Ευτυχώς που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν φάρσα το τηλεφώνημα πριν λίγες μέρες για τοποθέτηση βόμβας στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα. Και λέμε ευτυχώς διότι εάν υπάρξει πραγματικό συμβάν, για τους μεν επιβάτες θα εφαρμοστεί το σχέδιο εκκένωσης του σταθμού, για δε τους εργαζόμενους στο Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας, που βρίσκεται 15 μέτρα κάτω από τη γη, δεν υπάρχει σχέδιο διαφυγής. Ανάμεσα στα άλλα «παρατράγουδα» που παρατηρούνται στη λειτουργία του υπερσύγχρονου μετρό, που κόστισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό, συγκαταλέγεται και η παγκόσμια ...πρωτοτυπία, με την κατασκευή του Κέντρου Ελέγχου Λειτουργίας, που είναι αντίστοιχο με τον πύργο ελέγχου στα αεροδρόμια, στα έγκατα ενός σταθμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, πρωτίστως για την ασφάλεια, αλλά και για τις συνθήκες των εργαζομένων σ' αυτό.

Σημειώνεται ότι ακόμα και στον «ηλεκτρικό σιδηρόδρομο», υπάρχουν δύο αντίστοιχα κέντρα ελέγχου, τα οποία, όμως, βρίσκονται εκτός σταθμού και μάλιστα το ένα είναι στο κεντρικό κτίριο της διοίκησης ΗΣΑΠ, στον 4ο όροφο κτιρίου επί της οδού Αθηνάς.

Το θέμα είναι σοβαρό, έχει τεθεί από καιρό υπόψη των αρμοδίων και της κυβέρνησης και της διοίκησης της εταιρείας, ενώ το ΚΚΕ έχει ζητήσει στο παρελθόν, με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, τη μετεγκατάσταση του Κέντρου Ελέγχου Λειτουργίας σε άλλη ασφαλή περιοχή, η οποία εκτός όλων των άλλων να πληροί και τους κανόνες υγιεινής για τους εργαζόμενους.

Ο «κοινωνικοεταιρισμός» είναι στο αίμα της και το επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά. Ο λόγος για την πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ που τούτη τη φορά ζητά, με ανακοίνωσή της, από τους εργαζόμενους να προχωρήσουν σε «αγωνιστικές κινητοποιήσεις» γιατί η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών «ευτελίζει κατ' εξακολούθηση τους πιο στοιχειώδεις κανόνες του Ανταγωνισμού» σε βάρος τους! Και πιο κάτω αναφωνεί αγανακτισμένη: «Ο επιδιωκόμενος ανταγωνισμός πρέπει να λειτουργήσει επιτέλους υπέρ των καταναλωτών»!

Η πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ διαλαλεί σε όλους τους τόνους ότι ο ανταγωνισμός είναι καλός και για τους εργαζόμενους και για το λαό, αρκεί αυτός να γίνεται με κανόνες. Και ότι αυτός που ευθύνεται για τη μη τήρηση των κανόνων είναι κάποια ανεξάρτητη αρχή. Για όλα αυτά, μάλιστα, θέλει να κάνει κινητοποιήσεις!!! Με άλλα λόγια, θέλει οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν τη λογική του ανταγωνισμού, δηλαδή το παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων τους για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, επιδιώκει οι εργαζόμενοι να εκτονώνονται χτυπώντας το σαμάρι και να αφήνουν έτσι στο απυρόβλητο την πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ευθύνεται για την κατάσταση στον ΟΤΕ. Βούτυρο στο ψωμί των μετόχων και της κυβέρνησης απλώνει η πλειοψηφία και όλα τα άλλα είναι απλά παραμύθια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο που επειδή είναι γνωστή αυτή η ιστορία των προγραμμάτων κατάρτισης, αναρωτιόμαστε ποιους εννοεί ...«φτωχούς». Αν οι «φτωχοί» είναι οι εργοδότες που ψάχνουν τσάμπα εργατικό δυναμικό και οι αετονύχηδες των ευρω-κονδυλίων, εντάξει. Γιατί εκεί θα πάνε τα λεφτά...

Οχι, δηλαδή, πως ακόμα κι αν αξιοποιούνταν με τον καλύτερο τρόπο θα έλυναν όντως το πρόβλημα. Βλέπετε, αυτά τα κονδύλια δεν είναι ούτε το ένα εκατοστό, σε σχέση με αυτά που απομυζούν από μισθωτούς και συνταξιούχους το κράτος και οι κάθε λογής ιδιώτες. Ασπιρινούλες, δηλαδή...

ΧΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ στο ΠΑΣΟΚ. Συγκεντρώσεις, περιοδείες, ομιλίες σε κλειστά γήπεδα, έντυπο υλικό, πλατφόρμες και πακέτα προτάσεων! Πάντως, ο Σκανδαλίδης πρέπει να παιδεύτηκε πολύ για να βρει το όνομα της δικής του πολιτικής πρότασης. Οχι «κυβερνητική», αλλά «κυβερνώσα αριστερά», δηλώνει ότι προτείνει. Ευελπιστούμε ότι δε θα τον πάει στα δικαστήρια κανένα στέλεχος του ΣΥΝ για ...«κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας».

ΠΑΚΕΤΟ ΜΕΤΡΩΝ για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης προωθεί - όπως λέει - ο υπουργός Ναυτιλίας Γιώργος Βουλγαράκης και αντιμετωπίζει το θέμα ως «κοινωνικό πρόβλημα». Γι' αυτό θα αυξήσει τις περιπολίες του Λιμενικού στο Αιγαίο...

Το γιατί καταστρέφονται οι χώρες από τις οποίες ξεκινούν αυτοί οι μετανάστες και το ότι καταλήγουν στα χέρια ασύδοτων εργοδοτών για να γνωρίζουν στυγνή εκμετάλλευση, δεν απασχολεί, φυσικά, ούτε το υπουργείο Ναυτιλίας, ούτε την κυβέρνηση.

Αυτά είναι εκτός της ...«κοινωνικής διάστασης» του θέματος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το νέο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει στη Γαλλία μπορεί να μην προκαλεί έκπληξη, ωστόσο είναι «διδακτικό» για τις μεθόδους ποδηγέτησης και καθυπόταξης της εργατικής τάξης από την εργοδοσία. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις τελευταίες αποκαλύψεις, οι καπιταλιστές του κλάδου της μεταλλουργίας έχουν, ξεκινώντας από το Μάη του '68, δημιουργήσει ένα ταμείο που «χρηματοδοτεί» την εξαγορά των συνδικαλιστών και το σπάσιμο των απεργιών. Στο ταμείο αυτό έδιναν οι επιχειρήσεις όλα αυτά τα χρόνια το 0,1% της συνολικής δαπάνης για τους μισθούς, με αποτέλεσμα να έχει συγκεντρώσει πάνω από 160 εκατομμύρια ευρώ! Ανάλογα απεργοσπαστικά ταμεία, όπως αποκαλύπτεται, έχουν δημιουργηθεί από τους καπιταλιστές σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, οι παλαιότεροι επικεφαλής των εργοδοτικών οργανώσεων παραδέχονται την ύπαρξη των ταμείων, λέγοντας ότι τα λεφτά τους χρησιμοποιούνται για να «λιπανθούν οι κοινωνικές σχέσεις» των καπιταλιστών του κλάδου. Αν κάτι προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι οι καπιταλιστές δεν αφήνουν τα πάντα στο κράτος όσον αφορά στην αντιμετώπιση των απεργιών των εργαζομένων, αλλά διαθέτουν και τους δικούς τους μηχανισμούς εξαγοράς και απεργοσπασίας. Αρα, πολλά είναι τα δεσμά που πρέπει να σπάσει η εργατική τάξη.

«Θα ήταν ολέθριο λάθος η πολιτική μας ζωή να επανεγκλωβιστεί στον αστερισμό της "σκοπιανοποίησης". Αυτό το λάθος έγινε πριν από 15 χρόνια περίπου και το πληρώσαμε ακριβά. Θυμίζω ότι το 1992 αυτό που τώρα πασχίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική, δηλαδή μια σύνθετη ονομασία κοινής αποδοχής, μας προσφέρθηκε στο πιάτο με το πακέτο Πινέιρο που το προέβλεπε μεταξύ άλλων. Η κυβέρνηση της ΝΔ, με πλήρη συνυπευθυνότητα και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, είπε όχι, αρνήθηκε αυτό που έγκαιρα και διορατικά πρότεινε ο ΣΥΝ και κλοτσήσαμε μια ιστορική ευκαιρία».

Αυτά είπε μεταξύ άλλων χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του Συνασπισμού, προκαλώντας όσους θυμούνται την «αμαρτωλή» τότε στάση του κόμματός του. Κατανοητός ο λόγος για τον οποίο η ηγεσία του ΣΥΝ «ξεχνά» τι έκανε και τι έλεγε τότε. Οτι και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια συμμετείχε και είχε συμφωνήσει μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο «Συμβούλιο Αρχηγών» υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην ονοματολογία. Από δω όμως ως του σημείου να παριστάνει σήμερα τον δικαιωμένο και τον επικριτή μιας πολιτικής που και ο ίδιος χειροκροτούσε, υπάρχει μεγάλη απόσταση, ολόκληρο χάσμα.

Σύμφωνα με τις «αρχές» του «εθελοντισμού» - που θέλουν να υποκαταστήσει υποχρεώσεις της πολιτείας και να εκγυμνάσει στη δουλιά χωρίς δικαιώματα - και της «διά βίου μάθησης» - που θέλουν να υποκαταστήσει την πραγματική εκπαίδευση - είναι τα προγράμματα που εξήγγειλε η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι θεματικές ενότητες που μοιάζουν βγαλμένες από την ειδησεογραφία των τελευταίων μηνών: «Γνωσιακές παράμετροι του κινδύνου (Λύση προβλήματος / Λήψη απόφασης - Διαχείριση πληροφορίας - Διαχείριση πανικού - Λειτουργία σε ομάδες), Πυρκαγιές - Πλημμύρες, Σεισμοί - Διασώσεις, Ναυτικά Ατυχήματα - Προστασία Θαλάσσιου Περιβάλλοντος, Πρώτες Βοήθειες - Διαχείριση Καταυλισμών - Ψυχοκοινωνική στήριξη πληγέντων, Ασύμμετρες Απειλές - Επιδημίες». Ζητήματα για τα οποία οι κυβερνήσεις, χρόνια τώρα, προσπαθούν να πείσουν ότι φταίει η «κακιά η ώρα», ο «ανθρώπινος παράγοντας», κοντολογίς οτιδήποτε άλλο εκτός από την πολιτική τους και στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση, αφού μοναδικό τους κριτήριο είναι η εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών, αδιαφορώντας για το λαό που είναι και ο μόνος που βιώνει τις αρνητικές συνέπειες των «κινδύνων» τους οποίους κατονομάζουν.

«Ασύμμετρη απειλή» συνιστά, τελικά, η πολιτική τους, που θέλει να κάνει τον εργαζόμενο να πιστέψει ότι είναι δική του υποχρέωση να παραχωρήσει «εθελοντικά» το δικαίωμά του σε μια ζωή με δυνατότητες ικανοποίησης όλων των αναγκών του, με ασφάλεια, με πραγματική παιδεία.