Φωτιά και λάβρα ένα προς ένα: Ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε βάρος της Δημόσιας Παιδείας, αποκέντρωση αρμοδιοτήτων αποκλειστικής ευθύνης του κράτους στην Αυτοδιοίκηση, για να γίνουν πιο εύκολα εμπόρευμα η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια. Συνδετικός τους κρίκος οι ανάγκες του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας του. Πεδίο της μάχης το σύνολο της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης και αντίπαλός σου η εξειδικευμένη ανά χώρα πολιτική που έχουν από κοινού συμφωνήσει οι κυβερνήσεις της ΕΕ. Μέσο - όπλο ενάντιά σου και στις τρεις περιπτώσεις ο διάλογος!

Εδώ και οι πρόθυμοι από καιρό με εποικοδομητικές προτάσεις: Για το κράτος που θα παραμένει όργανο διασφάλισης της εξουσίας της αστικής τάξης, αλλά θα είναι και δημοκρατικό! Πώς; Με την αποκέντρωση! Ασε που ξάφνου η Αυτοδιοίκηση από συστατικό του κράτους θα γίνει και φορέας ανάπτυξης και ευημερίας!

Κι ακόμα δεν άρχισε ο διάλογος...

Κι όμως τα πράγματα είναι απλά, ίσως γι' αυτό και δύσκολα:

Σαν αποτέλεσμα μιας απίστευτης έντασης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης σε παγκόσμιο επίπεδο, ο πλούτος που αυτή παράγει αυξάνεται με άλματα. Αυτός ο πλούτος πάει στα χέρια όλο και πιο λίγων, όλο και περισσότερος. Ερχεται μετά η στατιστική των αστών και «μοιράζει» τον πλούτο «κατά κεφαλήν». Σα να λέμε ότι οι μέτοχοι μιας πολυεθνικής και οι χιλιάδες εργάτες στις επιχειρήσεις της πολυεθνικής, όλοι μαζί μοιράζονται το ίδιο ταμείο. Ετσι προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυξάνεται η γενική ευημερία. Μόνο που οι διαφορές στην πράξη είναι τόσο μεγάλες και δεν κρύβονται πλέον. Οπότε συμπληρώνει - η αστική στατιστική - και την παραδοχή ότι πράγματι αυξάνεται η ανισότητα. Πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η πολιτική διακυβέρνηση χωρίς να θίξει το σύστημα. Χαράς ευαγγέλια για τους σοσιαλδημοκράτες, καθώς αυτός ακριβώς και ο ρόλος τους: Να πείθουν εργατικές μάζες ότι υπό τη δική τους διακυβέρνηση ο καπιταλισμός θα είναι δικαιότερος.

Οταν το πράγμα φτάνει στην πράξη, έχουμε επανάληψη της ίδιας συνταγής: Λίγα στους μισθούς, με «αυτοσυγκράτηση» στις τιμές και επιτάχυνση σε όσα κάνουν πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Αυτό είναι οι μεταρρυθμίσεις που ζητείται να επιταχυνθούν.

Εκεί ακριβώς ο ρόλος των ΟΚΕ: Να σβήνουν πυρκαγιές πριν καν ξεσπάσουν.

Λύση; Για ένα πρώτο βήμα το παράδειγμα το δίνουν οι πυρόπληκτοι. Που πήραν απόφαση να οργανωθούν από τα κάτω με όρους πραγματικού κινήματος και αιτήματα που δε χωράνε φτιασίδωμα και διαλόγους. Επιτροπές αγώνα, δράση των συνδικαλιστικών και άλλων μαζικών φορέων, με στόχους που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, κάθε μορφής οργάνωση. Μακριά από διαλόγους και εργατοπατέρες. Γιατί «έρχονται χρόνια δύσκολα»...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Παίρνουν την κατάσταση ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ οι πυρόπληκτοι της Πελοποννήσου

ΤΑ ΝΕΑ: Με σκληρό ροκ στον δρόμο για την κάλπη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ κατά Γιώργου - στελεχών

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Εκρηξη big Beni... κατά Παπανδρέου

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΣΤΩΝΗ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

ΕΘΝΟΣ: ΛΥΠΗΤΕΡΗ μέσω Λουξεμβούργου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 102.800 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ στην τσιμπίδα της Εφορίας

Η ΑΥΓΗ: Η κυβέρνηση οδηγεί σε ασφυξία τα ταμεία

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Κόπωση» στα στεγαστικά

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αναμένεται μεγάλο κύμα παράνομων μεταναστών

Η ΧΩΡΑ: Κοράκια και γύπες πάνω από τον άρρωστο Χριστόδουλο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ανίερος πόλεμος

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πρόωρες... εκλογές και στην Εκκλησία

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΒΙΑΣΤΗΚΕ» ο Ζακύνθου

«Διευρύνθηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια οι εισοδηματικές ανισότητες σε όλον τον κόσμο, όταν παράλληλα το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε σχεδόν συνολικά (...) Οπως αναφέρει στην έκθεσή του για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας το ΔΝΤ, σε απόλυτους όρους οι φτωχοί βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση σε αυτή τη φάση της παγκοσμιοποίησης παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματα για τους σχετικά εύπορους έχουν αυξηθεί πολύ πιο γρήγορα. Το κομβικό σημείο για την όξυνση των ανισοτήτων βρίσκεται στα τεχνολογικά επιτεύγματα και την αυξανόμενη οικονομική παγκοσμιοποίηση των οποίων τα οφέλη δε διανέμονται ισοδύναμα στον πληθυσμό (το ρεπορτάζ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Αναμένεται να τονιστεί στην έκθεση η αναγκαιότητα της προώθησης των μεταρρυθμίσεων με πιο ταχείς ρυθμούς, ενώ δεν αναμένεται να απουσιάσουν οι αναφορές στο ασφαλιστικό και στην ανάγκη για προώθηση της μεταρρύθμισής του σε σύντομο χρονικό διάστημα (...) Θα καλέσει τους κοινωνικούς εταίρους να συμβάλουν με συγκρατημένες διεκδικήσεις για μισθολογικές αυξήσεις από την πλευρά των εργαζομένων, αφετέρου με συγκρατημένες αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων από τους εργοδότες» (το ρεπορτάζ για την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Δεν σέβεται τον θεσμικό του ρόλο ως πρόεδρος της ΟΚΕ. Νομίζει ότι είναι νεαρός συνδικαλιστής σε πρωτοβάθμια όργανα. Θα έπρεπε να ντρέπεται το άτομο αυτό. Αλλά ποιος έχει την αίσθηση ντροπής;» (ο Β. Βενιζέλος για τον Χρ. Πολυζωγόπουλο / ΤΑ ΝΕΑ).

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: «Στο ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα λειτουργούν πολλαπλά συγκρουόμενα συμφέροντα, οι συγκρούσεις αυτές όμως συγκαλύπτονται. Μια μεταρρύθμιση σε κατεύθυνση κοινωνικής δικαιοσύνης που να διασφαλίζει τη σφοδρά απειλούμενη οικονομική του βιωσιμότητα προϋποθέτει την αποκάλυψη αυτών των συγκρούσεων και τη διευθέτησή τους μέσα από διαπραγματεύσεις. Απλές νύξεις, σαν τις αναφορές του Περιγράμματος στην "ελληνική "πατέντα" εργαζόμενοι με ίδιες εισφορές, ίδια έτη υπηρεσίας και ίδιους μισθούς να παίρνουν διαφορετικές συντάξεις", στην "πριμοδότηση" επαγγελματικών κατηγοριών με "ειδικές ρυθμίσεις εις βάρος των πιο αδύναμων" ή στη δέσμευση των αποθεματικών των Ταμείων σε κρατικά ομόλογα "χωρίς καμία σχεδόν απόδοση", δεν αρκούν» (η Ελίζα Παπαδάκη στα ΝΕΑ).

ΠΑΙΔΕΙΑ: «Ενα βήμα πίσω, δύο μπροστά είναι η στρατηγική που χάραξαν χθες συζητώντας κατά μόνας ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με τον υπουργό Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδη. Ναι μεν διορθώσεις και συμπληρώσεις στο νόμο πλαίσιο για να μην αιμορραγήσει ξανά η πληγή των πανεπιστημίων και να μείνει ανοιχτός ο δρόμος για τα "βαριά χειρουργεία" που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση όπως το ασφαλιστικό, αλλά επ' ουδενί υπαναχώρηση από τον κεντρικό σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης (...) Σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΤ η χθεσινή σύσκεψη κατέληξε στην εξής απόφαση: "Θα στρογγυλέψουμε τις γωνίες πάνω στις οποίες σκοντάφτουν πρυτάνεις και πανεπιστημιακοί (...) αλλά δε θα γίνουν παρεμβάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τα θεμέλια» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ: «Ο περιορισμός του κεντρικού κράτους σε ρόλο επιτελικό, ώστε να γίνει πράξη η αποκέντρωση, θα πρέπει να είναι το αντικείμενο της διοικητικής μεταρρύθμισης (...) Η συζήτηση θα πρέπει να είναι ουσιαστική και να κινηθεί σ' αυτή την κατεύθυνση ώστε "με αξιόπιστα κριτήρια, γεωγραφικά, οικονομικά, αναπτυξιακά, χωρίς καταναγκασμούς και μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες", θα καταστήσει την Αυτοδιοίκηση χώρο - εγγυητή της δημοκρατικής έκφρασης και της συμμετοχής των πολιτών, αλλά και συντονιστή της τοπικής ανάπτυξης και ευημερίας» (ο υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΝ Β. Αποστόλου / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).