«Πρωτομαγιά 2021. Δούλοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουμε! Εμπρός για τα "Σικάγο" της γενιάς μας!». Αφού κάνει μια αναδρομή σε εκείνους τους αγώνες του Σικάγου αναλυτικά αναφέρει:

«"Γύρω σας, δίπλα σας, πάνω σας, απ' όλες τις μεριές θεριεύει μια φωτιά. Μπορείτε να την αγνοείτε, αλλά δεν μπορείτε να την αποφύγετε..." (Α. Σπάις, Σικάγο, 1886).

Πρωτομαγιά του 1886 ήταν η μέρα της μεγάλης απεργίας στο Σικάγο των ΗΠΑ, με αίτημα την καθιέρωση της 8ωρης εργάσιμης μέρας, αντί της 10ωρης, 11ωρης έως και 14ωρης που ήταν ως τότε...

135 χρόνια μετά, αποτελεί πρόκληση, παραμονή του εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς, της μέρας που κάθε χρόνο τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι 8 ώρες εργασίας, 8 ώρες για ανάπαυση και 8 ώρες για "ό,τι θέλουν", η κυβέρνηση να φέρνει νομοσχέδιο για την κατάργηση του 8ωρου και τη θεσμοθέτηση του 10ωρου χωρίς πρόσθετη αμοιβή!

135 χρόνια μετά το αιματοβαμμένο Σικάγο, η 8ωρη εργασία για την εργατική τάξη και τη νέα γενιά είναι αιτία πολέμου και σ' αυτόν τον πόλεμο δεν πρέπει να λείψει κανείς!

Αυτό το νομοσχέδιο, που σωστά οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους το χαρακτηρίζουν "οι ανατροπές του αιώνα" αφορά κατά βάση κάθε νέο άνθρωπο που είτε ήδη εργάζεται είτε θα εργαστεί τα επόμενα χρόνια. Βάζει κυριολεκτικά "μπουρλότο" στη ζωή των νέων!

Οσα ψέματα κι αν χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση, ο υπουργός Εργασίας και τα διάφορα golden boys επιχειρηματικών ομίλων, το νομοθετικό έκτρωμα έρχεται να ενισχύσει και να νομιμοποιήσει την εργασιακή ζούγκλα:

• Στον κλάδο του Επισιτισμού είναι κανόνας εδώ και χρόνια η 9ωρη και 10ωρη εργασία, τα απλήρωτα νυχτερινά ωράρια, η εργασία χωρίς πρόγραμμα. Πλέον η κυβέρνηση επιδιώκει να μην υπάρχουν και τα τυπικά εμπόδια του νόμου. Ομως, δεν μπορεί να είναι "εκσυγχρονισμός" τον 21ο αιώνα να δουλεύεις 70 ώρες τη βδομάδα, δεν είναι "εκσυγχρονισμός" να αμείβεσαι χωρίς να μπορείς να καλύπτεις τις ανάγκες σου.
• Στο "θαύμα" του Τουρισμού, που κάνουν τα πάντα για να ανοίξει μέσα στην πανδημία, η λέξη "ωράριο" είτε είναι άγνωστη είτε αποτελεί ένα σύντομο ανέκδοτο. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι δουλεύουν 12ωρα, 7 μέρες τη βδομάδα, αποκομίζοντας πληθώρα εργασιακών ασθενειών και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και νεκρούς συναδέλφους! Για τους εργαζόμενους του Τουρισμού ισχύουν 16 διαφορετικές μορφές εργασίας, ανάλογα με τα "γούστα του κάθε εργοδότη"!

Εκεί που υπάρχει πραγματική ανάγκη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, προκειμένου να διασφαλίζει το ωράριο και την ασφάλεια των εργαζομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, υπέγραψε συμβάσεις που νομιμοποίησαν τη 10ωρη δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή, ενεργοποιώντας ταυτόχρονα τον πιο μνημονιακό νόμο, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον ορισμό του κατώτατου μισθού! Εκεί πατάει η κυβέρνηση της ΝΔ και ξεσαλώνει...

• Στον κλάδο του Εμπορίου τα ωράρια, εδώ και χρόνια, είναι "λάστιχο" για τους εργαζόμενους. Κατάργησαν την κυριακάτικη αργία, δημιούργησαν τις "λευκές νύχτες" σε διάφορες περιοχές της χώρας, προωθούν ακόμα περισσότερο το σπαστό ωράριο. Και όλα αυτά σε έναν κλάδο που η πλειοψηφία είναι νέες εργαζόμενες και σε αρκετές περιπτώσεις μητέρες με μικρά παιδιά. Σε πολλές επιχειρήσεις, που οι συμβάσεις εργασίας είναι 4ωρες και 5ωρες, οι εργαζόμενοι πληρώνονταν τις υπερωρίες. Με το νέο νομοσχέδιο αυτό δεν θα ισχύει καθώς θα είναι στην ευχέρεια του εργοδότη να αυξήσει τα ωράρια στους εργαζόμενους τις περιόδους αυξημένης δουλειάς (γιορτές, εκπτωτικές περιόδους κ.τ.λ.) χωρίς να πληρώνει υπερωρίες!
• Στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής, εδώ και χρόνια, πολλές εταιρείες έχουν επιβάλει στις συμβάσεις τους 9ωρη δουλειά, καθώς δεν αναγνωρίζουν το διάλειμμα των εργαζομένων στον εργάσιμο ημερήσιο χρόνο. Οι συνθήκες έγιναν ακόμα χειρότερες για τους εργαζόμενους με την εφαρμογή της τηλεργασίας που λειτουργεί ως οδοστρωτήρας καθώς τα όρια εργασίας και προσωπικού χρόνου έχουν σβήσει, οι ίδιοι οι εργοδότες έχουν μπει στα σπίτια των εργαζομένων με τα 24ωρα on-call και stand by.

Αν η προηγούμενη κρίση έφτιαξε μια νέα γενιά εργαζομένων των 400 ευρώ και διαμόρφωσε την επικράτηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, τώρα το μεγάλο κεφάλαιο απαιτεί από τη νέα γενιά εργαζομένων να θυσιάσει το 8ωρο και ό,τι κατοχύρωνε ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, δηλαδή ελεύθερο χρόνο για ανάπαυση, ψυχαγωγία, κοινωνική δραστηριότητα κ.λπ., προκειμένου να "εκτινάξει" τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Πραγματικά σύγχρονο και ρεαλιστικό σήμερα, με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, είναι να δουλεύουμε λιγότερο, εξασφαλίζοντας περισσότερο και πιο ποιοτικό ελεύθερο χρόνο.

Πραγματικά σύγχρονο και ρεαλιστικό σήμερα είναι να έχουμε υψηλό βιοτικό επίπεδο, δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Παιδεία, σύγχρονες κατοικίες, δωρεάν πρόσβαση στον Αθλητισμό, στον Πολιτισμό, στις διακοπές, στην αναψυχή, να εξασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος.

Η πραγματικότητα που ζούμε, όμως, δεν συμβαδίζει με την κοινωνική εξέλιξη, με τη δυνατότητα που υπάρχει σήμερα να καλυφθούν οι πολύπλευρες ανάγκες του λαού και της νέας γενιάς. Αυτές οι δυνατότητες, αντί να απελευθερωθούν, αξιοποιούνται από τους καπιταλιστές ως πεδία κερδοφορίας και εκμετάλλευσης, με αποτέλεσμα οι νέοι να ζούμε χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες μας! Μόνο αν φύγει από τη μέση το κυνήγι του κέρδους των λίγων θα μπουν στο επίκεντρο ο άνθρωπος και οι ανάγκες του, θα μπει φραγμός στην εκμετάλλευση και θα γίνει πράξη η ζωή που μας αξίζει!

Οι φετινές απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, στις 6 του Μάη, να κάνουν ακόμα πιο δυνατό το σύνθημα της "οργανωμένης απειθαρχίας" κόντρα στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας!».

• Κάλεσμα της ΚΝΕ για τη φετινή Πρωτομαγιά: Δούλοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουμε! Εμπρός για τα «Σικάγο» της γενιάς μας!
• Ρεπορτάζ από τη συζήτηση και την πλούσια ανταλλαγή πείρας στην Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.
• Ανάπτυξη κοινής δράσης και διεκδικήσεις από σπουδαστές Δημόσιων ΙΕΚ και ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ.
• Αρθρο: Αγωνιστική απάντηση απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια για γενίκευση των πρότυπων και πειραματικών σχολείων.

Τη δυνατότητα επανέναρξης των των πρακτικών ασκήσεων για τους επί πτυχίω φοιτητές από τις 10 Μάη, και ακολούθως επανέναρξης κλινικών και εργαστηριακών ασκήσεων για τους επί πτυχίω προπτυχιακούς και για όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές από τις 15 Μάη, ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Παιδείας. Επίσης όρισε ότι οι κατατακτήριες εξετάσεις θα γίνουν από 19 έως 30 Μάη.

Τα παραπάνω είχαν προαναγγελθεί από την υπουργό Παιδείας στην 96η Σύνοδο Πρυτάνεων του ΑΕΙ, που έγινε την περασμένη Παρασκευή και η Σύνοδος εξέφρασε την ικανοποίησή της, παρά το ότι δεν ανακοινώθηκε κανένα σχέδιο για όλους τους υπόλοιπους φοιτητές και τις υπόλοιπες λειτουργίες των σπουδών τους.

Οι πρυτάνεις επανέφεραν τα πάγια αιτήματά τους για αύξηση του τακτικού προϋπολογισμού τους και προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, ζήτησαν εξορθολογισμό των μετεγγραφών και στήριξη της φοιτητικής μέριμνας. Παράλληλα, όντας πλήρως σύμφωνοι και εφαρμόζοντας την επιχειρηματική λειτουργία στα ΑΕΙ, ζήτησαν ενίσχυση της «βιωσιμότητας» των Εταιρειών Διαχείρισης και Αξιοποίησης της περιουσίας των ΑΕΙ, ενώ ζήτησαν να εκπροσωπηθούν θεσμικά στη διαδικασία εξειδίκευσης των επιμέρους χρηματοδοτήσεων του σχεδίου ανάκαμψης.

Αναφορικά με τις νέες ρυθμίσεις που έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση ότι θα φέρει για τα ΑΕΙ, οι πρυτάνεις ζήτησαν να ενημερωθούν εγκαίρως και η υπουργός Παιδείας τους είπε ότι αυτό θα γίνει, για να μπορέσουν να τις συζητήσουν στην επόμενη Σύνοδό τους.

Πρόγραμμα επιδότησης αγοράς βιβλίων με voucher 20 ευρώ σε άνεργους νέους έως 24 ετών διενεργεί αυτήν την περίοδο το υπουργείο Πολιτισμού, σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ.

Οι δικαιούχοι μπορούν να καταθέτουν ηλεκτρονική αίτηση συμμετοχής στο www.gov.gr από τις 23 Απρίλη μέχρι την εξάντληση του αριθμού των 60.000 δικαιούχων και σε κάθε περίπτωση μέχρι 14 Μάη.

Η αγορά μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με φυσική παρουσία σε οποιοδήποτε από τα συνεργαζόμενα με το πρόγραμμα βιβλιοπωλεία είτε εξ αποστάσεως από 1η Ιούνη μέχρι 21 Οκτώβρη.

Στο πρόγραμμα συμμετέχει και η «Σύγχρονη Εποχή».

Οι δικαιούχοι μπορούν να απευθυνθούν στα καταστήματα της «Σύγχρονης Εποχής»:

Αθήνα: Μαυροκορδάτου 3, τηλ. 2103829835, 2103808132.

Θεσσαλονίκη: Πλάτωνος 7, τηλ. 2310283810.

Πάτρα: Κανακάρη 159, τηλ. 2610222768.

Από τις συνεχείς κινητοποιήσεις των σπουδαστών

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, εξάλλου, στα παλιά και συσσωρευμένα προβλήματα και ελλείψεις προστέθηκε η διαχείριση της πανδημίας και ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο, που επηρεάζει άμεσα, αρνητικά τις σπουδές και το μέλλον τους. Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, απαντούν με συλλογική δράση, δηλώνοντας αποφασισμένοι για συνέχιση και διεύρυνση των διεκδικήσεών τους.

Για τα παραπάνω μίλησαν σπουδαστές από Δημόσια ΙΕΚ της Αττικής που συσπειρώνονται στον Σύλλογο Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής και από ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ που το τελευταίο διάστημα έχουν συγκροτήσει Επιτροπή Αγώνα, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν πρόσφατα με αφορμή την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους.

Στις τοποθετήσεις τους σκιαγράφησαν μία εικόνα με πολύπλευρα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαχρονικά οι νέοι στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, ενώ αποκάλυψαν τους στόχους της κυβέρνησης, που εν μέσω πανδημίας έφερε έναν νέο νόμο για τα ζητήματά της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με κορόνες για ενίσχυσή της, που στην πράξη υποβαθμίζει πτυχία και σπουδές, και αποτελεί νομοθέτηση των συστάσεων του ΣΕΒ.

Τον λόγο πήραν σπουδαστές από τα ΙΕΚ Γκράβας, Κορυδαλλού, Δάφνης, Ν. Σμύρνης, Κερατσινίου, των ΕΠΑΣ Αιγάλεω, Ρέντη, Αγ. Αναργύρων κ.ά. που μετέφεραν προβληματισμούς, τις αγωνίες που μοιράζονται συνάδελφοί τους σε όλη τη χώρα, την εμπειρία από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που έγιναν στη βάση των κοινών προβλημάτων τους.

Οι σπουδαστές άλλωστε έχουν παράλληλα δώσει το «παρών» στις κινητοποιήσεις σωματείων και άλλων φορέων για τα ζητήματα της Υγείας, ενώνοντας τις φωνές τους στις λαϊκές διεκδικήσεις. Ενωσαν τις φωνές τους με τους φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και για μέτρα ασφάλειας στην Εκπαίδευση, μετατρέποντας την αγωνία για τις σπουδές τους και τις εξελίξεις γύρω τους σε αγωνιστική διεκδίκηση.

Αναδεικνύοντας το αίτημα να παρθούν μέτρα για λειτουργία των σχολών τους διά ζώσης και με ασφάλεια, «να μη χαθεί άλλος χρόνος», μεταφέρθηκε από τοποθετήσεις η εμπειρία από την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης, τονίζοντας πως δεν έγινε ποτέ καταγραφή τού ποιος έχει και δεν έχει όλα εκείνα τα τεχνικά μέσα που απαιτούνται. Εγινε λόγος για τις αντικειμενικές δυσκολίες κατανόησης θεωρητικών μαθημάτων, καθώς έλειπε η επαφή με τους εκπαιδευτικούς, ενώ υπήρχαν περιπτώσεις που ακόμα και η τηλεκπαίδευση ξεκίνησε με καθυστέρηση. Συνολικά, περιέγραψαν μία κατάσταση δύσκολη, με αποτέλεσμα να καταγράφονται και σπουδαστές που φτάνουν σε σημείο να εγκαταλείψουν τις σπουδές σε ΙΕΚ.

Τονίστηκε παράλληλα πως η αναγκαιότητα του αιτήματος για άνοιγμα των σχολών και τουλάχιστον η έναρξη διά ζώσης των εργαστηρίων προκύπτει και από την ίδια τη φύση του αντικειμένου τους, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «πρέπει να καταλάβει το υπουργείο ότι ειδικότητες με τεχνικό χαρακτήρα δεν μπορούν γίνουν εξ αποστάσεως», ότι «δεν γίνεται ένας μηχανικός να μαθαίνει να φτιάχνει αμάξια από το Youtube».

Οι σπουδαστές ανέδειξαν πως δεν πρόκειται για ζήτημα που αφορά τις σπουδές, αλλά επεκτείνεται και στο πώς θα μπορούν να ανταποκριθούν σαν εργαζόμενοι, δείχνοντας πως - σε αντίθεση με το υπουργείο - βλέπουν υπεύθυνα πως δεν αρκεί ένα χαρτί, αλλά η γνώση της ειδικότητάς τους.

Οι σπουδαστές στέκονται ιδιαίτερα στο ζήτημα της υγειονομικής θωράκισης των σχολών τους, με βάση και την εμπειρία του διαστήματος που παρέμειναν ανοιχτές εν μέσω πανδημίας. Τότε, διαπίστωσαν ελλείψεις σε μέσα ατομικής προστασίας, προσωπικό καθαριότητας που πάσχιζε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες καθώς δεν υπήρξαν οι αναγκαίες προσλήψεις, ανάγκη για επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό για να αραιώσουν πολυπληθή τμήματα.

Από παρεμβάσεις σπουδαστών ΙΕΚ και μαθητών ΕΠΑΣ σημειώθηκε πως η κατάσταση που βιώνουν τώρα προστίθεται σε μία σειρά προβλήματα που προκύπτουν από τη συνολική υποχρηματοδότηση και πολιτική υποβάθμισης, που αντανακλά στις υποδομές, στις ανάγκες για περισσότερα και εξοπλισμένα εργαστήρια, σε βιβλία που θα φτάνουν στην ώρα τους κ.ο.κ.

Για τους σπουδαστές των ΙΕΚ και των ΕΠΑΣ, ένα ζήτημα που αναδείχτηκε ιδιαίτερα οξυμένο όλο αυτό το διάστημα είναι η πραγματοποίηση των πρακτικών ασκήσεων και της μαθητείας αντίστοιχα, καθώς και οι όροι με τους οποίους αυτές θα γίνονται.

Για «μαρτύριο της αναμονής» έκαναν λόγο σπουδαστές ΙΕΚ, για τους οποίους η αναστολή της πρακτικής άσκησης έχει επιπτώσεις στον γενικότερο προγραμματισμό τους και δηλώνουν πως θα μπορούσαν οι πρακτικές να συνεχιστούν με την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων όρων προστασίας στους χώρους δουλειάς.

Οπως σημείωσε ένας σπουδαστής, «πήγαμε στο ΙΕΚ για να μάθουμε την ειδικότητά μας, να δουλέψουμε στο αντικείμενο, ώστε να ζήσουμε. Πρέπει να ολοκληρώσουμε την πρακτική άσκηση που είναι εξάμηνη, υποχρεωτική και απλήρωτη. Αυτή την περίοδο, όσο καθυστερούμε τόσο πάει ο συνολικός προγραμματισμός πίσω. Πολλοί από εμάς δουλεύουμε από τα 18 και πρέπει να εγκαταλείψουμε την επί πληρωμή εργασία μας για να πάμε σε μία απλήρωτη».

Σε ό,τι αφορά τους σπουδαστές των ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, βρίσκονται σε αναστολή οι συμβάσεις μαθητείας τους με απόφαση της κυβέρνησης, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί εισόδημα για εκείνους, αφού μέχρι και σήμερα είναι απλήρωτοι έως και 3 μήνες.

Οι σπουδαστές τονίζουν πως πρόκειται για πρόβλημα ουσιαστικό και εντοπίζουν την απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού όλο αυτό το διάστημα για λύση, ενώ εκφράζεται και η ανησυχία ότι η όλη κατάσταση ανοίγει το δρόμο για ένταση της εκμετάλλευσης από κάποιον εργοδότη που θα προσφέρει «εργασιακή εμπειρία» χωρίς αμοιβή.

Για τον ΣΥΣΔΙΕΚ, και από αυτήν τη συγκυρία επιβεβαιώνεται η ανάγκη να υλοποιηθεί το αίτημα που έχει στην προμετωπίδα των διεκδικήσεών του όλα τα χρόνια δράσης του, για πρακτική άσκηση οργανικά ενταγμένη στη μάθηση, με δικαιώματα.

Σπουδαστές των ΕΠΑΣ μίλησαν παράλληλα για τη μάχη που δίνουν έχοντας στο πλευρό τους σπουδαστές των ΔΙΕΚ, ενάντια στη ρύθμιση που ψηφίστηκε εν μέσω πανδημίας και υποβαθμίζει σπουδές και πτυχία τα οποία υποβιβάζει στο «επίπεδο 3» των προσόντων, διεκδικώντας κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης που ανατρέπει τους όρους με τους οποίους επέλεξαν τις σχολές τους, ζητώντας τουλάχιστον μεταβατική περίοδο στην εφαρμογή της.

Ο ΣΥΣΔΙΕΚ και η Επιτροπή Αγώνα Μαθητών ΕΠΑΣ αναδεικνύουν και ευρύτερα ζητήματα, τονίζοντας την ανάγκη για γενικότερα μέτρα στήριξης των σπουδαστών που βρίσκονται χωρίς εισόδημα, επίδομα στους άνεργους συναδέλφους τους και στα παιδιά που φοιτούν σε σχολές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

Ολα τα παραπάνω αιτήματα προκύπτουν από τα όσα ζουν, από τις αγωνίες για το μέλλον των σπουδών τους, τους όρους με τους οποίους θα βγουν στην αγορά εργασίας, εκφράζοντας τις αγωνίες τους «ως σημερινοί σπουδαστές και αυριανοί εργαζόμενοι», «στο κυνήγι του πτυχίου, της πιστοποίησης και σε ατέρμονο ανταγωνισμό».

Παράλληλα, οι σπουδαστές Δημοσίων ΙΕΚ μετέφεραν εμπειρία για το πώς με κάθε μέσο και σε δύσκολες συνθήκες οργανώνονται οι διεκδικήσεις, με παρεμβάσεις στις διοικήσεις των σχολών, πανό, μέσα από Επιτροπές Αγώνα, ανακοινώσεις και επιστολές, συλλογή υπογραφών και κινητοποιήσεις.

Οπως τονίστηκε από πλευράς του ΣΥΣΔΙΕΚ στην παρέμβαση του προέδρου του ΔΣ του, Κ. Ευθύμερου: «Αν κάτι έχει βγει ως συμπέρασμα από όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι ότι απέναντι σ' αυτούς που μας θέλουν υποταγμένους, όταν δρούμε οργανωμένα, συλλογικά ακόμη και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όσο δυναμώνει η συλλογική συζήτηση και διεκδίκηση, όταν ο αγώνας έχει στόχο και κατεύθυνση, τότε έχει και αποτελέσματα. Ετσι κατακτήσαμε πέρυσι τέτοια εποχή τα 800 ευρώ του έκτακτου επιδόματος για τους πρακτικάριους που δούλευαν παράλληλα και ήταν σε αναστολή, μια κατάκτηση που δεν ήταν μόνο για τους σπουδαστές της Αττικής, αλλά όλης της Ελλάδας. Ετσι είχαμε κατακτήσεις όπως το πάσο για τα ΜΜΜ, τα αναλώσιμα σε μια σειρά σχολές που διεκδικήσαμε, το να πραγματοποιούμε με ανοιχτές σχολές Γενικές Συνελεύσεις στις σχολές μας για όλα όσα μας απασχολούν (...).

Είμαστε πολύ χαρούμενοι και μας γεμίζει με αισιοδοξία ότι το τελευταίο διάστημα ήρθαμε σε επαφή με τους συναδέλφους μας από τις ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ και αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Αλλωστε, πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι κοινά, όπως και οι ανησυχίες μας! Είναι κάτι που θέλαμε και τα προηγούμενα χρόνια και τελικά το καταφέραμε σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες! Μαθαίνουμε πολλά όσο συζητάμε μαζί και οργανώνουμε μαζί τον αγώνα μας! Ελπίζουμε κι εκείνοι να νιώθουν το ίδιο! Συνεχίζουμε δυναμικά τον δίκαιο αγώνα μας, στηρίζουμε τα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα των συναδέλφων μας από τις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις να γίνουν όλα αυτά που διεκδικούμε».

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ρεπορτάζ από την πλούσια συζήτηση που έγινε στη Συνάντηση, η οποία εξέπεμπε μαχητικότητα και αισιοδοξία, ενώ θα συνεχίσει το ρεπορτάζ και στο φύλλο του Σαββατοκύριακου, παρουσιάζοντας αναλυτικά αποσπάσματα από την εισήγηση στην Πανελλαδική Συνάντηση.

Στη συζήτηση κατά τις εργασίες της Συνάντησης, εκπρόσωποι Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα από όλη τη χώρα, παίρνοντας τον λόγο ο ένας μετά τον άλλο στο βήμα, μετέφεραν πολύτιμη πείρα από τη δράση. Αναφέρθηκαν στις αρχικές αντιδράσεις με το κλείσιμο των σχολών πριν από έναν και πλέον χρόνο, στα πρώτα βήματα ζωντανέματος των Συλλόγων, στις πρωτοβουλίες οργάνωσης της διεκδίκησης και της πάλης. Μίλησαν για τον επίμονο καθημερινό αγώνα όλο αυτό το διάστημα γύρω από κάθε πρόβλημα των σχολών, για τις κατακτήσεις που απέσπασαν σε διάφορες περιπτώσεις, για το «άπλωμα» σε όλη τη χώρα του αιτήματος οι φοιτητές να γυρίσουν στις σχολές τους με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, για τον αγώνα ενάντια στον νόμο που πέρασε εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση και φέρνει την αστυνομία μέσα στις σχολές, φέρνει διαγραφές φοιτητών και αποψιλώνει από εισακτέους πολλά Ιδρύματα, με τις αλλαγές στη βάση εισαγωγής.

Αναδείχθηκε ότι η συσσώρευση προβλημάτων στις σχολές και στις σπουδές, τα οποία οξύνονται μέσα στις σημερινές συνθήκες, η υποχρηματοδότηση, οι αναδιαρθρώσεις που προωθεί η κυβέρνηση αποτελούν συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής και προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αναφέρθηκαν περιπτώσεις Συλλόγων που οι κυρίαρχες δυνάμεις στα ΔΣ είναι εξαφανισμένες εδώ και έναν χρόνο και ευθύνονται για την αδράνεια που επικρατεί σε αυτά, και μετέφεραν πείρα για το ξεπέρασμα αυτής της κατάστασης μέσα από τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα, την επικέντρωση στους φοιτητές των πρώτων ετών, οι οποίοι δεν έχουν γνωρίσει καν τις σχολές τους, αλλά και στους τελειόφοιτους, που νιώθουν την πίεση στην καθυστέρηση να λάβουν το πτυχίο τους, να αναγνωριστούν οι πρακτικές τους κ.ο.κ.

Περιέγραψαν τις προσπάθειές τους, αρχικά με διαδικτυακές συσκέψεις και συλλογή υπογραφών, να επικοινωνήσουν με τους συμφοιτητές τους, προσπάθεια μέσα από την οποία αναδείχθηκε και η ανάγκη διά ζώσης επαφής, που πήρε σάρκα και οστά μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και κινητοποιήσεις.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία έμπαιναν σε δράση όλο και περισσότεροι φοιτητές, διεκδικώντας τις σπουδές και το μέλλον τους, ενώ παράλληλα ξεδιπλώθηκε και μια διαδικασία ζωντανέματος των Συλλόγων: Παραστάσεις διαμαρτυρίας σε διοικήσεις, κοινές εκδηλώσεις με εργαζόμενους αντίστοιχων κλάδων με το επιστημονικό τους αντικείμενο, συμβολικά διά ζώσης μαθήματα, βιντεοπροβολές, συναυλίες, αθλητικές δραστηριότητες, ήρθαν ως παραδείγματα στη συζήτηση από την πλούσια και πολύμορφη δράση των Συλλόγων που ξεδιπλώνεται για μήνες σε όλη τη χώρα, παράλληλα με τα μαζικότατα συλλαλητήρια των φοιτητών, που έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί δυνατά σε κάθε πόλη.

Παράλληλα, δεν ήταν λίγοι οι Σύλλογοι που αξιοποίησαν μέρες και επετείους, όπως η 8η Μάρτη κ.ά., για να βγάλουν ανακοινώσεις και να κάνουν εκδηλώσεις, ενώ ανάλογα με το αντικείμενο σπουδών τους παρενέβαιναν και σε θέματα που βρέθηκαν στην επικαιρότητα, όπως ο «τρομονόμος» στην Τέχνη, η μετατροπή των μουσείων σε ΝΠΔΔ κ.ά.

Ανάμεσα σε άλλους, τον λόγο πήραν εκπρόσωποι του Φυσικού Αθήνας, που διοργάνωσε το πρώτο διά ζώσης μάθημα και συμμετείχε στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των φοιτητικών συλλόγων της Αθήνας όλου αυτού του διαστήματος, του Συλλόγου Ιατρικής Ιωαννίνων, που έκανε την πρώτη διά ζώσης Γενική Συνέλευση πανελλαδικά, του Συλλόγου Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ, όπου οι φοιτητές βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με την καταστολή, αναδεικνύοντας ιδιαίτερα την αλληλεγγύη που δέχτηκαν από σωματεία και φορείς, το πώς στην πράξη οι προσπάθειες καταστολής και τρομοκράτησης δεν βρίσκουν έδαφος, πέφτουν στο κενό, δυναμώνουν την αποφασιστικότητα των φοιτητών.

Ειδικά για την πάλη των φοιτητών ενάντια στην καταστολή και στον νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη μίλησαν πολλοί φοιτητές από διάφορες σχολές της χώρας, επισημαίνοντας ότι οι συλλογικές διαδικασίες και δράσεις βοήθησαν να σπάει ο φόβος στην πράξη, ότι το νομοσχέδιο μπορεί να πέρασε αλλά είναι δικό τους κατόρθωμα το ότι μένει στα χαρτιά, ότι καθυστερεί η εγκατάσταση της αστυνομίας στις σχολές, ενώ έφεραν παραδείγματα από τα οξυμένα αντανακλαστικά που ανέπτυξαν Σύλλογοι και Επιτροπές κόντρα σε οποιαδήποτε προσπάθεια καταπάτησης του ασύλου, έντασης της αστυνομοκρατίας και της καταστολής.

Σημαντική ήταν και η πείρα που μεταφέρθηκε από τη συμπόρευση με τους εργαζόμενους σε κάθε κλάδο, όπως και για τον συντονισμό των προσπαθειών και μάλιστα σε πανελλαδικό επίπεδο.

Φοιτητές από Τμήματα Ιατρικών και Νοσηλευτικών σχολών περιέγραψαν το πώς συμπορεύτηκαν με τους υγειονομικούς και υιοθέτησαν τα αιτήματά τους για τη θωράκιση του συστήματος Υγείας.

Φοιτητές από Συλλόγους Εστιακών μίλησαν για τον αγώνα τους να κρατήσουν τις εστίες ανοιχτές και να μην εκδιωχθούν οι οικότροφοι που είχαν ανάγκη από αυτές, ενώ την εμπειρία τους μετέφεραν και οι εστιακοί φοιτητές της Λάρισας από τις δράσεις τους για την ασφάλεια των φοιτητών μετά τον μεγάλο σεισμό στην πόλη, τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, αναδεικνύοντας παράλληλα τις διαχρονικές ευθύνες για την κατάσταση των εστιών, για τη διαμονή στις οποίες, μάλιστα, οι φοιτητές καλούνταν να πληρώσουν.

Παράλληλα, πολλοί φοιτητές επεσήμαναν το πρόβλημα αυτών που σπουδάζουν σε άλλη πόλη και είτε αναγκάστηκαν να ξενοικιάσουν τα σπίτια τους είτε συνέχισαν να πληρώνουν για σπίτια όπου δεν μένουν, χωρίς καμία απολύτως βοήθεια ή επιδότηση από την κυβέρνηση.

Φοιτητές των ΤΕΦΑΑ μίλησαν για τον πανελλαδικό συντονισμό τους ανάμεσα σε όλα τα ΤΕΦΑΑ της χώρας και τον συνδυασμένο αγώνα τους με τους εργαζόμενους στον αθλητισμό και ερασιτεχνικά σωματεία, με σύνθημα «Αθλητισμός σημαίνει ζωή». Την εμπειρία επίσης από τον συντονισμό τους μετέφεραν φοιτητές από Καλλιτεχνικά Τμήματα πανεπιστημίων όλης της χώρας και αναφέρθηκαν στο διήμερο δράσεων που διοργάνωσαν με σύνθημα «Τέχνη ζωντανή - Ανοιχτά ΑΕΙ». Πανελλαδικός συντονισμός, με συλλογή υπογραφών και κοινές επιστολές, έγινε και μεταξύ φοιτητών Τμημάτων Ψυχολογίας και φοιτητών Ιατρικών Σχολών.

Πολλοί ήταν αυτοί που μίλησαν για τα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης, τα μορφωτικά κενά που μεγαλώνουν και αποτελούν βαρίδια και για την επαγγελματική τους προοπτική, αφού απομακρύνονται όλο και πιο πολύ από το αντικείμενό τους. Από πολλούς επισημάνθηκε η ανάγκη άμεσης επανέναρξης ειδικά των εργαστηρίων, εξειδικεύοντας με παραδείγματα από τις σχολές τους την αναγκαιότητα να γίνουν διά ζώσης, καθώς δεν μπορούν να αντικατασταθούν σε καμία περίπτωση από την τηλεκπαίδευση και είναι σημαντικά όχι μόνο για την ολοκλήρωση των σπουδών τους αλλά και για να μπορέσουν στη συνέχεια να ασκήσουν την επιστήμη τους. Επισημάνθηκε παράλληλα η τρανταχτή αντίφαση, ενώ έναν χρόνο οι φοιτητές δεν έχουν πατήσει σε εργαστήρια, να συνεχίζονται εκεί κανονικά όλα τα ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται είτε από επιχειρήσεις είτε από την ΕΕ.

Παράλληλα μεταφέρθηκαν προβλήματα που προϋπήρχαν της πανδημίας και που δεν έγινε τίποτα από κυβέρνηση και διοικήσεις όλο αυτό το διάστημα για να λυθούν, όπως οι σοβαρές κτιριακές ελλείψεις (π.χ. στη Νοσηλευτική Τρίπολης, που δεν έχει καν κτίριο και κάνει μαθήματα σε τρεις μικρές αίθουσες δίπλα στο ΙΕΚ), που η αντιμετώπισή τους θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα, αφού υπάρχουν οι δυνατότητες για την αξιοποίηση κτιρίων και για την αραίωση των φοιτητών ώστε να μην κλείσουν τα Ιδρύματα λόγω της πανδημίας. Καταδίκασαν έτσι τη συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, που βλέπει τις σπουδές τους ως κόστος, και το ότι δεν υπάρχει καν σχέδιο προς εφαρμογή για το πώς θα λειτουργήσουν τα Ιδρύματα ακόμα και μετά το καλοκαίρι.

«Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, δυναμώνουμε ακόμα περισσότερο την προσπάθεια να γίνουμε ξανά φοιτητές, παλεύουμε για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει», ήταν το μήνυμα που έδωσαν οι φοιτητές στο κλείσιμο της συνάντησης.

Οπως φάνηκε από τις τοποθετήσεις τους, τα βήματα συντονισμού που έγιναν το προηγούμενο διάστημα μεταξύ Συλλόγων ανά Ιδρυμα, ανά πόλη ή ανά επιστημονικό αντικείμενο, έδωσαν ώθηση και αυτοπεποίθηση στους φοιτητές για να συνεχίσουν τον αγώνα για τις δίκαιες διεκδικήσεις τους.

Ετσι και η πείρα που συγκεντρώθηκε πανελλαδικά και παρουσιάστηκε στην Πανελλαδική Συνάντηση τους κάνει ακόμα πιο δυνατούς από εδώ και μπρος, αποφασισμένους να κάνουν πράξη την υπόσχεση που έδωσαν «να γίνουν οι σχολές κέντρα αγώνα».

Με τη δύναμη που τους δίνει ο πανελλαδικός συντονισμός, με τη μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία που εξέπεμπε όλη η συζήτηση στη Συνάντηση, οι φοιτητές δήλωσαν με ένα στόμα ότι συνεχίζουν τον αγώνα, ορίζοντας τον επόμενο αγωνιστικό σταθμό τους, την απεργία της Πρωτομαγιάς στις 6 Μάη.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι ξεδίπλωσαν πανό που ανέγραφε: «Οχι στην καθιέρωση της 10ωρης εργασίας - Πάρτε μέτρα στήριξης για τους εργαζόμενους φοιτητές» και απαίτησαν:

• Να μην υπάρξει σκέψη για την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου που φέρνει τις εργασιακές ανατροπές του αιώνα.
• Αμεσα μέτρα στήριξης των εργαζόμενων φοιτητών.
• Η φοιτητική άδεια να είναι με αποδοχές.
• Καμία διαγραφή φοιτητή.
• Δικαίωμα σε όλους τους εργαζόμενους φοιτητές να εγγράφονται στον ΟΑΕΔ και να παίρνουν επίδομα ανεργίας για όσο καιρό μένουν άνεργοι.
• Διευκολύνσεις στο πρόγραμμα της εξεταστικής και των εργαστηρίων.

Η ΚΝΕ ανακοινώνει ότι η αίθουσα εκδηλώσεων του ισογείου θα ονομαστεί «Νίκος Γόδας», προς τιμήν του ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, που ανήκει στην περήφανη τάξη των αθανάτων, των αλύγιστων της ταξικής πάλης. Ο Νίκος Γόδας, φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού, εκτελέστηκε από το αστικό κράτος τον Νοέμβρη του 1948 στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, γιατί ήταν κομμουνιστής και αρνήθηκε να υπογράψει «δήλωση μετανοίας». Το παράδειγμά του, ανάμεσα σε χιλιάδες ακόμα κομμουνιστές που στάθηκαν μέχρι τέλους αμετακίνητοι στα πιστεύω τους, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους σημερινούς ταξικούς αγώνες για να νικήσει η ζωή.

• Την ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, την ΤΟ Πειραιά του ΚΚΕ και την ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ για την οικονομική και κάθε είδους στήριξη που προσέφερε στη διαδικασία δημιουργίας του χώρου.
• Τη «Σύγχρονη Εποχή» για την προσφορά δεκάδων τίτλων βιβλίων για τη βιβλιοθήκη, και για την κατασκευή που προσέφερε με το λογότυπό της, η οποία στολίζει τον χώρο της βιβλιοθήκης.
• Τα δεκάδες μέλη και φίλους της Οργάνωσης που εργάστηκαν εθελοντικά και με μεράκι για να γίνει πράξη το εγχείρημα.
• Τους συντρόφους και οπαδούς που συνεισέφεραν με «κόκκινα μεροκάματα» σε ειδικευμένες εργασίες. Συγκεκριμένα τους Αναστασόπουλο Ανδρέα, Γολεγό Παναγιώτη, Δέμπι Γιάννη, Καλλιγιαννίδη Νίκο, Καραγιαννίδη Παναγιώτη, Κοσμόπουλο Ηλία, Μακρίδη Παναγιώτη, Μακρυγιάννη Γιάννη, Μεντώνη Νίκο, Μπακολουκά Γιώργο, Μπεράτη Βάλια, Ντέρα Βασίλη, Ντέρα Γιώργο, Ντρέγκα Δημήτρη, Παπαϊωάννου Βασίλη, Χαλκιαδάκη Μαρίνο.
• Τη βοηθητική Επιτροπή της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας, που προσέφερε αντίτυπα από όλα τα τεύχη της έκδοσης «κόκκινο Αερόστατο» για τη βιβλιοθήκη του χώρου, που θα φιλοξενεί τη δραστηριότητα των μικρότερων ηλικιών.
• Την Στέλλα Κοντογεώργου για την παραχώρηση του πιάνου που η ίδια είχε ως παιδί πολιτικών προσφύγων στη 10η πολιτεία της Τασκένδης.
• Τον Γιάννη Ευθυμιάδη για την προσφορά τηλεόρασης για την ενίσχυση του εξοπλισμού του χώρου μας.
• Τους Στέλλα Γ. Πλιάτσικα και Θανάση Ν. Καραγιάννη, για την προσφορά βιβλίων στη μνήμη δύο σημαντικών αγωνιστών και ανθρώπων των Γραμμάτων, του Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή και του Χάρη Σακελλαρίου.
• Ολους όσοι συμμετείχαν στον διαγωνισμό λογότυπου για το Πολιτιστικό Στέκι Πειραιά της ΚΝΕ.
• Τις δύο πρωτοπόρες ΟΒ της ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ στη συμβολή τους στην οικονομική ενίσχυση του Πολιτιστικού Στεκιού: ΟΒ μαθητών Νίκαιας και εδαφική ΟΒ ΓΔΕ του δήμου Πειραιά.

Ο χώρος είναι ανοιχτός καθημερινά για επισκέψεις και ξεναγήσεις. Λόγω των υγειονομικών συνθηκών και για να αποφευχθούν οι σχετικοί κίνδυνοι, οι επισκέψεις γίνονται κατόπιν ραντεβού με τις Οργανώσεις της ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ ή με επικοινωνία στο τηλέφωνο 6947275898 και στο e-mail traverso@kne.gr

Οι διευθυντές Εκπαίδευσης σε πολλές περιοχές (Τρίκαλα, Φθιώτιδα, Ρέθυμνο, Κόρινθο και αλλού), μετά από υπόδειξη του υπουργείου Παιδείας, υποβάλλουν προτάσεις για μετατροπή συγκεκριμένων σχολείων σε πρότυπα και πειραματικά. Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος δεν έχει τέλος, καθώς δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των συλλόγων διδασκόντων, οι οποίοι είτε δεν έχουν συνεδριάσει είτε έχουν πάρει αρνητικές αποφάσεις, σε πολλές περιπτώσεις ομόφωνες.

Η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να επεκτείνει το θεσμό των πρότυπων και πειραματικών σχολείων σε όλη τη χώρα και ο προκλητικός τρόπος υλοποίησής του βρίσκουν την αντίθεση των γονιών, των εκπαιδευτικών και των μαθητών, που αντέδρασαν δυναμικά με μαζικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά από πόλεις.

Το παράδειγμα των Τρικάλων είναι χαρακτηριστικό. Ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα και από την προτροπή βουλευτή της ΝΔ, η οποία, όπως δήλωσε, έβαλε προσωπικό στοίχημα για το συγκεκριμένο θέμα, άσχετα με το πολιτικό κόστος, ανακοίνωσε τις προθέσεις του. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές απάντησαν δυναμικά με μεγάλη πανεκπαιδευτική συγκέντρωση και συλλαλητήριο, μετά από πρόσκληση της ΕΛΜΕ και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Τρικάλων. Παράλληλα, συνεδρίασαν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων και διατύπωσαν την αντίθεσή τους στην πρόταση για μετατροπή των συγκεκριμένων σχολείων σε πρότυπα και πειραματικά.

Οι εκλεγμένοι της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών» σε Συλλόγους Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ μπήκαν μπροστά στη μάχη για να μην περάσουν τα μέτρα αυτά. Με παρεμβάσεις, ανακοινώσεις και δημοσιεύματα ανέδειξαν στην εκπαιδευτική κοινότητα ότι η προσπάθεια γενίκευσης των πρότυπων και πειραματικών σχολείων συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια να ενισχυθούν η διαφοροποίηση, η κατηγοριοποίηση, η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, ο διαχωρισμός των μαθητών σε αρίστους και «κακούς». Αυτή η πολιτική, παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης, δεν έχει καμία σχέση με την αναγκαία αναβάθμιση για όλα τα σχολεία ανεξάρτητα από την περιοχή, τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, τη σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού.

Επιπλέον, η μετατροπή των σχολείων σε πρότυπα και πειραματικά επιδεινώνει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Το εκπαιδευτικό δυναμικό των σχολείων αυτών επιλέγεται με βάση τα προσόντα του, τοποθετείται όχι με οργανική θέση, αλλά με διετή θητεία, στη διάρκεια της οποίας θα πρέπει με προσωπική ευθύνη να φροντίσει για την επιμόρφωσή του, με νέα προσόντα, προκειμένου να εξασφαλίσει μία καλή αξιολόγηση, για να παραμείνει στη θέση του.

Οι οργανικές θέσεις στα σχολεία αυτά επί της ουσίας καταργούνται. Το υπάρχον εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων που θα μετατραπούν σε πρότυπα και πειραματικά θα έχει μια «περίοδο χάριτος» για να προσαρμοστεί, να «αυτομορφωθεί» και να μπει στην παρέα των «λίγων και εκλεκτών», αλλιώς θα χάσει τη θέση του. Οι εκπαιδευτικοί δηλαδή θα μπαίνουν σε ένα ατέρμονο κυνήγι προσόντων, προκειμένου να διατηρήσουν την έτσι κι αλλιώς επισφαλή θέση τους. Πρακτικά, αν αξιολογηθούν θετικά, μπορεί και να μείνουν. Αν όχι, πάνε σε άλλο σχολείο, όχι σε πρότυπο - πειραματικό, αλλά σε ένα από... «αυτά», τα... «κανονικά»... Αλλά σε ποιο σχολείο περισσεύουν θέσεις για να καλύψουν οι «έκπτωτοι» συνάδελφοι; Θα περιφέρονται από σχολείο σε σχολείο με την κινητικότητα στο μεγαλείο της. Αυτό ήταν το στοιχείο που οδήγησε τους εκπαιδευτικούς να αντιδράσουν με μαζικό τρόπο.

Ταυτόχρονα, αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν και οι μαθητές που ανήκουν σε αυτά τα σχολεία και δεν θα επιλεγούν στο πειραματικό σχολείο ή δεν θα πετύχουν στις εξετάσεις για το πρότυπο. Τα παιδιά αυτά θα αναγκαστούν να φοιτήσουν σε άλλες σχολικές μονάδες, πιθανώς μακριά από τη γειτονιά τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για την εκπαιδευτική διαδικασία όσο και για τον προγραμματισμό της οικογένειας. Με δυο λόγια, οι μαθητές αυτοί «χάνουν» το σχολείο της γειτονιάς τους.

Συνολικά, η γενίκευση των πρότυπων και πειραματικών σχολείων σε κάθε περιοχή, η επιλογή και η συγκέντρωση των «καλών» μαθητών αντικειμενικά υποβαθμίζουν το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμουν το μαθητικό δυναμικό, καταργούν τα γεωγραφικά όρια, ανοίγουν το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς. Αντικειμενικά ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα. Οι στοχεύσεις της λεγόμενης «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης», που απέρριψε ο κλάδος με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία - αποχή υπηρετούνται και μέσα από την επέκταση τέτοιων θεσμών.

Είναι αυτονόητο ότι ο ρόλος και η αποστολή των πρότυπων και των πειραματικών σχολείων δεν ταυτίζονται. Είναι πολύ διαφορετικό πράγμα ο διαχωρισμός των σχολείων σε άριστα και στα «υπόλοιπα», με τον πειραματισμό και την καινοτομία στην Εκπαίδευση. Ο διαχωρισμός σε «καλά» και σε «κακά σχολεία» και κατ' επέκταση σε καλούς και σε κακούς μαθητές έχει ξεπεραστεί παιδαγωγικά εδώ και πολλές δεκαετίες στην εκπαιδευτική πρακτική.

Ο πειραματισμός και η καινοτομία αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για τη συνολική άνοδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δεν είναι όμως κενές περιεχομένου για το σημερινό σχολείο. Εντάσσονται και αυτές στην εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική, στους στόχους που θέτει, στο σχολείο που θέλουν να οικοδομήσουν. Αντί να εξασφαλιστούν ο πειραματικός χαρακτήρας των σχολείων αυτών, η ευρύτητα, όσο το δυνατόν, του δείγματος των μαθητών, η προοπτική να εναλλάσσονται σε εύλογα χρονικά διαστήματα (3 - 6 χρόνια) για τη μεγαλύτερη διασπορά των «καλών πρακτικών» και την εξέταση για την παραπέρα εφαρμογή τους σε πανεθνική κλίμακα, η κυβέρνηση προχωρά χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και με λογικές «εντέλλεσθε» στην ίδρυση τέτοιων σχολείων.

Στην πράξη, τα πειραματικά σχολεία θα λειτουργούν και αυτά ως πρότυπα, χωρίς να εκπληρώνουν τον πραγματικό τους ρόλο πολλές φορές, ή, ακόμα χειρότερα, θα αξιοποιούνται στην προώθηση και τη γενίκευση των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών στα υπόλοιπα σχολεία.

Αποτελεί μεγάλη υποκρισία του υπουργείου Παιδείας να μιλά για «αριστεία» των λίγων, όταν μετά από ένα χρόνο πανδημίας έχει πραγματικά αφήσει χιλιάδες σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς κυριολεκτικά στην τύχη τους, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο.

Η απάντηση βρίσκεται στη συνέχιση και το δυνάμωμα της κοινής πάλης εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών για ουσιαστική αναβάθμιση της Εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά, για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού μας.

Και είναι ένα στοίχημα που πρέπει να το κερδίσουμε.