Γρηγοριάδης Κώστας

Το θράσος του υπουργείου συνεχίζεται καθώς ισχυρίζεται ότι οι κρατικές δαπάνες για τη σίτιση φοιτητών και σπουδαστών έχουν αυξηθεί από το 2004 κατά 15,5% στα πανεπιστήμια και κατά 66,5% στα ΤΕΙ. Ωστόσο, αυτή η αύξηση που διαφημίζει το ΥΠΕΠΘ δεν καταγράφτηκε και στους προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων και ΤΕΙ που στον τομέα της φοιτητικής μέριμνας παραμένουν καθηλωμένοι. Είναι δηλαδή, εντελώς πλασματική.

Στην ουσία η αύξηση του κόστους σίτισης, είναι το πρώτο βήμα πριν την πλήρη ιδιωτικοποίηση και ανταποδοτική λειτουργία της φοιτητικής μέριμνας. Γιατί όπως είναι γνωστό, στο νόμο - πλαίσιο που ψήφισε η κυβέρνηση (και καταδικάζουν με τις κινητοποιήσεις τους οι φοιτητές) δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στην υποχρέωση του κράτους και των δημοσίων ιδρυμάτων να παρέχουν αποκλειστικά δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις κ.ο.κ. στους φοιτητές τους.

«Σε μια επιχείρηση που έγινε στα Εξάρχεια, έπειτα από επίθεση σε διμοιρία δική μας, κατέφθασαν οι δυνάμεις, αποκλείστηκε η περιοχή άμεσα και είχαν εγκλωβιστεί όσοι συμμετείχαν στα επεισόδια σε συγκεκριμένα καταστήματα. Ενώ περιμέναμε να έρθει η κλούβα για να τους μαζέψουμε, πήραμε εντολή να φύγουμε χωρίς να κάνουμε τίποτα». Τα παραπάνω δεν είναι μια... ιστορία κάποιου κομμουνιστή που φτιάχνει σενάρια... συνωμοσίας. Είναι απόσπασμα απ' τη συνέντευξη ενός 27χρονου ΜΑΤατζή, στην «Καθημερινή». Για όσους έχουν βρεθεί, έστω και λίγες φορές, σε συλλαλητήριο, η παραπάνω ιστορία δεν τους κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Μόνο εάν είσαι αφελής μπορείς να μη διακρίνεις αυτό που... κατάλαβε και ο ΜΑΤατζής:

Αναφέρεται σε «δύο ομάδες» γνωστών - «αγνώστων». Οι πρώτοι, λέει, είναι «οι "επαγγελματίες του χώρου"», «είναι "διαβασμένοι" και δεν κάνουν τίποτα στην τύχη. Πιστεύω, δε, ότι έχουν μια ιδιότυπη ασυλία, σαν κάποιος να τους προστατεύει». Η δεύτερη κατηγορία, συνεχίζει, είναι «οι μικροί...». Τι άλλο να πει ο άνθρωπος; Τα είπε όλα.

Τα στοιχεία που δόθηκαν προχτές - με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού (21 Μάρτη) - από τη ΜΚΟ PRAKSIS αποκαλύπτουν ακόμα μια φορά τις μεγάλες ανάγκες για πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, για ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη των μεταναστών και άλλων ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Αποδεικνύουν όμως παράλληλα, ότι η κοινωνική ένταξη των μεταναστών και των πιο εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται στη λογική της διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, της εκτόνωσης των ταξικών αντιθέσεων και της συγκάλυψης της εκμετάλλευσης. Ούτε σε εθελοντική βάση ή σε επίπεδο «ελεημοσύνης» των επιχειρήσεων.

Είναι κατανοητό να ισχυρίζεται κανείς, ότι δεν μπορεί να «γυρίσει την πλάτη» μπροστά στην εξαθλίωση, ότι θέλει να συνεισφέρει, όπως μπορεί, παρ' όλο που αυτό δεν αρκεί για τη ριζική λύση του προβλήματος. Τι γίνεται όμως, όταν οι κάθε λογής ΜΚΟ που νέμονται διάφορα κρατικά και κοινοτικά προγράμματα και κονδύλια, παράλληλα με τα «μπαλώματα» που προσφέρουν, δεν αποκαλύπτουν τις αιτίες των προβλημάτων, ούτε τις αντιπαλεύουν; Και τέλος, τι συμβαίνει όταν μια ΜΚΟ κάνει έκκληση στην ευαισθησία και στην ανθρωπιά των επιχειρήσεων, καλλιεργώντας αυταπάτες για «κοινωνική προσφορά» των επιχειρηματιών, που εκμεταλλεύονται στυγνά τους εργαζόμενους αυξάνοντας τη φτώχεια και την εξαθλίωση; Τότε δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τόσο η συγκάλυψη των ευθυνών, όσο και τα «μπαλώματα» στις πολλαπλάσιες ανάγκες, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος...

Προκλητικά, προχτές, ο νέος Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Ηπείρου, υποστράτηγος Βασίλης Λουράκης, σε συνάντηση γνωριμίας με τα ΜΜΕ, στα πλαίσια της ανάληψης των νέων καθηκόντων του, ανέφερε - πίσω από τις κάμερες - τις πορείες για το νόμο πλαίσιο ως το τέταρτο σε ιεράρχηση σημαντικό «πρόβλημα» που χρειάζεται να «αντιμετωπιστεί»! Φυσικά, δε χρειάζονται τέτοιες αναφορές για να επιβεβαιωθεί ο αυταρχισμός της εξουσίας και οι προτεραιότητες των κατασταλτικών μηχανισμών της. Οτι η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, έχουν στο «οπλοστάσιό» τους τον αυταρχισμό και την καταστολή κάθε φορά που το φοιτητικό, εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα αντιστέκεται και αντιδρά στις αντιλαϊκές πολιτικές. Και για να περάσουν με κάθε τίμημα τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και να εξυπηρετήσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Αν δείχνουν κάτι περισσότερο οι αναφορές του νέου ΓΑΔ Ηπείρου είναι η στοχοπροσήλωση της κυβέρνησης να «ξεμπερδεύει» με το φοιτητικό κίνημα με όποιο τρόπο. Μάταιος κόπος, όμως...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως είπε, θα επιθυμούσε εκλογές, αλλά και μια εξεταστική που θα αφορά ένα σκάνδαλο είναι ό,τι πρέπει για την αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλολογία είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρύψει την πολιτική του ταύτιση με τη ΝΔ.

Εκτός αν έχει κανείς την αυταπάτη πως το ΠΑΣΟΚ θα συμμετάσχει σε μια τέτοια επιτροπή για να υπερασπιστεί τα λεφτά των ασφαλισμένων. Λίγο δύσκολο να το κάνει αυτό το ίδιο κόμμα που θεσμοθέτησε το τζογάρισμα των αποθεματικών στις χρηματαγορές.

Πάντως όσοι τον άκουσαν χτες τον Γιώργο Παπανδρέου, να βάλλει ξανά κατά των υπερκερδών των τραπεζών, των φορολογικών απαλλαγών των μεγάλων επιχειρήσεων και των προνομίων στις πολυεθνικές, ας μην μπερδεύονται...

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που είχε τη θέση του υπουργού σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, των οποίων και τους προϋπολογισμούς και τα νομοσχέδια ψήφιζε.

«ΜΕΓΑΛΗ μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες»! Ταιριάζει στα σίγουρα αυτή η φράση στην αισιοδοξία που επέδειξε χτες στη Βουλή ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι οπωσδήποτε θα ολοκληρωθεί και μάλιστα έγκαιρα το έργο του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.

Επειδή ξέρουμε - και η κυβέρνηση ξέρει - πόσα, ποια και πόσο μεγάλα συμφέροντα εμπλέκονται σε αυτές τις υποθέσεις, καλό θα ήταν να 'ναι πιο συγκρατημένη. Γνωρίζουμε τη σπουδή της να εξυπηρετήσει εγχώρια οικονομικά συμφέροντα, αλλά εδώ μιλάμε για τις σχέσεις Ρωσίας - ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολλή κουβέντα έγινε στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, αλλά και της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για δήθεν μειοψηφίες και συσχετισμούς που δεν επιτρέπουν στο ΠΑΜΕ να μιλάει εξ ονόματος των εργαζομένων. Η συζήτηση για την ουσία του θέματος, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι μεγάλη και πολλές από τις πτυχές της αναλύθηκαν από τους συνδικαλιστές της ΔΑΣ, με συγκεκριμένα παραδείγματα και στοιχεία. Ακόμα όμως και τα ίδια τα νούμερα που επίσημα δίνονται από τη ΓΣΕΕ, είναι αποκαλυπτικά για τους πραγματικούς συσχετισμούς.

Οι αντιπρόσωποι στο συνέδριο ήταν 498. Από αυτούς, οι 136 προέρχονταν από τις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με τη ΔΑΣ να έχει εκλέξει μόλις έξι από τους χώρους αυτούς, για λόγους που είναι καθ' όλα γνωστοί σε όλους, όπως πχ η με κάθε τρόπο χειραγώγηση και εξαγορά. Από τους υπόλοιπους 362, που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, η ΔΑΣ ψηφίστηκε από τους 98, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 27%. Κι όλα αυτά χωρίς να ληφθεί υπόψη η πρωτοφανής νοθεία και με δεδομένες βέβαια τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγονται οι εκλογές στον ιδιωτικό τομέα. Οι συσχετισμοί λοιπόν δεν αποτυπώνουν πάντα με απόλυτο τρόπο την πραγματικότητα, πολύ περισσότερο αν συνυπολογιστεί και η απώλεια 9 αντιπροσώπων από τον κλάδο των οικοδόμων, λόγω της μείωσης στο εργατικό δυναμικό της Αθήνας μετά την Ολυμπιάδα.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος που ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του Ιούλη του 2006 θα είχε εφαρμοστεί σε όλη τη χώρα η μέθοδος του μοριακού ελέγχου του αίματος με αφορμή - τότε - το θλιβερό γεγονός της μόλυνσης (και της κατάληξης) δύο ανθρώπων.

Χτες ο υπουργός εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζει πως «η άμεση διακηρυγμένη βούληση του Υπουργείου, πήρε σάρκα και οστά», γιατί υπερδιπλασιάστηκε η ποσότητα του αίματος που ελέγχεται με τη μοριακή μέθοδο. Βέβαια, ο υπερδιπλασιασμός με τη μοριακή μέθοδο δεν υπερβαίνει το 45% του συνόλου του αίματος που ελέγχεται. Επίσης, ακόμα δεν έχει γίνει ο διεθνής μειοδοτικός - απλώς προκηρύχτηκε - διαγωνισμός για την προμήθεια των αντιδραστηρίων του μοριακού ελέγχου, ενώ έχει υποχωρήσει ακόμα και η ημι-λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας στους Θρακομακεδόνες. Τέλος, πρόσφατα υπήρξε έλλειψη αίματος στα νοσοκομεία. Αν αυτή η καταθλιπτική κατάσταση αποτυπώνει τη «σάρκα και τα οστά» της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της αιμοδοσίας, τότε όλοι πρέπει να ανησυχούν από τους διθυραμβικούς τόνους του υπουργού Υγείας.

Στη «δημοσιονομική κατάσταση» απέδωσε προχτές ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου τη διαιώνιση του προβλήματος της έλλειψης εργαζομένων στις Νομαρχίες, έχοντας προηγουμένως εκφράσει ανέξοδα την «αλληλεγγύη» του στα αιτήματα των Νομαρχιών, μετά τη συνάντησή του με την υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά και τους νομάρχες Αθήνας, Πειραιά, Ανατολικής και Δυτικής Αττικής. Από την πλευρά της, η Φ. Γεννηματά από τη θέση της αντιπολίτευσης έκανε λόγο για κοροϊδία της κυβέρνησης απέναντι στις Νομαρχίες, κάνοντας πως ξεχνά ότι το ίδιο ίσχυε και πριν από τρία χρόνια με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Τι γίνεται, όμως, με το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό των ελέγχων; Ποια νομοθεσία θα καλούνται να διασφαλίσουν οι υπάλληλοι των Νομαρχιών; Πόσο αποτελεσματικοί μπορούν να είναι οι έλεγχοι, όσοι κι αν είναι, στο καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» όπου τα μονοπώλια έχουν υπαγορεύσει τους νόμους κατά τα συμφέροντά τους; Αυτά είναι «ψιλά γράμματα για τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Το ζήτημα είναι να πηγαίνει καλά η αγορά και να φροντίζουν γι' αυτό οι κρατικοί θεσμοί, όπως π.χ. η Νομαρχία. Ολα τα άλλα είναι μόνο για τις εντυπώσεις.