Γρηγοριάδης Κώστας

Στις ΗΠΑ, βέβαια, υπάρχει διχασμός, αλλά ως συνήθως οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές βρίσκονται αλλού, από εκεί που δείχνουν οι προαναφερόμενοι αναλυτές. Βρίσκονται στα 32 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, στα 45 εκατομμύρια που δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση, στην υπερχρέωση των περισσότερων νοικοκυριών, στους «παρίες» και τα γκέτο του αμερικανικού «θαύματος» (μαύρους, ισπανόφωνους, κ.α.) κ.ο.κ. Αυτή η «δεύτερη Αμερική» δεν εκφράζεται βέβαια ούτε μέσα από τις εκλογές ούτε πολύ περισσότερο μέσα από τα δύο μεγάλα κόμματα, παρά μόνο με τον εγκλωβισμό στη λογική του «μικρότερου κακού». Οσο όμως παντοδύναμος και αν εμφανίζεται ο ιμπεριαλισμός στην «έδρα», αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι θα είναι κυρίαρχος στον αιώνα τον άπαντα. Και τότε η δεύτερη Αμερική θα πάρει την εκδίκησή της και τη θέση που της αξίζει.

Η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ αποφάσισε, για λόγους που δεν εξετάζουμε εδώ, να μη συμμετάσχει ο πρόεδρός της στη φιέστα του Συμβουλίου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, την οποία διοργάνωσε χτες στο Ζάππειο η υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης. Το ερώτημα είναι ποιο ήταν το νόημα της παρουσίας του προέδρου της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλου, από τη στιγμή που το «αρμόδιο» συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στο δημόσιο ήταν αντίθετο με την παρουσία σε αυτή τη φιέστα. Δεν είναι μόνο θέμα περιφρόνησης των αποφάσεων της τριτοβάθμιας οργάνωσης των δημοσίων υπαλλήλων και πειθαρχίας στις κυβερνητικές εντολές, αλλά και μια ενέργεια υπονόμευσης και διάσπασης των όποιων -έστω και αυτών των ελάχιστων - αντιδράσεων της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης στη δημόσια διοίκηση. Δεν περίμενε κανείς, βέβαια, μια διαφορετική συμπεριφορά από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, αλλά είναι καιρός να πληρώσει για το ρόλο του ως εντολοδόχου και εκτελεστή των κυβερνητικών επιλογών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

«Χάιδεψε τα αυτιά» και δημαγώγησε ασύστολα ο πρόεδρος της ΝΔ, κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στη Μυτιλήνη, το Σαββατοκύριακο. Περίσσεψαν οι μεγαλόστομες κουβέντες («Θερμοπύλες του Αιγαίου») για τους ακρίτες, τα λόγια συμπάθειας και η απαρίθμηση των προβλημάτων (ανεργία, υπογεννητικότητα, φυγή των νέων προς τα αστικά κέντρα, γήρανση του πληθυσμού, γεωγραφική και οικονομική απομόνωση, κ.ά.), ενώ δεν έλειψαν και οι εύηχες προτάσεις (νέα οργάνωση του συστήματος δημόσιας διοίκησης, οργανισμός διαχείρισης υδάτινων πόρων, υποδομές για τουρισμό, οδικό δίκτυο, σύστημα υγείας, κ.ο.κ.). Ομως, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είπε κουβέντα για την ταμπακέρα. Πώς, δηλαδή, τα νησιά του Αιγαίου θα αποκτήσουν όλα αυτά τα ωραία, που περιέγραψε και υποσχέθηκε με την εφαρμογή μιας πολιτικής-αντίγραφο αυτής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη. Ολα αυτά, που είπε, οι ακρίτες των νησιών τα έχουν ακούσει πολλές φορές, σε άλλη παραλλαγή και από τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Η ανάπτυξη της «περιφέρειας» περνά μέσα από μια άλλη πολιτική και εξουσία, την οποία δεν μπορούν βέβαια να την προσφέρουν οι ανύπαρκτες στην πράξη διαφορές ανάμεσα στον «αυθεντικό» και τον «ιμιτασιόν» διαχειριστή του νεοφιλελευθερισμού.

«Χρειάζομαι διευκρινίσεις για τα μέτρα που σκοπεύει να πάρει η Γαλλία για να διασφαλίσει πως οι εξαγωγές της βοδινού κρέατος δε θα εκθέσουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τους καταναλωτές σε άλλες χώρες, σε σχέση με τους Γάλλους καταναλωτές».

Αυτή τη ...φοβερή και τρομερή δήλωση έκανε χτες στις Βρυξέλλες ο Ντέιβιντ Μπιρν, επίτροπος, λέει, αρμόδιος για θέματα προστασίας του καταναλωτή. Τόσο καλά. Ο άνθρωπος, για όσους δεν κατάλαβαν, δε ζητάει - πολύ περισσότερο, δεν αξιώνει και δεν επιβάλλει - μέτρα με τα οποία θα εξασφαλίζεται η απόλυτη και πλήρης καταλληλότητα των κρεάτων που διακινούνται ανά την ΕΕ. Του αρκούν απλά διευκρινίσεις ότι οι εκτός Γαλλίας πληθυσμοί δε θα κινδυνεύουν περισσότερο από τους Γάλλους.

Από εκεί και πέρα, και για όσους καθημερινά καταναλώνουν αμφίβολης - ενδεχόμενα και επικίνδυνης - ποιότητας κρέατα, γαία πυρί μειχθήτω...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επίσης, είναι εύκολο να «φας» (από την κυβέρνηση) έναν Πάγκαλο όταν είσαι πρωθυπουργός. Το δύσκολο είναι να... τον χωνέψεις μετά! Ιδίως όταν σου σερβίρονται για επιδόρπιο οι χτεσινές δηλώσεις Τσοχατζόπουλου, που (έξυπνα φερόμενος) τήρησε αποστάσεις από την απόφαση.

Παράλληλα, «δένει» τέλεια η κατάσταση με όλες τις δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον κυριακάτικο Τύπο, που μιλούσαν για δυαρχίες και ασκούσαν κριτική (εξίσου εποικοδομητική με του Πάγκαλου) στις πρωθυπουργικές επιλογές.

Πάντως, καλό θα ήταν να μας εξηγήσει ο κ. Πάγκαλος, τι σόι «ανυπότακτο» κόμμα είναι αυτό το ΠΑΣΟΚ, όταν σε κάθε ψηφοφορία στη Βουλή πρέπει να... απειλούνται οι βουλευτές με εκκλήσεις κομματικής πειθαρχίας, ενώ όταν κάποιος διαφωνεί το κάνει με... διφορούμενες δηλώσεις;

Οσο για τις δικές του υποτιθέμενες διαφωνίες, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας χρειάζεται και την ψήφο του για να περάσει. Εδώ θα είμαστε και θα δούμε αν θα τη δώσει. Κι αυτός και άλλοι... «διαφωνούντες».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί χτες δεν «πνίγηκε» ξανά η χώρα; Απάντηση: Γιατί απλούστατα δεν έβρεξε πολύ. Σε αντίθετη περίπτωση... να μην έχετε καμιά αμφιβολία.

Δεν είναι να απορεί κανείς, εδώ που έχουμε φτάσει, γιατί κάποιοι οδηγούνται στον Χριστόδουλο! Ετσι συνέβαινε και παλιά στα προϊστορικά χρόνια, όταν οι άνθρωποι υπέφεραν από τα καιρικά φαινόμενα και ζητούσαν... μεταφυσική προστασία.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα δηλαδή τι κάνουμε; Περιμένουμε την επόμενη βροχή, το επόμενο χαλάζι ή, τέλος πάντων, οποιοδήποτε «τσαλίμι» του καιρού;

«Για μένα το πιο εκπληκτικό, το πιο μεγάλο... είναι ένας άνθρωπος που τον 'μποδίζουν να βαδίζει. Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε», λέει στο ποίημά του ο Ναζίμ Χικμέτ. Φαινόμενο, που γίνεται όλο και περισσότερο έντονο και στη χώρα μας. Με τον εργάτη, που βλέπει τα εργασιακά του δικαιώματα και τις ελευθερίες στους χώρους εργασίας να συρρικνώνονται, το μετανάστη, που αγκομαχάει καθημερινά για ένα μεροκάματο, προπηλακιζόμενος, υβριζόμενος, καμιά φορά και δαρμένος από εργοδότες και την ΕΛ.ΑΣ., τον μέσο πολίτη, που κάθε μέρα βομβαρδίζεται από ποταμό «ενημέρωσης» και στην ουσία δε μαθαίνει τίποτα, τον πολιτικοποιημένο πολίτη, που αγωνίζεται για περισσότερη δημοκρατία και μπαίνει στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών.

Η αλυσίδα πλέχτηκε και πλέκεται σιγά - σιγά. Κρίκος πρώτος, οι αλλαγές στην ποινική νομοθεσία, με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας. Στο όνομά της, θα ποδοπατηθούν θεμελιώδεις διατάξεις διεξαγωγής μιας «δίκαιης δίκης» και αρχές του «κράτους δικαίου». Ολα αυτά για όσους κατηγορούνται ή είναι ύποπτοι για τρομοκρατία. Μια έννοια, που, για την κατεστημένη τάξη, χωράει τους αγρότες και τους μαθητές που διαδηλώνουν, τους Κούρδους που παλεύουν να αναγνωριστούν τα δικαιώματά τους ως λαού, όσους αμφισβητούν ή εξεγείρονται κατά της «νέας τάξης πραγμάτων», που επιβάλλει παγκόσμια ο ιμπεριαλισμός. Οι αμερικανικές εκθέσεις για την τρομοκρατία στην Ελλάδα εικονογραφούνται με φωτογραφίες αντιΝΑΤΟικών διαδηλώσεων.

Κι από κοντά, ο «πληροφοριακός ιμπεριαλισμός». Πολυεθνικές της ενημέρωσης ελέγχουν τι και πώς θα το μάθουμε. Μεγαλοϊδιοκτήτες χειραγωγούν την κοινή γνώμη, εξαφανίζοντας από τα ΜΜΕ «επικίνδυνες» απόψεις. Ετσι «πλένονται» και οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι για να προληφθούν οι αντιδράσεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το πρόβλημα όλων τους, δηλαδή, βρίσκεται πώς θα πείσουν τους εργαζομένους, να αποδεχτούν αδιαμαρτύρητα τις διάφορες αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα. Και όχι μόνον αυτό, αλλά θέλουν και την ενεργητική τους συμμετοχή, μέχρι και να «υιοθετήσουν νέους τρόπους δουλιάς στην καθημερινή τους ζωή.» Σ' αυτό το στόχο αποσκοπούν οι διάφορες λογικές και θεωρίες, περί «μονοδρόμων», «εθνικών αναγκών», «κοινωνικών διαλόγων», «συναίνεσης», «ομοψυχίας», κλπ., κλπ.. Σ' αυτό το στόχο ρίχνονται τεράστια ποσά χρημάτων, ξεδιπλώνονται πολύμορφες εκστρατείες χειραγώγησης των συνειδήσεων, εκμαυλισμού και εξαγοράς τους. Κι όπου όλ' αυτά δε φέρνουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, όπου εμφανίζονται φωνές αντίστασης και διαμαρτυρίας, έχουν έτοιμους και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, που κι αυτοί συνεχώς «εκσυγχρονίζονται» και μεγεθύνονται...

«Δεν ξέρω, δε γνωρίζω τίποτα», ήταν η απάντηση κύκλων του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, για σχέσεις του Γ. Παπαντωνίου με την εταιρία «Remaco», στη διοίκηση της οποίας βρίσκεται ο κ. Κανδαλέπας, κουμπάρος του υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στη Βουλή, η «Remaco» εμφανίζεται με την τριπλή ιδιότητα του συμβούλου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, της ΕΑΒ αλλά και της κοινοπραξίας Eurofither, με την οποία η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να συνάψει γιγάντια συμφωνία ύψους 2 και πλέον τρισ. δραχμών για την αγορά 60 μαχητικών αεροπλάνων.

Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, το κεντρικό πρόσωπο της καταγγελίας, ο κ. Κανδαλέπας - είχε χρηματίσει διευθυντής Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας παρά τον κ. Παπαντωνίου - από το 1994 και μετά ακολουθεί ανεξάρτητη πορεία ως επιχειρηματίας. Ας μας επιτρέψουν, όμως, να έχουμε μερικές αμφιβολίες γι' αυτό. Πριν από 2 περίπου χρόνια είχε αναλάβει σε συνεργασία με το εποπτευόμενο από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) μελέτη για λογαριασμό του υπουργείου. Εντός του 2000 ανέλαβε, με τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, μελέτη με θέμα «Αποτελεσματική διαχείριση πόρων του ΚΠΣ από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα». Ως γνωστό η πολιτική ευθύνη του Κοινοτικού Πλαισίου ανήκει στο υπουργείο Εθνικής ΟΙκονομίας. Κατά συνέπεια, οι συνειρμοί του τύπου κουμπάρος στηρίζει κουμπάρο δεν είναι αβάσιμοι. Φαίνεται ότι οι κουμπαριές χωράνε ακόμα και στη «νέα οικονομία» που επαγγέλλεται ο κ.Παπαντωνίου.

Φανταζόμαστε, ότι ο καθένας βλέπει τη διαφορά. Είναι τόσο μεγάλη, άλλωστε. Παλιότερα, τόσο ο Μ. Κωστόπουλος όσο και ο Γ. Θεωνάς ήταν ουσιαστικά «κομμένοι» από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως και όλα τα στελέχη του ΚΚΕ. Τώρα, δεν προλαβαίνουν να δίνουν συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις και εφημερίδες...

«Λυπάμαι, απουσίαζαν το 1973 (σ.σ. από το Πολυτεχνείο), γιατί τότε η Ελλάδα ανήκε σε άλλη σφαίρα επιρροής. Τώρα, απλά θέλουν να κάνουν άλλη μια αντικυβερνητική διαδήλωση.

Να είμαστε αριστεροί, αλλά σκεπτόμενοι, κόντρα στο ρεύμα, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, Ελληνες προοδευτικοί πολίτες, πιστοί στις σοσιαλιστικές αρχές του κοινωνικού ανθρωπισμού, πιστοί στα οράματα του Πολυτεχνείου και όχι εκποιητές και εξαργυρωτές των αγώνων».

Αυτά τα λέει ο Αλ. Χρυσανθακόπουλος, βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ. Και τα λέει για τους κομμουνιστές. Ναι, βέβαια, αυτοί ήταν οι απόντες από το Πολυτεχνείο. Αυτοί δεν αγωνίζονται κόντρα στο ρεύμα και την παγκοσμιοποίηση, δεν είναι πιστοί στις σοσιαλιστικές αρχές και τα οράματα του Πολυτεχνείου. Και το αποκορύφωμα, αυτοί είναι οι εκποιητές και εξαργυρωτές των αγώνων!!!

Οχι, δεν ξέρουμε πόσο πυρετό είχε, όταν έγραφε το παραλήρημά του...

Μήπως οι Τσέχοι ντρέπονται για τη μητρική τους γλώσσα; Το ερώτημα αυτό, όσο κι αν φαντάζει παράλογο, είναι αυθεντικό. Το έθεσε Τσέχος πολίτης που ζει στην Αθήνα, με αφορμή γραπτή πρόσκληση που πήρε από την πρεσβεία της Τσεχίας στην Ελλάδα, σχετικά με μια έκθεση για το τσέχικο κρύσταλλο που θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο της πρεσβείας στην Αθήνα.

Ανοίγοντας το φάκελο με την πρόσκληση, ο συγκεκριμένος Τσέχος πολίτης, εξαγριώθηκε, όχι επειδή η τσέχικη πρεσβεία τού έκανε την τιμή να τον καλέσει στην έκθεση για το τσέχικο κρύσταλλο, αλλά επειδή η πρόσκληση που πήρε ήταν στην... αγγλική και όχι στη μητρική - την τσέχικη - γλώσσα!

Και εκφράζοντας την πικρία του, αναρωτήθηκε φωναχτά. Αλήθεια, από πότε οι Τσέχοι... ντρέπονται για τη μητρική τους γλώσσα;

Μόνοι

σ' ανέμους

και πλημμύρες,

απόντες πάντα

οι «σωτήρες»

μόνοι σε ό,τι

μας χτυπήσει,

είμαστ' οι μούλοι

που 'χουν φτύσει!

* * *

Μόνοι,

σε ό,τι η φύση

φέρει

καρφί, που λεν,

δεν τους διαφέρει,

μας τρώνε μόνο

το μεδούλι

και κατά τ' άλλα

είμαστ' οι δούλοι!

* * *

Μόνοι,

σε ό,τι μας συμβαίνει,

τα αποπαίδια

οι ξεγραμμένοι,

γι' αυτούς υπάρχουν

μόνοι οι άλλοι,

οι κροίσοι, οι λίγοι,

οι μεγάλοι!