Η πιο πρόσφατη από το 2007 απεικόνιση της φυλακής (με το τείχος της ντροπής) που ζουν οι Παλαιστίνιοι. Σήμερα, το τείχος έχει επεκταθεί ακόμα περισσότερο

Το 1993, στη Συμφωνία του Οσλο, με τον Γιάσερ Αραφάτ, που θεωρητικώς αποτελούσε τη βάση για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που θα κατέληγαν σε ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, η παλαιστινιακή πλευρά υποχρεώθηκε να αποδεχτεί ότι θα επαναδιαπραγματευτεί τις ειλημμένες αποφάσεις του ΟΗΕ (242, 338), που ζητούν σαφώς τερματισμό της κατοχής, διάλυση των εποικισμών και παροχή δικαιώματος επιστροφής στους πρόσφυγες άνευ όρων. Οι διαπραγματεύσεις αυτές, όπως άλλωστε αναμενόταν, δεν κατέληξαν πουθενά. Αντίθετα, οδήγησαν σε έναν κυκεώνα «ενδιάμεσων συμφωνιών», κατά τις οποίες τα θύματα καλούνταν να αποδείξουν τις καλές τους προθέσεις απέναντι στον θύτη.

Το σκηνικό «ευφορίας» κατέρρευσε μία και καλή τον Αύγουστο του 2000, στο Καμπ Ντέιβιντ, όταν, σε αντίθεση με τους μέχρι σήμερα ισραηλινούς ισχυρισμούς, ζητήθηκε από τον Γιάσερ Αραφάτ να αποδεχτεί όρους υποταγής για τη δημιουργία ενός απολύτως ελεγχόμενου και κατακερματισμένου παλαιστινιακού κράτους, κάτι που δεν έπραξε. Η απογοήτευση και η οργή του παλαιστινιακού λαού ξέσπασε ένα μήνα μετά, με αφορμή την προκλητική επίσκεψη του Αριέλ Σαρόν στον τρίτο ιερότερο τόπο του Ισλάμ, στο τέμενος αλ Ακσα. Η δεύτερη Ιντιφάντα ήταν γεγονός. Οπως, επίσης, ήταν γεγονός ότι ενώ δεν υπήρχε ούτε μία επίθεση επί ισραηλινού εδάφους, τις πρώτες βδομάδες της, ο ισραηλινός στρατός αιματοκυλούσε τα παλαιστινιακά εδάφη (350 νεκροί, 10.000 τραυματίες μόνο το πρώτο τρίμηνο), πυροδοτώντας τη γνωστή περαιτέρω κλιμάκωση.

Το Ινστιτούτο Στρατηγικής Στράτφορντ εκτιμούσε, τότε, ότι στόχος της ισραηλινής ηγεσίας ήταν να υποσκάψει την ενωτική παλαιστινιακή ηγεσία, να προκαλέσει εσωτερικές έριδες, να ανοίξει το δρόμο σε πιο ακραίες φωνές, να απαξιώσει κάθε έννοια λειτουργίας και ύπαρξης της Παλαιστινιακής Αρχής. Η εκτίμηση αυτή, περισσότερο από πέντε χρόνια μετά, έχει, μάλλον, επιβεβαιωθεί.

Τότε, ο ισραηλινός στρατός «αυτοαμυνόταν», όπως πάντα, απέναντι στους «τρομοκράτες» του Αραφάτ, ισοπεδώνοντας χωριά, σπίτια, καλλιέργειες, ξεκληρίζοντας οικογένειες. Αποκορύφωμα της «Αμυντικής Ασπίδας», η 12ήμερη πολιορκία του προσφυγικού καταυλισμού της Τζενίν, που ισοπεδώθηκε από τα τανκς και τους εκσκαφείς μαζί με όσους κατοίκους και μαχητές δεν τον εγκατέλειψαν.

Ο ισραηλινός στρατός χρειάστηκε μήνες για να αποσυρθεί πάλι στα όρια των παλαιστινιακών πόλεων. Γιατί έξω από τη Δ. Οχθη, επί της ουσίας, δε βρέθηκε ούτε κατά τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων του Οσλο». Αντίθετα, κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι στο 74% των δρόμων της Δ. Οχθης βρίσκονται σημεία ελέγχου του ισραηλινού στρατού, τα οποία αυξάνονται «σε περιόδους έντασης». Είναι σαφές ότι οι μετακινήσεις εντός, αλλά και από τη Δ. Οχθη δεν είναι διόλου εύκολες για τους κατοίκους της.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, όταν αρχίζει να ανεγείρεται το «διαχωριστικό τείχος» στη Δ. Οχθη, που υπολογίζεται ότι θα έχει μήκος 723 χιλιόμετρα, και όταν ολοκληρωθεί το 86% αυτού θα έχει κατασκευαστεί επί προσαρτημένου παλαιστινιακού εδάφους και θα εγκολπώνει προς την ισραηλινή πλευρά το σύνολο της Ιερουσαλήμ, καθώς και περίπου 385.000 εποίκους που κατοικούν στους μεγαλύτερους εποικισμούς. Κατά την προσφιλή ισραηλινή τακτική, και το τείχος «χτίζεται για λόγους αυτοάμυνας». Βέβαια, εκτός από την και εδαφική προσάρτηση της ανατολικής Ιερουσαλήμ και μέρους της Δ. Οχθης, θα αφήνει στον ενδιάμεσο «ουδέτερο χώρο» μεταξύ Δ. Οχθης και Ισραήλ 35.000 Παλαιστινίους.

Αλλοι 125.000 θα ζουν σε κοινότητες που θα είναι περικυκλωμένες από τρεις πλευρές από το τείχος, ενώ άλλοι 26.000 θα ζουν σε κοινότητες που θα είναι πλήρως περικυκλωμένες από το τείχος και θα εξέρχονται από αυτές με σήραγγες ή με γέφυρες! Το γεγονός ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ζήτησε από το 2004 την άμεση κατεδάφισή του, αλλά αυτό ουδέποτε έγινε, και επίσης ότι ουδείς, εκ των όσων σήμερα χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα του παλαιστινιακού λαού», δεν άσκησε πιέσεις για να γίνει, δε θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη.

Δε θα πρέπει επίσης να αποτελεί έκπληξη ότι ακόμη και σήμερα αναφέρεται ως «κίνηση καλής θέλησης τεράστιας σημασίας» η ισραηλινή αποχώρηση από το εσωτερικό της Γάζας, τον Αύγουστο του 2005. Μία κίνηση, που κυνικά ο ίδιος ο Σαρόν τότε χαρακτήριζε ως συμφέρουσα «γιατί μειώνει το κόστος της στρατιωτικής παραμονής εκεί για χάρη μόνο 8.500 εποίκων», ενώ κάλλιστα ολόκληρη η περιοχή μπορεί να ελέγχεται μόνον από έξω: Δηλαδή να μετατραπεί σε μια μεγάλη φυλακή από αέρος, θαλάσσης και εδάφους.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει έκτοτε στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ισραηλινός κλοιός έχει σφίξει πολύ περισσότερο από τότε που η «Χαμάς» εκλέχτηκε δημοκρατικά στις βουλευτικές εκλογές, όπου, ουσιαστικά, οι ισραηλινές ηγεσίες, οι ΗΠΑ και η ΕΕ πίεσαν τους Παλαιστινίους να οδεύσουν, στις αρχές του 2006, για να εκλεγεί μια «αξιόπιστη ηγεσία». Το αποτέλεσμα, όμως, της επιλογής του παλαιστινιακού λαού δεν έγινε ποτέ σεβαστό. Με αποκλεισμούς, εμπάργκο, στρατιωτικές επιχειρήσεις, δολοφονίες ακριβείας, η ισραηλινή πλευρά, έχοντας την ανοιχτή αμερικανική υποστήριξη και τη σιωπηλή συνενοχή της ΕΕ, συνέχισε το έργο του διχασμού της παλαιστινιακής πολιτικής σκηνής, πετυχαίνοντας, μάλιστα, η ενδο-παλαιστινιακή αντιπαράθεση να φτάσει στα πρωτοφανή για την παλαιστινιακή ιστορία σημεία της ανοιχτής σύγκρουσης.

Η ανάληψη των ηνίων της Λωρίδας της Γάζας από τη «Χαμάς», που εκτόπισε ενόπλως τη «Φατάχ» την άνοιξη του 2006, μετατρέπει αυτομάτως τη γη της και τον πληθυσμό της σε πεδίο βολής του ισραηλινού στρατού. Ο ένας αποκλεισμός διαδέχεται τον άλλο, όπως και η μία αιματηρή επιδρομή ακολουθεί την άλλη. Το 1,5 εκατομμύριο Παλαιστινίων που ζει εκεί, οι οποίοι σε ποσοστό 70% είναι απόγονοι προσφύγων, υποχρεώνεται σε λιμοκτονία. Το Ισραήλ δε δέχεται εργάτες από εκεί στο έδαφός του, τα σύνορα κλείνουν συχνά και για τον ΟΗΕ και την ανθρωπιστική βοήθεια, η ανεργία εκτοξεύεται στο 86%. Τους τελευταίους 18 μήνες, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ μιλούν για μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές στην ιστορία, με το 79,4% να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, εξαρτώμενο από την ανθρωπιστική βοήθεια που δεν εισέρχεται λόγω του αποκλεισμού.

Ενός αποκλεισμού, στον οποίο έχουν συναινέσει ΗΠΑ και ΕΕ, παρά τα λογής ευχολόγια που κατά καιρούς διατυπώνει η δεύτερη. ΗΠΑ και ΕΕ, είτε ενιαία είτε με μικρές λεκτικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των δυνάμεών της, έχουν αποβάλει από το λεξιλόγιό τους την κομβική έννοια της κατοχής, έχουν παραλληλίσει το δικαίωμα ενός λαού στην αντίσταση κατά του κατακτητή του με τρομοκρατία. Ακόμη και πίσω από την τελευταία μεγάλη «πρωτοβουλία αναζωπύρωσης της ειρηνευτικής διαδικασίας», το Νοέμβρη του 2007 στην Ανάπολη των ΗΠΑ, δεν κρυβόταν κανένα ενδιαφέρον για πραγματική επίλυση του Παλαιστινιακού. Κρυβόταν μόνον η προσπάθεια της Ουάσιγκτον να προωθήσει τα διακηρυγμένα σχέδιά της για την «ευρεία Μέση Ανατολή» και οι φιλοδοξίες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ να επωφεληθούν τα μέγιστα από την υλοποίηση των σχεδίων αυτών, είτε συμφωνώντας είτε διαγκωνιζόμενες μεταξύ τους.

Το έγκλημα που συντελείται τις τελευταίες μέρες στη Γάζα ούτε υπήρξε «κεραυνός εν αιθρία», ούτε υπήρξε «αντίδραση» του Ισραήλ στην «απειλή των ρουκετών». Είναι η λογική συνέπεια της πολιτικής που ακολουθούν οι ιμπεριαλιστές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής επί δεκαετίες, μετατρέποντας τους λαούς της, και ειδικότερα τον παλαιστινιακό λαό, σε πεδίο βολής για την επιβολή, διά της βίας και διά της υποταγής, των συμφερόντων τους, όπως ακριβώς προσπάθησαν, χωρίς να το καταφέρουν, να πράξουν και με την εισβολή στο Λίβανο το 2006.

Πίσω από τα ισραηλινά αεροσκάφη και τανκς, πίσω από την ισραηλινή προκλητική αδιαλλαξία και την περιφρόνηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, βρίσκονται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, που επιδιώκουν να εδραιωθούν στην πολύτιμη γεωστρατηγικά περιοχή και αξιοποιούν το αίμα του παλαιστινιακού λαού ως «μοχλό πίεσης». Ο,τι γίνεται στη Γάζα, σήμερα, ό,τι έγινε στη Δ. Οχθη πριν από έξι χρόνια, ό,τι γίνεται στα παλαιστινιακά εδάφη εδώ και δεκαετίες, δεν αφορά μόνο τον παλαιστινιακό λαό. Αφορά όλους τους λαούς της περιοχής, όλους τους λαούς του κόσμου που μπορούν ν' αντισταθούν και να ανατρέψουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

ΠΑΡΙΣΙ.--

«Τας χείρας των ένιψαν» για ακόμα μία φορά οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, στην έκτακτη Σύνοδό τους την Τρίτη στο Παρίσι με θέμα το νέο έγκλημα των Ισραηλινών στη Γάζα. Μένοντας πιστοί στην πολιτική των ίσων αποστάσεων, με βάση τα συμφέροντά τους στην περιοχή, οι «27» στην κοινή τους δήλωση ενδύονται το μανδύα της υποκρισίας, προκειμένου να μην αγγίξουν το ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα της ισραηλινής επιθετικότητας.

Στις προτάσεις της η ΕΕ καλεί σε άμεση και μόνιμη εκεχειρία, ζητώντας άνευ όρων κατάπαυση του πυρός τόσο από την παλαιστινιακή Χαμάς, όσο και από τα ισραηλινά στρατεύματα. Μία εκεχειρία που θα επιτρέψει το άνοιγμα των οδοφραγμάτων όπως προβλέπει η συμφωνία του 2005, με την ΕΕ να δηλώνει έτοιμη να επανεγκαταστήσει στη Ράφα την ομάδα EUBAM, αποτελούμενη από Ευρωπαίους στρατιωτικούς, που είχαν τον έλεγχο των συνόρων, σε συνεργασία με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Παλαιστινιακή Αρχή, με δυνατότητα επέκτασης της ανάπτυξης τέτοιων δυνάμεων και σε άλλα σημεία διέλευσης.

Στην κοινή δήλωση αναφέρεται επίσης η ανάγκη άμεσης παράδοσης ανθρωπιστικής βοήθειας και απομάκρυνσης των τραυματιών και η ανάγκη προώθησης των ειρηνευτικών συνομιλιών. Η κοινή δήλωση τονίζει ότι η λύση στη διαμάχη Ισραηλινών και Παλαιστινίων «πρέπει να αναζητηθεί μέσα από τη διαδικασία της Ανάπολης και της ίδρυσης ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους (σ.σ. αν είναι δυνατόν με αυτή την κατάσταση), που θα συνυπάρχει ειρηνικά δίπλα στο ισραηλινό»...

Τέλος οι «27» αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί αποστολή των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στην περιοχή σύντομα...

Associated Press

Συντρίμμια και καταστροφή παντού στη Γάζα

Η ισραηλινή ηγεσία επιμένει ότι τα αεροπορικά της πλήγματα, που στοχεύουν να «εξαλείψουν την απειλή της "Χαμάς" αλλά όχι τον πληθυσμό» είναι «χειρουργικά», όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο εκπρόσωπός της, Μαρκ Ρεγκέβ. Αυτά τα «χειρουργικά πλήγματα», που μόνο μέσα σε ένα 24ωρο έφτασαν τα 210, βέβαια στοχεύουν εγκαταστάσεις, όπως γραφεία της «Χαμάς» ή αστυνομικά τμήματα ή δημόσια κτίρια, τα οποία εννοείται ότι βρίσκονται ανάμεσα σε κατοικίες. Γυναίκες, ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά βρίσκονται μεταξύ των περισσοτέρων των 360 νεκρών και 1.700 τραυματιών που έχουν καταμετρηθεί μέχρι στιγμής. Οι απλοί πολίτες, οι άμαχοι, τα μικρά παιδιά, οι πολυμελείς οικογένειες είναι ο στόχος των ανελέητων πληγμάτων.

Associated Press

Παιδάκια δολοφονημένα από τα ισραηλινά «χτυπήματα ακριβείας»

Ωστόσο η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται υπό φονικό εμπάργκο εδώ και 18 μήνες και η ανθρωπιστική βοήθεια εισέρχεται με το... σταγονόμετρο. Πολύ πριν αρχίσουν να τη σαρώνουν τα ισραηλινά μαχητικά, οι κάτοικοί της δεν είχαν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν, δεν είχαν φάρμακα, δεν είχαν πόσιμο νερό, γιατί το ηλεκτρικό ρεύμα υπήρχε μόνο λίγες ώρες την ημέρα και έτσι δεν υπήρχε δυνατότητα άντλησής του.

Τα νοσοκομεία της περιοχής, που ήδη παρέπαιαν, πλέον έχουν καταρρεύσει υπό το βάρος του μακελειού. Δεν υπάρχουν φάρμακα, δεν υπάρχει εξοπλισμός, δεν υπάρχουν κρεβάτια, δεν υπάρχει προσωπικό, δεν υπάρχει αίμα... Οι μαρτυρίες είναι συγκλονιστικές, καθώς οι γιατροί δίνουν μάχη με το χρόνο, με τις συνθήκες, με την κούραση και αναγκάζονται να χειρουργούν στους διαδρόμους χωρίς αναισθητικό.

«Η ανθρωπιστική βοήθεια εισέρχεται κανονικά», διατεινόταν η εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού ειρωνευόμενη την προσπάθεια του πλοιαρίου «Dignity» να φτάσει στην ακτή της Γάζας με 3 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας και 3 γιατρούς. Μάλιστα, αν και όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν ότι το πλοιάριο εμβολίστηκε από ισραηλινό στρατιωτικό πλοίο, Ισραηλινοί αξιωματούχοι υποστήριζαν ότι επρόκειτο για «ατύχημα» και ότι «σέβονται πάντα το διεθνές δίκαιο»!

Τα σύνορα με την Αίγυπτο παραμένουν η μοναδική δυνατή δίοδος χορήγησης βοήθειας, που αποστέλλεται από αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, όπως το Ιράν. Εντούτοις, η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανοίγει μόνο κατά διαστήματα το μεθοριακό σταθμό ενώ, επί του πρακτέου, οι συνεχείς βομβαρδισμοί καθιστούν εξαιρετικά επικίνδυνη τη μεταφορά της βοήθειας προς τις πληγείσες ζώνες. Η στάση αυτή έχει προκαλέσει οργή σε μεγάλη μερίδα της αραβικής κοινής γνώμης, που διαδηλώνει καθημερινά και στρέφει τα συνθήματά της κατά του Ισραήλ, αλλά και κατά των «αδρανών» αραβικών ηγεσιών.

Ακόμη και αν επιτραπεί να περάσει κάποια ανθρωπιστική βοήθεια, λόγω των τεράστιων καταστροφών όλες αυτές τις έξι ημέρες θα αποτελέσει απλώς μια «τονωτική ένεση» για να συνεχιστεί το μακελειό, καθώς η ισραηλινή ηγεσία έχει, ήδη, θέσει σε συναγερμό τις ισχυρές δυνάμεις που έχει συγκεντρώσει κατά μήκος των συνόρων με τη Γάζα ενώ, την τελευταία στιγμή, κάλεσε 2.500 εφέδρους επιπλέον των 6.700 που κλήθηκαν στις αρχές της βδομάδας, δίνοντας σαφώς την εικόνα ότι προετοιμάζεται σοβαρά για χερσαία επιχείρηση.

Ούτε η δολοφονική επίθεση του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού στάθηκε ικανή να ωθήσει τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει τη στάση της ΕΕ, η οποία, από κοινού με τις ΗΠΑ, βάζει πλάτες στην εγκληματική ισραηλινή επιθετικότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη ανακοίνωση που εκδόθηκε η σχετική αναφορά ήταν πως στο έγκλημα αυτό συμπράττουν οι ΗΠΑ, «αλλά και κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ». Οχι η ΕΕ στο σύνολό της, αλλά κάποιοι κύκλοι της...

Είναι όμως η ΕΕ αυτή - και όχι κύκλοι της - που αποφάσισε την αναβάθμιση των σχέσεών της με το Ισραήλ, σε μια συμφωνία πλήρους συνεργασίας μαζί του, χωρίς ούτε καν για τα μάτια του κόσμου να ψελλίσει οτιδήποτε που να αφορά στο παλαιστινιακό ζήτημα και στη στάση του Ισραήλ. Ο ευρωενωσιακός, όπως και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι συνένοχος στο έγκλημα που δεκαετίες τώρα διαπράττεται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Να σημειωθεί ακόμα ότι και την περασμένη Τρίτη, μετά τη συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ο βουλευτής Τ. Κουράκης, σε δηλώσεις του, έκανε λόγο γενικά για «εχθροπραξίες», ενώ, αναφερόμενος στην ΕΕ, ισχυρίστηκε ότι αυτή κρατά πολιτική «ίσων αποστάσεων» και συνέχισε ισχυριζόμενος ότι η ΕΕ «θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στο να πιεστεί το Ισραήλ να σταματήσει τους βομβαρδισμούς»! Αυτά, τη στιγμή που η ΕΕ παίζει ήδη σημαντικό ρόλο υπέρ του Ισραήλ και σε βάρος του πολύπαθου λαού της Παλαιστίνης.

Την απόλυτη συμφωνία της με τις ενέργειες και τις θέσεις των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών επέδειξε με κυνισμό για μια ακόμη φορά η ελληνική κυβέρνηση, με την πρώτη δήλωση της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη, σχετικά με τη σφαγή των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Από την πρώτη φράση της δήλωσής της, η Ντόρα Μπακογιάννη σπεύδει όχι μόνο να εξισώσει τους θύτες Ισραηλινούς με τα θύματά τους, άμαχους Παλαιστίνιους, αλλά και να επιρρίψει την ευθύνη για την έναρξη της σφαγής στην παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς. Χαρακτηριστική είναι - και στην πρώτη, αλλά και σε μεταγενέστερες δηλώσεις της - η απουσία, έστω και έμμεσης, καταδίκης του επιτιθέμενου.

Κατά τα λοιπά, η Ντόρα Μπακογιάννη επιχείρησε να διασώσει τα προσχήματα, ανακοινώνοντας την τηλεφωνική της επαφή με τον γενικό γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Εξωτερικών Amr Moussa, με τον οποίο, σύμφωνα με ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, «συμφώνησε ότι είναι αδήριτη ανάγκη ο άμεσος τερματισμός της βίας»...

Στη δήλωσή της, μεταξύ άλλων, αναφέρει πως «οι ρουκέτες της Χαμάς που πυροδότησαν έναν νέο κύκλο βίας και η δυσανάλογη απάντηση του Ισραήλ με αεροπορικές επιδρομές και βομβαρδισμούς, σκοτώνουν και τραυματίζουν ανθρώπους, αλλά και την ελπίδα και την προοπτική ειρήνευσης αυτής της τραγικής περιοχής του κόσμου. Βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την, ούτως ή άλλως, εξαιρετικά εύθραυστη περιφερειακή ασφάλεια».

Συνεπές με το «νεοταξικό» του χαρακτήρα το ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή της βάρβαρης ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα υιοθέτησε την προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών κέντρων, εξισώνοντας το θύτη με το θύμα και ζητώντας κατάπαυση του πυρός και από τις «δύο πλευρές»!!

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» Γ. Παπανδρέου απέδωσε και στις δύο πλευρές «πράξεις τυφλής βίας», οι οποίες όπως ισχυρίστηκε «τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο τυφλής βίας και αίματος στη Μέση Ανατολή»(!!) αλλά την ίδια στιγμή έχυσε και κροκοδείλια δάκρυα για το έγκλημα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Το ΠΑΣΟΚ πίσω από τα ευχολόγιά του και το όψιμο ενδιαφέρον του για τους Παλαιστινίους, επιχειρεί να κρύψει την ενοχή και τις ευθύνες του. Από τη θέση της κυβέρνησης συμμετείχε στο βαθμό που του αναλογεί, στην προσπάθεια υποταγής του παλαιστινιακού λαού με κάθε τρόπο ακολουθώντας πολιτική «ίσων αποστάσεων», ζητώντας γενικόλογα τερματισμό της βίας σαν να επρόκειτο για μια ισοδύναμη στρατιωτική αναμέτρηση, περιφρονώντας το διεθνές δίκαιο, διαγράφοντας τη λέξη «κατοχή».

Το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα που από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης «χαιρέτισε» τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο Κορυφής της Κωνσταντινούπολης το 2004 για την «Ευρεία Μέση Ανατολή», που πίσω από τις βαρύγδουπες φραστικές κορόνες για «ανάγκη εκδημοκρατισμού», προωθούσε και προωθεί τις, και διά της βίας, αλλαγές ηγεσιών και κυβερνήσεων με στόχο την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Το ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 2006 και όταν η ιμπεριαλιστική δολοφονική στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ ισοπέδωνε το Λίβανο, ήταν το κόμμα που κρατούσε ίσες αποστάσεις απέναντι στο θύτη και το θύμα, απέφυγε να καταδικάσει την ισραηλινή εισβολή και στη συνέχεια στήριξε την πολιτική απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ να πάρει μέρος η Ελλάδα σε μια πολυεθνική δύναμη επέμβασης και κατοχής στην περιοχή, συμμετέχοντας ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του ως υπουργός Εξωτερικών ήταν αυτοί που καταδίκαζαν το δικαίωμα της αντίστασης των λαών της περιοχής στην κατοχή ταυτίζοντάς την, με την «τρομοκρατία», υιοθετώντας πλήρως το ευρωενωσιακό δόγμα περί «ασύμμετρων απειλών»... Ο Γ. Παπανδρέου εξάλλου ήταν αυτός που το 2005 ολοκληρώνοντας περιοδεία του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, έσπευσε μετά το πέρας της να... ενημερώσει τηλεφωνικά την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Κ. Ράις για τα αποτελέσματά της.

Motion Team

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων

«Είμαστε στο πλευρό σας». Αυτό που την περασμένη Δευτέρα τόνιζε η επιστολή της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ προς τη Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών δεν ήταν λόγια του αέρα. Ηταν θέση και δέσμευση, που επιβεβαιώνουν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες των ταξικών δυνάμεων που πυκνώνουν συνεχώς. Με στόχο η εργατική τάξη της χώρας μας να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στα νέα δολοφονικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Να βρεθούν οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας στο πλευρό των Παλαιστινίων με κάθε τρόπο. Να πρωτοστατήσουν τα συνδικάτα στη συζήτηση με τους εργαζόμενους, σε κάθε κλάδο. Να ηχήσει το μήνυμα αντίστασης στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα μέσα σε κάθε τόπο δουλειάς.

Για να αποκαλυφθούν όλοι οι ένοχοι. Να μην πέσουν οι εργαζόμενοι στην παγίδα όσων καπηλεύονται το δράμα των Παλαιστινίων για να κρύψουν τις ευθύνες που έχουν. Γιατί η εργατική τάξη πρέπει να μάθει να αναγνωρίζει ποιοι είναι στο πλευρό της και ποιοι απέναντί της, ποιοι είναι αυτοί που αύριο - μεθαύριο, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και των μονοπωλίων, δε θα διστάσουν να βάλουν στη θέση των Παλαιστινίων τους εργαζόμενους οποιασδήποτε μεριάς της Γης.

Τη Δευτέρα, το ΠΑΜΕ διοργάνωσε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από την ισραηλινή πρεσβεία. «Καλούμε τους μαζικούς λαϊκούς φορείς της χώρας μας, να καταγγείλουν αυτό το νέο έγκλημα του ισραηλινού κράτους και να καταδικάσουν τους αίτιους και συναίτιους σ' αυτό», σημείωνε ψήφισμα του Μετώπου.

Την Τρίτη το πρωί, αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ βρέθηκε στην έδρα της Παλαιστινιακής Αντιπροσωπείας στην Αθήνα, μεταφέροντας την ολόπλευρη αλληλεγγύη των εργαζομένων της Ελλάδας. «Το ΠΑΜΕ μιλά ξεκάθαρα. Δε συμφωνεί με τη λογική των ίσων αποστάσεων που χρησιμοποιούν και η κυβέρνηση και μια σειρά άλλες δυνάμεις, εξισώνοντας το θύτη με το θύμα», δήλωνε μεταξύ άλλων η αντιπροσωπεία. «Καταδικάζουμε το σφαγιασμό των Παλαιστινίων. Θα κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας για να φτάσει αυτό το μήνυμα σε όλους τους τόπους δουλειάς», ξεκαθάριζε. Η εργατική τάξη της χώρας μας είναι αλληλέγγυα στο δίκαιο αγώνα που δίνει ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει κράτος, συμπλήρωνε.

Ηδη, προετοιμάζεται αποστολή φαρμάκων που τόσο ανάγκη έχουν τα θύματα των βάρβαρων επιθέσεων. Το απόγευμα της ερχόμενης Τετάρτης 7 Γενάρη, η ΕΕΔΥΕ, το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ και η Πολιτιστική Παρέμβαση διοργανώνουν συναυλία αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης. Ο χώρος και ο χρόνος της συναυλίας θα γίνουν γνωστά τις αμέσως επόμενες μέρες.

Στην ίδια κατεύθυνση, πρωτοβουλίες αναλαμβάνουν οι ταξικές δυνάμεις και σε άλλες μεριές της Ελλάδας. Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας και η τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ ξεκίνησαν τη συγκέντρωση φαρμακευτικού υλικού και χρημάτων. Η παράδοση του φαρμακευτικού υλικού γίνεται στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας (2ος όροφος, 8 π.μ. - 2 μ.μ.), ενώ η κατάθεση χρημάτων γίνεται σε λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας, με αριθμό 397/29611051 (αντιστοιχεί στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας).

Η ανταπόκριση στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ πλαταίνει καθημερινά. Τις φονικές επιθέσεις που δέχονται οι Παλαιστίνιοι έχουν ήδη καταγγείλει με ανακοινώσεις τους - μεταξύ άλλων - η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας, το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ηλείας, η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, ζητώντας απ' την ελληνική κυβέρνηση να καταδικάσει με ξάστερα λόγια τους ενόχους, να πάψει να κρύβεται πίσω από τη λογική των «ίσων αποστάσεων».

Την ίδια μέρα που εκδηλώθηκε η ισραηλινή επίθεση, το Σάββατο 27/12, εκδίδεται ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, με την οποία αναγγέλλεται ότι θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 29/12 στην Αθήνα στο Πολεμικό Μουσείο και απευθύνει κάλεσμα μαζικής συμμετοχής σε αυτή και στην πορεία προς τις πρεσβείες της Αμερικής και του Ισραήλ. Καλεί δε τις ΚΟ σε όλη τη χώρα να αναλάβουν ανάλογες πρωτοβουλίες και το μαζικό κίνημα να κάνει υπόθεσή του την έκφραση αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατήγγειλε με τον πιο έντονο τρόπο την επιδρομή των ιμπεριαλιστών του Ισραήλ που έχει ως αποτέλεσμα τη σφαγή εκατοντάδων αμάχων Παλαιστινίων, αλλά και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τη σημερινή και εκείνη του Ομπάμα, που συγκατατέθηκαν στη δολοφονία.

Την ίδια μέρα σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ καταγγέλλεται το έγκλημα, απευθύνεται κάλεσμα στον ελληνικό λαό να εκφράσει την αλληλεγγύη του στο λαό της Παλαιστίνης, καταδικάζοντας την κυβέρνηση του Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ που ανέχονται και στηρίζουν την ισραηλινή βαρβαρότητα.

Από την πρόσφατη πορεία διαμαρτυρίας, για τις δολοφονικές επιδρομές των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη, των κομμουνιστών στην Αθήνα

Τη Δευτέρα 29/12 πραγματοποιούνται μαζικές κινητοποιήσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, πικετοφορίες σε Καβάλα, Δράμα, Αλεξανδρούπολη, Κατερίνη, Πτολεμαΐδα, Κομοτηνή και Ξάνθη, Τρίκαλα. Ακολούθησαν κινητοποιήσεις και σε άλλες πόλεις της χώρας. Χιλιάδες λαού απαίτησαν τον τερματισμό της αιματοχυσίας που προκαλεί το Ισραήλ, εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη τους στον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Την ίδια μέρα η Αλ. Παπαρήγα, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος, επισκέπτεται την πρεσβεία της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα και συναντάται με τον επικεφαλής της παλαιστινιακής αντιπροσωπείας Αμπού Γκαζάλα. Μετά το πέρας της συνάντησης η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε την ανάγκη να φτάσει τώρα η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό στο ανώτατο επίπεδο, να απαιτηθεί το σταμάτημα του αποκλεισμού της Γάζας και της ισραηλινής επίθεσης και άμεσα να μπει στο τραπέζι η επίλυση του Παλαιστινιακού με τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, στα εδάφη του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το βράδυ της Δευτέρας από τη συγκέντρωση στο Πολεμικό Μουσείο η Αλ. Παπαρήγα κατήγγειλε την ΕΕ και την απόφασή της προ ολίγου καιρού να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και εξέφρασε τη διαφωνία του ΚΚΕ με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και με την τοποθέτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συμπληρώνοντας: «Ηρθε η ώρα, στους δρόμους της Αθήνας και όλης της Ελλάδας, να ασκήσουμε πίεση ούτως ώστε να απομονωθεί η επίθεση του Ισραήλ και να ανοίξει ο δρόμος για την ουσιαστική επίλυση του Παλαιστινιακού, αν δεν επιλυθεί, η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή θα είναι πολύ μεγάλη. Ετοιμαζόμαστε για ενέργειες πιο ουσιαστικής αλληλεγγύης».

Η Αλ. Παπαρήγα την Τρίτη 30/12 παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, όπου ανακοίνωσε ότι αντιπροσωπεία του Κόμματος, με επικεφαλής την ίδια και τη συμμετοχή των Δ. Κουτσούμπα, μέλους του ΠΓ, Γ. Τούσσα ευρωβουλευτή, Κ. Καζάκου βουλευτή και Ηλ. Λέγγερη, μέλους της ΚΕ, θα αναχωρήσει τη Δευτέρα 5 Γενάρη για τη Ραμάλα.

Στη συνέντευξη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι «δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια μέρα, ούτε ένα λεπτό χωρίς ο καθένας ατομικά, αλλά κυρίως συλλογικά να εκφράσουμε την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού στον παλαιστινιακό λαό που δοκιμάζεται για ακόμα μια φορά από μια βάρβαρη ισραηλινή επίθεση». Επισήμανε για μια ακόμα φορά ότι «η λύση είναι μία. Να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα εδάφη του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Να γκρεμιστεί το τείχος που υπάρχει». Κατήγγειλε ότι «την ευθύνη δεν την έχει μόνο η ισραηλινή κυβέρνηση. Την ίδια ευθύνη έχουν οι ΗΠΑ, οι οποίες έδωσαν τις ευχές τους στον πόλεμο αυτό, αλλά και η ΕΕ, η οποία δε δείχνει ουδετερότητα ή απάθεια ή έλλειψη ικανότητας να παρέμβει, αλλά αντίθετα είναι συνήγορος σε αυτή την επίθεση». Και κατέληξε υπογραμμίζοντας: «Δεν κλαίμε, δε χύνουμε δάκρυα. Αισθανόμαστε πείσμα, οργή, αποφασιστικότητα, για να παλέψουμε έμπρακτα για το δίκιο αυτού του λαού».

Ανακοινώσεις καταδίκης της ισραηλινής επίθεσης και αλληλεγγύης προς το λαό της Παλαιστίνης εξέδωσαν το ΠΑΜΕ, η ΕΕΔΥΕ και η ΟΓΕ. Επίσης, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με επιστολή της προς τον προεδρεύοντα του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, τους προέδρους της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τις πρεσβείες της Παλαιστίνης και του Ισραήλ, καθώς και σε όλους τους ευρωβουλευτές, καταγγέλλει τις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό.

Η ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο νέο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. αύριο, Παρασκευή 2 Γενάρη, στις 6 μ.μ., στην πλ. Πίνδου.

Αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μεταβαίνει στη Ραμάλα τη Δευτέρα 5 Γενάρη 2009, για να εκφράσει την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση του ΚΚΕ στο λαό της Παλαιστίνης, που βρίσκεται αντιμέτωπος με τη νέα δολοφονική επίθεση του ισραηλινού κράτους. Στην αντιπροσωπεία μετέχουν ο Δημήτρης Κουτσούμπας μέλος του ΠΓ, ο βουλευτής Κώστας Καζάκος, ο ευρωβουλευτής Γιώργος Τούσσας και ο Ηλίας Λέγγερης από το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων.

Τη βάρβαρη επιδρομή του Ισραήλ στη Γάζα, καταδίκασαν από την πρώτη στιγμή τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο. Αρχικά η Ομάδα Εργασίας των διεθνών συναντήσεων, των 140 και πλέον Κομμουνιστικών Κομμάτων απ' όλο τον κόσμο -- που απαρτίζεται από τα: Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό), Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας, Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας Μοραβίας Τσεχίας -- εξέδωσε έκκληση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό για πολύμορφη δράση των λαϊκών κινημάτων σε όλες τις χώρες.

Με ανακοινώσεις και εκκλήσεις τους, στις εφημερίδες τους και στον ιστοτόπο στο Διαδίκτυο SOLIDNET (που έχουν μπει μέχρι στιγμής) δεκάδες Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα καταγγέλλουν την εγκληματική επιθετική πολιτική του Ισραήλ που στηρίζει ο διεθνής ιμπεριαλισμός. Ανάμεσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα: Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής, Βραζιλιάνικο ΚΚ, Κομμουνιστικό Κόμμα Λαών της Ισπανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας, Κόμμα Κομμουνιστών του Μεξικού, Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό (PADS) Αλγερίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Εργατικό Κόμμα (EMEP) Τουρκίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, Εργατικό Κόμμα Ιρλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου, Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ιράκ.