Eurokinissi

Αυτό δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκις, στο πλαίσιο της παρουσίασης των «Εαρινών Προβλέψεων» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις εξελίξεις στο παραγόμενο ΑΕΠ, τα δεδομένα και τις προοπτικές στις οικονομίες των κρατών της ΕΕ. Η έκθεση αυτή, αποτελεί τμήμα της διαδικασίας του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», που αφορά στα ενισχυμένα μέτρα της δημοσιονομικής εποπτείας που ισχύουν για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη. Επόμενο βήμα, σε αυτήν τη διαδικασία, είναι η δημοσιοποίηση της έκθεσης με τις «ειδικές συστάσεις» ανά χώρα που πρόκειται να δημοσιοποιηθεί στα μέσα Μάη.

Η εν λόγω διαδικασία, για το έτος 2015, ξεκίνησε το Νοέμβρη του 2014 με την «ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης για το 2015» της Κομισιόν, με την οποία καθορίζονται οι οικονομικές προτεραιότητες. Αυτές με τη σειρά τους, προσδιορίζονται ανάλογα και με τη συγκυρία του καπιταλιστικού κύκλου (κρίση - ανάκαμψη), με τις επικρατούσες γενικές τάσεις στις οικονομίες, αλλά και με τα επιμέρους δημοσιονομικά δεδομένα (έσοδα, δαπάνες, κ.λπ.) στους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών - μελών. Ηδη η Κομισιόν έστειλε ηχηρό μήνυμα στα κράτη - μέλη, ζητώντας να «θέσουν σε εφαρμογή τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να συνεχίσουν την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών τους». Στην έκθεση για το 2015 αποτυπώνονται οι αυξημένες αβεβαιότητες και οι κίνδυνοι, με βάση και προηγούμενες προβλέψεις της Κομισιόν, σχετικά με την εμφανιζόμενη κόπωση και στασιμότητα στις οικονομίες της ΕΕ. Παράλληλα, αναδεικνύονται οι βασικοί άξονες της αντιλαϊκής πολιτικής, που αφορούν στους παρακάτω άξονες:

-- Δημοσιονομική υπευθυνότητα

-- Τόνωση των επενδύσεων

-- Δέσμευση για τις διαρθρωτικές αλλαγές.

Πρόκειται για αλληλένδετους κρίκους, ενταγμένους στην ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου και μάλιστα ανεξάρτητα από το επιλεγόμενο μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Και βέβαια, σε αυτούς τους άξονες, στην ίδια στρατηγική, είναι ενταγμένη και η πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Στην ίδια στρατηγική εντάσσονται και τα συμφέροντα των τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου, προβάλλοντας βέβαια, καθένας από αυτούς, τα ειδικά συμφέροντα και τις επιμέρους αξιώσεις του.

Σε αυτό το πλαίσιο, η δημοσιονομική υπευθυνότητα έχει ταξικό περιεχόμενο και προσανατολισμό, έχει ως προϋπόθεση την υποταγή στους στόχους του κεφαλαίου, όπως για παράδειγμα σε ό,τι αφορά το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων (κρατικά έσοδα - δαπάνες). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δρομολογεί μαζικές ανατιμήσεις στο ΦΠΑ που επιβαρύνει τα εμπορεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης (τρόφιμα, ηλεκτρικό ρεύμα κ.ά.). Μάλιστα, στο συγκεκριμένο μέτρο, υπερθεματίζει ακόμη και την προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που με τη σειρά της - όπως προκύπτει και από το διαβόητο email Χαρδούβελη - καλόβλεπε περισσότερο στην πλευρά της μεγαλύτερης καρατόμησης των κρατικών δαπανών που σχετίζονται με τις λαϊκές ανάγκες. Πρόκειται για τις «εναλλακτικές λύσεις» από το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του. Το «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης», εξάλλου, προβλέπει ότι ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των κρατικών δαπανών δεν μπορεί να υπερβαίνει το ρυθμό του ΑΕΠ. «Εναλλακτικά», παρέχεται η δυνατότητα αύξησης των δαπανών πάνω από το ρυθμό του ΑΕΠ, αλλά με την αυστηρή προϋπόθεση ότι θα «αντισταθμιστούν» με τα κατάλληλα ισοδύναμα μέτρα, «όπως με τις αυξήσεις των δημοσίων εσόδων», δηλαδή με τη διόγκωση των φόρων που επιβάλλουν στους λαούς.

Οι όποιοι εμφανιζόμενοι ισχνοί ρυθμοί καπιταλιστικής ανάκαμψης στην Ευρωζώνη, όχι μόνο δεν λύνουν το «πρόβλημα» του κεφαλαίου, αλλά αντίθετα είναι και «επίφοβοι» για επάνοδο του καπιταλιστικού οικονομικού κύκλου σε νέα φάση πτώσης του παραγόμενου ΑΕΠ και σε συνθήκες κρίσης. Στον πυρήνα του «προβλήματος» δε βρίσκεται η φτηνή χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά η αδυναμία διοχέτευσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων σε νέες επενδύσεις, τέτοιες που να υπόσχονται ακόμη μεγαλύτερα κέρδη στους κεφαλαιοκράτες. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν και ενώ το ΑΕΠ και η ιδιωτική κατανάλωση στην ΕΕ βρίσκονται στα επίπεδα του 2007, οι συνολικές επενδύσεις ήταν περίπου 15% κάτω από τα επίπεδα του 2007. Σε απόλυτα μεγέθη, η πτώση των νέων επενδύσεων στην ΕΕ φτάνει στα 430 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με την Κομισιόν, 5 κράτη - μέλη της ΕΕ (Γαλλία, Βρετανία, Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία) καλύπτουν το 75% της μείωσης, είτε λόγω μεγέθους της οικονομίας τους είτε της τεράστιας υποχώρησης των επενδύσεων ή και με συνδυασμό των δύο παραγόντων.

Ταυτόχρονα, η διαδικασία στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης προϋποθέτει μπαράζ νέων αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, μεγάλες «εξοικονομήσεις» στην κλίμακα της παραγωγής, τη διαμόρφωση ακόμη μεγαλύτερων επιχειρηματικών σχηματισμών στους νευραλγικούς κλάδους της οικονομίας. Και αυτό γιατί μόνο έτσι τα λιμνάζοντα και υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια θα μπορέσουν να διοχετευτούν σε επενδύσεις τέτοιες που να διασφαλίζουν κέρδη στα μονοπώλια.

Ελαφρά βελτίωση σε σχέση με τις προ τριμήνου εκτιμήσεις της «βλέπει» η Κομισιόν για τους ρυθμούς ανάκαμψης τόσο σε επίπεδο Ευρωζώνης, όσο και συνολικά στην ΕΕ για το έτος 2015. Στην προοπτική ανάκαμψης του κεφαλαίου εκτιμούν ότι θα συμβάλουν και παράγοντες, όπως η υποχώρηση των τιμών στην Ενέργεια, που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση κόστους παραγωγής των βιομηχάνων. Στην ίδια κατεύθυνση, αναμένεται να λειτουργήσουν η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, το «επενδυτικό σχέδιο» (πακέτο Γιούνκερ), συνολικού εκτιμώμενου ύψους 315 δισ. ευρώ, η υποχώρηση της ισοτιμίας του ευρώ σε σχέση με άλλα ανταγωνιστικά νομίσματα, μέσω της οποίας ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα, άρα και οι εξαγωγές.

Στην έκθεση με τις «Εαρινές Προβλέψεις - 2015» επισημαίνονται και τα παρακάτω:

-- Ο «βαθμός αβεβαιότητας ως προς τις οικονομικές προοπτικές εξακολουθεί να είναι υψηλός».

-- «Η αύξηση του ΑΕΠ θα μπορούσε να είναι, ωστόσο, απογοητευτική αν αυξηθούν οι γεωπολιτικές εντάσεις ή αν ασκηθούν πιέσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές, για παράδειγμα ως αποτέλεσμα της εξομάλυνσης της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ».

-- Ο πληθωρισμός αναμένεται να παραμείνει σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα το πρώτο εξάμηνο του 2015, κυρίως λόγω των συνεπειών της πτώσης των τιμών της Ενέργειας. Επισημαίνεται πως οι κίνδυνοι όσον αφορά τις προοπτικές πληθωρισμού έχουν μειωθεί χάρη στην ποσοτική χαλάρωση που εφαρμόζει η ΕΚΤ.

-- Παρατηρούνται ανισότητες στην οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων χωρών.

Ουσιαστικά, όλες αυτές οι επισημάνσεις αναφέρουν παράγοντες που λειτουργούν αρνητικά για την καπιταλιστική οικονομία, ενώ στην ουσία η στασιμότητα παραμένει, με κινδύνους νέας οικονομικής κρίσης.

Σε επίπεδο Ευρωζώνης, αναμένεται ισχνός ρυθμός ανάκαμψης για το 2015 στο 1,5% (από 1,3%) και για το 2016 στο 1,9% (αμετάβλητος σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη).

Στα 28 κράτη της ΕΕ αναμένονται ρυθμοί: 2015: 1,8% (από 1,7%), 2016: 2,1% (επίσης από 2,1%).

Ειδικότερα:

Γερμανία: 2015: 1,9%, 2016: 2%

Γαλλία: 2015: 1,1%, 2016: 1,7%

Ιταλία: 2015: 0,6%, 2016: 1,4%

Στα άλλα κέντρα, προβλέπονται ρυθμοί ανόδου: ΗΠΑ 3,1% και 3%, Ιαπωνία 1,1% και 1,4%, Κίνα 7% και 6,8%. Τέλος, στην παγκόσμια οικονομία προβλέπεται αύξηση κατά 3,5% και 3,9%.

Μόλις στο 0,5% προβλέπεται η ανάκαμψη στην οικονομία της Ελλάδας για το 2015 και μάλιστα με όρο και προϋπόθεση την ολοκλήρωση της αντιλαϊκής συμφωνίας, την αποκατάσταση των συνθηκών χρηματοδότησης, δηλαδή την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που αυτά συνεπάγονται. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, οι προβλέψεις της Κομισιόν βασίζονται στην παραδοχή ότι η «αβεβαιότητα σύντομα θα τερματιστεί».

Σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει πως επηρεάζονται από την αδύναμη ανάπτυξη, τη χαμηλή φορολογική συμμόρφωση, την αύξηση της αβεβαιότητας από το φθινόπωρο του 2014. Την επιβράδυνση στην ανάκαμψη επηρέασαν σημαντικά τα δημοσιονομικά της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να υπάρξει σημαντική αστοχία στα κρατικά έσοδα στο τέλος του 2014 και τους πρώτους δύο μήνες του 2015.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία», μπορείτε να διαβάσετε τα εξής θέματα:

-- «Εαρινές Προβλέψεις» Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Ισχνή καπιταλιστική ανάκαμψη με πολλαπλές «αβεβαιότητες» βλέπει η Κομισιόν - Τι σημαίνει για τους λαούς η «διασφάλιση της βιωσιμότητας της οικονομικής ανάπτυξης» και η «προαγωγή της δημοσιονομικής υπευθυνότητας».

-- Περιφερειακά Αεροδρόμια: Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «τρέχει» κανονικά την ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, στη βάση του διαγωνισμού που ολοκλήρωσαν οι προκάτοχοί της...

-- Σαουδική Αραβία - Κατάρ: Τα γαλλικά μονοπώλια διευρύνουν τις μπίζνες στις δύο χώρες του Περσικού Κόλπου, όπως επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα ταξίδια του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, καταγράφοντας την πρόθεση της γαλλικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής που φλέγεται.

-- Ευρωπαϊκή Ενωση: Εντείνεται η προσπάθεια προώθησης της κλωνοποίησης ζώων. Η όλη κερδοφορία αποσκοπεί στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, ενώ εγκυμονεί και κινδύνους για τη δημόσια υγεία.

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει ότι η σημερινή εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζουν ορισμένα περιφερειακά αεροδρόμια δεν είναι τυχαία, δεν είναι αποτέλεσμα απλώς κάποιων λαθεμένων τεχνοκρατικών χειρισμών. Αντίθετα, πρόκειται για συνειδητή, μεθοδευμένη δράση, με στόχο την προώθηση της ιδιωτικοποίησης, εντάσσεται οργανικά στην πολιτική ΕΕ - άρχουσας τάξης για την απελευθέρωση των αερομεταφορών, που στοχεύει στην εξασφάλιση πεδίων κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Μέσα απ' την εικόνα εγκατάλειψης, προετοιμάζεται η κοινή γνώμη, ώστε να δικαιολογηθεί η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων στη συνέχεια. Οσο οι αερομεταφορές αποτελούν εμπόρευμα, όσο αξιοποιούνται και σχεδιάζονται με γνώμονα την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, τα λαϊκά στρώματα θα βιώνουν συνεχείς αρνητικές συνέπειες. Οι οποίες, στα πλαίσια του καπιταλισμού, δεν μπορούν και δεν πρόκειται να εξαλειφθούν.

Η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων εντάσσεται στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αυτή η ιδιωτικοποίηση δεν πρέπει να περάσει, γιατί θα έχει σοβαρές συνέπειες για τους εργαζομένους των αεροδρομίων. Κάποιοι θα απολυθούν, άλλοι θα περάσουν νέες εργασιακές σχέσεις με εντατικοποίηση της δουλειάς και της εκμετάλλευσής τους, ενώ θα τσακιστούν ό,τι εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει. Οι αρνητικές επιπτώσεις θα αφορούν όλο το λαό, αφού θα αυξηθούν τα τέλη, τα εισιτήρια κλπ. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - ιδιωτικοποιήσεις εξυπηρετούν τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους. Το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τις συνέπειές της στο λαό, σε συνδυασμό με τον αγώνα για μεταφορές, άρα και αερομεταφορές και αεροδρόμια κοινωνική, λαϊκή ιδιοκτησία. Που απαιτεί πάλη για εργατική - λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ. Μόνο έτσι τα αεροδρόμια, όπως και γενικότερα οι αερομεταφορές, οι μεταφορές, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, θα μπουν στην υπηρεσία εξυπηρέτησης και κάλυψης των ολοένα αυξανόμενων λαϊκών αναγκών, συγκροτώντας ασφαλείς και φτηνές μεταφορές, που θα συμβάλλουν και στις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.

Το αεροδρόμιο Χανίων

Ολο αυτό το διάστημα φαίνεται ότι έχουν υπάρξει συναντήσεις και συνεννοήσεις σε πολλαπλά επίπεδα μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της γερμανικής πλευράς για την οριστική επίλυση του ζητήματος, με τις δημόσιες τοποθετήσεις των εμπλεκόμενων πλευρών να αποπνέουν γενικότερα... «καλή διάθεση». Σε αυτό το κλίμα εξελίχθηκε και η συνάντηση στις 30 Απρίλη 2015 στο υπουργείο Οικονομίας μεταξύ εκπροσώπων του γερμανικού ομίλου και του αρμόδιου υπουργού, Γ. Σταθάκη, με την ανεπίσημη ενημέρωση να κάνει λόγο περί μίας συνάντησης σε «καλό κλίμα», κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε «αμοιβαία διάθεση για αναθεώρηση των όρων του διαγωνισμού».

Ενός διαγωνισμού που λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, τον περασμένο Νοέμβρη, ο ίδιος ο Γ. Σταθάκης χαρακτήριζε «εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη για τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας» και προσέθετε ότι «η πώληση της δημόσιας αυτής υποδομής προσβάλλει ευθέως το δημόσιο συμφέρον». Παράλληλα, σημείωνε ότι τα περιφερειακά αεροδρόμια είναι κερδοφόρα, επομένως «η ενέργεια αυτή κινείται στα όρια της νομιμότητας, πραγματοποιείται την ίδια στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματικών ενώσεων και των τοπικών κοινωνιών που πλήττονται αντιτίθενται στην εκποίησή τους»...

Πλέον, η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το γεγονός ότι ο σχετικός διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με την ανακήρυξη ως προτιμητέου επενδυτή της κοινοπραξίας της γερμανικής «Fraport AG» και επειδή... το κράτος «έχει συνέχεια» θα ολοκληρώσει μία συμφωνία που εξ αντικειμένου ενισχύει τον μονοπωλιακό όμιλο που θα πάρει τα αεροδρόμια. Θα προσπαθήσει να «φτιασιδώσει» ορισμένες δευτερεύουσας σημασίας πλευρές της συμφωνίας, με σκοπό να «χρυσώσει το χάπι» της ιδιωτικοποίησης.

Υπ' αυτό το πρίσμα, λοιπόν, η κυβέρνηση προτείνει τη συμμετοχή στο εταιρικό σχήμα διαχείρισης των αεροδρομίων φορέων της Τοπικής Διοίκησης, τη μείωση του χρονικού ορίου παραχώρησης από τα 30 χρόνια με δυνατότητα επέκτασης κατά 10 επιπλέον, στα 25 με πενταετή επέκταση και, τέλος, να μην αυξηθούν οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων στο ύψος που προέβλεπε ο διαγωνισμός παραχώρησης. Πάντως, εκπρόσωποι της «Fraport» με δηλώσεις τους το προηγούμενο διάστημα έχουν επισημάνει ότι η εταιρεία θεωρεί ως δεδομένο ότι θα κατέχει τουλάχιστον τα 2/3 της μετοχικής σύνθεσης του νέου εταιρικού σχήματος, το οποίο θα αναλάβει τη διαχείριση των περιφερειακών αεροδρομίων... Εννοείται ότι εάν τελικά προωθηθεί κάποια ή κάποιες από τις παραπάνω αλλαγές θα υπάρξει και ανάλογη διαμόρφωση του σχετικού τιμήματος που θα λάβει το ελληνικό Δημόσιο.

Υπενθυμίζεται ότι η προσφορά που κατέθεσε η κοινοπραξία «Fraport»/«Slentel Ltd» ανέρχεται σε 1,234 δισ. ευρώ εφάπαξ και 22,9 εκατ. ετήσιο «εγγυημένο καταβλητέο μίσθωμα», το οποίο θα αναπροσαρμόζεται κατ' έτος βάσει του πληθωρισμού. Πιο συγκεκριμένα, προσέφερε για την πρώτη ομάδα των περιφερειακών αεροδρομίων (Θεσσαλονίκης, Χανίων, Κέρκυρας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς, Ακτίου και Καβάλας) εφάπαξ τίμημα 609 εκατ. ευρώ και 11,3 εκατ. ετήσιο μίσθωμα και 625 εκατ. και 11,6 εκατ. για τη δεύτερη ομάδα (Ρόδος, Κως, Σκιάθος, Μύκονος, Σαντορίνη, Σάμος και Μυτιλήνη). Επίσης, έχει δεσμευτεί για υλοποίηση επενδύσεων σε χρονικό ορίζοντα 4 ετών συνολικού ύψους 330 εκατ., ενώ για όλη τη διάρκεια της παραχώρησης (40 χρόνια με δυνατότητα επέκτασης για ακόμη μια δεκαετία) σε ποσό περίπου 1,4 δισ.

Πάντως, μία παράμετρος που απασχολεί και τις δύο πλευρές, είναι το πώς θα γίνει κατορθωτό να αναθεωρηθούν οι όροι του διαγωνισμού με τέτοιο τρόπο ώστε να μη θεωρηθεί ότι ανατρέπονται όροι του διαγωνισμού, με αποτέλεσμα οι άλλοι δύο υποψήφιοι, δηλαδή οι κοινοπραξίες «Corporation America SA»/«METKA» και «VINCI Airports»/«ΑΚΤOR Παραχωρήσεις», να προχωρήσουν σε δικαστικές προσφυγές...

Από στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα κατά το πρόσφατο παρελθόν η Ομοσπονδία Συλλόγων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ), φαίνεται ότι τα έσοδα των αεροδρομίων μπορούν να ξεπεράσουν το εν λόγω τίμημα σε λιγότερο από μια δεκαετία, καθώς το Δημόσιο έχει υψηλά ετήσια καθαρά έσοδα, αφού ακόμη και χρονιές με μειωμένη τουριστική κίνηση, όπως το 2011, ξεπέρασαν τα 135 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη πως τα ποσά αυτά προέρχονται από τη σημερινή πολιτική τιμολόγησης των εισιτηρίων, η οποία προβλέπεται από τη σύμβαση παραχώρησης να αλλάξει προς τα πάνω, πράγμα που σημαίνει ότι θα αυξηθούν αναλόγως και τα έσοδα των αεροδρομίων.

Βεβαίως, το αστικό κράτος δε χρηματοδοτεί τον εκσυγχρονισμό των αεροδρομίων, αφού είναι μοχλός στη διευκόλυνση αναπαραγωγής του κεφαλαίου που στην προκειμένη περίπτωση απαιτεί την ιδιωτικοποίησή τους. Οχι πως αν ήταν κρατικά τα αεροδρόμια θα λειτουργούσαν σε όφελος του λαού, άλλωστε το κράτος είναι των αστών, άρα αντιλαϊκό. Βεβαίως, ο μονοπωλιακός όμιλος που θα πάρει τα αεροδρόμια θα επωφεληθεί επιπλέον από το γεγονός ότι πριν ακόμη προχωρήσει ο διαγωνισμός παραχώρησής τους, είχαν εγκριθεί έργα εκσυγχρονισμού των περιφερειακών αεροδρομίων, συγχρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ, όπως για το αεροδρόμιο Χανίων, ύψους 110 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά και του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, συνολικού ύψους 284 εκατ. ευρώ, που δίνονται ως «προίκα» στους νέους ιδιοκτήτες.

Από τη συνάντηση του Ολάντ με τον Σαουδάραβα βασιλιά Σαλμάν

Μοιραία, λοιπόν, η έντονη κινητικότητα του Γάλλου Προέδρου στις χώρες του Κόλπου, τα τελευταία χρόνια, δεν περνά απαρατήρητη. Ηδη, μία μερίδα του γαλλικού και διεθνούς Τύπου έχει αρχίσει να αποκαλεί το Γάλλο Πρόεδρο «Φρανσουά της Αραβίας». Για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, έχει επισκεφτεί τη Σαουδική Αραβία τουλάχιστον τέσσερις φορές από την εκλογή του στο γαλλικό προεδρικό θώκο. Δεύτερον, η επιθετική πολιτική του Παρισιού, που ενίοτε εμφανίζεται «σκληρότερη» και από εκείνη των ΗΠΑ (ειδικά σε θέματα όπως το Ιράν και η Συρία), αποδεικνύεται πλέον το καλύτερο εργαλείο προώθησης των συμφερόντων των γαλλικών μονοπωλίων.

Πράγματι, ο Ολάντ, στη διάρκεια επίσημης επίσκεψης που πραγματοποίησε Δευτέρα και Τρίτη στο Κατάρ και την Τετάρτη στη Σαουδική Αραβία, δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για τις νέες μπίζνες, ιδιαίτερα με τη σαουδαραβική μοναρχική οικογένεια, σημειώνοντας ότι η διμερής συνεργασία «είναι πλέον μία μακροπρόθεσμη στρατηγική σχέση». Σημείωσε πως αποφασίστηκε η συγκρότηση κοινής επιτροπής από το Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς και το Σαουδάραβα υπουργό Αμυνας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, σχετικά με την προώθηση 20 σημαντικών συμφωνιών για έργα στους τομείς της Ενέργειας, των Μεταφορών, της Αμυνας, της Πολιτικής Αεροπορίας και του τομέα Υγείας, με στόχο να προχωρήσουν «τάχιστα» σε εφαρμογή και να κλείσουν ως τις αρχές Ιούνη οι πρώτες γαλλο-σαουδαραβικές συμφωνίες «αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ» (όπως ο ίδιος τόνισε χαρακτηριστικά). Ανάμεσα σε αυτά τα έργα, συγκαταλέγεται σχέδιο της «TOTAL» για την κατασκευή μεγάλου σταθμού ηλιακής ενέργειας και μελέτη σκοπιμότητας για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού, πρόγραμμα της «AIRBUS» για την πώληση νέων αεροσκαφών στις σαουδαραβικές αερογραμμές, σχέδιο γαλλικών κατασκευαστικών εταιρειών που ενδιαφέρονται για την κατασκευή νέου σιδηροδρομικού άξονα σύνδεσης της Τζέντα με τις ιερές για τους Μουσουλμάνους πόλεις Μέκκα και Μεδίνα, προγράμματα που αφορούν στην παροχή υπηρεσιών Υγείας, ακόμη και στην εκπαίδευση πολλών δεκάδων Σαουδάραβων πιλότων και μηχανικών της Πολεμικής Αεροπορίας.

Μετά από όλα αυτά, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ο Ολάντ δε δίστασε, ως επίσημος προσκεκλημένος στο πλαίσιο της διάσκεψης του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου στο Ριάντ, την Τετάρτη, να διαβεβαιώσει τις έξι χώρες της Αραβικής Χερσονήσου πως το Παρίσι «θα κάνει ό,τι μπορεί» για να υπερασπιστεί τις χώρες της περιοχής. Ούτε γιατί προσπάθησε να επισημάνει, με κάθε αφορμή, πως αυτό το διάστημα υπάρχει «ταύτιση» ανάμεσα στην πολιτική της Γαλλίας και στην πολιτική των χωρών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, όσον αφορά στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Υεμένη (που το Παρίσι ενθαρρύνει και επικροτεί), τη σκληρή διαπραγμάτευση για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και την πολιτική απέναντι σε Λιβύη και Αφγανιστάν... Είναι χαρακτηριστικό πως ο Γάλλος Πρόεδρος και ο Σαουδάραβας βασιλιάς Σαλμάν, αναφερόμενοι στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (θέμα που «καίει» ιδιαίτερα το Ριάντ), εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, στην οποία υπογράμμισαν μεταξύ άλλων πως «η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία θεωρούν αναγκαία την ισχυρή διαπραγμάτευση, σε σχέση με μία διεθνή συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, που θα είναι επαληθεύσιμη, αδιαμφισβήτητη, δεσμευτική για το Ιράν, ώστε να μην αποσταθεροποιεί την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής, ούτε να απειλεί την ασφάλεια και τη σταθερότητα στους γείτονες του Ιράν».

Η συμμαχία Γαλλίας - Σαουδικής Αραβίας δεν είναι ασφαλώς πρόσφατη, αλλά αποτέλεσμα της εντεινόμενης προσπάθειας της γαλλικής αστικής τάξης να παρεμβαίνει σε νευραλγικά διεθνή ζητήματα. Για παράδειγμα, το Δεκέμβρη του 2013, είχε κάνει αίσθηση η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να αγοράσει όπλα και αεροπλάνα συνολικής αξίας 3 δισ. δολαρίων από τη Γαλλία, με σκοπό να τα παραχωρήσει στο στρατό του Λιβάνου. Πέρσι, έκλεισαν νέα αμυντικά συμβόλαια μεταξύ Γαλλίας - Σαουδικής Αραβίας ύψους 15 δισ. δολαρίων. Εάν σε αυτά προσθέσει κανείς και τα 20 σχέδια ευρύτερης συνεργασίας σε Ενέργεια, Αμυνα, Συγκοινωνίες και έργα υποδομής, διαπιστώνει μία σημαντική ενίσχυση της διμερούς στρατηγικής ενδοϊμπεριαλιστικής συνεργασίας, με κερδισμένα τα γαλλικά μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους τομείς.

Βεβαίως, η έντονη κινητικότητα του Γάλλου Προέδρου στην περιοχή προκαλεί όξυνση του ανταγωνισμού με άλλες χώρες-συμμάχους χωρών του Κόλπου, όπως π.χ. οι ΗΠΑ, που μόνο μέσα στην τελευταία τετραετία έχουν κλείσει συμβόλαια ύψους πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, ιδιαίτερα στο στρατιωτικό τομέα. Εντούτοις, τελευταία, παρατηρείται μία «επιβράδυνση» αυτής της συνεργασίας, ενδεχομένως λόγω της κόντρας Ουάσιγκτον-Ριάντ, σε σχέση π.χ. με τα σχέδια ανατροπής του Σύρου προέδρου Μπασάρ Ασαντ (τα οποία φαίνεται να αναβάλει για την ώρα η κυβέρνηση Ομπάμα, αλλά τα προωθεί η Σ. Αραβία σε συνεργασία με την Τουρκία) και με το μελλοντικό δεσπόζοντα ρόλο του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή, εφόσον τελικώς κλείσει ως τα τέλη Ιούνη μία διεθνής συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Οι μπίζνες του Ολάντ στις χώρες του Κόλπου, για λογαριασμό των γαλλικών μονοπωλίων, προκαλούν το ενδιαφέρον και άλλων ανταγωνιστών, όπως η Σουηδία και η Γερμανία, οι οποίες ενώ στο παρελθόν πώλησαν ή σχεδίαζαν να προωθήσουν την πώληση περισσότερων προηγμένων αμυντικών συστημάτων (π.χ. μαχητικά αεροπλάνα οι Σουηδοί και νέα υποβρύχια οι Γερμανοί), άρχισαν προσφάτως να κρατούν αποστάσεις, προβάλλοντας διάφορες προσχηματικές «ενστάσεις», π.χ. για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στη Σαουδική Αραβία. Χώρα που, ας μην ξεχνάμε, είναι πλέον η πρώτη (από το 2014) παγκοσμίως σε στρατιωτικές δαπάνες και αγορές όπλων. Εξέλιξη που ίσως αντικατοπτρίζει πυρετώδεις προετοιμασίες είτε για έναν εσωτερικό πόλεμο (π.χ. κατά της σιιτικής μειονότητας στις ανατολικές επαρχίες της χώρας) είτε για ένα σημαντικό περιφερειακό πόλεμο, που θα ανατρέψει τις σημερινές ισορροπίες στο γεωπολιτικό χάρτη. Ισως και η σημερινή επέμβαση του 10μελούς στρατιωτικού συνασπισμού που βομβαρδίζει την Υεμένη από τις 26 Μάρτη, με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, να είναι μία «μικρή πειραματική δοκιμή». Στο μεταξύ, ιμπεριαλιστές τύπου Ολάντ μπορούν να προωθούν τις μπίζνες για λογαριασμό των μονοπωλίων, βουτώντας τα χέρια τους στο αίμα σημερινών και επόμενων επεμβάσεων.

Associated Press

Στις ΗΠΑ η κλωνοποίηση παραγωγικών ζώων έχει προχωρήσει περισσότερο

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ προτείνει την προσωρινή απαγόρευση της κλωνοποίησης των ζώων και της διάθεσης κλωνοποιημένων ζώων και εμβρύων στην αγορά, καθώς και την προσωρινή απαγόρευση της διάθεσης τροφίμων που προέρχονται από κλωνοποιημένα ζώα, την ίδια στιγμή εξαγγέλλει προκλητικά ότι ελεύθερα θα μπορούν να κυκλοφορούν οι απόγονοι των κλωνοποιημένων ζώων και τα τρόφιμα που προέρχονται από απογόνους κλωνοποιημένων ζώων. Επίσης, καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για τη σήμανση αυτών των τροφίμων και για την ανιχνευσιμότητα στοιχείων από κλώνους, καθώς κρίνονται ιδιαίτερα κοστοβόρες για τα μονοπώλια.

Associated Press

Κλωνοποιημένα χοιρίδια στη Βρετανία

Οι επιχειρήσεις στον κλάδο της κτηνοτροφίας και της αγροτικής παραγωγής με τέτοιες μεθόδους επωφελούνται και αυξάνουν τα κέρδη τους μέσω της κλωνοποίησης, καθώς απαλλάσσονται από τα πολύ υψηλά κόστη της διαδικασίας διασταυρώσεων των ζώων για απογόνους με όλα τα επιθυμητά χαρακτηριστικά που απαιτεί μεγάλο πλήθος ζώων - προγόνων καθαρόαιμης ράτσας, πολύπλοκες συζεύξεις, συντήρηση υποδομών και πολύ χρόνο. Με απλά λόγια, δε χρειάζεται να διαθέτουν τεράστια κεφάλαια για να διατηρούν πολλά ζώα - πρόγονους αλλά θα αρκούν πολύ λιγότερα για να παράγονται μαζικά αντίτυπα αυτών.

Επιπλέον, η καθιέρωση χρήσης κλωνοποιημένων παραγωγικών ζώων σε ευρεία κλίμακα, σε μια χώρα ή και παγκόσμια, θα οδηγούσε σε πιο ασφυκτικό έλεγχο της παραγωγής από τα μονοπώλια, το «κλείδωμα» των παραγωγών στη χρήση τους, καθώς σταδιακά θα εξέλειπαν οι συμβατικοί μηχανισμοί διασταύρωσης για παραγωγικά ζώα και οι εναλλακτικές λύσεις που θα είχαν οι παραγωγοί στη διάθεσή τους, ενώ είναι αμφίβολο αν οι απόγονοι των κλωνοποιημένων ζώων θα συνέχιζαν να είναι υγιείς και να έχουν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ώστε κάθε παραγωγός να αναπαράγει με δικά του μέσα την καλή ράτσα που αγόρασε. Είναι κάτι ανάλογο με το «κλείδωμα» που μεθοδεύουν τα μονοπώλια κατασκευής Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (ΓΤΟ) στη φυτική παραγωγή.

Hδη, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, χώρες, όπως η Αργεντινή, η Αυστραλία, ο Καναδάς και Ηνωμένες Πολιτείες, κλωνοποιούν ζώα στο έδαφός τους. Το γεγονός αυτό πυροδοτεί το ενδιαφέρον της ΕΕ, που επιθυμεί με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα και να αυξήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της κτηνοτροφίας και των τροφίμων στα κράτη - μέλη της. Η εισηγήτρια της επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Renate Sommer, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «τίθεται το ερώτημα αν η κτηνοτροφία χρειάζεται την κλωνοποίηση για να είναι ανταγωνιστική», ενώ ο Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Εκτροφέων Αγροτικών Ζώων (EFFΑΒ), Jan Venneman, υποστήριξε ότι «σε 5 χρόνια θα πρέπει να εξεταστεί ξανά ... μπορεί να χάνουμε τη μάχη με τις ΗΠΑ». Οι εξελίξεις αυτές σημαδεύονται και από τους εντεινόμενους ανταγωνισμούς μπροστά στις διαπραγματεύσεις της Διατλαντικής Εταιρικής και Εμπορικής Σχέσης (ΤΤΙΡ) ανάμεσα σε ΕΕ και ΗΠΑ.

Με δεδομένο ιδίως και τον προσωρινό χαρακτήρα της απαγόρευσης, αυξάνουν τις ανησυχίες για τη διατροφική ασφάλεια και τη δημόσια υγεία. Επιστημονικές μελέτες επισημαίνουν τη μικρή διάρκεια ζωής των κλωνοποιημένων ζώων (πρόωρη γήρανση), που ενδεχομένως να επιδρά στην ποιότητα του κρέατος και των προϊόντων του και την εμφάνιση μεγάλου ποσοστού γενετικών ή άλλων ανωμαλιών στα κλωνοποιημένα ζώα. Παράλληλα, με τη μαζική παραγωγή «πιστών» αντιγράφων ζώων για εμπορική χρήση κληροδοτούνται τεχνικά χαρακτηριστικά και φρενάρεται η παραπέρα εξέλιξη και βελτίωση των φύλων μέσω των διασταυρώσεών τους, ενώ προστίθεται ένας ακόμη αρνητικός παράγοντας στη διατήρηση της βιοποικιλότητας στις διάφορες περιοχές του πλανήτη.

Επιπλέον, η γενετική ομοιομορφία αυξάνει τον κίνδυνο για τη δυνατότητα αντιμετώπισης μιας νέας νόσου, η διάδοση της οποίας θα μπορούσε να επηρεάσει όλα τα ζώα. Από τα στοιχεία, δε, που υπάρχουν μέχρι σήμερα, οι παρένθετες μητέρες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία της κλωνοποίησης υποφέρουν, καθώς πάσχουν από δυσλειτουργίες του πλακούντα που συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού των αποβολών και έχουν επίπονους τοκετούς, ενώ και τα έμβρυα βασανίζονται από διάφορες γενετικές δυσλειτουργίες, όπως είναι οι αρθριτικές και παρουσιάζουν αυξημένο αριθμό θανάτων.

Απέναντι σε αυτούς τους σοβαρούς κινδύνους που αναδεικνύονται, τα μονοπώλια δεν μπορούν να αναμένουν να δουν τις επιπτώσεις γιατί χρειάζονται πολλά χρόνια παρακολούθησης και αυτό σημαίνει χαμένος χρόνος και χρήμα. Ενώ ενδεικτικό των συμφερόντων που διακυβεύονται για τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι ο σφοδρός ανταγωνισμός μεταξύ τους για την πνευματική ιδιοκτησία των ποικιλιών και των διασταυρώσεων που προκύπτουν.

Οι παραπάνω σοβαρές πτυχές στο ζήτημα της κλωνοποίησης δε λαμβάνονται υπόψη από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, καθώς τάσσουν την επιστήμη στην υπηρεσία του κεφαλαίου για την αύξηση της κερδοφορίας του. Μόνο η αποδέσμευση της επιστήμης από τα επιχειρηματικά συμφέροντα μπορεί να την κάνει όργανο για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Οι λαοί πρέπει να βάλουν στην άκρη αυτούς που βάζουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το μέλλον των τωρινών και των επόμενων γενιών, οργανώνοντας την πάλη τους με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αγώνων για μια κοινωνία που η επιστήμη θα υπηρετεί τον άνθρωπο.