Οι εργαζόμενοι, αν πιστέψουν τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ή και τα κυβερνητικά φερέφωνα του φιλοκυβερνητικού τύπου, θα πρέπει να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας για τις «ικανοποιητικές» αυξήσεις του 3,5%(!). Η ικανοποίηση που αισθάνονται οι εργοδότες και το κεφάλαιο για το γεγονός ότι μπορούν και αγοράζουν όλο και φθηνότερα την εργατική δύναμη, θα πρέπει, σύμφωνα με τους θιασώτες της «εργασιακής ειρήνης», να είναι και των εργαζομένων. Ισως γιατί το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών παραμένει καθηλωμένο, με τα δικά τους στοιχεία, στα επίπεδα του 1980(!). Ισως, γιατί το κατώτατο μεροκάματο, με τη σύμβαση της ντροπής που υπέγραψαν, ελάχιστα ξεπερνά... το ένα πεντοχίλιαρο! Σε κάθε περίπτωση πάντως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μπορεί να καμαρώνει δίπλα στην ηγεσία του ΣΕΒ ότι με τη στάση της αυγαταίνει τα υπερκέρδη των επιχειρηματιών, με μικρό κόστος και ελάχιστα ανταλλάγματα...