Ποια είναι τα κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να έχει υπόψη ο ψηφοφόρος την ώρα που θα φτάσει στην κάλπη, ποιες είναι οι θέσεις του ΚΚΕ για σειρά θεμάτων που έχουν ειδικό ενδιαφέρον για τη βόρεια Ελλάδα και ποιες, επίσης, είναι οι θέσεις του ΚΚΕ για τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτά είναι μερικά από τα θέματα που απασχόλησαν τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε το Σάββατο 12/9 ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας κατά την επίσκεψή του στη ΔΕΘ. Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από τις ερωταπαντήσεις:

-- Πλαστό ή πραγματικό, φυσικό ή τεχνητό, το διακύβευμα των προηγούμενων εκλογών έμοιαζε να είναι ο μνημονιακός ή αντιμνημονιακός δρόμος. Το τρίτο μνημόνιο, όμως, είναι μια πραγματικότητα, ψηφισμένο πλέον από τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ποιο είναι τελικά το διακύβευμα αυτών των εκλογών;

-- Το ΚΚΕ, σε όλους τους τόνους, εξηγούσε, προσπαθούσε να εξηγήσει ότι είναι κάλπικος ο διαχωρισμός σε μνημόνιο και αντιμνημόνιο. Οτι αντιμνημονιακός ή μνημονιακός δεν οδηγεί σε πραγματική λύση σε όφελος του λαού (...) Διότι μνημονιακός ή αντιμνημονιακός μπορεί να είναι και ένας που καταψηφίζει όλα τα μνημόνια και να είναι φασίστας, να είναι το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Να είναι οι ευρωσκεπτικιστές της Λεπέν ή του Φάρατζι ανά την Ευρώπη, οι οποίοι μιλάνε με τη φασιστική γνωστή δημαγωγία, τη λαϊκίστικη και απευθύνονται, προσπαθώντας να προσελκύσουν εργατικές - λαϊκές μάζες, νέους και να τους πείσουν ψεύτικα, ενώ είναι συστημικά κόμματα κ.λπ.

Αντιμνημονιακός μπορεί να είναι ένα καθαρά αστικό κόμμα, όπως για παράδειγμα οι ΑΝΕΛ, που έχει εθνικιστικά, δεξιά και ακροδεξιά στοιχεία στις γραμμές του. Ενα συνονθύλευμα απόψεων. Μπορεί να είναι και ένα αριστερό κόμμα, όπως ήταν πριν ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα δεν είναι. Μπορεί να είναι ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ που έφυγε την τελευταία στιγμή, επειδή δεν μπήκε στις λίστες, σε εκλόγιμες θέσεις και διαφοροποιήθηκε μετά την ψήφιση του μνημονίου στη Βουλή.

Αν δεν μπει η ουσία και η σκέψη όλων των συνανθρώπων μας, των συμπατριωτών μας, σε αυτό που από την αρχή θέταμε εμείς και που είναι, κατά τη γνώμη μας, το δίκιο και το σωστό, που πρέπει να σκεφτούμε. Οτι, δηλαδή, πρέπει να δούμε τι σύστημα είναι αυτό εδώ. Αν μπορεί αυτό το σύστημα να εξανθρωπιστεί έστω και λίγο, μέσα από επιμέρους μέτρα και με τη συμμετοχή στην ΕΕ, σε λυκοσυμμαχίες ή με το να έχουν την εξουσία οι ίδιοι που έχουν τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Αν δεν ξεκαθαρίσεις αυτό και δεν πεις ότι έχοντας αυτή τη γραμμή δεν πρόκειται ποτέ να οδηγηθώ για έξοδο από τα μνημόνια, τότε θα καταλάβεις και ποια πρέπει να είναι η πραγματική διέξοδος.

Αρα, λοιπόν, η κατάργηση των μνημονίων, ο συνεπής αγώνας για την κατάργηση και του τρίτου και του δεύτερου και του πρώτου μνημονίου που λέει το ΚΚΕ, η κατάργηση όλων των εφαρμοστικών αντιλαϊκών νόμων, 500 πρωτύτερα και άλλων τόσων που θα προστεθούν, ήδη άρχισαν να προστίθενται, είναι η οριστική ρήξη με αυτή την αδικία για να ανοίξει ένας δρόμος.

Είναι να συγκρουστείς και να πάρεις την ιδιοκτησία, να την κάνεις κοινωνική, από αυτούς που την έχουν και καταπιέζουν το λαό μας σήμερα, την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τον εργαζόμενο λαό, τους φτωχούς αγρότες, τους επαγγελματίες, τους νέους και τις νέες, τις λαϊκές οικογένειες συνολικά. Αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα.

Οπως, επίσης, είναι κρίσιμο ζήτημα αν θα είσαι μέσα στην ΕΕ ή σε οποιαδήποτε άλλη τέτοια λυκοσυμμαχία, η οποία από γεννησιμιού της ήταν αντιδραστική (...).

Αυτά είναι τα κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να τεθούν. Και αυτά δεν τίθενται από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, είτε αυτές που κυβέρνησαν, είτε αυτές που θέλουν να κυβερνήσουν σε αυτά τα πλαίσια.

Αρα, λοιπόν, αυτό το ζήτημα σε αυτές τις εκλογές είναι το διακύβευμα, έτσι όπως μου το ρωτάτε. Δηλαδή, να αρχίσει, δε λέμε ότι θα γίνει μέσα σε μία μέρα ή σε μία βραδιά αυτό, να συζητάει ο λαός μας μέσα στους τόπους δουλειάς, μέσα στα σωματεία του, μέσα στις λαϊκές επιτροπές, μέσα σε όποιες μορφές οργάνωσης υπάρχουν, σύλλογοι κ.λπ., μέσα στην ατομική συζήτηση ακόμα και της παρέας, μέσα στις σχολές, αυτή την άλλη πρόταση. Για να φέρουμε τούμπα την κατάσταση. Για να αλλάξουμε ρότα. Για να ανοίξει δρόμος πραγματικά για την ευημερία του λαού μας.

Αλλιώς θα μένουμε στα ίδια και κάθε χρόνο που περνάει και κάθε εκλογές που θα έρχονται και καθετί που θα συμβαίνει, θα λέμε «μα πώς το πάθαμε αυτό;».

Εμείς θεωρούμε, όσο και αν οι εκλογές δεν μπορούν να λύσουν οριστικά οπωσδήποτε αυτό το ζήτημα μέσα σε λίγες μέρες, όμως θα είναι θετικό ζήτημα να ανοίξει αυτή η συζήτηση, αυτός ο διάλογος, αυτές οι σκέψεις να μπολιάσουν και το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Γιατί η κύρια μάχη θα αρχίσει μετά τις 20 του Σεπτέμβρη, από την 21η του Σεπτέμβρη και μετά και εκεί θα φανεί γιατί χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ. Ενα ΚΚΕ που από τη θέση της αντιπολίτευσης - αφού δε θα συμμετέχει σε μια τέτοια αντιλαϊκή κυβέρνηση που στις προγραμματικές της δηλώσεις θα έχει φυσικά τα μνημόνια και τους αντιλαϊκούς νόμους - της όσο πιο δυνατής αντιπολίτευσης, μέσα στη Βουλή, έξω από αυτή, κυρίως μέσα στο λαό μας. Για να οργανώσει και την απόκρουση των αντιλαϊκών συνεπειών και να μην έρθουν χειρότερα και να υπάρξουν και ανάσες ανακούφισης για το λαό μας. Αλλά σε αυτό το δρόμο της οριστικής λύσης του προβλήματος, που είναι η σύγκρουση με την ιδιοκτησία και την εξουσία, έτσι ώστε να μπορεί πραγματικά να υπάρξει σχεδιασμένη ανάπτυξη σε όφελος της λαϊκής ευημερίας, σε μια νέα κοινωνία, σε μια νέα οικονομία.

-- Το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα της χώρας εκτός Ευρωζώνης; Αν ναι, με ποιο τρόπο και ποιο θα είναι το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός;

-- Η σταθερότητα έχει να κάνει κυρίως με το αν ο λαός μας, οι εργαζόμενοι μπορεί να έχουν ένα σταθερό μισθό, εάν οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους μπορεί να έχουν μια σταθερή και μόνιμη δουλειά, εάν ο συνταξιούχος θα μπορεί να έχει μια σταθερή σύνταξη. Αρα, η έννοια της σταθερότητας χωράει πάρα πολύ νερό, πολυχρησιμοποιείται από πολλά πολιτικά κόμματα, κυρίως τα κυβερνώντα, ακριβώς για να αποδείξουν ως σταθερότητα την ενίσχυση του κέρδους των λίγων, που ονομάζεται καπιταλιστικό κέρδος, για να ενισχύσουν την εξουσία των λίγων, της πλουτοκρατίας του τόπου, για να ενισχύσουν τη λογική των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως είναι η ΕΕ και άλλες.

Η σταθερότητα για το λαό μας δεν έχει την ίδια έννοια ούτε την ίδια σημασία μ' αυτήν που έχει για τα κυβερνητικά αστικά κόμματα, είτε γι' αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, όπως είναι και οι «εταίροι», οι δανειστές, όπως αλλιώς τους λένε. Ο λαός μας πρέπει ν' απαντήσει: «τι θέλω για να έχω σταθερή δουλειά;», «για να έχω εξασφαλισμένη εργασία και να μην είμαι στην ανεργία;», «τι θέλω για να έχει το παιδί μου σταθερή μόρφωση στο δημόσιο σχολείο;», «τι θέλω για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της υγείας του παππού, της γιαγιάς, του πατέρα, της μάνας, του παιδιού;» που πάει στο νοσοκομείο και δεν μπορεί στοιχειωδώς να γιατροπορευτεί, είτε γιατί δεν έχουν λεφτά, είτε γιατί λείπουν γιατροί, υποδομές, φάρμακα, νοσηλευτές κ.λπ. Αυτή είναι η σταθερότητα για τον εργάτη, για τον αγρότη, για τον επαγγελματία, για το νέο και τη γυναίκα, που βρίσκεται στην άλλη όχθη απ' τη σταθερότητα που εννοούν η ΕΕ και η τρόικα, που εννοεί η κυβέρνηση, είτε είναι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είτε ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είτε άλλοι δορυφόροι τους - κόμματα - που συμμετέχουν σ' αυτές τις διαδικασίες, είτε είναι η άρχουσα τάξη της χώρας. Αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω και σας ευχαριστώ για την ερώτησή σας. Και το ΚΚΕ μπορεί πραγματικά να εγγυηθεί αυτή τη σταθερότητα για τον εργάτη, για τον υπάλληλο, για τον αγρότη, για τον επαγγελματία και όντως είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση σήμερα, απ' την άποψη ότι είναι η μόνη που μπορεί να μας βγάλει σε διέξοδο απ' την κρίση, σε όφελος του ελληνικού λαού, δηλαδή της πλειοψηφίας των εργαζομένων της πατρίδας μας».

-- Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ δεν θα αποτελέσει «βούτυρο στο ψωμί» των εχθρών της Ελλάδας, που θέλουν τη χώρα μας ανίσχυρη και απομονωμένη;

-- Σκεφτείτε μόνο το εξής, πολύ απλά, ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ πολλά χρόνια. Τα τελευταία μεταπολιτευτικά 40 και χρόνια, έτσι κι αλλιώς. Και σκεφτείτε τι έχει τραβήξει αυτός ο λαός, αυτή η χώρα από το ΝΑΤΟ και απ' αυτούς που ονομάζετε συμμάχους και εταίρους και από την ΕΕ. Αλλά, μιας και με ρωτήσατε για το ΝΑΤΟ: Εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, συνέχιση της εισβολής και κατοχής και της διχοτομημένης Κύπρου 40 χρόνια τώρα, «σχέδια Ανάν», νέα προσπάθεια ουσιαστικά να περάσουν τέτοια άδικα σχέδια για τον κυπριακό λαό, που δεν ευνοεί ούτε τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους. Εχουμε συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές ασκήσεις και σε εξοπλισμούς που μας στοίχισαν τεράστια ποσά, που δεν ήταν για τις ανάγκες της άμυνας, τις πραγματικές ανάγκες της υπεράσπισης της κυριαρχίας της πατρίδας μας, αλλά ήταν για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ σε αποστολές εκτός συνόρων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη κ.λπ. Ηταν χρησιμοποίηση αμερικανικών - ΝΑΤΟικών βάσεων στη Σούδα της Κρήτης και αλλού σε όλη την Ελλάδα ενάντια σε άλλους λαούς, που δημιούργησαν πολέμους εκεί και την πληρώνουμε τώρα, ως χώρα, ως λαός, με το τεράστιο μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα. Για να δούμε και την πραγματική αιτία και ρίζα του κακού.

Εχουμε νέες προσπάθειες, για να φτιαχτεί κι άλλη ΝΑΤΟική βάση - δεν μας φτάνουν οι άλλες που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα - σε νησί στο μέσον του Αιγαίου. Οι δηλώσεις του υπουργού Αμυνας, για την οποία δεν έβγαλαν τσιμουδιά ούτε οι αναπληρωτές του. Ο ένας, ο υπουργός, ήταν των ΑΝΕΛ και οι αναπληρωτές υπουργοί ο ένας ήταν του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα και ο άλλος της Λαϊκής Ενότητας του κ. Λαφαζάνη τώρα, υποψήφιοι. Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, σε αυτές τις συμμαχίες όπως λέτε, μας έφεραν σε δεινή, σε οικτρή κατάσταση. Δημιούργησαν όλα αυτά τα προβλήματα για να μην αναφερθώ σε πάρα πολλά άλλα, όπως είναι, για παράδειγμα, η προκλητικότητα της Τουρκίας, γιατί είμαστε και οι δύο μέλη του ΝΑΤΟ. Αύριο θα γίνουν και οι Τούρκοι μέλη της ΕΕ, απ' ό,τι ετοιμάζουν. Το πρόβλημα όμως των γκρίζων ζωνών, της παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας, γίνεται από τον τουρκικό στρατό και την τουρκική κυβέρνηση. Εχουμε - εκτός από τις γκρίζες ζώνες - μη αναγνώριση της ΑΟΖ, ενώ βάζουν θέμα και για το Καστελόριζο. Εχουμε παραβίαση του εναέριου χώρου, των χωρικών υδάτων επίσης στο Αιγαίο, συνεχείς παραβιάσεις. Ολα αυτά είναι πασίγνωστα αυτά τα χρόνια, στον ελληνικό λαό. Μην κοιτάτε που τώρα δεν οξύνονται επειδή είναι προεκλογική περίοδος ή κάποιες μέρες έχουμε ησυχάσει. Αλλά είναι υπαρκτά και είμαστε στο ΝΑΤΟ, δεν είμαστε εκτός ΝΑΤΟ για να περιγράψουμε μια κατάσταση φοβερή και τρομερή... Αλλωστε, εμείς πιστεύουμε ακράδαντα και πρέπει και ο ελληνικός λαός, όπως κι όλοι οι λαοί πρέπει να το πιστέψουν ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να διαλέξει το δρόμο της ανάπτυξης, της εξέλιξης, της συμμετοχής, με ποιες συμμαχίες θα πάει και ποιες θα αφήσει πίσω (...) Οσο περισσότερο εμπλεκόμαστε μέσα σ' αυτό το κουβάρι, μέσα σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς, δολοφονικούς για τους λαούς, οργανισμούς, όπως είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, τόσο περισσότερο ανεβαίνει ο κίνδυνος εμπλοκής της Ελλάδας και του λαού μας, των παιδιών μας, σε ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που κατά τη γνώμη μας, δεν αποκλείεται. Ηδη έχουμε σε εξέλιξη πολλούς τοπικούς, περιφερειακούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους οποίους εμμέσως ή αμέσως συμμετέχουμε και με στρατεύματα και με οπλισμό ή έστω μέσω των βάσεων που χρησιμοποιούν για εκεί και αυξάνουν δραματικά, οι κίνδυνοι να την πληρώσει η Ελλάδα.

-- Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι από τα ασημικά που και με το παλιό και με το καινούργιο μνημόνιο οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση. Θα ήθελα να ξέρω ποια είναι η θέση σας και η πρότασή σας για το θέμα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

-- Είμαστε κάθετα αντίθετοι. Και σε αυτές τις συνθήκες σήμερα που είναι αυτό το σύστημα, στρατηγικές υποδομές της χώρας όπως είναι τα λιμάνια και ανάμεσα σε αυτές είναι και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που είναι και σε κομβικό γεωστρατηγικό σημείο της χώρας μας και γενικότερα των Βαλκανίων, της Μεσογείου, της ευρύτερης περιοχής. Αλλά και όλα τα λιμάνια όπως και τα αεροδρόμια να μη δοθούν σε ιδιώτες, να μην πουληθούν ως φιλέτα είτε σε εγχώριους, είτε πολύ περισσότερο σε ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Θα είναι αρνητική εξέλιξη για το λαό μας, για τη χώρα μας μια τέτοια πορεία, η οποία έχει, όπως ξέρετε, προδιαγραφεί και με το μνημόνιο 3. Αυτές οι υποδομές, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, είναι ανάμεσα σε αυτά που έχουν συμφωνηθεί, είναι ο περίφημος συμβιβασμός - όχι έντιμος, πλήρως ανέντιμος - που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση και τα άλλα πολιτικά κόμματα που συνομολόγησαν και ψήφισαν αυτό το μνημόνιο.

Και βεβαίως γιατί οι εργαζόμενοι θα την πληρώσουν ακριβά και οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, από άποψη εργασιακών σχέσεων και γιατί θα επιδεινωθούν όχι μόνο οι εργασιακές σχέσεις αλλά και το εργασιακό καθεστώς. Θα έχουν απολύσεις, αν πουληθούν σε ιδιώτες, ακόμα παραπέρα από ό,τι συμβαίνει σήμερα.

Και βεβαίως θα έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα, διότι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, αυτές οι στρατηγικές υποδομές πρέπει να ανήκουν στο λαό. Πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία, στη δική μας πρόταση διεξόδου. Σας το ανέλυσα και πριν. Γιατί οι μεταφορές είναι το κρίσιμο ζήτημα που μπορεί όχι μόνο να συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού, αλλά έχει να κάνει και με αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών, που θα εμπλακούν, αν ιδιωτικοποιηθούν. Γιατί εδώ είναι πάρα πολλοί οι διεθνείς ανταγωνιστές που παίζουν ανάμεσα σε αυτά. Και βεβαίως αυτοί οι ανταγωνισμοί, για λιμάνια, αεροδρόμια, άλλες στρατηγικές υποδομές οδηγούν και σε εμπλοκές τη χώρα μας, το λαό μας και σε πολεμικές συγκρούσεις και σε οικονομικές κυρώσεις και σε άλλα προβλήματα, σε έναν πραγματικό πόλεμο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο, κάθε είδους και με στρατιωτικά μέσα και με πολιτικά, οικονομικά μέσα.

Αρα θα πρέπει να προφυλαχτούμε, θα πρέπει να οργανωθεί μέτωπο πάλης, συμμαχία από τον ίδιο το λαό και όχι από τις ηγεσίες κάποιων κομμάτων, όπως λένε μερικοί. Να παλέψουμε όλοι μαζί, για να τα διεκδικήσουμε, φυσικά και στη Βουλή και μέσα από τους καθημερινούς αγώνες. Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ.

-- Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη εδώ και χρόνια είναι αυτό του Μετρό. Θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι η θέση του Κόμματός σας για το ζήτημα και να μου σχολιάσετε και την απάντηση του κ. Τσίπρα ότι το Μετρό όχι μόνο θα γίνει, αλλά θα επεκταθεί κιόλας.

-- Απ' το στόμα του και στου Σόιμπλε τ' αφτί ή των άλλων κατασκευαστικών και μονοπωλιακών ομίλων εδώ στη χώρα μας, για το αν θα γίνει έτσι όπως το λέει και επεκταθεί. Αλλά επιτρέψτε μου να έχω τις επιφυλάξεις μου γι' αυτές τις κατηγορηματικές δηλώσεις. Αυτό που έχω να πω, επειδή έχω συναντήσει και το σωματείο των εργαζομένων στο Μετρό, είναι ότι κατ' αρχήν, άμεσα, πρέπει να ανακληθούν οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες, να πιάσουν αμέσως δουλειά, το έργο του Μετρό να συνεχίσει. Μπορεί να γίνει, θα είναι χρήσιμο για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, για τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης στις μεταφορές τους. Μπορεί να επεκταθεί και ανατολικά και δυτικά, μπορεί να λυθούν προβλήματα και καθυστερήσεις που έχουν δημιουργηθεί λόγω των αρχαιολογικών ευρημάτων κ.λπ. Αρα σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε και ο λαός συνολικότερα, αλλά και ειδικότερα εδώ στην Κεντρική Μακεδονία, στη Θεσσαλονίκη που τον αφορά και άμεσα αυτό το έργο.

-- Δύο χρόνια πριν στελέχη του Κόμματός σας είχαν δώσει το «παρών» σε κινητοποιήσεις των κατοίκων της Β. Α. Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Σε τελευταίες σας δηλώσεις βλέπουμε να τάσσεστε υπέρ της επαναλειτουργίας των εργασιών, αλλά δεν κάνετε καμία αναφορά στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής. Τι έχει αλλάξει αυτά τα δύο χρόνια;

-- Καταρχήν, άμεσο πρόβλημα είναι και πρέπει να λυθεί, να σταματήσουν οι διαθεσιμότητες, να σταματήσουν οι απολύσεις των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι δεν φταίνε σε τίποτα να βρίσκονται απολυμένοι, χωρίς δουλειά, να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους.

Εμείς, από την πρώτη στιγμή, είτε συμμετέχοντας στον αγώνα των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους, για τις εργασιακές τους σχέσεις, σε αυτή την επιχείρηση ή σε άλλες επιχειρήσεις της περιοχής, είτε συμμετέχοντας στους αγώνες που κάνουν άλλοι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, για την προστασία του περιβάλλοντος, για να προστατευτεί η ζωή τους, η υγεία τους, θέτουμε το εξής ζήτημα: Οτι όλα αυτά τα προβλήματα, που τα δημιουργεί αυτό το σύστημα, που ξαναλέω - με την ξύλινη γλώσσα, όπως μας λέτε και εσείς πολλές φορές - είναι ο καπιταλισμός, είναι η αδικία, είναι η εκμετάλλευση, δεν πρέπει να ξεχωρίζουν τους εργαζόμενους.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είτε οι εργαζόμενοι στις εργασιακές τους σχέσεις, στις απολύσεις που κάνει μία εταιρεία, είτε οι εργαζόμενοι που ζουν στις περιοχές και μολύνεται το περιβάλλον ή δεν παίρνονται άλλα μέτρα για την υγεία τους, θα πρέπει να είναι ενωμένοι σε έναν κοινό στόχο, που λέει: Οτι πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία, με το λαό στην εξουσία, όλα τα αποθέματα του ορυκτού πλούτου, του χρυσού στη συγκεκριμένη περιοχή. Πρέπει να είναι κοινωνική ιδιοκτησία όλα τα τουριστικά μεγαθήρια που επίσης τα έχουν καπιταλιστές. Θα πρέπει δηλαδή να υπάρχει μια άλλη διακυβέρνηση, που θα παίρνει μέτρα και για το περιβάλλον, που θα έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι και θα μπορούν να ζουν αρμονικά σε έναν τόπο και να κάνουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους και να αναπτύσσεται και ο τουρισμός. Και βεβαίως να δουλεύουν με συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στις στοές, στα μεταλλεία, στους χώρους και στα εργοστάσια, για να αναπτύσσουν την οικονομία της χώρας σε όφελος των ίδιων των λαϊκών αναγκών και των κατοίκων. Αυτή είναι η πρόταση.

Και βεβαίως θα πρέπει να αποκρούσουν και παιχνίδια, που δυστυχώς εμπλέκονται και πολιτικές δυνάμεις σήμερα της χώρας μας. Εμπλέκονται πρώτα απ' όλα οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η συγκεκριμένη εταιρεία ή άλλες εταιρείες, που έχουν και ανταγωνιστικά συμφέροντα. Εμπλέκονται οι μέχρι τα τώρα κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, εμπλέκονται διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να μείνουν μακριά από τους εργαζόμενους, πρέπει να τα αντιπαλέψουν όλοι, σαν ένας άνθρωπος. Αυτή είναι η καθαρή θέση του ΚΚΕ. Και μη συγχέετε τον αγώνα για να έχει δουλειά ο εργαζόμενος με το επίσης δικαίωμα ότι πρέπει να παίρνονται μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας και των ίδιων των εργαζομένων σε έναν κλάδο, αλλά και ευρύτερα της περιοχής στην οποία συντελείται και υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Αρα αυτή είναι η καθαρή, η μόνη ρεαλιστική, θέση του ΚΚΕ. Οι θέσεις των άλλων κομμάτων παίρνουν το μέρος είτε του ενός μονοπωλίου είτε του άλλου μονοπωλίου, είτε της μιας μερίδας των εργαζομένων που βλέπει αντίπαλους τους άλλους εργαζόμενους, αντί να δει τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η αστική τάξη, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν.