Οπως συνήθως, ο ελληνικός λαός μαθαίνει από την Ουάσιγκτον τις εξελίξεις που δρομολογούνται στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτή τη φορά ήταν ο Ν. Μπερνς που ανέλαβε να μας διαφωτίσει σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Το μήνυμα, λοιπόν, που έστειλε στη συνάντηση που είχε αργά προχτές το βράδυ με την Ντ. Μπακογιάννη ήταν ότι «επιθυμούμε να ασκήσουμε την επιρροή μας για να συστήσουμε στα Σκόπια, όπως κάνουμε και με την Αθήνα, ότι ήρθε η ώρα να σημειωθεί πρόοδος». Αυτό υπογράμμισε ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών μετά τη συνάντηση με την Ελληνίδα ΥΠΕΞ. Και επειδή είναι γνωστό πώς έχουν ασκήσει την επιρροή τους προς τα Σκόπια - έχουν ήδη αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και πρόσφατα έβαλαν το χεράκι τους το ίδιο να κάνει και ο Καναδάς - είναι ολοφάνερο προς τα πού στρέφονται οι πιέσεις. Αυτό που ενδιαφέρει πάνω απ' όλα, όμως, τους υπερατλαντικούς συμμάχους είναι η ιμπεριαλιστική «σταθερότητα» στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, και αυτό, όπως δήλωσε χτες η Κ. Ράις, θα επέλθει μόνο μέσω της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου. «Θα υπάρξει ανεξάρτητο Κόσσοβο. Είμαστε αφοσιωμένοι σε αυτό. Είναι η μόνη λύση που είναι δυνητικά σταθεροποιητική για τα Βαλκάνια», δήλωσε η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας στο «Ρόιτερς»...
Να κλάψεις ή να γελάσεις;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Να κλάψεις ή να γελάσεις με την κατάντια τους δεν ξέρεις. Στην προσπάθειά τους να παρουσιάσουν κάποιο νέο προφίλ για το ΠΑΣΟΚ, ώστε να πείσουν το λαό να το ξαναστηρίξει, στελέχη του που έχουν διατελέσει και υπουργοί λένε τα πιο απίθανα και εξωφρενικά πράγματα. Η αγροτιά έχει περιοριστεί στο 5% υποστηρίζει ο κ. Χρυσοχοΐδης, αποκαλύπτοντας χωρίς να το θέλει το στόχο που είχαν αναλάβει ως κυβέρνηση να φέρουν σε πέρας για το ξεκλήρισμα της αγροτιάς στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ, ο οποίος όμως δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα (την προσπάθεια συνεχίζει τώρα η ΝΔ). Δεν υπάρχουν καθόλου τάξεις και στρώματα όπως υπήρχαν παλιότερα, ούτε βέβαια η εργατική τάξη, υπερθεματίζει ο κ. Πρωτόπαππας που έχει διατελέσει και ΓΓ της ΓΣΕΕ! Υπάρχουν τάχα μόνο 20% φτωχοί, 10% πλούσιοι και 70% μεσαίοι και γι' αυτό το ΠΑΣΟΚ πρέπει να στραφεί στους μεσαίους. Πού είσαι Λάσκαρη που είχες καταργήσει την πάλη των τάξεων να δεις τους πράσινους διαχειριστές της εξουσίας να καταργούνε και τις ίδιες τις τάξεις!
Και όλα αυτά τα ...προοδευτικά λέγονται εν μέσω αγιογράφησης του Ανδρέα Παπανδρέου, στην οποία προσφεύγουν τα κανάλια των κεφαλαιοκρατών, προσπαθώντας να σταθεροποιήσουν το σκέλος του δικομματισμού που κλυδωνίζεται. Φαίνεται ότι το χρειάζονται ακόμα, γιατί δε βρίσκουν άλλη λύση από το δικομματισμό - άντε και διπολισμό - και ανησυχούν από μια ενδεχόμενη μεγάλη στροφή προς τα αριστερά, όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά της κοινωνίας.
Ε, λοιπόν, εργάτη, αγρότη, επαγγελματία, που γι' αυτούς δεν υπάρχεις, δεν πρέπει ούτε να κλάψεις, ούτε να γελάσεις. Να θυμώσεις πρέπει, να ξεκόψεις πρέπει, απ' αυτούς που σε θεωρούν άβουλο και ανόητο. Να στραφείς στη δύναμη του αγώνα, στο κόμμα της τάξης σου, το ΚΚΕ, που και θέλει και ξέρει να οργανώσει τον αγώνα του λαού για να διεκδικήσει την εξουσία που του ανήκει.
Κατ' ευφημισμόν αντιπολίτευση
Μόνο ειρωνικά μειδιάματα προκαλεί η βαθυστόχαστη διαπίστωση «έγκυρων» αναλυτών και αρθρογράφων ότι τάχα η κυβέρνηση επιταχύνει την υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να επωφεληθεί τάχα από την εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ! Αφήνουν, δηλαδή, να εννοηθεί ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δύναμη αντίστασης που κάνει τάχα αντιπολίτευση. Αστεία πράγματα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ο δεύτερος πυλώνας του συστήματος, πάντα βάζει πλάτες και αυτό κάνει και τώρα. Το πλέον κραυγαλέο παράδειγμα είναι το Ασφαλιστικό. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε καμία περίπτωση δεν είναι απέναντι στις προωθούμενες ανατροπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, είναι η δική της πολιτική και δικοί της οι νόμοι που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν είναι τυχαίο ότι η επίσημη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν έχει βγάλει καμία ανακοίνωση για το θέμα, ενώ η δήλωση που έκανε χτες ο δήθεν «κεντροαριστερός» Ευ. Βενιζέλος πέρα από τους φραστικούς λεονταρισμούς παραπέμπει στις προτάσεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ πριν από 1,5 χρόνο. Οι προτάσεις αυτές, για όποιον θυμάται, προβλέπουν παράταση του εργάσιμου βίου, επανεξέταση των βαρέων και ανθυγιεινών, κ.ο.κ. Ο,τι δηλαδή προωθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ δηλώνουν έτοιμοι να συμμετάσχουν στο «διάλογο» που μόνο στόχο έχει την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων...
Δεν αλλάζουν
Εθιμοτυπική συνάντηση με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους, είχε χτες ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης, όπου (ξανα)ευαγγελίστηκε εύηχα και ωραία πράγματα. Την ανάγκη μαζικής άθλησης, να δημιουργήσει η ΓΓΑ τις απαραίτητες προϋποθέσεις γι' αυτό, το σχολικό αθλητισμό κλπ. Οπως, όμως, προφανώς γνωρίζει και ο ίδιος - ως προπονητής, μάλλον καλύτερα από εμάς - η απόσταση λόγων και έργων είναι τεράστια...
Τα ίδια ευαγγελίστηκε αρκετές φορές και ο προκάτοχός του. Τι έκανε; Καθημερινές παροχές στον επαγγελματικό αθλητισμό και τους επιχειρηματίες, αλλεπάλληλα νομοσχέδια και χάρισμα χρεών. Οσο για το περιβόητο νομοσχέδιο για το μαζικό αθλητισμό, ακόμα μελετάται... Πώς, λοιπόν, θα αλλάξει ρότα η ΓΓΑ; Θα χρηματοδοτήσει το κράτος την κατασκευή χώρων άθλησης των μαθητών; Θα φτιάξει δημόσιους χώρους και γήπεδα πλήρως εξοπλισμένα, για να αθλείται οργανωμένα η εργαζόμενη νεολαία; Σκέφτεται, δηλαδή, να αλλάξει στρατηγικό προσανατολισμό η ΝΔ, ο αρχηγός της και πρωθυπουργός; Αλίμονο αν είχαμε τέτοιες αυταπάτες. Αυτοί δεν αλλάζουν...
Το ΠΑΣΟΚ και η ... αριστερή στροφή
Δέκα μέρες πριν τις εκλογές η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε την «Αριστερά». Την επόμενη μέρα της βαριάς εκλογικής ήττας, σύσσωμα τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ανεξαρτήτως εσωκομματικού «πόλου» στον οποίο ανήκουν ...ανακάλυψαν ότι το κόμμα τους χρειάζεται επειγόντως «αριστερή στροφή». Η προεκλογική και κυρίως η μετεκλογική τακτική του ΠΑΣΟΚ αποτελεί το βασικό κορμό μιας συντονισμένης επιχείρησης παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων προκειμένου να συγκρατήσει φυγόκεντρες λαϊκές δυνάμεις ή και να επανεγκλωβίσει άλλες.
Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για τη συγκρότηση ενός «προοδευτικού κοινωνικού ΠΑΣΟΚ». Ο Ευάγ. Βενιζέλος ετοιμάζει «μανιφέστο για τη σύγχρονη Κεντροαριστερά». Η Αν. Διαμαντοπούλου ονειρεύεται μια «σοσιαλδημοκρατική στροφή» στην κατεύθυνση των «Εργατικών» της Βρετανίας και της «κεντροαριστεράς» στην Ιταλία, ενώ τα συγκροτήματα των ΜΜΕ καλούν το ΠΑΣΟΚ να επιλέξει «αριστερή πορεία». Δηλαδή, όλοι ψάχνουν το «μείγμα» της ταχτικής επανάκτησης αυτού που έχασαν. Να εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις διαχειριζόμενοι αντιλαϊκή πολιτική. «Νέα» υλικά για τη φάκα και το δόλωμα ψάχνουν. Και μιλούν για «αριστερά» και «κοινωνία», νομίζοντας πως έτσι μπορούν κοροϊδεύοντας να πουλήσουν ελπίδες στο λαό. Αλλωστε, όλοι οι «πόλοι» σε πλήρη σύμπνοια δεν αμφισβητούν την ταξική ουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Οι υποψήφιοι «ηγήτορες» του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιώντας ψευδεπίγραφες «αριστερές πλατφόρμες», επιχειρούν να συγκαλύψουν ότι προωθούν μια πολιτική που χτυπάει κάθε εργασιακό και λαϊκό δικαίωμα και στηρίζει την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου σε σύμπλευση με την πολιτική της ΝΔ.
Η σύγκρουση στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει πολιτικά και προγραμματικά χαρακτηριστικά και αυτό σπεύδουν να το διευκρινίσουν όλοι οι διεκδικητές του προεδρικού θώκου. Μέχρι τις 11 Νοέμβρη που θα εκλεγεί ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, οι αντιμαχόμενες ομάδες θα προσπαθούν να πείσουν για τις «ικανότητες» του αρχηγού να ανακαταλάβει την εξουσία. Παράλληλα, θα προτείνουν «αριστερά μοντέλα» που θα κινούνται στη λογική της διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος με φραστικές κορόνες περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» και ενός τάχα «κοινωνικού κράτους» που θα αντισταθμίζει τους νόμους της αγοράς που υπηρετεί η πολιτική τους. Λες και μπορούν και τα κέρδη να υπηρετούν και τη φτώχεια και την ανεργία να αντιμετωπίζουν. Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν; Θα βάλουν χέρι στα κέρδη όταν η πολιτική τους προάγει την ανταγωνιστικότητα; Εδώ έχουν θέση για επιδοτήσεις των επιχειρήσεων για να κάνουν δήθεν αυτές κοινωνική πολιτική! Φιλανθρωπία! Τέτοια «δίκαιη κοινωνία» πρεσβεύουν. Τέτοια «αριστερή στροφή» ψάχνουν!
Το μοναδικό πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ είναι πώς θα καμουφλάρει το πραγματικό νεοφιλελεύθερο πρόσωπό του, ώστε να εξασφαλίσει τη λαϊκή υποστήριξη σε μια αντιλαϊκή πολιτική. Οι ηγετικές ομάδες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης γνωρίζουν ότι μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων απεγκλωβίστηκε και το εγκατέλειψε. Και μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος στράφηκε στο ΚΚΕ. Η προοπτική να το εγκαταλείψουν κι άλλοι τρομοκρατεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, συνολικά το δικομματικό σύστημα εξουσίας και την άρχουσα τάξη, αφού σ' αυτές τις εκλογές ανατράπηκαν οι μεταξύ τους εκλογικές «μεταγγίσεις» ψηφοφόρων και ένα τμήμα των λαϊκών στρωμάτων καταδίκασε και τους δυο πολιτικούς εκφραστές του κεφαλαίου. Αυτή η ελπιδοφόρα προοπτική που άνοιξε με την ψήφο του ο λαός, δεν μπορεί να χειραγωγηθεί και πάλι από αυτούς που υπηρέτησαν και υπηρετούν αντιλαϊκές πολιτικές και ιμπεριαλιστικά σχέδια και σήμερα αναζητούν να φορέσουν «αριστερά προσωπεία».
Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ενα σημαντικό βήμα στο «Αλουμίνιον»
Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Πολύ περισσότερο, όταν μπροστάρηδες αυτών των αγώνων είναι σωματεία και δυνάμεις, που χωρίς ταλαντεύσεις υπερασπίζονται το δίκιο των εργαζομένων, με ξεκάθαρο μέτωπο στους πραγματικούς φταίχτες και την πολιτική που αυτοί υπηρετούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Αλουμίνιον της Ελλάδος». Μετά από πέντε μέρες επίσχεσης εργασίας, στην οποία προχώρησαν διεκδικώντας μεροκάματο και δεδουλευμένα από τον εργολάβο που εξαφανίστηκε «μες στη νύχτα» από το εργοστάσιο, χτες το σύνολο σχεδόν των τριάντα εργατών ξανάρχισαν να δουλεύουν.
Η πίεση του αγώνα υποχρέωσε την εργοδοσία της πρώην ΠΕΣΙΝΕ να παρέμβει και να εγγυηθεί την απασχόλησή τους σε άλλον εργολάβο για τουλάχιστον ένα μήνα, μέχρι να επαναδιαπραγματευτεί την εργολαβία στην οποία αρχικά δούλευαν. Αμεσα, μάλιστα, θα πάρουν και προκαταβολή για τη δουλιά τους, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις οξυμένες ανάγκες που δημιούργησε η μη καταβολή μισθού τους τελευταίους μήνες. Είναι ένα μικρό πρώτο βήμα, που δείχνει προς τα πού πρέπει να βαδίσουν οι εργαζόμενοι. Και το σωματείο των εργαζομένων στις εργολαβίες, όπως και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που όλες αυτές τις μέρες βρέθηκαν δίπλα τους, ξέρουν καλά πώς χτίζεται η εμπιστοσύνη στο δίκιο και στη δύναμη του εργάτη μέσα στους τόπους δουλιάς...
Στον ίδιο (αντιασφαλιστικό) αχυρώνα
Ο παρακάτω αποκαλυπτικός διάλογος έλαβε χώρα χτες στο ραδιόφωνο του «Φλας»:
Μ. ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Γιατί καταλήγετε στο ότι πρέπει να αυξηθούν τα όρια ηλικίας των γυναικών χωρίς να έχετε την αξιόπιστη μελέτη; Να την πάρουμε το Δεκέμβρη (σ.σ. την έκθεση της Επιτροπής) και να δούμε.
Ν. ΑΝΑΛΥΤΗΣ: Γιατί να μην αυξηθούν τα όρια; Ηδη, έχουν αυξηθεί για τις γυναίκες που εργάζονται από το '93 κι εδώ, είναι ήδη στα 65. Δεν είναι έτσι;
Μ. ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Εσείς μιλάτε για τους 30άρηδες και τους 40άρηδες, κ. Αναλυτή. Και ρωτώ, γιατί γίνονται αυτές οι προτάσεις χωρίς να υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία;
Ν. ΑΝΑΛΥΤΗΣ: Στοιχεία υπάρχουν, απλώς δεν υπάρχουν τα οργανωμένα στοιχεία που θα γυρεύετε εσείς ως αντιπολίτευση για να λάβετε μέρος. Στοιχεία υπάρχουν πάρα πολλά. Υπάρχουν στοιχεία από τη μελέτη του Σπράου, υπάρχουν στοιχεία από τη μελέτη των Βρετανών αναλογιστών, όλες αυτές οι μελέτες συμπίπτουν.
Ακόμα και χωρίς κανένα άλλο σχόλιο, ο διάλογος είναι ικανός να αποδείξει το πόσο στενά συνδέονται μεταξύ τους οι διαδοχικές αντιασφαλιστικές «μεταρρυθμίσεις» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η Μ. Δαμανάκη κόπτεται δήθεν για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών και ο Ν. Αναλυτής σπεύδει να την επαναφέρει στην τάξη, λέγοντας ότι το όριο των 65 ισχύει ήδη με το νόμο Σιούφα, τον οποίο κράτησε αλώβητο το ΠΑΣΟΚ. Ενώ της θυμίζει και την αναπόφευκτη ομοιότητα που διακρίνει το δικό του πόρισμα, με εκείνο της επιτροπής Σπράου επί Σημίτη. Συμπέρασμα: Στον ίδιο αχυρώνα, δύσκολα βρίσκεις σημεία να διαφοροποιηθείς για να ασκήσεις αντιπολίτευση έστω και για τα μάτια του κόσμου. Πόσο μάλλον, για να πείσεις ότι πρόθεσή σου είναι να υπερασπιστείς τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων...
«Αναθεώρηση» της Iστορίας
Αμετανόητη και μετά την απόσυρση του αντιεπιστημονικού πονήματός της η Μ. Ρεπούση. Στόχος του βιβλίου, δήλωνε χtες στον «Αλφα 9,89», δεν ήταν να μάθουν τα παιδιά πώς έγιναν τα γεγονότα (σ.σ. στη Μικρασιατική εκστρατεία) αλλά να συζητήσουν με αφορμή τα όσα αναφέρονταν στο βιβλίο. Θαυμάστε επιστημονική παιδαγωγική αντίληψη. Δεν υπάρχει, δηλαδή, ούτε ιστορική αλήθεια, ούτε ιστορικά γεγονότα, ούτε τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών, ούτε οι αγώνες των λαών... Στην πραγματικότητα, η συγγραφέας επιχειρεί να αποκρύψει ότι το βιβλίο εντάσσεται στην «αναθεωρητική» αντίληψη της Ιστορίας, δηλαδή στο ξαναγράψιμό της σύμφωνα με τις επιταγές των ηγεμόνων της «νέας τάξης».
Αρπάξτε, ισοπεδώστε, λεηλατήστε...
Σα να μην έφταναν τα διάφορα χωροταξικά σχέδια με τα οποία η κυβέρνηση προσφέρει «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο για να ασκήσει την κερδοσκοπική δραστηριότητά του στη βάση της εμπορευματοποίησης της γης, επί θύραις βρίσκεται και η αναθεώρηση των Ρυθμιστικών Σχεδίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης να επιτείνει αυτό το φαινόμενο.
Ιδιαίτερα με τη λεγόμενη επικαιροποίηση του Ρυθμιστικού της Αθήνας, ανάμεσα στα άλλα επιδιώκεται: Να «χωρέσουν» σ' αυτό όλες οι ασύμβατες χωροθετήσεις δραστηριοτήτων που έγιναν στην Αττική μετά το 1985, όπως αυτές των ολυμπιακών εγκαταστάσεων ή του Ιπποδρόμου στο Φαληρικό Δέλτα, που τώρα παραδίδονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Να προστεθούν νέες δραστηριότητες, με την επέκταση των σχεδίων πόλης (ακόμη και κατά 45% σε ορισμένες περιπτώσεις) στα Μεσόγεια ή με την οικοπεδοποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού. Να ενσωματωθεί σ' αυτό η εμπορευματοποίηση του παραλιακού μετώπου, από το Φάληρο και τον Αγιο Κοσμά έως την Αγία Μαρίνα στο Κορωπί...
Ισοπεδώστε, αρπάξτε, λεηλατήστε, είναι το σύνθημα και της νέας κυβέρνησης της ΝΔ προς το μεγάλο κεφάλαιο. Ας το 'χουν υπόψη τους όσοι ακόμη ακολουθούν τα κόμματα του δικομματισμού. «Δεν αλλάζει ο Μανωλιός»...
Να σηκώσουμε τείχος αντίστασης
Οπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση φέρνει στην ημερήσια διάταξη το Ασφαλιστικό και δείχνει να βιάζεται να προωθήσει τα νέα αντιασφαλιστικά της σχέδια. Με «λαγό» την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων και το έτοιμο πόρισμά της, με τις πλάτες της πλουτοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η ΝΔ ετοιμάζεται για να φέρει νέες ανατροπές.
Ορισμένοι καμώνονται τώρα ότι δεν ήξεραν τι είχε κατά νου της η κυβέρνηση, άλλοι, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, κάνουν λόγο για «κρυφή ατζέντα». Υποκρίνονται. Η ΝΔ και προεκλογικά είχε κάνει καθαρό πού το πάει και τι επιδιώκει. Το ΠΑΣΟΚ «έκανε την πάπια» και την εγκαλούσε γιατί δήθεν δεν είχε θέσεις, επειδή απλώς δεν ήθελε να φανεί ότι και οι δικές του θέσεις είναι ταυτόσημες με αυτές του κυβερνητικού κόμματος. Και τα δύο κόμματα έχουν θέσεις και μάλιστα κρυστάλλινες. Θέσεις βαθιά αντιδραστικές, ενάντια στα συμφέροντα και στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Κοινή τους βάση είναι το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα των τελευταίων 15 χρόνων. Αλλωστε και οι πρώτες βολές που έριξε ο Ν. Αναλυτής δείχνουν πως η Επιτροπή κινείται στο δρόμο που «άνοιξε» ο νόμος Ρέππα. Γιατί η αμφισβήτηση των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, η υπονόμευση των «πρόωρων» συντάξεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και η αύξηση των χρόνων εργασίας σε δημόσιο, πρώην ΔΕΚΟ και τράπεζες, όπως και η μείωση των συντάξεων και οι «ενοποιήσεις» Ταμείων, ήταν η πεμπτουσία αυτού του νόμου. Τώρα η ΝΔ «χτίζει» πάνω στα θεμέλια που έθεσε το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 3029/2002. Επιδιώκει να ολοκληρώσει το έργο που έμεινε στη μέση. Και εννοείται ότι θα θελήσει να κάνει ακόμα ένα βήμα παραπέρα, στοχεύοντας ειδικά στις νέες γενιές και στις γυναίκες.
Με αυτά τα δεδομένα, κάθε συμμετοχή με οποιαδήποτε μορφή στον «κοινωνικό διάλογο», κάθε ανοχή στα σχέδια της κυβέρνησης είναι έγκλημα κατά των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν, δεν έχουν τίποτα να διευκρινίσουν... Οποιος καλλιεργεί κλίμα αναμονής, όποιος ζητάει αποσαφηνίσεις από την κυβέρνηση, παίζει ανοιχτά το παιχνίδι της ΝΔ, βάζει πλάτες στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου.
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν ούτε ένα λεπτό περιθώριο στην κυβέρνηση. Με τη συσπείρωσή τους στα ταξικά συνδικάτα, με τις θέσεις του ΠΑΜΕ, μπορούν να σηκώσουν ένα αδιαπέραστο τείχος αντίστασης. Εκεί μέσα στην οργάνωση της πάλης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για την υπεράσπιση της νέας γενιάς, που θέλουν να τη δέσουν στο Μεσαίωνα, οι εργάτες και οι εργάτριες, πιο αποφασιστικά, πιο θαρραλέα να προβάλουν τις δικές τους απαιτήσεις. Δεν πρέπει να περιοριστούν σε έναν «αμυντικό αγώνα», αλλά να ανοίξουν δρόμο και να απαιτήσουν μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων, καταβολή από το κράτος και τους εργοδότες των αποθεματικών που έχουν ενθυλακώσει και στερήσει από τα Ταμεία.
Feeds
