανόπουλος, υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας.
-- Στις 8 μ.μ., σε συγκέντρωση στο Βαθύ, στην πλατεία, θα μιλήσει ο Διονύσης Γεωργόπουλος, υποψήφιος βουλευτής Κεφαλονιάς - Ιθάκης.
-- Στις 8 μ.μ., στο καφενείο στις Κεραμιές θα μιλήσει ο Γιώργος Γαβρίλης, υποψήφιος βουλευτής Κεφαλονιάς - Ιθάκης.
-- Στις 10 π.μ., περιοδεία του Μανώλη Συντυχάκη, υποψήφιου βουλευτή Ηρακλείου, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και τις υπηρεσίες του ΣΔΟΕ.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία κλιμακίου της Μαρίας Κοκοσάλη, υποψήφιας βουλευτή Ηρακλείου, στο Χουδέτσι.
-- Στις 7.30 μ.μ., σύσκεψη με θέμα τον Αθλητισμό, στο Πολύκεντρο Νεολαίας, με ομιλητές τους υποψήφιους βουλευτές Ηρακλείου Μανώλη Δανδουλάκη και Νίκο Κωνσταντάκη.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία του Αλέκου Μαρινάκη, υποψήφιου βουλευτή Χανίων, σε Πρασσέ, Σέμπρωνα, Αγία Ειρήνη, Επανοχώρι, Αγριλέ, Ροδοβάνι και Σούγια.
-- Στις 7 μ.μ., περιοδεία του Νικήτα Μελισσάκη, υποψήφιου βουλευτή Χανίων, σε Κάινα, Καλαμίτσι Αμυγδάλου, Καλαμίτσι Αλεξάνδρου.
-- Στις 7.30 μ.μ., περιοδεία των υποψήφιων βουλευτών Χανίων Νίκου Βουρλάκη και Αλεξίας Κουμάκη, σε Συρίλι, Λίμνη Ντερέ, Βλαχερωνίτισα.
-- Στις 8 μ.μ., στη Λήμνο, στο λιμάνι της Μύρινας, συγκέντρωση με ομιλητές τους υποψήφιους βουλευτές Λέσβου Βαγγέλη Αγά και Σταύρο Τάσσο.
Στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, στην Αθήνα, μίλησε χτες βράδυ η Φώφη Γεννηματά, κλιμακώνοντας την προσπάθειά τους να δείξουν ότι έχουν ελπίδες να αναδειχτούν στην τρίτη θέση και να παίξουν βασικό ρόλο τόσο στη διακυβέρνηση της χώρας, όσο και στις διεργασίες αναμόρφωσης της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας.
Οπως διακηρύσσει άλλωστε η ίδια η Φ. Γεννηματά σε διαδοχικές δημόσιες τοποθετήσεις της, «κλιμακώνουμε και κορυφώνουμε τον αγώνα μας με αυτοπεποίθηση, πίστη και αισιοδοξία, γιατί η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να αναδειχθούν ως τρίτος πόλος, ως τρίτη δύναμη, θετικός καταλύτης για τις πολιτικές εξελίξεις και εγγύηση για μια σταθερή κυβέρνηση 4ετίας με δημοκρατικό, μεταρρυθμιστικό και προοδευτικό πρόγραμμα». Μια σταθερή κυβέρνηση που να μπορεί να «τρέχει» τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, είναι άλλωστε βασικό ζητούμενο των μονοπωλίων...
Προκειμένου, δε, να εμφανιστεί ...διαφορετική από τα δύο βασικά αστικά κόμματα, με τα οποία ωστόσο συμπλέει στρατηγικά, εξ ου και θέλει να συγκυβερνήσει μαζί τους, υποστηρίζει ότι «ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μεϊμαράκης προσπαθούν απεγνωσμένα να στήσουν εικονική προεκλογική πραγματικότητα. Ο κ. Μεϊμαράκης παριστάνει το λύκο, που έγινε αρνάκι. Ομως, η Δεξιά δεν αλλάζει και όλοι οι πολίτες στην Ελλάδα το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Ο κ. Τσίπρας, απ' την άλλη μεριά, παριστάνει το νέο. Αποδείχθηκε όμως ότι είναι το τέλος του παλιού». Σε αυτήν τη βάση καλεί σε υπερψήφιση της «Κεντροαριστεράς της λογικής».
Την υπερψήφιση της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» ζητά, φυσικά, και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θ. Θεοχαρόπουλος, ο οποίος μιλώντας στη χτεσινή συγκέντρωση είπε μεταξύ άλλων: «Είμαστε εδώ. Είμαστε μαζί η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ σε μια μεγάλη προσπάθεια για την αναγέννηση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς (...) Εμείς τολμήσαμε. Κάναμε το πρώτο αποφασιστικό βήμα για την σύγκλιση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Τώρα απαιτείται συσπείρωση των δυνάμεων της ανανέωσης απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και στον εθνικολαϊκισμό (...) Μία μεγάλη προοδευτική και δημοκρατική συμπαράταξη είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από ποτέ».
Κίνητρα και φοροαπαλλαγές για τους «Ελληνες που είναι στο εξωτερικό και είναι πάρα πολύ πλούσιοι» προκειμένου «να πειστούν να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα» πρότεινε με τη σειρά της - και μετά τις σχετικές διατάξεις φορολογικής αμνηστίας στο κεφάλαιο που επεξεργαζόταν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ως γνήσιο αστικό κόμμα και η ναζιστική Χρυσή Αυγή, όπως ανέφερε ο αρχηγός της στη χτεσινή του διακαναλική συνέντευξη.
Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά την ενδοαστική διαπάλη για το νόμισμα ως εργαλείο για την καπιταλιστική ανάκαμψη, στοιχιζόμενος εξάλλου στις κυρίαρχες στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης για παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, ο Ν. Μιχαλολιάκος αναφέρθηκε στην έξοδο από την Ευρωζώνη ως... «πολιτικοϊδεολογικό στόχο», που «όμως χρειάζεται εθνική παραγωγή. Τώρα δεν είναι δυνατόν να στηριχθεί εθνικό νόμισμα», για να προσθέσει στη συνέχεια ότι «το ευρώ το έχουμε πληρώσει πανάκριβα» και η ΧΑ δεν είναι διατεθειμένη να το χαρίσει... Ανέφερε επιπλέον: «Η ΧΑ λέμε ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ μέχρι να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να φτιάξουμε την οικονομία μας»...
Τη δυνατότητα του Ποταμιού να στηρίξει με το πολιτικό του προσωπικό τους στόχους του εγχώριου κεφαλαίου για αναθέρμανση της οικονομίας του διαφημίζει ο Στ. Θεοδωράκης, επιχειρώντας να στοιχειοθετήσει τη χρησιμότητα του κόμματός του στο σύστημα.
Ερωτηθείς π.χ. από τον «Ελεύθερο Τύπο» αν θεωρεί «ιδανικούς υπουργούς» τους υποψήφιους στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Ποταμιού, Ν. Διαμαντούρο, Μ. Ματσαγγάνη και Ν. Αλιβιζάτο, απάντησε: «Δεν θα κρυφτώ. Πιστεύω ότι οι 3 που αναφέρετε θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις σε πολλά από τα προβλήματα που μας ταλανίζουν». Και ακόμα: «Υπάρχει καλύτερη εγγύηση από τον Διαμαντούρο, τον Μαρκή, τον Αλιβιζάτο; Εχουν τα κόμματα καλύτερους για να συγκρουστούν με τη διαφθορά;».
Ακριβώς στη γραμμή του να βρεθούν οι ικανότεροι για να υπηρετήσουν τους στόχους της εγχώριας καπιταλιστικής ανάκαμψης, από τη Λάρισα όπου βρέθηκε, έθεσε ως «όρο» για να συμμετάσχει ή να στηρίξει την επόμενη κυβέρνηση: «Εμείς θέλουμε στην κυβέρνηση επαΐοντες. Γνώστες του συγκεκριμένου αντικειμένου που θα κληθούν να υπηρετήσουν (...) Εμείς λοιπόν θα επιμείνουμε: Ο κορμός μιας κυβέρνησης στην οποία θα συμμετέχει το Ποτάμι, θα αποτελείται από ανθρώπους της πραγματικής ζωής και όχι του κομματικού σωλήνα».
Ο προαναφερόμενος Ν. Διαμαντούρος, μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών» επιβεβαίωσε ότι το 2011 ο Γ. Παπανδρέου τού είχε προτείνει την πρωθυπουργία: «Είχα κάνει συζητήσεις, μου είχε προταθεί η πρωθυπουργία, με την έννοια ότι υπήρξαν διερευνητικές συζητήσεις για να καταλήξουμε σε μια αποδοχή».
Στην ερώτηση αν συζητά και τώρα το ενδεχόμενο να είναι πρωθυπουργός ή να έχει κάποιο άλλο ρόλο μέσα στην κυβέρνηση, δεν το απέκλεισε: «Δημοκρατία συνεπάγεται την ηθική υποχρέωση του κάθε πολίτη να συμβάλει όπως μπορεί στα κοινά, εάν του ζητηθεί (...) Με ενδιαφέρει να δω πώς μπορώ καλύτερα να υπηρετήσω το αξίωμα αυτό για να υπηρετήσω την κοινωνία και αν δεν μπορώ να το κάνω, τότε δεν θα το κάνω».
Και πλασάρει, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, το παραμύθι της «βελτίωσης» του μνημονίου μέσα από την εφαρμογή του...
Στην ανάγκη του κεφαλαίου οι αστικές πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν πάνω στις αναδιαρθρώσεις και να τις «τρέξουν» από κοινού, επιβάλλοντας τάχιστα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα για την αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, στάθηκε και χτες ο πρόεδρος της ΝΔ, Ευ. Μεϊμαράκης, σε συνεντεύξεις που παραχώρησε, λανσάροντας ταυτόχρονα το κόμμα του ως καταλληλότερο να διαχειριστεί τις προτεραιότητες των μονοπωλίων.
Ενδεικτικά, μιλώντας στο «Βήμα fm» είπε μεταξύ άλλων: «Εδώ υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση, μια σκληρή πραγματικότητα. Μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι, αλλά η τύχη το έφερε και ο κόσμος πρέπει να αποφασίσει μεταξύ του Τσίπρα και εμένα (...) Μόνο με τις μεταρρυθμίσεις θα υπάρξει περιθώριο βελτίωσης της συμφωνίας, αλλά ο Τσίπρας δεν πιστεύει σ' αυτές». Εκτός των άλλων, δηλαδή, επανέλαβε το παραμύθι που από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ πλασάρουν στο λαό περί απεμπλοκής από το μνημόνιο και «λείανσης» πτυχών του... μέσα από την εφαρμογή του!
Διόλου τυχαία, καθώς κινούνται στην ίδια στρατηγική βάση, αυτή της εξυπηρέτησης των αναγκών των εγχώριων μονοπωλίων εντός ΕΕ και ευρώ, ο πρόεδρος της ΝΔ επέμεινε να αναζητά «συναίνεση» από ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα, και επανέλαβε ότι «αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, θα πάω πρώτα στον Αλ. Τσίπρα, για το σχηματισμό κυβέρνησης».
Επιπλέον, μιλώντας χτες στο «Mega», απαρίθμησε ως κεντρικά ζητήματα στα οποία πρέπει να συγκλίνουν με τον ΣΥΡΙΖΑ για να καταλήξουν σε μια «προγραμματική συμφωνία», την κατάρτιση σφικτού «δημοσιονομικού προϋπολογισμού», την αντιμετώπιση της «γραφειοκρατίας» για την προσέλκυση «επενδύσεων», το ξεμπλοκάρισμα μεγάλων έργων, τη συνταγματική αναθεώρηση.
Στο μεταξύ, βέβαια, ανεβάζουν και τους τόνους της δικομματικής προεκλογικής κοκορομαχίας, επιδιώκοντας καθένας για τον εαυτό του την πρώτη θέση ώστε να στηθεί κυβέρνηση με κορμό τον ίδιο.
Σε αυτή τη βάση, σχολιάζοντας στη Γραμματεία Πολιτικής Τεκμηρίωσης και Ενημέρωσης της ΝΔ το νέο Σχέδιο Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρουν: «Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού ενταφίασε το περίφημο "Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης", δίνει τώρα στη δημοσιότητα ένα άλλο (το... παράλληλο) "σχέδιο προγράμματος" για την "κυβέρνηση της Αριστεράς στις νέες συνθήκες". Βρισκόμαστε πλέον μπροστά σε μια ομολογία ψεύδους, εξαπάτησης, ανικανότητας και αποτυχίας τόσο στη διακυβέρνηση, όσο και στη διαπραγμάτευση».
Παραπέρα, στη ΝΔ εστιάζουν την κριτική τους και στα λεγόμενα θέματα «καθημερινότητας του πολίτη», σε οξυμένες καταστάσεις, που αποκόβουν βέβαια από τη ρίζα τους, την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου και των λυκοσυμμαχιών του. Σε αυτό το πλαίσιο, σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΝΔ «για τη συγκέντρωση παράνομων μεταναστών σε συνοικίες της Αθήνας», καταλογίζει «ανεπάρκειες» και «ανευθυνότητα» στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ γιατί «έστειλαν προς τα έξω την εικόνα μιας χώρας ξέφραγο αμπέλι, με αφύλακτα σύνορα». Κάνει «γαργάρα» βέβαια τις πραγματικές ευθύνες των λυκοσυμμαχιών του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή, στους οποίους δήλωναν «παρών» οι κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
Παραπέρα, ο υπεύθυνος του τομέα Παιδείας της ΝΔ, Θ. Φορτσάκης, δήλωσε για τα κενά στα σχολεία: «Η επτάμηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διέλυσε και την Παιδεία καταγράφοντας μια ιστορική πρωτιά: Το κλείσιμο των σχολείων για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα (...) Η απελθούσα κυβέρνηση ήταν τραγικά ανεπαρκής και στην Παιδεία, αφήνοντας στην τύχη τους χιλιάδες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς». Λες και έχει μνήμη χρυσόψαρου ο λαός και δεν βλέπει ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στην Παιδεία δεν είναι «ανεπαρκής», αλλά η συνέχιση του αντιλαϊκού έργου των προκατόχων του...
Για «πόλεμο λάσπης» μιλά η Κουμουνδούρου, που καλύπτει πλήρως τον πρώην υπουργό
Σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», κατασκευαστική εταιρεία όπου μέτοχος και μέλος του ΔΣ φέρεται να είναι ο πρώην υπουργός Επικρατείας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Φλαμπουράρης, υπέγραψε εργολαβική σύμβαση με την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ύψους 3,9 εκατ. ευρώ, για την κατασκευή συμπληρωματικών έργων στο αλιευτικό καταφύγιο Βραχατίου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η υπογραφή της σύμβασης έγινε στις 20 Μάη, ενόσω ο Αλ. Φλαμπουράρης διαβεβαίωνε ότι η εταιρεία έχει κλείσει.
Σε δήλωσή του (ρ/σ «Αθήνα 9.84»), ο πρώην υπουργός υποστήριξε πως «κάθε Ελληνας μπορεί να έχει μετοχές σε διάφορες εταιρείες. Δεν απαγορεύεται να έχει μετοχές σε εταιρείες ούτε ο υπουργός. Εγώ έχω αποχωρήσει από την εταιρεία, έκλεισα το επάγγελμα μόλις έγινα υπουργός, παρέδωσα το πτυχίο μου, το εργολαβικό πτυχίο και υπέβαλα τα χαρτιά μου για σύνταξη. Από εκεί και πέρα, λασπολογίες υπάρχουν αρκετές. Δε θέλω να ασχοληθώ με νομικές διαδικασίες. Η ιστορία μου 50 χρόνια στην Αριστερά και 40 χρόνια στο επάγγελμα είναι τέτοια, που κανείς δεν μπορεί να μου καταμαρτυρήσει απολύτως τίποτα...».
Κάλυψη στον Αλ. Φλαμπουράρη παρείχε η Κουμουνδούρου, που εξέδωσε ανακοίνωση όπου καταγγέλλει «εκστρατεία διασποράς κατασκευασμένων ειδήσεων και συκοφαντίας ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του» από «το συγκρότημα της παραδημοσιογραφίας».
Eurokinissi |
Με μπόλικο θράσος, μιλώντας στη Λάρισα, ο Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για «πρώτα θετικά αποτελέσματα για τον αγροτικό κόσμο» που έφερε η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ! |
«Ο λαός μας αποφάσισε: Οχι στην παλινόρθωση της διαφθοράς και της διαπλοκής», ανέφερε, ενώ ξέθαψε και διλήμματα τύπου «Θέλουμε την Ελλάδα της προόδου ή της συντήρησης; (...) 'Η εμπιστευόμαστε την Ελλάδα στους ανθρώπους που σας κοιτάζουν με καθαρό βλέμμα (...) ή εγκαταλείπουμε την πατρίδα μας στους ομοτράπεζους της διαπλοκής, στους δωρολήπτες της Siemens, στους τροφίμους της λίστας Λαγκάρντ...».
Ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος να απευθυνθεί στους αγρότες του θεσσαλικού κάμπου, στους οποίους το δικό του μνημόνιο δίνει τη χαριστική βολή, ισχυριζόμενος: «Γνωρίζουμε τα προβλήματα και θα δώσουμε λύσεις (...) Με την επιμονή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, καταφέραμε και αφήσαμε ανοιχτή τη διαπραγμάτευση για την ενίσχυση του αγροτικού κόσμου» !
Απογειώνοντας την κοροϊδία, έφτασε μάλιστα να ισχυριστεί ότι «εμείς μπορέσαμε μέσα σε εφτά μήνες να δώσουμε τα πρώτα, αξιόπιστα δείγματα γραφής, τα πρώτα θετικά αποτελέσματα για τον αγροτικό κόσμο», κάνοντας λόγο μεταξύ άλλων για αφορολόγητο στις αποζημιώσεις στις φυσικές καταστροφές και τις αγροτικές επιδοτήσεις ως 12.000 ευρώ. Σε ό,τι όμως αφορά τη συνολική φοροεπιδρομή που προβλέπει για τους αγρότες το τρίτο μνημόνιο, κατάπιε τη γλώσσα του κι αρκέστηκε να ψελλίσει κάτι περί άμβλυνσης των συνεπειών. Αντίστοιχα, και όλα τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα τα προσπέρασε σαν ...δυσκολίες μεν, αναγκαίες δε αφού με τη συμφωνία αποτράπηκε, όπως είπε, η κοινωνική και οικονομική καταστροφή.
Στο μεταξύ, το «σχέδιο κυβερνητικού προγράμματος» διένειμε εκ νέου χτες ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να κρυφτεί ότι ο κορμός του προγράμματος της επόμενης κυβέρνησης, όποια κι αν είναι αυτή, έχει ήδη γραφτεί και ψηφιστεί και είναι το τρίτο μνημόνιο για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η Κουμουνδούρου επιχειρεί με ψηφοθηρικά τερτίπια να ψαρέψει στα θολά νερά, καλλιεργώντας αυταπάτες περί «παράλληλου προγράμματος».
Η ανάγνωση του πολυσέλιδου κυβερνητικού προγράμματος επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για πρόγραμμα στα μέτρα του μνημονίου, που προάγει τη βασική προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ για στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης με ένα πλέγμα μέτρων υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων (νέος αναπτυξιακός νόμος, νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, θεσμικές παρεμβάσεις, μεταρρυθμίσεις και δομές διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, φορολογικές ελαφρύνσεις, ολοκλήρωση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, αλλαγές στη χρήση γης ώστε να ανοιχτούν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, διευκόλυνση νέων επενδυτικών προγραμμάτων κ.ά.).
Ανακατεύοντας τα ζητήματα των Εργασιακών, του Ασφαλιστικού και των συντάξεων - ζητήματα για τα οποία το μνημόνιο προβλέπει νέα σκληρά χτυπήματα, μέσω... υιοθέτησης των «βέλτιστων πρακτικών» της ΕΕ - με τα ζητήματα στα οποία γίνεται ενδοκαπιταλιστική «σφαγή» (ιδιωτικοποιήσεις, διαχείριση «κόκκινων» δανείων κ.τ.λ.), το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί και πάλι να καλλιεργήσει αυταπάτες περί «συνέχισης της διαπραγμάτευσης στα ανοιχτά ζητήματα» του μνημονίου.
Αναφέρει συγκεκριμένα: «Κομβικά ζητήματα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ - Αναφερόμαστε σε πεδία όπως είναι: Οι εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό σύστημα και οι συντάξεις, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το φορολογικό σύστημα και φυσικά η ρύθμιση του ανοιχτού ζητήματος των "κόκκινων δανείων". Τα πεδία αυτά συνιστούν γκρίζες ζώνες, με την έννοια ότι το περιεχόμενο των αλλαγών που θα γίνουν παραμένει ακόμη εν πολλοίς ανοιχτό, αν και οι διατυπώσεις της συμφωνίας, σε πολλά σημεία, είναι προβληματικές».
Σε ό,τι αφορά το άλλο ζήτημα που «καίει» το εγχώριο κεφάλαιο, τη διαχείριση δηλαδή του κρατικού χρέους διατυπώνονται κομπασμοί ότι «η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς κατάφερε το ζήτημα του ελληνικού χρέους να έχει πλέον ανοίξει διεθνώς και με δεσμευτικό τρόπο (...) Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σε θέση, μετά την πρώτη αξιολόγηση, να καταθέσει την πρότασή της για μια συνολική και ριζική λύση του προβλήματος».
Τις εκτιμήσεις αυτές ωστόσο δεν φαίνεται να συμμερίζεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος. Σε συνέντευξή του στο Marketwatch εκφράζει το φόβο ότι θα υπάρξουν «πιέσεις από κάποιους εχθρικούς πιστωτές της Ελλάδας για να γίνει η πρώτη αξιολόγηση τόσο δύσκολη ώστε ποτέ να μην έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε το χρέος. Αυτό είναι κάτι που με ανησυχεί και θα ήταν κακή τη πίστει».
Ο Γ. Σταθάκης, τέλος, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ διαφήμισε τη συμφωνία στο κεφάλαιο λέγοντας ότι «τα πλεονάσματα στη συμφωνία είναι ήπια, έτσι δίνεται χώρος στην οικονομία για να γίνει μεταστροφή», προσθέτει ότι «χρειάζονται πολλά πράγματα να γίνουν ακόμη, να εκμεταλλευτούμε διαθέσιμους πόρους, χρειάζονται τολμηρές κινήσεις και μεταρρυθμίσεις» και πως η κυβέρνηση θα κριθεί απ' το αν θα μπορέσει να επιταχύνει τους ρυθμούς ανάκαμψης...
Για «πρόβα συγκυβέρνησης» έκανε λόγο ο Π. Λαφαζάνης σχολιάζοντας την τηλεμαχία Τσίπρα - Μεϊμαράκη. Ο πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας σε συνέντευξή του στο ρ/σ «Alpha» επιχείρησε να αποδομήσει την προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει παράλληλο πρόγραμμα και ύψωσε τους αντιμνημονιακούς τόνους, αναπαράγοντας ατόφια τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο δίχρονο, με την οποία προσπαθούσε να διαχωρίσει τα μνημόνια απ' την εξουσία του κεφαλαίου που τα επέβαλε.
Συγκεκριμένα, μίλησε για «μια χώρα που κατάντησε προτεκτοράτο» και για «πολιτικούς υπαλλήλους και εντολοδόχους μιας τροϊκανής μνημονιακής χούντας». Οψιμα ανακάλυψε και κατήγγειλε «ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ», την ώρα που όταν αυτή συντελούνταν, η «Αριστερή Πλατφόρμα», της οποίας επίσης ηγούνταν, «καμάρωνε» για την υποτιθέμενη δυναμική που αποκτούσαν στην κοινωνία, όπως κόμπαζαν...
Ο Π. Λαφαζάνης επιτέθηκε στο ΚΚΕ κατηγορώντας το ότι έχει αναγορεύσει σε κύριο αντίπαλό του τη Λαϊκή Ενότητα, «τη στιγμή που αυτό το οποίο χρειάζεται ο τόπος είναι η συμπαράταξη όλων των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων». Και τα είπε αυτά δίχως ντροπή, όταν ακριβώς την ίδια κατηγορία και με την ίδια προσποιητή έκπληξη διατύπωνε όσο διατηρούσε στελεχικές θέσεις στο κόμμα και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατώντας τάχα να καταλάβει την κριτική που ασκούσε το ΚΚΕ...
Επί της ουσίας, τάχτηκε υπέρ ενός λιγότερο περιοριστικού μείγματος διαχείρισης ώστε να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 τάχτηκε και υπέρ του «διπλασιασμού και του παραγωγικού επαναπροσανατολισμού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, προκειμένου το τελευταίο να γίνει μοχλός για να τεθεί η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης», αλλά και υπέρ της «διασφάλισης ισχυρής και ικανής ρευστότητας με ευνοϊκούς όρους για τη χρηματοδότηση του Δημοσίου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε σύγκρουση και σε ρήξη με τις ευρωζωνικές πρακτικές».
Οι κάλπικες αντιμνημονιακές κορόνες περίσσεψαν βέβαια και στη συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας, χτες βράδυ, στην Ομόνοια, όπου κεντρική ομιλήτρια ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος.
Ο Π. Λαφαζάνης απηύθυνε χαιρετισμό και επιχείρησε να παρουσιάσει το σχήμα τους σαν τον συνεπή εκφραστή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Κατηγόρησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι συνθηκολόγησε και παραδόθηκε ταπεινωτικά, σε αντίθεση με τους ίδιους που, όπως είπε, συνεχίζουν την ...αντίσταση. Για ποιο πράγμα; Για τη διεκδίκηση ενός μείγματος διαχείρισης φιλικότερου στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Οπως εξήγησε ο ίδιος, «δεν είμαστε, όπως λένε οι αντίπαλοί μας, το κόμμα της δραχμής. Για μας το νόμισμα δεν είναι φετίχ ούτε αυτοσκοπός, αλλά μέσο και εργαλείο (...) Είμαστε το μέτωπο για την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Το μέτωπο για την παραγωγική ανάπτυξη. Το μέτωπο για την κοινωνική δικαιοσύνη. Το μέτωπο ενάντια στη λιτότητα και τη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων. Το μέτωπο ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας και την εθνική υποτέλεια».
Δεν έλειψε και το κάλπικο δίλημμα, απ' τα παλιά του ΣΥΡΙΖΑ: «Το δίλημμα την Κυριακή των εκλογών είναι με τη Λαϊκή Ενότητα για μια αντιμνημονιακή προοδευτική πορεία ή μνημόνια της ληστείας που θα εφαρμόζει η ΝΔ μαζί με έναν καινούργιο ΣΥΡΙΖΑ», υποστήριξε.