Την κοινή τους στρατηγική υπέρ του κεφαλαίου, η οποία εντείνει την αντιλαϊκή επίθεση και την καταστολή εντός των συνόρων, ενώ ταυτόχρονα εμπλέκει το λαό και τη χώρα σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επιχείρησαν να «κουκουλώσουν» οι αρχηγοί των αστικών κομμάτων, κατά τη χτεσινή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για την «ασφάλεια των πολιτών», μετά από σχετική πρόταση της ΝΔ.

Με «όχημα» την εν λόγω συζήτηση και εν μέσω κοκορομαχιών, ο Αλ. Τσίπρας και ο Κυρ. Μητσοτάκης διαγκωνίστηκαν εκ νέου για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής του εκμεταλλευτικού συστήματος, ενώ άνοιξαν και τη συζήτηση - παρά τις εμφανιζόμενες διαφοροποιήσεις - για την ενίσχυση της καταστολής, ενόψει και της κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής.

Στο πλαίσιο, μάλιστα, της ενίσχυσης ενός κάλπικου διπολισμού, ο μεν Κυρ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να ανασύρει την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, να τσουβαλιάσει λαϊκές κινητοποιήσεις με προβοκατόρικες ενέργειες, ενώ ο Αλ. Τσίπρας, παίρνοντας την πάσα, εμφάνισε την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ ως... «προοδευτικές δυνάμεις», την ίδια ώρα που εντείνουν την αντιλαϊκή επίθεση.

Το στημένο παιχνίδι αποκάλυψε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ασφάλεια του λαού στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, όταν μαίνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, συνθλίβονται εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, εργαζόμενοι κινδυνεύουν στους χώρους δουλειάς, όταν ο λαός καταδικάζεται σε φτώχεια και εξαθλίωση.

Eurokinissi

Για να είμαστε ακριβείς, το πρόβλημα που έπρεπε να συζητάμε σήμερα είναι άλλο κι όχι αυτό που διατυπώνει στην πρότασή του ο κ. Μητσοτάκης.

Είναι από μόνο του προβληματικό το γεγονός ότι συνδέονται οι δολοφονικές επιθέσεις σε Βρυξέλλες, σε Παρίσι κ.λπ. με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες. Οχι ότι υποτιμάμε τίποτε, όμως πρέπει να θυμίσουμε ότι οι επιθέσεις αυτές έγιναν από πολίτες κρατών - μελών της ΕΕ. Αλλωστε, το πρόβλημα της ασφάλειας ή της ανασφάλειας που νιώθουν οι πολίτες, έχει συγκεκριμένες αιτίες, που βρίσκονται, εκτός των άλλων, στο κουβάρι των λαθεμένων πολιτικών επιλογών και αποφάσεων όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που το τυλίγει ακόμα παραπέρα, βέβαια, η τελευταία συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό που έπρεπε να συζητάμε σήμερα και που κατά τη γνώμη μας πρέπει να συζητήσουμε στο χρόνο που απομένει, έστω σε επίπεδο ανταλλαγής απόψεων προς ενημέρωση του ελληνικού λαού, είναι το πώς και εάν υπάρχει περίπτωση να απεμπλακούμε απ' αυτό το φαύλο κύκλο των συνεχών και των πρόσφατων αποφάσεων, όπως της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, με την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, στην οποία έχουν βάλει και το χεράκι τους, συναινώντας στην πραγματικότητα, με την υπογραφή τους κάτω από το κοινό ανακοινωθέν, στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα άλλα κόμματα.

Μια απόφαση που, ουσιαστικά, συνεχίζει την αδιέξοδη πολιτική των μέχρι σήμερα πολεμικών επεμβάσεων, και στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή.

Μια απόφαση που εγκλωβίζει πρόσφυγες - μετανάστες στη χώρα μας, τη στιγμή που κανένας σχεδόν από αυτούς δεν θέλει να μείνει στη χώρα μας, αλλά θέλει να πάει σε άλλο τόπο προορισμού, όπως δικαιούται.

Αποφάσεις που δημιουργούν προβλήματα στον ελληνικό λαό και τη νεολαία της πατρίδας μας, όχι γενικά προβλήματα δημόσιας ασφάλειας, αλλά σημαντικά προβλήματα ανασφάλειας, μαζί με συσσωρευμένη οργή, εξαιτίας της ανεργίας, της συνεχούς φτωχοποίησης, λόγω των αντιλαϊκών μέτρων, των μνημονίων, που παρεούλα όλοι σας ψηφίσατε και συνεχίζετε και υλοποιείτε, άσχετα από τις φωνές και τις δημαγωγικές κορώνες που ακούμε εδώ μέσα, σε αυτήν την αίθουσα.

Ο κύκλος των δολοφονικών επιθέσεων στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, αλλά και στο Πακιστάν, όπως και οι 6 βομβιστικές ενέργειες μέσα σε 5 μήνες στη γειτονιά μας, στην Τουρκία, αναμφίβολα πυροδοτούν επικίνδυνες εξελίξεις.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ήδη χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιηθούν και στη συνέχεια, σαν εφαλτήριο κλιμάκωσης της επίθεσης, του πολέμου και κατά των λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων, των ελευθεριών και του ελληνικού λαού.

Με την επιβολή κι άλλων κατασταλτικών μέτρων, που στα λόγια στρέφονται κατά τέτοιων ενεργειών, στην πραγματικότητα όμως αποσκοπούν στον περιορισμό της πολιτικής πάλης, της ίδιας της λαϊκής πάλης.

Αυτό, άλλωστε, διαπιστώνεται και στις ανακοινώσεις της ΕΕ και στα Συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών Εσωτερικών της λυκοσυμμαχίας.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση διεθνώς και στην περιοχή, πρέπει να βαθύνουμε την ανάλυσή μας, να εξηγήσουμε τις αιτίες αλλά και την ιστορική διαδρομή των ίδιων των δυνάμεων αυτών και των εξελίξεων, στα πλαίσια ενός κόσμου που βιώνει οξυμένες αντιθέσεις, ανταγωνισμούς, με αντιτιθέμενα συμφέροντα, για τον έλεγχο των αγορών, του πλούτου, των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας, των γεωστρατηγικών, οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών βλέψεών τους.

Τα δολοφονικά χτυπήματα στο Παρίσι το Νοέμβρη του 2015 και πρόσφατα στις Βρυξέλλες, που αποτελούν μάλιστα και έδρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οπωσδήποτε είχαν και στόχευση και εντάσσονταν σε συνολικότερους σχεδιασμούς, τους οποίους υπηρετούσαν αυτές οι πολύνεκρες επιθέσεις.

Επισημαίνουμε ότι δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί η βασική συνολική κατεύθυνση στην οποία κινούνται τέτοιες ενέργειες και η γενικότερη στόχευση που υπηρετούν.

Πρώτα απ' όλα, αυτές οι επιθέσεις δείχνουν τη συγκροτημένη ύπαρξη και δράση δολοφονικών μηχανισμών, που βρίσκονται σε διασύνδεση με συμφέροντα ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, μονοπωλιακών ομίλων.

Ολα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τεκμηριώνουν το γεγονός ότι έχουν κατακτήσει υψηλού επιπέδου «διασυνδέσεις», ότι κινούνται ακόμα και σε περιβάλλον που φυλάσσεται καλά από αστυνομικές, ακόμα και στρατιωτικές επίλεκτες δυνάμεις.

Μηχανισμοί όπως π.χ. το «Ισλαμικό Κράτος» ή οι «Ταλιμπάν», είναι πλέον γνωστό ότι συγκροτήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και αποτέλεσαν εργαλείο στα χέρια κρατών όπως οι ΗΠΑ, κρατών της ΕΕ, άλλων συμμάχων τους, με ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, αλλά και άλλες χώρες.

Φυσικά, όλα αυτά έχουν σχέση και με τη μεγάλη κούρσα των ανταγωνισμών τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα.

Βέβαια, σε μια πορεία, οι μηχανισμοί αυτοί ισχυροποιήθηκαν, απέκτησαν οικονομική, πολιτική και στρατιωτική βάση, υποδομές και, σε διασύνδεση με ισχυρά συμφέροντα και σχέσεις με πρώην συμμάχους τους, ακολούθησαν το δρόμο της «αυτονόμησης».

Προσάρμοσαν τους στόχους και τη στρατηγική τους.

Αναβάθμισαν την εμπλοκή τους στο θέατρο των ανταγωνισμών και συγκρούονται και με τους δημιουργούς τους και πρώην εταίρους τους.

Αυτό συνέβη και συμβαίνει και στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και στη Λιβύη και στη Συρία.

Ομως και «αυτονομημένοι» και με κάποιες εναλλαγές στις συμμαχίες τους, σε χρηματοδοτήσεις και σε βοήθεια, σε αυτήν τη φάση, και πάλι λειτουργούν σαν εργαλείο, σαν σκιάχτρο, σαν πρόσχημα για νέες επεμβάσεις, για νέους πολέμους, σε περιοχές με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές και περάσματα των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, στην υπηρεσία ισχυρών και άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών.

«Μαγιά» για το σχηματισμό αυτών των μηχανισμών αποτέλεσαν τμήματα των τοπικών αστικών τάξεων, στρατιωτικά, διοικητικά, κρατικά πολιτικά στελέχη, που μάλιστα είχαν αναλάβει ειδικές ευθύνες εκεί, κατά τη διάρκεια της επέμβασης και κατοχής από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συγκεκριμένα στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη.

Μεταπήδησαν στη συνέχεια στη Συρία, αξιοποιώντας τη στήριξη του ιμπεριαλιστικού μπλοκ, που είχε θέσει το στόχο της ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ, στο πλαίσιο των γενικότερων επιδιώξεων και ανακατατάξεων, για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη τέτοιων δυνάμεων αποτελεί διαχρονικά η εκμετάλλευση της θρησκευτικής πίστης και η αξιοποίηση διαφόρων υπαρκτών ή και σκοπίμως καλλιεργούμενων εθνοτικών διενέξεων.

Για παράδειγμα, είναι ενδεικτική η αξιοποίηση από τις ΗΠΑ, από το ΝΑΤΟ, από την ΕΕ, των διαφόρων παραλλαγών του σουνιτικού ισλαμισμού και των σχέσεων σουνιτών - σιιτών, για την προώθηση της πολιτικής τού «διαίρει και βασίλευε» στη Μέση Ανατολή και τη Β. Αφρική.

Η ιστορία όλων των εκμεταλλευτικών κοινωνιών έχει αμέτρητες φορές αποδείξει ότι οι θρησκευτικές, όπως άλλωστε και οι εθνοτικές διαφορές, υπαρκτές και υποδαυλιζόμενες, αξιοποιούνταν και αξιοποιούνται για να προωθηθούν τα συμφέροντα πάντα των κυρίαρχων τάξεων.

Τέτοιες αντιθέσεις, όμως, πάντα και ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, είναι μόνο το περίβλημα με το οποίο εκδηλώνονται, στην ουσία τους, μεγάλες κοινωνικές, ταξικές αντιθέσεις.

Υπάρχει πλέον σημαντική πείρα και διεθνώς, που καταδεικνύει π.χ. ότι τόσο τα χτυπήματα στους δίδυμους πύργους στη Ν. Υόρκη παλιότερα, όσο και στο Παρίσι τώρα τελευταία, χρησιμοποιήθηκαν αμέσως, για την επιτάχυνση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και συγκρούσεων. Αξιοποιήθηκαν, ταυτόχρονα, βέβαια και για την ενίσχυση των μέτρων καταστολής σε ευρωενωσιακό επίπεδο και σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ, ανάμεσα σε αυτά και η Ελλάδα.

Και πάντα αυτό γίνεται με πρόσχημα τα λεγόμενα «κενά ασφάλειας», που, με κάθε αφορμή, ανακαλύπτουν, για να τα χρησιμοποιούν για την ενίσχυση κατασταλτικών μέτρων, τρομοκράτησης στην ουσία των λαών.

Στο όνομα, μάλιστα, της καταπολέμησης της «ριζοσπαστικοποίησης», όπως την λέει και όπως την εννοεί η ΕΕ, σκόπιμα ενοχοποιείται η πάλη των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στους εκμεταλλευτές τους.

Μάλιστα, εδώ, σήμερα, ο κύριος Μητσοτάκης έμπλεξε από τους πρόσφυγες και τις επιθέσεις στο Παρίσι και αλλού, μέχρι και τις διαδηλώσεις - τις μικρές, όπως είπε, των λίγων ατόμων - μέχρι και τα μπλόκα των αγροτών που πάλευαν για το δίκιο τους, με δίκαιους αγώνες, με δίκαια αιτήματα και βρίσκονταν στους δρόμους του αγώνα. Και τα έμπλεξε αυτά, τα έκανε αχταρμά, με τις δολοφονικές εγκληματικές επιθέσεις.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι με αφορμή τις πρόσφατες επιθέσεις, στοχοποιούνται κυρίως φτωχογειτονιές, στο Παρίσι, στο Βέλγιο, σε άλλες χώρες, για να φορέσουν πρόσθετες αλυσίδες σε λαϊκές οικογένειες, ταυτίζοντας τη φτώχεια που γεννάει ο καπιταλισμός, ως δήθεν αιτία γέννησης της αποκρουστικής δράσης τέτοιων δολοφονικών μηχανισμών.

Μόνο και μόνο για να αποκρύψουν ότι είναι δημιουργήματα αστικών, κρατικών μηχανισμών και μυστικών υπηρεσιών, που παίζουν τον εντεταλμένο ρόλο τους στον πόλεμο συμφερόντων και ανταγωνισμών.

Αλήθεια, κάποιες πολιτικές δυνάμεις, και εδώ στη χώρα μας, δεν έχουν διδαχτεί τίποτε από το παρελθόν, από την ιστορική εμπειρία;

Αλήθεια, κύριοι, έχετε συνειδητοποιήσει πόσα και πόσα μέτρα καταστολής, αλλεπάλληλοι νόμοι έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια, εν ονόματι της αντιμετώπισης αυτής δήθεν της τρομοκρατίας;

Και μετά από κάθε τέτοιο νομοθέτημα, να παρουσιάζεται πάλι κάποιο δήθεν κενό ασφαλείας και να έρχεται νέος νόμος, για να αντικατασταθεί από άλλον χειρότερο.

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να ομολογήσετε θαρρετά ότι αυτά τα δήθεν μέτρα ασφαλείας είναι «σουρωτήρι», όσο ισχύουν όλες οι εγγενείς αιτίες, οι λόγοι που δημιουργούν αυτούς τους μηχανισμούς, τα διάφορα ενεργούμενα, για να περνάνε τα σχέδιά τους άλλοι, σε βάρος των συμφερόντων των λαών;

Τι να πρωτοθυμηθούμε:

-- Δεκάδες «τρομονόμοι» έχουν ψηφισθεί στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της ΕΕ με βάση τις κατευθύνσεις της.

-- Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και έκδοσης υπόπτων, που ενσωματώθηκε εφαρμοζόμενο στη χώρα μας με το δεύτερο «τρομονόμο».

-- Την τρομο-συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ για σύλληψη, έκδοση ή και απαγωγή ακόμα ύποπτων πολιτών των χωρών - μελών τους.

-- Το ηλεκτρονικό φακέλωμα κάθε προσωπικού δεδομένου, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, την ανταλλαγή στοιχείων, την καταγραφή και ανεξέλεγκτη χρήση βιομετρικών δεδομένων μεταξύ αστυνομικών και δικαστικών αρχών.

-- Την ευρωπαϊκή οδηγία για την παρακολούθηση, καταγραφή και αρχειοθέτηση των επικοινωνιών.

-- Τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης και την απόφαση της ΕΕ για την πρόληψη της τρομοκρατίας.

-- Τη Συνθήκη της Λισαβόνας, με την οποία αναβαθμίζεται το κατασταλτικό πλαίσιο της ΕΕ.

-- Τη νομοθέτηση για δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους των καμερών παρακολούθησης, τη γενίκευση χρήσης του ηλεκτρονικού φακελώματος.

-- Το πολυνομοσχέδιο με το οποίο θεσπίστηκαν ο «κουκουλο-νόμος», η αυτεπάγγελτη δίωξη περί περιύβρισης αρχής, η επέκταση της άρσης του απορρήτου, η τράπεζα DNA.

-- Την ενδυνάμωση με νόμους και μέτρα όλων των θεσμών και μηχανισμών καταστολής, όπως η Γιουροπόλ, η Γιουροτζάστ, οι ομάδες ταχείας επέμβασης, το σύστημα Φρόντεξ, η Σένγκεν, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και πολλά άλλα που δεν έχω χρόνο να τα πω αναλυτικά και είναι πασίγνωστα.

Κι όλα αυτά μόνο τα τελευταία 15 χρόνια.

Εχει προωθηθεί ένα τεράστιο έργο έντασης της καταστολής, της ενίσχυσης των πολυποίκιλων και πολύμορφων κατασταλτικών μηχανισμών σε βάρος του λαού.

Αποτέλεσμα πρακτικό, όμως, ελάχιστο, μηδέν, θα έλεγα καλύτερα.

Τη μία μέρα πανηγύριζαν ότι κατατρόπωναν τους Ταλιμπάν και την άλλη εμφανίζονταν ο Μπιν Λάντεν και η «Αλ Κάιντα». Υστερα κατατρόπωναν κι αυτούς κι εμφανίζονταν οι «Μπόκο Χαράμ», η «Αλ Νούσρα», το ISIS...

Κι όταν κατατροπώνουμε κι αυτούς θα εμφανίζονται άλλα παρακλάδια, σαν τη Λερναία Υδρα, αφού η διεφθαρμένη εξουσία και ασυδοσία είναι παρούσα, αφού με τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, οι καπιταλιστές, για τα κέρδη του κεφαλαίου και τη μοιρασιά της λείας από τα μονοπώλια, δεν υπάρχει έγκλημα που να μη φτάνουν να κάνουν, ακόμα και το πιο αποτρόπαιο, σαν αυτά που γινόμαστε όλοι μάρτυρες τελευταία και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ, με την αρμάδα του τώρα στο Αιγαίο, έχουν αναβαθμίσει αυτήν την περίοδο τις σχέσεις τους με την Τουρκία.

Εκτός της πολύμορφης στήριξης που της παρέχουν, συνεχίζουν ακόμα πιο προκλητικά να κάνουν τα στραβά μάτια στην επιθετικότητά της στο Αιγαίο και στα ανοιχτά της Κύπρου.

Ωστόσο, είναι εμφανές ότι και η στήριξη των ΗΠΑ στην Τουρκία έχει και όρια, μέχρι δηλαδή εκεί που, με μοχλό τους Κούρδους, υπηρετούνται τα συμφέροντά τους, στην ευρύτερη περιοχή και τη Συρία.

Από την αρχή, σας είχαμε προειδοποιήσει:

Και το κάλεσμα για να κατέβει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, και η υπογραφή συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, θα δώσουν αέρα στην τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα.

Η επιβράβευση της αντιδραστικής πολιτικής της Τουρκίας από την ΕΕ δίνει αέρα στα πανιά του τουρκικού επεκτατισμού, της διεκδίκησης συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, του γκριζαρίσματος ζωνών, των συνεχών παραβιάσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.

Τα ξέρετε όλα αυτά. Οι στρατιωτικοί, οι εργαζόμενοι στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, σας τα λένε.

Δεν είναι η ανικανότητα που σας φταίει. Η σωστή πρόβλεψη όμως έχει σχέση και με το αν είσαι διατεθειμένος να πάρεις ανάλογες πολιτικές αποφάσεις.

Ακόμα και να συγκρουστείς με την ιμπεριαλιστική πολιτική, με τις λυκοσυμμαχίες και τους σχεδιασμούς τους.

Να πεις κατηγορηματικά ΟΧΙ σε χρησιμοποίηση ελληνικού εδάφους για επιθετικές ενέργειες σε βάρος άλλων χωρών από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τους Ευρωπαίους κ.λπ.

Να έχεις εναλλακτική πολιτική και να είσαι βέβαια αποφασισμένος να την υλοποιήσεις.

Η υποκρισία σε όλα αυτά από εσάς περισσεύει.

Καπιταλιστικά κράτη και πολιτικές δυνάμεις που είναι παρέα τους, σηκώνουν τους τόνους, μετά από κάθε βομβιστική ενέργεια και προσπαθούν να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους, να παρουσιαστούν και σαν αθώες περιστερές.

Ομως, ο επικίνδυνος ρόλος τους αποδεικνύεται από τις ίδιες τους τις πράξεις, από την εμπλοκή τους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους κι αυτό αφορά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις και τη σημερινή.

Ετσι κι αλλιώς, τη σημερινή εποχή περισσότερο, ο πόλεμός τους δεν περιορίζεται μόνο στα πεδία των μαχών.

«Σκάγια» από αυτόν τον πόλεμό τους είναι και τα πολύνεκρα χτυπήματα των εγκληματικών μηχανισμών που σκοτώνουν αμάχους στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά και στην Ασία, στην Αφρική, στην Αμερική.

Και ας μην παριστάνουν μερικοί ότι πέφτουν από τα σύννεφα, θεωρώντας ότι αυτοί οι καμικάζι είναι πρωτοφανές φαινόμενο. Να τους θυμίσουμε απλά ότι σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και στον πρώτο παγκόσμιο και στο δεύτερο και σε άλλους τοπικούς ή περιφερειακούς, είχαμε αυτό το φαινόμενο.

Αλλωστε, δεν είναι «ισλαμική» εφεύρεση, καινούργια. Οι Γιαπωνέζοι, εξ ου και η λέξη, είναι οι πρώτοι που τους χρησιμοποίησαν σε επιθέσεις αυτοκτονίας είτε με αεροπλάνα στρατιωτικά, είτε άλλοι αλλού κ.λπ.

Το ότι αυτές οι σημερινές ονομαζόμενες «ασύμμετρες απειλές» σπέρνουν το θάνατο ξαφνικά σε αμάχους, δεν αλλάζει την ουσία.

Μήπως οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ πριν από μερικά χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, στη γειτονιά μας, σε άλλες χώρες, στη Συρία τώρα, δεν έχουν πάντα θύματα αμάχους, γυναικόπαιδα, τα σπίτια τους, τα νοσοκομεία που πάνε για να γιατρευτούν, τα σχολεία τους, που πηγαίνουν τα παιδιά τους για να μορφωθούν;

Εχει καμιά σημασία για την ίδια τη ζωή και το θάνατο εάν οι μεν τις ονομάζουν «παράπλευρες απώλειες» - όπως έλεγε εκείνη η αμίμητη Ολμπράιτ - ή κάποιοι άλλοι τις ονομάζουν αλλιώς;

Αμεση συνέπεια του πολέμου τους συναντά κανείς στα ατέλειωτα κύματα και των απελπισμένων προσφύγων που συνθλίβονται στα συρματοπλέγματα των κλειστών συνόρων, των κέντρων κράτησης και απέλασης, στα οποία τους καταδίκασαν οι ίδιες οι αποφάσεις της ΕΕ, τις οποίες συνυπογράψατε και εσείς.

Δημιουργούνται επιπλέον προβλήματα και από την ασύδοτη και ύποπτη δράση των δεκάδων ΜΚΟ που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, έξω και μέσα στα κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, αλλά και εκεί που κατασκηνώνουν χωρίς άλλες δομές οι πρόσφυγες, όπως στην Ειδομένη, στον Πειραιά κ.α.

Από την πρώτη στιγμή έχουμε θέσει το ζήτημα.

Αυτό όντως δημιουργεί σειρά ζητημάτων. Είναι και αυτό μέγιστο θέμα και ασφάλειας. Παίζουν επικίνδυνο ρόλο.

Μπορεί να βρεθεί ανάμεσά τους κάθε καρυδιάς καρύδι. Από καλοστημένες επιχειρήσεις, από πράκτορες μυστικών υπηρεσιών όλων των ηπείρων, μέχρι λαθρέμπορους, διακινητές ναρκωτικών, όπλων, εμπορίου οργάνων, λευκής σαρκός και δεν συμμαζεύεται.

Φοράνε τη μάσκα, πότε του αναρχοαυτόνομου αλληλέγγυου, πότε του καλυμμένου φασίστα ναζιστή. Και τέτοιοι βρίσκονται ανάμεσά τους από τις βόρειες χώρες της Ευρώπης και από όλο τον κόσμο.

Εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες, κυρίως τους σπρώχνουν και σε τυχοδιωκτικές ενέργειες που είναι και σε βάρος των ίδιων των προσφύγων και σε βάρος του ελληνικού λαού, και των κατοίκων των περιοχών που τους φιλοξενούν.

Να αποσυρθούν όλοι λέμε εμείς. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να τους ανέχεται, να τους πριμοδοτεί.

Από την αρχή το κάνει αυτό, γιατί, πιστεύουμε μυωπικά σκεπτόμενη τότε, έβλεπε ότι προσωρινά μπορεί να την εξυπηρετούσαν...

Γιατί δεν εξασφάλιζε προσωπικό επαρκές, ακόμα και με νέες προσλήψεις που χρειαζόταν, έτσι ώστε να βρίσκεται όλο αυτό το ζήτημα μόνο υπό τον έλεγχο και την ευθύνη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, του κράτους, των Δήμων και των Περιφερειών, έστω της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

Και να αξιοποιήσει, βεβαίως, την έκφραση αλληλεγγύης αλλά και οποιασδήποτε άλλης πρακτικής βοήθειας είχε ανάγκη, από το οργανωμένο, όμως, εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, από το λαϊκό κίνημα, που έχει ονοματεπώνυμο, έχει και διεύθυνση, έχει πείρα διαχείρισης προβλημάτων, έκφρασης γνήσιας ταξικής λαϊκής αλληλεγγύης, και όχι της αλληλεγγύης - «μαϊμού» των δήθεν αλληλέγγυων ΜΚΟάδων, εν τέλει ανεύθυνων στην πλειοψηφία τους όλων αυτών.

Το ΚΚΕ απευθύνεται με τις προτάσεις του και με τις θέσεις του, τους προβληματισμούς του, και έξω από αυτήν την αίθουσα. Κυρίως απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό και στη νεολαία.

Στη βάση όλης αυτής της πείρας, λέμε ότι μπορεί να συνειδητοποιηθεί καλύτερα αυτήν την περίοδο από το λαό μας ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι πολύμορφες συνέπειές του, αυτό δηλαδή για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ μέσα από τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του, δεν αποτελούν απόμακρη πραγματικότητα.

Περίσσεψαν, βέβαια, εδώ σήμερα τα λόγια συμπάθειας προς τους εργαζόμενους και στα Σώματα Ασφαλείας, προς τους Πυροσβέστες, τους λιμενικούς κ.λπ. Ομως, οι εργαζόμενοι σε όλους αυτούς τους χώρους δεν περιμένουν λόγια, περιμένουν έργα. Και βέβαια, τώρα είναι η ώρα, την ώρα που μειώνονται συντάξεις, που μειώνονται μισθοί, που υπάρχουν πολλά προβλήματα ελλείψεων προσωπικού - και ιδιαίτερα οι πυροσβέστες που βρίσκονται και σε κινητοποίηση και μπαίνουμε και στην περίοδο τη δύσκολη, την αντιπυρική κ.λπ. - χρειάζονται τέτοια μέτρα συγκεκριμένα και όχι λόγια.

Η μοναδική ταξική, πατριωτική, εθνική και ταυτόχρονα διεθνιστική στάση είναι η απόρριψη από τους εργαζόμενους, από όλα τα άλλα λαϊκά στρώματα τέτοιων προσκλητηρίων, δηλαδή να μπαίνουν κάτω από ξένη σημαία.

Να αντιπαραθέσουν - και αναφέρομαι στο θέμα της συζήτησης που έχουμε σήμερα, το κύριο - σε αυτό να αντιπαραθέσουν μόνο την οργάνωση της αυτοτελούς εργατικής - λαϊκής πάλης, ενάντια και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στη δήθεν «ειρήνη» που γίνεται με «το πιστόλι στον κρόταφο», από τους πολεμοκάπηλους, τους ίδιους δηλαδή που φτιάχνουν τους πολέμους, μέχρι την οριστική εξάλειψη των αιτιών που τα γεννούν όλα αυτά.

Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για να λυθεί το καθοριστικό ζήτημα της εξουσίας, της πραγματικής, όμως, εξουσίας για το λαό.

Για να βγουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί νικητές από τον πόλεμο με αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό, που γεννάει κρίσεις, ανταγωνισμούς, φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, δολοφονικές βομβιστικές επιθέσεις, αθώα θύματα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Αυτόν το στόχο πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός μας, μαζί με άλλους λαούς, να βάλει και τότε θα έχει οριστικά και τελεσίδικα εξασφαλισμένη την ασφάλειά του, την υγεία, τη μόρφωση, την ευημερία, μόνιμη και διαρκή ειρήνη.

Κι αν φαντάζει σε αρκετούς ανέφικτο σήμερα, κάτι σαν όνειρο, σαν ουτοπία, στο χέρι τους και μόνο βρίσκεται να το κάνουν και πραγματικότητα, να γίνει και πράξη και νόημα ζωής.

Σήμερα, Πέμπτη η ΚΟΒ Ε' Διαμερίσματος Πειραιά του ΚΚΕ, στις 7.30 μ.μ., στα γραφεία της Ε' Δημοτικής Κοινότητας Πειραιά (Καλλέργη 142), διοργανώνει παρουσίαση της έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» για τη διημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο: «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ».

Θα μιλήσει ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Πολιτικές ομιλίες με θέμα «Πολιτικές εξελίξεις και οι θέσεις του ΚΚΕ» οργανώνουν στις 7.30 μ.μ., η Κομματική Οργάνωση 4ου Διαμερίσματος Λάρισας του ΚΚΕ στην πλατεία Πυροβολικών, με ομιλητή τον Γ. Παντελίδη, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, και η Κομματική Οργάνωση Ν. Σμύρνης Λάρισας του ΚΚΕ, στην πλατεία Αγίου Δημητρίου, με ομιλητή τον Θ. Μπιζαϊντέ, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

-- Η ΚΟΒ Α' Διαμερίσματος Πειραιά του ΚΚΕ διοργανώνει συγκέντρωση στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Καρπάθου, για τις πολιτικές εξελίξεις και τις θέσεις του ΚΚΕ. Θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

Αλλα είναι τα ουσιαστικά προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό. Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» και τα νομοσχέδια που καταθέτετε, αλλά και το νέο φρούτο, η «κάβα» των προληπτικών μέτρων, δημιουργεί νέα μεγάλη ανασφάλεια στα λαϊκά στρώματα.

Ολα αυτά αποτελούν μια ακόμα απόδειξη ότι οι θυσίες για το λαό μας θα είναι χωρίς τέλος, χωρίς ημερομηνία λήξης, αντίθετα θα ενισχύονται στο βωμό της ανάκαμψης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, του αδυσώπητου νόμου για το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.

Οσο για την κυβερνητική προπαγάνδα ότι «διασφαλίστηκε η απόλυτη προστασία των συντάξεων» και ότι θα προστατευτούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η κυβέρνηση παραδίδει για άλλη μια φορά μαθήματα εξαπάτησης.

Συγκεκριμένα:

Η κυβέρνηση έχει μονιμοποιήσει πλέον τις 11 κατά σειρά μειώσεις, ενώ έχει προσθέσει μία ακόμα, επιβάλλοντας πρόσθετη εισφορά στον κλάδο Υγείας από το 4% στο 6%. Με το νομοσχέδιο, δηλαδή, φέρνει μια ακόμα, που ισούται με τις υπόλοιπες 11.

Δεύτερο: Με το νέο τρόπο υπολογισμού (δηλαδή για όσους συνταξιοδοτηθούν μέσα στο 2016), παρά τα όσα ακούγονται και λέγονται και ελέχθησαν και σήμερα, θα είναι κατά πολύ μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές, γιατί τα μικρότερα ποσοστά αναπλήρωσης θα υπολογίζονται σε πολύ μικρότερες συντάξιμες αποδοχές.

Τρίτον: Η «προσωπική διαφορά», δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στις σημερινές συντάξεις και το νέο τρόπο υπολογισμού τους, ανοίγει το δρόμο για μειώσεις και στους σημερινούς συνταξιούχους.

Χτυπιούνται οι επικουρικές συντάξεις, οι αναπηρικές, το ΕΚΑΣ.

Οι συνταξιούχοι δεν πάνε στο φούρνο ή στο σούπερ μάρκετ με δύο πορτοφόλια, ένα με την κύρια σύνταξη και ένα άλλο με την επικουρική.

Συνεπώς, είναι παντελώς αδιάφορο αν η μείωση θα γίνει στο κύριο ή στο επικουρικό κομμάτι της σύνταξης.

Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο συνταξιούχος θα έχει λιγότερα χρήματα στην τσέπη του, το οποίο σε συνδυασμό με τη φοροεπιδρομή και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα έρθει μαζί με το ασφαλιστικό, θα εξανεμίσει και τα τελευταία ψίχουλα του λαϊκού εισοδήματος, θα επιταχύνει κι άλλο τη φτώχεια. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα έλλειψης πραγματικής ασφάλειας και ανασφάλειας για το λαό μας.

Ποια ασφάλεια υπάρχει σε μια σειρά χώρους δουλειάς, σε βιομηχανίες - γκέτο, σε αυτούς αναφερόμαστε, που δεν τηρούνται στοιχειωδώς τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Αυτά, λοιπόν, είναι τα πραγματικά προβλήματα ανασφάλειας των πολιτών και παρ' όλα αυτά σήμερα διάβασα στον «Ριζοσπάστη», προφανώς θα το έχουν κι άλλες εφημερίδες, ότι 83 ζεστά εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε οκτώ ΜΚΟ για το θεάρεστο έργο τους στο Προσφυγικό. Ελεος με όλα αυτά τα ζητήματα.

Κύριε Μητσοτάκη, επαναφέρετε την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, μάλιστα μιλώντας μόνο για το ένα άκρο, που το προσδιορίσατε αριστερό, ακροαριστερό το είπατε, με διάφορες εκφράσεις. Ουσιαστικά η πολιτική αυτή είναι επικίνδυνη, ξαναγυρνάτε σε άλλες εποχές, που είναι καταδικασμένες στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και των μελών σας και των οπαδών σας.

Είναι «βούτυρο στο ψωμί» της ατομικής τρομοκρατίας, των εγκλημάτων, είτε των δολοφόνων του συγγενή σας του Μπακογιάννη τότε, είτε των δολοφόνων, πρόσφατα, της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, του Παύλου Φύσσα, που γίνεται ακόμα η δίκη τους και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει.

Είναι «βούτυρο στο ψωμί» όσων θέλουν μόνο μέτρα καταστολής του εργατικού - λαϊκού κινήματος, γιατί κάτω από την ατομική τρομοκρατία, τις τυχοδιωκτικές, υπονομευτικές, προβοκατόρικες ενέργειες ενεργούμενων μηχανισμών, εγκληματικών και μυστικών υπηρεσιών - όπως ήταν όλοι αυτοί - βάζετε το λαϊκό κίνημα και ονοματίζετε τρομοκρατία τους λαϊκούς αγώνες, τα λαϊκά δικαιώματα.

Είναι βέβαια και «βούτυρο στο ψωμί» της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκει ξανά την ευκαιρία - ακούσαμε τον πρωθυπουργό - να μιλάει για το αριστερό παρελθόν και παρόν του, να μιλάει ως αντιστασιακός ή να εμφανίζει ως αντιστασιακή την παράταξή του, μάλιστα σε ένα διάστημα που προσπαθεί να απογαλακτιστεί απ' όλα αυτά. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στα ευρωενωσιακά δεδομένα, στο μνημονιακό παρόν του, που μαζί, σε μια σειρά ζητήματα, πάτε παρεούλα, τα έχετε ψηφίσει και πάτε στην ίδια γραμμή πλεύσης.

Αυτή είναι η ουσία και βρίσκετε διάφορα τεχνάσματα για να αποπροσανατολίζεται ο ελληνικός λαός και για να παίζετε, για μια ακόμα φορά, το γνωστό από τα παλιά δικομματικό παιχνίδι, με αυτό το κάλπικο δίπολο που γίνεται προσπάθεια να στηθεί. Αλλά δεν θα σας κάνουμε το χατίρι.

Και η σημερινή συζήτηση επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε και στην πρωτολογία. Κάθε φορά που γινόταν μια τρομοκρατική μαζική δολοφονική ενέργεια, κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ ήθελαν, σαν έτοιμες από καιρό, όλο και νέα μέτρα για τη δημόσια - υποτίθεται - ασφάλεια.

Δεν υποτιμάμε κανένα τέτοιου είδους πρόβλημα. Ομως, τι να κάνουμε; Να το κρύψουμε; Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις όλα αυτά, σε τελευταία ανάλυση. Γιατί, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται, σε όλες τις χώρες, ότι όλα αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν και η ενίσχυση των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών καταστολής, όχι μόνο δεν έχουν ούτε καν αποτρεπτική ικανότητα, αλλά αντίθετα λειτουργούν και ως φορείς στρατολόγησης πληροφοριοδοτών, ενεργών μελών από υπηρεσίες, μηχανισμούς, εγκληματικές οργανώσεις, όπως σήμερα το «Ισλαμικό Κράτος», παλιότερα άλλοι και πάει λέγοντας.

Μέσα σ' όλη την πορεία των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύεται η σχέση των δολοφονικών οργανώσεων και η δράση τους, με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους που γεννιούνται πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης των διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων, που διαπερνούν ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα.

Τροφοδοτούνται οι ανταγωνισμοί από την προσπάθεια ελέγχου της Ενέργειας, με τα γνωστά πεδία ανταγωνισμού, όπως η Συρία ή η Λιβύη, να αποτελούν πηγές και συνάμα καθοριστικά περάσματα για την ενεργειακή τροφοδοσία κρατών - μελών της ΕΕ.

Επίσης, πρόκειται για ανταγωνισμούς που σηματοδοτούν σφοδρή σύγκρουση κεφαλαίων για τον έλεγχο άλλων κρίσιμων κλάδων της οικονομίας (π.χ. αντιπαράθεση στη χαλυβουργία και την αυτοκινητοβιομηχανία κ.α.).

Στην όξυνση των ανταγωνισμών επιδρούν, επίσης, μεταξύ άλλων, η επιβράδυνση χωρών των BRICS, όπως η Κίνα, η κρίση σε Ρωσία, Βραζιλία, αυτήν την περίοδο, η πτώση της τιμής του πετρελαίου, η Διατλαντική και άλλες διεθνείς συμφωνίες εμπορίου κ.ά.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής, βέβαια, ότι αρκετά ζητήματα από τις εξελίξεις και τη σφοδρότητα των αντιθέσεων έχουν να κάνουν και με το ίδιο το μέλλον της Ευρωζώνης και το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην ΕΕ. Καθώς και η συζήτηση για το Brexit και το δημοψήφισμα στη Βρετανία. Διεργασίες που τροφοδοτούνται από την αναιμική ανάκαμψη της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, υπό την απειλή και νέων συγχρονισμένων κλυδωνισμών.

Οπως συμβαίνει και με την επίθεση ενάντια στα εργατικά και τα λαϊκά δικαιώματα, ο τελικός λογαριασμός των συνεπειών των πολέμων, των συγκρούσεων, φτάνει στον ίδιο πάντα αποδέκτη, στην εργατική τάξη, στο λαό. Χτυπά τη δική του πόρτα.

Οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων σηκώνουν τους τόνους και φωνάζουν ότι «έχουμε πόλεμο», καλώντας τους εργαζόμενους, τους λαούς, να στρατευθούν ιδεολογικά - πολιτικά με τα δικά τους συμφέροντα, για τα κέρδη των λίγων.

Και βεβαίως γι' αυτά τα συμφέροντα στην πορεία να χύσουν και το αίμα τους στα νέα ματοκυλίσματα που μεθοδεύουν για τη λεία τους, για το μοίρασμα των αγορών, των εδαφών, των πηγών και δρόμων μεταφοράς.

Καλούμε το λαό και τη νεολαία να μην τους κάνει αυτή τη χάρη. Να χαράξουμε τον περήφανο δρόμο της μαζικής λαϊκής πάλης και αντίστασης.

Είναι ο μόνος που μπορεί να μας βγάλει σε ξέφωτο.

Την... παράδοση, που τον θέλει να πρωτοστατεί στο λανσάρισμα των πιο αντιδραστικών σεναρίων που επεξεργάζεται το κεφάλαιο, τήρησε και χτες στη Βουλή ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Β. Λεβέντης. Συγκεκριμένα, με αφορμή τη συζήτηση για την «ασφάλεια των πολιτών», ανέφερε πως «όταν το κράτος δεν μπορεί να δώσει λύσεις, αυτομάτως εμπλέκεται ο στρατός για να περιφρουρήσει την κοινωνική γαλήνη»!

Μάλιστα, με αυτό τον τρόπο απάντησε στον πρόεδρο των ΑΝΕΛ και υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο, ο οποίος - παρότι παλιότερα είχε ανοίξει μια τέτοια συζήτηση - χτες ανέφερε ότι δε χρειάζεται μεγαλύτερη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα ασφάλειας.

Οσον αφορά στο πεδίο της οικονομίας, κάλεσε την κυβέρνηση να προωθήσει τις «μεταρρυθμίσεις», να εφαρμόσει δηλαδή όλα όσα έχει ανάγκη το κεφάλαιο, λέγοντας μάλιστα ότι δεν μπορεί στελέχη της κυβέρνησης να απειλούν με παραίτηση επειδή ζητούνται παραπάνω μέτρα από αυτά που περιείχε η συμφωνία του καλοκαιριού. Η συμφωνία, δηλαδή το μνημόνιο, σημείωσε, «αφορούσε τα δεδομένα εκείνης της περιόδου, που αλλάζουν».

Επανέλαβε τα περί οικουμενικής για «ισχυρή» κυβέρνηση 225 βουλευτών που απαιτείται για να περάσει τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες «μέχρι τώρα δεν έχει» τολμήσει «να πάρει η κυβέρνηση», για ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις, καλώντας την κυβέρνηση να εφαρμόσει τα εισοδηματικά κριτήρια όπως στην Αυστραλία.

Eurokinissi

Βάζοντας «το δίλημμα μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας», στηλιτεύοντας «την ηγεμονική ιδεολογική κηδεμονία της Αριστεράς», διαβεβαίωσε το κεφάλαιο ότι «εμείς ως ΝΔ δεν πρόκειται να δεχτούμε - και οι πολίτες δεν θα το επιτρέψουν - μια χώρα ξέφραγο αμπέλι στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας».

Στοχοποίησε εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις, υπό το χιλιοειπωμένο αφήγημα ότι «βάφτισαν ελευθερία τις διαδηλώσεις 50 ατόμων που έκλειναν όποτε ήθελαν το κέντρο της Αθήνας (...) σε μία καταχρηστική συμπεριφορά διατάραξης της κοινωνικής γαλήνης και της οικονομικής δραστηριότητας». Σε αντίστοιχο μήκος κύματος, κατήγγειλε «τις καταλήψεις δημοσίων πανεπιστημίων από κομματικές νεολαίες» και τα μπλόκα της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

Δεν δίστασε, μάλιστα, να τσουβαλιάσει τους λαϊκούς αγώνες με προβοκατόρικες ενέργειες μηχανισμών που δεν έχουν καμία σχέση με το κίνημα, π.χ. με «τις καταδρομικές επιθέσεις αντιεξουσιαστών από το άβατο των Εξαρχείων» ή την «ένοπλη πορεία, πορεία αναρχικών στην καρδιά της πρωτεύουσας πριν από λίγες εβδομάδες».

«Προσπερνώντας», μάλιστα, τα πραγματικά συμφέροντα με τα οποία συνδέονται οι διάφοροι μηχανισμοί της «τρομοκρατίας», επέμεινε να ισχυρίζεται ότι «η τρομοκρατία στην Ελλάδα είχε ιδεολογικό πρόσημο και τα περισσότερα θύματά της δυστυχώς το ίδιο», ότι «όλοι οι τρομοκράτες προέρχονται από την ιδεολογική μήτρα της άκρας Αριστεράς».

Μεγάλο κομμάτι της ομιλίας του ο Κυρ. Μητσοτάκης το αφιέρωσε στο Προσφυγικό και την αδυναμία, όπως επέμεινε, της κυβέρνησης να το διαχειριστεί. Κατόπιν όλων τούτων, κατέθεσε μια σειρά προτάσεις όπως:

Συγκρότηση ενός ενιαίου υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων και Ασφάλειας που να διαχειρίζεται και το Προσφυγικό. Ιδρυση, άμεσα, «κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων για τους παράνομους μετανάστες». Δημιουργία «του θεσμού του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας». Δημιουργία «ενιαίας επιτελικής δομής των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος». Δημιουργία «Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Διαχείρισης Κρίσεων και Πολιτικής Προστασίας». Λειτουργία «ενός φορέα Ενιαίας Επιτήρησης των Συνόρων μας, χερσαίων και θαλάσσιων». Δημιουργία «δομών Επικοινωνίας και Συνεργασίας του Συστήματος Ασφαλείας της χώρας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες». Δημιουργία «ενός νέου πλαισίου συνεργασίας του Συστήματος Εσωτερικής Ασφάλειας με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και τις Ενοπλες Δυνάμεις». «Εκσυγχρονισμό της ΕΥΠ».

Προτάσεις που συνδέονται με την προωθούμενη ενίσχυση και «εκσυγχρονισμό» του πλέγματος καταστολής σε όλη την ΕΕ...

Μετά ταύτα, στη δευτερολογία του επέμεινε ότι η παράταξή του δεν ψαρεύει ψήφους στην ακροδεξιά, αλλά ότι απευθύνεται στο «μετριοπαθές κέντρο», υποστηρίζοντας ότι η ΝΔ είναι η «μεγάλη φιλελεύθερη κεντροδεξιά παράταξη του τόπου».

Συμφώνησε με τον υπουργό Αμυνας και πρόεδρο των συγκυβερνώντων ΑΝΕΛ, Π. Καμμένο, ότι χρειάζεται βιομετρική καταγραφή όσων επιχειρούν να μπουν στην επικράτεια. Κάλεσε τον Αλ. Τσίπρα να απομακρύνει τους πρόσφυγες από τις γραμμές του ΟΣΕ στην Ειδομένη, επισημαίνοντάς του ότι ο ΟΛΠ που ιδιωτικοποίησε και ο Πειραιάς ως διαμετακομιστικό κέντρο, δεν μπορούν να λειτουργήσουν δίχως τη σιδηροδρομική γραμμή.

Εστιάζοντας και στα της οικονομίας, υποστήριξε ότι εξαντλούνται τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους και ζήτησε ενημέρωση από τον πρωθυπουργό.

Συνεχίζοντας το διαγκωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τις υποθέσεις της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, έψεξε τον Αλ. Τσίπρα ότι οι δανειστές και «εταίροι» του ζητούν πρόσθετα, «προληπτικά» μέτρα, γιατί δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αλλωστε, έβαλε κι ένα ερώτημα, αν ο πρωθυπουργός θέλει πραγματικά να ολοκληρώσει την «αξιολόγηση» ή ψάχνει «ηρωική έξοδο», ώστε να παραμείνει «γνήσιος εκφραστής του εθνικολαϊκιστικού τόξου».

«Υπάρχει λύση», πρόσθεσε, «η οποία εσείς δεν μπορείτε να την προσφέρετε, γιατί δεν έχετε σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση, γιατί δεν έχετε θάρρος να υλοποιήσετε τις μεταρρυθμίσεις που θα προσελκύσουν επενδύσεις, που θα επιτρέψουν να ανθίσει η νέα επιχειρηματικότητα, δεν τις πιστεύετε».

Επέμεινε, δε, να υποστηρίζει ένα «διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής» με «λιγότερες δαπάνες» και «λιγότερους φόρους», ενάντια σε αυτό της κυβέρνησης, που, όπως είπε, φρενάρει τις «πραγματικές ιδιωτικοποιήσεις», ενώ ταυτόχρονα προειδοποίησε ότι με τη στάση πληρωμών από πλευράς της κυβέρνησης «δεν θα πάρει μπρος η οικονομία».

Σε αυτή τη βάση, κατέληξε ότι η παραμονή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην εξουσία βλάπτει και ότι όσο πιο γρήγορα φύγουν, «τόσο πιο καλό θα είναι για τη χώρα», εννοώντας την υπόθεση αναθέρμανσης των κερδών του εγχώριου κεφαλαίου.

Στην ομιλία της η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Φώφη Γεννηματά, εμφανίστηκε ανήσυχη για την πορεία κλεισίματος της περιλάλητης «αξιολόγησης», στηλίτευσε τους νέους φόρους που φέρνει η κυβέρνηση, όπως και την «αβεβαιότητα και ανασφάλεια» που προκαλεί στη χώρα.

Κατηγόρησε μεν το ΔΝΤ για ακραίες θέσεις που παίρνει στα αντιλαϊκά παζάρια, ωστόσο επέρριψε στην κυβέρνηση τις ευθύνες για την πορεία της διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους» της εγχώριας αστικής τάξης στο εξωτερικό. Κάλεσε, δε, την κυβέρνηση να δώσει λύση στα προβλήματα αναθέρμανσης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, αλλιώς να φύγει.

Για δε το Προσφυγικό, κάλεσε την κυβέρνηση να οργανώσει τις υπηρεσίες ασύλου, να ξεκινήσει το πρόγραμμα φιλοξενίας προσφύγων σε σπίτια, όπως προβλέπει και χρηματοδοτεί πρόγραμμα του ΟΗΕ, να πιέσει για μετεγκατάσταση προσφύγων σε άλλες χώρες της ΕΕ, να αδειάσει Ειδομένη, Πειραιά και Ελληνικό, να διαχωρίσει, τέλος, πρόσφυγες από μετανάστες, ώστε οι τελευταίοι να επαναπροωθηθούν στις χώρες τους.

Με ρήσεις του τύπου «δεν θα ψαρέψετε ψήφους στη Χρυσή Αυγή», «ψευτοδεξιά», «που φοβάται να υποστηρίξει τον εθνικισμό» και άλλα παρόμοια, προσπάθησε ο αρχηγός της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, από το βήμα της Βουλής, να αποκρούσει την «επίθεση» που φαίνεται να επιχειρεί η ΝΔ στη «δεξαμενή» της, στο πλαίσιο των διεργασιών που είναι σε πλήρη εξέλιξη στο αστικό πολιτικό σκηνικό.

Σε αυτό το πλαίσιο και «αφιερώνοντας» και πάλι το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στη ΝΔ, την κατηγόρησε ότι «είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ομιλεί η ΝΔ και να διαμαρτύρεται για την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς, γιατί αυτή την έφερε, αυτή την επέτρεψε, αυτή ήταν ανίκανη να την αντιμετωπίσει. Γιατί η πολιτική της δεν είχε ποτέ καμία ιδεολογία, παρά μόνο τη ρεμούλα, τη μίζα, τον διορισμό των "δικών της παιδιών" και το πώς να λεηλατήσει το ελληνικό κράτος».

«Σε αυτή τη Βουλή όμως», πρόσθεσε, «σήμερα, εκτός από τους ψευτοδεξιούς, υπάρχουν κάποιοι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το εθνικό κράτος».

Οσον αφορά την κυβέρνηση, όχι μόνο της έδωσε... μπόνους, συνεχίζοντας να την εμφανίζει ως φορέα της κάθαρσης, λέγοντας ότι «συνεχώς επαναλαμβάνετε ότι θα ελέγξετε τη διαπλοκή. Πότε, επιτέλους; Δεκαπέντε μήνες κυβερνάτε», αλλά της άσκησε και... προγραμματική κριτική, καλώντας την να κάνει πράξη αυτό που έλεγε προεκλογικά ότι θα «σκίσει το μνημόνιο»!

Επιδόθηκε, ακόμα, στο γνωστό ρατσιστικό ντελίριο σε βάρος των προσφύγων και βεβαίως στη... νοσταλγία για «στρατιωτικές λύσεις» στο εσωτερικό - «νοσταλγία» που φαίνεται να έρχεται στην επιφάνεια από διάφορα αστικά επιτελεία τον τελευταίο καιρό (π.χ. χτες στη Βουλή και από τον Β. Λεβέντη) - λέγοντας ότι «η μόνη περίπτωση να αποκατασταθεί η τάξη είναι ο στρατός και μόνο ο στρατός».

Ο επικεφαλής του Ποταμιού, Στ. Θεοδωράκης, στην εισήγησή του κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι η πολιτική της είναι ένα μείγμα «αριστερού λαϊκισμού με λίγη στολή παραλλαγής και εξουσιομανίας».

Μίλησε, δε, για ανασφάλεια του κόσμου μπροστά στους νέους φόρους, την ανεργία, τη λεγόμενη διαπλοκή. Επέμεινε για «σπατάλες στο όνομα του Προσφυγικού», κατηγορώντας, εξάλλου, την κυβέρνηση ότι άφησε τους καταυλισμούς στο έλεος της μαφίας, της συριακής και της αφγανικής, όπως είπε.

Μιλώντας για το ζήτημα της ασφάλειας, ανέφερε: «Ασφαλής είναι μια χώρα, όταν εσείς, οι υπουργοί σας, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι βουλευτές κυκλοφορούν χωρίς ασφάλεια στους δρόμους. Οταν όλοι θέλουν φρουρές και νέες φρουρές, αυτό σημαίνει ότι εσείς είστε ασφαλείς, αλλά η χώρα και ο απλός πολίτης ζει στην ανασφάλεια».

Κατέληξε: «Η κυβέρνηση συνεχίζει την πεπατημένη των προηγούμενων, κακών κυβερνήσεων. Αυτό σημαίνει αδιαφάνεια, τσαπατσουλιά και πράξεις χωρίς σχέδιο».

Eurokinissi

«Η χώρα έχει (...) την ευτυχή συγκυρία όχι μόνο να μην αποτελεί μέρος της κρίσης ασφάλειας στην Ευρώπη, αλλά δεδομένων των συνθηκών να αποτελεί και μια όαση ασφάλειας και σταθερότητας σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή», δήλωσε μεταξύ άλλων.

Αφού απέδωσε την οικονομική κρίση στις «μοιραίες επιλογές του παλιού πολιτικού συστήματος», ισχυρίστηκε ότι «η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν το κατώφλι εξόδου απ' την κρίση. Το επιβεβαιώνουν οικονομικά δεδομένα που δεν αμφισβητούνται». Απευθυνόμενος στη ΝΔ, ουσιαστικά όμως στο κεφάλαιο, πρόσθεσε με αφορμή τα στοιχεία που δημοσιοποιεί σήμερα η Γιούροστατ: «Φτιάξατε το μύθο ότι η διαπραγμάτευσή μας κατέστρεψε την οικονομία (...) αλλά εμείς παρά τις δυσκολίες καταφέραμε να κρατήσουμε την οικονομία σε πολλαπλάσια απόδοση των στόχων», πατώντας βέβαια πάνω στο παραπέρα τσάκισμα του λαού.

Σε ό,τι αφορά το Προσφυγικό, αναλώθηκε σε παρόμοιους κομπασμούς για τις κυβερνητικές επιτυχίες, λέγοντας ότι σήμερα όλα βαίνουν καλώς, επειδή «τολμήσαμε και παίξαμε πρωταγωνιστικό ρόλο για εξεύρεση λύσης ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία»!

Χαρακτήρισε μύθο που καλλιεργεί η ΝΔ ότι υπάρχει ζήτημα ασφάλειας στη χώρα, προσάπτοντάς της εθνικά ανεύθυνη στάση σε μια περίοδο που αναμένεται νέο τουριστικό ρεκόρ.

Κατά τ' άλλα, ο Αλ. Τσίπρας χρέωσε στη ΝΔ την αφήγηση των πιο «αντιδραστικών κομμάτων στην Ευρώπη» και απέδωσε τη στάση της στην προσπάθειά της να ψαρέψει «στα θολά νερά ενός ακροδεξιού ακροατηρίου» και να συσπειρώσει «την ακραία δεξιά πτέρυγα του κόμματος».

Με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην αστική τάξη και τις προσπάθειες γεωστρατηγικής αναβάθμισής της, υποστήριξε: «Η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας παρότι βρίσκεται σε αποσταθεροποιημένη περιοχή και δεν έφτασε τυχαία στο σημείο να αποτελεί πεδίο σταθερότητας και ασφάλειας. Για να συμβεί αυτό υλοποιήθηκε μια συγκεκριμένη στρατηγική, ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα, ανήκοντας στον πυρήνα της Ευρώπης, επιχειρεί να ανοιχτεί με σταθερά βήματα στον κόσμο. Προχωρήσαμε στην ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ (...) Αρχίσαμε τριμερή με την Κύπρο και την Αίγυπτο, επανεκκινήσαμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία και παρά τις δυσκολίες στις σχέσεις με τη γείτονα βρισκόμαστε σε διαδικασία διαλόγου, εκκινήσαμε διμερείς σχέσεις με το Ιράν (...) Ολες αυτές οι ενέργειες ενισχύουν τη θέση της χώρας μας (...) Η Ελλάδα πλέον γίνεται πρωταγωνιστής μίας προσπάθειας που στον πυρήνα της έχει τις αξίες της ειρηνικής συνύπαρξης, της ασφάλειας και της ευημερίας των λαών της περιοχής μας».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η προσπάθεια «ενίσχυσης της θέσης» του κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή είναι αυτή που εμπλέκει βαθύτερα το λαό και τη χώρα σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, οι οποίοι - όπως επιβεβαιώνεται καθημερινά - καμία σχέση δεν έχουν με την «ασφάλεια και την ευημερία των λαών»...

Γι' αυτό καθαυτό το θέμα της συζήτησης ισχυρίστηκε ότι μπορεί να εξασφαλιστεί η διατήρηση της δημόσιας τάξης δίχως να μετατραπούν τα σώματα καταστολής σε όργανα καταπίεσης. «Η δημοκρατική διακυβέρνηση απαιτεί από την Αστυνομία την αποτελεσματική καταπολέμηση του κοινού εγκλήματος και τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης με ταυτόχρονη αποφυγή της αστυνομικής αυθαιρεσίας», ανέφερε. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι η ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να πηγαίνει «πακέτο» με την ένταση της καταστολής, την ώρα μάλιστα που το σχετικό πλέγμα καταστολής σφίγγει συνεχώς στην ΕΕ, με την υπογραφή και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε με τη δευτερολογία του να «ξεπλύνει» την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, αφενός παριστάνοντας τον εκπρόσωπο της ιστορίας και των αγώνων του λαϊκού κινήματος και τον σημερινό συνεχιστή τους απέναντι στη «δεξιά», αφετέρου υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνησή του επιχείρησε μια ήπια προσαρμογή έχοντας γι' αυτή τη σύμφωνη γνώμη του λαού!

«Υπεραμύνομαι της ιστορίας της αριστεράς. Η αριστερά έχει μια ιστορία αγώνων, διωγμών, έχει υπάρξει θύμα της βίας, οι αριστεροί ήταν στους διωκόμενους και όχι στους διώκτες, θύματα βίας που οργάνωνε ένα παρακράτος των εθνικοφρόνων (...) Εδωσε και δίνει αγώνες μαζικούς και ειρηνικούς για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη, χωρίς κουκούλες και τσεκούρια και βαριοπούλες», ανέφερε.

Σε ό,τι αφορά την οικονομία, ο πρωθυπουργός προεξόφλησε την επιτυχία της «αξιολόγησης» και υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του έφερε μια «ήπια» προσαρμογή συγκριτικά με αυτές προηγούμενων κυβερνήσεων, «προσπερνώντας» το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρόσθεσε και προσθέτει νέα βάρη στην πλάτη του λαού, ακριβώς πάνω στα προηγούμενα. «Προσπερνώντας», εξάλλου, και τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ισχυρίστηκε πως δεν υπάρχουν αντιδράσεις, γιατί έθεσαν στην κρίση του λαού το 3ο μνημόνιο κι αυτός το ενέκρινε...

Κλείνοντας επανέλαβε την αυταπάτη ότι «θα ξεπεράσουμε την κρίσιμη καμπή παρά τις δυσκολίες» και κάλεσε την αντιπολίτευση να αναλογιστεί τις ευθύνες της, ιδίως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, θυμίζοντάς τους ότι δεν μπορούν να μιλούν για κεντροαριστερά και να εξαιρούν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην τριτολογία του, ο Αλ. Τσίπρας ανακάλυψε «βαθιές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές» με τη ΝΔ, την οποία ωστόσο κάλεσε όταν κλείσει η «αξιολόγηση» να πάρει μέρος στη συζήτηση για την απομείωση του κρατικού χρέους και παραπέρα για την καπιταλιστική ανάκαμψη...

Τη... διαβεβαίωση ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα που θεωρείται από τις πιο ασφαλείς στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ» έδωσε... προς πάσα κατεύθυνση ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος.

Στο ίδιο μήκος κύματος, υπερασπίστηκε τη ΝΑΤΟική εμπλοκή στο Αιγαίο, ισχυριζόμενος ότι τάχα εξαιτίας αυτής μειώθηκαν οι προσφυγικές ροές, όταν τα ίδια τα αστικά επιτελεία επιβεβαιώνουν όλο και πιο ανοιχτά ότι η ΝΑΤΟική επιχείρηση στην πραγματικότητα αφορά την υποστήριξη των επικίνδυνων σχεδιασμών της λυκοσυμμαχίας στην ευρύτερη περιοχή.

Κατά τ' άλλα, όπως και ο Αλ. Τσίπρας, επιτέθηκε στη ΝΔ για την περίοδο που επέλεξε να φέρει το θέμα της «ασφάλειας» στη Βουλή, παραμονές της τουριστικής περιόδου, λέγοντας ότι πρόκειται «για έγκλημα», ενώ την κάλεσε να πάρει... επιτέλους «εθνική θέση».

Να σημειωθεί, εξάλλου, ότι ο Π. Καμμένος καλωσόρισε τη ΝΔ στις θέσεις των ΑΝΕΛ, όπως είπε, όσον αφορά τη δημιουργία «Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας», το οποίο πρότεινε ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Κουρουμπλής, εξέφρασε το... παράπονό του για το ότι στην παρούσα συγκυρία τα άλλα κόμματα της διαχείρισης δεν επιδεικνύουν στάση συναίνεσης. «Σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον, περίμενα σήμερα να βρούμε ένα κοινό τόπο, να συνεννοηθούμε για τα ύψιστα που αφορούν τη χώρα» ανέφερε και μέμφθηκε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι θύμισε τον πατέρα του όταν επιτίθετο στον Α. Παπανδρέου, κατηγορώντας τον για σχέσεις με την τρομοκρατία...

«Να βρούμε ένα κοινό τόπο, να πούμε την αλήθεια και όχι να διστάζουμε να πούμε αν υπάρχει ασφάλεια» πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας κι αυτός το τουριστικό ρεύμα που αναμένεται στη χώρα.

Ισχυρίστηκε ότι η ανασφάλεια για το λαό παράγεται από τις πολιτικές λιτότητας, που... επιβλήθηκαν τάχα και στην παρούσα κυβέρνηση. Στο σημείο αυτό τράβηξε και... διαχωριστική γραμμή, λέγοντας ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις πίστευαν αυτή την πολιτική, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν την πιστεύει!

Καταλήγοντας επανέλαβε: «Θέλω, λοιπόν, να ζητήσω επιτέλους να γίνει μια συζήτηση σε ένα επίπεδο ηρεμίας, ψυχραιμίας και νηφαλιότητας (...) ας αφήσουμε ζητήματα που δημιουργούν μελαγχολία ανάμεσά μας και ας αποδείξουμε ότι είμαστε Προμηθείς και όχι Επιμηθείς».

Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκας, υποστήριξε ότι η Ελλάδα είναι ασφαλής χώρα και συνέστησε στη ΝΔ να είναι προσεκτική στους όρους που χρησιμοποιεί, καθώς, όπως είπε, αυτοί αποφεύγονται ακόμα και στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όροι όπως ασύμμετρες απειλές, συνδυασμός ασφάλειας και άμυνας, τρομοκρατίας και Προσφυγικού. «Είναι ανάθεμα αν χρησιμοποιηθούν σε περιβάλλον διεθνές, απαγορεύεται να συνδυαστούν η τρομοκρατία και το Προσφυγικό» υποστήριξε, όταν στην πραγματικότητα αυτή η επικίνδυνη διασύνδεση διαπερνά ήδη μια σειρά κατευθύνσεις της ΕΕ.

Ο Ν. Τόσκας υποστήριξε τα γνωστά αποπροσανατολιστικά, ότι η «τρομοκρατία» προκύπτει απ' την έλλειψη ένταξης και την γκετοποίηση και αναπαρήγαγε τη συζήτηση που, όπως είπε, κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην ΕΕ, για τη ριζοσπαστικοποίηση περιθωριοποιημένων ομάδων απ' την οποία μπορούν - όπως είπε - να εκκολαφθούν κίνδυνοι πολύ μεγάλοι. Κουβέντα, δηλαδή, για τα πραγματικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τέτοιους μηχανισμούς, για τη διασύνδεσή τους με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ανταγωνισμούς.

Σε ένα διαγωνισμό με τη ΝΔ στο επίπεδο της διαχείρισης εντός του ίδιου αντιδραστικού πλαισίου, θύμισε την κατάσταση σε Ηγουμενίτσα και Πάτρα τα προηγούμενα χρόνια, για να ισχυριστεί ότι η σημερινή είναι πολύ καλύτερη.

Τέλος, δήλωσε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και η διασφάλιση περιβάλλοντος ομαλότητας και ευνομίας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, υποστήριξε πως «καταφέραμε ο Ελληνας αστυνομικός να μην είναι απέναντι στον πολίτη αλλά δίπλα, να καταλάβει ότι είναι κι αυτός εργαζόμενος».