Οι εκλογείς για να ψηφίσουν πρέπει να έχουν μαζί τους αποδεικτικό των στοιχείων ταυτότητάς τους (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, άδεια οδήγησης, ατομικό βιβλιάριο υγείας). Ολοι οι ψηφοφόροι μπορούν να ενημερώνονται για το εκλογικό τμήμα που θα ψηφίσουν:

• Με την έκδοση και δημοσίευση της σχετικής απόφασης του οικείου νομάρχη το αργότερο δεκαπέντε (15) ημέρες μετά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, δηλαδή μέχρι τις 22 Σεπτέμβρη, η οποία γνωστοποιείται στους δήμους και τις κοινότητες του νομού.
• Στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών (www.ypes.gr), στην ενότητα «Εκλογές» - «Μάθε πού ψηφίζεις».
• Να τηλεφωνούν στο 1500 (σχετικές πληροφορίες θα δίνονται περί τα τέλη της βδομάδας - αρχές της επόμενης).

• Να βρουν πού ψηφίζουν και να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις, ώστε να μη χαθεί ούτε μια ψήφος που προορίζεται για το ΚΚΕ.
• Εγκαιρα να εξασφαλιστούν τα εισιτήρια για όσους ψηφίζουν μακριά από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους.
• Να οργανώσουν συγκεντρώσεις και συσκέψεις, στους χώρους δουλειάς και στις εργατογειτονιές.
• Να καταγράψουν τις ανάγκες και τα προβλήματα που αφορούν στις μετακινήσεις των ετεροδημοτών στους τόπους που ψηφίζουν.

Η όποια καθυστέρηση στη διευκρίνιση του εκλογικού τμήματος και στη διασφάλιση της μετακίνησης για όσους ψηφίζουν μακριά από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους, μπορεί να στοιχίσει στη δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος και να προκαλέσει ταλαιπωρία χωρίς λόγο. Οι ετεροδημότες εκλογείς θα ψηφίσουν στα ειδικά εκλογικά τμήματα ετεροδημοτών στον τόπο διαμονής τους, εφόσον είχαν εγγραφεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών μέχρι τις 30 Ιούνη του 2009. Για να γίνει πιο κατανοητό το ζήτημα αναφορικά με το πού θα ψηφίσουν οι ετεροδημότες, αναφέρουμε τα εξής:

ΠΡΩΤΟΝ: Για να ψηφίσει ένας ετεροδημότης στον τόπο διαμονής του και όχι στο δήμο ή στην κοινότητα στα δημοτολόγια των οποίων είναι εγγεγραμμένος, πρέπει με αίτησή του να έχει γραφτεί στους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών. Οσοι έχουν γραφτεί σε αυτούς τους ειδικούς καταλόγους μέχρι τις 30 Ιούνη, ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η εγγραφή στους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών δεν ισχύει μόνο για μία εκλογική αναμέτρηση, αλλά για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν, εφόσον δεν υπάρξει διαγραφή από αυτούς.

ΤΡΙΤΟΝ: Οσοι ετεροδημότες ζήτησαν να διαγραφούν από τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους μέχρι τις 30 Ιούνη του 2009, θα ψηφίσουν στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένοι ως δημότες. Οσοι ζήτησαν να διαγραφούν από τους εν λόγω καταλόγους μετά το τέλος Ιούνη (Ιούλης - Αύγουστος - Σεπτέμβρης) θα ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο: Αν κάποιος σε μία από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις ψήφισε ως ετεροδημότης στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού και δε ζήτησε να διαγραφεί από τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, θα ψηφίσει και πάλι στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο: Αν κάποιος στις τελευταίες ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη 2009, ψήφισε ως ετεροδημότης στην Αθήνα και είχε ζητήσει να διαγραφεί από τους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών πριν τις ευρωεκλογές ή μετά τις ευρωεκλογές αλλά μέχρι και τις 30 Ιούνη 2009, τότε θα ψηφίσει στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένος.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 3ο: Αν κάποιος έχει γραφτεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, αλλά δεν έχει καταστεί δυνατό να συγκροτηθεί ειδικό εκλογικό τμήμα (σ.σ. για να γίνει αυτό χρειάζεται να συμπληρωθούν τουλάχιστον σαράντα ετεροδημότες εκλογείς της ίδιας εκλογικής περιφέρειας) τότε ΜΠΟΡΕΙ να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένος ως δημότης.

Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι έρχονται καθημερινά σε επαφή με το κάλεσμα που απευθύνει το ΚΚΕ μπροστά στην κάλπη, μέσα από εξορμήσεις και περιοδείες στους τόπους δουλειάς

-- Στις 7 μ.μ., στην πλατεία Κύπρου στην Καλλιθέα και την κεντρική πλατεία Ν. Σμύρνης, η Ειρήνη Κυριαζίδου.

-- Στις 12 μ., σε σύσκεψη σε καφενείο στην Αγία Παρασκευή Ηλιούπολης, ο Νίκος Παπακωνσταντίνου.

-- Στις 12.30 μ.μ., σε σύσκεψη νεολαίας στην καφετέρια CLOCK στην Πετρούπολη, η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Στις 11.30 π.μ., σε σύσκεψη με εργαζόμενους και ιδιοκτήτες ΤΑΞΙ στον Κολωνό, ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 7.30 μ.μ , στα χωριά Φαραί - Ισωμα - Βασιλικά, ο Νίκος Καραθανασόπουλος.

-- Στις 11 π.μ., σε σύσκεψη σε καφενείο στον Αγ. Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω, ο Νίκος Λέος.

-- Στη ΔΕΗ Χαλκίδας, στο υποκατάστημα του ΙΚΑ και στο εργοστάσιο ΒΕΤ (συγκέντρωση στις 1.45 μ.μ.), ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 12.30 μ.μ., στην ΦΑΕ Πειραιά, η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 9 π.μ., στο ΙΚΑ της Νίκαιας, η Βέρα Νικολαΐδου.

-- Στις 10 π.μ., στην «Ολυμπιακή Αεροπορία» (Δυτικό Αεροδρόμιο), ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 11.30 π.μ., στο εργοτάξιο του Προαστιακού (Λαρίσης), ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 12 μ., στην ALTEC, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 10 π.μ., στη ΒΙΑΝΕΞ (Παλλήνη), ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 10 π.μ., στο Ευγενίδειο ίδρυμα (Πλανητάριο), ο Σταύρος Τάσσος.

-- Στις 12 μ., στην ΑΣΠΡΟΦΩΣ, ο Κώστας Λιαπάτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 12 μ., στο εργοτάξιο ΑΚΤΩΡ (Λ. Κηφισού, δίπλα στο ΙΚΕΑ), ο Κώστας Ζιώγας, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 7 π.μ., στον ΟΤΕ (Ιππόδρομος), ο Αλέκος Περάκης.

-- Στη 1.30 μ.μ., στο εργοστάσιο της «Ελευθεροτυπίας» (Κορωπί), ο Γιάννης Τόλης.

-- Στις 9 π.μ., στην Εφορεία Καισαριανής, η Εύα Μελά.

-- Στις 7 μ.μ., στο ΚΑΠΗ Αγίας Τριάδας (Σφακίων 17-19, Περιστέρι), ο Μιχάλης Σελέκος.

-- Στις 9.30 π.μ., στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης, ο Ηλίας Σιώρας.

-- Στις 7 π.μ., στη THYSSEN GROUP (Σεπόλια), ο Βαγγέλης Βακάλης.

-- Στις 7 π.μ., στους εργάτες Δήμου Βύρωνα, ο Παναγιώτης Πάλμος.

-- Στις 10 π.μ., στην TELEPRIME, ο Στέλιος Λάμπρου.

-- Στις 8 π.μ., στους παιδικούς σταθμούς του Προμπονά, η Ηλέκτρα Πατσουράκη.

Ετσι, υψώνουν το φόβητρο της ακυβερνησίας αν δε σχηματιστεί ισχυρή κυβέρνηση. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι αν αλλάξει η κυβέρνηση μπορεί τάχα να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Εξαπατούν, προβάλλοντας τα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμοστούν μετά τις εκλογές σαν αναγκαίο κακό, σαν προσωρινή επώδυνη παρένθεση που θα οδηγήσει δήθεν στη συνέχεια στο δρόμο της ευημερίας για όλους.

Επικαλούνται την οικονομική κρίση και τη διόγκωση του δημόσιου χρέους λες και πρόκειται για φυσικά φαινόμενα, που οφείλουμε όλοι μαζί, εργαζόμενοι και μονοπώλια να τα αντιμετωπίσουμε με πνεύμα ταξικής συνεργασίας.

Στην πραγματικότητα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μάς ζητούν να επιταχύνουμε το βηματισμό μας στον ίδιο δρόμο που επιδείνωσε θεαματικά την κατάσταση του λαού πριν την κρίση και στη συνέχεια οδήγησε στην εκδήλωση της κρίσης. Για να τοποθετηθούμε, λοιπόν, σωστά για την επόμενη μέρα των εκλογών, οφείλουμε καταρχήν να θυμηθούμε τι προηγήθηκε.

Η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος ανάπτυξης που προτείνει ο πρωθυπουργός ούτε νέος είναι ούτε αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία. Ακολουθήθηκε σ' όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και είχε σα στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ολες οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ (φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, συμμαχικές όπως της Γερμανίας) προώθησαν τις κατευθύνσεις της περιβόητης Στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία θυσιάζει λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα στο βωμό της ανταγωνιστικότητας. Υποσχέθηκαν ότι οι θυσίες θα είναι προσωρινές και ότι τα αυξημένα κέρδη των μονοπωλίων θα οδηγούσαν στην άνοδο της λαϊκής ευημερίας.

Τι συνέβη όμως στην πραγματικότητα;

Στη οχταετία, πριν ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση στη χώρα μας (2000 - 2007) οι όμιλοι που είναι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο απέσπασαν καθαρά κέρδη που ξεπερνούν τα 50 δισ. ευρώ. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στήριξαν πολύμορφα την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Προχώρησαν σε απανωτές μειώσεις των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη των επιχειρήσεων και διοχέτευσαν έναν πακτωλό κρατικού χρήματος μέσα απ' τους Αναπτυξιακούς Νόμους, τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), τις Συμβάσεις Παραχώρησης. Ετσι φτάσαμε το 2008 τα έσοδα από φόρους επί των κερδών να βρίσκονται κάτω απ' το 30% του συνόλου των κρατικών εσόδων από άμεσους φόρους, ενώ το 2000 ήταν στο 48%.

Ταυτόχρονα, «απελευθερώθηκαν» στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι αερομεταφορές για να επεκταθεί η δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Προχώρησε η ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, η μείωση της κρατικής και εργοδοτικής συμμετοχής στην Κοινωνική Ασφάλιση, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Ολα αυτά έγιναν για τη διασφάλιση των επενδύσεων του μεγάλου κεφαλαίου, που αποτελούσαν, σύμφωνα με τις κυβερνητικές διακηρύξεις, την προϋπόθεση της μελλοντικής κοινωνικής ευημερίας.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Εκδηλώθηκε στις ΗΠΑ, στην Ευρωζώνη και με μικρή καθυστέρηση στην Ελλάδα η κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Μια κρίση υπερπαραγωγής που η βαθύτερη αιτία της ήταν η σχέση εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης απ' το κεφάλαιο.

Τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία η εργατική τάξη και ο λαός γνώριζαν ήδη τη σχετική επιδείνωση της θέσης τους πριν εκδηλωθεί η κρίση. Την περίοδο 2006 - 2007 υπογράφτηκε η Εθνική Συλλογική Σύμβαση που προέβλεπε αυξήσεις 0,77 ευρώ μεικτά την ημέρα. Την ίδια περίοδο, το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε κάτω απ' το όριο της φτώχειας ξεπερνούσε το 20%.

Φυσικά, την περίοδο της κρίσης αυξήθηκε η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης. Ηδη η επίσημη ανεργία το Μάη του 2009 έχει εκτοξευθεί στο 8,5% έναντι 6,6% το Μάη του 2008.

Το μεγάλο δίδαγμα της προηγούμενης περιόδου είναι ότι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων υπονομεύει και αντιστρατεύεται τη λαϊκή ευημερία. Οι καπιταλιστικές επενδύσεις δεν υλοποιούνται με κριτήριο τη μείωση της ανεργίας και την επέκταση της πλήρους - σταθερής εργασίας. Η κερδοφορία απαιτεί αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, φτηνή εργατική δύναμη, ελαστικά ωράρια και ελαστικές συνειδήσεις, συνεχή αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για τη στήριξη του κεφαλαίου.

Γι' αυτό και οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις δεν εφαρμόζονται μόνο στην περίοδο της κρίσης και δεν περιορίζονται μόνο στα κράτη - μέλη της ΕΕ με υψηλό δημόσιο χρέος. Υλοποιούνται αποφασιστικά και σε χώρες με καλή δημοσιονομική κατάσταση, όπως η Γερμανία και η Σουηδία.

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ζητούν τώρα απ' το λαό να επωμισθεί νέα πρόσθετα βάρη, ώστε να βγούμε απ' την κρίση, βαδίζοντας στον ίδιο καταστροφικό για το λαό δρόμο που μας οδήγησε σ' αυτή.

Εχουν συμφωνήσει στις κατευθύνσεις του Ευρωπαϊκού Σχεδίου για την Ανάκαμψη της Οικονομίας, το οποίο στοχεύει να προετοιμάσει την ΕΕ για να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση στον ανταγωνισμό με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μόλις ξεπεραστεί η κρίση. Το Σχέδιο αυτό προβλέπει νέο πακτωλό κρατικής χρηματοδότησης προς τους μονοπωλιακούς ομίλους και νέα αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος, για να συγκρατηθεί το δημόσιο χρέος στα κράτη - μέλη της ΕΕ και να μην υπονομευθεί η ισχύς του ευρώ.

Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ του Ιούνη αποσαφηνίστηκαν μάλιστα και ορισμένες προτεραιότητες για το επόμενο διάστημα που αφορούν την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, την προώθηση της ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, τη διαμόρφωση κρατικών κινήτρων επενδύσεων σε προϊόντα και υπηρεσίες της «πράσινης οικονομίας», ώστε να δοθεί νέα ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι σε συνθήκες κρίσης δεν υπάρχουν περιθώρια για την αστική πολιτική, να παραχωρήσει έστω και ψίχουλα στους εργαζόμενους.

Τα επώδυνα μέτρα που προτείνει η ΝΔ δεν θα είναι μια προσωρινή παρένθεση για να μειωθεί το δημόσιο χρέος. Θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και θα αποτελέσουν εφαλτήριο για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Το δημόσιο χρέος θα μπορούσε άμεσα να μειωθεί με την αύξηση της φορολογίας των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και την κατάργηση των στρατιωτικών δαπανών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Η ΝΔ κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση, της φοροεπιδρομής στους μισθωτούς, στις μικρές επιχειρήσεις, στους αυτοαπασχολούμενους. Διευρύνει τις νόμιμες φοροαπαλλαγές των μονοπωλίων. Δε θέλει και ούτε μπορεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου, που αξιοποιεί τις οφ σορ εταιρείες και τα κρατίδια «φορολογικούς παραδείσους».

Το ΠΑΣΟΚ θα ακολουθήσει τους ίδιους βασικούς άξονες κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης μετά τις εκλογές. Η προσήλωσή του στο δρόμο ανάπτυξης που εξυπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλίων, οι δεσμεύσεις του σε επίπεδο ΕΕ και η πορεία επιδείνωσης της κρίσης το επόμενο διάστημα δεν του επιτρέπουν καμιά ουσιαστική διαφοροποίηση στο επίπεδο της οικονομικής πολιτικής απ' τη ΝΔ.

Η ιστορική πορεία του τόσο σαν κυβέρνηση όσο και σαν δύναμη αξιωματικής αντιπολίτευσης αποδεικνύουν ότι προώθησε και στήριξε αταλάντευτα τις μεταρρυθμίσεις που υπηρετούν τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Το ΠΑΣΟΚ άνοιξε το δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων, της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας, της δημιουργίας των επαγγελματικών ασφαλιστικών ταμείων, της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις.

Είναι βέβαιο ότι ο Γ. Παπανδρέου θα επιχειρήσει στην ομιλία του στη ΔΕΘ να σκιαγραφήσει μια κάλπικη διαχωριστική γραμμή, να προτάξει ορισμένες δευτερεύουσες διαφορές μέτρων και προτεραιοτήτων, για να συσκοτίσει τη στρατηγική του σύμπλευση με τη ΝΔ, στην κατεύθυνση του ευρωμονοδρόμου. Θα διατηρήσει σκόπιμα την ασάφειά του για την εισοδηματική πολιτική, τους μισθούς, την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού, τις εργασιακές σχέσεις. Ομως οι εργαζόμενοι έχουν πείρα όχι μόνο απ' τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά και απ' τη στάση της ΠΑΣΚΕ στην ηγεσία της ΓΣΕΕ για όλα αυτά τα θέματα τα τελευταία χρόνια. Θυμούνται την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων πείνας και την υπόκλιση στην αναδιάρθρωση στην αγορά εργασίας την τελευταία τετραετία.

Θα επιχειρήσει επίσης να συσκοτίσει τη θέση του για νέα φορολογική ελάφρυνση του μεγάλου κεφαλαίου, με το τρικ της αύξησης τα φορολογίας των μετόχων των επιχειρήσεων. Ούτε λίγο ούτε πολύ το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι θα μαζεύει καταρχήν περισσότερα έσοδα απ' τους μετόχους των ομίλων και θα τους τα επιστρέφει στη συνέχεια σαν κρατική στήριξη για να επενδύσουν οι επιχειρήσεις τους.

Οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπεται να ξεγελαστούν αυτή τη φορά. Εχουν συσσωρευμένη αρκετή πείρα που αποδεικνύει ότι κερδοφορία των μονοπωλίων και φιλολαϊκή πολιτική δεν μπορούν να βαδίσουν παρέα.

Αφού όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί θα κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές, η καλύτερη άμυνα για τον εργαζόμενο είναι η αντεπίθεση.

Η λαϊκή αντεπίθεση μπορεί να ανακόψει τη νέα αφαίρεση δικαιωμάτων που σχεδιάζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και να προβάλει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης σε σύγκρουση με τα συμφέροντα και την εξουσία των μονοπωλίων. Μόνο η ισχυροποίηση του ΚΚΕ μπορεί να διαμορφώσει όρους και προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Γιατί, μόνο το ΚΚΕ έχει διαμορφώσει ξεκάθαρη στρατηγική για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών με την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο της οικονομικής δραστηριότητας. Γιατί μόνο το ΚΚΕ στοχεύει στην κατάργηση της κλοπής του παραγόμενου κοινωνικά πλούτου απ' το κεφάλαιο, στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Γιατί, μόνο το ΚΚΕ προβάλλει μαχητικά ριζοσπαστικούς στόχους πάλης, όπως η πλήρης σταθερή εργασία, η αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Υγεία και Παιδεία, η κατάργηση των αντιλαϊκών έμμεσων φόρων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, η αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου στον αντίποδα των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Γιατί, μόνο το ΚΚΕ βρίσκεται καθημερινά στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τα λαϊκά δικαιώματα απ' τις κινητοποιήσεις για την ανάκληση απολύσεων στον «Παπουτσάνη» και στην «Wind» μέχρι τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια.

Γιατί, μόνο το ΚΚΕ παλεύει ασταμάτητα για να οικοδομηθεί η πιο στέρεη λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Γιατί, μόνο το ΚΚΕ έχει πίσω του μια ηρωική ιστορία 90 χρόνων αταλάντευτης σύγκρουσης με την άρχουσα τάξη που αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για να το εμπιστευτεί ο λαός.

Γι' αυτό και ο εργαζόμενος πρέπει να προσέλθει στην κάλπη με όπλο την πείρα του και με το βλέμμα στην επόμενη μέρα μετά τις εκλογές. Να συμβάλει στο άνοιγμα του δύσκολου αλλά ελπιδοφόρου δρόμου της λαϊκής αντεπίθεσης. Να ψηφίσει, αλλά και να συστρατευθεί αγωνιστικά με το ΚΚΕ. Να πάρει επιτέλους την τύχη του στα χέρια του.

Αποστόλης Πλατανιάς

Από την προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος, το 2007

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, που πλασάρουν αυτό το κατασκεύασμα, είναι οι ίδιοι που αρνούνται στους εργαζόμενους όχι μόνο το σοσιαλισμό - κάτι το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό - αλλά και την ικανοποίηση των στοιχειωδών αιτημάτων και αναγκών τους, για τις οποίες δήθεν κόπτονται.

Απόδειξη αυτού είναι και η στάση τους στις τρεις προτάσεις νόμου, που το ΚΚΕ μόνο τους τελευταίους μήνες έφερε στη Βουλή. Με τις τρεις προτάσεις νόμου, που υπογράφονταν από σύσσωμη την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, το Κόμμα απαιτούσε συγκεκριμένα «Μέτρα για την προστασία των ανέργων», τη «Διασφάλιση των αποθεματικών των Ταμείων και τη διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων» και την «Προστασία του λαϊκού εισοδήματος, την κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης και στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και την κατάργηση των διοδίων».

Και τις τρεις προτάσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - παρά τις περικοκλάδες του - αλλά και ο ΛΑ.Ο.Σ., τις απέρριψαν, επιβεβαιώνοντας τη συνειδητή στράτευσή τους στην υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Εχει, όμως, σημασία να δούμε, τι ακριβώς απέρριψαν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, που σήμερα στο προεκλογικό μπαλκόνι δίνουν νέες υποσχέσεις. Απέρριψαν το αίτημα του ΚΚΕ:

• Να παρέχεται το επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις και περιορισμούς.
• Το ύψος του επιδόματος ανεργίας να καθοριστεί στο 80% του βασικού μισθού, ο οποίος πρέπει να είναι 1.400 ευρώ.
• Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος.
• Καθόλη τη διάρκεια της ανεργίας, οι άνεργοι και η οικογένειά τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Την ίδια αντιμετώπιση είχε και η πρόταση νόμου του Κόμματος για την Κοινωνική Ασφάλιση, με την οποία, μεταξύ άλλων, απαιτούσε:

• Το Δημόσιο να αποζημιώσει πλήρως τα ασφαλιστικά ταμεία για τις απώλειες που έχουν υποστεί από το 1951 μέχρι σήμερα.
• Να καταργηθεί κάθε διάταξη που επιτρέπει την τοποθέτηση των ασφαλιστικών ταμείων σε μετοχές ή άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Τα αποθεματικά να τοποθετούνται μόνο σε μη διαπραγματεύσιμους τίτλους του Δημοσίου με εγγυημένη απόδοση.
• Πλήρη σύνταξη με τη συμπλήρωση του 60ού έτους οι άνδρες και του 55ου οι γυναίκες. Για όσους εργάζονται στα ΒΑΕ τα όρια να είναι 55 και 50, αντίστοιχα. Πλήρη σύνταξη ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας με 30 έτη ασφάλισης ή 9.000 ένσημα και κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 μέρες ασφάλισης.
• Η κύρια σύνταξη να καθορίζεται στο 80% των τελευταίων πριν τη συνταξιοδότηση συνολικών μηνιαίων αποδοχών.

Kαι ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα κορυφωνόταν η καπιταλιστική κρίση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας έχυναν κροκοδείλια δάκρυα «περί αδυνάτων», όταν ήρθε στη Βουλή η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την «Προστασία του λαϊκού εισοδήματος» και πάλι ...τα έστριψαν αντεργατικά.

Ετσι, δεν αποδέχτηκαν:

• Την κατάργηση του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο πετρέλαιο αγροτικής κίνησης.
• Την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, και υγείας, στα οικιακά τιμολόγια της ηλεκτρικής ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, της ύδρευσης και της αποχέτευσης.
• Την κατάργηση των διοδίων σε όλους τους τύπους των διοδίων και σε όλες τις εθνικές οδούς.

Εχει, όμως, αξία να δούμε και την επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν τα κόμματα στη Βουλή, όταν συζητήθηκε η πρόταση νόμου. Ο αρμόδιος υφυπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ απέρριψε την πρόταση, γιατί, όπως είπε, η κυβέρνηση έχει διαφορετική προσέγγιση των θεμάτων της φορολογίας, αλλά και πως υπάρχει σχετική νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία η χώρα μας δεν μπορεί να παραβεί.

Ο εισηγητής του σημερινού «φιλολαϊκού» ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε και την κυβέρνηση, υποστηρίζοντας οτι η πρόταση νόμου είναι «μη ρεαλιστική και εφαρμόσιμη» και πως είναι πρόταση για «λαϊκιστική κατανάλωση χωρίς σχέδιο και επεξεργασία»! Πράγματι, για το ΠΑΣΟΚ είναι μη ρεαλιστικό να αλαφρώσει η λαϊκή εργατική οικογένεια από το άχθος του ΦΠΑ σε βασικά είδη κατανάλωσης και στις στοιχειώδες ανάγκες της. Αυτό δε χωράει στους σχεδιασμούς του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και αυτήν την άρνησή του το ΠΑΣΟΚ την καμουφλάρει με «σχέδια φορολογικής μεταρρύθμισης», που θα εξασφαλίζουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Απ' αυτό το πανηγύρι των εξετάσεων προς την πλουτοκρατία, δεν έλειψε ούτε ο ΛΑ.Ο.Σ., ο εκπρόσωπος του οποίου υποστήριξε ότι αυτή η πρόταση προϋποθέτει ένα άλλο κοινωνικοπολιτικό καθεστώς και πως αυτά δεν μπορεί να γίνουν σε ένα «καθεστώς ελεύθερης αγοράς». Αυτόν τον πόνο για την «ελεύθερη αγορά» δεν τον αποχωρίζονται ούτε αυτοί που κατά τ' άλλα συμπάσχουν για το πόπολο.

Και βέβαια, το ΚΚΕ δε δίνει τη μάχη για τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μόνο μέσα στη Βουλή. Πριν απ' όλα, δίνει αυτήν τη μάχη μέσα στους χώρους δουλειάς, στο εργοστάσιο, στις επιχειρήσεις, στο σχολείο. Δίνει τη μάχη μέσα στα συνδικάτα, για να πείσει τους εργαζόμενους, για το περιεχόμενο που πρέπει σήμερα να έχουν οι διεκδικήσεις τους και, κυρίως, ότι το όποιο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έρθει μόνο με τη δική τους πάλη. Με τους αγώνες τους σε ταξική κατεύθυνση.

Αυτή η πάλη του ΚΚΕ είναι ακόμα πιο αποτελεσματική για τους εργαζόμενους, ακόμα πιο επικίνδυνη για την πλουτοκρατία, γιατί ταυτόχρονα δείχνει στην εργατική τάξη το δρόμο, όχι μόνο για μια σχετική βελτίωση της θέσης της, αλλά την ολοκληρωτική και αμετάκλητη απαλλαγή τους απ' όλα τα βάσανα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτό είναι που δε συγχωρεί η άρχουσα τάξη στο ΚΚΕ. Αυτό είναι που φοβάται. Η πλουτοκρατία δε συγχωρεί στο ΚΚΕ όχι μόνο τη συνεπή του στάση και τους αγώνες του, π.χ., για την προστασία των ανέργων. Πολύ περισσότερο ανησυχεί, γι' αυτό, που και στην Αιτιολογική Εκθεση της σχετικής πρότασης σημείωνε το Κόμμα. Οτι, δηλαδή: «Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία, με ολόπλευρη στήριξη των παραγωγικών συνεταιρισμών των μικροπαραγωγών της πόλης και του χωριού στα πλαίσια ενός εθνικού σχεδίου με κριτήριο τα συμφέροντα της χώρας και των εργαζομένων».

Γιατί το ΚΚΕ παλεύει όχι μόνο για να αποσπάσουν κατακτήσεις οι εργαζόμενοι στο έδαφος της καπιταλιστικής πραγματικότητας, αλλά έχει πρόταση εξουσίας. Πρόταση εξουσίας, που βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της εξουσίας των μονοπωλίων. Πρόταση, που μπορεί να μπολιάσει τη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών. Πρόταση ρεαλιστική και εφαρμόσιμη. Αυτό είναι που δεν ανέχονται στο ΚΚΕ και απ' εδώ και οι συνεχείς και απηνείς επιθέσεις εναντίον του.

Στο πλαίσιο της απόφασης της διακομματικής επιτροπής για την προβολή των κομμάτων ενόψει των βουλευτικών εκλογών, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα παραχωρήσει τη διακαναλική συνέντευξη Τύπου, την Πέμπτη 1η Οκτώβρη στις 12.30 το μεσημέρι. Η συνέντευξη θα δοθεί στο Ζάππειο Μέγαρο.

Στόχος των εναλλασσόμενων στην κυβέρνηση κομμάτων και των πολιτικών που εφαρμόζονται στην ΕΕ και στη χώρα μας, είναι πάντα και αποκλειστικά η εξασφάλιση της όλο και μεγαλύτερης κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των πολυεθνικών. Στόχος που πετυχαίνεται με μέτρα και ρυθμίσεις που κινούνται προς δύο αντιτιθέμενες κατευθύνσεις: Η μία είναι η προσπάθεια σταδιακής, αλλά συνεχούς μείωσης των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η δεύτερη είναι η ολόπλευρη στήριξη των επιχειρήσεων, μέσα από κίνητρα, φοροαπαλλαγές, αναθέσεις του Δημοσίου κ.ά. Επιδιώκοντας ταχύτητα στις προσαρμογές που έχει το κεφάλαιο, στις σημερινές συνθήκες εξέλιξης του συστήματος, οι αποφάσεις - είτε είναι της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ - παίρνονται ταυτόχρονα και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Παράδειγμα πρώτο: Επί ΠΑΣΟΚ, το 1998 που είχαμε τις αναθέσεις των λεγόμενων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων υποδομής, που σηματοδότησαν την απαρχή για νέο κύκλο κερδοφορίας του κεφαλαίου, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «προσέφερε» ακόμα στο κεφάλαιο το νόμο 2639, για τη μερική απασχόληση, τη μερική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης), τη δυνατότητα εκ περιτροπής απασχόλησης ανάλογα με τις δουλειές των επιχειρήσεων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι από την επόμενη κιόλας χρονιά είχαμε διπλασιασμό των επιχειρηματικών κερδών.

Στην κατεύθυνση της λήψης μέτρων που απευθείας θίγουν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, είναι αναμφίβολα η εισοδηματική πολιτική και η συνεχής υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Είναι οι συλλογικές συμβάσεις των 77 λεπτών. Η συνεχής αύξηση των έμμεσων φόρων που πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Η αφόρητη επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, με την αλματώδη επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Η διευρυνόμενη ανεργία. Οι χιλιάδες απολύσεις και η υποαπασχόληση. Η μείωση των συντάξεων και η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Είναι η συστηματική μεταφορά του κόστους για Παιδεία και Υγεία στα λαϊκά νοικοκυριά κλπ.

Εξίσου αντιδραστικά - αντιλαϊκά είναι και τα μέτρα που αποβλέπουν στην οικονομική - και όχι μόνον - ενίσχυση των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Εδώ συμπεριλαμβάνονται τα διάφορα χρηματοοικονομικά κίνητρα που δίνονται με τη μορφή των επιδοτήσεων, εδώ λιμνάζουν τα δεκάδες δισεκατομμύρια από το ΕΣΠΑ, τα διάφορα επιχειρηματικά προγράμματα της ΕΕ και των ντόπιων κυβερνήσεων, οι λεγόμενες «Συμπράξεις» των ΣΔΙΤ, οι παραχωρήσεις έργων και υποδομών. Εδώ έχουμε τις ποικιλόμορφες φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο. Τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης του κεφαλαίου, που από 45%, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το έχουν μειώσει στο 25%, με στόχο το 20% για τα επόμενα χρόνια. Εκεί όμως που μένει κανείς άφωνος, είναι η παρακολούθηση της εξέλιξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τόσο σε ό,τι αφορά το ρυθμό της, όσο και το μέγεθός της.

Ο πίνακας που παρουσιάζει τα κέρδη των μεγάλων και πολύ μεγάλων εταιρειών επιχειρήσεων, όπως παρουσιάζονται από τις ετήσιες εκθέσεις του ICAP, είναι παραπάνω από αποκαλυπτικός. Ο «Ρ», πέρα από την ολοκληρωμένη σειρά 1998-2007, δημοσιεύει αποσπασματικά και τα αντίστοιχα στοιχεία του 1990 και του 1995, προκειμένου να φανεί καλύτερα η εξέλιξη τόσο της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όσο και η σχέση κερδών με το ΑΕΠ της χώρας. Βέβαια, καλό είναι να μη διαφεύγει της προσοχής ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων δεν είναι δυνατόν να κινούνται συνεχώς ανοδικά, χωρίς να μεσολαβούν χρονιές που είτε θα υστερούν, είτε δε θα υπάρχουν καθόλου. Για παράδειγμα, αν κάποια επιχείρηση εξαγοράσει κάποια άλλη, το πιο λογικό είναι για ορισμένες επόμενες χρήσεις να παρουσιάσει μείωση κερδών ή και να εμφανίσει ζημιές. Αλλωστε, τα εμφανιζόμενα ως κέρδη στους διάφορους κλάδους της οικονομίας, στην πραγματικότητα, αποτελούν τη διαφορά ανάμεσα στα αποτελέσματα των κερδοφόρων επιχειρήσεων και των ζημιογόνων. Οπως προκύπτει από τον πίνακα:

• Τα υπερκέρδη του κεφαλαίου σταθεροποιούνται σε όλο και υψηλότερα επίπεδα. Από μισό δισεκατομμύριο το 1990 και 2,8 δισ. το 1995, σταθεροποιούνται ήδη σε επίπεδα πάνω από τα 10 δισ. το χρόνο.
• Τα επιχειρηματικά κέρδη ήταν της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ το 1990, αλλά οι πολιτικές των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της προσαρμογής στις κατευθύνσεις της ΕΕ, που εφάρμοσαν εναλλάξ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οδήγησαν το σχετικό ποσοστό στο 5,1% το 2004 και ήδη βρέθηκε στο 7,9% το 2007.
• Το 1997, χρονιά πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, οι επιχειρήσεις είχαν σημειώσει ρεκόρ όλων των εποχών με καθαρά κέρδη 16,4 δισ. ευρώ.

Εχοντας υπόψη τα 16 αυτά δισεκατομμύρια, κέρδη μίας και μόνο χρονιάς, μπορεί κανείς να αντιληφθεί την πρόκληση των κυβερνώντων, που, για να προωθήσουν τις νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, επικαλούνται τα ελλείμματα του Δημοσίου, που έχουν υπερβεί το ...κανονικό κατά 4 ή 5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αναλυτικά στοιχεία για την πορεία των επιχειρηματικών κερδών υπάρχουν μόνο μέχρι το 2007. Για το 2008, υπάρχουν στοιχεία που αφορούν τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις. Παρά το γεγονός ότι η κρίση έχει ήδη ξεσπάσει, ακόμα και πέρσι το γενικό αποτέλεσμα για τις εισηγμένες επιχειρήσεις ήταν θετικό με καθαρά κέρδη, και αφού είχαν πληρωθεί οι φόροι, της τάξης των 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλλά και φέτος, χρονιά που υποτίθεται πως βρισκόμαστε στη δίνη της κρίσης, τα κέρδη εξαμήνου των εισηγμένων εταιρειών έχουν ήδη διαμορφωθεί στα 3 δισ. ευρώ.

Ακόμα πιο προκλητικά φαίνονται τα κέρδη, αν συνυπολογίσουμε το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, όπως αυτός προκύπτει από τα εμφανιζόμενα κέρδη ανά εργαζόμενο. Στο σύνολο της οικονομίας, τα κέρδη ανά εργαζόμενο ήταν:

• 2005: Καθαρά κέρδη 7.000 ευρώ ανά εργαζόμενο.
• 2006: Καθαρά κέρδη 10.000 ευρώ ανά εργαζόμενο.
• 2007: Καθαρά κέρδη 12.000 ευρώ ανά εργαζόμενο.

Τα αντίστοιχα στοιχεία για τη βιομηχανία έχουν ως εξής:

• Το 1996, χρονιά που ξεκινούσε το ...εκσυχρονιστικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, τα καθαρά κέρδη ανά εργαζόμενο ήταν 4.451 ευρώ.
• 2000: Καθαρά κέρδη 8.783 ευρώ ανά εργαζόμενο.
• 2003: Καθαρά κέρδη 8.467 ευρώ ανά εργαζόμενο.
• 2005: Την προηγούμενη χρονιά αναλαμβάνει η ΝΔ και τα καθαρά κέρδη ανά εργαζόμενο διαμορφώνονται ήδη στα 9.000 ευρώ.
• 2007: Καθαρά κέρδη 12.000 ευρώ ανά εργαζόμενο.

Εκεί, βέβαια, που οι αντίστοιχοι αριθμοί ξεφεύγουν από κάθε φαντασία είναι οι τράπεζες, όπου, μετά από συνεχείς αυξήσεις των κερδών ανά εργαζόμενο και από 26.000 περίπου ευρώ που ήταν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, το 2007 εκτοξεύθηκαν ήδη στα 67.000 ευρώ!!!

Τα στοιχεία για τα επιχειρηματικά κέρδη και την εξέλιξη των μισθών μαρτυρούν από μόνα τους το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι στοιχεία που δείχνουν ανάγλυφα και αποκαλύπτουν ένα μέρος της υπεραξίας που κλέβουν οι επιχειρηματίες - κεφαλαιοκράτες από τους εργαζόμενους. Μόνο που ανάμεσα στο κέρδος του επιχειρηματία και το μεροκάματο - μισθό του εργαζόμενου, υπάρχει μια τεράστια ποιοτική διαφορά, ως προς το ρόλο που παίζουν τα μεγέθη αυτά.

Ο μισθός, ως το αποκλειστικό εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, προορίζεται να καλύψει το απόλυτο σύνολο των αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Με αυτόν το μισθό θα γίνουν και τα ψώνια, θα ντυθούν και θα ποδεθούν τα μέλη της οικογένειας, θα καλυφθούν οι ανάγκες για σχολεία και γιατρούς, θα αγοράσουμε τα έπιπλα και τις συσκευές στο σπίτι, θα αποκτήσουμε αυτοκίνητο. Με αυτόν το μισθό θα βγούμε σε κάνα ταβερνάκι ή θα πάμε αλλού να διασκεδάσουμε, θα πάμε διακοπές, θα κάνουμε στο τέλος και το κομμάτι μας. Με αυτόν το μισθό - και όσο αυτός φτάνει - θα κάνουμε και θα πληρώσουμε τα πάντα.

Στην άλλη όχθη όμως του ποταμού, εκεί που απλώνουν την (παρασιτική) αρίδα τους οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά. Εκεί, η υπεραξία που καρπώνονται από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αυτό που στην καθημερινότητα εμφανίζεται ως κέρδος, είναι το περίσσευμα. Είναι αυτό που μένει στην τσέπη του καπιταλιστή, αφού αφαιρεθούν όλα τα έξοδα της επιχείρησης. Είναι στην πραγματικότητα το κάτι παραπάνω, αφού οι ίδιοι έχουν καλύψει ήδη όλες τις δαπάνες που απαιτούνται για την πολυτελή - και πολλές φορές ξεδιάντροπη - διαβίωσή τους. Η συντήρηση του σπιτιού και τα καθημερινά ψώνια πάνε στον κωδικό «λειτουργικά έξοδα επιχείρησης» και τα δαπανούν, φυσικά, πριν υπολογιστούν τα κέρδη. Οι πολυτελείς κουρσάρες και τα τζιπ - τύπου τανκ, με τα οποία κυκλοφορούν, αποκτώνται από το κονδύλι «μεταφορικά μέσα». Το προσωπικό που χρησιμοποιούν, οι οδηγοί και οι μπράβοι που τους ακολουθούν, το βοηθητικό προσωπικό που διατηρεί το σπίτι και το νοικοκυριό (υπηρέτες, τους λένε οι ίδιοι) αυτοί εμφανίζονται ως εργαζόμενοι της επιχείρησης ή ως απασχολούμενοι σε κάποια θυγατρική που πάει από το κακό στο χειρότερο. Τα καθημερινά τους προσωπικά έξοδα, που μπορεί να ξεπερνούν και το βασικό μισθό ενός εργαζόμενου, πληρώνονται από το κονδύλι «αμοιβές μελών διοίκησης». Οι γκαρνταρόμπες τους και τα ρούχα των εκατομμυρίων που φοράνε για να κάνουν ένα πέρασμα από τις οθόνες ή να βρεθούν σε κάποια δεξίωση, πάνε στα «έξοδα παράστασης». Τα ταξιδάκια που κάνουν στο εξωτερικό ή οι πολυδάπανες κρουαζιέρες εμφανίζονται ως «έξοδα διαφήμισης και προβολής». Με κάποιους αντίστοιχους τρόπους καλύπτονται οι δαπάνες για τα σχολειά των γόνων τους, τα ταξίδια στο εξωτερικό, τα περιβόητα πάρτι στις γκλαμουροπεριοχές και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους. Οι ίδιοι κρατάνε κάνα δεκάρικο ή εικοσάρικο στην τσέπη για να το δώσουν χαρτζιλίκι σε κάποιο ανιψάκι ή βαφτιστήρι της οικογένειας. Κι αφού όλα αυτά καταναλωθούν και ξοδευτούν, τότε εμφανίζονται και τα ...κέρδη της επιχείρησης.

Κανονικά, όπως δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία για την παραγωγική - οικονομική δραστηριότητα, η κοινωνία μας είναι σε θέση και θα μπορούσε να ενεργοποιήσει όλα τα μέσα και τις εφεδρείες που διαθέτει, προκειμένου, στη βάση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, να καταφέρει να ικανοποιεί τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες του λαού.

Ολα τα υπόλοιπα, η «επιχειρηματικότητα», η «ανταγωνιστικότητα» ή τα «ελλείμματα» είναι κατασκευάσματα της οικονομικής ολιγαρχίας και των ιδεολογικών επιτελείων της, που θέλουν να διατηρούν το δικαίωμα της άρχουσας τάξης να παρακρατά για λογαριασμό της, να κλέβει ουσιαστικά τον παραγόμενο πλούτο.

Τα κοιτάσματα είναι δικά τους, τα μέσα παραγωγής το ίδιο. Οι υποδομές, οι δρόμοι, τα εργοστάσια, το εμπόριο, όλα τούς ανήκουν. Ετσι τα 'χουν κανονίσει με τις κυβερνήσεις - υπηρέτες τους που νομοθετούν, έτσι έχει γίνει. Ας προσπαθήσουν, όμως, έστω και μία στιγμή να θέσουν σε λειτουργία αυτά τα... «δικά τους», χωρίς τον εργαζόμενο. Δε θα καταφέρουν τίποτα απολύτως. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι δεν τους έχουν καμιά απολύτως ανάγκη για να δουλέψει το ορυχείο, να λειτουργήσει το εργοστάσιο, να κινηθούν τα μέσα μεταφοράς, να πάνε τα εμπορεύματα στους πάγκους. Ισα ίσα, μάλιστα. Ο κοινός νους σκέφτεται και η ιστορική πείρα αποδεικνύει ότι ο εργαζόμενος, απαλλαγμένος από την άμεση καταπίεση - εκμετάλλευση και απελευθερωμένος από το άγχος και την καθημερινή ανασφάλεια της καπιταλιστικής κοινωνίας, μπορεί και αναπτύσσει πολύ πιο αποτελεσματικά - παραγωγικά τις ικανότητες και επιδεξιότητές του.

Ολα αυτά είναι ζητήματα που δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής, μπροστά στην κάλπη του επόμενου μήνα. Το αντίθετο. Αν θέλουμε να μπει κάποια στιγμή φραγμός στην πολιτική λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου από μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, αν θέλουμε να φράξουμε το δρόμο στις πολιτικές που σχεδιάζουν νέες επιθέσεις σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, τότε ένα είναι βέβαιο: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πρέπει στις εκλογές να τιμωρηθούν όσο γίνεται περισσότερο και, παράλληλα, να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ. Το μόνο κόμμα που μπορεί να σταθεί δίπλα και να πορευτεί μαζί με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα στις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Μέρες που είναι προεκλογικές, σπρωγμένες απ' την αδυναμία της άρχουσας τάξης να κερδίζει τον άμπακο χωρίς να κομπάζει ότι μας πετάει απ' το παράθυρο ενώ καμώνεται ότι μας μαθαίνει να πετάμε...

Δεν είναι ώρα για φιλολογικές προσεγγίσεις όμως της σκληρής πραγματικότητας. Σ' αυτό το εκβιαστικό, σχεδόν χυδαίο κοντσέρτο ήπιων τόνων και υψηλών απειλών για το αύριο, σ' αυτό το ρεσιτάλ εμπαιγμού του δικομματισμού η απάντηση είναι, πρέπει να είναι το ίδιο σκληρή. Οι τρομοκράτες πρέπει να φοβηθούν. Και όλοι ξέρουμε, φίλοι κι εχθροί πως ο φόβος τους τρία γράμματα έχει, ΚΚΕ. Μνημόνια, οδηγίες, μέτρα, ιστορίες - φωτορομάντζα με τους κόκκινους να φαντάζουν σα μια διαρκής «αλ Κάιντα» χωρίς τις φιοριτούρες και τα περιτυλίγματα, μήτε καν τις βόμβες και τα απονενοημένα βήματα της υπαρκτής ανύπαρκτης. Ο μηχανισμός έχει στηθεί προ πολλού και τώρα προεκλογικά λαδώνεται ύπουλα. Στόχος να μην αποδειχθεί το ΚΚΕ τόσο δυνατό όσο η πολιτική ισχύς της τάξης που εκπροσωπεί.

Μας κοροϊδεύουν! Κατεβάζουν τα αντιλαϊκά τους προγράμματα με όρους X-Factor και ποιος θα περάσει ως υπάκουη προσωπικότητα τις... δοκιμασίες ενός ιδιότυπου «παιχνιδιού». Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να μας πείσει ότι ο αρχηγός του, λευκός Ομπάμα με βοστονέζικο πουκάμισο και μάνα πονεμένη κι υπομονετική Αμερικάνα, είναι πια πλυμένος. Καθαρός και σταθερά ενάντιος σ' όσους πράσινους ράβουν κοστούμια. Ο νεοδημοκράτης απαντάει ότι θα τα δώσει όλα, όχι σε μας, στους δικούς του, σα να βγήκε πρώτη φορά σε πανηγύρι κι άκουσε κλαρίνα και ξύπνησε μέσα του αυτός που δεν ήξερε ότι εν τέλει ήταν. Μονομάχοι σε μια ιδιότυπη λέσχη που την αδειοδοτεί εναλλάξ και συνεπέστατα το εκλογικό σώμα απ' τη μεταπολίτευση και δώθε.

Σ' αυτή τη χαρτοπαικτική λέσχη 35 χρόνια τώρα, εδώ παπάς εκεί παπάς, πάντα αυτοδύναμος ο πάπας που τζογάρει στο τραπέζι υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πρόνοια, εργασία, περιβάλλον, σύνορα, ιστορία, μασουλώντας αγώνες και θυσίες, συκοφαντώντας όσους δεν παίζουν αλλά και δεν παίζονται στα ζάρια της πλουτοκρατίας.

Στο δικό μας σπίτι παίζουνε. Με τα δικά μας λεφτά. Ας μη μας πούνε και τη μοίρα μας πριν μιλήσουμε. Μπορεί να μη φανεί πόσοι είμαστε, αλλά να καταδειχτεί πόσοι μπορούμε να γίνουμε. Στον εξώστη των εκλογών τους, ένα δυνατό σφύριγμα, σα σφαλιάρα της κάλπης και το ρεσιτάλ εμπαιγμού θα πάει περίπατο. Game over. Παιχνίδι τέλος.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα θα δώσει συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA» και στους δημοσιογράφους Δημήτρη Καμπουράκη και Γιώργο Οικονομέα αύριο, Δευτέρα 14 Σεπτέμβρη, στις 8 π.μ. Επίσης, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα συζητήσει για τις εκλογές στη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού ALTER με τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου.

Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα τις επόμενες μέρες έχει ως εξής:

• Στις 11.30 π.μ., θα πραγματοποιήσει περιοδεία στα Καραγιαννέικα (συνάντηση στην πλατεία Ορίων). Θα ακολουθήσει συζήτηση στο καφενείο «ΛΕΣΒΙΟΣ» (Βαρδουσίων 3, Γαλάτσι).
• Στις 7.45 μ.μ., θα πραγματοποιήσει περιοδεία στο Παγκράτι (εκκίνηση Υμηττού και Ιφικράτους).
• Στις 8 μ.μ., θα συζητήσει με κατοίκους στο Παγκράτι στην πλατεία Μεσολογγίου.

• Στις 11 π.μ.,θα πραγματοποιήσει περιοδεία στο εργοστάσιο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας και θα συνομιλήσει με εργαζόμενους (Λ. Κηφισού 102 - Αιγάλεω).

• Στις 11 π.μ., θα μιλήσει σε συγκέντρωση ναυτεργατών στην αίθουσα της ΠΕΜΕΝ (Μπουμπουλίνας 21, 1^ος όροφος).
• Στις 7.30 μ.μ., θα μιλήσει σε συγκέντρωση γυναικών, στον πολυχώρο «Απόλλων» (Ερμουπόλεως και Πηλίου 1, Πειραιώς - απέναντι από την «Ελαΐς»).

Motion Team

Τα πράγματα θα οξυνθούν και θα περιπλακούν. Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τώρα, με την ψήφο τους στο ΚΚΕ και, παράλληλα, με τη μαχητική συμμετοχή τους στην αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη

Οι παράλληλοι βίοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ την τελευταία 20ετία έχουν να επιδείξουν πολλά κεφάλαια, με κοινό παρονομαστή την εξυπηρέτηση της όλο και πιο βαθιάς εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, με την προσδοκία για μια καλύτερη θέση για την άρχουσα τάξη στο νέο ιμπεριαλιστικό καταμερισμό.

Η παράθεση που ακολουθεί παρακάτω αυτών των κεφαλαίων είναι αποκαλυπτική της συμπόρευσης και της ταύτισης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τις στρατηγικές επιλογές του ιμπεριαλισμού:

-- Η διαδικασία αυτή έχει μπει σε μια ρότα από το 1980, που την ακολουθούν με συνέπεια οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ξεκίνησε με την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ τον Οκτώβρη του 1980, επί κυβέρνησης Γ. Ράλλη, χωρίς να οριστούν όρια ευθύνης στο Αιγαίο, δηλαδή χωρίς αναγνωρισμένα, για το ΝΑΤΟ, σύνορα στο Αιγαίο. Την εκκρεμότητα διατήρησαν οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου μετά το 1981 και στη δεκαετία του 1990, τόσο η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, όσο και η μετά το 1993 κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, που αποδέχθηκαν τις αλλαγές στο δόγμα και στη δομή του ΝΑΤΟ, που οδήγησαν στην κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης.

-- Με το Ελσίνκι, Δεκέμβρης 1999, άνοιγε, παράλληλα με την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, και το δρόμο για εφ' όλης της ύλης διάλογο και όχι μόνο για την υφαλοκρηπίδα. Μια διαπραγμάτευση αποκλειστικά επί των τουρκικών διεκδικήσεων. Μια τέτοια «εφ' όλης της ύλης» διαπραγμάτευση είχε προαναγγείλει η Συμφωνία της Μαδρίτης, τον Ιούλη του 1997, όπου η κυβέρνηση Κ. Σημίτη αποδέχθηκε μετά την κρίση των Ιμίων (Γενάρης 1996), που συνδέθηκε με την τουρκική θεωρία περί «γκρίζων ζωνών», την ύπαρξη στο Αιγαίο «ζωτικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων» της Τουρκίας. Ακολούθησε η «βήμα προς βήμα» προσέγγιση με την Τουρκία της κυβέρνησης Σημίτη, που η σημερινή κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή ονομάζει «πολιτική σταδιακής εξομάλυνσης».

-- Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη μετά το 1996 και του Κ. Καραμανλή μετά το 2004, έκλεισαν την εκκρεμότητα που υπήρχε και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Αποδέχθηκαν την υπαγωγή του εναέριου χώρου του Αιγαίου στο αεροπορικό στρατηγείο της Σμύρνης, που έχει Αμερικανό διοικητή και Τούρκο υποδιοικητή, χωρίς βέβαια να υπάρχουν εθνικά όρια στο Αιγαίο, αφού αυτά είχαν προ πολλού καταργηθεί.

-- Η πρόσφατη, Mάης 2009, συμφωνία για παράλληλη κατάργηση των δύο ΝΑΤΟικών κέντρων αεροπορικών επιχειρήσεων (6ο και 7ο CAOC) σε Εσκί Σεχίρ και Λάρισα και συγχώνευσή τους σε ένα νέο, στο CAOC-4 στη Λάρισα, που υπάγεται στη Σμύρνη με εναλλασσόμενους στη θέση του διοικητή Ελληνα και Τούρκο αξιωματικό, σηματοδοτούν τη συνδιαχείριση του Αιγαίου υπό ΝΑΤΟική «ομπρέλα».

-- Για την ολοκλήρωση αυτού του κύκλου των ΝΑΤΟικών ρυθμίσεων, έμενε προς τακτοποίηση το θέμα της διασύνδεσης μέσω Σμύρνης των ραντάρ ελέγχου των εναέριων χώρων Ελλάδας και Τουρκίας, πράγμα που ήταν και το αντικείμενο των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων που έγιναν στις 21 Ιούλη 2009 στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Σμύρνης και παραμένουν ανοιχτές.

Η συνειδητή ένταξη της Ελλάδας στο δόγμα του ΝΑΤΟ, στο δόγμα της στρατηγικής συμμαχίας με τις ΗΠΑ, στο ιμπεριαλιστικό δόγμα της ΕΕ, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι επικίνδυνη για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, για τα κυριαρχικά δικαιώματα που εκχωρούνται στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αφού συνδέεται με την ακόρεστη αρπακτικότητα του κεφαλαίου, που φτάνει έως τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να γιατί μένει έξω από το περιεχόμενο της εκλογικής μάχης αυτό το κρίσιμο ζήτημα.

Το ΚΚΕ είναι εναντίον της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς και η θέση του αυτή για μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι απολύτως συνυφασμένη με τη διεθνή συνεργασία και συστράτευση, εναντίον, όμως, του ιμπεριαλισμού.

Το πρόβλημα της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και της συμμετοχής στο ιμπεριαλιστικό δόγμα έχει και την εξής πλευρά που την είχε πάντα, αλλά τώρα είναι πιο οξυμένη. Οτι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες είναι οξύτατοι. Και στο εσωτερικό της ΕΕ, και εκτός.

Το να λέει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ότι «μέσω της ΕΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου θα λύσουμε τα προβλήματα» δεν ισχύει. Η Τουρκία κάνει παραβιάσεις και θα κάνει περισσότερες, όσο περισσότερο προωθείται η στρατηγική της συμμαχία με τις ΗΠΑ και όσο βλέπει ότι τη διεκδικεί ως πρώτο σύμμαχο η Ρωσία. Και, επομένως, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί τής δίνουν πόντους, πέρα από τους εσωτερικούς παράγοντες ή τους ίδιους παράγοντες που αφορούν την κυρίαρχη τάξη στην Τουρκία. Και στην περίπτωση αυτή, οι ιμπεριαλιστές διαλέγουν ένα σύμμαχο ανάμεσα στους συμμάχους. Τα πράγματα θα οξυνθούν και θα περιπλακούν. Με το νερό, το φυσικό αέριο, τους αγωγούς, κλπ. Και δεν ξέρουμε σε τι κινδύνους μπορούμε να μπούμε.

Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τώρα, με την ψήφο τους στο ΚΚΕ και, παράλληλα, με τη μαχητική συμμετοχή τους στην αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα παραπάνω περιγράφονται με σαφήνεια και στο σχετικό πρόγραμμα που πρωτοπαρουσίασε το ΠΑΣΟΚ στις 5 Μάρτη 2009: «Το Δημόσιο θα σχεδιάζει, θα χρηματοδοτεί, θα δίνει την κατεύθυνση, την αρχική ώθηση και τα κίνητρα, για να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές και στη συνέχεια τη σκυτάλη θα παίρνει ο ιδιωτικός τομέας»!!(...)Θα υπάρξουν επενδύσεις σε τομείς από τις κατασκευές μέχρι τις μεταφορές, τον τουρισμό, τα γεωργικά μας προϊόντα, την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό (...) στις μεγάλες αυτές επενδύσεις θα υπάρξουν κέρδη. Κέρδη για επιχειρήσεις»! Με άλλα λόγια, ο πυρήνας της στρατηγικής ΠΑΣΟΚ δεν είναι άλλος από την προώθηση των αναγκαίων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, βάσει της στρατηγικής της Λισαβόνας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Στο κεφάλαιο «Πράσινη Ανάπτυξη - οι προτάσεις μας» το ΠΑΣΟΚ προτείνει:

-- «Υποστήριξη της πράσινης επιχειρηματικότητας που θα βασιστεί σε ένα πλέγμα μέτρων και ρυθμίσεων για την έναρξη και ανάπτυξη της επιχείρησης». Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται προς το μεγάλο κεφάλαιο για την «παροχή νέων οικονομικών κινήτρων», «αξιοποίηση των ΕΣΠΑ» (κοινοτικών επιδοτήσεων ήδη η ΝΔ έχει δώσει πάνω από 5,5 δισ. ευρώ), «φοροαπαλλαγών», «τραπεζικών δανείων με εγγυητή το Δημόσιο» και σημειώνει ότι θα χρησιμοποιήσει για εργαλεία: «Τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος συμπεριλαμβανομένων και των επιδοτήσεων». Ζεστό χρήμα θα λάβουν όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα επενδύσουν «στους τομείς των κατασκευών, των μεταφορών, του τουρισμού, των γεωργικών μας προϊόντων, την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό».

-- Την «πλήρη απελευθέρωση των τομέων της ενέργειας» με «τη θέσπιση κινήτρων για επενδύσεις σε ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) με παροχή στοχευμένων κινήτρων σε δραστηριότητες εξοικονόμησης ενέργειας (αιολική), μετατροπής κτιρίων σε βιοκλιματικά». Ουσιαστικά προτείνει την ακόμα μεγαλύτερη επιτάχυνση της παράδοσης των τομέων της ενέργειας στους ιδιώτες. Μάλιστα ξεκαθαρίζει ότι το κράτος θα «εγγυηθεί τιμή που δεν θα είναι κατώτερη της εκάστοτε «οριακής τιμής συστήματος», εξασφαλίζοντας σίγουρα κέρδη στους επιχειρηματίες, με τον κρατικό μηχανισμό να αποτελεί τον πιο σίγουρο «πελάτη» αφού: «Θα υπάρξει συστηματική στροφή του δημόσιου τομέα στις πράσινες προμήθειες»!

-- Την εκπόνηση ενός «ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης των τελευταίων ελευθέρων χώρων της Αθήνας (Ελληνικό, Φάληρο, Γουδί, Ελαιώνας)», τα οποία βάσει του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους ιδιώτες μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) θα παραδοθούν για εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο.

-- «Αξιοποίηση των υποδομών των Ολυμπιακών Αγώνων (...) μέσα από πρόγραμμα συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με ιδιωτική συμμετοχή (...) αλλά και πρόγραμμα επιδοτήσεων που θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ». Και τα Ολυμπιακά έργα λοιπόν στους ιδιώτες, ακολουθώντας το δρόμο που έχουν ανοίξει ήδη οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με το (Ν. 3105/2003) που δημιούργησε την «Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα», η οποία προχώρησε στην παραχώρηση των πλαζ στους ιδιώτες!

-- «Την ενεργή διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και δασών που αναμένεται να προσελκύσει πόρους και εισοδήματα, από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, από ερευνητικά προγράμματα, από επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς που θα συνδέονται με το πάρκο ή το τοπικό παραγωγικό σύστημα»!! Και τα δάση βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου, όπως εξάλλου είχε δηλώσει ο υπεύθυνος του τομέα Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ Σπ. Κουβέλης (26/08/2009): «Το να υπάρξουν επιχειρηματικές δραστηριότητες ήπιας αναψυχής και άθλησης και λοιπά (σ.σ. ευλόγως αποφεύγει να αποσαφηνίσει), οι οποίες φέρνουν τον κόσμο στο δάσος και αυτό αποτελεί τον καλύτερο τρόπο προστασίας, είναι προφανώς μια πολιτική που εντάσσεται μέσα στην πολιτική μας για την Πράσινη Ανάπτυξη»...

Την «πράσινη ανάπτυξη» θα την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο μέσα από τις παχυλές επιδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό που θα καρπώνεται το μεγάλο κεφάλαιο αλλά και από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την επιβολή φόρων στο ηλεκτρικό και το νερό!! Το ΠΑΣΟΚ επίσης προτείνει την επιβολή τέλους σκουπιδιών (!) και δεσμεύεται ότι το κράτος (δηλαδή οι φορολογούμενοι) θα «αγοράζουν τους ρύπους» των επιχειρήσεων που μολύνουν!

Η προαναγγελία της νέας «πράσινης» φοροεπιδρομής, φέρει τον τίτλο «αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος με στόχο την αποτύπωση του πλήρους κόστους στις τιμές όλων των προϊόντων», οι στόχοι της είναι καλά ...καλυμμένοι μέσα στις σελίδες του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και πλάσαρεται με... «περιβαλλοντική ευαισθησία». Οι «πράσινοι φόροι» φέρουν τους τίτλους «ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού κόστους στις τιμές των αγαθών» και «κατανομή φορολογικών βαρών με συνυπολογισμό περιβαλλοντικού κόστους»... Συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ προτείνει:

-- «Ανάκτηση του κόστους του νερού, συμπεριλαμβανομένου και του περιβαλλοντικού κόστους»(σελ. 45). Η συγκεκριμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ αποτελεί την εφαρμογή της κοινοτική οδηγίας 2000/60 Ε, που ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με το νόμο 2199/2003 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, βάσει του οποίου το νερό είναι «κοινωνικό και οικονομικό αγαθό» και άρα έχει οικονομική αξία. Επομένως το νερό θα πρέπει να τιμολογείται ως εμπόρευμα με βάση την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει» ή «ο χρήστης πληρώνει», όχι μόνο για το κόστος της χρησιμοποίησής του αλλά και για το κόστος ανάκτησής του.

• Με άλλα λόγια το τιμολόγιο του νερού για οικιακή κατανάλωση θα αυξηθεί σε όλη τη χώρα. Τα λαϊκά νοικοκυριά θα πληρώσουν νέο αυξημένο χαράτσι για το νερό που πίνουν με πρόσχημα τη λειψυδρία και τις κλιματικές αλλαγές ή όπως ισχυρίζεται το ΠΑΣΟΚ με στόχο την... «προστασία και τη βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος»!
• Διπλό θα είναι το χαράτσι για τη μικρομεσαία αγροτιά η οποία θα πληρώνει ένα φόρο για το νερό που αρδεύει «κόστος του νερού άρδευσης» και ένα φόρο γιατί τη ...ζημιά που προκαλεί στο περιβάλλον από την κατανάλωσή του! Με απλά λόγια, πρόκειται για τα περίφημα υδρόμετρα που θα τοποθετηθούν στα χωράφια και με βάση αυτά οι αγρότες θα πληρώνουν πανάκριβα για να ποτίζουν τις καλλιέργειές τους.

-- «Η υιοθέτηση "εργαλείων" (οικονομικών, περιλαμβανομένης και της τιμολόγησης και τελών, διαχειριστικών κλπ) που θα διευκολύνουν την εκτροπή των αποβλήτων από τους ΧΥΤΑ (Χώροι Υποδοχής Ταφής Απορριμάτων)»(σελ. 50). Τα λαϊκά νοικοκυριά λοιπόν θα πληρώσουν νέα τέλη, φόρους δηλαδή πάνω ήδη σ' αυτούς που πληρώνουν ώστε να καταλήγουν τα απορρίμματα σε άλλους χώρους.

-- «Πραγματική τιμολόγηση της ενέργειας. Η τιμή της ενέργειας να αντανακλά το πραγματικό κόστος - όχι μόνο την εξόρυξη, την παραγωγή και τη διακίνηση, αλλά και την επίπτωση της παραγωγής της ενέργειας στο περιβάλλον, την υγεία και τη γεωπολιτική παράμετρο»(σελ. 59). Πρόκειται για φόρο που κινείται στη λογική της φορολόγησης του νερού, με το λαό να καλείται να πληρώσει ακριβότερα τις μονάδες κατανάλωσης, στο ...όνομα της ρύπανσης του περιβάλλοντος που προκαλείται από την υπερκατανάλωση.

-- Παράλληλα το ΠΑΣΟΚ έχει εξαγγείλει τη δημιουργία ενός «Πράσινου Ταμείου», με τη συμμετοχή τόσο του Δημοσίου όσο και του Ιδιωτικού Τομέα, που θα χρηματοδοτεί, ανάμεσα στα άλλα, «την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών και προϊόντων», δηλαδή τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Οπως αναλύεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους πόρους του Ταμείου θα προέρχεται από τις «δημοπρατήσεις δικαιωμάτων ρύπανσης, στο πλαίσιο του εμπορίου ρύπων»! Ενας πόρος που υπολογίζεται να ανέρχεται μετά το 2012 σε πάνω από 2 δισ. ευρώ το χρόνο, τον οποίο θα πληρώνει ο λαός, αγοράζοντας προϊόντα των βιομηχανιών που ρυπαίνουν, και στη συνέχεια τα χρήματα αυτά θα κατευθύνονται και πάλι στους επιχειρηματίες για να επενδύουν στις «νέες τεχνολογίες»...

Για την αύξηση των κερδών χρειάζεται και η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για να καρπωθούν μεγαλύτερο τμήμα της υπεραξίας τα αφεντικά. Το ΠΑΣΟΚ έχει φροντίσει προτείνοντας:

-- «Νέες θέσεις εργασίας (...) που θα καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε νέες δεξιότητες». Με πρόφαση την απόκτηση «δεξιοτήτων» και «εμπειριών» στη νέα τεχνολογία, θα ενεργοποιηθούν όλοι οι νόμοι της «μερικής απασχόλησης», της «διά βίου κατάρτισης», της παραπέρα δηλαδή εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

-- «Επανασύνδεση των επιχορηγήσεων με την υποχρέωση του επενδυτή για τη δημιουργία και τη διατήρηση θέσεων εργασίας». Πρόκειται για τη γνωστή θέση του ΠΑΣΟΚ για «τετραετή επιδότηση των επιχειρηματιών» για να προσλαμβάνουν ανέργους με ημερομηνία λήξεως!

-- Οι αντεργατικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ συνδέονται άρρηκτα και με την Ανώτατη Παιδεία, αφού προτάσσει στο πρόγραμμά του «τη διά βίου εκπαίδευση» ώστε στα πλαίσια της «πράσινης ανάπτυξης» τα πανεπιστήμια να παράγουν ψευτοκαταρτισμένους εργαζόμενους που θα δουλεύουν ανασφάλιστοι μέσω των «stage» στον ιδιωτικό τομέα για την απόκτηση «εργασιακής εμπειρίας» ή «επιδοτούμενοι» από το κράτος για ένα κατώτατο μισθό...

Αυτούς τους στόχους έρχεται να υπηρετήσει η «πράσινη ανάπτυξη», αποδεικνύοντας ότι η νέα πολιτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ αποτελεί συνέχεια των στρατηγικών επιλογών του για την ενίσχυση και εξυπηρέτηση των κερδών της πλουτοκρατίας, μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και του τεράστιου φυσικού πλούτου της πατρίδας μας.

Να γυρίσουν την πλάτη και να αντιπαλέψουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάθε διαχειριστή της πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο, καλούν οι ταξικές δυνάμεις τους εργαζόμενους

Στην Ελλάδα, από τις ευρωεκλογές μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν έμεινε άπραγη αλλά και όξυνε την αντεργατική επίθεση, πολλαπλασιάζοντας τα χτυπήματα σε βάρος βασικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Μέσα σε τρεις μήνες προώθησε και ψήφισε δύο αντεργατικούς νόμους, σε χρόνο ρεκόρ (με δεδομένο ότι οι εργασίες στη Βουλή διακόπτονται τον Αύγουστο). Ψήφισε την τροπολογία για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ) και το νόμο που επιτρέπει στους εργαζόμενους που απασχολούνται με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο να καταλαμβάνουν διοικητικές θέσεις. (Κάτι που μέχρι σήμερα ίσχυε μόνο για τους μόνιμους). Με άλλα λόγια, ουσιαστικά κατάργησε τα ΒΑΕ και άνοιξε ακόμα πιο πλατιά το δρόμο για την επέκταση της εργασιακής ομηρίας των εργαζομένων στο Δημόσιο σε βάρος της μονιμότητας. Μάλιστα αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση είχε αναγγείλει και τη νομοθετική προώθηση του διαχωρισμού των κλάδων σύνταξης και υγείας του ΙΚΑ, για την παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών και δομών της Υγείας. Κάτι που τελικά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει λόγω της πρόωρης κήρυξης των βουλευτικών εκλογών.

Οι εξελίξεις αυτές φέρουν τη βούλα και του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο ως κυβέρνηση, με τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029/2002 όρισε τη δημιουργία Επιτροπής για τον επανακαθορισμό της λίστας των ΒΑΕ, δηλαδή τη συρρίκνωση των επαγγελμάτων που εντάσσονται στη λίστα. Το πρόσχημα του ΠΑΣΟΚ ήταν ο ισχυρισμός ότι έχουν, δήθεν, βελτιωθεί οι εργασιακές συνθήκες! Ο,τι ακριβώς δηλαδή ισχυρίστηκε και ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής πριν λίγες μέρες στην ομιλία του στη ΔΕΘ όταν ανήγγειλε τη «μείωση, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες εργασίας, του αριθμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, για τους νέους ασφαλιζόμενους».

Ακόμα, το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση μεταξύ άλλων εισήγαγε τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο, γιγάντωσε τη στρατιά των συμβασιούχων και εισήγαγε - έχοντας τη στήριξη της ΝΔ - στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 την απαγόρευση της μονιμοποίησής τους.

Η τροπολογία που ψηφίστηκε ορίζει ότι με κοινή απόφαση των αρμόδιων υπουργείων «καθορίζονται τα επαγγέλματα, οι ειδικότητες ή οι χώροι εργασίας που υπάγονται στον Κανονισμό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων του ΙΚΑ ή άλλων Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης για όσους ασφαλίζονται για πρώτη φορά». Ο καθορισμός θα γίνεται «με βάση το πόρισμα της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής». Δηλαδή της περίφημης Επιτροπής Μπεχράκη που με το πόρισμά της έχει προτείνει την εξαίρεση από τη λίστα των ΒΑΕ:

• 43 από τους 103 χώρους εργασίας που περιλαμβάνονται στον ισχύοντα κανονισμό του ΙΚΑ (41,7%).
• 61 από τις 124 ομάδες και υποομάδες ειδικοτήτων (ποσοστό 49,2%).
• 42 από τις 71 ειδικότητες - ανεξάρτητα από το χώρο εργασίας - (ποσοστό 59,2%).

Για τις ειδικότητες που παραμένουν στη λίστα έχει προτείνει την ένταξή τους σε τέσσερις νέες κατηγορίες, αντί της μίας ενιαίας που ισχύει σήμερα. Η κάθε μία κατηγορία αντιστοιχεί σε μία κλίμακα βαρύτητας 1η, 2η, 3η, 4η. Ανάλογα σε ποια από τις τέσσερις κατηγορίες εντάσσεται κάθε ειδικότητα ή χώρος εργασίας, αντίστοιχο πρέπει να είναι το ασφαλιστικό καθεστώς και οι ασφαλιστικές εισφορές. Ετσι, αντί για τα πέντε χρόνια συνταξιοδότησης πριν το ανώτερο όριο συνταξιοδότησης, που μέχρι τώρα είχαν κατοχυρώσει όλοι οι υπαγόμενοι στα ΒΑΕ, θα υπάρξουν μεγάλες ομάδες εργαζομένων, οι οποίοι, παραμένοντας στο καθεστώς, θα συνταξιοδοτούνται μόλις 1,5 ή στην καλύτερη περίπτωση 3 χρόνια νωρίτερα από τα τυπικά γενικά όρια. Επομένως, αυξάνεται ο εργάσιμος βίος, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Τα παραπάνω σημαίνουν ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των ειδικοτήτων που παραμένουν στη λίστα, καταργούνται τα δικαιώματα που δικαίως είχαν από το χαρακτηρισμό τους ως ΒΑΕ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για κατάργηση των ΒΑΕ.

Και σε αυτή την τροπολογία η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως κάνουν όλες οι μέχρι τώρα γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις, ακολούθησε τη μέθοδο διαίρεσης των εργαζομένων προκειμένου να αποδυναμώσει τις αντιδράσεις τους. Ομως ακόμα και αν η τροπολογία ορίζει ότι τα όσα οι παραπάνω ρυθμίσεις αφορούν μόνο στους «νέους» ασφαλισμένους, θίγονται άμεσα και καίρια και τα δικαιώματα των «παλιών» ασφαλισμένων. Γιατί οι επιχειρήσεις θα προτιμούν τους «νέους», δηλαδή τους πιο φθηνούς και έτσι οι «παλιοί» εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται σε συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους, υπό την απειλή της απόλυσης. Το ΚΚΕ, ήταν το μόνο κόμμα που στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή όχι μόνο κατήγγειλε τη νέα αντεργατική ρύθμιση αλλά και υπογράμμισε ότι τα ΒΑΕ πρέπει σήμερα να επεκταθούν, με βάση τα σύγχρονα δεδομένα που επικρατούν στους χώρους δουλειάς, όπου οι κίνδυνοι για τους εργαζόμενους είναι τεράστιοι και ανεξέλεγκτοι.

Στις 2 Σεπτέμβρη 2009 η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε νόμο, με τον οποίο προβλέπεται η βαθμολογική εξέλιξη των συμβασιούχων αορίστου χρόνου και η ένταξή τους στη διοικητική ιεραρχία. Ο,τι ισχύει, δηλαδή, και για τους μόνιμους υπαλλήλους. Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ να μονιμοποιήσει όλους τους συμβασιούχους, διασφαλίζοντας πλήρως το δικαίωμά τους στην εργασία και αυτονόητα και την πλήρη διοικητική εξέλιξή τους, ανοίγει τις πόρτες για να γενικευτούν και στο Δημόσιο οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις ομηρίας.

Οι ίδιοι εργαζόμενοι θα χρησιμοποιηθούν και ως «δούρειος ίππος» για το χτύπημα των δικαιωμάτων των μονίμων υπαλλήλων. Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εσωτερικών που συνόδευε την παρουσίαση του νομοσχεδίου, «ο συνολικός αριθμός του προσωπικού αυτού υπερβαίνει σήμερα τις 80.000 και πρόκειται να διευρυνθεί περαιτέρω, αφού θα προστεθούν και όσοι προσλαμβάνονται με την ίδια έννομη σχέση». Είναι προφανής η πρόθεση της κυβέρνησης όχι μόνο να αναπαραγάγει αλλά και να μεγαλώσει, ακόμα περισσότερο, το στρατό των συμβασιούχων. Δηλαδή, εργαζομένων με λιγότερα δικαιώματα από τους μόνιμους και άρα πιο ευάλωτους στις πιέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων, ώστε η Δημόσια Διοίκηση να εξυπηρετεί πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Το ΚΚΕ ήταν και πάλι το μόνο κόμμα που όχι μόνο καταψήφισε το παραπάνω νομοσχέδιο αλλά ανέδειξε ολοκληρωμένα γιατί κάθε μορφή ελαστικής απασχόλησης, με οποιαδήποτε μεθόδευση και με οποιοδήποτε πρόσχημα, πρέπει να καταργηθεί και να διασφαλιστεί σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι όσοι στις ευρωεκλογές του Ιούνη επέλεξαν την αποχή για να δείξουν την οργή που τους προκαλεί η αντεργατική πολιτική ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν να τρομάξουν ούτε και να προβληματίσουν καθόλου τα κόμματα του κεφαλαίου, τα οποία συνέχισαν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση το αντεργατικό τους έργο.

Σήμερα, και ενόψει των βουλευτικών εκλογών στις 4 Οκτώβρη, είναι η ώρα όλοι οι εργαζόμενοι, και όσοι τον Ιούνη επέλεξαν να απέχουν, να κάνουν το βήμα. Να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του ΚΚΕ για αποδυνάμωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και, ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ. Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή των αντεργατικών πολιτικών και ταυτόχρονα να δημιουργήσει τους όρους συγκέντρωσης λαϊκών δυνάμεων για τη ριζική πολιτική αλλαγή.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την περασμένη Πέμπτη, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Αλ. Τσίπρας στο πλαίσιο της ΔΕΘ, δήλωσε ότι στο ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν «περήφανοι» για «την προσπάθεια ενότητας και κοινής δράσης όλων των αριστερών δυνάμεων». Και εγκάλεσε το ΚΚΕ ότι προσπαθεί δήθεν να «απαξιώσει» τον ΣΥΡΙΖΑ. Αστοχη μέχρι κεραίας η επισήμανση. Οχι μόνο επειδή η κριτική που ασκεί το ΚΚΕ σε κάθε πολιτικό φορέα, άρα και στο ΣΥΡΙΖΑ, στόχο έχει να αποκαλύψει το στρατηγικό του χαρακτήρα και σε καμιά περίπτωση δε στέκεται στην επιφάνεια και στη μικροπολιτική. Αλλά και επειδή είναι τουλάχιστον προκλητικό στο σπίτι του κρεμασμένου να μιλάνε για σκοινί.

Για να γίνει πιο κατανοητό το παραπάνω, αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στο απάνθισμα όσων οι ίδιοι λένε στους μεταξύ τους διαγκωνισμούς: «διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ ως η "παράταξη του ΣΥΝ", ως η εκλογική ομπρέλα του (για να μην πούμε ως ιδιοκτησία και τσιφλίκι του)», «διαγκωνισμούς για θέσεις εξουσίας, διαμεσολάβηση, ηγεμονισμούς, συμμαχίες χωρίς αρχές», «κλειστά διευθυντήρια και αρχηγικά/προσωποκεντρικά σχήματα», «διαπαραταξιακή (ή, ακόμα χειρότερα) ηγεμονική αντίληψη», «κομπρεμί και εναγκαλισμοί πτερύγων και τάσεων που μοιάζουν να κονταροχτυπιούνται», «αίσθηση μιας ανελέητης μάχης για την καρέκλα», «ηγετικά στελέχη που πρωταγωνιστούν στην απαράδεκτη αυτή, άνευ αρχών, άνευ κατανοητού πολιτικού διακυβεύματος, φραξιονιστική σύγκρουση για την εξουσία και τους μηχανισμούς», «πολιτική τελεσιγράφων και δορυφοροποίησης των συνεργαζομένων», «Βυζάντιο», «αυλικές δολοπλοκίες», «φθορά της κουτάλας που λερώνει όλο το χώρο»...

Ολα αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα, αναπτύσσονται στο έδαφος της αντίφασης την οποία βιώνει ένα σχήμα που είναι σοσιαλδημοκρατικό και προσπαθεί να το κρύψει. Γιατί δε χωρά αμφιβολία πως η «καρδιά» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «χτυπά» σοσιαλδημοκρατικά. Για όποιον αμφιβάλλει αρκεί μια ματιά στις προτάσεις που κατέθεσε ο Αλ. Τσίπρας την περασμένη Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Στην πλειοψηφία τους, είναι όμοιες με αυτές του ΠΑΣΟΚ. Για το οποίο δήλωσε ότι λέει «σωστά πράγματα, δεν ξέρω όμως αν είναι αρκετά»!

Συγκεκριμενοποιώντας τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε πως αυτές συνιστούν μια «νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης», σαν να υπάρχει η δυνατότητα στο πλαίσιο ενός συστήματος που ορίζεται από τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα να ακολουθηθεί μια στρατηγική ανάπτυξης που θα ωφελεί την κοινωνία στο σύνολό της.

Ανάμεσα στις προτάσεις, είναι και οι παρακάτω:

-- Αντιμετώπιση της κρίσης με «συνεισφορά» και των «μεγάλων οικονομικών συμφερόντων». Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί δεδομένο ότι για την οικονομική κρίση πρέπει να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα. Συμπληρωματικά όμως, προτείνει να συνεισφέρει και ο αποκλειστικός θύτης, το μεγάλο κεφάλαιο.

-- Απαγόρευση απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, όχι όμως σε όλες. Σαν να πρόκειται στις μη κερδοφόρες επιχειρήσεις ο εργαζόμενος να είναι συνέταιρος με τον εργοδότη. Σαν να καταργείται η εκμετάλλευση στις επιχειρήσεις που ο ιδιοκτήτης τους δεν βγάζει το προσδοκώμενο κέρδος ή πλήττεται από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό.

-- Ελεημοσύνη στους φτωχούς μέσω της θέσπισης «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Ανάλογη πρόταση έχει και το ΠΑΣΟΚ. Επί της ουσίας, προτείνουν ένα επίδομα πείνας για όσους ζουν κάτω από το στατιστικό όριο της φτώχειας, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής πολιτικής που ενθαρρύνει και επιβάλλει τέτοιου είδους μέτρα για να κάμψει αντιδράσεις και να φτιάξει ένα υποτυπώδες δίχτυ προστασίας από την απόλυτη εξαθλίωση.

-- Καταπολέμηση της ακρίβειας με έλεγχο της αγοράς και των καρτέλ. Το ΠΑΣΟΚ προτείνει «έλεγχο και εποπτεία των αγορών» και «καταπολέμηση της ακρίβειας». Σαν να πρόκειται η «ελεύθερη καπιταλιστική αγορά» να ελεγχθεί. Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, ποιος θα την ελέγξει; Οι δήθεν ανεξάρτητοι μηχανισμοί, που εποπτεύονται από τους καπιταλιστές και το κράτος τους, με αποτέλεσμα ο ελεγκτής και ο ελεγχόμενος να ταυτίζονται;

-- Αντιμετώπιση της τραπεζικής αυθαιρεσίας και «μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος». Ανάλογη πρόταση έχει και το ΠΑΣΟΚ. Εν ολίγοις, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καλλιεργούν την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν οι τράπεζες να εγκαταλείψουν το ρόλο που παίζουν σαν μοχλός της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να προσαρμόσουν τη λειτουργία τους στα λαϊκά συμφέροντα.

-- Ενα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων. Το ΠΑΣΟΚ επίσης προτείνει «την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων». Τι κρύβουν και οι δυο από το λαό; Οτι οι λεγόμενες «δημόσιες επενδύσεις» στο πλαίσιο της ΕΕ έχουν όρο και προϋπόθεση να εξασφαλίζουν από τη μια την κερδοφορία του κεφαλαίου, μέσα από τη συμμετοχή του στο οποιοδήποτε έργο και από την άλλη αυτό να είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων.

-- Ριζοσπαστικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Κι αυτή είναι πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Και οι δυο αποκόβουν συνειδητά το ζήτημα της διαφθοράς από τη μήτρα του, που δεν είναι άλλη από τη διαπλοκή των αστικών κομμάτων με το κεφάλαιο, αντικειμενική συνθήκη στον καπιταλισμό. Καλλιεργούν έτσι την αυταπάτη ότι στο πλαίσιο αυτού του συστήματος είναι δυνατόν να εξαλειφθεί η διαφθορά.

-- Ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο για να κάνει βραχύχρονες και αμφιβόλου ποιότητας προσλήψεις. Οπως είπε: «Καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας».

-- Συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο περιβαλλοντικής ανάπτυξης! Το ΠΑΣΟΚ προτείνει «πράσινη ανάπτυξη», ένα πεδίο δόξης λαμπρό για το κεφάλαιο να κερδοσκοπήσει και να τσακίσει εκ νέου τις εργασιακές σχέσεις στο όνομα της καταστροφής του περιβάλλοντος για την οποία το ίδιο ευθύνεται.

-- Αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου μέσα από ένα «δίκαιο, απλό κι αναλογικό φορολογικό σύστημα». Πρόταση και του ΠΑΣΟΚ. Δίκαιο φορολογικό σύστημα δεν πρόκειται να υπάρξει αν δεν υπάρχει στρατηγική που να χτυπάει τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Οποιαδήποτε διαχειριστική αλλαγή, μόνο στόχο έχει να κόψει την οικονομική αιμορραγία των λαϊκών νοικοκυριών από μια μεριά και να ανοίξει μια μεγαλύτερη πληγή σε κάποια άλλη.

Η ιδεολογική συγγένεια ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται στις προτάσεις τους. Πέραν όμως των παραπάνω δεν πρέπει να λησμονείται η μακρά παράδοση συνεργασιών ανάμεσα στα δύο κόμματα στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οπως και οι πιέσεις από μεγάλη μερίδα στελεχών του ΣΥΝ που σήμερα πιέζουν για προγραμματική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.

Είναι φανερό απ' όλα τα παραπάνω το περιεχόμενο και ο στρατηγικός χαρακτήρας της «ενότητας» που επικαλείται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Προσθέτοντας σ' αυτά και τη διακηρυγμένη αντιΚΚΕ στόχευσή του, καθώς απ' το 2001 έως και σήμερα στόχος ήταν «η ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων εντός της αριστεράς» σε βάρος «του σεχταριστικού ΚΚΕ», αντιλαμβάνεται κανείς γιατί το ΚΚΕ είναι σήμερα απόλυτα δικαιωμένο στις θέσεις του ΚΚΕ για τη φύση και το ρόλο αυτού του μορφώματος. Εξίσου δικαιωμένο είναι το Κόμμα και για τη θέση του σχετικά με τις συμμαχίες, που σε ό,τι το αφορά είναι πολύ σοβαρή, στρατηγικής σημασίας, υπόθεση, για να γίνεται έρμαιο όποιων σκοπιμοτήτων.

Για το ΚΚΕ η συμμαχία δεν μπορεί να είναι άθροισμα κορυφών. Δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, ούτε να στηρίζεται σε ευκαιριακά ζητήματα, αφού τότε όχι μόνο δε θα αποτελέσει κάποιο αντίβαρο, αλλά θα φέρει πίσω το λαϊκό κίνημα. Η πολεμική που ασκήθηκε εναντίον του Κόμματος με αιχμή τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τη δήθεν «ενότητα της αριστεράς» (πολεμική στην οποία πρωτοστάτησαν δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος) δεν ήταν παρά άσκηση πίεσης να παραιτηθεί απ' το πρόγραμμά του, απ' τη γραμμή εναντίωσης στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό με κατεύθυνση τη λαϊκή εξουσία.

Το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για μια συμμαχία που θα στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στο να καρπωθεί λίγη απ' τη δύναμη του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις να πάρει μέρος στη διαχείριση του συστήματος. Το ενδιαφέρει μια συμμαχία που θα αντιπαλεύει τα μονοπώλια και την εξουσία τους και γι' αυτό θα είναι ικανή να αντιπαρατίθεται αποτελεσματικά και να αποσπά κατακτήσεις, διατηρώντας σταθερά το στόχο της ανατροπής της. Στην κατεύθυνση αυτή εργάζεται για τη συγκέντρωση δυνάμεων που με αφετηρία τη συσπείρωση πάνω σε στόχους πάλης, για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών της λαϊκής οικογένειας και με βασικό όπλο την ενιαία, ταξική πάλη, θα οργανώσουν την αντεπίθεσή τους. Θα συγκροτήσουν την πλατιά κοινωνική και πολιτική συμμαχία που θα συγκρουστεί με τον ταξικό αντίπαλο και θα φτάσει να διεκδικήσει την εξουσία.

Μια τέτοιου περιεχομένου συμμαχία θα είναι κάτι το πραγματικά νέο και ελπιδοφόρο για το παρόν και το μέλλον του λαού. Η συγκρότησή της όμως δεν εξαρτάται αποκλειστικά απ' το ΚΚΕ αλλά είναι συνάρτηση του επιπέδου ανάπτυξης της ταξικής πάλης, αλλαγών στην κοινωνική και πολιτική συνείδηση, αλλαγών στο συσχετισμό δυνάμεων προς όφελος του λαού. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις για να δημιουργηθούν αυτές οι προϋποθέσεις. Αυτές τις δυνάμεις μπορεί ο λαός να τις πολλαπλασιάσει, ρίχνοντας στην κάλπη της 4ης Οκτωβρίου μαζικά τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.

Κινήσεις εντυπωσιασμού, άκρατος λαϊκισμός με μπόλικες δόσεις εθνικισμού και αντίδρασης, είναι το «δηλητηριώδες πιάτο» που σερβίρει στα φτωχά λαϊκά στρώματα ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης. Που συγχρόνως δεν παραλείπει να καταθέσει τα διαπιστευτήριά του στην ολιγαρχία του πλούτου.

Την περασμένη Δευτέρα, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο πλαίσιο της ΔΕΘ ο Γ. Καρατζαφέρης, ήταν αποκαλυπτικός όταν πρότεινε επαναφορά στις ελληνικές τράπεζες κεφαλαίων που τώρα είναι κατατεθειμένα σε ξένες τράπεζες με κατάργηση του «πόθεν έσχες» και της φορολογίας τους. Ολα αυτά, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, η οποία, σύμφωνα με τον ΛΑ.Ο.Σ., δεν οφείλεται στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων και στην άναρχη παραγωγή στον καπιταλισμό, αλλά προκλήθηκε επειδή «ο λογιστής που κρατά πέντε βιβλία δεν κόβει απόδειξη» και «ο καθηγητής παραδίδει μαθήματα χωρίς απόδειξη», με συνέπεια να «πέσει έξω η παγκόσμια οικονομία»!!!

Οπως είπε, «όποιος, όπως και αν έχει καταθέσεις στο εξωτερικό, τις φέρνει στην Ελλάδα, δε φορολογούνται για τρία χρόνια». Ακόμα, πρότεινε «όποια ελληνική επιχείρηση, το παραγόμενο προϊόν το εξάγει 100% στο εξωτερικό, απαλλάσσεται το ΙΚΑ, το αναλαμβάνει το κράτος. Οσους εργαζόμενους και να έχει. Αυτό αυτομάτως, την εξαγωγική επιχείρηση την κάνει ανταγωνιστική των γειτονικών χωρών που όπως γνωρίζετε έχουν πολύ χαμηλότερα μεροκάματα»!

Λαϊκίζοντας ασύστολα ισχυρίστηκε ότι θα μπορούσε η κυβέρνηση να ξεχρεώσει κάρτες και δάνεια έως 1.000 ευρώ «για να ανασάνει ο κόσμος», κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι και στους τραπεζίτες, οι οποίοι «θα έκαναν ένα γερό ταμείο». Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. επανέλαβε τουλάχιστον τρεις φορές την πρότασή του για «αύξηση της αγοραστικής δύναμης του λαού», χωρίς να πει ωστόσο κουβέντα για μισθούς και συντάξεις που να επιτρέπουν στο λαό την κάλυψη σύγχρονων αναγκών του. Ούτε λέξη βέβαια δεν είπε και για την πορεία εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, Πρόνοιας.

Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δεν παρέλειψε να καταφερθεί εναντίον των μεταναστών, ούτε απάλειψε την εθνικιστική χροιά απ' τα όσα είπε σχετικά με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Εκανε λόγο για «μειονεκτική θέση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία (...) στο Αιγαίο οι Τούρκοι έχουν επιβάλλει μία επικυριαρχία, μία συγκυριαρχία», αφήνοντας στο απυρόβλητο το ΝΑΤΟ. Επέκρινε τη θέση για σύνθετη ονομασία σε ό,τι αφορά στην ΠΓΔΜ, ανακράζοντας «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική». Συνεχίζοντας να χαϊδεύει το υπογάστριο του εθνικισμού δήλωσε ότι θα είναι υποψήφιος βουλευτής σε έναν από τους νομούς της Θράκης για να μην «εκχωρηθεί» η Θράκη στο τουρκικό προξενείο...

Σε ό,τι αφορά στους μετανάστες, αφού τους χρέωσε την ευθύνη της «ανασφάλειας που νιώθει ο Ελληνας», ζήτησε αυστηρότερο έλεγχο της «λαθρομετανάστευσης» - κρύβοντας και εδώ τις αιτίες που προκαλούν τα κύματα των μεταναστών - με ποσόστωση, ισχυριζόμενος ότι «ήρθαν πολλοί περισσότεροι απ' όσους αντέχουμε, δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε». Εφτασε να δηλώσει ότι «το 20% των εμβολίων που θα ακριβοπληρώσει ο Ελληνας φορολογούμενος πολίτης θα πάει στους μετανάστες (...) ο Ελληνας πολίτης όμως πληρώνει».

Πλάι σε όλα αυτά δε χάνει ευκαιρία ο Γ. Καρατζαφέρης να δηλώσει τη διαθεσιμότητά του για μετεκλογική συνεργασία είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ, αποκαλώντας το κόμμα του «ρυθμιστικό» παράγοντα, δηλαδή «βαστάζο» του δικομματισμού.

Την επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα πολιτική που πρεσβεύει ο ΛΑ.Ο.Σ. σηματοδοτεί και η επιλογή να θέσει επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας το μέχρι προ ολίγων μηνών επικεφαλής της ΕΥΠ Γ. Κοραντή. Μπορεί η υποψηφιότητα αυτή να επισκιάστηκε απ' τις κινήσεις φτηνού εντυπωσιασμού, προσέγγισης δηλαδή «προσωπικοτήτων» όπως ο Ηλ. Ψινάκης, αποτελεί όμως περισσότερο από κάθε άλλη «καθρέφτη» του χαρακτήρα του κόμματος αυτού. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Ελλάδας, που βρίσκονται σε σχέση διαπλοκής με μυστικές υπηρεσίες άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών και πρωτίστως με αυτές των ΗΠΑ. Υπηρεσίες των οποίων ο αντιδραστικός, επικίνδυνος ρόλος τους είναι γνωστός, σε βάρος λαών και χωρών, λαϊκών και εργατικών κινημάτων, συμβολίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον επικίνδυνο ρόλο του ίδιου του κόμματος που τον επέλεξε για υποψήφιο, του ΛΑ.Ο.Σ.

Η αγροτιά καλείται να αποδυναμώσει το δικομματισμό και τους δορυφόρους του και να δυναμώσει το ΚΚΕ. Το μόνο κόμμα που στέκεται με συνέπεια στο πλευρό της. Καλείται να σταθεί εμπόδιο και ν' ανατρέψει την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι όποιες διαφοροποιήσεις των άλλων κομμάτων, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ., Οικολόγων - Πράσινων είναι στα πλαίσια που καθορίζει η στρατηγική του «ευρωμονόδρομου», γι' αυτό και αναποτελεσματικές ως λύσεις για τους φτωχούς αγρότες. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τη νέα ΚΑΠ και τις συμφωνίες του ΠΟΕ, που συρρίκνωσαν βασικές καλλιέργειες, έκλεισαν εργοστάσια, αύξησαν τα κέρδη των τραπεζιτών και των εμποροβιομηχάνων, αποδεκάτισαν το αγροτικό εισόδημα και οδήγησαν στο ξεκλήρισμα χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες, ενώ από την άλλη η γη και η παραγωγή συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια. Την πολιτική αυτή λιβανίζει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και συνεχώς προσφεύγει σε διαχειριστική κριτική και σε ανέξοδες προτάσεις χωρίς διέξοδο.

Η αγροτιά καλείται να σκεφτεί ποιοι ευθύνονται και ποιοι ωφελούνται από τη μείωση της τευτλοκαλλιέργειας, της καπνοκαλλιέργειας, της βαμβακοκαλλιέργειας, της αμπελοκαλλιέργειας κτλ., καθώς και από τη συνεχή μείωση της παραγωγής των ζωοκομικών προϊόντων. Καλείται να σκεφτεί ότι η Ελλάδα, με το φυσικό πλούτο που διαθέτει, θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, θα μπορούσε και να εξάγει και από αυτά να ωφελείται η εργατική τάξη και η αγροτιά και όλος ο λαός. Ομως, αυτό δε γίνεται επειδή κυβερνούν τα κόμματα του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, ποιος εμποδίζει να υπάρχουν εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τις οποίες ζητούν οι φτωχοί αγρότες ως ένα από τα αιτήματα που μπορούν να τους εξασφαλίσουν εισόδημα σύμφωνα με τις ανάγκες τους για να συνεχίζουν να καλλιεργούν; Τα μονοπώλια στον τομέα των τροφίμων καθορίζουν και την παραγωγή και την αγορά. Ρίχνουν τις τιμές παραγωγού και πουλούν ακριβά στο λαό. Να λοιπόν γιατί κοινός αντίπαλος της φτωχής αγροτιάς, των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων είναι τα μονοπώλια και τα κόμματά τους. Και οι κορόνες περί ανάπτυξης της υπαίθρου και διασφάλισης των επιδοτήσεων, περί ποιοτικής γεωργίας και αγροτουρισμού, περί πράσινης ανάπτυξης και πράσινης γεωργίας, αποτελούν σκέτη κοροϊδία.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση χρειάζεται αντίσταση και πάλη. Χρειάζεται μέσα από τον αγώνα να δημιουργηθούν οι πολιτικές συνθήκες για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής. Χρειάζεται να κατακτηθεί η λαϊκή εξουσία, που θα μετατρέψει τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής σε κοινωνική ιδιοκτησία και θα εφαρμόζει την πολιτική της λαϊκής οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόταση του ΚΚΕ για τον παραγωγικό συνεταιρισμό.

Η οργάνωση της αγροτικής οικονομίας σε μεγάλης κλίμακας παραγωγικές μονάδες, δηλαδή, τον πραγματικά παραγωγικό συνεταιρισμό, δίνει απάντηση στο υπαρκτό διαρθρωτικό πρόβλημα του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου που κυριαρχεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, ο παραγωγικός συνεταιρισμός, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας, θα εξασφαλίζει την πραγματική ανάπτυξη της γεωργίας σε όφελος του λαού και της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αυτός ο παραγωγικός συνεταιρισμός, που συνδυάζει το οικογενειακό νοικοκυριό με το συμφέρον του συνεταιρισμού, δεν έχει καμία σχέση με τους συνεταιρισμούς που έχουμε σήμερα και με όσους γνωρίσαμε έως τώρα. Θα αποτελεί ισχυρή βάση μιας κοινωνικοποιημένης, στους βασικούς τομείς, λαϊκής οικονομίας που έρχεται συνολικά σε αντίθεση με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία δε θα παραμένει ουδέτερη. Θα παίρνει μέτρα υπέρ του παραγωγικού συνεταιρισμού, θα τον προστατεύει από τον εισαγόμενο ανταγωνισμό, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα ισχυρά κράτη. Θα τον εφοδιάζει και θα τον στηρίζει με νέες τεχνολογίες, με υποδομές, με όσα απαιτούνται, προκειμένου να αναπτύξει, στο έπακρο, την παραγωγική του δραστηριότητα, έτσι που να φτάνουν στο λαό επαρκή, υγιεινά και φτηνά είδη διατροφής και ένδυσης. Προϋπόθεση για την κατάκτηση της εξουσίας είναι το ενιαίο μέτωπο εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολούμενων, αυτή η λαϊκή συμμαχία που θα παίρνει σάρκα και οστά όσο ισχυροποιείται το ΚΚΕ. Επομένως, μαζί με τον αγώνα της φτωχής αγροτιάς, τον ενιαίο αγώνα όλων των λαϊκών στρωμάτων, και στην κάλπη χρειάζεται αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, αποδυνάμωση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Θα 'ναι δύναμη για τους αγώνες του σήμερα, για την προοπτική αύριο.

Οσο περισσότερο ενισχύεται το ΚΚΕ τόσο αποτελεσματικότερα θα μπορεί η φτωχή αγροτιά να παλεύει και να διεκδικεί αιτήματα που θα βελτιώνουν τη θέση της σήμερα, ενταγμένα στην προοπτική για την οριστική λύση του αγροτικού ζητήματος. Αιτήματα, όπως:

1. Η θεσμοθέτηση ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες.

2. Η σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή, η τιμαριθμική αναπροσαρμογή τους και κατάργηση όλων των «νόμιμων» και «παράνομων» παρακρατήσεων.

3. Η κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής παραγωγής, που σημαίνει απόρριψη της ΚΑΠ, προστασία της εγχώριας παραγωγής, δημιουργία ινστιτούτων στήριξης του αγροτικού τομέα, κ.ά., που θα συνδέονται με κεντρικό σχεδιασμό για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

4. Η εξυγίανση, ο εκδημοκρατισμός και η στήριξη των συνεταιρισμών για να χτυπηθεί η ασυδοσία των εμποροβιομήχανων.

5. Η δραστική μείωση του κόστους παραγωγής, με εκτέλεση βασικών αγροτικών έργων υποδομής, με κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και μηχανήματα, των φόρων στο αγροτικό πετρέλαιο, με μείωση των επιτοκίων της ΑΤΕ, με επιδότηση βασικών αγροτικών εφοδίων, όπως ζωοτροφές, κ.ά.

6. Η ουσιαστική ρύθμιση των αγροτοκτηνοτροφικών χρεών, το άμεσο σταμάτημα των πλειστηριασμών των περιουσιακών στοιχείων των αγροτών και του ξεπουλήματος των συνεταιριστικών εταιρειών της ΑΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

7. Η άμεση νομιμοποίηση όλων των σταβλικών εγκαταστάσεων, με δημιουργία υποδομής για ηλεκτροδότησή τους χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων.

8. Η προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές και τις παράνομες ελληνοποιήσεις.

9. Η δωρεάν επιστημονική και τεχνική στήριξη από το κράτος σε όλους τους μικρομεσαίους αγρότες, κτηνοτρόφους και ψαράδες.

10. Η κατάργηση όλων των κανονισμών και οδηγιών που ξεκληρίζουν τους μικρομεσαίους ψαράδες και η εξασφάλιση αφορολόγητου πετρελαίου.

11. Η δημιουργία ασφαλών καταφυγίων και σύγχρονων ιχθυόσκαλων, η χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών με περιβαλλοντικά και αλιευτικά κριτήρια και η πολύπλευρη ενίσχυση των αλιευτικών συνεταιρισμών.

12. Η προστασία και ορθολογική διαχείριση από το κράτος του δασικού πλούτου της χώρας. Η άμεση σύνταξη του δασολογίου και η αναδάσωση όλων των καμένων δασικών εκτάσεων, η προστασία και σωστή αξιοποίηση των υδάτινων πόρων.

13. Η πλήρης ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κινδύνους, από αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ, που θα επιχορηγείται από το κράτος, και η άμεση αντιμετώπιση των χρεών του.

14. Ο άμεσος διπλασιασμός της αγροτικής σύνταξης, η μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες και η κατάργηση των εισφορών για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και της συμμετοχής στα φάρμακα.

15. Η μετάταξη από τον ΟΓΑ στο ΙΚΑ όλων των εργατών γης και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας καθώς και προνομιακά στεγαστικά προγράμματα για τους νέους αγρότες.

16. Η αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο με δημόσια δωρεάν Υγεία, Παιδεία και με δημιουργία αθλητικών και πολιτιστικών Κέντρων για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των κατοίκων της.

17. Το άμεσο σταμάτημα των «αγροτοδικείων» και της ποινικοποίησης των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Η πρόταση του ΚΚΕ για την αγροτική οικονομία αποτελεί οργανικό κομμάτι της γενικότερης πρότασης της λαϊκής οικονομίας με λαϊκή εξουσία. Βασικοί φορείς ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας θα είναι κοινωνικοποιημένες καθετοποιημένες μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών. Μέσω αυτών, με κεντρικά σχεδιασμένη σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποιητική βιομηχανία, το σεβασμό της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας με φτηνά και υγιεινά τρόφιμα.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς θα είναι πιο αποτελεσματικοί αν είναι συντονισμένοι με τους αγώνες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αν αναδείχνουν τις αιτίες και τους υπευθύνους. Αν εντάσσονται στην πάλη για ριζική αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων της χώρας με στόχο τη λαϊκή εξουσία με λαϊκή οικονομία. Και στο πλαίσιο αυτό ζητά την ψήφο της αγροτιάς και σ' αυτές τις εκλογές, με μια εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία και πολιτική τοποθέτηση από τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», που με το έναν ή τον άλλον τρόπο κινούνται στη ρότα των εντολών της ΕΕ και των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κάποιο λάκκο έχει η φάβα». Επειδή όμως δεν έχουμε πρόθεση να αδικήσουμε κανέναν, ας εξετάσουμε το ζήτημα πιο προσεκτικά.

Για να μπορέσουμε να βγάλουμε μια άκρη αναπαραγάγαμε και δημοσιεύουμε τους πίνακες του υπουργείου Ανάπτυξης με πιο αναλυτικά στοιχεία.

Από μια προσεκτική ανάγνωση του πίνακα μπορούν να βγουν τα παρακάτω συμπεράσματα:

Πρώτο: Τελικά στόχος των ενισχύσεων που εξαγγέλθηκαν είναι περίπου 9.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή το 1% περίπου του συνόλου. Πολύ κακό για το τίποτα!!!

Δεύτερο: Τα όρια απασχόλησης σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνουν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Τη μερίδα του λέοντος θα την καρπωθούν οι μεγαλύτερες σχετικά επιχειρήσεις, δηλαδή δουλεύει μια χαρά η συγκέντρωση κεφαλαίων και παραγωγής.

Τρίτο: Οι στόχοι των προγραμμάτων εξυπηρετούν επιμέρους εκσυγχρονισμούς στα πλαίσια της καπιταλιστικής ανάπτυξης («πράσινη οικονομία», από τους βασικούς ενόχους της καταστροφής του περιβάλλοντος), πιστοποίηση επιχειρήσεων και προϊόντων (για παραπέρα μονοπώληση στο όνομα της «ποιότητας»), μοίρασμα της ανεργίας («γυναικεία» και «νεανική επιχειρηματικότητα», «μετοικώ») κλπ.

Τέταρτο: Δεν αντιμετωπίζονται τα ουσιαστικά προβλήματα επιβίωσης των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, που είναι η μεγάλη διασπορά πολύ μικρών και τις περισσότερες φορές αγόνων κεφαλαίων, η χαμηλή παραγωγικότητα ο αποκλεισμός από τις υποδομές κλπ.

Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτική στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, πολύ περισσότερο των μικρών επιχειρήσεων (0-4 άτομα απασχόληση) που είναι οι φτωχοί συγγενείς, αλλά αποτελούν το 95% του συνόλου των ΜΜΕ. Ούτε οι στόχοι, ούτε το ύψος των κονδυλίων επιτρέπουν μια τέτοια διαπίστωση. Αυτή η πολιτική απευθύνεται κύρια σε ένα λεπτό στρώμα μεσαίων επιχειρήσεων με συμπληρωματικό ρόλο στις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια.

Ομως με τη δανειοδότηση μέσω του ΤΕΜΠΜΕ δόθηκαν πολλά λεφτά, θα διαμαρτυρηθεί κάποιος ανυποψίαστος.

Τα αποτελέσματα αυτού του προγράμματος, που διαφημίστηκε σαν σανίδα σωτηρίας των ΜΜΕ για την κρίση, επιβεβαιώνουν πανηγυρικά τα παραπάνω συμπεράσματα.

Σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό, μέχρι τώρα, δανειοδοτήθηκαν 34.179 επιχειρήσεις με 0-4 άτομα προσωπικό (το 4% του συνόλου της κατηγορίας) και 13.690 επιχειρήσεις με 5-49 άτομα προσωπικό (το 40,9% του συνόλου !!!). Να πού πήγε το χρήμα.

Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα πρέπει να προσθέσουμε επίσης.

Παρέχει εγγυητή του Δημοσίου για δάνεια που χορηγούνται από τράπεζες και όχι επιχορήγηση. Δηλαδή το Δημόσιο εγγυήθηκε τα δάνεια των τραπεζών και όχι την επιβίωση των μικρών επιχειρήσεων. Αλλη μια προσφορά στους τραπεζίτες, μετά τα γνωστά 28 δισ. ευρώ που βούτηξαν. Τα δάνεια αποπληρώνονται μέσα σε 3 χρόνια, σε εξαμηνιαίες δόσεις, δηλαδή ήδη άρχισε η εξόφλησή τους σε περίοδο που η οικονομική κρίση βαθαίνει. Και πού θα βρουν σήμερα τα χρήματα οι περισσότερες μικροεπιχειρήσεις για να τα επιστρέψουν;

Αν δεν αποπληρωθούν, με συνοπτικές διαδικασίες καταπίπτουν, οι τράπεζες πληρώνονται άμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα δάνεια μετατρέπονται σε χρέη προς το Δημόσιο (που είναι ο εγγυητής), με σοβαρές συνέπειες, που φθάνουν μέχρι και τη φυλάκιση των δανειοληπτών.

Και τέλος πάντων το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ σε περίοδο οικονομικής κρίσης είναι ο παραπέρα δανεισμός.

Τις παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν ακόμα και τα στοιχεία που αναφέρει ο υπ. Ανάπτυξης σε συνέντευξη Τύπου με θέμα τον απολογισμό του ΕΠΑΝ 1 2000-2008 (Γ' ΚΠΣ) «...ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος ανήλθε σε λίγο πάνω από 6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα μισά ήταν δημόσια δαπάνη... το ΕΠΑΝ Ι χρηματοδότησε 22.600 επενδυτικά σχέδια και υποστήριξε την ίδρυση 4.000 επιχειρήσεων...». Τόσο καλά!!! Οσο για την αποτελεσματικότητα ορισμένων προγραμμάτων, τα στοιχεία της ΕΕ αποκαλύπτουν ότι οι επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν με τα προηγούμενα προγράμματα γυναικείας και νεανικής επιχειρηματικότητας είχαν θνησιμότητα 35%. Δηλαδή αρκετοί από αυτούς που τα χρησιμοποίησαν έκλεισαν πριν λήξει το χρονικό διάστημα που προέβλεπε το πρόγραμμα (συνήθως 2 έτη) και βρέθηκαν να χρωστούν πέρα από τα άλλα και το ποσό της επιδότησης, το οποίο έπρεπε να επιστρέψουν. Επίσης αξία έχει να αναφέρουμε μια σειρά μέτρα της κυβέρνησης που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διαφημίστηκαν σαν παροχές προς τις ΜΜΕ:

«Αλλάζω κλιματιστικό». Αποσύρθηκαν 141.323 κλιματιστικά. Οι βιομηχανίες των κλιματιστικών και οι εισαγωγείς έκαναν «χρυσές δουλειές» και μερικά ψίχουλα περίσσεψαν για τους εγκαταστάτες που τα τοποθέτησαν.

Απόσυρση αυτοκινήτων. Οι αντιπρόσωποι και οι βιομηχανίες αυτοκινήτων τρίβουν τα χέρια τους. Εδώ διακρίνεται και μια παράπλευρη συνέπεια, χαρακτηριστική του τι σημαίνει συγκέντρωση κεφαλαίων και παραγωγής. Πλήττονται οι επισκευαστές αυτοκινήτων που ασχολούνται με τα παλαιότερα αυτοκίνητα, γιατί τα νέα τα έχουν «δέσει» με τις εγγυήσεις που προσφέρονται τα συνεργεία των αντιπροσωπειών. Η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου, που λιβάνιζε τα ευρωπαϊκά προγράμματα, ανακάλυψε ξαφνικά τις παρενέργειες του «ευρωπαϊκού μονόδρομου». Ας πρόσεχε!!!

Ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών - αντικατάσταση κουφωμάτων. Γι' αυτό πίεζαν εδώ και μήνες οι βιομήχανοι της διέλασης (Μυλωνάς κλπ). Αποτέλεσμα ήταν οι βιοτεχνίες αλουμινοκατασκευαστές να έλθουν σε απόγνωση. Μετά την πτώση της οικοδομής περίμεναν κάτι να κάνουν με την αντικατάσταση των παλαιών κουφωμάτων. Κανένας όμως δεν αλλάζει τα αλουμίνια όταν επίκειται επιδότηση...

Επιδότηση ελευθέρων επαγγελματιών. Εδώ τέθηκε κατώτερο όριο 25-50 χιλιάδες ευρώ ακαθάριστα έσοδα (ανάλογα τη δραστηριότητα) για να μπορεί κάποιος να συμμετέχει στο πρόγραμμα. Η δικαιολογία ήταν, ότι όσοι δηλώνουν λιγότερα είναι φοροφυγάδες και δε δικαιούνται επιδότηση. Δηλαδή, άμα δυσκολεύεσαι οικονομικά, δε δικαιούσαι τίποτα και σου μένει και η ρετσινιά.

Εκ του αποτελέσματος και μετά από 25 χρόνια ευρωπαϊκών προγραμμάτων, οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική θέση, ενώ αντίθετα το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια κατακτούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς και αυτό είναι το ουσιαστικό δίδαγμα που προκύπτει από την εμπειρία.

Για να γυρίσουμε στον τίτλο του σημειώματος πρέπει να πούμε ότι η υπόθεση των ενισχύσεων για τις μικρές επιχειρήσεις αποτελεί μια συνειδητή απάτη που στηρίζεται στην εικονική πραγματικότητα της ΕΕ. Η περίφημη «ανταγωνιστικότητα» αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια. Η πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων δεν μπορούν να γίνουν ανταγωνιστικές απέναντι στα μονοπώλια. Οσο για την «επιχειρηματικότητα» - την άλλη «καραμέλα» των κάθε λογής ευρωλάγνων - για τους περισσοτέρους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ είναι μια λέξη κενή περιεχομένου. Αυτό που αντικειμενικά μπορούν να κάνουν είναι να παλεύουν για ένα ικανοποιητικό μεροκάματο. Και αυτήν την καθημερινή τους προσπάθεια την υπονομεύουν οι φιλομονοπωλιακές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Αλλωστε και οι ίδιοι οι αστοί αναλυτές διαπιστώνουν ότι στην Ελλάδα κυριαρχεί η «επιχειρηματικότητα ανάγκης». Δηλαδή ότι κάποιος ανοίγει μια μικροεπιχείρηση γιατί δυσκολεύεται να βρει αλλού δουλειά.

Τέτοιου είδους χοντροκομμένες απάτες αποκαλύπτονται σήμερα πιο εύκολα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ πρέπει να τιμωρήσουν αυτούς που τους τάζουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Η κάλπη είναι κοντά και είναι μια ευκαιρία να δώσουν ένα ηχηρό χαστούκι τόσο στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονται τόσα χρόνια στην κυβέρνηση, αλλά και στους παλιότερους και νεόκοπους μνηστήρες της καπιταλιστικής διαχείρισης, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΛΑ.Ο.Σ και τους Οικολόγους.

Οι δήθεν ενισχύσεις αποτελούν ένα μόνο λόγο για την καταψήφιση του δικομματισμού και των παραφυάδων του. Υπάρχει ακόμα το Φορολογικό, το Ασφαλιστικό , η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας κλπ. Αλλά θα επανέλθουμε.

MotionTeam

Η δικαιολογημένη αγωνία μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών για το «σήμερα» και το «αύριο» πρέπει να μετατραπεί σε αγώνα για όλα όσα δικαιούνται

Οι οθόνες των πολυδιαφημισμένων - και καθυστερημένων - υπολογιστών της κυβέρνησης δε μπορούν να υποκαταστήσουν τις ελλείψεις υποδομής και ουσιαστικού μορφωτικού περιεχομένου, στα σχολεία της χώρας.

Για τις υποδομές όμως, μίλησε και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, λες και δεν ήταν ποτέ κυβέρνηση το κόμμα του και δε συνέβαλε τα ...μέγιστα στη σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση. Εταξε «σωστά σχολεία, σωστή μάθηση» κι άλλα πολλά.

Οι γονείς και οι μαθητές μπορούν να απαντήσουν με τις υπόγειες αίθουσες - κάποιες φορές χωρίς παράθυρα - και τις προκάτ κατασκευές στα σχολεία, τα εκατοντάδες απαράδεκτα κτίρια που μόνο για μάθηση δεν κάνουν, τα χαλασμένα υδραυλικά και την υγρασία στους τοίχους, τις αυλές όπου στοιβάζονται πολλαπλάσιοι μαθητές απ' ό,τι επιτρέπεται... που χρονίζουν - πολλά από όλα αυτά - εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια!

Κι ας μη σπεύσουν οι του ΠΑΣΟΚ να μας υπενθυμίσουν ότι τα τελευταία χρόνια την εξουσία την είχε η ΝΔ. Τη δική τους πολιτική συνέχισε, και μάλιστα επάξια, όπως το ίδιο ακριβώς θα κάνει και το ΠΑΣΟΚ στις 5 Οκτώβρη, εάν είναι στην κυβέρνηση. Και για να μην κατηγορηθούμε για ...δίκη προθέσεων, ας δούμε ένα ζήτημα: Αμέτρητοι εκπαιδευτικοί, που τόσο «καλά λόγια» άκουσαν απ' τους προέδρους των δύο κομμάτων, εργάζονται ωρομίσθιοι και προσπαθούν να επιβιώσουν με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Δεν ακούσαμε ούτε τη ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ να λένε ότι θα τους εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά, γιατί είναι αντίθετο στις στρατηγικές επιλογές τους.

Ας συνεχίσουμε με μια άλλη πλευρά. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που διαφήμισαν ακόμα και προεκλογικά τη συναίνεση που πέτυχαν στο «διάλογο» για την Παιδεία, προωθούν ταχύτατα την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσα ετοιμάζουν βρίσκονται, κατά κύριο λόγο, στη σχετική απόφαση για «το σχολείο του 21ου αιώνα». Τα πρώτα βήματα για τα νέα αναλυτικά προγράμματα στα σχολεία και την ενσωμάτωση των «περιβόητων» οκτώ δεξιοτήτων (ανάγνωση, γραφή, αριθμητική κλπ.) είναι ήδη φανερά.

Η κατασκευή του νέου εργαζόμενου που χρειάζονται οι επιχειρήσεις περνάει και μέσα απ' την εκπαίδευση. Στα σχολεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η γλώσσα τείνει να γίνει μέσο μόνο για την ...απαραίτητη επικοινωνία. Παύει, πια, να είναι έκφραση λόγου και συγκροτημένης σκέψης. Κάτω απ' τις δικές τους εντολές μειώνονται στα σχολεία τα λογοτεχνικά έργα και στη θέση τους μπαίνουν συνταγές μαγειρικής, μικρές αγγελίες και οδηγίες χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η δική τους πολιτική διδάσκει τις ξένες γλώσσες μόνο για να χρησιμοποιηθούν για λίγες κουβέντες από υποψήφιους τουρίστες.

Η μια απ' τις οκτώ δεξιότητες της ΕΕ (ονομάζεται «μαθαίνω πώς να μαθαίνω») έχει, ήδη, βρει τη θέση της στα ελληνικά σχολικά βιβλία. Απ' την Ιστορία λείπουν τα πραγματικά γεγονότα και η σύνδεσή τους με την κοινωνική εξέλιξη και αντικαθιστώνται... από τυχαίες μαρτυρίες. Οσο για το «επιχειρηματικό πνεύμα»; Αυτό υμνείται διαρκώς, αφού οι μαθητές διδάσκονται ότι οι επιχειρήσεις είναι η «ψυχή» της κοινωνίας και τα συμφέροντά τους είναι συμφέροντα όλων.

Κι όλα αυτά, μαζί με πολλά περισσότερα, οι γονείς τα πληρώνουν διπλά. Υποτίθεται πως πληρώνουν φόρους για «δημόσια Παιδεία», αλλά βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα φροντιστήρια. Χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο και τα παιδιά ούτε ελεύθερο χρόνο έχουν, ούτε τους παρέχεται απ' το σχολείο η δυνατότητα να αθληθούν και να καλλιεργηθούν. Τα μαθήματα Μουσικής ή Εικαστικών, όπου γίνονται, είναι υποβαθμισμένα. Οσο για τη Γυμναστική; Οταν δεν υπάρχει χώρος διδάσκεται μόνο απ' τα βιβλία!

Θέλουν δε θέλουν, τα παραπάνω είναι μια πραγματικότητα που δεν κρύβεται. Κι ενώ τα παιδιά τρέχουν από το σχολείο στο φροντιστήριο κι απ' το φροντιστήριο στο κέντρο ξένων γλωσσών και σε δραστηριότητες που δεν τους προσφέρονται, φέτος, έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα. Οι γονείς είναι ανήσυχοι και παράλληλα δουλεύουν ατελείωτες ώρες, για να μπορέσουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Μιλάμε για τη «νέα γρίπη» και τα ανεπαρκή μέτρα της κυβέρνησης, τα οποία δεν εφαρμόζονται, λόγω της απουσίας πρόληψης και υποδομών.

Ακόμα και τα σωστά επιστημονικά μέτρα έχουν πρόβλημα στην πράξη. Απ' τη μια προτείνεται απόσταση ενός μέτρου ανάμεσα στα θρανία και, από την άλλη, δεν υπάρχει κτιριακή δυνατότητα να εφαρμοστεί, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειριστούν το ζήτημα, καλούνται έως και να αναλάβουν ρόλο γιατρού και νοσηλευτή σε περίπτωση που κάποιο παιδί νοσήσει στο σχολείο... αντί να υπάρχουν επαρκείς κινητές μονάδες με γιατρούς και νοσηλευτές, αντί να προσληφθούν καθαρίστριες για την απαραίτητη πρόληψη στην καθαριότητα.

Το θέμα της γρίπης ανέδειξε, για μια ακόμη φορά, τα προβλήματα υποδομών στα σχολεία, αλλά και την ανεπάρκεια στον τομέα της Υγείας για τους μαθητές. Δεν υπάρχει ούτε, καν, αξιόπιστη καταγραφή ιστορικών υγείας των μαθητών, για να μπορούν να προστατευθούν σε κάθε ενδεχόμενο. Η λύση, βέβαια, απέναντι στην εύλογη αγωνία των γονιών δεν είναι ο πανικός. Είναι χρέος όλων μας να διεκδικήσουμε όλα τα απαραίτητα κονδύλια για τις σχολικές επιτροπές, αλλά και όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια των μαθητών.

Είναι υπόθεση του κινήματος, των γονιών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών να παλέψουν για:

• Την αποστολή κινητών μονάδων υγείας στα σχολεία όλης της χώρας για την πρόληψη της διασποράς της γρίπης στο μαθητικό πληθυσμό και τους εργαζόμενους. Μονάδων που θα καταγράφουν τις ανάγκες, θα κάνουν δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, θα παρέχουν έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των περιστατικών, θα μεριμνήσουν για εμβολιασμούς.
• Τον έλεγχο και την αξιολόγηση της συνολικής υγείας όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας.
• Αμεση αποστολή των υπηρεσιών του ΟΣΚ για τον έλεγχο των κυλικείων και των χώρων υψηλού υγειονομικού ενδιαφέροντος, ιδιαίτερα τώρα λόγω γρίπης.
• Αμεση πρόσληψη και εκπαίδευση των απαιτούμενων τραπεζοκόμων στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία.

Η προσπάθεια περιγραφής πλευρών της πραγματικής εικόνας των σχολείων, προφανώς, δεν είχε στόχο την απογοήτευση για την επικρατούσα κατάσταση. Αντίθετα, το θέμα της γρίπης, τα προβλήματα στα σχολεία που ζουν καθημερινά οι μαθητές, το δικαίωμα στη μόρφωση και τη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας, δεν είναι ζητήματα που επιτρέπεται να αφήνουμε στα επιτελεία της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ. Πρόκειται για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών. Μαζί με τους γονείς μπορούν να απαιτήσουν τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα, γιατί δημιουργούν τα πάντα, μέσα στην κοινωνία.

Τα συμφέροντα και τα κέρδη των επιχειρήσεων χρειάζονται τους αυριανούς ευέλικτους υπηρέτες τους. Αυτοί διαμορφώνονται στο «σχολείο του 21ου αιώνα». Εκτός εάν οι εργαζόμενοι επιλέξουν για τα παιδιά τους έναν άλλο δρόμο. Μια πρώτη απάντηση μπορεί να δοθεί στην κάλπη καταδικάζοντας τους ενόχους και στηρίζοντας το μοναδικό κόμμα, το ΚΚΕ, που παλεύει για ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο, ίδιο και ισότιμο για όλα τα παιδιά, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνει ένα σχολείο για ανθρώπους και όχι ένα σχολείο για «εργαλεία» παραγωγής κερδών για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ του Αναστασίου

Ηθοποιός, Βουλευτής

ΜΑΪΛΗΣ ΜΑΚΗΣ του Νικολάου

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου

ΤΣΙΟΓΚΑΣ ΤΑΚΗΣ του Βασιλείου

Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ του Ελευθερίου

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ του Σπυρίδωνα

Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Υπεύθυνος Τμήματος Οικονομίας

ΜΠΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Αριστείδη

Τραπεζοϋπάλληλος, Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθήνας

ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ του Ιωάννη

Δημοσιογράφος «Ριζοσπάστη»

ΚΡΟΚΙΔΗ ΛΙΝΑ, του Νικολάου

Δικηγόρος

ΚΟΥΜΠΟΥΡΗΣ ΔΗΜΟΣ του Ιωάννη

Βιομηχανικός Εργάτης, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΟΛΥΒΔΑΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ - ΑΔΑΜ του Αδάμ

Καθηγητής Πανεπιστημίου

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Δημητρίου

Καθηγητής Πανεπιστημίου

ΣΟΦΙΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ του Αντρέα

Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Σ' αυτήν την εκλογική μάχη μπορεί να γίνει ένα βήμα μπρος. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πρέπει να χάσουν. Το ποιοτικό στοιχείο θα είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ. Ο ένας πόλος, ο συντηρητικός, υπάρχει. Μπορεί τώρα, να αρχίσει να φαίνεται και ο λαϊκός ριζοσπαστικός πόλος. Τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν αντίθεση προς τη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου. Δηλώνουν ότι μετά τις εκλογές θα δουν τα προγράμματα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και θα συζητήσουν αν θα πάνε μαζί τους. Αυτό σημαίνει ότι λένε στον κόσμο πως ΝΔ - ΠΑΣΟΚ μπορεί να διορθωθούν. Ομως, δε διορθώνονται, δεν πρόκειται να αλλάξουν χαρακτήρα και ταξική πολιτική.

Στις εκλογές θα κριθεί η ικανότητα αντιπολίτευσης του λαού απέναντι στην κυβέρνηση, απέναντι στα κόμματα εξουσίας του κεφαλαίου, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Που κρίνεται μέσα στο λαό με όρους ανάπτυξης του κινήματος. Γι' αυτό λέμε «λαϊκή αυτοδυναμία», χειραφέτηση από την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - κεφαλαίου. Να εκφραστεί στην κάλπη με τσάκισμα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και δυνατό ΚΚΕ.

Στα ψηφοδέλτια μάχης συμμετέχουν αγωνιστές και αγωνίστριες που είναι αφοσιωμένοι στον αγώνα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, των μισθωτών επιστημόνων, της προοδευτικής διανόησης. Αγωνιστές και αγωνίστριες που δε συμβιβάζονται με τα ιμπεριαλιστικά δόγματα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, τη μοιρολατρία, το συμβιβασμό.

Η ηλικιακή σύνθεση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ είναι:

• Από 20 μέχρι 30 χρόνων, 53 υποψήφιοι (ποσοστό 12,5%).
• Από 30 μέχρι 40 χρόνων είναι 74 υποψήφιοι (17,45%).
• Από 40 μέχρι 50 χρόνων είναι 115 υποψήφιοι (27,12%).
• Από 50 μέχρι 60 χρόνων, 146 υποψήφιοι (34,43%).
• Από 60 μέχρι 70 χρόνων είναι 33 υποψήφιοι (7,78%).
• Από 70 και πάνω, 3 υποψήφιοι (0,7%).

Η κοινωνική σύνθεση των ψηφοδελτίων του Κόμματος, είναι η ακόλουθη:

• Εργατοϋπάλληλοι (βιομηχανικοί εργάτες, εργάτριες, οικοδόμοι, εμποροϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, ξενοδοχοϋπάλληλοι, μισθωτοί εργαζόμενοι στην Υγεία, λογιστές, άνεργοι, ναυτεργάτες), είναι οι 154 υποψήφιοι, που σημαίνει ποσοστό 36,32%.
• Εργαζόμενοι δημόσιου, ευρύτερου δημόσιου τομέα και ΟΤΑ, 34 υποψήφιοι (8,01%).
• Εκπαιδευτικοί (καθηγητές, δάσκαλοι), 46 υποψήφιοι (10,84%).
• Συνταξιούχοι, 20 υποψήφιοι (4,7%).
• ΕΒΕ, 37 υποψήφιοι (8,72%).
• Αγρότες, 27 υποψήφιοι (6,36%).
• Καθηγητές πανεπιστημίου, 6 υποψήφιοι (1,41%).
• Καλλιτέχνες, 4 υποψήφιοι (0,94%).
• Δημοσιογράφοι, 6 υποψήφιοι (1,41%).
• Γιατροί, 26 υποψήφιοι (6,13%).
• Δικηγόροι, 18 υποψήφιοι (4,24%).
• Μηχανικοί, 14 υποψήφιοι (3,3%).
• Διάφορες ειδικότητες επιστημόνων, αποφοίτων ΑΕΙ, 32 υποψήφιοι (7,54%).

ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ του Νικολάου

ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΒΑΚΑΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Αποστόλου

Οικοδόμος, Μέλος Διοίκησης Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας

ΒΛΑΣΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ του Σταύρου

Οδηγός ΕΘΕΛ, Μέλος ΔΣ Συνδικάτου ΟΑΣΑ

ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΝΕΛΛΑ του Πετρόπουλου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας

ΓΚΟΓΚΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ του Γρηγορίου

Εμποροϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Εμπορ/λων

ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου

Εικονολήπτης, Πρ. Ενωσης Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρ. Αττικής, Αντιπρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ

ΔΡΙΜΑΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑ του Νικολάου

Δασκάλα, Πρόεδρος Συλ. Δασκάλων Βύρωνα - Καισαριανής

ΖΙΩΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ιωάννη

Ελαιοχρωματιστής, Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Οικοδόμων και Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΚΑΚΟΥΛΙΔΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ του Γεωργίου

Λογίστρια, Πρόεδρος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ

ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗ ΙΟΥΛΙΑ του Ανδρέα

Εκπαιδευτικός

ΚΑΡΑΤΖΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ (ΛΟΥΛΑ) του Χρήστου

Δημοσιογράφος, Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου, Προεδρος ΕΣΥΝ Χαλανδρίου, Υπεύθυνη Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ Κατά των Ναρκωτικών

ΚΑΤΣΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Περικλή

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΠΑΜΕ, Μέλος ΔΣ ΕΚΑ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΚΥΡΙΑΖΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του Αθανασίου

Εργάτ. Ιματισμού, Γραμ. Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργών, Μέλος ΔΣ Ομοσπ. Κλωστ/ργών Ιματ. Δέρματος

ΛΙΑΠΑΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Λάμπρου

Εργάτης Οδηγός ΦΑΓΕ, Γραμ. Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Εμμανουήλ

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Γραμματέας ΠΣΟ, Βουλευτής, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Ιωάννη

Ηλεκτρολόγος - Μηχανικός ΤΕ, Μέλος Προεδρείου ΓΣΒΕΕ

ΜΕΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ - ΕΥΑ του Παύλου

Ζωγράφος Χαράκτρια, Βουλευτής, Μέλος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ

ΜΠΑΘΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Λάζαρου

Δάσκαλος

ΜΠΟΡΜΠΟΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Θεοδώρου

Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών, Γραμ. Σπου/σας ΑΕΙ Αθήνας

ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΟΓΛΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ του Δημητρίου

Βιοχημικός, Πρόεδρος ΟΓΕ

ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ανδρέα

Εργάτης, Πρ. Συνδικάτου Μετάλλου, Μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ - ΕΚΑ

ΠΑΛΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Βησσαρίωνος

Συνταξιουχος ΔΕΗ

ΠΑΝΑΓΗ ΣΠΥΡΕΤΑ του Ιωάννη

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ

ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΒΕΤΑ) του Κωνσταντίνου

Υπάλ. Νομαρχίας, Εποπτρια Δημόσιας Υγείας, Μέλος ΔΣ Συλλόγων Υπαλλήλων Νομαρχιας Αθήνας, Μέλος ΔΣ Εποπτών Δημόσιας Υγείας, Μέλος ΔΣ Ομοσπ. Συλ. Υπαλ. ΝΑ Ελλάδας

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΤΟΥ ΝΑΥΣΙΚΑ του Βασιλείου

Κοινωνική Λειτουργός, Μέλος ΔΣ Σωματ. Ιδιωτ. Κλινικών Αθήνας, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ του Νικολάου

Αρχιτέκτονας, Μέλος Τμήματος Παιδείας της ΚΕ

ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΣ του Χρήστου

Γιατρός, Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ

ΠΕΡΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του Φιλίππου

Τεχν. Δικτύου ΟΤΕ, Πρ. Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπ/νιών Αττικής

ΠΕΡΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Εμμανουήλ

Ιδ. Υπάλληλος, Μέλος της Εκτελ. Γραμ. του Π.Α.ΜΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Δημητρίου

Πτυχιούχος Φιλοσοφικής Αθηνών, Γραφ. ΚΣ ΚΝΕ

ΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ του Λουίζου

Βιολόγος αυτοπασχολούμενη

ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παναγιώτη

Οικοδόμος, Βουλευτής του ΚΚΕ, Γραμ. του ΚΣ της ΚΝΕ

ΡΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑ του Ευσταθίου

Κομμώτρια

ΣΕΛΕΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ του Παναγιώτη

Υπαλ. Νοσοκομείου, Γραμ. Σωματ. Εργαζ. Νοσοκ. Αγ Βαρβάρα

ΣΙΟΥΛΗ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ του Κωνσταντίνου

Δικηγόρος, Γραμ. ΑΕ Δικηγόρων

ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ του Νικολάου

Δικηγόρος, Μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ

ΣΟΥΛΤΑΝΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Γεωργίου

Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων, Πρ. Σωματείου Εργαζ. Ιδιωτικών Κλινικών, Μέλος ΔΣ ΕΚΑ, Αναπληρώτρια Γραμ. ΔΣ ΟΣΝΙΕ

ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Νικολάου

Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Τάσσου

Σεισμολόγος Ερευνητής, Πρόεδρος Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών

ΤΟΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ευαγγέλου

Εργάτης χαρτοβιομηχανίας, Αντιπρόεδρος Συνδικάτου Χαρτοβιομηχανίας

ΤΣΑΜΗ ΑΘΗΝΑ του Παναγιώτη

Τεχνολόγος Μηχανικός Κατασκευών - άνεργη, Στέλεχος της ΚΝΕ

ΤΣΙΤΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ του Βασιλείου

Οδοντίατρος

ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Κωνσταντίνου

Συνταξιούχος ΟΤΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Ιωνίας

ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Εμμανουήλ

Βουλευτής, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΧΑΛΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ του Γεωργίου

Τραπεζοϋπάλληλος Εθνικής Τράπεζας, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας

ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Ιωάννη

Δημόσιος Υπάλληλος στο Κωνστ/λειο Νοσοκομείου Ν. Ιωνίας, Μέλος της Γραμματείας της Συντονιστικής Επιτροπής ΑμΕΑ

ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Αθανασίου

Βιοτέχνης, Πρόεδρος ΟΒΣΑ, Μέλος Προεδρείου της ΓΣΒΕΕ

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Ανδρέα

Δικηγόρος

ΚΑΝΕΛΗ ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) του Χρήστου

Δημοσιογράφος, Βουλευτής

ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Χρήστου

Εμποροϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Εμπορο/λων Αθήνας, Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών

ΚΟΛΙΟΥΣΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ - ΟΛΓΑ του Σωτηρίου

Εργαζόμενη στη WIND, Μέλος ΔΣ Επιχειρησιακού Σωματείου, Μέλος του ΔΣ του Σ.Ε.ΤΗ.Π

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ του Παναγιώτη

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Αθήνας

ΜΑΜΑΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Σπυρίδωνος

Επιπλοποιός, Μέλος ΔΣ της ΓΣΒΕΕ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΜΑΜΑΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Δημητρίου

Εργάτρια - Κλωστ/ργος (άνεργη), Πρόεδρος Συνδικάτου Κλωστ/ργίας-Ιματ.-Δέρματος, Γραμ. της ΟΕΚΙΔΕ

ΜΕΘΩΝΙΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ του Παύλου

Τεχνολόγος Ιατρ. Εργαστ. στο Νοσοκ. Αγ. Ανάργυροι, Αντιπρ. της Εκτελ. Επιτ. της ΠΟΕΔΗΝ, Μέλος ΔΣ Σωμ. Εργαζ. Ογκολ. Κηφισιάς, Μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

ΜΙΧΑΛΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Αγγελή

Νοσηλεύτρια, Μέλος του Τμ. Υγείας-Πρόνοιας της ΚΕ

ΞΗΡΟΥΧΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Ηλία, Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών

ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Θεοδώρου

Γυμναστής, Γραμματέας Αθήνας ΚΝΕ

ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ του Ιωάννη

Υπάλληλος ΟΤΕ, Μέλος του Εργατικού-Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ

ΠΑΣΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ

Οικοδόμος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Οικοδόμων

ΠΑΦΙΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ του Σπυρίδωνος

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Ευρωβουλευτής, ΓΓ ΠΣΕ

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ του Ευαγγέλου

Εργάτρια στο Φάρμακο, Γραμματέας Συνδικάτου Φαρμάκου

ΣΕΦΕΡΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Κωνσταντίνου

Ιδιωτικός Υπάλληλος

ΣΙΩΡΑΣ ΗΛΙΑΣ του Παναγιώτη

Καρδιολόγος στον «Ευαγγελισμό», Αντιπρόεδρος ΕΙΝΑΠ, Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΟΕΝΓΕ

ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Γερασίμου

Εργάτης, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΤΣΑΓΚΑΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ του Γεωργίου

Εμποροϋπάλληλος, Πρόεδρος Συλ. Εμπορ/λων Αθήνας, Μέλος ΔΣ Ομοσπ. Ιδ. Υπαλ. Ελλάδας, Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ, Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΠΑΜΕ

ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΛΕΝΗ του Ιωάννη

Δημοσιογράφος

ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ του Γεωργίου

Κτηνίατρος Ελ. Επαγγελματίας, Δημοτικός Σύμβουλος

ΙΝΤΖΕΣ ΚΩΣΤΑΣ

Τεχνολόγος Τοπογράφος, Μέλος Γραφ. ΚΝΕ

ΚΙΟΥΛΠΕΚΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Χρήστου

Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του Γεωργίου

Εργάτης, Πρόεδρος Κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία

ΛΕΟΝΤΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Ιστορικός

ΝΤΑΓΚΑ ΠΟΠΗ

Νοσηλεύτρια

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ του Χαραλάμπους

Επαγγελματίας Οδηγός, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Οδηγών

ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Γιατρός ΕΣΥ

ΤΖΕΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Κωνσταντίνου

Δημόσιος Υπάλληλος, πρώην Βουλευτής ΚΚΕ

ΚΟΝΤΑΞΙΔΑΚΗ ΓΙΩΤΑ του Εμμανουήλ

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Εμπορ/λων-Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά

ΚΥΖΙΛΗ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ του Κλεάνθη

Εκπαιδευτικός

ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ του Εμμανουήλ

Γεωπόνος, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Βουλευτής

ΜΟΦΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του Σταύρου

Μηχανικός Αυτοκινήτων, Μέλος ΔΣ Βιοτεχνικού Πειραιά, Μέλος ΔΣ ΕΟΒΕΑΜΜΕ, Μέλος ΔΣ ΣΙΣΕΜΑ

ΞΟΥΡΑΦΗΣ ΝΙΚΟΣ του Δημητρίου

Εργαζόμενος στον ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ, Πρόεδρος Πανελ. Ενωσης Ελαιουργοσαπουνοποιών, Μέλος ΔΣ ΕΚ Πειραιά, Μέλος του ΔΣ Ομοσπονδίας Χημικής Βιομηχανίας, Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας Π.Α.ΜΕ

ΡΕΪΣΗ-ΡΑΜΦΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ του Φραγκίσκου

Καθαρίστρια, Πρόεδρος Σωματείου Καθαριστριών Δημόσιων Σχολείων Πειραιά

ΤΖΑΤΖΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Σπυρίδωνος

Συντ/χος Αρχιτέκτων Πολεοδόμος, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΤΣΙΜΠΟΓΛΟΥ ΣΑΒΒΑΣ του Λεοντίου

Μηχανικός Ε.Ν., Πρόεδρος ΠΕΜΕΝ, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΝΟ - Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΚΑ του Νικολάου

Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΑΖΑΜΠΗ ΕΥΑ

Ξενοδοχοϋπάλληλος

ΔΕΛΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Δάσκαλος, Μέλος ΔΣ Διδασκ. Συλλόγου

ΖΑΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ του Κωνσταντίνου

Τραπεζοϋπάλληλος, Γραμματέας ΕΚΘ

ΖΙΩΓΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Ηλία

Πανεπιστημιακός, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Βουλευτής

ΖΩΚΑΣ ΝΙΚΟΣ του Ζήση

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Μέλος ΔΣ ΤΕΕ

ΚΑΛΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ του Παναγιώτη

Εμποροϋπάλληλος, Πρόεδρος Σωμ. Εμποροϋπαλλήλων, Βουλευτής

ΚΑΛΟΥΣΗ ΙΩΑΝΝΑ

Καθαρίστρια, Πρόεδρος Σωματείου Καθαριστριών Β. Ελλάδος

ΚΑΠΕΤΑΝΓΙΩΡΓΗ ΟΥΡΑΝΙΑ

Αυτοαπασχολούμενη, Γραμματέας Συλλόγου Μικρών Εμπόρων και Αυτοαπασχολουμένων

ΜΩΫΣΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ του Νικολάου

Λογιστής Ελ. Επαγγελματίας

ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΔΟΥ ΝΕΝΑ του Ναπολέωντος

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός - Υπ. Εργοστασίου

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

Αυτοαπασχολούμενος

ΡΑΪΖΗ ΗΛΕΚΤΡΑ

Αυτοαπασχολούμενη

ΡΕΒΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Ιωάννη

Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων

ΤΗΛΙΚΙΔΟΥ ΡΕΝΑ

Καθηγήτρια ΤΕΙ

ΤΣΑΚΙΡΙΔΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗ

Μηχανικός Υπάλληλος Δήμου

ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΝΑ

Πολιτικός Μηχανικός Ελεύθερος Επαγγελματίας

ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

Ιδ. Υπάλληλος, Γραμματέας ΚΝΕ Πόλης

ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ ΖΩΗ

Συνταξιούχος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Ευόσμου

ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

Ιδ. Υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων

ΒΑΡΔΑΒΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ του Γεωργίου

Νοσηλευτής, Συνδικαλιστής στο Θριάσιο Νοσοκομείο

ΒΑΣΙΛΑΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του Γεωργίου

Εργαζόμενη Ιντρακόμ, Συνδικαλίστρια

ΓΚΙΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Χρήστου

Δικηγόρος, Βουλευτής, Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ του Αναστασίου

Συνταξιούχος γιατρός, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΚΟΛΟΒΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ιωάννη

ΕΒΕ, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Συνδικαλιστής

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΗΣ του Δημητρίου

Οδοντοτεχνίτης

ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΣ του Ιωάννη

Εργάτης ναυπηγείων, Συνδικαλιστής, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Θριασίου

ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ του Δημητρίου

Εμποροϋπάλληλος, Γραμματέας Τομέα ΚΝΕ

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ του Παναγιώτη

Εμπορος, Συνδικαλιστής, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Πρόεδρος Εμπόρων Ραφήνας

ΣΥΡΙΓΟΣ ΒΑΛΣΑΜΟΣ του Νικολάου

Οικοδόμος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λαυρίου

ΣΩΚΟΥ ΖΩΗ του Ευθυμίου

Εργάτρια, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Φαρμάκου

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Δημητρίου

Φαρμακοϋπάλληλος, Συνδικαλίστρια

ΤΟΠΑΛΛΙΑΝΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Γεωργίου

Γιατρός ΙΚΑ, Δημοτικός Σύμβουλος

ΧΑΙΡΙΚΑΚΗ - ΞΑΝΘΑΚΗ ΕΛΙΝΑ του Ανδρέα

αδιόρ. εκπαιδευτικός, Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

ΧΟΡΟΖΑΝΗ ΣΙΣΣΗ του Αντωνίου

Ιδιωτικός υπάλληλος, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας Τομέα Θριασίου της ΚΝΕ

ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ του Κωνσταντίνου

Εμπορος, Αντιδήμαρχος Δήμου Νίκαιας

ΓΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ του Βασιλείου

Τεχνολόγος Ιατρικών εργαστηρίων, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικής Υγείας Πειραιά, Δημοτικός Σύμβουλος Αμπελακίων Σαλαμίνας

ΖΑΜΠΕΤΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ του Αντωνίου

Λογίστρια, Πρόεδρος Συλλόγου Λογιστών Πειραιά, Μέλος ΔΣ ΕΚ Πειραιά, Αναπληρωματικός Γραμ. Πανελ. Ομοσπ. Λογιστών, Μέλος της Ελεγκτικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ

ΖΥΜΑΡΗ ΑΘΗΝΑ του Χρήστου

Δημοσιογράφος

ΚΡΟΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΚΑΤΙΑ) του Θεοδώρου

Τεχνικός Αργυροχρυσοχοΐας, Μέλος ΔΣ Ομοσπ. Γυν. Ελλάδας-ΟΓΕ

ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Ιωσήφ

Ναυτεργάτης, Πρόεδρος ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΝΟ, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ (ΒΕΡΑ) του Αρίσταρχου

Οικονομολόγος, Βουλευτής ΚΚΕ, Γενική Γραμματέας ΕΕΔΥΕ, πρώην Δήμαρχος Νίκαιας

ΠΑΠΟΥΤΣΙΔΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Σταύρου

Οδοντίατρος, Μέλος ΔΣ Οδοντιατρικού Συλλόγου

ΠΑΤΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ του Χαράλαμπους

Εκπαιδευτικός, Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Πειραιά

ΠΟΖΑΤΖΙΔΟΥ ΠΑΝΔΩΡΑ του Σάββα

Γιατρός, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Νίκαιας

ΠΟΥΛΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ του Κωνσταντίνου

Μεταλλεργάτης, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΟΕΜ

ΠΑΡΘΕΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Οικοδόμος

ΤΖΙΜΟΥ ΕΙΡΗΝΗ

Φαρμακοποιός

ΤΡΙΠΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Δικηγόρος

ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Ν. Φώκιες

ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

Δικηγόρος

ΒΛΙΣΙΔΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Γεωργίου

Καθηγητής, Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ

ΓΚΑΤΖΙΔΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ του Χρήστου

Δάσκαλος

ΔΡΑΜΑΝΙΔΟΥ ΝΙΚΗ του Δημητρίου

Καθηγήτρια, Μέλος του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Νομού Εβρου

ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Στεφάνου

Εργάτης

ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αποστόλου

Αγρότης, Πρόεδρος ΟΑΣ Εβρου

ΤΡΕΛΛΗ ΦΑΝΗ του Αποστόλου

Ιδιωτική Υπάλληλος, Μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εβρου, Πρόεδρος Εμποροϋπαλλήλων Αλεξανδρούπολης

ΚΑΚΟΛΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ του Γεωργίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος

ΜΠΡΟΥΣΑ ΕΥΘΑΛΙΑ του Αθανασίου

Εργάτρια, Μέλος ΕΚ Ροδόπης, Μέλος του ΔΣ ΦΑΝΚΟ (Λαναρά)

ΣΠΟΡΙΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Θεοδώρου

Οδοντίατρος

ΦΑΪΚ ΦΑΪΚ του Γκαλήπ

ΕΒΕ

ΦΑΚΙΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Σπύρου

Γιατρός

ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Δημητρίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος του ΔΣ Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Ξάνθης

ΕΦΕΝΤΗ ΧΑΣΑΝ του Μεχμέτ

Οικοδόμος

ΜΑΧΑΙΡΙΔΟΥ - ΝΕΟΦΥΤΙΔΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ του Βίκτωρα

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος του ΔΣ Συλλόγου Γυναικών

ΠΥΡΓΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος του ΔΣ Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Ξάνθης

ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Πολυκάρπου

Φαρμακοποιός, Νομαρχιακός Σύμβουλος Ξάνθης

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ ΕΛΠΙΔΑ του Νικολάου

Νηπιαγωγός

ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Σταύρου

Πολιτικός Μηχανικός

ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του Ηλία

Ιδ. Υπάλληλος, Πρ. Σωματείου Ιδ. Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων

ΛΙΟΓΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του Γεωργίου

Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας

ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Δημητρίου

Εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας, Πρ. Επιτροπής Ειρήνης

ΧΡΥΣΑΦΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ιωάννη

ΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Θάσου

ΛΙΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παναγιώτη

ΕΒΕ

ΜΗΤΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Δημητρίου

Τεχνολόγος Γεωπόνος, Γραμματέας ΔΣ Τεχνολόγων Γεωπόνων Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

ΜΠΙΜΠΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Χρήστου

ΕΒΕ

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Στεφάνου

Αγρότης, Νομαρχιακός Σύμβουλος Δράμας

ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του Νικολάου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Δράμας

ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σάββα

Ιδιωτικός Υπάλληλος

ΜΑΚΙΝΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Αναστάσιου

Καθηγ. Ιδιωτικής Εκπαίδευσης

ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ του Βασιλείου

Αγρότης, Μέλος ΔΣ Αγροτικού Συλλόγου Ν. Σκοπού

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΘΕΜΗΣ του Σταύρου

Αυτοαπασχολούμενος

ΡΑΚΙΤΖΗ ΤΙΜΟΘΕΑ

Δικηγόρος, Νομαρχιακός Σύμβουλος Σερρών

ΣΑΡΑΝΤΙΔΟΥ ΕΡΜΟΦΥΛΛΗ (ΦΙΛΙΩ) του Χαραλάμπους

Υπάλληλος ΔΕΥΑΣ, Μέλος ΔΣ του Σωματείου εργαζομένων ΔΕΥΑΣ

ΣΙΔΕΡΗ ΛΙΑΝΑ του Γεωργίου

Οδοντίατρος

ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Γεωργίου

Καθηγητής Ιδιωτικής Εκπαίδευσης

ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ του Δημητρίου

Αυτοαπασχολούμενος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Κρεοπωλών

ΑΛΕΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Κωνσταντίνου

Ζωγράφος, Μηχανολόγος

ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΟΛΓΑ του Αθανασίου

Οικονομολόγος - Λογίστρια

ΚΑΡΤΣΙΟΥΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Αθανασίου

Γιατρός

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ του Ηλία

Οικονομολόγος, Συνταξιούχος Τραπεζοϋπάλλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γονέων

ΣΟΦΡΟΝΩΦ ΙΩΑΝΝΑ του Ελευθερίου

Δασκάλα, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δασκάλων Βέροιας

ΤΡΕΜΠΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Κωνσταντίνου

Συνταξιούχος, Μέλος ΔΣ ΕΚ Νάουσας

ΑΝΔΡΕΑΝΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ του Παναγιώτη

Κτηνίατρος - Κτηνοτρόφος, Πρόεδρος Συλλόγου Κτηνιάτρων Βορείου Ελλάδος

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ του Επαμεινώνδα

Επαγγελματίας

ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Αλεξάνδρου

Αυτοαπασχολούμενος, Μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου Πολυκάστρου

ΟΡΓΑΤΖΗΣ ΑΚΗΣ του Αναστασίου

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων

ΧΑΛΙΤΣΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ του Ιωάννη

Φαρμακοποιός, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ του Αποστόλου

Αυτοαπασχολούμενος

ΚΑΡΓΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ του Χριστοδούλου

Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Οικοδόμων

ΚΛΙΓΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ του Γρηγορίου

Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Οικοδόμων

ΚΟΥΡΙΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ του Κωνσταντίνου

Δασκάλα

ΡΟΥΤΣΑΣ ΚΩΣΤΑΣ του Παναγιώτη

Επαγ. Ψυκτικός, Πρόεδρος Σωμ. Ψυκτικών Πιερίας

ΣΑΛΠΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΣ του Παύλου

Δικηγόρος

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ του Κωνσταντίνου

Παιδίατρος

ΚΙΣΤΟΓΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ του Γαβριήλ

Αυτοαπασχολούμενος Γεωπόνος

ΛΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Ιωάννη

Συνταξιούχος ΔΕΗ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Νικολάου

Συνταξιούχος ΟΤΑ

ΦΟΥΝΤΑΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ του Δημητρίου

Συνταξιούχος ΔΕΗ, Δημοτικός Σύμβουλος Εδεσσας

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ του Γεωργίου

Οικονομολόγος - Λογίστρια

ΒΟΜΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ του Αστερίου

Εργατοτεχνίτης ΔΕΗ, Μέλος ΔΣ Σωμ. Ενέργειας Δ. Μακεδονίας (ΣΕΕΝ)

ΓΚΟΓΚΟΥ ΕΛΕΝΗ του Κωνσταντίνου

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας ΣΠ Δυτ. Μακεδονίας της ΚΝΕ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΤΑΚΗΣ του Γεωργίου

Εργατοτεχνίτης ΔΕΗ, Μέλος ΔΣ Σωματείου Σπάρτακου & ενέργειας

ΛΙΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ του Νικολάου

Δημόσιος Υπάλληλος Νοσοκομείου Κοζάνης, Μέλος της ΝΕ Κοζάνης του ΚΚΕ

ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΙΚΗ του Τρύφωνος

Συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Πτολεμαΐδας

ΣΤΟΛΤΙΔΗΣ ΝΩΝΤΑΣ του Δημητρίου

Οικονομολόγος, Εργαστηριακός, Συνεργάτης ΤΕΙ, Μέλος ΔΣ Σωματείου Εκτάκτων ΤΕΙ

ΤΣΙΓΚΑ ΕΦΗ του Κωνσταντίνου

Γεωπόνος, Ελεύθερος Επαγγελματίας, Μέλος του Γραφείου της ΕΠ Δυτ. Μακεδονίας, του ΚΚΕ

ΑΛΕΞΙΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Δημητρίου

Αγρότης, Πρόεδρος του Δασικού Συνεταιρισμού Αλώνων

ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ του Αναστασίου

Εργατοτεχνίτης ΔΕΗ, Μέλος του ΔΣ Σωματείου Ενέργειας, Παραρτήματος Αμυνταίου, Μέλος ΕΚ Πτολεμαΐδας

ΜΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Ανέστη

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΝΕ Φλώρινας του ΚΚΕ

ΤΟΡΛΑΧΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Μιχαήλ

Εμποροϋπάλληλος

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ του Ιωάννη

Γουνοποιός Αυτοαπασχολούμενη, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αγ. Αναργύρων Καστοριάς

ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΣ του Αρσενίου

Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης στην Πληροφορική

ΖΕΓΑ ΓΕΩΡΓΙΑ του Πασχάλη

Γουνεργάτρια, Γραμματεία ΠΑΜΕ Καστοριάς

ΜΑΚΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ του Νικολάου

Γουνεργάτης, Μέλος ΔΣ Σωματείου Εργατών Γούνας Καστοριάς

ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Μιχαήλ

Δημοτικός Υπάλληλος

ΚΛΕΙΣΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Νικολάου

Βιομηχανικός Εργάτης

ΜΠΟΥΓΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Γρηγορίου

Συνταξιούχος Γεωπόνος

ΑΒΡΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Αντωνίου

Οδοντίατρος

ΓΑΒΑΛΑ ΜΑΡΙΑ του Ρωσσέτου

Δικηγόρος, Μέλος ΕΠ Θεσσαλίας

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ του Ιωάννη

Επίκουρος Καθηγήτρια Ακτινοφυσικής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Αριστείδη

Γιατρός Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, Δημοτικός Σύμβουλος Λάρισας, Μέλος ΔΣ Γενικού Νοσοκομείου και Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας

ΛΙΟΛΙΟΣ ΠΑΡΙΣ του Βασιλείου

Υπάλληλος, Γραμματέας ΕΚ Λάρισας, Δημοτικός Σύμβουλος Γιάννουλης

ΛΟΥΤΡΙΩΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ του Ιωάννη

Εργάτρια, Πρόεδρος Συνδικάτου Κλωστ/τουργίας-Ιματισμού Λάρισας

ΜΑΡΟΥΔΑΣ ΡΙΖΟΣ του Κυριαζή

Αγρότης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, Δημοτικός Σύμβουλος Λακέρειας

ΟΥΝΤΡΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Γεωργίου

Ιδιωτικός Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Λάρισας, Μέλος της ΟΓΕ

ΣΚΟΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Στυλιανού

Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Λάρισας

ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ του Ηλία

Δικηγόρος, Βουλευτής

ΑΡΜΑΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Κωνσταντίνου

Συνεταιριστικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ ΕΚ Τρικάλων

ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ του Κλεομένη

Δικηγόρος, Βουλευτής, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΚΟΤΟΥΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Δημητρίου

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

ΛΑΖΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του Κωνσταντίνου

Υπομηχανικός, Μέλος ΔΣ Απογόνων ΠΕΑΕΑ

ΜΠΑΚΑΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Ηλία

Νοσηλεύτρια, Μέλος Γραμματείας Π.Α.ΜΕ Τρικάλων

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΕΡΓΙΑΝΗ (ΑΝΝΥ) του Χρήστου

Αδιόριστη Εκπαιδευτικός, Μέλος ΝΣ της ΚΝΕ

ΤΑΣΣΙΟΣ ΒΑΪΟΣ του Κωνσταντίνου

Γιατρός, Μέλος ΔΣ ΕΣΥΝ Τρικάλων

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ του Βάιου

Τοπογράφος Μηχανικός, Αναπληρωματικό μέλος ΔΣ Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών

ΚΟΥΛΟΥΡΗ ΣΟΦΙΑ του Γερασίμου

Χημικός, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Σέκλιζας

ΚΡΑΝΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Γεωργίου

Υπάλληλος ΟΤΕ, Μέλος ΔΣ ΕΚ Καρδίτσας, Μέλος ΔΣ ΠΕΤ-ΟΤΕ Καρδίτσας, Μέλος ΔΣ ΕΕΤΕΜ Καρδίτσας

ΜΠΕΚΙΑΡΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ του Στεφάνου

Τελειόφοιτη Παντείου Πανεπιστημίου, στέλεχος της ΚΝΕ

ΜΠΟΥΤΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Θωμά

Αγρότης, στέλεχος της ΠΑΣΥ, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Καρδίτσας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΠΟΛΥΓΕΝΗΣ ΑΡΗΣ του Σωτηρίου

Αγρότης, Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Λεύκης

ΧΑΛΑΤΣΗΣ ΑΣΤΕΡΗΣ του Θωμά

Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καρδίτσας

ΒΛΑΧΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του Νικολάου

Μεταπτυχιακός φοιτητής Γεωπονίας, Γραμματέας ΝΣ Μαγνησίας της ΚΝΕ

ΛΙΝΑΡΔΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Ιωάννη

Μεταλλεργάτης, Μέλος ΔΣ ΕΚ Βόλου, Δημοτικός Σύμβουλος Ν. Ιωνίας

ΝΑΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ του Γεωργίου

Υπάλληλος ΔΕΗ, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΡΑΜΑΝΤΑΝΗ ΚΥΡΑΤΣΩ του Παναγιώτη

Εκπαιδευτικός

ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ του Δημητρίου

Εκπαιδευτικός, Μέλος Γραμματείας Π.Α.ΜΕ Μαγνησίας, Μέλος ΔΣ Ενωσης Γονέων Βόλου

ΡΟΥΣΗ-ΚΩΤΗ ΑΓΟΡΗ (ΡΙΤΣΑ) ΣΥΖΥΓΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ του Γεωργίου

Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Μαγνησίας

ΤΣΟΓΚΑΣ ΣΑΒΒΑΣ του Κωνσταντίνου

Λογιστής

ΑΛΥΣΣΑΝΔΡΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ του Εμμανουήλ

Καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Βουλευτής ΚΚΕ

ΕΞΑΡΧΟΣ ΝΙΚΟΣ του Θεοφάνη

Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Ν. Ιωαννίνων

ΚΙΤΣΟΥ ΤΑΣΙΑ του Βασιλείου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων, Πρόεδρος Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπελοχωρίου

ΜΕΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Θωμά

Δημόσιος Υπάλληλος, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Μέλος ΔΣ εργαζομένων ΟΤΑ

ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Αναστασίου

Ηλεκτρολόγος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ηλεκτρολόγων, Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας ΟΕΒΕ

ΤΣΟΥΜΑΝΗ ΟΛΓΑ του Γεωργίου

Δικηγόρος

ΦΛΟΥΔΑ ΓΕΩΡΓΙΑ του Κωνσταντίνου

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής, Πρόεδρος Εργαζομένων Καζίνο Μοντ-Παρνέ Πάρνηθας, Μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας

ΒΑΪΤΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αποστόλου

Λογιστής, Μέλος ΔΣ Σωματείου Λογιστών

ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ του Μιχαήλ

Εκπαιδευτικός, Μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ Αρτας

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Νικολάου

Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αρτας

ΠΑΝΟΔΗΜΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΗ του Κωνσταντίνου

Αγρότισσα, Μέλος ΔΣ του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κωστακίων Αρτας

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΑΣ του Λάμπρου

Υπάλληλος ΔΕΗ, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Αρτας, Μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ Αρτας

ΓΚΙΚΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ του Δημητρίου

Οικοδόμος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας

ΔΗΜΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ του Αθανασίου

Εμπορος, Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας, Γραμματέας ΟΕΒΣΔΕΝ, Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας ΕΒΕ

ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ηλία

Μηχανικός

ΑΡΑΒΑΝΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ του Χρήστου

Φαρμακοποιός

ΒΡΕΤΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Γεωργίου

Δικηγόρος, Μέλος Γραμματείας Δημοκρατικής Συσπείρωσης, Πρόεδρος Συλλόγου Τσουκαλαδιωτών Αθήνας

ΚΑΒΒΑΔΑ ΜΑΡΙΑ του Γεώργιου

Λογίστρια, Μέλος Επιτροπής Ειρήνης

ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ του Ιωάννη

Συνταξιούχος Συνεταιριστικός Υπάλληλος, Μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ Νομού Πρέβεζας

ΝΟΒΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Ανδρέα

Γιατρός, Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Πρέβεζας

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ του Ευαγγέλου

Γιατρός, Μέλος ΕΣΥΝ

ΤΣΟΒΙΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Εκπαιδευτικός

ΑΡΓΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αντωνίου

Εργάτης, Μέλος της Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Εύβοιας

ΒΡΑΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ του Νικολάου

Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Καρύστου

ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Ηλία

Εργάτης, Γραμματέας Αν. Στερεάς Εύβοιας της ΚΝΕ, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας

ΛΙΑΓΚΑΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ του Νικολάου

Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Κηρέως

ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Βασιλείου

Ναυτεργάτης, Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Βουλευτής

ΝΤΟΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΑ (ΣΟΦΙΑ) του Πέτρου

Δασκάλα, Μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, Νομαρχιακός Σύμβουλος Εύβοιας

ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ - ΡΑΧΙΩΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Αθανασίου

Συνταξιούχος, Επικεφαλής Δημοτικής Αγωνιστικής Κίνησης Ιστιαίας

ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Θεοδώρου

Κτηνίατρος, Δημόσιος Υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Χαλκιδέων, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στη ΝΑ, Μέλος του ΔΣ του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ

ΜΑΖΗ ΕΛΕΝΗ του Νικολάου

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου

ΜΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Χρήστου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας

ΜΠΟΡΜΠΟΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Θεοδώρου

Καθηγητής, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Συναράδων, Γραμματέας Αθλητικού Ομίλου Συναράδων

ΣΑΜΟΪΛΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Οδυσσέα

Εκπαιδευτικός, Νομαρχιακός Σύμβουλος Κέρκυρας

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του Μιχαήλ

Γιατρός, Βουλευτής

ΑΡΑΒΑΝΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ του Αντρέα

Γιατρός

ΔΗΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Ιωάννη

Εμποροϋπάλληλος, Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

ΚΟΤΟΠΟΥΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ του Ιωάννη

Αγρότης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων

ΚΩΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ του Φωτίου

Εκπαιδευτικός

ΛΥΓΕΡΟΥ - ΤΖΙΑΝΤΖΗ ΒΑΝΑ του Γεωργίου

Συνταξιούχος Δημόσιος Υπάλληλος

ΜΑΚΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Παναγιώτη

Πολιτικός Μηχανικός

ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΝΙΚΟΣ του Επαμεινώνδα

Αγρότης, Βουλευτής

ΝΙΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Ελευθερίου

ΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Αγρινίου, Πρώην Διεθνής Διαιτητής

ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗ ΜΑΡΙΑ του Χρήστου

Φυσικός

ΣΟΛΔΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Βασιλείου

Λογιστής Νομαρχιακός Σύμβουλος Αιτωλοακαρνανίας

ΤΡΙΑΝΤΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ του Χριστοφόρου

Εκπαιδευτικός

ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Χρήστου

Γεωπόνος, Δημοτικός Σύμβουλος Λαμίας

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΘΩΜΑΣ του Γεωργίου

Αγρότης

ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Κωνσταντίνου

Εργάτης ΛΑΡΚΟ, Γραμματέας Συνδικάτου Μετάλλου Νομού Φθιώτιδας

ΠΑΠΠΑ ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) του Λάμπρου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Στέλεχος της ΚΝΕ

ΤΣΕΛΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Ιωάννη

Δικηγόρος, Μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ

ΤΣΕΤΣΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του Κωνσταντίνου

Υπάλληλος ΟΤΑ, Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΧΡΟΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ του Ηλία

Γιατρός ΕΣΥ, Μέλος του ΔΣ της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Ευθυμίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Γραμματέας Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Φωκίδας

ΓΩΓΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ του Νικολάου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Ενωσης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθήνας (ΕΠΗΕΑ)

ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Θεοδώρου

Εργάτης, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Φωκίδας, Νομαρχιακός Σύμβουλος Φωκίδας

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αθανασίου

Εργάτης

ΣΕΡΕΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Γεωργίου

Γεωπόνος, Μέλος Πανελλήνιας Σκακιστικής Ομοσπονδίας

ΣΤΑΜΕΛΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ του Μάρκου

Υπάλληλος ΟΤΑ, Μέλος του ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Ζωγράφου

ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΧΡΥΣΑΥΓΗ (ΑΒΑ) του Ηλία

Εκπαιδευτικός

ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Δημοσθένη

Αγρότης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας

ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Σωτήρη

Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Νομού Ηλείας, Μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πύργου

ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ του Θεοφάνη

Τραπεζικός, Μέλος του Νομαρχιακού Παραρτήματος της ΟΤΟΕ

ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Νικολάου

ΕΒΕ, Νομαρχιακός Σύμβουλος Ηλείας

ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ ΙΩΑΝΝΑ του Αθανασίου

Τραπεζικός, Μέλος Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πύργου

ΚΟΥΦΗΣ ΣΤΑΘΗΣ του Παναγιώτη

Κτηνοτρόφος

ΠΕΡΣΙΔΟΥ ΡΟΥΛΑ του Δημήτρη

Εργάτρια, Γραμματέας Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Κάτω Παναγιάς

ΑΚΑΡΕΠΗ-ΑΡΜΕΝΑΚΑ ΕΙΡΗΝΗ του Βενιζέλου

Χημικός, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Κορίνθου

ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ του Γεωργίου

Μηχανοτεχνίτης Θερμαστής, Αντιπρόεδρος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΦΟΥΛΓΚΟΡ

ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΣ του Νικολάου

Εμπορος - Ηλεκτρονικός, Αντιπρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Γονέων 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίων Θεοδώρων

ΜΠΡΑΒΟΣ ΗΛΙΑΣ του Νικολάου

Μαθηματικός

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ του Σπύρου

Μεταλλεργάτης, Μέλος Γραμματείας Κορινθίας του ΠΑΜΕ

ΦΟΡΤΗ ΓΙΩΤΑ του Σπύρου

Γεωπόνος

ΙΑΚΩΒΑΤΟΥ ΕΥΓΓΕΛΙΑ - ΜΑΡΙΑ του Παναγή - Κωνσταντίνου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς

ΜΠΟΦΙΛΑΤΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Γεωργίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς

ΦΑΡΑΚΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ του Γερασίμου

Δημόσιος Υπάλληλος

ΒΛΑΧΙΩΤΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ του Παναγιώτη

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Γραμματέας Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Ιδιωτικού Τομέα Νομού Ζακύνθου

ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ του Παναγιώτη

Δημόσιος Υπάλληλος - Εφοριακός, Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ταμείου Αλληλοβοήθειας της ΠΟΕ - ΔΟΥ

ΚΛΑΔΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ του Κωνσταντίνου

Ιδιωτικός Υπάλληλος

ΔΙΑΣΑΚΟΣ ΝΙΚΟΣ του Δαμιανού

Οδοντίατρος

ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΩΤΑ του Δημητρίου

Καθηγήτρια Ιταλικής Φιλολογίας

ΚΑΤΣΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ του Βασιλείου

Δικηγόρος

ΚΟΥΚΟΥΜΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ του Χρήστου

Δάσκαλος

ΜΩΫΣΙΔΟΥ ΔΟΜΝΑ του Θεοδώρου

Εργοδηγός

ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ ΜΑΥΡΑ του Δημητρίου

Τεχνολόγος Μηχανικός

ΤΣΑΠΡΑΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του Ηλία

Οικοδόμος

ΓΟΥΡΓΑΡΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Αντωνίου

Συνταξιούχος ΔΕΗ

ΚΟΛΟΒΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Ιωάννη

Αγρότης

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Νικολάου

Εκπαιδευτικός, Μέλος Γραμματείας Αρκαδίας του ΠΑΜΕ

ΠΑΓΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ του Γεωργίου

Εμπορος, Οικοδομικών Υλικών

ΦΡΑΓΚΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ του Νικολάου

Υγειονομικός Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Αρκαδίας

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Νικολάου

Οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων, Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Οικοδόμων

ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Φωτίου

Οικοδόμος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πάτρας, Πρόεδρος Επιτροπής Ειρήνης Αχαΐας

ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΚΟΣ

Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Ωλενίας

ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ του Πέτρου

Οικονομολόγος, Βουλευτής

ΚΡΑΝΙΑ ΕΙΡΗΝΗ του Γεωργίου

Ψυχολόγος, Μέλος ΔΣ του Παραρτήματος Αχαΐας του ΕΣΥΝ, Αντιπρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Αχαΐας

ΛΑΪΝΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Σπύρου

Ρευματολόγος, Μέλος ΔΣ Αθλητικού Συλλόγου «ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ Ο ΑΙΓΕΥΣ»

ΛΕΚΚΑ ΕΛΕΝΗ του Ερρίκου

Εργάτρια, Συνδικαλίστρια

ΜΠΙΡΛΗ ΕΛΕΝΗ του Νικολάου

Ανεργη, Συνδικαλίστρια στο χώρο των ΑμΕΑ

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ του Βασιλείου

Εργαζόμενη στο «ΨΥΧΑΡΓΟΣ», Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στις Ιδιωτικές Κλινικές

ΞΥΔΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Κωνσταντίνου

Δικηγόρος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Πάτρας

ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ του Γεωργίου

Καρδιολόγος, Εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πάτρας

ΤΣΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Αντρέα

Εργάτης, Αντιπρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Αχαΐας, Μέλος ΔΣ ΕΚ Πάτρας

ΑΝΤΩΝΕΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αντωνίου

Γιατρός

ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ανέστη

Αγρότης, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ

ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ του Γεωργίου

Εκπαιδευτικός, Μέλος του ΔΣ του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας, Συνδικαλίστρια

ΞΕΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Παναγή

Δημόσιος Υπάλληλος, Γραμματέας ΚΟ Επαρχίας Θήβας, Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα για τον Ασωπό

ΤΟΓΙΑΣ ΣΟΦΟΚΛΗΣ του Χαράλαμπους

Εργάτης, Γραμματέας Κ.Ο. Επαρχίας Λιβαδειάς

ΤΟΥΛΟΥΜΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Σπύρου

Δικηγόρος

ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Νικήτα

Υπάλληλος ΔΕΗ, Μέλος Σωματείου Εργαζομένων που εντάσσεται στη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ

ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Λεωνίδα

Εργατοϋπάλληλος, Μέλος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων

ΛΕΒΕΝΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Κωνσταντίνου

Συνταξιούχος Δημοσίου, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΜΕΣΣΑΔΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Δημητρίου

Οικοδόμος, Μέλος Σωματείου Οικοδόμων Σπάρτης

ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ του Ιωάννη

Εκπαιδευτικός, Μέλος της ΕΛΜΕ Λακωνίας

ΓΚΙΟΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Χαραλάμπους

Ανεργη, Πρόεδρος του Σωματείου Μετάλλου Νομού Αργολίδας

ΔΑΓΡΕ ΕΛΕΝΗ του Γεωργίου

Ιδιωτικός Εκπαιδευτικός, Μέλος Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών

ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Νικολάου

Εργάτης Μετάλλου

ΜΠΑΒΕΛΗ ΝΑΥΣΙΚΑ συζ. Νικολάου

Αγρότισσα

ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Σπύρου

Λογιστής - Φοροτεχνικός, Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Κίου, Γραμματέας Συλλόγου Λογιστών Αργολίδας

ΑΥΓΟΥΛΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Στυλιανού

Συνεταιριστικός υπάλληλος, Μέλος Τοπικής Γραμματείας ΠΑΣΥ Ηρακλείου, Μέλος Συλλόγου Γυναικών Αρχανών & Γενικού Συμβουλίου ΟΓΕ

ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Νικολάου

Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου & ΔΣ Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, Μέλος της Διοίκησης του Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου

ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Στυλιανού

Αγρότης, Αυτοαπασχ/μενος, Μέλος του ΔΣ Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Αστερουσίων

ΚΟΚΟΣΑΛΗ-ΣΑΛΟΥΣΤΡΟΥ ΜΑΡΙΑ του Ζαχαρία

Υπάλληλος Βιβλιοπωλείου, Γραμματέας Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου

ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ανδρέα

Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος, Νομαρχιακός Σύμβουλος Ηρακλείου, Πρώην Πρόεδρος Συλλόγου Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Ανατολικής Κρήτης

ΟΡΦΑΝΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ του Αντώνιου

Πολιτικός Μηχανικός, Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου, Μέλος αντιπροσωπείας του ΤΕΕ Ανατολικής Κρήτης

ΠΡΟΥΚΑΚΗ-ΦΡΑΓΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ του Αντωνίου

Συνταξιούχος Φυσιοθεραπεύτρια, Μέλος της Επιτροπής Γυναικών ΟΓΕ Ηρακλείου

ΣΚΥΒΑΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ του Κωνσταντίνου

Φυσικός-Ιδιωτική Εκπαιδευτικός

ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Νικολάου

Αγρότης, Μέλος της Τοπικής Γραμματείας ΠΑΣΥ Ηρακλείου

ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ του Δανιήλ

Κοινωνιολόγος, Γραμματέας ΔΣ Ομοσπονδίας Γονέων Νομού Ηρακλείου

ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ του Εμμανουήλ

Οικοδόμος, Μέλος ΔΣ Συνδικάτου Οικοδόμων Νομού Ηρακλείου, Πρόεδρος Γονέων ΚΕΘΕΑ (Αριάδνη)

ΑΛΑΜΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ του Εμμανουήλ

Τεχνολόγος Ελεγκτής Τροφίμων, Πρόεδρος Κλαδικού Τροφίμων & Ποτών Νομού Χανίων

ΒΟΥΡΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημητρίου

Επαγγελματίας, Πρόεδρος Ποδοσφαιρικού Συλλόγου «ΔΟΞΑ ΠΑΧΑΝΙΩΝ»

ΛΕΔΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Νικολάου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Χανίων

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του Κωνσταντίνου

Πολιτικός Επιστήμονας, Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής Χανίων του ΚΚΕ

ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ιωάννη

Τεχνολόγος Γεωπονίας, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Δημοσθένη

Επαγγελματίας, Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων, Μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου Χανίων, Γραμματέας Αθλητικού Συλλόγου «ΙΔΟΜΕΝΕΑΣ»

ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗ ΑΘΗΝΑ του Γεωργίου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Ρεθύμνου, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Γονέων Μουσικού Λυκείου Ρεθύμνου

ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Μιχαήλ

Οικοδόμος, Μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ

ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ του Ιωσήφ

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρεθύμνου, Γραμματέας Συλλόγου Γονέων Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου

ΠΑΥΛΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ του Γεωργίου

Δημοσιογράφος Συγγραφέας

ΓΡΑΣΣΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Χαραλάμπους

Αδιόριστη Εκπαιδευτικός

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ του Χαριλάου

Επαγγελματίας, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Κεντριού Ιεράπετρας

ΣΙΜΕΩΝΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ του Κωνσταντίνου

Λογιστής

ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Εμμανουήλ

Εργάτης, Μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου

ΑΜΠΑΖΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ συζ. Γεωργίου

Εργάτρια, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Χίου

ΑΜΠΑΖΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ηλία

Εργάτης Αρχαιολογίας, Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΑΔΕΔΥ Χίου

ΖΩΦΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ανδρέα

Συνταξιούχος ΟΤΕ, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΚΟΥΝΟΥΠΑΣ ΜΑΡΚΟΣ του Γεωργίου

Οδοντίατρος, Αντιπρόεδρος Αθλητικής Ενωσης Λαγκάδας - Συκιάδας

ΛΑΡΔΑΣ ΝΙΚΟΣ του Κωνσταντίνου

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Αντιδήμαρχος Αγίου Κηρύκου

ΜΑΥΡΑΤΖΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Εμμανουήλ

Γιατρός, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΣΟΡΟΚΟΣ ΝΙΚΟΣ του Δημοσθένη

Συνταξιούχος ΟΤΕ, Γραμματέας ΝΕ Σάμου του ΚΚΕ

ΖΕΠΑΤΟΣ ΧΑΡΗΣ

Δημόσιος Υπάλληλος (Περιφέρεια Ν. Αιγαίου), Συνδικαλιστής, Πρόεδρος Υπαλλήλων Περιφέρειας Ν. Αιγαίου

ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑΣ ΜΑΚΗΣ

Λιμενεργάτης, Συνδικαλιστικής, Πρόεδρος Λιμενεργατών Τήνου

ΡΟΚΟΝΙΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Ιδιωτικός Εκπαιδευτικός

ΣΙΓΑΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Συνταξιούχος, Νομαρχιακός Σύμβουλος

ΨΑΡΡΑ ΕΥΔΟΚΙΑ

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

ΓΙΑΝΝΕΖΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ του Ιωάννη

Μαθηματικός

ΓΟΥΡΛΑΣ ΝΙΚΟΣ του Μιχαήλ

Δημοτικός Υπάλληλος, Μέλος Διοίκησης Σωματείου Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης Καλύμνου

ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΛΙΛΑ

Ηθοποιός, Βουλευτής

ΜΑΚΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΚΙΚΗ) του Νικολάου

Ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Βορείων Δωδεκανήσων

ΠΟΤΣΟΣ ΚΑΛΕΤΟΣ (ΤΑΚΗΣ) του Κωνσταντίνου

Ιδιωτικός Υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Μέλος Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Ρόδου

ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ του Φιλίππου

Αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Κω

ΣΑΡΙΚΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Παναγιώτη

Υπάλληλος Δήμου, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Ρόδου

ΒΟΥΛΒΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΗΛΙΑΣ) του Κωνσταντίνου

Δάσκαλος, Συνδικαλιστής ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών

ΔΟΥΚΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (ΜΑΝΟΣ) του Κωνσταντίνου

Μαθηματικός, Γραμματέας ΔΣ Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας, Μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών

ΠΛΑΝΤΖΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Σώζοντος - Σπύρου

Τραπεζικός Υπάλληλος, Συνδικαλιστής Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας (ΑΤΕ) Λήμνου

ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Γεωργίου

Εργατοαγρότης, Βουλευτής, Πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών Λέσβου, Μέλος Γραμματείας Παναγροτικής Αγωνιστής Συσπείρωσης

ΤΟΥΡΒΑΛΗ ΜΑΡΙΑ του Ευαγγέλου

Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος Επιτροπής Ειρήνης Λέσβου

Παπαγεωργίου Βασίλης

1. Το νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ με το οποίο επιταχύνεται η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ και οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη σύμφυσή τους με τις επιχειρήσεις.

2. Το νομοσχέδιο για τη δημιουργία βάσης δεδομένων γενετικού χαρακτήρα και ανταλλαγή πληροφοριών με τις ΗΠΑ.

3. Το νομοσχέδιο για τους συμβασιούχους στο Δημόσιο με το οποίο ανοίγει ακόμα περισσότερο την πόρτα για τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, περιορίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και χτυπά τη σταθερή και μόνιμη εργασία.

4. Την τροπολογία για τα ΒΑΕ με την οποία προωθείται το πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

5. Το νομοσχέδιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα με το οποίο δίνονται κίνητρα και φοροαπαλλαγές στους βιομήχανους.

6. Το νομοσχέδιο για τις κάμερες παρακολούθησης, την τράπεζα DNA και τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, μέσα από το οποίο χτυπιέται το λαϊκό Κίνημα.

Αυτό που έχει σημασία είναι: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να ανακτήσουν τις ψήφους που έχασαν στις ευρωεκλογές. Οσοι απείχαν για να αποδοκιμάσουν την πολιτική των δύο αυτών κομμάτων της πλουτοκρατίας, πρέπει να επιλέξουν αυτή τη φορά, η ψήφος τους να έχει αντίκρισμα. Η ψήφος τους να πέσει στο ΚΚΕ που μπορεί να λειτουργήσει ως πολιτικό αντίβαρο στην αντιδραστική αντιλαϊκή πολιτική και των δύο. Να υπάρχει ενισχυμένη λαϊκή αντιπολίτευση που θα βάζει φρένο στην υλοποίηση άγριων μέτρων σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

• Το 1998 το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2693 θέσπισε την εκ περιτροπής απασχόληση (και τα προγράμματα stage). Δηλαδή, εργασία με μεροκάματο 30 ευρώ και χωρίς ασφάλιση για τη συνταξιοδότηση. Η ΝΔ διατήρησε αυτό το νόμο μέχρι και σήμερα.
• Το 2003 το ΠΑΣΟΚ πέρασε το νόμο για τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο σε προγράμματα κοινωνικής φροντίδας. Δηλαδή, δουλειά μέχρι 20 ώρες τη βδομάδα. Το 2009 η ΝΔ επέκτεινε τη μερική απασχόληση σε όλο το Δημόσιο.

Οσοι απείχαν από τις εκλογές του περασμένου Ιούνη πρέπει να σκεφτούν: Πόσο δυνατό θα ήταν το χτύπημα στα δύο κόμματα, στην πολιτική τους, στην άρχουσα τάξη, εάν επέλεγαν να αποδοκιμάσουν και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας ΚΚΕ. Αυτή θα ήταν πραγματικά μια πράξη αντίστασης και πραγματικής αποδοκιμασίας. Αυτό που πραγματικά προκαλεί δέος σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και το μεγάλο κεφάλαιο είναι ακόμα και ΜΙΑ ψήφος που θα προστεθεί στο ΚΚΕ. Κι αυτό γιατί δεν είναι απλά μια χαλαρή ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά είναι ψήφος που ζητά διέξοδο και έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Είναι μια ψήφος που έχει πέσει, αφού έχει βρει προοπτική στη στρατηγική του ΚΚΕ και την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η στρατηγική σύμπλευση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ εκφράζεται και στο χτύπημα του λαϊκού κινήματος, στην καταστρατήγηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Αλλωστε, τα σωρευμένα αντιλαϊκά τους μέτρα και οι συνέπειές τους στους ανθρώπους του μόχθου (χαμηλά μεροκάματα, ανεργία, εμπορευματοποιημένη Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία, εργοδοτικά εγκλήματα, τσάκισμα εργασιακών σχέσεων, ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών, χτύπημα των αυτοαπασχολούμενων από τα μονοπώλια, πλευρές όλα της ευρωενωσιακής πολιτικής που διαχρονικά προωθούν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), χρειάζονται και την άγρια καταστολή. Τρομονόμους, παρακολουθήσεις και φακέλωμα, προκειμένου να περιορίσουν τις ογκούμενες λαϊκές αντιδράσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εταίροι του δικομματισμού συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, όχι απλά νομοθετώντας διαδοχικά τρομοεκτρώματα, αλλά και ψηφίζοντας ο ένας τις προτεραιότητες του άλλου.

Πιο πρόσφατο σχετικό παράδειγμα, το γεγονός ότι ψήφισαν μαζί πριν λίγες μέρες στη Βουλή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το κυβερνητικό νομοσχέδιο για δημιουργία βάσης δεδομένων γενετικού χαρακτήρα και ανταλλαγή πληροφοριών με τους Αμερικανούς για ύποπτους «τρομοκρατίας», πανηγυρίζοντας για την κατάργηση της βίζας όσων θέλουν να ταξιδέψουν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Οτι στις ΗΠΑ θα ταξιδεύουν μόνο όσοι Ελληνες έχουν διαβατήρια εφοδιασμένα με τσιπ όπου θα αποθηκεύονται ευαίσθητα βιομετρικά δεδομένα. Το νομοθέτημα που καταψήφισε το ΚΚΕ, θα χρησιμοποιηθεί ως μοχλός για παραπέρα ανάπτυξη του φακελώματος, ενώ θα διατίθενται 2.000.000 ευρώ για 50.000 δεδομένα DNA κάθε χρόνο. Επιπλέον, η χώρα θα ελέγχεται κάθε 2 χρόνια για το αν θα εφαρμόζει σωστά όσα επιθυμούν οι ΗΠΑ.

Αλλά ας δούμε τα «κατορθώματά» τους αναλυτικότερα:

Στις 15/6/2004, αμέσως μετά τις τότε ευρωεκλογές, η κυβέρνηση ΝΔ κατέθεσε στη Βουλή το νομοσχέδιο για το δεύτερο «τρομονόμο». Κείμενο επεξεργασμένο, σχεδόν έτοιμο, από την προηγούμενη κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ). Ψηφίστηκε ως ο νόμος 3251/2004.

Το ΠΑΣΟΚ, αντιπολίτευση πλέον, δήλωνε στις συζητήσεις στη Βουλή κατ' αρχήν σύμφωνο. Αλλωστε, είχε υπογράψει (και δήλωνε ότι δεν άλλαξε θέση) τον «ευρωτρομονόμο» Δεκέμβρη 2001, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Στη Βουλή τάχθηκαν υπέρ της υιοθέτησης των αποφάσεων της ΕΕ, αλλά καταψήφισαν κρίνοντας την κυβέρνηση για «προχειρότητα». Ουσιαστικά ζητούσαν μικροαλλαγές που δεν άλλαζαν το αντιδημοκρατικό περιεχόμενο.

Επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, με εισήγηση της 26/7/2002, έθεσε τις ελάχιστες τεχνικές προδιαγραφές βάσει των οποίων επρόκειτο να στηθεί το «Κλειστό Κύκλωμα Ασφάλειας και Επιτήρησης δρόμων και περιοχών αστυνομικού ενδιαφέροντος για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004». Μία από τις λειτουργίες που ζητήθηκε να επιτελεί το σύστημα ήταν η «συνεχής ηχογράφηση οπτικοακουστικού σήματος από όλες τις κάμερες του συστήματος, ψηφιακά επεξεργασμένο σε 24ωρη βάση και για 365 μέρες το χρόνο». Με βάση την εισήγηση τα αποθηκευμένα αυτά οπτικά και ηχητικά σήματα να μπορούν να γίνουν αντικείμενο παραπέρα «επεξεργασίας» και «ανάλυσης» για να «εξαχθούν πληροφορίες». «Η κεντρική ιδέα πίσω από το σχεδιασμό και την υλοποίηση του παρόντος προγράμματος είναι η προηγμένη επεξεργασία οπτικών και ακουστικών σημάτων, με στόχο τον αυτόματο, μέσω υπολογιστή, εντοπισμό συμβάντων αστυνομικού ενδιαφέροντος», έγραφε η επιτροπή. Ειδική ενότητα για το τι πρέπει να καταγράφουν οι κάμερες έγραφε: «Ανίχνευση ιδιαίτερων ήχων - πυροβολισμών - εκρήξεων» και «Ανίχνευση φωνητικών κλήσεων - κραυγών». Δηλαδή τα προσαρμοσμένα στις κάμερες μικρόφωνα μπορούν να καταγράφουν συνθήματα, και ποιος εγγυάται ότι δεν επεκτείνονται σε συνομιλίες, πάντα με γνώμονα κάποια «ασφάλεια»;

Αξιοποιώντας τα μηχανήματα (με τις τεχνικές προδιαγραφές) που παρήγγειλε το ΠΑΣΟΚ, επί διακυβέρνησης ΝΔ οι υπηρεσίες καταστολής επανειλημμένα τα χρησιμοποίησαν για να παρακολουθούν πορείες και απεργούς. Τυπικά ξεκίνησαν με τις κάμερες σε λειτουργία τάχα προς ρύθμιση της κυκλοφορίας. Υστερα τροποποίησαν το σχετικό νόμο (3625/2007), ορίζοντας «λειτουργία με εντολή εισαγγελέα και εφόσον επίκειται κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια». Και τον Ιούλη, η ΝΔ προκειμένου νομότυπα κι ανεμπόδιστα να παρακολουθεί όποιον διαμαρτύρεται ενάντια στα εφαρμοζόμενα αντιλαϊκά μέτρα, κατέθεσε και ψήφισε στη Βουλή τροπολογία για την καθολική χρήση των χαφιεδοκαμερών. Οι κάμερες να λειτουργούν συνεχώς δίχως κανέναν περιορισμό, παρακολουθώντας, καταγράφοντας, φακελώνοντας όσους παίρνουν μέρος σε κινητοποιήσεις και λαϊκούς αγώνες.

Μέτρα που και το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να περάσει, με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γι' αυτό ευθυγραμμίστηκε (μέσω του τότε υπεύθυνου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Α. Παπαδόπουλου) με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς: «Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ. Πολύδωρας, παραβιάζει για άλλη μια φορά ανοιχτές θύρες. Η ελευθερία του συνέρχεσθαι, με ταυτόχρονη προστασία της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, είναι αυτονόητη υποχρέωση της κάθε κυβέρνησης», τόνιζε.

Μιλούσαν καθαρότερα ως κυβέρνηση. 9/3/2001 ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε το περιεχόμενο προσχεδίου νόμου που ετοίμαζε το ΠΑΣΟΚ προς απαγόρευση και καταστολή διαδηλώσεων: «Οι συναθροίσεις και οι διαδηλώσεις - πορείες πρέπει να διεξάγονται με τρόπο που να μη διαταράσσεται ή να διαταράσσεται μόνο στο μέτρο του απολύτως αναγκαίου η κυκλοφορία. Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων». Γενικά, νομιμοποιούσαν την απαγόρευση διαδηλώσεων, ακόμα και διάλυσή τους. Θέσπιζαν φακέλωμα διαδηλωτών μέσω βιντεοσκόπησής τους από τις δυνάμεις καταστολής. Καθόριζαν λεπτομερώς τα στάδια χρήσης βίας κατά διαδηλωτών (από «χρήση αστυνομικής ράβδου» και «χημικών μέσων», ως τη χρήση όπλων «δι' εκφοβιστικών βολών εις τον αέρα» ή και «τη χρήση κάθε πρόσφορου μέσου»). Και απαγόρευαν την παρουσία διαδηλωτών «εντός ζώνης ακτίνας 100 μέτρων πέριξ» Μέγαρου Μαξίμου, Βουλής, ΝΑΤΟικών βάσεων, αμερικανικής πρεσβείας κλπ.

Ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας διακήρυσσε ότι είναι «ένα θέμα (σ.σ: η περιστολή διαδηλώσεων) που πρέπει να αντιμετωπίσουμε». Τη γραμμή έδινε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Με επιστολή του στις 18/11/2002 προς τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Μεταφορών, ζητούσε να στήσουν «νομοπαρασκευαστική επιτροπή (...) προκειμένου να συντάξει σε εύλογο, αλλά και σύντομο χρόνο, ένα σχετικό νομοσχέδιο». Οτι «είναι ανάγκη επιτακτική να θεσπιστούν (...) και θεμιτοί περιορισμοί που θα αποτρέπουν πολύωρες συμφορήσεις κυρίως στο κέντρο της Αθήνας από κινητοποιήσεις ολιγάριθμων ατόμων. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να διασφαλίζεται η διεξαγωγή της κινητοποίησης σε θεμιτά πλαίσια».

Η ΝΔ ως επόμενη κυβέρνηση, (όπως ήθελε και το ΠΑΣΟΚ) ικανοποίησε τις αμερικανικές πιέσεις η αρμοδιότητα έκδοσης διαβατηρίων να μεταφερθεί στην Αστυνομία. Επιπλέον, αρχές Σεπτέμβρη φέτος, με πρόσχημα την κατάργηση της «βίζας» για τις ΗΠΑ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ψήφισαν μαζί στη Βουλή, νομοσχέδιο για δημιουργία βάσης δεδομένων γενετικού χαρακτήρα και ανταλλαγή πληροφοριών για ύποπτους «τρομοκρατίας». Οτι στις ΗΠΑ θα ταξιδεύουν μόνο όσοι Ελληνες έχουν «ηλεκτρονικά διαβατήρια, δηλαδή αναγνώσιμα από μηχάνημα διαβατήρια, τόσο με ψηφιακή φωτογραφία όσο και με ένα ηλεκτρονικά αναγνώσιμο τσιπ που περιέχει συγκεκριμένα δεδομένα του ταξιδιωτικού εγγράφου» (με ανοικτό ενδεχόμενο το τσιπ να εμπλουτίζεται με νέα βιομετρικά στοιχεία). Αποκαλυπτική η στάση του ΠΑΣΟΚ και σε αυτό το ΝΔίτικο νομοθέτημα.

Ο εισηγητής του Ι. Βλαντής διακήρυξε: «Η θέση μας ως ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά την τρομοκρατία, είναι προφανής και πασίγνωστη. Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, είμαστε σύμμαχοι με την Αμερική και θα διεξάγουμε αυτόν τον αγώνα μαζί (...) Θεωρώντας ότι είναι σημαντικό και το ζήτημα της κατάργησης της βίζας, θα ψηφίσουμε την κύρωση του διακανονισμού και της συμφωνίας (...)».

Το ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη για να παραλάβει τη σκυτάλη από τη ΝΔ, όπως αντίστροφα έγινε το 2004. Βολεύεται από τη συγκυρία για να ρίξει τα προβλήματα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, της ανταγωνιστικότητας και της βιομηχανικής συρρίκνωσης αποκλειστικά στη διαχείριση της ΝΔ. Προσπαθεί να ξεγελάσει εργατοϋπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους ότι δήθεν διαθέτει πολιτική διαχείρισης της κρίσης προς όφελός τους.

Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει πιο ήπια, πιο φιλολαϊκή πολιτική από το ΠΑΣΟΚ, αφού δε θέλει και δεν μπορεί να συγκρουσθεί με τα μονοπώλια, την ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι από τα κύρια θέματα που αναπτύσσονται στην ενότητα «Οικονομία - Πολιτική» σε αυτό το τεύχος της ΚΟΜΕΠ που μόλις κυκλοφόρησε.

Για τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ που οφείλουν να εξοπλίζονται, για τα κομματικά μέλη και τους φίλους που ενημερώνονται είναι ιδιαίτερα χρήσιμα το άρθρο «Η οικονομική κρίση της ΕΕ. Ο εσωτερικός συσχετισμός και η διεθνής θέση της Ενωσης» και το άρθρο «Κριτική των θέσεων του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του οπορτουνισμού ΚΕΑ για την οικονομική κρίση». Και στα δυο άρθρα αναδεικνύεται η σχέση που υπάρχει στο χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ στην Ελλάδα με το χαρακτήρα των κατευθύνσεων και των αποφάσεων της ΕΕ.

Το ίδιο αφορά το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα με το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ. Βεβαίως, αναδεικνύονται και οι αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ, η επίδραση των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρότερων και πιο αδύναμων οικονομιών, κρατών, μεταξύ διαφορετικών ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η αντικειμενική - επιστημονική εκτίμηση καθώς και η πρόβλεψη της πορείας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων δεν είναι απλά ένα ακαδημαϊκό ζήτημα, αντίθετα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς βήματα στην πορεία της ιδεολογικής και πολιτικής χειραφέτησης από τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό μανδύα τους.

Στην ίδια ενότητα δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων». Αναλύει το φαινόμενο της μετανάστευσης με ταξικά κριτήρια και μέσα από τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας. Στο άρθρο δίνεται απάντηση στην προσπάθεια να δηλητηριαστεί η εργατική τάξη με το ρατσισμό και τον εθνικισμό, αποκαλύπτεται η αστική πολιτική απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Αναδεικνύεται η ανάγκη ταξικής ενότητας και σύγκρουσης με το νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους μετανάστες και πρόσφυγες.

Επίσης, διαχρονικό αλλά και επίκαιρο είναι το θέμα του τελευταίου άρθρου της ενότητας «Οικονομία-Πολιτική» με τίτλο «Η σχέση οικονομίας - αστικής εκπαιδευτικής πολιτικής». Πραγματεύεται πώς οι μεταρρυθμίσεις («αναδιαρθρώσεις») στην εκπαίδευση αντανακλούν τις εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία, πώς η εκπαιδευτική πολιτική του αστικού κράτους εναρμονίζεται με τις ανάγκες της καπιταλιστικής αναπαραγωγής. Αναδεικνύει τις δυο στρατηγικές για την εκπαίδευση που αντικειμενικά προκύπτουν από το έδαφος της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη σημερινή της φάση αλλά και ορισμένες σκέψεις για τη θέση της εκπαίδευσης στη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Και στην προεκλογική περίοδο ο αντικομμουνισμός βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Η εργατική τάξη έχει άμεσο συμφέρον να απαντάει στο ψέμα, στη συκοφαντία και στη διαστρέβλωση της ιστορίας αλλά και να αντεπιτίθεται στα ζητήματα της ιστορίας της ταξικής πάλης.

Η ΚΟΜΕΠ είναι προς μελέτη και αξιοποίηση και μετά τις εκλογές, αφού τόσο η στρατηγική της ΕΕ όσο και η στρατηγική του κεφαλαίου στην Ελλάδα, εκφρασμένη σε κυβερνητική πολιτική δεν έχουν χαρακτήρα προσωρινών κυβερνητικών επιλογών, ιδιαιτεροτήτων του ενός ή άλλου κόμματος ή υπουργού. Γι' αυτό και η ανάπτυξη του ιδεολογικοπολιτικού μετώπου στο κίνημα δεν έχει συγκυριακό χαρακτήρα. Η ΚΟΜΕΠ αποτελεί στήριγμα αυτής της δουλειάς.

Το καθήκον των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των φίλων και οπαδών είναι να συμβάλουν αποφασιστικά στην κατεύθυνση οργάνωσης της πάλης της εργατικής τάξης με ενίσχυση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ως προς την πάλη για το χαρακτήρα της εξουσίας, με εκλαΐκευση της αντίληψής μας για το σοσιαλισμό, σε αντιπαράθεση με την αντικομμουνιστική επίθεση που οξύνεται, παίρνει νέες διαστάσεις, ενισχύεται ως στοιχείο της επίσημης αστικής κρατικής πολιτικής και των διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων όπως η ΕΕ.

Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις απαιτούν ιδεολογική ετοιμότητα και πολιτική επαγρύπνηση και μαχητικότητα, στα οποία διαθέτει το ΚΚΕ και πείρα και εφόδια.

Ημερήσιος Κήρυκας

Η ιστορία και η πείρα αυτή με τον Λεπέν, και την εκλογή του Σιράκ στην Προεδρία της Γαλλίας με τις ψήφους και την προτροπή της «κεντροαριστεράς» είναι επίκαιρη στην Ελλάδα και για έναν άλλο λόγο. Το ρόλο που έχει αναθέσει η πλουτοκρατία και οι εκτός Ελλάδας σύμμαχοί της στον ΛΑ.Ο.Σ., προκειμένου να χτυπηθεί το ΚΚΕ και να ανασυνταχτεί το αστικό πολιτικό σύστημα, για να ξεπεράσει τις δυσλειτουργίες και δυσκολίες του στο πέρασμα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όφελος του κεφαλαίου, άλλωστε αυτές τις ομολόγησε και ο Κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ, όταν είπε ότι έπρεπε να τις εφαρμόσουμε νωρίτερα, αλλά τώρα θα τις εφαρμόσουμε ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος.

Οι αναλύσεις περίσσεψαν τότε από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τα επιτελεία τους. Η υποκρισία τους στο απώγειό της. Ηταν τον Απρίλη του 2002. Αυτά θα ξαναθυμίσουμε σήμερα, γιατί είναι χρήσιμα συμπεράσματα μπροστά στις εκλογές και το κριτήριο ψήφου που πρέπει να διαμορφώσει ο λαός, τσακίζοντας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά να μην εμπιστευτεί τους ...άλλους φαινομενικά αντιδικομματικούς, ουσιαστικά πρόθυμους στο φτιασίδωμα του συστήματος.

Οι γαλλικές εκλογές του 2002 έγιναν αντικείμενο πολυποίκιλων σχολιασμών, ερμηνειών, εκτιμήσεων, αναζητήσεων, σε σχέση με το πώς θα επιδράσουν στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία και όχι μόνο. Με επίκεντρο την αποτύπωση της εικόνας των αποτελεσμάτων στο φαινόμενο «Λεπέν».

Η ενίσχυση του ακροδεξιού, εθνικιστή Λεπέν συνοδεύτηκε με την κάθετη πτώση της «κεντροαριστεράς» και της σοσιαλδημοκρατίας και ξεσήκωσε κινδυνολογικό θόρυβο. Το στοιχείο που χρησιμοποίησαν για να σπείρουν πανικό στο γαλλικό λαό, και όχι μόνο, ήταν το γεγονός ότι ο Λεπέν αναδείχτηκε στη δεύτερη θέση και θα αναμετριόταν για την Προεδρία της Γαλλίας με τον «δεξιό» Σιράκ. Ο θόρυβος και ο πανικός δημιουργήθηκε από τους κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες, «κεντροαριστερούς», «νεοαριστερούς» τύπου ΣΥΝ στην Ελλάδα και ...βάλε. Κίνδυνος φασισμού αναφωνούσαν και ας είχαν συμβάλει όλοι με προεξάρχουσα τη σοσιαλδημοκρατία στην ενίσχυση του Λεπέν.

Είναι αναγκαίο να επισημάνουμε ότι στη διαμόρφωση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, η αντικειμενική πραγματικότητα έχει άμεση σχέση με τον υποκειμενικό παράγοντα, τα πολιτικά κόμματα και την επιρροή που ασκούν με τη δράση τους στις λαϊκές μάζες, είτε βρίσκονται στην κυβερνητική εξουσία είτε όχι. Και επειδή στην κοινωνία υπάρχουν τάξεις και συμφέροντα, η ανθρώπινη παρέμβαση πραγματοποιείται με την πολιτική. Που διαμορφώνουν, εκφράζουν και προωθούν τα πολιτικά κόμματα. Που με τη σειρά τους εκφράζουν συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα.

Πίσω, λοιπόν, από τον ορυμαγδό που σήκωσαν οι αναλυτές και δημοσιολόγοι και στην Ελλάδα, με αφορμή τις γαλλικές εκλογές του 2002, κρύβονταν δύο βασικά ζητήματα: Η λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, των πολιτικών κομμάτων, αλλά και η επίδραση των μαζών στην εξέλιξή του έτσι που να συνεχίζεται, όσο γίνεται πιο ανώδυνα για την αστική τάξη και τα μονοπώλια, η σταθερότητά του, η ενίσχυσή του, η παράταση ζωής του μελλοθάνατου καπιταλισμού.

Να πάρουμε υπόψιν ότι επαναστατικό υποκείμενο, δηλαδή Κομμουνιστικό Κόμμα, με στρατηγική και τακτική για το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, αλλά και ταξικό εργατικό κίνημα δεν υπάρχει στη Γαλλία, (το Γαλλικό ΚΚ συμμαχούσε με τους σοσιαλδημοκράτες, για να συνδιαχειριστούν την αστική κυβέρνηση σε όφελος του κεφαλαίου, την είχαν συνδιαχειριστεί ως κυβέρνηση και 5 χρόνια πριν), είχαν την πρωταρχική συμβολή στο αρνητικό αυτό αποτέλεσμα για την εργατική τάξη και το λαό της Γαλλίας. Η πλουτοκρατία ήταν ήσυχη. Κανένας κίνδυνος για μετατροπή της δυσαρέσκειας σε συνειδητή αμφισβήτηση του αστικού πολιτικού συστήματος δεν υπήρξε από πουθενά. Και πράγματι, η δυσαρέσκεια, αν πολιτικά δεν μπορεί να εκφραστεί στην κατεύθυνση και προοπτική της αμφισβήτησης του καθεστώτος των μονοπωλίων, γιατί το εργατικό κίνημα είναι ενσωματωμένο, γιατί επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης δεν υπάρχει, τότε μπορεί να προσλαμβάνει και αντιδραστικές εκφράσεις.

Ο Λεπέν και ο κάθε Λεπέν ήταν και είναι χρήσιμος στο σύστημα, αφού αξιοποιήθηκε από τη μεν σοσιαλδημοκρατία ως εμπόδιο στην ενίσχυση της «δεξιάς», (κόβει ψήφους από τον Σιράκ, έλεγε ο Μιτεράν), του άλλου πόλου του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιήθηκε και για την ενίσχυση του κάλπικου διλήμματος, για ενίσχυση της «κεντροαριστεράς» σαν το μοναδικό εμπόδιο στην ενίσχυση των ακροδεξιών και των εθνικιστών. Και η «δεξιά» το χρησιμοποίησε, γιατί έλεγε ότι τραβούσε ψήφους δυσαρέσκειας από την πολιτική της «κεντροαριστεράς», από λαϊκά τμήματα με ανώριμη πολιτική συνείδηση.

Τότε από το αστικό σύστημα αναζητούνταν ταχτική που το κύριο στην εφαρμογή της δε θα ήταν τόσο να αντιστρέψουν την τάση προς τον ακροδεξιό εθνικιστικό κίνδυνο, (άλλωστε, η αύξηση του Λεπέν ήταν μηδαμινή, η κάθετη πτώση σοσιαλδημοκρατών και ΓΚΚ τον έφεραν στη 2η θέση), αλλά στη σωτηρία της «κεντροαριστεράς». Ωστε να ενισχύονται τα κάλπικα διλήμματα ενσωμάτωσης και υποταγής των λαϊκών μαζών στην πολιτική του κεφαλαίου με το «φόβο» του ακροδεξιού Λεπέν. Σε άμεση σχέση με την εφαρμογή της πιο αποτελεσματικής μεθόδου παρεμπόδισης της πολιτικής συνειδητοποίησης των λαϊκών μαζών, στην κατεύθυνση της αμφισβήτησης, της αντίστασης και της δράσης κατά του αστικού πολιτικού συστήματος και του καθεστώτος των μονοπωλίων.

Η μεταφορά των αναλύσεων και των εκτιμήσεων και στην Ελλάδα έχει τη δική της σημασία. Διαφορετική βεβαίως για την άρχουσα τάξη και το πολιτικό της σύστημα, διαφορετική για την εργατική τάξη και το λαό. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ μιλούσαν τότε για πολυδιάσπαση της «Αριστεράς», ως αιτίας του συγκεκριμένου αποτελέσματος. Ο ΣΥΝ, βεβαίως, που υμνούσε το γαλλικό μοντέλο της «κεντροαριστεράς».

Και ενοχοποιούσε το ΚΚΕ για τη «διάσπαση της Αριστεράς», γιατί είναι αμετανόητα σταθερό στην πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης για ανατροπή του συστήματος, και παλεύει για τον απεγκλωβισμό των λαϊκών μαζών από όλες τις αποχρώσεις, μπλε, πράσινες, ροζ, δεξιές και αριστερούτσικες πολιτικές.

Τότε, το 2002, στελέχη του ΠΑΣΟΚ διακήρυτταν με τον πιο επίσημο τρόπο πως εθνικιστική ακροδεξιά υπάρχει και στην Ελλάδα, υπάρχει ο Ελληνας Λεπέν. Μάλιστα, ο Κ. Λαλιώτης σε συνέντευξή του στο «Εθνος», είπε πως υπάρχει στους κόλπους της ΝΔ, εκτρέφεται απ' αυτήν και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να εκφραστεί. Χάρηκαν, βεβαίως, και «έσπρωχναν» τον ΛΑ.Ο.Σ. γιατί έκοβε ψήφους από τη ΝΔ έλεγαν υποκριτικά, ιδιαίτερα στην υπερνομαρχία της Αθήνας. Με τη στάση του το ΠΑΣΟΚ μετέτρεπε σε υπολογίσιμη δύναμη τον Γ. Καρατζαφέρη και το κόμμα του. Ηταν μια πολύ συνειδητή επιλογή και ως «πείραμα» ωφέλιμο για το αστικό πολιτικό σύστημα. Η σημερινή εξέλιξη αυτό δείχνει. Τότε, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αναφωνούσε: «Τι το κόφτει το ΚΚΕ αν ενισχυθεί ο ΛΑ.Ο.Σ.;». Και για του λόγου το αληθές θυμίζουμε το εξής, ως παράδειγμα: Ο Απόστολος Κακλαμάνης στο ραδιοφωνικό σταθμό «Αλφα», αφού, για το ΚΚΕ, αναμάσησε τα περί «αριστερού ψάλτη» στη ΝΔ, την χιλιοτετριμμένη προβοκάτσια, «το 'σκασε το μυστικό»: «Είναι απλό ότι η ΝΔ ασφαλώς ζημιώνεται από τον Καρατζαφέρη». Και στην ερώτηση του δημοσιογράφου: Εσείς θέλετε να ζημιώνεται η ΝΔ από τον Καρατζαφέρη; ο Απόστ. Κακλαμάνης είπε: «Γιατί όχι; Να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας;». Ισχυρό ΛΑ.Ο.Σ., λοιπόν, ήθελαν και θέλουν στο όνομα της φθοράς της ΝΔ. Θέλουν τον ΛΑ.Ο.Σ. ανάχωμα και αντικομμουνιστική αιχμή. Η πείρα της Γαλλίας...

Πώς να σχολιάσει κανείς την πεποίθηση του τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ; Ως μύχιους πόθους της σοσιαλδημοκρατίας και από ποια σκοπιά; Οτι η πιθανή έκφραση ενός αντίστοιχου φαινομένου στην Ελλάδα θα γίνει πραγματικότητα; Αυτό σήμερα έχει αποδειχτεί περίτρανα.

Και χρησιμοποιείται από το αστικό πολιτικό σύστημα ως ένα ακόμη στοιχείο ενίσχυσης των κάλπικων διλημμάτων, υποταγής και ενσωμάτωσης των λαϊκών μαζών, με αιχμή το χτύπημα του ΚΚΕ και βεβαίως χρησιμοποιείται για την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ. Αλλά χρησιμοποιείται βασικά, για να συνεχίσει το αστικό πολιτικό σύστημα να λειτουργεί χωρίς κραδασμούς. Τη δυσαρέσκεια από την πολιτική τους και την έκφρασή της έξω από τα πλαίσια του συστήματος πάνε να προλάβουν, επιδιώκοντας να αντιστρέψουν την πραγματικότητα που δημιουργεί η πολιτική τους στις λαϊκές συνειδήσεις.

Αν, λοιπόν, υπάρχει ένα βασικό και στέρεο συμπέρασμα από τις γαλλικές εκλογές, όπου στο όνομα να μη βγει ο Λεπέν οι προοδευτικούτσικοι σοσιαλδημοκράτες και αριστερούτσικοι του Γαλλικού ΚΚ τραβούσαν τους εργάτες να ψηφίσουν το «δεξιό» Σιράκ, αυτή και αν ήταν μια ακόμη κατάντια εκτός από την κατάντια της κεντροαριστερής διαχείρισης, για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα, είναι η αναγκαιότητα της ενίσχυσης αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, που κατευθύνεται στην ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος και προϋποθέτει ενιαίο μέτωπο εργατών, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολουμένων με θεμέλιο ένα ισχυρό επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης, ένα ισχυρό, οργανωτικά, ιδεολογικά, πολιτικά ΚΚΕ. Οι εκλογές με την αποδυνάμωση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και την ταυτόχρονη ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι ποιοτικό βήμα σ' αυτήν την κατεύθυνση.