Αντίστοιχη κινητοποίηση διοργανώνει και η Β' ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου στις 5 Σεπτέμβρη, στη 1 μ.μ. στο Δημαρχείο της Κω, βάζοντας στο επίκεντρο το θέμα της στέγασης των εκπαιδευτικών και σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «είναι υποχρέωση του κράτους, των δήμων και της Περιφέρειας να δώσουν τώρα λύση. Δεν μπορεί να λειτουργήσουν τα σχολεία με άστεγους εκπαιδευτικούς!».

Αυτό το κάλεσμα απευθύνουν μια σειρά εκπαιδευτικά σωματεία υποδεχόμενα αγωνιστικά τη σχολική χρονιά που ξεκινάει με τους νεοδιόριστους και τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς ουσιαστικά να ματώνουν, για να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς τους και το κόστος ζωής στα ύψη, και να παλεύουν ταυτόχρονα να κρατούν τα σχολεία όρθια και να μορφώνουν τα παιδιά μας.

Το κάλεσμα συμμετοχής στην κινητοποίηση συνυπογράφουν η ΕΛΜΕ Πειραιά και οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Σωκράτης», «Γ. Σεφέρης», «Ν. Πλουμπίδης», «Ρόζα Ιμβριώτη», «Μ. Παπαμαύρος», Κορυδαλλού - Αγίας Βαρβάρας, Σαλαμίνας, «Παρθενώνας», «Δ. Γληνός» και σε αυτό σημειώνουν μεταξύ άλλων:

«Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Συγκριτικά με πριν από 10 χρόνια, οι τιμές ενοικίων αυξήθηκαν μεσοσταθμικά σε ποσοστό 110%! Στην Αθήνα καταγράφεται αύξηση - μαμούθ εντός δεκαετίας κατά 147%, από 4,9 ευρώ/τ.μ. το 2016 σε 12,1 ευρώ/τ.μ. το 2025 (έρευνα GEOAXIS), με το 40% των κατοικιών σήμερα να έχει κόστος ενοικίασης πάνω από 600 ευρώ. Στον Πειραιά φέτος, σχεδόν το 66% των διαθέσιμων διαμερισμάτων έως 50 τ.μ. διατίθεται με ζητούμενο μίσθωμα πάνω από 500 ευρώ, έναντι 12% που ήταν το 2022.

Αντίστοιχα, μεγάλο είναι το κόστος για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που μένουν σε κάποια πόλη εντός του αστικού ιστού της Αθήνας και του Πειραιά και μετακινούνται στις περιοχές της Ανατολικής και Δυτικής Αττικής ή τα νησιά του Αργοσαρωνικού. Το ποσό ξεπερνά το 1/4 του μισθού.

Είναι εξοργιστικό να θεωρούνται οι δίκαιες διεκδικήσεις μας για αυξήσεις στους μισθούς, για μέτρα για τη στέγαση και τη μετακίνηση, για αύξηση της χρηματοδότησης για τις ανάγκες των σχολείων ως... επικίνδυνα μέτρα που θα "εκτροχιάσουν τα δημοσιονομικά του προϋπολογισμού", τη στιγμή που στήνονται πάρτι από τα κυβερνητικά επιτελεία για τα "ματωμένα πλεονάσματα" του κρατικού προϋπολογισμού από τη φοροληστεία του λαού (το πρώτο 7μηνο του 2025 υπάρχει πρωτογενές υπερπλεόνασμα 8 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 4 δισ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο που είχε μπει).

Φόροι και πλεονάσματα που γίνονται "αδρές" επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Κονδύλια για τους ΝΑΤΟικούς, πολεμικούς εξοπλισμούς και επιχειρήσεις (π.χ. 500.000 ευρώ τη μέρα για φρεγάτα στην Ερυθρά θάλασσα). Στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές συνεργασίες με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό. Διευκολύνσεις στις ακτοπλοϊκές εταιρείες, και στα μεγαθήρια των ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό.

Η άθλια κατάσταση που βιώνουμε στη διαβίωση είναι η αντίστοιχη με την άθλια, διαχρονική κατάσταση που βλέπουμε στα σχολεία με την πολιτική που έχουν ακολουθήσει όλες οι κυβερνήσεις. Με τα χιλιάδες κενά να παραμένουν, με τις υποδομές να σαπίζουν και να είναι αναντίστοιχες των αναγκών, καθώς θεωρούν την εκπαίδευση των μαθητών και τις ανάγκες μας κόστος, απέναντι στα κέρδη τα οποία υπηρετούν.

Τώρα είναι η ώρα της διεκδίκησης. Απέναντι στο εχθρικό αυτό κράτος που έχει για θεό τα κέρδη εμείς οργανωνόμαστε, δυναμώνουμε τη φωνή μας για τις ζωές μας και τις ανάγκες μας. Απέναντι στις επιδιώξεις τους για πειθήνιους και φοβισμένους, μίζερους εκπαιδευτικούς, εμείς βγαίνουμε μέσα από τον οργανωμένο, συλλογικό αγώνα για να ζήσουμε ζωή με αξιοπρέπεια και εμείς και οι μαθητές μας.

Εγγραφόμαστε άμεσα στο σωματείο μας. Ενημερώνουμε τους εκλεγμένους του ΔΣ για τις ανάγκες και τα προβλήματα στη στέγη, στη μετακίνηση, στη διαβίωση. Τα παραδείγματα κατακτήσεων σωματείων, όπως τα επιδόματα στέγασης σε εκπαιδευτικούς σε νησιά του Αργοσαρωνικού ή στους υπαλλήλους της Περιφέρειας των Ιονίων νήσων, μπορούν και πρέπει να πολλαπλασιαστούν.

Συμμετέχουμε μαζικά στην κινητοποίηση στο υπουργείο Εσωτερικών.

Διεκδικούμε από το ΥΠΑΙΘΑ, το ΥΠΕΣ, τις Περιφέρειες και τους δήμους:

• Να εφαρμοστεί εδώ και τώρα σε κάθε δήμο, σε όλη τη χώρα το άρθρο 32 του ν.4483/2017 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, για παροχή δωρεάν σίτισης και καταλύματος διαμονής στους εκπαιδευτικούς.
• Να αξιοποιηθεί η απόφαση της ΚΕΔΕ της 15ης Μαΐου 2024 για ένταξη και των νεοδιόριστων συναδέλφων στη ρύθμιση.
• Επίδομα μετακίνησης στους εκπαιδευτικούς που μένουν μακριά από τον τόπο πρόσληψης.
• Αυξήσεις στους μισθούς - επαναφορά 13ου - 14ου μισθού.
• Παραχώρηση δωρεάν στέγης με ευθύνη του κράτους.
• Επιδότηση ενοικίου για όλους τους εκπαιδευτικούς που μένουν εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας.
• Ενοικίαση δωματίων ξενοδοχείων για τη διαμονή των πρώτων ημερών.
• Δωρεάν μετακίνηση στην περιοχή πρόσληψης και ανάληψης υπηρεσίας για αναπληρωτές και νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς και 50% έκπτωση σε όλα τα ΜΜΜ για όλο το έτος.
• Αμεση καταβολή των μισθολογικών κλιμακίων σε όλους τους/τις νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς.
• Καταβολή του πρώτου μισθού των αναπληρωτών ταυτόχρονα με την ανάληψη υπηρεσίας».

Ο Γιώργος κατάγεται από τις Σέρρες και ήρθε ως νεοδιόριστος εκπαιδευτικός στην Αθήνα. Περιγράφει λοιπόν την προσωπική του εμπειρία, που είναι αντίστοιχη με χιλιάδων άλλων συναδέλφων του:

«Ως νεοδιόριστος εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και με μισθό 787 ευρώ στην Αθήνα καλούμαι μαζί με πολλούς άλλους συναδέλφους μου να λύσω τη δύσκολη εξίσωση της διαβίωσης ή αλλιώς επιβίωσης στην πρωτεύουσα.

Το πρώτο σοκ που βιώνεις είναι να λύσεις την εξίσωση στο πρόβλημα της στέγασης. Να βρεις σπίτι κοντά στο σχολείο; Κοντά σε στάση μέσων μεταφοράς; Λίγο πιο μακριά μπας και είναι φθηνό;

Και όταν το βρεις μετά κόπων και βασάνων, συνειδητοποιείς πως το αποτέλεσμα είναι τα 2/3 του μισθού σου να φεύγουν στο ενοίκιο. Και τι να πρωτοπληρώσεις μετά; Τη ΔΕΗ, το σουπερμάρκετ, τη θέρμανση, τη μετακίνηση να πας σχολείο;

Το μόνο σίγουρο είναι τα δανεικά, η βοήθεια από γονείς, η δεύτερη δουλειά χειμώνα - καλοκαίρι. Ενα συνεχόμενο άγχος και μέσα σε όλα αυτά η υποχρηματοδότηση στα σχολεία σού υπαγορεύει να αγοράσεις τα εκπαιδευτικά σου εργαλεία για να ανταπεξέλθεις στη δουλειά σου. Φυσικά ούτε λόγος για "πολυτέλειες" όπως δαπάνες για ανάγνωση βιβλίων, πολιτισμό ή εξόδους!

Εδώ και τώρα χρειάζεται η κυβέρνηση, αν θέλει εμείς οι εκπαιδευτικοί να δουλεύουμε με αξιοπρέπεια, να παρέχει και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης των εκπαιδευτικών. Γιατί είμαστε ΕΜΕΙΣ που δίνουμε καθημερινά μεγάλο αγώνα για να στηρίξουμε το σχολείο, για να στηρίξουμε τους μαθητές μας».

Ακόμα πιο σύνθετες είναι οι δυσκολίες για τις γυναίκες εκπαιδευτικούς που γίνονται και μητέρες, όπως περιγράφει η Ολγα Τζίτζιου, που μένει με την οικογένειά της στην Πετρούπολη και διορίστηκε στην Ανατολική Αττική:

«Επιτέλους ήρθε ο διορισμός! Μετά από 7 χρόνια αναπληρώτρια... 7 χρόνια να μην ξέρεις κάθε χρόνο πότε και κυρίως πού θα βρίσκεσαι, να "τρέχεις" να προλάβεις να συγχρονιστείς με τους ρυθμούς του νέου σχολείου, των νέων μαθητών σου. Και μάλιστα τον τελευταίο χρόνο αποφασίζεις να μείνεις έγκυος, βιώνοντας για ακόμη μια φορά το άδικο πρόσωπο αυτού του συστήματος που κατατάσσει την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα της αναπληρώτριας ως... "δεύτερης κατηγορίας". Η αναπληρώτρια εγκυμονούσα αναγκάζεται να πηγαίνει σχολείο (ακόμα και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού της και τη δική της όταν πρόκειται για επαπειλούμενες εγκυμοσύνες) μιας και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για άδειες για τις εγκυμονούσες αναπληρώτριες. Ακόμη, δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την προστασία της μητρότητας μιας και στους πεντέμισι μήνες αφήνεις το βρέφος όπου και όπως βρεις, καθώς καλείσαι να επιστρέψεις στα εκπαιδευτικά σου καθήκοντα.

Και λες μετά από όλα αυτά πως τώρα που διορίστηκα θα επέλθει η αποκατάσταση αυτής της αδικίας και θα μπορέσω και εγώ να προγραμματίσω επιτέλους την επαγγελματική και προσωπική οικογενειακή ζωή μου.

Κι όμως δεν είναι έτσι! Γιατί και πάλι η νεοδιόριστη μητέρα θα αρκεστεί στους πεντέμισι μήνες που δεν πήρε ως αναπληρώτρια, μπακαλίστικα "ό,τι έμεινε" λες και η ανατροφή του παιδιού μας μπορεί να βασίζεται στο "ό,τι προαιρείσθε" και όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες μητέρας και παιδιού, χωρίς να είναι εξασφαλισμένη η "θέση" του παιδιού σε κάποιο βρεφονηπιακό σταθμό.

Και τι πρόβλεψη υπάρχει όταν σε καλούν σε μια Πρωτοβάθμια, όπως εμένα σ' αυτήν της Ανατολικής Αττικής, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου; Ξεκινά και πάλι η αναζήτηση της ατομικής σου λύσης. Να νοικιάσω σπίτι μαζί με όλη την οικογένεια και ένα μωρό, εκεί κοντά στο σχολείο που θα δουλεύω; Αλλα έξοδα αυτά... Πότε θα καταφέρω να βρω σπίτι, όταν θα μάθω σε ποιο σχολείο θα δουλεύω δύο μέρες πριν παρουσιαστώ σε αυτό; Μήπως είναι καλύτερα να πηγαινοέρχεσαι κάθε μέρα δυο ώρες δρόμο και πώς θα βγουν τα έξοδα βενζίνες και διόδια;

Πότε τελειώνει αυτή η ομηρία όταν τον πρώτο χρόνο δεν δικαιούσαι να ζητήσεις καμιά υπηρεσιακή μεταβολή, ούτε βελτίωση ούτε μετάθεση ούτε τίποτα;

Βέβαια, για όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν υπάρχει αιτία (η πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, του επιλεκτικά ανίκανου κράτους να εξασφαλίσει τις κοινωνικές ανάγκες του λαού), αλλά υπάρχει και η λύση: Η μάχη μέσα από το σωματείο μας για να υπερασπιστούμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και τη ζωή που μπορούμε να έχουμε!».

Από την άλλη, μέσα στο κατακαλόκαιρο επιβάλλει με νόμο τη μία παράλληλη ανά τμήμα (με 25 και 27 μαθητές) και το ένα τμήμα ένταξης ανά σχολείο. Στον αντίποδα, το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα (ΣΕΑΑΝ) μαζί με τους αγωνιστικούς συλλόγους γονέων και κηδεμόνων των ειδικών σχολείων, τις ταξικές δυνάμεις στον χώρο των εκπαιδευτικών, σταθερά στον δρόμο του αγώνα κόντρα στη βάρβαρη αντιαναπηρική αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης της περιθωριοποίησης και της απένταξης.

Μέσα σ' αυτή την «αντίφαση» άρχισε και έκλεισε η προηγούμενη σχολική χρονιά. Ετσι θα ανοίξει η νέα και χειρότερη σχολική χρονιά αλλά με πιο μαζικούς και προσανατολισμένους αγώνες.

Μπορεί το παιδί με αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες να πηγαίνει στο δημόσιο ειδικό σχολείο ή και στο γενικό, αλλά για τις άκρως απαραίτητες θεραπείες του, εργοθεραπείες, ψυχοθεραπείες, λογοθεραπείες, πηγαίνει στα απογευματινά ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής, τσακίζοντας και αφαιμάζοντας καθημερινά παιδιά και οικογένειες.

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα:

Η περσινή σχολική χρόνια άρχισε με την κυβέρνηση να κλείνει τα τρία ειδικά σχολεία στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, ενώ στη συνέχεια έκλεισε και το ΕΕΕΕΚ και ΕΝΕΓΥΛ του Ηράκλειου της Κρήτης, αφού σαρώθηκε το προαύλιο λόγω ακαταλληλότητας. Τα σχολεία στο Ηράκλειο ξανάνοιξαν προσωρινά σε άλλα κτίρια ύστερα από αγώνες, ενώ στη Θεσσαλονίκη τα παιδιά διαμοιράστηκαν (όσα βρήκαν σχολικό) σε σχολεία σ' όλη την πόλη.

Παρά τις καταγγελίες, την ταλαιπωρία των παιδιών και τους αγώνες γονιών και εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση και η Περιφέρεια (από ευαισθησία!!!) δεν έχουν δώσει καμία πραγματική λύση.

Στις αρχές Γενάρη του 2025 έκλεισε το ΕΕΕΕΚ Κωφών και Βαρήκοων στους Αμπελόκηπους στην Αθήνα, αφού αναγκάστηκαν να δημοσιοποιήσουν έκθεση του ΟΑΣΠ μετά από τρεις μήνες που χαρακτήριζε το κτίριο άκρως επικίνδυνο. Και αυτό το σχολείο λειτούργησε μετά από μέρες, αφού στριμώχτηκε σε άλλο ακατάλληλο χώρο του 6ου ΕΠΑΛ Αθηνών.

Ολο αυτό το διάστημα, το αγωνιστικό αναπηρικό και γονεϊκό κίνημα μαζί με τις ταξικές δυνάμεις των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων, έδωσε απάντηση με πανελλαδική κινητοποίηση για την Ειδική Αγωγή στο υπουργείο Παιδείας, αλλά και με πολύμορφους αγώνες, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο, στον δήμο της Αθήνας για το ΕΕΕΕΚ Αθηνών, στη Χαλκίδα για τα επικίνδυνα ειδικά σχολεία και αλλού.

Ως αναφορά το ΕΕΕΕΚ Αθηνών, μία άλλη αμαρτωλή ιστορία, παραμένει για μία χρονιά ακόμα στα χαρτιά, με αποτέλεσμα λίγους μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς πολλοί μαθητές που είχαν τελειώσει τα ειδικά δημοτικά του δήμου Αθήνας να μην βρίσκουν ειδικό σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να γραφτούν, γιατί όλα ήταν υπεράριθμα, ενώ και αυτά που βρήκαν στους όμορους δήμους, το σχολικό έκανε δύο και τρεις ώρες να πάει και να γυρίσει.

Ετσι κύλισε όλη η χρονιά, με κινητοποιήσεις στους δήμους, στις Περιφέρειες, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης: Αλλού για τα δρομολόγια που κηρύχτηκαν άγονα, αλλού για τους ιδιώτες μεταφορείς που αρνούνταν να πάρουν παιδιά γιατί «δεν ήταν συνεργάσιμα» ή γιατί «δεν βόλευε το δρομολόγιο». Αλλού για ειδικά σχολεία όπου πέρασαν μήνες να φανεί εκπαιδευτικός και ειδικό προσωπικό. Αλλού για τα επικίνδυνα σχολεία που έπεφταν οι σοφάδες, ή ξέμεναν από ρεύμα. Φέτος είχαμε και το φαινόμενο - επειδή άνοιξε πιο νωρίς η τουριστική περίοδος - να «πιστολιάζουν» οι ιδιώτες μεταφορείς τα δρομολόγια, όπως στο ΕΝΕΕΓΥΛ Αγ. Δημητρίου, στο 10ο Ειδικό Αθηνών, στο ειδικό δημοτικό του Αιγάλεω και αλλού.

Σ' όλες αυτές τις κινητοποιήσεις, ψάχναμε με το κιάλι να δούμε την ΕΣΑΜΕΑ και την ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ. Ψάχναμε να δούμε έστω μία ανακοίνωση. Εις μάτην. Οι χρηματοδοτήσεις τους να είναι καλά και ας καεί όλος ο κόσμος. Γι' αυτό - ανεξάρτητα αν ελέγχεται από το ΠΑΣΟΚ - στηρίζονται απ' όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου διαχρονικά όλες τις τελευταίες δεκαετίες.

Πάντως από τα 250 εκατ. ευρώ που έδωσε ο πρωθυπουργός με τις ανακοινώσεις στην περσινή ΔΕΘ για έργα στις 16.000 σχολικές μονάδες σ' όλη τη χώρα μέσω του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου», στα ειδικά σχολεία ζήτημα να έπεσε μία πινελιά, ενώ τα αναγκαία αναλώσιμα για την εκπαίδευση των παιδιών μας στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πλήρωναν από την τσέπη τους εκπαιδευτικοί και γονείς.

Ευτυχώς που οι μύθοι καταρρέουν, ξεπερνιούνται αυταπάτες, ουτοπίες και όλο και περισσότεροι ανάπηροι, χρόνιοι πάσχοντες, γονείς και κηδεμόνες επιλέγουν τον δρόμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας, της διεκδίκησης.

Σημαντική η συμβολή στην αποκάλυψη της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, της απομυθοποίησης των διαφόρων ιδεολογημάτων περί «συμπερίληψης», δήθεν ένταξης, των «ίσων ευκαιριών», του «σχολείου για όλους», ήταν η στάση των κομμουνιστών μελών και στελεχών, που με τις θέσεις του ΚΚΕ και με το προσωπικό τους παράδειγμα συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη των κοινών αγώνων γονιών, αναπήρων, εκπαιδευτικών και εργαζομένων.

Δεκάδες οι Ερωτήσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, η στήριξη μέσα και έξω από τη Βουλή των αγώνων και των αιτημάτων. Ξεχώρισε η κεντρική πρωτοβουλία του ΚΚΕ με την εκδήλωση που διοργάνωσε στις 4 Δεκέμβρη μέσα στη Βουλή με την εισήγηση του ΓΓ της ΚΕ, με τη συμμετοχή και παρεμβάσεις εκπροσώπων φορέων γονιών ΑμεΑ και εκπαιδευτικών για τα μεγάλα προβλήματα της Ειδικής Αγωγής και τις θέσεις του ΚΚΕ.

Το αγωνιστικό αναπηρικό και γονεϊκό κίνημα, αφού εξαντλήσαμε διάφορες επιμέρους παρεμβάσεις, πιέσεις, διαμαρτυρίες, κλείσαμε τη σχολική χρονιά με πανελλαδική παναναπηρική κινητοποίηση για τα κρίσιμα και τα μεγάλα προβλήματα της αναπηρίας και της Ειδικής Αγωγής στις 21 Ιούνη του 2025.

Απαιτήσαμε να συναντηθούμε με τον πρωθυπουργό, διεκδικώντας εκτός των άλλων να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα η κυβέρνηση για ν' ανοίξει η νέα σχολική χρονιά με καλύτερους όρους. Κάτω από την πίεση της κινητοποίησης, ο πρωθυπουργός έστειλε τον υπουργό Επικρατείας Σκέρτσο να συναντηθεί μαζί μας, ως υπεύθυνος συντονιστής της κυβέρνησης για τα ζητήματα των ΑμεΑ.

Στο υπόμνημά μας εκφράζαμε τις ανησυχίες μας για τη νέα χρονιά και για την άσχημη κατάσταση των ειδικών σχολείων. Ως απάντηση μας έδωσε μία λίστα μίας επίπλαστης εικονικής πραγματικότητας ότι όλα βαίνουν καλώς! Λες και ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα.

Οι κινητοποιήσεις μας όμως ανησύχησαν την κυβέρνηση. Γι' αυτό απάντησε με τον γνώριμο τρόπο που ξέρει, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις: Με τρομοκρατία και διώξεις. Εκτός από το κυνηγητό των εκπαιδευτικών, να αξιολογήσουν άραγε τι στην Ειδική Αγωγή; Μήπως για παράδειγμα πώς θα αποδίδει ο εκπαιδευτικός στο τμήμα του, που λειτουργεί σε μία αίθουσα όπου κάνουν ταυτόχρονα μάθημα άλλα τρία τμήματα;

Ασκησαν και διώξεις, όπως στους εργαζόμενους του Ειδικού νηπιαγωγείου του Πειραιά που διαμαρτυρήθηκαν για το ακατάλληλο κτίριο ή την εκπαιδευτικό στο Μενίδι, που την έθεσαν σε αργία επειδή κατήγγειλε ότι παιδί με νεανικό διαβήτη δεν πήγαινε σχολείο για μήνες επειδή δεν υπήρχε νοσηλεύτρια.

Ολως τυχαίως, η κυβέρνηση αξιοποίησε όλο τον Ιούλη για διάφορα σόου ευαισθησίας και συμπάθειας, ανακοινώνοντας διάφορα ...ρηξικέλευθα προγράμματα, καινοτόμα και μεγίστης έμπνευσης, για προσβασιμότητα («Σπίτι 2» κ.λπ.). Προγράμματα για λίγους και για λίγο (μάλλον εκλεκτούς), αφού ανακοινώνονται ακόμα και με σόου στο Μαξίμου, με ομιλητή τον πρωθυπουργό, και την επόμενη μέρα «κλείνουν», ενώ είχε ανακοινωθεί ότι θα δέχονταν αιτήσεις μέχρι 12 του Σεπτέμβρη.

Μάλλον είχαν έτοιμα και τα αποτελέσματα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ των ΑμεΑ καλά κρατεί. Κάτι ξέρει η ΕΣΑΜΕΑ που θυμιάτιζε την κυβέρνηση όλο το διάστημα και στη συγκεκριμένη εκδήλωση. Βέβαια, οι εξώσεις, οι πλειστηριασμοί, η υποθεραπεία, η υπομετάγγιση, η επιβολή συμμετοχής σε φάρμακα και θεραπείες παραμένουν στην ημερήσια διάταξη «στο άριστο σύστημα Υγείας».

Το ίδιο διάστημα η κυβέρνηση πέρασε στη Βουλή νομοσχέδιο για την παραπέρα υποβάθμιση της πολυδιαφημισμένης ένταξης, ενώ δημοσίευσε την ίδρυση νέων ειδικών σχολείων που προστίθενται σε κάμποσα άλλα, τα οποία έχουν ιδρυθεί στα χαρτιά εδώ και χρονιά, όπως το ΕΕΕΕΚ Αθηνών, τα Ειδικά δημοτικά Βύρωνα και Φιλαδέλφειας, και όχι μόνο.

Το πιο εκπληκτικό είναι ότι για να λειτουργήσουν τα 14 σχολεία που ιδρύουν, οι πιστώσεις που δίνουν με την ΚΥΑ δεν ξεπερνούν συνολικά για τα επόμενα δύο χρόνια τις 150.000 ευρώ. Λες και θα γίνουν από χαρτόκουτα, την ώρα που τα περισσότερα ειδικά σχολεία στεγάζονται σε ακατάλληλα, επικίνδυνα και υπεράριθμα κτίρια (σ' αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα και τα λίγα νεόδμητα γίνονται επικίνδυνα).

Κάποια απ' αυτά τα σχολεία λειτουργούν σε κτίρια με διαφορετικά επίπεδα, που αυτό από μόνο του τα καθιστά επικίνδυνα, ενώ πολλά έχουν στοιβαγμένους μαθητές σε λυόμενα - κοντέινερ (ΕΕΕΕΚ Καλλιθέας, ειδικό νηπιαγωγείο Αθηνών, Χαλκίδα, Ηράκλειο Κρήτης, Σητεία, Μυτιλήνη κ.ά.). Μας λέει η κυβέρνηση διά στόματος της υπουργού Παιδείας ότι ιδρύουν νέα ειδικά σχολεία, χωρίς να λέει σε τι κτίρια; Θα χτιστούν καινούρια; Θα είναι στελεχωμένα με όλο το απαραίτητο προσωπικό;

Το νοιάξιμο της κυβέρνησης περιορίζεται στο ...τσάι και συμπάθεια για τα ΑμεΑ. Για παράδειγμα, στο 80% των Περιφερειακών Ενοτήτων δεν υπάρχει ειδικό επαγγελματικό λύκειο ή γυμνάσιο. Σε πάρα πολλά ειδικά σχολεία οι μαθητές καλούνται καθημερινά να μετακινηθούν σε μεγάλες αποστάσεις από τελείως διαφορετικές περιοχές, γιατί δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες δομές στη γειτονιά τους.

Η μεταφορά είναι στα χέρια ιδιωτών, που για το κέρδος τους ξεκινούν ή σταματούν τα δρομολόγια με βάση την τουριστική περίοδο. Αλλα δρομολόγια δεν γίνονται καν, γιατί τα θεωρούν «άγονα», ενώ το προσωπικό είναι ανειδίκευτο, με αποτέλεσμα πολλά από τα παιδιά με βαριές ή πολλαπλές αναπηρίες να μην πηγαίνουν στο σχολείο τους.

Δεν υπάρχει ένα επιστημονικά δομημένο και αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών με βάση την αναπηρία και τη φύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, που να ξεκινάει από την προσχολική αγωγή, να εκτείνεται στο πρωτοβάθμιο επίπεδο και να ολοκληρώνεται στο δευτεροβάθμιο σχολείο, που με βάση τις κατακτήσεις της τεχνολογίας, της επιστήμης και της σύγχρονης Παιδαγωγικής, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την αποκατάσταση του παιδιού, την ένταξή του στην κοινωνία και την παραγωγή.

Μάλιστα το πρόσφατα ψηφισμένο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας κατοχυρώνει παραπέρα την υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Φροντίζουν να δώσουν βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα τα παιδιά μας, με νέες ειδικότητες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Χωρίς σχεδιασμό για το πώς τα παιδιά μας θα ενταχθούν στην παραγωγή με ευθύνη του κράτους, όπως τα παιδιά με νοητική στέρηση και πολλαπλές αναπηρίες. Σε «παραγωγικά εργαστήρια», που τα προϊόντα τους θα απορροφούνται 100% από το κράτος.

Ναι, τα παιδιά μας, οι άνθρωποί μας μπορούν και πρέπει να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία. Γιατί κανείς δεν περισσεύει. Γιατί μπορούν να ζήσουν ευτυχισμένα, δημιουργικά και χαρούμενα. Δεν έχουμε όμως αυταπάτες! Αυτά που ζούμε σήμερα στο πετσί μας είναι η πολιτική που εφάρμοζαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει και η σημερινή. Είναι η πολιτική που επιτάσσει το κεφάλαιο, η ΕΕ και σήμερα οι ανάγκες της πολεμικής οικονομίας.

Τα τραγικά προβλήματα που βιώνουν οι ανάπηροι και οι χρονίως πάσχοντες καθημερινά, έχουν αιτία και υπευθύνους. Η πολεμική οικονομία, τα 800 δισ. της ΕΕ που θέλουν να μαζέψουν για τους πολεμικούς τους εξοπλισμούς, θα τα κόψουν από την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, την Ειδική Αγωγή, την αποκατάσταση, τους μισθούς, τις συντάξεις και τα επιδόματα. Θα τσακίσουν παραπέρα τις ζωές των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών οικογενειών, των οικογενειών των ΑμεΑ.

Απέναντι σ' αυτήν την επίθεση που κλιμακώνεται, οργανώνουμε την αντεπίθεση, παλεύουμε για:

• Ολα τα παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες να φοιτούν στη δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση και Ειδική Αγωγή, στη δομή που το καθένα έχει ανάγκη.
• Δημόσιο δίκτυο πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης πλήρως στελεχωμένο, που να καλύπτει όλη την Ελλάδα και όλα τα παιδιά.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς για κάλυψη όλων των αναγκών σε ειδικό εκπαιδευτικό, ειδικό επιστημονικό και ειδικό βοηθητικό προσωπικό.
• Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και συμβασιούχων στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
• Γενναία αύξηση των δαπανών για τη Δημόσια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
• Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια για να στεγαστούν τα Ειδικά και Γενικά Σχολεία.
• Εδώ και τώρα να ανοίξει το ΕΕΕΕΚ Αθήνας σε ασφαλές κτίριο και τα άλλα ειδικά σχολεία που έχουν ιδρυθεί, παλιά και νέα και είναι ακόμη στα χαρτιά καθώς και νέα ΚΕΔΑΣΥ πλήρως στελεχωμένα με βάση τις ανάγκες σε όλη την Ελλάδα.
• Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα για παράλληλη στήριξη για όλα τα παιδιά με βάση τις γνωματεύσεις από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Νοσηλευτές σε όλα τα ειδικά και γενικά σχολεία.
• Επιστημονικά ειδικά προγράμματα για όλες τις βαθμίδες της Ειδικής Αγωγής, Ειδική, Γενική και Επαγγελματική, με προοπτική την ένταξη στην κοινωνία, την παραγωγή του παιδιού με αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες.
• Να γίνονται όλες οι αναγκαίες θεραπείες των παιδιών στο πλαίσιο του πρωινού ωραρίου του ειδικού και γενικού σχολείου.
• Να μπει τέρμα στην εμπορευματοποίηση των αναγκών των παιδιών μας με τα ιδιωτικά κέντρα ΕΑ και τα ιδιωτικά ΚΔΑΠ.
• Δημόσιο σύστημα μεταφοράς των μαθητών με πανελλαδική κάλυψη όλων των αναγκών για τη μεταφορά όλων των παιδιών με αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες από και προς τα ειδικά σχολεία. Μεταφορά με μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό.

Σε σχόλιό της για την αδειοδότηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι η κυβέρνηση «βαφτίζει πανεπιστήμια τα ιδιωτικά κολέγια που λειτουργούν εδώ και χρόνια στη χώρα μας», θυμίζοντας ότι «10.636 νέοι αποκλείστηκαν από τα ΑΕΙ λόγω της ΕΒΕ και χιλιάδες ακόμα αδυνατούν να σπουδάσουν λόγω του τεράστιου κόστους στέγασης». «Για τους πολλούς θα υπάρχει Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και για κάποιους Ελάχιστη Βάση Πληρωμής» αναφέρει.

Σημειώνει ακόμη πως «η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τις νέες μπίζνες που εγκαινιάζει και τα κέρδη που προδιαγράφουν οι έμποροι πτυχίων, που με τις πλάτες της κερδοσκοπούν πάνω στην αγωνία χιλιάδων οικογενειών» και τονίζει πως «οι φοιτητές και φοιτήτριες έχουμε ανάγκη από σύγχρονες δημόσιες και δωρεάν σπουδές, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Δεν θα επιτρέψουμε την υποβάθμιση των πτυχίων και των δημόσιων πανεπιστημίων που προκαλεί αυτή η πολιτική. Η κυβέρνηση θα μας βρει μπροστά της».

Eurokinissi

Ετσι, χαρακτήρισε ως «πολιτική επιλογή με βαθύ κοινωνικό πρόσημο» τους διαδραστικούς πίνακες και τα kit ρομποτικής, γιατί «κάθε παιδί θα έχει πρόσβαση στα εργαλεία μάθησης του 21ου αιώνα». Την ίδια στιγμή, μόλις 431 σχολεία σε όλη τη χώρα μερεμετίστηκαν μέσω του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου», αποτελώντας περίπου το 3% των σχολικών μονάδων πανελλαδικά. Τα παιδιά στο υπόλοιπο 97% των σχολικών μονάδων θα συνεχίσουν να φοβούνται μην πέσει ο σοβάς στο κεφάλι τους...

Επίσης, σε ό,τι αφορά την ίδια τη διαδικασία της μάθησης, φέτος διορίστηκαν μεν 10.000 εκπαιδευτικοί, ωστόσο και αυτό αποτελεί μια σταγόνα στον ωκεανό, καθώς πέρσι τα σχολεία είχαν λειτουργήσει με 40.000 περίπου αναπληρωτές, πολλοί από τους οποίους τοποθετήθηκαν περί τα Χριστούγεννα, για να βγει το σχέδιο «εξοικονόμησης πόρων» σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των μαθητών.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στα εγκαίνια των 12 Ωνάσειων Γυμνασίων και Λυκείων - που μεταξύ άλλων εντείνουν τη διαφοροποίηση της Εκπαίδευσης - ενώ προανήγγειλε ότι θα παρουσιαστεί την ερχόμενη βδομάδα μία «πρωτοβουλία μαζί με μία κορυφαία εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης, η οποία εντάσσει πια τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης στην υποστήριξη των μαθητών οι οποίοι καλούνται να προετοιμαστούν για τις πανελλαδικές εξετάσεις».

Αναφέρθηκε επίσης με ενθουσιασμό στα «τέσσερα πρώτα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια τα οποία θα ανοίξουν για πρώτη φορά στη χώρα μας», πανηγυρίζοντας για τις νέες μπίζνες που εγκαινιάζει.

Τέλος, αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, «που κάνει ακόμα πιο απλή την αδειοδότηση επιχειρήσεων, ιδίως στη βιομηχανία», χαρακτηρίζοντάς το «μία ακόμα "ψηφίδα" σε αυτή την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας, το οποίο ήδη δρομολογείται με ένα πλέγμα συνεκτικών πολιτικών».

Για την εισηγητική ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε σχόλιό του επισημαίνει:

«Η εικονική πραγματικότητα που παρουσίασε ο Κυρ. Μητσοτάκης για την Εκπαίδευση δεν έχει καμιά σχέση με τις αγωνίες και τις ανάγκες των χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών και γονιών, όταν μάλιστα έχει το θράσος να δίνει συγχαρητήρια στην κυβέρνησή του για το ότι βιβλία πήγαν στα σχολεία, διορισμοί έγιναν, όμως τα μεγάλα κενά παραμένουν και παρεμβάσεις υλοποιήθηκαν μόλις στο 3% των σχολικών μονάδων! Κι όλα αυτά στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης!

Η πραγματικότητα είναι πως τα σχολεία και οι σχολές ανοίγουν με τις λαϊκές οικογένειες να αναγκάζονται να στριμώξουν τις ανάγκες τους, να αποφασίσουν "τι θα κόψουν" από αυτά που δικαιούνται τα παιδιά τους, γιατί η ακρίβεια "σπάει κόκαλα", οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μένουν χωρίς φοιτητική στέγη, ενώ τώρα απειλούνται με τους νέους κόφτες των διαγραφών.

Οσο δε για την αδειοδότηση των τεσσάρων ιδιωτικών "πανεπιστημίων", η αυστηρότητα των κριτηρίων αποτελεί το πιο σύντομο ανέκδοτο, αφού η κυβέρνηση πρώτα τους έδωσε τη δυνατότητα να λειτουργήσουν χωρίς πιστοποιητικά πυρασφάλειας, τώρα τους δίνει το πράσινο φως χωρίς καν να έχουν εγκριθεί τα προγράμματα σπουδών τους από τις επιτροπές που η ίδια έχει συγκροτήσει. Τέτοια τάξη, τέτοια αλφαδιά...».