Εκπρόσωποι της Αστυνομίας, με βάση τους εμπρηστικούς μηχανισμούς που βρέθηκαν, κάνουν λόγο για οργανωμένο δίκτυο εμπρηστών και μάλιστα τώρα εξετάζουν αν αυτοί δρούσαν από κοινού...
Να λοιπόν που επιβεβαιώνεται απόλυτα ότι η πολιτική της εμπορευματοποίησης των δασών που ακολούθησαν - και ακολουθούν - τα τελευταία τριάντα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών.
Και βέβαια, μετά και τις εξελίξεις αυτές, ιδιαίτερη επικαιρότητα αποκτούν και οι προτάσεις του ΚΚΕ, όπως: Η κήρυξη όλων των καμένων εκτάσεων ως αναδασωτέων, χωρίς εξαιρέσεις. Η κατάργηση όλων των αντιδασικών νόμων. Η δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα δασοπροστασίας με κάλυψη των αναγκών της Πυροσβεστικής και αναβάθμιση του ρόλου της Δασικής Υπηρεσίας. Η δήμευση των δασικών εκτάσεων που κατέχουν ιδιώτες, οικοδομικοί συνεταιρισμοί και η Εκκλησία. Η σύνταξη του Δασολογίου και των Δασικών Χαρτών κ.ά.
Είναι πλέον βέβαιο ότι όσο αυτές οι προτάσεις δεν υλοποιούνται τόσο οι εμπρηστές θα αποθρασύνονται...
Οξύ πρόβλημα δημόσιας υγείας, από το οποίο πεθαίνουν ετησίως δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, αποτελεί πλέον η φυματίωση και στην Ευρώπη. Το «χτικιό» των φτωχών επανεμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στην Ελλάδα, εξαιτίας της φτώχειας, της εγκατάλειψης του αντιφυματικού αγώνα, της κατάρρευσης των υγειονομικών συστημάτων, της μεγάλης μετανάστευσης.
Προχτές, πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο Διυπουργικό Φόρουμ της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη φυματίωση, όπου οι υπουργοί της ΕΕ «ολοφύρονταν» γιατί το 2005 αναφέρθηκαν στην ΕΕ περίπου μισό εκατομμύριο νέα κρούσματα φυματίωσης και 66.000 θάνατοι από τη νόσο. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας είχε προειδοποιήσει από το 1996 ότι θα υπάρξει έξαρση των λοιμωδών νόσων και συγκεκριμένα της φυματίωσης εξαιτίας της καταστροφής των κρατικών συστημάτων Υγείας στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου πριν από τις ανατροπές η φυματίωση είχε σχεδόν εξαφανιστεί.
«Δεν υπάρχει στη χώρα μας ευτυχώς πρόβλημα», είπε χτες ο υφυπουργός Υγείας Γ. Παπαγεωργίου μιλώντας σε δημοσιογράφους. Ομως, το πρόβλημα παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια αυξημένο και στην Ελλάδα, κυρίως εξαιτίας της αθρόας εισόδου μεταναστών και προσφύγων που τους καταδικάζουν να ζουν σε άθλιες συνθήκες και της ανεπάρκειας των δομών ανίχνευσης των νέων περιπτώσεων της νόσου, ιδίως σε ευαίσθητους πληθυσμούς. Την πενταετία 2000-2004, δηλώθηκαν 3.297 κρούσματα φυματίωσης και το 2005 477 κρούσματα σε Ελληνες και 232 κρούσματα (το 33%) σε αλλοδαπούς. Η κατάσταση αυτή σίγουρα δεν επιτρέπει εφησυχασμό.
Οτι «έχει έλθει το τέλος της εποχής των δεινοσαυρικών "πολυ-κομμάτων" που έχουν εκμετρήσει το ζην και θα δώσουν τη θέση τους, σταδιακά ή απότομα, σε μικρότερους ομοιογενέστερους πολιτικούς σχηματισμούς, με σαφέστερες κοινωνικές και ταξικές αναφορές, ανοίγοντας το δρόμο για κυβερνήσεις συνεργασίας». Οτι τα στελέχη του κόμματος Καρατζαφέρη «είναι ετοιμοπόλεμα σε θέση μάχης για να αντιμετωπίσουν με σταθερότητα στις θέσεις τους και με επιτυχία κάθε πρόκληση και κάθε νέο ή και βαρύτερο ρόλο που είναι δυνατόν να τους ανατεθούν από το λαό και τους Πολιτειακούς θεσμούς».
Γνήσιο αστικό κόμμα ο ΛΑ.Ο.Σ., δηλώνει πρόθυμος να συνδράμει το σύστημα διακυβέρνησης της τάξης που υπηρετεί. Ετσι όπως συμμετέχει στον στημένο «διάλογο» για το Ασφαλιστικό, έτσι όπως στηρίζει κι άλλες κορυφαίες κυβερνητικές επιλογές. Να τό 'χουν υπόψη τους τα λαϊκά στρώματα και να δώσουν την απάντηση που του αρμόζει.
Το πώς γίνεται ένας εργαζόμενος, που δουλεύει χωρίς 8ωρο και 5ήμερο, σύμβαση εργασίας, ασφαλιστικά δικαιώματα και, γενικώς, χωρίς να ξέρει τι του ξημερώνει αύριο, να νιώσει «ασφάλεια», δεν μπήκε στον κόπο να μας το εξηγήσει.
Γιατί; Μα, γιατί, απλούστατα, δε γίνεται. Αυτό που θέλουν οι βιομήχανοι - και οι Ελληνες και οι Ευρωπαίοι «συνάδελφοί» τους - είναι εργατικό δυναμικό, που θα εκμεταλλεύονται όπως θέλουν και όποτε θέλουν, με όποιους όρους θέλουν.
Τη μόνη ασφάλεια που επιδιώκουν είναι αυτή των κερδών και των επενδύσεών τους.
Πάντως, ο Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε και πολύ ευχαριστημένος με την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας. Αυτή ντε, με τη συνθήκη που θέλουν να αντικαταστήσει το «ευρωσύνταγμα». Γιατί να μην είναι; Τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν και, μάλιστα, με τον καλύτερο τρόπο.
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΟ περιέγραψε, όμως, το ΠΑΣΟΚ της 12ης Νοέμβρη, ο Γιώργος Παπανδρέου: Θα είναι, λέει, «ενωμένο» και «με ξεκάθαρο πολιτικό λόγο». Προφανώς, η ...«κλοτσοπατινάδα» που βλέπουμε στις συνεδριάσεις των τοπικών του οργανώσεων είναι μια θαυμάσια ενωτική διαδικασία.
Να τσακώνονταν, τουλάχιστον, για τις πολιτικές τους θέσεις! Αψιμαχίες παραγόντων και παραγοντίσκων βλέπουμε, με στόχο απλώς και μόνο την ενίσχυση μηχανισμών.
Οσο για τον «ξεκάθαρο πολιτικό λόγο», αυτόν πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν τον έχασαν ποτέ. Και προεκλογικά και μετεκλογικά, οι προτάσεις του στο πλαίσιο των επιλογών της ΕΕ και της πλουτοκρατίας κινούνται.
Το μόνο που έχει το υπουργείο να δώσει στις άνεργες είναι προγράμματα «ολοκληρωμένης παρέμβασης». Δηλαδή, προγράμματα που παίρνουν το υστέρημα που καταθέτουν οι εργάτες στον ΟΑΕΔ και το χαρίζουν στους επιχειρηματίες, οι οποίοι εξασφαλίζουν την τζάμπα δουλιά των ανέργων αποπροσανατολίζοντας ταυτόχρονα από τον αγώνα για σταθερή και μόνιμη δουλιά με δικαιώματα και καλλιεργώντας αυταπάτες, για να υφαρπάξουν τη συναίνεση της εργατικής τάξης σ' αυτήν τη λογική.
Η παραπάνω εξέλιξη δεν αποτελεί έκπληξη. Επιβεβαιώνει ό,τι έχει αναδείξει ο αγώνας που δίνουν οι άνεργες στη ΣΕΞ ΦΟΡΜ εδώ και πολύ καιρό. Οτι, δηλαδή, απαιτείται συνολική σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, με στόχο να πληρώσουν όσοι πετάνε τους εργάτες στο δρόμο και όχι να ζητιανεύουν οι εργάτες τα ψίχουλα που τους πετάνε οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου για να ξεγελάνε την πείνα τους. Γι' αυτό και οι άνεργες στη ΣΕΞ ΦΟΡΜ θα δώσουν μαζικό «παρών» στη γενική συνέλευση του ταξικού τους Συνδικάτου, το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργών, την επόμενη Τετάρτη 31 Οκτώβρη. Για να οργανώσουν την πάλη συνολικά του κλάδου, για τα προβλήματα των μακροχρόνια ανέργων και συνολικά της τάξης τους.
Αναπόφευκτη κατάληξη του «περιεχομένου» και της «ποιότητας» της αντιπαράθεσης στο ΠΑΣΟΚ είναι τα εκφυλιστικά φαινόμενα και η αποκρουστική εικόνα των τελευταίων ημερών. Με δεδομένο ότι μεταξύ των υποψηφίων για την αρχηγία και των «στρατοπέδων» τους δεν υπάρχουν πολιτικές διαφορές, είναι περίπου νομοτελειακό ότι η κόντρα θα επικεντρωθεί στις διαχειριστικές ικανότητες, το ήθος, ακόμα και την προσωπική ζωή των υποψηφίων. Η αντιπαράθεση αυτή δε διαφέρει από την προεκλογική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο μονομάχων, αλλά όταν μεταφέρεται στο εσωτερικό του ενός κόμματος αποκτά εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα με απρόβλεπτη έκβαση. Σε κάθε περίπτωση, η κρίση στο ΠΑΣΟΚ δε θεραπεύεται, απλούστατα γιατί η ρίζα της βρίσκεται στην αντιλαϊκή πολιτική που υποστηρίζει, που το φέρνει απέναντι από τις λαϊκές μάζες. Από την άποψη αυτή τα λαϊκά στρώματα οφείλουν να απαλλαγούν από τις όποιες αυταπάτες και να χειραφετηθούν από τη «σιδερένια λογική» και τα ψευτοδιλήμματα του δικομματισμού.
Μέχρι τότε είναι αυταπάτη να διακηρύττει κανείς ότι μπορούν να εφαρμοστούν στόχοι όπως «οι οκτώ αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας, πρώτος εκ των οποίων είναι η εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας». Η φτώχεια και η πείνα είναι σύμφυτα του καπιταλισμού. Και είναι ταυτόχρονα αποπροσανατολισμός να προτείνεις στο λαϊκό κίνημα να παλεύει για την αναβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας του ΟΗΕ.
Σύμφωνα με πληροφορίες και τα όσα ειπώθηκαν και στην τελευταία συγκέντρωση της Επιτροπής Αγώνα για το μολυσμένο νερό του Ασωπού, ο Δήμος Θήβας προσανατολίζεται στην πραγματοποίηση εκδήλωσης για το νερό. Μέχρις εδώ, όλα καλά. Το πρόβλημα όμως, ξεκινά, απ' το γεγονός ότι την κάνει, όχι για να ενημερώσει τους κατοίκους για το φαινόμενο της μόλυνσης του νερού και τι σημαίνει αυτό για τη δημόσια Υγεία, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Και συγκεκριμένα, η εκδήλωση θα έχει χαρακτήρα καθησυχασμού - ότι, δηλαδή, το νερό στη Θήβα δεν έχει... κανένα πρόβλημα. Φυσικά, για κάτι τέτοιο μάς είχε προϊδεάσει η δημοτική αρχή Θήβας, όταν σε ενημερωτικά φυλλάδια της δημοτικής επιχείρησης Υδρευσης - Αποχέτευσης, ενημέρωνε ότι παρά την εύρεση εξασθενούς χρωμίου εντούτοις «δεν αναιρείται η καταλληλότητα του πόσιμου νερού»...
Ηδη, έχει ξεκινήσει ο «διάλογος» για το Ασφαλιστικό, με ξεκάθαρη βούληση και σαφέστατο πλαίσιο θέσεων για ανατροπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η συμμετοχή των συμβιβασμένων πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ προσφέρει πολύτιμη βοήθεια και γι' αυτό εγκωμιάζεται από τους κυβερνώντες ως «υπεύθυνη στάση», ενώ καταγγέλλεται ως ...«αντιλαϊκή πολιτική» η μη συμμετοχή σε αυτόν.
Ταυτόχρονα, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και η νέα επιδρομή έμμεσων φόρων που πλήττουν σχεδόν αποκλειστικά τα λαϊκά νοικοκυριά, με την κυβέρνηση να «σφυγμομετράει» ποιους από τους φόρους θα επιλέξει. Το «ύψος» της φορο-ληστείας, όμως, έχει ήδη προσδιοριστεί με ακρίβεια από τον προϋπολογισμό του 2008, που προβλέπει επιπλέον φόρους 6 δισ. ευρώ.