Ολα εναντίον τους τα έχουν οι αυτοαπασχολούμενοι, κύρια οι μικρέμποροι, που σα να μην έφτανε που βλέπουν καθημερινά τα μαγαζιά τους να ρημάζουν, έχουν από πάνω και την κυβέρνηση που τους δείχνει τα δόντια των φόρων και των χαρατσιών. Ετσι, μαζί με την αναδουλειά, λόγω της κρίσης, μαζί με τον άνισο ανταγωνισμό των πολυκαταστημάτων, που με διάφορα κόλπα κλέβουν την πελατεία τους, έχουν να αντιμετωπίσουν και το μακρύ χέρι της εφορίας.
Αν θεωρήσουμε ότι ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, κάποιος μικρέμπορος καταφέρνει να κάνει τόσες εισπράξεις, ώστε αφού πληρώσει το εμπόρευμα και καλύψει τις λειτουργικές του ανάγκες (νοίκι, φως, νερό, τηλέφωνο, λογιστή κ.λπ.), του μένουν 50 ευρώ για λογαριασμό του (καθαρό κέρδος το λένε) τη μέρα. Στις 25 μέρες λειτουργίας το μήνα, το προσωπικό του κέρδος είναι 1.250 ευρώ. Αν καταφέρει να το εξασφαλίσει για ολόκληρο το χρόνο, τότε το ετήσιο εισόδημά του φτάνει τα 15.000 ευρώ.
Ας δούμε τώρα πώς μοιράζονται αυτά τα 15 χιλιάρικα. Εχουμε και λέμε:
Το άθροισμα είναι 9.781 ευρώ και δείχνει το πώς εξανεμίζεται το 65,2% του ...κέρδους του συγκεκριμένου αυτοαπασχολούμενου, χωρίς να προλάβει να βάλει στο σπίτι του έστω και ένα ευρώ.
Αν προσθέσουμε το χαράτσι για τα ακίνητα, τα πρόσθετα ποσά που πρέπει να πληρωθούν για το πετρέλαιο θέρμανσης, τα ακριβότερα τιμολόγια της ΔΕΗ και ...πάει λέγοντας, είναι απόλυτα βέβαιο ότι η οικογένειά του θα πρέπει να ζήσει κυριολεκτικά με ψίχουλα!
Βαθιά υποκρισία
Στην τακτική της βαθιάς υποκρισίας, των τάχα «ίσων αποστάσεων» που στην πραγματικότητα αφήνουν χώρο για την άσκηση του κυβερνητικού αυταρχισμού και βάζουν πλάτες στην επιχείρηση συκοφάντησης των εργατικών αγώνων, επιδόθηκε χτες η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), μια μέρα μετά την ανακοίνωση της απόφασης της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιστράτευση των απεργών στο μετρό, κορυφαία ένδειξη της αποφασιστικότητάς της να προχωρήσει με κάθε τρόπο στη διά πυρός και σιδήρου εφαρμογή της πολιτικής εξαθλίωσης του λαού για τη σωτηρία του κεφαλαίου, επιδόθηκε χτες η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Ετσι, ενώ όλες αυτές τις μέρες απέφευγε να πάρει θέση, επίσημα, χτες την ώρα που είχαν αρχίσει να διανέμονται τα φύλλα πορείας στους απεργούς, η ΕΣΕΕ εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία καλεί σε... συνεννόηση τους απεργούς και το υπουργείο. Ρίχνοντας νερό στο μύλο της επιχείρησης συκοφάντησης και υπονόμευσης του κοινού μετώπου των εργαζομένων, βρήκε και τα απαραίτητα θύματα της αντιπαράθεσης, που είναι «ο ταλαιπωρούμενος επιβάτης» και τα μαγαζιά που, ω του θαύματος, ξαφνικά σ' αυτές τις εκπτώσεις έδειξαν «ενθαρρυντικά σημάδια τις δύο πρώτες μέρες» που τους το... χάλασαν οι απεργοί. Κατά τα άλλα, ζητάει από «αμφότερες τις πλευρές»... αμοιβαίες υποχωρήσεις και από την κυβέρνηση κατόπιν εορτής να σταματήσει τακτικές «αιφνιδιασμού και άμεσης αντιπαράθεσης» (έτσι χαρακτηρίζει την ωμή κυβερνητική τρομοκρατία και αυταρχισμό που στόχο έχει να στείλει το μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ότι θα τσακίσει όποιον επιχειρήσει να σηκώσει κεφάλι). Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ γνωρίζουν καλά ότι για τα άδεια ταμεία τους δεν ευθύνονται οι απεργοί που διεκδικούν τα αυτονόητα, που αντιστέκονται στη λαίλαπα που σαρώνει εισοδήματα και δημοκρατικά δικαιώματα, στο όνομα της «τάξης» και της «ίσης μεταχείρισης» προς τη διάλυση των ζωών τους. Το μέτωπο είναι κοινό, απέναντι στον ένα και συγκεκριμένο εχθρό που είναι το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που υλοποιούν τις επιταγές του.
Ξανά υποσχέσεις στους ροδακινοπαραγωγούς
Τις δύσκολες «χρηματοοικονομικές συγκυρίες» υπέδειξε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Θ. Τσαυτάρης, ως αιτία του προβλήματος για την καθυστέρηση στις πληρωμές των ροδακινοπαραγωγών, ζητώντας παράλληλα την κατανόησή τους, καθώς μέσα στην επόμενη βδομάδα αναμένεται να παρθούν αποφάσεις για το πρόβλημα από τη νέα διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς - ΑΤΕ.
Να σημειώσουμε ότι οι παραγωγοί ροδάκινου της Ημαθίας έχουν κατέλθει σε κινητοποιήσεις - με τα τρακτέρ τους και άλλα αγροτικά μηχανήματα να έχουν παραταχθεί στον κόμβο της Κουλούρας στην Εγνατία οδό - καθώς οι εμποροβιομήχανοι πέραν του ότι αξιώνουν να παραλάβουν τη σοδειά σε τιμές πολύ κάτω του κόστους, δεν έχουν ακόμη καταβάλει τα οφειλόμενα για την παραγωγή του 2012. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο μία κονσερβοβιομηχανία από τις δεκαέξι συνολικά του κλάδου έχει ξοφλήσει την παραγωγή που παρέλαβε και συνολικά εκκρεμούν πληρωμές για πάνω από το 50% της συγκομιδής του περασμένου καλοκαιριού. Σε μια χρονιά μάλιστα που για το εν λόγω προϊόν έχει χαρακτηριστεί ως «υψηλής κερδοφορίας», λόγω ενίσχυσης της εξαγωγικής δραστηριότητας για τη συνολική παραγωγή κομπόστας ροδάκινου, που για το 2012 έφτασε τους 250.000 τόνους, με κύριο προορισμό την αγορά της Ρωσίας.
Το προκλητικό στοιχείο της όλης υπόθεσης σε σχέση με τη στάση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης βρίσκεται στο γεγονός ότι η μη καταβολή οφειλόμενων στους παραγωγούς από τους εμποροβιομήχανους είναι πάγια τακτική των δεύτερων που σε παλιότερα έτη η καθυστέρηση έφτανε και τις δύο ακόμη καλλιεργητικές περιόδους για κάποιες περιοχές της χώρας. Για το ίδιο ζήτημα έχουν κατά το παρελθόν πραγματοποιηθεί συσκέψεις επί συσκέψεων σε κυβερνητικό επίπεδο οι οποίες είχαν πάντα την ίδια κατάληξη: Υποσχέσεις προς τους παραγωγούς για επίλυση του προβλήματος και «εκκλήσεις» να δείξουν «αυτοσυγκράτηση».
Στην πράξη για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται περίτρανα το τι σημαίνει «ελεύθερη αγορά»: Διαχρονική και από όλες τις κυβερνήσεις ενίσχυση της «επιχειρηματικότητας», για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα και τα κέρδη των εμποροβιομήχανων μέσω της πιο σκληρής εκμετάλλευσης των φτωχών αγροτών και των εργαζόμενων.
Κάτω οι φόροι και τα μέτρα!
Στη σκληρή καθημερινότητα του κάθε λαϊκού ανθρώπου έχουν μπει οι ασήκωτοι φόροι και τα άλλα βαριά χαράτσια, τα οποία και αποτελούν αναπόσπαστο κρίκο του ενιαίου στρατηγικού σχεδίου των μονοπωλίων, για τη διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, την επάνοδό τους σε φάση εντατικής κερδοφορίας, με το λαό γονατισμένο, βίαια γυρισμένο πολλές δεκαετίες πίσω.
Ασήκωτοι είναι οι φόροι πάνω στους διαλυμένους μισθούς και τα μεροκάματα, στο εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών. Και από κοντά τα χαράτσια για τη λεγόμενη «αλληλεγγύη» (!), το τέλος επιτηδεύματος, το χαράτσι στη λαϊκή στέγη που στέλνουν με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης που έχουν κάνει την αγορά πετρελαίου θέρμανσης «όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», ο ΦΠΑ που επιβάλλεται σε ολόκληρη την γκάμα των εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης, στα είδη πρώτης ανάγκης. Προκειμένου να στηρίξουν τα μονοπώλια, τους μεγαλοδανειστές τους και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΕΕ και ΔΝΤ, στα οποία σήμερα, κατά κύριο λόγο, εμφανίζεται η «οφειλή» του κρατικού χρέους, μαζεύουν μέχρι και την τελευταία διαθέσιμη δεκάρα.
Πρόσφατη ήταν και η απόφαση της συγκυβέρνησης για τις νέες εξοντωτικές ανατιμήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα των λαϊκών νοικοκυριών, μέτρο που επίσης ήταν «προαπαιτούμενο» για την εκταμίευση της δόσης από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Μέσα από τα οξυμένα διαχειριστικά ζόρια τους, με απόλυτα δεδομένη την οικονομική ανημπόρια των λαϊκών στρωμάτων να τους πληρώσουν τους φόρους, το υπουργείο Οικονομικών αποστέλλει μαζικά τα «ειδοποιητήρια» εκτοξεύοντας και απειλές απέναντι στη «μαρίδα» ότι θα προχωρήσει σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, σε κατασχέσεις μισθών και συντάξεων. Η ομοβροντία από τους ασήκωτους φόρους και τα άγρια χαράτσια απέναντι στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα θα έχει και συνέχεια με την κατάθεση ενός ακόμη φορολογικού νομοσχεδίου, επίσης με τη νομοθετική ρύθμιση για το «ενιαίο τέλος ακινήτων», το νέο χαράτσι που σχεδιάζουν να αρπάζουν από το β' εξάμηνο του 2013. Και όλ' αυτά συνοδευόμενα από απειλές για κατασχέσεις από τις εφορίες.
Στην πρόσφατη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για το φορολογικό νομοσχέδιο (σήμερα νόμος) το ΚΚΕ κατέθεσε σημαντική τροπολογία για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, καλώντας το λαό να την αξιοποιήσει στην πάλη του ενάντια στην πολιτική που τον καταδικάζει στη φτώχεια για να σωθούν τα μονοπώλια. Το ΚΚΕ απαιτεί την αναδρομική κατάργηση της «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης», του «τέλους επιτηδεύματος», του «έκτακτου ειδικού τέλους για τις ηλεκτροδοτούμενες επιφάνειες», την κατάργηση του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Το «κάτω οι φόροι και τα μέτρα που πνίγουν τη λαϊκή οικογένεια», καμιά κατάσχεση στα λαϊκά νοικοκυριά, είναι η δική μας αντίστοιχη απάντηση στη βαρβαρότητα του κεφαλαίου, στην πολιτική της συγκυβέρνησης. Κάθε αυταπάτη και προσμονή για κάτι καλύτερο από την πολιτική και τους διαχειριστές του εκμεταλλευτικού συστήματος, θα σημάνει νέα υποχώρηση του λαϊκού παράγοντα, παράδοση πολύτιμων θέσεων στους κεφαλαιοκράτες. Στην ανάπτυξη του ταξικού πόλου συσπείρωσης, του λαϊκού μετώπου θα κριθεί και το ζωτικό ζήτημα της καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος, η παρεμπόδιση και ανατροπή των μέτρων που καταστρέφουν το λαό. Μετερίζια της λαϊκής αντεπίθεσης να γίνουν το κάθε εργοστάσιο, οι χώροι δουλειάς, τα ταξικά συνδικάτα, οι λαϊκές γειτονιές, ο χώρος της Παιδείας, η νεολαία, παντού όπου χτυπά η καρδιά του εργάτη, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς.
Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ
Φτώχεια και μόνο φτώχεια
Γρηγοριάδης Κώστας
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, κατά το τρίτο τρίμηνο του 2012, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά, μειώθηκε κατά 10,6% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, από 37,2 δισ. ευρώ σε 33,2 δισ. ευρώ. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη μείωση κατά 11,3% των αποδοχών των εργαζομένων, στη μείωση κατά 10,2% των κοινωνικών παροχών που εισπράττουν τα νοικοκυριά και στην αύξηση κατά 17,7% των φόρων στο εισόδημα και την περιουσία που πληρώνουν τα νοικοκυριά. Τα παραπάνω στοιχεία είναι αποκαλυπτικά, ακόμα και αν προέρχονται από τη στατιστική των αστών, που τσουβαλιάζει ανόμοια εισοδήματα κάτω από τον όρο «λαϊκά νοικοκυριά», παρουσιάζοντας υποτιμημένη την οδυνηρή για το λαό πραγματικότητα. Μέσα σ' ένα χρόνο το λαϊκό εισόδημα μειώθηκε περισσότερο από 10%, με αντίστοιχη αύξηση των φόρων και μείωση των κοινωνικών παροχών. Ως αποτέλεσμα, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πάμφτωχοι κατρακυλούν στην απόλυτη εξαθλίωση. Η τάση αυτή δεν είναι αναστρέψιμη, ακόμα κι αν στην Ελλάδα έρθει η ανάπτυξη ή επιλεγεί άλλο μείγμα για τη διαχείριση της κρίσης. Τα ίδια στοιχεία θα είναι ακόμα χειρότερα για το λαό τον επόμενο χρόνο - και κάθε επόμενο - αν με την οργανωμένη πάλη και τη συμμαχία του δε βάλει φρένο. Αν δε συνειδητοποιήσει ότι καμιά διαχείριση που έχει στόχο την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, δεν πρόκειται να σταματήσει την κατρακύλα στα εισοδήματα, πολύ περισσότερο να τα αποκαταστήσει σε επίπεδα των προηγούμενων χρόνων. Το σάπιο σύστημα γεννάει μόνο φτώχεια. Και ξερίζωμα της φτώχειας σημαίνει ανατροπή της μπαγιάτικης αστικής εξουσίας, ξεπάτωμα των αστών από τα μέσα παραγωγής.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ανυποχώρητος αγώνας για τα δικαιώματα του λαού
Γρηγοριάδης Κώστας
«Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν ανήκουν στις συντεχνίες, ανήκουν στο λαό, που έχει το δικαίωμα να τα χρησιμοποιεί και όχι να τον ταλαιπωρούν από το πρωί μέχρι το βράδυ», αποφάνθηκε με το γνωστό οργισμένο ύφος του ο πρωθυπουργός, επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά ότι διαθέτει ανεξάντλητα αποθέματα υποκρισίας και θράσους. Ο πρωθυπουργός κόπτεται δήθεν για το δικαίωμα του λαού να χρησιμοποιεί τα ΜΜΜ αλλά στην πράξη η κυβέρνηση υπονομεύει και στερεί το δικαίωμα αυτό από το λαό. Αν πραγματικά νοιαζόταν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση για το δικαίωμα του λαού στη μεταφορά από τα ΜΜΜ θα φρόντιζε να είχε φτηνό εισιτήριο στο μετρό και δε θα το αύξανε κατά 50%, στο 1,40 ευρώ, καθιστώντας ουσιαστικά απαγορευτική τη χρήση του για εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Αν νοιαζόταν για το δικαίωμα του λαού στη μεταφορά θα φρόντιζε να ήταν δωρεάν για το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και τις οικογένειές τους, για τους χαμηλοσυνταξιούχους, για τους φοιτητές και τους μαθητές. Οι δικαιολογίες περί «ελλειμμάτων» είναι παντελώς ανυπόστατες και προσχηματικές, γιατί εκτός των άλλων και οι τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις παράγουν ελλείμματα (χρέη) αλλά η κυβέρνηση φροντίζει να τα καλύπτει, μετακυλίοντας τα βάρη στο λαό. Αν νοιαζόταν για το δικαίωμα στη μετακίνηση του λαού ο πρωθυπουργός, δε θα προετοίμαζε την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών και των τρένων. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το είχε προαναγγείλει πριν από έναν περίπου χρόνο - στο αποκαλούμενο «Ζάππειο 3», όταν έλεγε ότι «τρένα και αστικές συγκοινωνίες παράγουν έλλειμμα πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο το χρόνο! Αλλά με τέτοια ελλείμματα δε γίνεται δουλειά. Κόμπος που δε λύνεται κόβεται»... Αυτό είναι λοιπόν που πραγματικά επιδιώκει η κυβέρνηση, να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις για την απρόσκοπτη κερδοφορία των «επενδυτών». Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν πρέπει να κάνουν βήμα πίσω, αλλά να πάρει την απόφαση για σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, γιατί μόνο τότε μπορεί να κατακτήσει τα δικαιώματα που του ανήκουν.
Θυσίες και «εξαιρέσεις»
«Κανένας δεν εξαιρείται από τις θυσίες. Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», είναι το σλόγκαν που αναμασάνε σε όλους τους τόνους οι κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους στον προπαγανδιστικό πόλεμο που διεξάγουν για να τσακίσουν τον αγώνα των απεργών στο Μετρό και τα άλλα ΜΜΜ και όχι μόνο. Ψεύδονται βέβαια συνειδητά και διπλά. Οι εργαζόμενοι στο Μετρό όχι μόνο δεν έχουν εξαιρεθεί αλλά έχουν υποστεί άγριες και ατέλειωτες «θυσίες» όπως το σύνολο των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Την ίδια στιγμή όμως, εξαιρέσεις από τις «θυσίες» πράγματι υπάρχουν, αλλά είναι καθόλα νόμιμες. Είναι οι εξαιρέσεις των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, στις κατασκευές, στο εμπόριο κλπ. Αυτές είναι οι πραγματικές «συντεχνίες» που όχι μόνο «εξαιρούνται» από τις θυσίες, αλλά για χάρη τους, για χάρη της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους, υποβάλλονται σε θυσίες δίχως τέλος οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες. Τη στιγμή που η φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων γίνεται ολοένα και πιο άγρια, οι κεφαλαιοκράτες εξαιρούνται και μάλιστα απολαμβάνουν νέες φοροαπαλλαγές και μειώσεις φορολογικών συντελεστών για τα μερίσματα και τα κέρδη τους. Ολα αυτά τα κάνουν με τη βούλα των νόμων, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι είναι πραγματικά υπεράνω των νόμων, ή αλλιώς ότι οι νόμοι έχουν φτιαχτεί για να υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Εξαιρέσεις λοιπόν από τις θυσίες υπάρχουν αλλά δεν αφορούν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό που έχει σημασία είναι να συνειδητοποιήσει ο λαός ότι οι μόνες θυσίες που πιάνουν τόπο είναι οι θυσίες στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους σε ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Σε αυτές τις θυσίες αξίζει πράγματι ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο φτωχός αγρότης και αυτοαπασχολούμενος να επιδιώκει συνειδητά να συμμετάσχει.
Σταθερά στη διαχείριση του καπιταλισμού
Αστεϊσμοί... «Ο κ. Λίπτον με καλωσόρισε λέγοντάς μου "καλωσόρισες στην κοιλιά του κήτους". Του απάντησα ότι είναι πολύ άνετα στην κοιλιά του κήτους. Το δύσκολο είναι να βρίσκεται κανείς στο στόμα του κήτους», δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας μετά τη συνάντησή του με τον αναπληρωτή διευθυντή του ΔΝΤ.
Αλίμονο! Φυσικά και είναι πολύ ευχάριστα στην κοιλιά του κήτους. Και για την κυβερνώσα αριστερά, παντού και πάντα όπου υπήρξε ως τέτοια, που έσπευσε να ικανοποιήσει τις ορέξεις του «κήτους», αλλά και για το «κήτος», για το οποίο η κυβερνώσα αριστερά υπήρξε παντού και πάντα εξαιρετικά «εύγευστη» και «ευκολοχώνευτη»...
Και να μην υπήρχε όμως προηγούμενο, η επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ κατέστησε σαφές, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι αυτό θα συμβεί όταν και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να αναλάβει το τιμόνι της διαχείρισης.
Μπορεί να χάρηκε ο Αλ. Τσίπρας για τη «σταθερή τους εκτίμηση ότι δεν μπορεί να είναι βιώσιμο το ελληνικό πρόγραμμα και ότι πρέπει να υπάρξει "κούρεμα"», μπορεί να ξεπέταξε τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται και στο θέμα του χρέους με τη φράση: «Από εκεί και πέρα είναι προφανές ότι υπεισέρχονται πολιτικές σκοπιμότητες. Εμείς, σήμερα, μιλήσαμε με τεχνοκράτες. Είναι προφανές ότι για τις πολιτικές σκοπιμότητες άλλοι έχουν ευθύνη»...
Είτε έτσι όμως, με «κούρεμα» του χρέους, είτε αλλιώς, αν οι «πολιτικές σκοπιμότητες» το εμποδίσουν, θα χαίρονται οι κηφήνες κεφαλαιοκράτες που θρέφονται απ' το μόχθο του λαού και ο λαός θα εισπράττει τη λυπητερή.
Αγώνας για δωρεάν Υγεία
Οι κυβερνητικές και υπηρεσιακές συσκέψεις της περασμένης Τρίτης για τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) κατέδειξαν την εφιαλτική πραγματικότητα: Οτι ο ΕΟΠΥΥ θα συνεχίσει να είναι ένα «άδειο Ταμείο» καθώς η χρηματοδότησή του θα εξαρτηθεί και πάλι απ' τις εισφορές των κλάδων Υγείας και η κρατική επιχορήγηση θα περιοριστεί μόλις στο 11% του προϋπολογισμού. Κατέδειξαν ακόμα ότι θα συνεχιστεί η πολιτική με την οποία η συγκυβέρνηση παραδίδει την υγεία του λαού στο βωμό των επιχειρήσεων της Υγείας.
Ηδη η μέχρι τώρα πολιτική οδήγησε έξι στους δέκα κατοίκους της χώρας να μην μπορούν να έχουν πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, είτε λόγω των εμποδίων που προστέθηκαν είτε γιατί εξανεμίστηκε και εκείνο το κομπόδεμα που είχε το νοικοκυριό στην άκρη για την ώρα της ανάγκης. Μόνο στα ακρωτηριασμένα πολυιατρεία του πρώην ΙΚΑ οι επισκέψεις μειώθηκαν σε 8 εκατ. από 32 εκατ. το χρόνο. Κι ήρθαν κι από πάνω νέες άγριες συμμετοχές σε εξετάσεις και φάρμακα. Μάλιστα, οι άρρωστοι βρέθηκαν για ολόκληρες περιόδους στην ανάγκη να πληρώνουν εξ ολοκλήρου τις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όταν οι ηγεσίες των φαρμακοποιών των γιατρών και άλλων παρόχων Υγείας, διεκδικώντας τις οφειλές τους απ' τον ΕΟΠΥΥ, απαιτούσαν πληρωμές με ολόκληρο το ποσό και όχι μόνο με τη συμμετοχή των ασφαλισμένων. Επιχειρηματικοί κύκλοι και φαρμακοβιομηχανία ήταν στο απυρόβλητο. Το ίδιο σκηνικό προαλείφεται και την επόμενη περίοδο. Ενώ, δηλαδή, αντικειμενικά οι λαϊκές ανάγκες για δημόσιες, δωρεάν υγειονομικές υπηρεσίες αυξάνουν και λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, η συγκυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) προωθούν περικοπές και κλείσιμο μονάδων υγείας, που θα επιδεινώσουν την ήδη άθλια κατάσταση. Προαλείφονται, δηλαδή, νέες επιβαρύνσεις - όπως «κοινωνικοί φόροι για την Υγεία» ή και αυξήσεις εισφορών και συμμετοχών για τους ασφαλισμένους.
Μέσα από τους νέους οργανισμούς στα νοσοκομεία ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις υγειονομικών, αφού με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις κλινικών θα «περισσέψει» προσωπικό και θα καταργηθούν οι αντίστοιχες οργανικές θέσεις. Παράλληλα, θα υπάρχουν απολύσεις και μέσα από τη διαδικασία των πειθαρχικών. Οσα νοσοκομεία προκύψουν από τις συγχωνεύσεις θα λειτουργούν «ως αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες», ενώ όσα νοσοκομεία δεν κρίνονται «βιώσιμα» θα κλείνουν. Γι' αυτό θεωρούν «σπατάλη» κλινικές, τμήματα, νοσοκομεία. Γι' αυτό θέλουν να ξεμπερδέψουν με τη μόνιμη και σταθερή εργασία και στις δημόσιες μονάδες Υγείας, καταργώντας το 8ωρο και προωθώντας την αξιολόγηση με βάση την αποδοτικότητα. Κριτήριο όλων αυτών των επιλογών είναι το κόστος και όχι οι ανάγκες του ασθενούς και τα επιστημονικά κριτήρια.
Μπροστά στη γενικευμένη επίθεση της συγκυβέρνησης και της ΕΕ επιβάλλεται και η γενικευμένη συμπαράταξη και αντίσταση των εργαζομένων στην Υγεία με όλα τα λαϊκά στρώματα. Να οργανωθεί τώρα ο αγώνας για να μη γίνει καμία συγχώνευση ή κατάργηση κλινικής, τμήματος, δημόσιας μονάδας Υγείας και Πρόνοιας. Να γίνουν μαζικές προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού, να μονιμοποιηθούν οι επικουρικοί γιατροί και εργαζόμενοι όπως και οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και τις ΜΚΟ στις δημόσιες μονάδες Υγείας. Να οργανωθεί η πάλη για τη διεκδίκηση της άμεσης και πλήρους χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό των δημοσίων μονάδων Υγείας, του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων. Να οργανωθεί ο αγώνας που θα στοχεύει σε αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, χωρίς πληρωμές, με δωρεάν υπηρεσίες και κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
2η Εκδοση 
Feeds
