RIZOSPASTIS

Οπως σημείωσε στην έναρξη της εκδήλωσης ο Ανέστης Προυσανίδης, Γραμματέας της ΤΟ, η εκδήλωση είναι ενταγμένη στο μεγάλο άνοιγμα που είναι σε εξέλιξη, έχοντας προηγηθεί περιοδείες και εξορμήσεις σε δικαστήρια, δικηγορικές εταιρείες και γραφεία για να διαδοθεί πλατιά το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το Κόμμα.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, ο οποίος εισαγωγικά σημείωσε πως το Κάλεσμα του ΚΚΕ «είναι προσκλητήριο μάχης προς τους εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, τον λαό και τη νεολαία, προκειμένου να γίνουν πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά βήματα στην οργάνωση, στον αγώνα, στον συντονισμό της πάλης για όλα τα καυτά κι επείγοντα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης και για να μείνουν στα χαρτιά οι αντεργατικοί νόμοι που ψηφίστηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και οι παλιότεροι νόμοι που παραμένουν σε ισχύ. Για να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης, του προβληματισμού και της διεκδίκησης το ζήτημα των σύγχρονων κοινωνικών - λαϊκών αναγκών, αλλά και των αιτιών που αυτές οι ανάγκες όχι μόνο δεν ικανοποιούνται σήμερα, παρά τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν, αλλά συνεχώς υποβαθμίζονται και υπονομεύονται».

RIZOSPASTIS

Αναφερόμενος στον χαρακτήρα και τη λειτουργία του σημερινού κράτους που είναι εχθρικό για τα λαϊκά συμφέροντα, τόνισε ότι «αυτό με πολύ μεγάλη ευκολία κινητοποιεί μηχανισμούς καταστολής, κηρύσσει απεργίες παράνομες, χτυπά τη συλλογική και συνδικαλιστική δράση, επιτίθεται συνολικά στις λαϊκές ελευθερίες», προσθέτοντας πως από αυτό απορρέουν οι σημαντικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια στο Δίκαιο και τη νομοθεσία, οι οποίες με τη σειρά τους «απέδειξαν ότι το κράτος και οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται γενικά κι αφηρημένα για την επιτάχυνση, τη βελτίωση και την αποτελεσματικότητα στην απονομή δικαιοσύνης, δεν αφορούσαν - για παράδειγμα - τις υποθέσεις που έχουν να κάνουν με τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, όπου η Δικαιοσύνη παραμένει αργή, δυσπρόσιτη και πανάκριβη, αλλά ενδιαφέρονται για την επιτάχυνση σε υποθέσεις μεγάλου οικονομικού κι επενδυτικού ενδιαφέροντος. Είναι ουσιαστικά και το περιεχόμενο της λεγόμενης ψηφιοποίησης της Δικαιοσύνης που αποτελεί έναν από τους στόχους του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης.

Ολα τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποια "παρέκκλιση από το κράτος δικαίου", που έχει γίνει της μόδας τελευταία από ορισμένους και στον χώρο μας, κάποια παραφωνία σε έναν κατά τ' άλλα αγγελικά και δημοκρατικά πλασμένο κόσμο, αλλά αποκαλύπτουν την ίδια την ουσία και τον χαρακτήρα του αστικού κράτους, που όσο περισσότερο μεγαλώνουν τα αδιέξοδα του συστήματος, τόσο περισσότερο επιθετικό θα γίνεται, τόσο περισσότερο θα βγάζει από πάνω του και το όποιο "δημοκρατικό" περιτύλιγμα».

Με βάση τα παραπάνω ο Γ. Γκιόκας υπογράμμισε ότι «το ΚΚΕ καλεί τον λαό να μην έχει καμία εμπιστοσύνη στο σημερινό κράτος και τις κυβερνήσεις του, να μην προσδοκά λύσεις από τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές ή από τις εκάστοτε κυβερνητικές εναλλαγές. Να γυρίσει την πλάτη σε "εργολάβους" λύσεων που υπόσχονται εύκολες και ανώδυνες λύσεις, μέσα από την ανακύκλωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού».

Στάθηκε επίσης στους πολύ σημαντικούς και διδακτικούς αγώνες το προηγούμενο διάστημα, οι οποίοι αναδεικνύουν πως μόνο σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία, με τις κυβερνήσεις, με την πολιτική της ΕΕ, με τη στρατηγική που υπηρετεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, μπορείς να κερδίσεις, να αποσπάσεις, να κάνεις ένα βήμα στη συγκέντρωση δυνάμεων με στόχο μια συνολική αντεπίθεση.

Αναφέρθηκε και στον κλάδο των δικηγόρων όπου έγινε ένα τεράστιο βήμα με τη συγκρότηση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων, «εκφράζοντας την ανάγκη οι μισθωτοί δικηγόροι, ανεξάρτητα από το ποια έννομη σχέση τούς συνδέει με τα αφεντικά, να αποκτήσουν τη δική τους αυτοτελή οργάνωση. Μια οργάνωση που θα ανταποκρίνεται σε αυτό που πραγματικά είναι: Μισθωτοί των οποίων τα συμφέροντα δεν μπορούν να εκπροσωπούνται από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας, δηλαδή από ένα Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, στο οποίο ουσιαστικά κουμάντο κάνουν οι μεγαλοδικηγόροι, δηλαδή οι εργοδότες τους.

Οπως δεν μπορεί ο Δικηγορικός Σύλλογος, όπου φυσικά συμμετέχουμε και αξιοποιούμε κάθε δυνατότητα, δεν μπορεί όμως να εκπροσωπεί τα τμήματα των αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα που πλήττονται εδώ και χρόνια από τη φορομπηξία, από τις εξοντωτικές εισφορές, από τη γραφειοκρατία και τις ατέλειωτες ουρές στα δικαστήρια, από την υπερεργασία - ιδιαίτερα για τις γυναίκες δικηγόρους - αλλά κι από τις ίδιες τις αναδιαρθρώσεις στη Δικαιοσύνη. Και γι' αυτό, το βήμα με το Σωματείο των μισθωτών πρέπει να έχει συνέχεια, με μια αγωνιστική οργάνωση - συλλογικότητα των αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων.

Σκεφτείτε να μην είχε γίνει αυτό το βήμα. Ολη αυτή η μάζα των βαριά εργαζόμενων συναδέλφων, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά, θα ήταν έρμαια στην προπαγάνδα που ακούμε χρόνια τώρα περί συνεργατών και συνεταίρων, μόνο και μόνο για να συγκαλυφθεί η εργασιακή ζούγκλα που διαμορφώνεται στον χώρο των δικηγορικών εταιρειών (...) Το κρίσιμο είναι το βήμα αυτό να στεριώσει, να στηριχθεί, να αγκαλιάσει ακόμη περισσότερους μισθωτούς δικηγόρους και να γυρίσει την πλάτη σε όλους εκείνους που είτε το υπονομεύουν ανοιχτά είτε το στηρίζουν στα λόγια αλλά στην πράξη προσπαθούν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του, όπως κάνουν διάφοροι που βγάζουν καντήλες όταν ακούνε για τον εργατικό χαρακτήρα του Σωματείου, το οποίο θα πρέπει να διεκδικήσει και Συλλογική Σύμβαση κι άλλα μέτρα υπέρ των εργαζομένων», σημείωσε.

Κλείνοντας, ο Γ. Γκιόκας τόνισε ότι «σήμερα ανακατεύεται πάλι η σούπα του αστικού πολιτικού συστήματος» με στόχο να εγκλωβιστεί και να μείνει μακριά από την ταξική πάλη η λαϊκή δυσαρέσκεια που φουντώνει. «Το ΚΚΕ, η δράση του, η εναλλακτική του πρόταση, τους χαλάει αυτήν τη σούπα», υπογράμμισε και κάλεσε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας.

Στην εκδήλωση πραγματοποιήθηκαν μια σειρά από παρεμβάσεις. Η Ασημίνα Καούνη, δικηγόρος, μέλος του ΔΣΑ, στάθηκε στην πολύμορφη βία κατά των γυναικών, ενώ μεταξύ άλλων σημείωσε: «Ιστορικές αλλαγές ήρθαν, έρχονται και θα έρθουν μέσα από συλλογικές παθιασμένες και αγωνιστικές διεκδικήσεις. Δυναμώνουμε τον δικό μας διαθεματικό αγώνα (...) συμπορευόμαστε με το ΚΚΕ ενάντια σε κάθε κοινωνική ανισότητα, στις διακρίσεις, στη βία κατά των γυναικών, σπάζοντας τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου. Γι' αυτό εγώ με τη σειρά μου διατρανώνω την ανάγκη να δυναμώσει το ΚΚΕ και ανταποκρίνομαι με όλη μου την καρδιά».

Ενδιαφέροντες προβληματισμούς στη συζήτηση έθεσε ο Ιωάννης Χατζηαντωνίου, δικηγόρος, μέλος του ΔΣΑ. Σημείωσε ότι το ΚΚΕ είναι ιστορικό κόμμα που αποτελεί ανάχωμα στην πολύπλοκη επίθεση κατά του λαού, ενώ με αφορμή το Ουκρανικό θυμήθηκε ότι όταν ο ίδιος στο Εφετείο του Κίεβου υπερασπιζόταν το ΚΚ Ουκρανίας, η Ευρωπαϊκή Αριστερά έλαμψε διά της απουσίας της και η μόνη πολιτική δύναμη που παρίστατο ήταν το ΚΚΕ με βουλευτή του.

Καταχειροκροτούμενοι τον λόγο επίσης πήραν δύο νέοι δικηγόροι εκπροσωπώντας τη νέα φουρνιά του κλάδου. Ο Γιώργος Μανουδάκης, μισθωτός δικηγόρος, σημείωσε πως «με τη σημερινή μου παρέμβαση θέλω να δηλώσω "παρών" στο Κάλεσμα που απευθύνει το ΚΚΕ προς τους εργαζόμενους και γενικά προς τα λαϊκά στρώματα». Παράθεσε παραδείγματα από το ξεσάλωμα της εργοδοσίας στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία «με τις απολύσεις να έχουν πληθύνει, την εκ περιτροπής εργασία και την τηλεργασία να αυξάνονται, όπως και την εντατικοποίηση». Τέλος, απέναντι σε αυτήν την κατάσταση τόνισε τη σημασία της συγκρότησης του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων, στην οποία πρωτοστάτησαν οι κομμουνιστές.

Ο Γιώργος Μαρναβατζής, ασκούμενος δικηγόρος, αντίστοιχα, ανέδειξε τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας των ασκουμένων, οι οποίοι μεταξύ άλλων δεν έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα, υποβάλλονται σε εξοντωτικά ωράρια, με μισθούς-χαρτζιλίκι - στη χειρότερη περίπτωση αμισθί - χωρίς κανένα απολύτως συγκροτημένο εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα αλλά ούτε αποζημίωση εάν τους διώξει το αφεντικό. Κλείνοντας σημείωσε ότι «χρειάζεται να δυναμώσουν παντού οι εστίες αντίστασης, να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης της πάλης, με όλο και περισσότερους εργαζόμενους να διαλέγουν τον δρόμο του συλλογικού αγώνα ενάντια στο αστικό κράτος και στις κυβερνήσεις του, μέχρι τη νίκη».

Την έκθεση επισκέφθηκαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον άνθρωποι κάθε ηλικίας, ενώ οι ξεναγήσεις και η συζήτηση γύρω από τα θέματα που αναδεικνύει το θεωρητικό και πολιτικό όργανο του ΚΚΕ εδώ και 100 χρόνια προβλημάτισαν ιδιαίτερα τους νεότερους επισκέπτες, σε μια εποχή που το διάβασμα και η γνώση γίνεται προσπάθεια να αντικατασταθούν από την εικόνα και την αποσπασματική πληροφορία.

Οι θεωρητικές εργασίες των Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν, η γνωριμία με την ιστορία του εργατικού κινήματος, οι πολιτικές αναλύσεις για την κατάσταση στη χώρα μας και διεθνώς, οι επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού και οι εκτιμήσεις για τον ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στους πολέμους, τη φτώχεια, την πείνα και την προσφυγιά εδώ και δεκαετίες, ήταν κάποια από τα θέματα που εξιστορούνταν μέσα από την έκθεση, ενώ ειδική θέση είχαν τα γεγονότα και οι συλλογικές εκτιμήσεις του Κόμματος από την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.

Παράλληλα, δινόταν και η πορεία των σύγχρονων επεξεργασιών του ΚΚΕ, που μελέτησε και μελετάει την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, έβγαλε και βγάζει συμπεράσματα και ανοίγει τον δρόμο για τον σοσιαλισμό στον 21ο αιώνα, «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».

Πραγματοποιήθηκαν προσυγκέντρωση στο κέντρο της Φλώρινας και πορεία έως τον χώρο του Μνημείου. Εκεί την κεντρική ομιλία έκανε ο Κώστας Χατζηδαμιανός, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Μετά την ομιλία έγινε κατάθεση στεφάνων εκ μέρους της ΤΕ Φλώρινας, από τον Γραμματέα της, Γιώργο Κουδούνα, και εκ μέρους της ΟΒ Φλώρινας της ΚΝΕ από τον Κώστα Λεζάκη, ενώ ακολούθησαν ενός λεπτού σιγή και το πένθιμο εμβατήριο «Επέσατε Θύματα».

Στην ομιλία του ο Κ. Χατζηδαμιανός αναφέρθηκε αρχικά στα ιστορικά γεγονότα της Μάχης της Φλώρινας, μίας από τις πιο δύσκολες και πολύνεκρες μάχες που έδωσε ο ΔΣΕ και κατά την οποία, παρά την ήττα και τις πολύ μεγάλες απώλειες, με 800 νεκρούς και πάνω από 1.000 τραυματίες, αναδείχθηκαν περίτρανα η ηθική και πολιτική ανωτερότητα και το ακατάβλητο σθένος του ΔΣΕ.

Αναφέρθηκε επίσης στα χαρακτηριστικά του τρίχρονου αγώνα του ΔΣΕ, της κορυφαίας εκδήλωσης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα, αλλά και στην προσπάθεια συκοφάντησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας του ΔΣΕ και του ΚΚΕ που βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα από την αστική τάξη και τα ΜΜΕ της.

Στάθηκε στο πώς η δράση του ΚΚΕ ενισχύθηκε από τη βοήθεια τόσο από την ΕΣΣΔ και τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όσο και από τις επιτροπές αλληλεγγύης που συγκροτήθηκαν σε διάφορες καπιταλιστικές χώρες, με σκοπό να βοηθήσουν πολύπλευρα τους φυλακισμένους και εξόριστους αγωνιστές, να διαδώσουν την αλήθεια για τον αγώνα στην Ελλάδα, τονίζοντας ωστόσο πως η κύρια δύναμη στήριξης του αγώνα του ΔΣΕ ήταν οι εργατικές - λαϊκές μάζες.

«Η αστική τάξη και οι συνοδοιπόροι της συκοφαντούν και διαστρεβλώνουν τον αγώνα του ΔΣΕ, επειδή ξέρουν καλά ότι αντιπροσώπευε την ανώτερη μορφή πάλης, σε περίοδο που αντικειμενικά διεξαγόταν ταξική σύγκρουση για το "ποιος - ποιον", για την εξουσία», τόνισε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Εχουν συμφέρον να παρεμποδίζουν τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις από το να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού».

Κλείνοντας επεσήμανε ότι το ΚΚΕ τιμά όλους τους αγωνιστές του αντιφασιστικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, πορεύεται αταλάντευτα, υπερήφανα και με ψηλά το κεφάλι στον δρόμο που χάραξαν οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΔΣΕ, και με όπλο και την ακριβοπληρωμένη σε αίμα και θυσίες ιστορική εμπειρία και την επαναστατική θεωρία, δεν θρηνολογεί για τους χαμένους αγώνες τού χτες αλλά τους αντιμετωπίζει ως προεόρτιο των νικηφόρων αγώνων του μέλλοντος.

«Οι επενδύσεις δεν γεννούν κέρδη απ' το πουθενά αλλά πρώτα απ' όλα απ' την αφαίμαξη της εργατικής τάξης μέσω της εκμετάλλευσης, του κλεμμένου - απλήρωτου χρόνου εργασίας. Γι' αυτό πάγια επιδίωξη των εργοδοτών και του αστικού κράτους είναι η αύξηση του νόμιμα απλήρωτου χρόνου εργασίας, του βαθμού εκμετάλλευσης. Με μειώσεις των πραγματικών μισθών ή μείωση των εργοδοτικών εισφορών στην Ασφάλιση, με επέκταση του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου, με εντατικοποίηση και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, με ατομική διαπραγμάτευση και συμβάσεις, με κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων».

Οσο αφορά την ακρίβεια υπογράμμισε πως «δεν αποτελεί "εισαγόμενο προϊόν", όπως ισχυρίστηκε η κυβέρνηση αρχικά. Αλλά ούτε κι αποτέλεσμα κακής, "λαθεμένης" κρατικής διαχείρισης, όπως προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να πλασαριστεί ως καλύτερος διαχειριστής. Το πέρασμα της οικονομίας στη φάση "υψηλών" ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης αυξάνει τη ζήτηση σε προϊόντα - εμπορεύματα τόσο για τις ανάγκες της παραγωγής όσο και της κατανάλωσης. Αυτή η άνοδος οδηγεί σε γενική άνοδο στις τιμές των εμπορευμάτων μέχρι να καλυφτεί η ζήτηση. Το τέλος της ανόδου των τιμών, η πτωτική τάση συμπίπτει με το πέρασμα στην κρίση. Ομως, η ακρίβεια ενισχύεται και από την κρατική παρέμβαση, την περιβόητη "επεκτατική" πολιτική που ακούγαμε χρόνια τώρα, απ' τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τον Βαρουφάκη». Τόνισε ακόμη πως την κούρσα ανατιμήσεων οδηγεί η Ενέργεια, επισημαίνοντας πως «η "πράσινη" μετάβαση φέρνει πανάκριβο "πράσινο" ρεύμα από ΑΠΕ, νέα πανάκριβα "πράσινα" εμπορεύματα, όπως ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ενεργειακά αναβαθμισμένες κατοικίες, για τα οποία θα υποχρεωθεί ο λαός να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη».