Οι εργαζόμενοι, αν πιστέψουν τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ή και τα κυβερνητικά φερέφωνα του φιλοκυβερνητικού τύπου, θα πρέπει να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας για τις «ικανοποιητικές» αυξήσεις του 3,5%(!). Η ικανοποίηση που αισθάνονται οι εργοδότες και το κεφάλαιο για το γεγονός ότι μπορούν και αγοράζουν όλο και φθηνότερα την εργατική δύναμη, θα πρέπει, σύμφωνα με τους θιασώτες της «εργασιακής ειρήνης», να είναι και των εργαζομένων. Ισως γιατί το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών παραμένει καθηλωμένο, με τα δικά τους στοιχεία, στα επίπεδα του 1980(!). Ισως, γιατί το κατώτατο μεροκάματο, με τη σύμβαση της ντροπής που υπέγραψαν, ελάχιστα ξεπερνά... το ένα πεντοχίλιαρο! Σε κάθε περίπτωση πάντως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μπορεί να καμαρώνει δίπλα στην ηγεσία του ΣΕΒ ότι με τη στάση της αυγαταίνει τα υπερκέρδη των επιχειρηματιών, με μικρό κόστος και ελάχιστα ανταλλάγματα...

Ομως, το κεφάλαιο δεν αγοράζει, χάρη και στην υποστήριξη της ΓΣΕΕ, φθηνά την εργατική δύναμη. Μπορεί να την αγοράζει όσο θέλει και όποτε θέλει, ανεβάζοντας έτσι την υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης σε πρωτοφανή επίπεδα. Γιατί την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Σημίτη, όπως φαίνεται ολοκάθαρα και στο ψευδεπίγραφο εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση, που παρουσίασε την ίδια μέρα, τους προσφέρει ευέλικτες μορφές απασχόλησης, γενίκευση της μερικής απασχόλησης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του 8ωρου, κ.ο.κ. Και βέβαια, έχει στη διάθεσή τους ένα τεράστιο εφεδρικό στρατό εργασίας, που το 1999 ανερχόταν σε τουλάχιστον 522.000 ανθρώπους, οι οποίοι μάταια αναζητούν μια θέση εργασίας. Δε χρειάζονται περισσότερα για να καταδειχτεί ότι αν οι εργαζόμενοι δεν οργανώσουν την αντίστασή τους μέσα από μέτωπα σκληρών ταξικών αγώνων και κόντρα στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τότε το μέλλον θα είναι ακόμα πιο εφιαλτικό. Γιατί υπάρχει κίνδυνος ο ραγιαδισμός των υποτελών τους συνδικαλιστών να θεωρηθεί ως μοιρολατρία και παραίτηση για το σύνολο των εργαζομένων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μας πληροφορεί, λοιπόν, ο φίλος μας ότι στην Κοπεγχάγη έκλεισαν όλα σχεδόν τα δημόσια νοσοκομεία κι έχουν μείνει μόνον οι φύλακες για να φυλάνε τα κτίρια. Μόνον ένα νοσοκομείο, το «Rings Hospital», είναι εν λειτουργία και αυτό κυρίως χρησιμοποιείται για τα κυβερνητικά στελέχη, τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, ενώ ακόμα και όταν υπάρχει άμεσα ανάγκη να χειρουργηθεί κάποιος, βρίσκεται στο περίμενε, αφού τον γράφουν στη λίστα αναμονής και μόνο αν είναι υπερεπείγον περιστατικό τον στέλνουν στο ιδιωτικό νοσοκομείο «Hamlet». Εκλεισαν και τα δημόσια γηροκομεία, μόνον ιδιωτικά υπάρχουν, τα οποία πρέπει να χαρακτηριστούν ως δημόσια «εκτελεστήρια», αφού δεν είναι δυνατόν να ζήσεις για πάνω από ένα μήνα. Και, δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά που συμβαίνουν στη Δανία...

Συνεχίζει στο γράμμα του γεμάτο από απελπισία, ο φίλος μας από τη Δανία: Τις συντάξεις των 6.000 κορονών το μήνα τις ελαττώνουν όταν φτάσεις 67 χρονών στις 4.000 κορόνες το μήνα. Οταν έχεις δικό σου σπίτι, παρά το ότι μπορεί να το έχεις εξοφλημένο και αγορασμένο κανονικά, σου το φορολογούν με 2.500-3.000 κορόνες το μήνα για να αναγκαστείς να το πουλήσεις. Με τους συνταξιούχους χρυσαφίζουν οι μεσίτες. Τώρα η κυβέρνηση της Δανίας λέει να πηγαίνουν να ασφαλίζονται όσοι δουλεύουν σε ιδιωτικές ασφάλειες αλά αμερικανικά.

Ταυτόχρονα ο φίλος μας μας γράφει ότι οι περισσότεροι νέοι και νέες είναι άνεργοι. Καθημερινά φτάνουν στη χώρα ξένοι μετανάστες άνεργοι από την Αφρική, την Ασία και άλλες χώρες της Ευρώπης, όμως δεν υπάρχει δουλιά για κανέναν. Αυτός λοιπόν είναι ο καπιταλιστικός ευρωπαϊκός παράδεισος και της Δανίας. Οχι, βέβαια, ότι αλλού είναι καλύτερα!

Αλλωστε, για σύγκλιση δε μιλάμε; Γι' αυτό βιάζονται και οι δικοί μας κυβερνώντες να συγκλίνουν και να μην αφήσουν τίποτε όρθιο από ό,τι τέλος πάντων έχει απομείνει ακόμα...

Μάλλον ο Καραμανλής πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί, αφού ο... αντ' αυτού Αρης Σπηλιωτόπουλος αποφάσισε να γίνει... ίνδαλμα της Νεολαίας και μάλιστα της ΔΑΠ, κάνοντας χτες ηγετική ομιλία σε συγκέντρωσή της.

Παρεμπιπτόντως, πάντως, αυτά τα τραγούδια της «γαλάζιας γενιάς» και γενικώς το όλο στήσιμο της εκδήλωσης ήταν εμφανώς προσποιητό και μάλλον «κιτς», αφού πώς να το κάνουμε το «θα έρθει η ώρα μας να βολευτούμε στο δημόσιο» δεν κάνει για... όραμα νεολαίας.

Οσο για την ουσία της ομιλίας του Αρη Σπηλιωτόπουλου, του θυμίζουμε ότι είναι κάπως δύσκολο να μας πείσει ότι η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα «υπό διωγμόν» από τα «μεγάλα συμφέροντα»! Πώς να το κάνουμε; Ο ρόλος του «επαναστάτη» δεν ταιριάζει σε αυτή την παράταξη.

ΕΝΤΑΞΕΙ αν εξαιρέσουμε το τι θα δηλώνουμε, το τι θα διαβάζουμε, το πώς θα ζούμε και το πώς θα σκεφτόμαστε, κατά τα άλλα η Εκκλησία δε θέλει να παρέμβει στη ζωή του Ελληνα πολίτη!

Κι αν απορείτε πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι «περίεργοι» φανατικοί που συνωστίζονται στα δικαστήρια όπου δικάζεται το θέμα της κυκλοφορίας του βιβλίου «Μ^ν», ανατρέξτε στον άνθρωπο που εδώ και χρόνια στηρίζει τις παραθρησκευτικές οργανώσεις και τώρα είναι Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Αλλωστε καμιά επίσημη τοποθέτηση της Εκκλησίας δεν έχει καταδικάσει αυτού του είδους τις «εκδηλώσεις», έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ηευθύνη, βαραίνει τους διαδηλωτές, οι οποίοι επιτέθηκαν στους αστυνομικούς και τους τραυμάτισαν...», ισχυρίστηκε χωρίς καμιά αιδώ ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδης, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκου, σχετική με τον ξυλοδαρμό των δυο φιλειρηνιστών στην Κατερίνη. Ο ηθικός αυτουργός, στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να αποτινάξει τις ευθύνες της, αρνείται να καταδικάσει τις ενέργειες της αστυνομίας και κυρίως επιχειρεί με κάθε τρόπο, να διαστρεβλώσει τα πραγματικά γεγονότα. Δυο άνθρωποι κρατήθηκαν παράνομα για πέντε ώρες, ξυλοκοπήθηκαν και καταπατήθηκαν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, αλλά για τον κ. υπουργό, ήταν αυτοί οι υπαίτιοι... Με την ίδια «εκσυγχρονιστική» λογική, οι διαδηλωτές που δέχτηκαν τόνους χημικών και ποδοπατήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις, στη συγκέντρωση εναντίον της επίσκεψης Κλίντον στη χώρα μας, ήταν οι... τρομοκράτες που έκαψαν την Αθήνα. Στόχος των αξιωματούχων της κυβέρνησης, είναι να καταστήσουν παράνομες, πάση θυσία τις λαϊκές κινητοποιήσεις...

Μια επιφανειακά γελοία «συζήτηση» διεξάγεται τις τελευταίες μέρες από κανάλια, με πρωταγωνιστές κυβερνητικά στελέχη και υπουργούς από τη μια μεριά και παράγοντες της Εκκλησίας με τον κ. Χριστόδουλο επικεφαλής από την άλλη, με αφορμή την αναγραφή ή όχι στις αστυνομικές ταυτότητες του θρησκεύματος των πολιτών.

Επί της ουσίας όμως βρίσκεται κάτω από αυτή τη συζήτηση ο ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ των αρχόντων, είτε αυτοί άρχουν από κυβερνητικές και κρατικές θέσεις, είτε από εκκλησιαστικές θέσεις. Και ο σκοταδισμός βρίσκεται και στις δύο - υποτίθεται - αντίθετες απόψεις.

Ο ένας είναι ο σκοταδισμός της παπαδοκρατίας που βγαίνει κατευθείαν από το Μεσαίωνα και ζητά εν ονόματι του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού την αναγραφή του θρησκεύματος, λες και ο χριστιανός ορθόδοξος της Εκκλησίας της χρειάζεται την κρατική «στάμπα» για να δηλώσει τη συγκεκριμένη πίστη του. Βέβαια μη σας διαφεύγει το γεγονός ότι είναι περίπου τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε το μετεμφυλιοπολεμικό κράτος για να αναγράψει υποχρεωτικά το θρήσκευμα στις ταυτότητες που εκδόθηκαν τότε, τη στιγμή που μέχρι πριν τον πόλεμο, δεν υπήρχε στις μέχρι εκείνη την εποχή ταυτότητες, η αναγραφή του θρησκεύματος. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι ήταν πιο χριστιανοί οι μετεμφυλιοπολεμικοί χριστιανοί με ταυτότητα από τους προπολεμικούς χριστιανούς χωρίς ταυτότητα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και φυσικά, σε αυτές τις νέες «ταυτότητες» του σύγχρονου σκοταδισμού, επειδή θα υπάρχει μεγαλύτερη ηλεκτρονική χωρητικότητα, θα μπορούν να χωράνε και περισσότερα «προσωπικά δεδομένα», όχι μόνο το θρήσκευμα ή το επάγγελμα, αλλά και η πολιτική δραστηριότητα ενδεχομένως, οι προσωπικές προτιμήσεις και άλλα απαραίτητα για τον σύγχρονο χαφιέ του πολίτη.

Ας μη μας μπερδεύουν λοιπόν με φληναφήματα περί «σύγχρονων δικαιωμάτων και ελευθερίας του πολίτη», ούτε με τις «παλιές δοξασίες περί ελληνοορθόδοξου πολιτισμού». Η από θέση αρχών γνήσια δημοκρατική άποψη αντιπαλεύει σθεναρά και τις δύο και βάζει το θέμα στις πραγματικές και ουσιαστικές του διαστάσεις.

«Θα είστε ευχαριστημένος, κύριε Πρωτόπαππα, αν αντί για 75.000 νέες θέσεις εργασίας, μπορέσετε να φτιάξετε 50.000;», ρωτήθηκε στην ίδια συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας. Και αυτός: «Οχι. Θα είμαι ευχαριστημένος με 75.000 και μία θέσεις εργασίας»...

Μη μαστιγώνεστε τόσο, κύριε Πρωτόπαππα!

Σε ΕΥΡΩ - λέει - θα υπογραφεί, μετά από δυο χρόνια, η επόμενη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας;

Δηλαδή, κύριε πρόεδρε της ΓΣΕΕ με την «καλύτερη ΕΓΣΣΕ» που υπογράψατε προχτές, μπορούμε να πούμε ότι οι εργαζόμενοι πήραν αύξηση για το 2000 κάτι παραπάνω από μισό ΕΥΡΩ..!

Χαρακτηριστικά φαρσοκωμωδίας παίρνει ολοένα και περισσότερο η εσωκομματική κρίση στη ΝΔ. Η εκλογική αποτυχία της έφερε στην επιφάνεια τη χρόνια κρίση που τη μαστίζει - το ίδιο θα συνέβαινε και στο ΠΑΣΟΚ αν έχανε τις εκλογές -, αλλά ο τρόπος που επιχειρεί να την υπερβεί θυμίζει σκιαμαχίες. Αλλά είναι καταδικασμένη να ψάχνει και να μη βρίσκει τις αιτίες της κρίσης, από τη στιγμή που δεν μπορεί να ακυρώσει τον εαυτό της, την πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία της. Ομως, αγγίζει τα όρια της γελοιότητας να επιχειρεί να φορτώσει στα «διαπλεκόμενα» την εσωκομματική της κρίση, από τη στιγμή που η πολιτική της πρόταση ακριβώς αυτά τα συμφέροντα στηρίζει και φιλοδοξεί να εκφράσει αυθεντικά. Αν θέλει η ηγεσία της ΝΔ να εκφράσει τα παράπονά της γιατί δεν την υποστήριξαν όσο περίμενε στις εκλογές, ας το κάνει απευθείας ή μέσω ταχυδρομείου αλλά ας μην επιχειρεί να παραμυθιάσει πρώτα και κύρια τους ψηφοφόρους της, ότι τα «διαπλεκόμενα» φταίνε για την κρίση της. Τα 'θελαν και τα παθαίνουν. Εξάλλου, είναι και θέμα «αισθητικής» να καταφέρεται κατά των ιερών και οσίων...

Δύο χιλιάδες

το «κασέ»

μου «ανέβασε»

η ΓΣΕΕ

δυο χιλιάδες

πάνω κάτω

στα «πλακάκια»

με το Στράτο!

*

Δυο χιλιάδες

ακριβώς

ο μισθός

ο κολοβός,

δυο χιλιάδες

ανεβαίνει

κι είπαν «ναι»

οι πουλημένοι!

*

Δυο χιλιάδες

πιο πολλά

δυο και κάτι

λέει, ψιλά,

κι η ΓΣΕΕ

έβαλε «βούλα»

στη μεγάλη

ετούτη ζούλα!