Εχουμε αγώνα σήμερα, αύριο, μεθαύριο, κάθε μέρα. Σκληρό αγώνα. Ολα γύρω το μαρτυρούν. Πριν απ' όλα στους χώρους δουλειάς όπου η επίθεση είναι γενικευμένη, όπου το κάθε σεντς κέρδους καταγράφεται στις λογιστικές καρτέλες με ιδρώτα και αίμα. Κυριολεκτικά!

Η νέα επίθεση του κεφαλαίου θα είναι γενικευμένη, προετοιμάζεται καιρό, ζούμε ήδη τις αναγνωριστικές κινήσεις των δυνάμεών του.

Ομως, το κεφάλαιο δεν παίζει μόνο του στο γήπεδο.

Απέναντί του, ήδη, ορθώνεται ένα μαζικό, λαϊκό κίνημα που βήμα το βήμα προετοιμάζει, οργανώνει τη δική του αντεπίθεση. Κανένας δεν έχει σκοπό να πάει άκλαφτος σ' αυτή τη μάχη.

Αυτήν την αντεπίθεση θέλει να προλάβει η αστική τάξη.

Κι ετοιμάζει, καιρό τώρα, τις ειδικές δυνάμεις που απαιτούνται για να προλάβουν την αντεπίθεση. Για να προλάβουν το φούντωμα του λαϊκού κινήματος.

Ο,τι ζούμε αυτές τις μέρες έχει αφορμή μια πέρα για πέρα δίκαιη οργή. Είναι το δικό μας παιδί, του καθενός δικό μας παιδί αυτό που σκότωσε η σφαίρα της κρατικής καταστολής. Δεν ήταν θέμα χρόνου να συμβεί, ήταν οργανωμένο να συμβεί - ανεξάρτητα από τον εκτελεστή που είτε θα αναλάμβανε τη συγκεκριμένη αποστολή, είτε θα εκτελούσε με όρους τυχαίου - σαν έτοιμος από καιρό - μιαν αποστολή που ήταν εκπαιδευμένος ακριβώς αυτήν να εκτελέσει.

Το κράτος της καταστολής δεν υπάρχει για να κυνηγάει την εγκληματικότητα. Υπάρχει για να αντιμετωπίζει το λαϊκό κίνημα. Το κράτος της καταστολής δεν είναι μόνο οι ένστολοι υπάλληλοί του. Είναι - ίσως πολύ περισσότερο- οι δυνάμεις που περιστοιχίζουν τους ένστολους. Είναι όλη αυτή η μηχανή που κινείται για να αιτιολογηθεί και η ένστολη καταστολή.

Πριν από τον Αλέξη έχουν «εκτελέσει» έναν πρόσφυγα που «έπεσε μόνος του στο χαντάκι», έναν εργάτη που «δεν πρόσεχε», έναν μαθητή που «δε διάβαζε».

Το κράτος της καταστολής υπάρχει για να αντιμετωπίσει τη δίκαιη οργή που γεννά η εξουσία της αστικής τάξης, υπάρχει και για να εκτονώσει τη δίκαιη οργή σε παράδρομους που δε θα θίγουν την ίδια την εξουσία της αστικής τάξης.

Αυτό το κομμάτι του κράτους της καταστολής αντιπροσωπεύουν αυτοί με τις κουκούλες που βαπτίζονται «αντιεξουσιαστές» από τον Τύπο της αστικής τάξης. Εναν Τύπο που έχει αυτοανακηρυχτεί «αντιεξουσιαστικός», ενώ δεν αντιπροσωπεύει τίποτα περισσότερο από εμπόρους πετρελαίων, όπλων και ναρκωτικών, όλων αυτών των «αγαθών» που για να διακινηθούν ελεύθερα πρέπει να έχουν απέναντί τους έναν κοιμισμένο λαό.

Τι συνθήματα είχαν χτες οι διαδηλωτές; Ποιος οργάνωνε, ποια διαδήλωση, τι ζητούσαν, πόσοι ήταν; Κανείς δεν έπρεπε να το μάθει. Και αρκούσε η φωτιά σε μερικούς κάδους απορριμμάτων, άντε και σε μερικά κτίρια, για να εξαφανιστεί η δίκαιη οργή. Να μεταφραστεί στη συνείδηση των «φιλήσυχων» πολιτών σε άδικη - τυφλή οργή.

Πλανιέται η αστική τάξη αν νομίζει ότι έτσι, τόσο εύκολα μπορεί να ξεμπερδέψει με το λαϊκό κίνημα και την οργανωμένη πρωτοπορία του. Αυτοί που διαδήλωναν χτες - όχι αυτοί που παρίσταναν τους «κλέφτες» απέναντι στους αστυνόμους - αυτοί που πράγματι διαδήλωναν, ξέρουν και γιατί θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν ό,τι κι αν σχεδιάζει ο αντίπαλος.

Ξέρουν ότι αυτό το σύστημα πράγματι πρέπει να ανατραπεί κι ότι για να ανατραπεί χρειάζεται σοβαρή οργάνωση με τέτοιο σκοπό. Αυτό δηλαδή ακριβώς που θέλει να αποφύγει η αστική τάξη. Και είναι μακριά νυχτωμένοι οι αστοί όταν νομίζουν ότι θα πνίξουν το λαϊκό κίνημα στον καπνό των δακρυγόνων.

Γιατί ήδη είναι η ώρα που ο ίδιος ο οργανωμένος λαός βγαίνει στο προσκήνιο. Γιατί ήδη είναι η ώρα που το οργανωμένο λαϊκό κίνημα βάζει απέναντι και την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της αστικής τάξης που παριστάνουν την «αντιεξουσία».

Χωρίς καμιά αυταπάτη!

Το λαϊκό κίνημα βρίσκεται απέναντι σ' έναν οργανωμένο αντίπαλο. Και με όρους στρατός μιας τάξης απέναντι στο στρατό μιας άλλης τάξης θα δώσει τη μάχη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη σε όλη τη χώρα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Διπλή πίεση στις τράπεζες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρίση εμπιστοσύνης στην οικονομία

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ Σημίτης

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο κ. Καραμανλής παίζει το τελευταίο του χαρτί

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εγκλημα και ξέσπασμα

ΤΑ ΝΕΑ: Εκτέλεση εν ψυχρώ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Η ΠΙΟ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΓΚΛΗΜΑ, ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑ

Η ΧΩΡΑ: ΟΡΓΗ & ΦΩΤΙΑ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΒΑΡΥΣ Ο ΠΕΛΕΚΥΣ για τους ενόχους

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΚΟΛΑΣΗ

ΕΘΝΟΣ: ΕΝ ΨΥΧΡΩ εκτέλεσαν την ομαλότητα

Η ΑΥΓΗ: ΟΡΓΗ για τη δολοφονία και την κυβέρνηση που παραπαίει

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Εχουμε την πολιτική ευθύνη για το Βατοπέδι

«Στη χώρα μας γεννήθηκε μια νέα γενιά τρομοκρατών, πιο επικίνδυνη από τις προηγούμενες. Τα νέα Δεκεμβριανά (...) απίστευτο! οι πολιτικοί ζήτησαν συγνώμη από τους κουκουλοφόρους. Τρομοκρατημένοι από τη δολοφονία του 16χρονου εκήρυξαν την αστυνομία σώμα κακούργων» (στην πρώτη σελίδα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ).

«η εξέγερση που ακολούθησε δικαιολογείται από την οργή» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Πώς, όμως, θα μπορούσε τόσος θυμός για κάτι τόσο ακραίο που είχε γίνει λίγες ώρες πριν να εκφραστεί ειρηνικά; (...) υπήρχαν και κάποιοι που έδειχναν αποφασισμένοι να μη μείνουν μόνο στις φωνές. Κουκούλες, κράνη, κάποιοι κουβάδες γεμάτοι πέτρες, κοντάρια, ξηλωμένα πεζοδρόμια, τσάντες φορτωμένες με κομμάτια από μάρμαρα, μπουκάλια. Πολεμοφόδια (...) έκαψαν κι έσπασαν ό,τι μπορούσαν. Η μάλλον ό,τι πρόλαβαν (...) ο στόχος πάντως επιτεύχτηκε. Η ΓΑΔΑ σώθηκε...» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ηταν ζήτημα χρόνου το πότε η κατάσταση θα έβγαινε εκτός ελέγχου και θα είχαμε ένα τέτοιο τραγικό περιστατικό. Οσο για τις πρωτοφανείς καταστροφές σε τόσες πόλεις σε όλη την Ελλάδα και πάλι δεν μπορεί κανείς να μην επισημάνει την πλήρη αδυναμία της Αστυνομίας να υπερασπιστεί τις περιουσίες των πολιτών. Ολα αυτά μάλιστα συμβαίνουν σε περίοδο εορτών, τότε δηλαδή που ήλπιζαν να πάρουν μια οικονομική ανάσα. Αντ' αυτού άλλοι θα οδηγηθούν στη χρεοκοπία και πολύ περισσότεροι θα βρεθούν άνεργοι. Είναι καιρός όλοι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Τα επεισόδια και οι καταστροφές ήταν αναμενόμενα, σε καμιά περίπτωση όμως δε δικαιολογούνται. Και οφείλουν όλοι να βοηθήσουν να σταματήσουν» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

«"δεν ξέρουμε αν πρόκειται για τη χαριστική βολή. Σίγουρα, όμως, είναι μία ακόμη βολή σε έναν ήδη τραυματισμένο οργανισμό". Σ' αυτά τα λόγια κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα αποτυπώνεται ο προβληματισμός για τις επιπτώσεις που θα έχει στην εικόνα της κυβέρνησης η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου παιδιού» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΑΣΧΕΤΟ... «η ζημιά θα βαθαίνει όσο ο Καραμανλής, συνεχίσει να κυνηγάει την ουρά του. Οσο δεν βγαίνει με γενναιότητα και λεβεντιά να αναλάβει τις ευθύνες του και να ζητήσει την επιείκεια του λαού. Οσο κρύβεται, υπεκφεύγει και διαπραγματεύεται το αυτονόητο. Κινδυνεύει με το ίδιο πάθημα: και τις ευθύνες τελικά να αναλάβει και κανείς να μην του αναγνωρίσει ότι τις ανέλαβε» (ο Ι.Κ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).

ΤΙ ΘΥΜΑΤΑΙ, ΤΙ ΡΩΤΑΕΙ... «στις 16 Νοεμβρίου 1980 έχασα την πολυτέλεια της ανυποψίαστης σκέψης. Νεαρός τις, ο επίτιμος "Αντωνάκης ο τρελός", κατά δήλωσίν του εκπρόσωπος των αναρχοαυτόνομων "υποσχέθηκε" στην Εθνική Φοιτητική Ενωση Ελλάδας, με ύφος που παρέπεμπε περισσότερο σε απειλή παρά σε τελεσίγραφο, ότι "θα είναι την ώρα που πρέπει εκεί που πρέπει". Πράγματι ήταν (...) σε μια πορεία που μέτρησε δύο νεκρούς (...) ο "Αντωνάκης ο τρελός" δεν ενεφανίσθη ποτέ ξανά στους φοιτητικούς χώρους. Ηταν πράγματι την ώρα που έπρεπε εκεί που έπρεπε. Από τότε απώλεσα την ευτυχία της αφέλειας. Και αναζητώ κίνητρα. Σε κάθε ενέργεια (...) ειδικώς σε στιγμές που (...) ενεφανίσθη ζεύγος "οργάνων" που πεζή αποφάσισαν να τα βάλουν με δυνάμεις αντιεξουσιαστών που ούτε διμοιρία της Υποδιεύθυνσης Μέτρων Τάξης θα δοκίμαζε να προσβάλει (...) μια που είχε και πρότερη εμπειρία ο πυροβολήσας πάλι με εμπλοκή με όχημα στα Εξάρχεια, στην οποία αντέδρασε επαγγελματικότατα. Προχθές τι άλλο συνέβη ώστε να "μεταλλαχθεί" τόσο;» (ο Μ. Δεληπέτρος στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΑΘΩΕΣ ΛΕΞΕΙΣ: «ένα κρατικό όπλο βγήκε από τη θήκη του, με αιτία ή χωρίς αιτία, και αφαίρεσε τη ζωή ενός παιδιού. Η νηνεμία και η επούλωση δεν μπορεί, όμως, να έρθουν μέσα από μια δολοφονική "ισοφάριση", με ενδεχομένως έναν ένστολο νεκρό» (το θέμα στη ΒΡΑΔΥΝΗ).