Σάββατο 19 Νοέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ελλειψη συντονισμού...

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές στην πορεία του Πολυτεχνείου κι ενώ οι πρώτοι διαδηλωτές έφταναν έξω από την πρεσβεία, πλησίαζαν και οι δεκάδες ασφαλίτες που παρακολουθούσαν τους πορευόμενους. Στη γωνία Β. Σοφίας - Π. Κόκκαλη, αστυνομικοί και κλούβες απαγόρευαν την άνοδο από το πεζοδρόμιο μπροστά στην πρεσβεία, σε περαστικούς και δημοσιογράφους.

Μάλιστα, στην αρχή εμπόδισαν και τους ασφαλίτες να χωθούν πίσω από τις κλούβες, μπερδεύοντάς τους ποιος ξέρει με τι. Σαν να λέμε, οι μόνοι σε ολόκληρη την πορεία, που μπέρδεψαν τους ασφαλίτες με κάτι άλλο από αυτό που ήταν, ήταν συνάδελφοί τους αστυνομικοί!

Μετά ειπώθηκαν κάτι συνθηματικά και οι ασπίδες άνοιξαν για να κρύψουν πίσω τους τον «ανθό» της Υπηρεσίας. Μήπως την επόμενη φορά, να «συντονίζεστε» κάπως καλύτερα εκεί στη ΓΑΔΑ και την Κατεχάκη;

Συμπτώσεις...

«14.000 ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ - ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ» έλεγε ο χτεσινός υπότιτλος της «Ελευθεροτυπίας», στο θέμα για την πορεία του «Πολυτεχνείου, υιοθετώντας την εκτίμηση των αστυνομικών αρχών για τη μαζικότητα της διαδήλωσης. Στην ίδια γραμμή και η «Αυριανή» σημείωνε στον τίτλο του ανάλογου ρεπορτάζ: «Ενας αστυνομικός για κάθε διαδηλωτή». Να σκεφθείτε, ότι ακόμη και η «Απογευματινή» έκανε λόγο για «πορεία 12.000 περίπου ατόμων»...

Ας τα πάρουν υπόψη τους

«Ολο το παρασκήνιο μόνο στη "Χώρα" - Ζούγκλα απύθμενης βουλιμίας για χρήμα και εξουσία», έλεγε χτες ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Χώρας», ενώ ο αντίστοιχος της «Αυριανής» σημείωνε: «Αναμένονται φοβερές αποκαλύψεις για εκδότες, καναλάρχες και δημοσιογράφους - ΚΟΛΑΣΗ ΣΕ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ». Με άλλα λόγια, ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ εκδοτικών συμφερόντων, αποτέλεσμα της γενικότερης κρίσης στο χώρο των ΜΜΕ και του εντεινόμενου συνεχώς ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων συγκροτημάτων, βρήκε θέση και στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ας το πάρουν υπόψη τους οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, έχοντας καθαρό ότι μόνον η αγωνιστική τους ενότητα μπορεί να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες συνέπειες.

Πολίτες δεύτερης κατηγορίας

Οταν το χρώμα του δέρματος δεν είναι το «σωστό», δηλαδή το λευκό και επίσης έχεις την ατυχία να γεννηθείς στην κατηγορία «έγχρωμοι άνθρωποι» - όπως Αφροαμερικανοί, Λατίνοι, ασιατικής καταγωγής και άλλοι - στη «μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη» τότε αποκλείεσαι. Εντάσσεσαι αυτομάτως στην κατηγορία «όπου σε αποκλείουν από τις ιατρικές έρευνες». Το δε χειρότερο όλων είσαι εξαναγκασμένος να λαμβάνεις «δεύτερης κατηγορίας φάρμακα». Οταν μπορείς, βέβαια, να εξασφαλίσεις κι αυτά...

Αυτά τα ωραία και πολύ αμερικανικά είναι τα συμπεράσματα του συνεδρίου «Ευρήματα και επιπτώσεις των φαρμάκων στις κοινότητες των εγχρώμων Αμερικανών» που έγινε πρόσφατα στο Λος Αντζελες και διοργανώθηκε από το Κογκρέσο των Αφροαμερικανών (NAACP) της πολιτείας της Καλιφόρνιας. Οπως τονίστηκε στο Συνέδριο, οι «έγχρωμοι» ουσιαστικά θεωρούνται δεύτερης κατηγορίας πολίτες και αποκλείονται από τις έρευνες για τις νέες γενιές φαρμάκων, αλλά και τις επιπτώσεις των τελευταίων στον ανθρώπινο οργανισμό, ακόμη και για περιπτώσεις ασθενειών που έχουν μεγαλύτερο βαθμό θνησιμότητας μεταξύ των μειονοτήτων. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος με εκθέσεις του έχει καταγράψει σημαντικές ανομοιότητες, μεταξύ της κατάστασης της υγείας των Αγγλοσαξόνων, όπου στηρίζονται όλες οι έρευνες και των υπόλοιπων μειονοτήτων.

Το πορτοφόλι κρίνει...

Βέβαια, το πρόβλημα δε βρίσκεται, σε τελευταία ανάλυση, στο χρώμα του δέρματος. Στο αμερικανικό και σχεδόν απολύτως ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας, που καθορίζεται από τις ασφαλιστικές εταιρίες, αλλά και τις φαρμακοβιομηχανίες, το κύριο δεν είναι το χρώμα του δέρματος, αλλά η οικονομική δυνατότητα των πολιτών. Και οι μειονότητες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τουλάχιστον, δεν εντάσσονται στους κατέχοντες, αλλά στους μη έχοντες. Και όχι μόνο σε χρήματα, αλλά και σε φάρμακα, και σε οτιδήποτε άλλο, αφού ο σύγχρονος καπιταλισμός και οι νόμοι της αγοράς, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, λειτουργούν με βάση τον κανόνα «εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν». Ακόμη και στην πιο «προηγμένη και περισσότερο πλούσια χώρα του κόσμου», οι κάθε λογής μη έχοντες, ανάμεσά τους και οι έγχρωμοι, είναι απλώς καταδικασμένοι να παλεύουν νυχθημερόν για την επιβίωσή τους...

Δεν υπάρχει αταξική ενημέρωση

Τις τελευταίες μέρες, στα πλαίσια της οφθαλμοφανέστατης αντιπαράθεσης εκδοτών, διαβάζουμε ωραία κείμενα από και για τον «Τύπο» (έντυπο και ηλεκτρονικό). Για τον Τύπο; Οχι ακριβώς. Το εμπόρευμα «Τύπος» δε θίγεται. Η επιχείρηση «Τύπος» δεν αναφέρεται. Η μηχανή διαμεσολάβησης - διαμορφωτής συνείδησης «Τύπος» αγνοείται. Αυτά που διαβάζουμε αναφέρονται στο «λειτούργημα» της δημοσιογραφίας και προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό είναι το πρόβλημα, που σε διάφορες χρονικές στιγμές ζητά ξανά τη λύση του. Ετσι, ένα πρόβλημα, που καταφανώς αφορά στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, ζητείται να λυθεί από τη σκοπιά της ποιότητας της παρεχόμενης εργασίας. Οχι πως δεν υπάρχει ο κιτρινισμός, όχι πως δεν υπάρχει η τηλε-ζούγκλα που κατασπαράσσει ό,τι θέλει. Γι' αυτά τα θέματα έχουν γραφτεί τόμοι και τόμοι και θα μπορεί πάντα κάποιος να μιλά για τα φαινόμενα, απλά, αλλάζοντας λίγο την οπτική γωνία. Το σύνολο, όμως, των αναλύσεων έχει έναν κοινό παρονομαστή: Αποδέχεται ως άγιο το κεφάλαιο που δρα στο χώρο της ενημέρωσης και αναλύει την «εγκληματική εκτροπή» της εργασίας που ενσωματώνεται σ' αυτό. Είναι σα να λένε: Ο κεφαλαιοκράτης που ελέγχει ένα μέσο ενημέρωσης θέλει να συμβάλει στην ενημέρωση του λαού, αλλά αυτό σκοντάφτει σε κακούς «λειτουργούς» του χώρου. Οχι πως και αυτοί δεν υπάρχουν.

Από τη σκοπιά της εργατικής τάξης, της τάξης, δηλαδή, που βρίσκεται σε ανειρήνευτο πόλεμο με το κεφάλαιο, καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει για την ποιότητα της ενημέρωσης, αν δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα «ενημέρωση από ποιον για ποιον, από τη σκοπιά ποιων συμφερόντων, για να κερδίσουν ποιοι». Η απάντηση στο ζήτημα της ιδιοκτησίας οδηγεί αναγκαστικά στο συμπέρασμα ότι: Κανένας κεφαλαιοκράτης - που από την ίδια του τη θέση χρειάζεται υποταγμένη την εργατική τάξη - δε θα συμβάλει στον - μέσα και από την ενημέρωση - εξοπλισμό της εργατικής τάξης για την απελευθέρωσή της. Στόχος του κεφαλαίου - ακόμα και στις πλέον «φιλελεύθερες» αυτοανακηρύξεις του - ήταν, είναι και θα παραμείνει - όσο αυτό υπάρχει - η παράταση της υποταγής, το βάθεμά της.

Ο αποπροσανατολισμός που επιχειρείται - από τους ίδιους τους εκδότες, ανεξαρτήτως προβιάς - κρύβει κάτι ουσιαστικότερο: Οτι το κεφάλαιο, που δρα και στο χώρο της ενημέρωσης δεν υπάρχει, ούτε θα μπορούσε, έξω από τις συνθήκες που αφορούν συνολικά το κεφάλαιο: Απελευθέρωση των αγορών, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, όξυνση του ανταγωνισμού. Και οι τρεις συνθήκες ισχύουν απόλυτα και στο χώρο της ενημέρωσης. Ο,τι βλέπουμε να αναπτύσσεται γύρω μας, δήθεν ως «ηθικολογικό» πρόβλημα, δεν είναι τίποτα άλλο από αντιπαράθεση κεφαλαιοκρατών και, μάλιστα, του σκληρού πυρήνα του κεφαλαίου που δρα στη χώρα μας. Στην εξέλιξη αυτής της αντιπαράθεσης, θύματα είναι και κάποιοι δημοσιογράφοι και οι λαϊκές συνειδήσεις. Ο μύλος ανήκει αλλού. Και ο μυλωνάς πάντα εισπράττει το άλεσμα.

Οσο η εργατική τάξη δε θα προσβλέπει για την ενημέρωσή της σε Μέσα Ενημέρωσης από και για την ίδια, θα σέρνεται ως χειροκροτητής αυτού ή του άλλου δυνάστη της. Κανένα κερασάκι στην τούρτα δεν μπορεί να κρύψει το πρόβλημα ιδιοκτησίας.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Τα ... νεανικά

Γρηγοριάδης Κώστας

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! «Εθνική Επιτροπή Εμπνευσης και Διαλόγου για τη Νέα Γενιά». Ομολογουμένως μόνο στο ΠΑΣΟΚ μπορούσαν να σκεφθούν αυτόν τον τίτλο για την καινούρια ...νεολαία τους, που δήλωσαν ότι θα δημιουργήσουν.

Τώρα, τι είδους «έμπνευση» μπορεί να δημιουργήσει σε ένα νέο άνθρωπο το ΠΑΣΟΚ, θα μας το εξηγήσει, φανταζόμαστε, το επόμενο διάστημα ο πρόεδρός του. Για την ώρα, προέχουν μάλλον οι εσωκομματικοί συσχετισμοί (όπως εύκολα ο καθένας αντιλαμβάνεται).

Πάντως, να τους θυμίσουμε ότι η θέση υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η θέση υπέρ του πολέμου στο Ιράκ και του «αντιτρομοκρατικού δόγματος», καθώς και οι απόψεις υπέρ των ελαστικών σχέσεων εργασίας, που με ιδιαίτερη ζέση προβάλλει και προωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα θα αποτελέσουν ...αντικείμενο έμπνευσης.

«ΤΟ ΟΛΟ (σ.σ. ασφαλιστικό) σύστημα εξελίσσεται προς την ισότητα». Αυτή είναι η απάντηση του υπουργείου Οικονομίας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία ζητά αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες και σίγουρα η απάντηση αυτή δεν είναι αρνητική.

Πέραν του ότι η ΕΕ δεν μπορεί να ζητά τίποτε άλλο πέρα από αυτά που έχουν συναποφασίσει όσοι την αποτελούν, το υπουργείο ομολογεί με σαφήνεια ότι εκεί το πάει, απλά προσπαθεί να το κάνει ...πιο μαλακά.

Οσο για τα περί «ισότητας των δυο φύλων», καλό θα ήταν να αφήσουν οι κυβερνώντες αυτού του είδους τα αστειάκια. Ουδέποτε κανείς διεκδίκησε ισότητα και, μάλιστα, ισότητα ...στην εξαθλίωση. Αν δεν το ξέρουν, το σχετικό αίτημα μιλά για ισοτιμία.

Πάντως, αν θέλουν όντως να προωθήσουν μέτρα πραγματικής ενίσχυσης των γυναικών, ας κάνουν κάτι για την ανεργία, ας κάνουν κάτι για την εκμετάλλευση σε κλάδους όπου παραδοσιακά ασχολούνται γυναίκες και ας πάρουν κάποια μέτρα ουσιαστικής προστασίας της μητρότητας.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκτός των άλλων, τα προαναφερόμενα μέτρα θα βοηθούσαν και στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, για το οποίο τόσο κόπτονται. Μόνο, που γι' αυτά πρέπει να δώσουν και όχι να πάρουν.

Χαφιέδες και «μπάτσοι»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ρουφιάνο πάνω από το κεφάλι των σπουδαστών θέλει να βάλει η διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας, με την απόφασή της να τοποθετήσει καμεροχαφιέδες στο χώρο του Ιδρύματος. Ο «Μεγάλος Αδελφός» εισβάλλει, πλέον, παντού. Στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, στα εργοστάσια, στις υπηρεσίες, σε άλλους χώρους δουλιάς, στους δρόμους των διαδηλώσεων. Στο στόχαστρό του είναι «ο εχθρός λαός» και τα δημοκρατικά δικαιώματά του, ώστε να μη σηκώνει κεφάλι και να μην αντιστέκεται, φοβούμενος το καταδοτικό «βλέμμα» του. Βεβαίως, ο «Μεγάλος Αδελφός» είναι «γέννημα - θρέμμα» του αντιδημοκρατικού κατήφορου, που πήραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, για να εφαρμόζουν ανενόχλητα την αντιλαϊκή πολιτική τους. Και είναι μέρος των κρατικών μηχανισμών τρομοκράτησης, που στήνονται για να «τσακίσουν» το αγωνιστικό φρόνημα όσων υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Γι' αυτό, άλλωστε, η αστυνομοκρατία εντείνεται κι απλώνεται παντού και ενισχύεται, με διάφορα νέα «κατασκευάσματα», τύπου «αστυνομικού της γειτονιάς», «κοινοτικού αστυνόμου», που είναι «στα σκαριά», και μια σειρά άλλων κατασταλτικών μέσων και μηχανισμών.

Πολεοδόμος η ... Εκκλησία!

«Πολεοδόμος και κτίστης πάσης Ελλάδος ο ...Χριστόδουλος», ήταν ο - πολύ εύστοχος - τίτλος θέματος της εφημερίδας «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ». Γιατί; Μα με άδειες που έχει εκδώσει το Γραφείο Ναοδομίας της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της Εκκλησίας της Ελλάδος για ναΐσκους και μικρά ξωκλήσια, εδώ και χρόνια, έχουν κτιστεί βίλες σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, ενώ έχουν ανεγερθεί Πνευματικά Κέντρα σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις και έχουν γίνει πολλές άλλες παρανομίες.

Ωστόσο, η κυβέρνηση, αντί να περιορίσει το κακό, με διάταξη του νομοσχεδίου «περί οικοδομικών αδειών», όχι μόνο διατηρεί τις αρμοδιότητες αυτές της Ναοδομίας, αλλά τις επεκτείνει! Ετσι, αυτή πλέον όχι μόνο θα εγκρίνει και θα αναθεωρεί άδειες για κτίρια που χαρακτηρίζονται εκκλησιαστικά, αλλά θα εγκρίνει και την ...αλλαγή χρήσης τους!

Για όσους ρωτούν γιατί το κράτος εκχωρεί τέτοιες εντελώς παράταιρες αρμοδιότητες στην Εκκλησία, η απάντηση είναι απλή: Μα για τον ίδιο λόγο που εδώ και τόσα χρόνια εμποδίζεται ο διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας. Γιατί είναι πολλά τα - εγκόσμια, ασφαλώς - συμφέροντα εκατέρωθεν...

Κουτοπονηριά ή λαθροχειρία;

Οταν γίνεται μια φορά, μπορεί να πεις ότι είναι λάθος... Οταν επαναλαμβάνεται μια φορά, μπορεί να πεις ότι οφείλεται σε ασυγχώρητη άγνοια... Οταν γίνεται καθεστώς είναι είτε αλήτικη κουτοπονηριά, είτε λαθροχειρία...

Ο λόγος για την επανεμφάνιση σε διάφορες εφημερίδες θεμάτων, που πρώτος ο «Ρ» έφερε στη δημοσιότητα, ως δικών τους αποκαλύψεων! Στο χτεσινό «Εθνος», για παράδειγμα, εμφανίζεται ρεπορτάζ από την Ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντώνης Σκυλλάκος και τη συζήτησή της στη Βουλή, σχετικά με το διαγωνισμό που προκήρυξε η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών για την ιδιωτική ασφάλιση και τον οποίο το υπουργείο Παιδείας προώθησε σε όλα τα σχολεία. Το «Εθνος» ισχυρίζεται ότι το θέμα αναδείχτηκε με «αποκλειστικό» δικό του ρεπορτάζ την Τρίτη 15/11.

Βέβαια, ο «Ρ» είχε αποκαλύψει το σχετικό θέμα την Πέμπτη 10/11 και ο βουλευτής του ΚΚΕ κατέθεσε την Ερώτηση στη Βουλή τη Δευτέρα 14/11. Το «Εθνος» έγραψε για το θέμα πέντε μέρες μετά τον «Ρ» και μια μέρα μετά την κατάθεση της Ερώτησης του ΚΚΕ στη Βουλή, αλλά καμαρώνει για το «αποκλειστικό» ρεπορτάζ!

«Souda bay»...

Χτες, στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1, συνδέθηκαν με τον μετεωρολόγο τους, να ενημερώσει για τον καιρό. Εμφάνισαν κι έναν χάρτη για να δείξουν τα καιρικά φαινόμενα. Ο τελευταίος έδειχνε όλη την Ευρώπη και πάνω από την Ελλάδα η μόνη γραπτή σήμανση, όπως προλάβαμε και διακρίναμε, ήταν ένα «SOUDA BAY», «κόλπος της Σούδας» ελληνιστί.

Ορέ καλόπαιδα, υπάρχει τέτοιος χάρτης της ΕΜΥ; Εχει η Υπηρεσία μετεωρολογικό σταθμό στη Σούδα, και μάλιστα τόσο σημαντικό, ώστε να αποτυπώνεται σε χάρτες και, μάλιστα, η αποτύπωση αυτή να καλύπτει όλη την Ελλάδα; `Η, τους παίρνετε απευθείας από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά

Τουλάχιστον τρεις ώρες κάτω από τη βροχή δεν είναι λίγο πράγμα. Οταν όμως η ανεργία σού χτυπάει την πόρτα, όταν νιώθεις ότι στο σχολείο εξοντώνεσαι χωρίς να μαθαίνεις, ότι το πτυχίο δεν αξίζει τίποτα, ότι κάθε σου βήμα στο δρόμο παρακολουθείται, όταν τριγύρω συνεχίζουν να μακελεύονται λαοί, γίνεται κατανοητό ότι τελικά η βροχή ήταν ένα μηδαμινό εμπόδιο στην ανάγκη του κόσμου να βροντοφωνάξει για άλλη μια φορά «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία - Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία»! Γι' αυτό ήταν χιλιάδες αυτοί που προχτές διαδήλωσαν στην αμερικάνικη πρεσβεία, ήταν χιλιάδες αυτοί που βγήκαν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα.

Πολλοί θυμήθηκαν αυτές τις μέρες την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μίλησαν γι' αυτή μπροστά στις κάμερες ή σε επιλεγμένο κοινό και την επομένη της ηρωικής επετείου φόρεσαν και πάλι τα κοστούμια τους και πήραν τη γνωστή τους θέση στην πλευρά της υπονόμευσης των αγώνων, της συναίνεσης, του συμβιβασμού, του βολέματος. Τιμή στον αγώνα του 1973 δεν είναι οι παρελάσεις επώνυμων αναλυτών από τα κανάλια, ούτε αποτελεί τιμή η κατάθεση ενός στεφάνου και μια επετειακή ανακοίνωση από μόνα τους. Τιμή στον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου είναι η συνέχεια του αγώνα, στα βήματα του Νοέμβρη. Η συνέχεια του αγώνα, με συνέπεια, μαζικότητα και μαχητικότητα, απέναντι στον εχθρό, που παραμένει ένας και ισχυρός: Ο ιμπεριαλισμός. Αυτό δήλωσαν προχτές, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, οι χιλιάδες διαδηλωτές.

Γι' αυτό και το «Πολυτεχνείο» δεν εξαντλείται κάθε χρόνο σ' έναν τριήμερο γιορτασμό, σε μια διαδήλωση. Ζει στους καθημερινούς αγώνες, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα σχολεία, στις σχολές... Ζει στις αγωνίες, στο πείσμα και στα συνθήματα του «σήμερα». Η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία του «Πολυτεχνείου», λοιπόν, δίνει τη σκυτάλη στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 9 του Δεκέμβρη, στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 14 του Δεκέμβρη, στους αγώνες για τη δουλιά, τη μόρφωση, τη ζωή. Εκεί, στις καθημερινές μάχες, στους λαϊκούς αγώνες του «σήμερα», κρίνεται και μετριέται το ποιος τιμά ή όχι το «Πολυτεχνείο».

Η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητα, που δεν «έπνιξε» προχτές η βροχή, είναι παρακαταθήκη για τους αγώνες που έπονται. Το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», που βροντοφώναζαν οι διαδηλωτές έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, ήταν υπόσχεση ότι θα ξαναπεράσουν ξανά και ξανά από κει, όσο η μισή μας καρδιά θα τουφεκίζεται στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη, όσο θα μας κλέβουν τη μόρφωση και το μόχθο μας, ώσπου να κάνει ξαστεριά... θα συναντιόμαστε στους δρόμους, στο δρόμο του Νοέμβρη, όχι επετειακά, αλλά καθημερινά. Θα επιμένουμε ότι «Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», ότι «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ