«Στο ίδιο έργο θεατές» και πάλι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται αντιμέτωποι με το νέο διατροφικό σκάνδαλο με διοξίνες, γερμανικής προέλευσης αυτή τη φορά. Χτες το υπουργείο Υγείας, τρεις μέρες μετά τη γνωστοποίηση του προβλήματος, έχοντας αφήσει τη δημόσια υγεία στις «διαβεβαιώσεις» της γερμανικής κυβέρνησης ότι δεν έχουν εξαχθεί μολυσμένες παρτίδες, κι αφού έγινε γνωστό ότι τελικώς εξήχθησαν ποσότητες μολυσμένων αβγών τουλάχιστον σε δύο χώρες της ΕΕ που χρησιμοποιήθηκαν ως πρώτη ύλη για την παρασκευή τροφίμων, αποφάσισε να ανακοινώσει ότι έδωσε εντολή στον ΕΦΕΤ να πραγματοποιήσει ελέγχους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για στάχτη στα μάτια του λαού. Κυβέρνηση, ΕΕ και πολυεθνικές έχουν παραδώσει την υπόθεση της δημόσιας υγείας στο κυνηγητό του κέρδους και της «ελεύθερης αγοράς». Εχουν απεμπολήσει τους μηχανισμούς αποτελεσματικού ελέγχου σε ευρεία κλίμακα τόσο για την πρόληψη όσο και για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των διατροφικών κινδύνων - γέννημα θρέμμα των πολιτικών τους. Αυτό αποδείχτηκε σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις με διοξίνες, τρελές αγελάδες, μολυσμένο ηλιέλαιο... Σ' αυτό το πλαίσιο τα περί «ελέγχων», και στο βαθμό που η κυβέρνηση παραμένει δέσμια της πολιτικής του κεφαλαίου, το μόνο στο οποίο αποσκοπούν είναι να παραπλανήσουν το λαό και να θολώσουν τα νερά γύρω από τις ευθύνες που φέρει για το γεγονός ότι η υγεία του είναι έρμαιο της κερδοσκοπικής δράσης των μονοπωλίων.
Αθεράπευτα προκλητικοί
Αθεράπευτα προκλητικός εμφανίζεται ο ΣΥΝ, με αφορμή την υπόθεση της Εκδοτικής Βόρειας Ελλάδας, όπου η εργοδοσία απαιτεί μείωση μισθών με υπογραφή ειδικής επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, εκδίδοντας ανακοίνωση στην οποία αναφέρει: «Πριν στεγνώσει το μελάνι από την υπογραφή της πρώτης ειδικής επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας για μείωση μισθών στην "ΝΕΟΓΑΛ", η ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΕΕ "Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ" με έδρα τη βιομηχανική περιοχή του νομού Κιλκίς, πιέζει την Κλαδική Ομοσπονδία για την υπογραφή μιας παρόμοιας συμφωνίας. Ο ΣΥΝ καλεί την Κλαδική Ομοσπονδία Χάρτου και Τύπου να μην υπογράψει μια τέτοια απαράδεκτη συμφωνία».
Η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου - μια απ' τις μεγαλύτερες ομοσπονδίες της χώρας - συστρατεύεται και συμπορεύεται με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, συμμετέχει στο ΠΑΜΕ και αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή, όχι μόνο για την υπεράσπιση των κεκτημένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων του κλάδου, αλλά, ταυτόχρονα, δίνει όλες τις δυνάμεις της για το θέριεμα του αγώνα της εργατιάς για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της. Ολα αυτά, οι του ΣΥΝ τα γνωρίζουν πολύ καλά κι όμως ...καλούν την ταξική Ομοσπονδία να μη δεχθεί την ειδική επιχειρησιακή σύμβαση, λες και υπήρχε περίπτωση να το κάνει. Αλλά είναι βαθιά γελασμένοι, αν νομίζουν πως με παρόμοια καλέσματα θα υπονομεύσουν το κύρος της. Αλήθεια, γνωρίζουν ότι η Ομοσπονδία, μαζί με το σωματείο, πρωτοστάτησαν για να πραγματοποιηθεί χτες γενική συνέλευση των εργαζομένων, η οποία και πήρε ομόφωνη απόφαση να απορρίψει τις προκλητικές απαιτήσεις της εργοδοσίας και, ταυτόχρονα, να κλιμακώσει τον αγώνα με τρίωρες στάσεις κατά βάρδια τις επόμενες μέρες; Επιπλέον, τους ενημερώνουμε ότι η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου, αλλά και όλες οι ομοσπονδίες και τα κλαδικά συνδικάτα, που βρίσκονται στις γραμμές του ΠΑΜΕ, έχουν κηρύξει ανοιχτό πόλεμο με την εργοδοσία, αλλά και τα τσιράκια της στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Πάει πολύ, λοιπόν, αυτοί που στο εργατικό κίνημα βαδίζουν χέρι - χέρι με τις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ κι έχουν εντρυφήσει σε μαθήματα εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, να καλούν μια ταξική ομοσπονδία να μην υπογράψει ειδική επιχειρησιακή σύμβαση. Ας ψάξουν αλλού οι του ΣΥΝ, γι' αυτούς που υποχωρούν μπροστά στις εργοδοτικές απαιτήσεις...
Πλάτες στο ΠΑΣΟΚ
Η νεοσύστατη «Δημοκρατική Αριστερά» δε χάνει ευκαιρία αν πρόκειται να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ, την πολιτική που αυτό εφαρμόζει και να υπερασπίσει συνολικά το σύστημα απ' τη διογκούμενη λαϊκή οργή. Χτες, ο πρόεδρός της Φ. Κουβέλης, σε συνέντευξή του στο ρ/σ «Αθήνα 9.84» επανέλαβε το σαθρό ισχυρισμό ότι για την κρίση ευθύνονται, όχι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής που γεννά κρίσεις, αλλά η διαφθορά και η παραοικονομία που «κατέστησαν την ελληνική οικονομία ανύπαρκτη, η ελληνική οικονομία είναι εκείνη που δημιούργησε τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες». Ακόμα κι αν δεχτεί κανείς ότι διαφθορά και παραοικονομία είναι φαινόμενα που ευδοκιμούν μόνο στην Ελλάδα, κάτι που βεβαίως δεν ισχύει καθώς και αυτά είναι «φρούτα» που καρπίζουν στο δέντρο του καπιταλισμού παντού όπου αυτός κυριαρχεί, δεν μπορεί να δεχτεί ότι κοινωνικές ανισότητες υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Οι εργάτες, οι άνθρωποι του μόχθου, υποφέρουν σε κάθε καπιταλιστική χώρα και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο το κάνει για να εξωραΐσει τον καπιταλισμό και να αποπροσανατολίσει με ψέματα ότι υπάρχει δήθεν καλύτερος ...καπιταλισμός!
Ο Φ. Κουβέλης δεν παρέλειψε να στηρίξει και την κυβέρνηση καταθέτοντας ενστάσεις μόνο ως προς το ότι αυτή δεν έχει καταφέρει να πατάξει την παραοικονομία και διαφθορά, ενώ της αναγνώρισε «το γεγονός ότι επιχειρεί να κάνει αναδιαρθρώσεις». Επικροτεί βεβαίως τις γνωστές βαθιά αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο από κεκτημένα δεκαετιών. Αλλωστε, οι φίλοι στην ανάγκη και τη δύσκολη ώρα φαίνονται...
Ελιγμοί που ενσωματώνουν
Ο εξωραϊσμός του καπιταλισμού σε όλο του το μεγαλείο! Επιστρατεύοντας διάφορα φαιδρά «ναι μεν, αλλά», ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να διαφοροποιήσει τη στάση του έναντι του ευρωομολόγου, προκειμένου να συσκοτίσει το γεγονός ότι οι προτάσεις του όχι μόνο δε θίγουν την εξουσία των μονοπωλίων και δε συγκρούονται με τις αιτίες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, αλλά αποτελούν προτάσεις κοινές με μερίδα της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Ο Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ, σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, τριγυρίζει γύρω από το ευρωομόλογο, υποστηρίζοντας ότι δήθεν ο ΣΥΝ προτείνει ένα ευρωομόλογο διαφορετικό από εκείνο που προτείνει ο Γ. Παπανδρέου... Δηλαδή, ότι «η κρίση οδήγησε στο να γίνει αποδεκτή η ιδέα του ευρωομολόγου που από τους κυρίαρχους κύκλους ήταν κάτι απορριπτέο στο παρελθόν, αλλά και αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι κάτι διαφορετικό απ' αυτό που ήθελε και θέλει η αριστερά».
Από τη μια, δηλαδή, εκτιμά ότι το ευρωομόλογο αποτελεί εναλλακτική λύση στην εφαρμοζόμενη πολιτική από την κυβέρνηση και από την άλλη, για να συγκαλύψει ότι η πολιτική του δεν έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα και την ΕΕ, δεν είναι αντίθετη στην ουσία της κυρίαρχης πολιτικής αλλά μια λίγο διαφορετική μορφή διαχείρισης, τα «κουκουλώνει» λέγοντας ότι δήθεν μιλάει για άλλο ευρωομόλογο... Αν όμως δει κανείς τις δηλώσεις του πρωθυπουργού από το Παρίσι, για ευρωομόλογο που θα τροφοδοτήσει την ανάπτυξη, οι διαφορές είναι επουσιώδεις. Με διάφορους λεκτικούς ακροβατισμούς, ο Γ. Μηλιός και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τελικά, λέει ότι «το ευρωομόλογο θα ήταν μια λύση σε μια προοπτική περιορισμού της εξουσίας και του ελεγκτικού ρόλου που έχουν οι χρηματαγορές, που δεν είναι άλλος παρά ένας μηχανισμός που να μετακυλίει όλα τα κόστη στην εργασία και να προστατεύει τα κέρδη. Αυτό έλεγε η αριστερά, ότι στόχος μας είναι να δανείζονται τα κράτη κατευθείαν από την ΕΚΤ - που είναι διαφορετικό από το ευρωομόλογο - και το ευρωομόλογο θα μπορούσε να παίξει ρόλο σ' αυτή την κατεύθυνση, επειδή δημιουργεί έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό, επειδή συγκρατεί κάπως τα επιτόκια και μπορεί να είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της άμεσης χρηματοδότησης από την ΕΚΤ».
Εκείνο που προσπαθεί να συσκοτίσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως όποιος μηχανισμός και αν επιλεγεί από την πλουτοκρατία στην ΕΕ, είτε λέγεται ευρωομόλογο, είτε απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ, είτε χαμηλότερα επιτόκια, (αλήθεια υπάρχει τράπεζα στον καπιταλισμό που να δανείζει για να χάνει ή να δανείζει φιλολαϊκά;), δεν αναιρείται το βασικό: Πως ο όποιος δανεισμός και τα όποια χρήματα δε θα κατευθυνθούν για να απαλυνθούν τα βάρη των λαϊκών στρωμάτων, αλλά για την ενίσχυση των μονοπωλίων. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τη μέθοδο που θα επιλέξει η πλουτοκρατία, αλλά με τη στρατηγική που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Και αυτή η στρατηγική - όσο κι αν προσπαθεί να τη συσκοτίσει και να την αθωώσει ο ΣΥΝ, παριστάνοντας ότι δήθεν υπάρχουν και φιλολαϊκές λύσεις στο πλαίσιο του καπιταλισμού - έχει ως μόνο στόχο τον εξωραϊσμό του καπιταλισμού, την επάνοδο των μονοπωλίων σε τροχιά κερδοφορίας και το περαιτέρω τσάκισμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Οι διεφθαρμένοι...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ και μάλιστα στους «έγκριτους» «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς»! Ηρθε η ώρα - λένε - στην Ελλάδα, για ...ιδιωτική εφορία καθότι η δική μας είναι διεφθαρμένη!
Και για κάποιο λόγο - που μένει στη σφαίρα της μεταφυσικής - σύμφωνα με τις κυρίαρχες απόψεις οι έννοιες της «διαφθοράς» και του «ιδιωτικού τομέα» είναι παντελώς ασύμβατες.
Μια ιδιωτική επιχείρηση - κατά τη γνώμη τους - θα έχει στο μυαλό της την... πρόοδο της οικονομίας και όχι τη δική της κερδοφορία, οπότε δε θα κάνει παράνομα πράγματα, ούτε θα πάρει λεφτά «κάτω από το τραπέζι».
Να υποθέσουμε μήπως ότι η «SIEMENS» που «λάδωνε» αστούς πολιτικούς, η «ENRON», η «LE MAN BROTHERS» και τόσες τράπεζες που φαλίρισαν τα τελευταία 3 χρόνια ήταν ...διεφθαρμένοι δημόσιοι φορείς;
Το ενδεχόμενο αυτό που αποκαλούν «διαφθορά» να πηγαίνει «πακέτο» με τη μανιώδη αναζήτηση του κέρδους (τον αντικειμενικό σκοπό κάθε επιχείρησης, δηλαδή) δεν τους περνάει, φυσικά, από το μυαλό...
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ! Στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουμε πλέον Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου για την οικονομία. Αυτό θα συμβουλεύει τις χώρες της ΕΕ για την οικονομική πολιτική τους και θα τους συνιστά συγκεκριμένες διορθώσεις.
Εν ολίγοις ...μία από τα ίδια. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς πως οι συμβουλές του θα είναι κάτι διαφορετικό από τα γνωστά περί «αύξησης της ανταγωνιστικότητας», «μείωσης του κόστους εργασίας», «περιορισμού των κοινωνικών δαπανών» κ.λπ.
Αν νομίζουν ότι όσο περισσότερα όργανα μας το προτείνουν τόσο πιο εύκολα θα δεχτούμε αυτές τις πολιτικές προφανώς έχουν κάνει λάθος.
Το πιθανότερο, πάντως, είναι πως στην ΕΕ διαθέτουν πολλές «προσωπικότητες» και «οικονομολόγους διεθνούς κύρους» που συνιστούν «παπαγαλάκια» των γνωστών αντιλαϊκών πολιτικών.
Γρηγοριάδης Κώστας
Ε, δεν πρέπει κι αυτούς κάπως, κάπου να τους βολέψουν, έτσι ώστε απολύτως θεσμικά να λένε όσα λένε; (και να εισπράττουν και κάποια εύλογη αποζημίωση γι' αυτό;).
Κριτήριο οι λαϊκές ανάγκες
Γρηγοριάδης Κώστας
Ωμά και απροσχημάτιστα τα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν πλέον ανοικτά ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει καθημερινά την πολιτική της σε «ανοικτή γραμμή» με τις αγορές. Οι πάντες βέβαια το γνωρίζουν, αλλά έχει σημασία το γεγονός ότι οι κορυφαίοι υπουργοί το παραδέχονται ευθέως. Η δήλωση που έκανε προχτές στη Θεσσαλονίκη ο Ευ. Βενιζέλος τα λέει όλα: «Η κυβέρνηση διαχειρίζεται μία πρωτοφανή κατάσταση κρίσης. Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεννοούμαστε καθημερινά με την αγορά», τόνισε και έσπευσε να διευκρινίσει τι εννοεί: «Ενας άξονας των επιλογών μας είναι ο σεβασμός της κοινής λογικής και της εμπειρίας που προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα της οικονομίας και της αγοράς. Αρα, μέσα από αυτόν το συνεχή διάλογο, μέσα από τη διαρκή συνεννόηση, θα βρίσκουμε τα μέτρα τα οποία είναι απλά, πρακτικά, εφαρμόσιμα και παράγουν το αποτέλεσμα που θέλουμε». Φυσικά, δεν περίμενε κανείς έστω και στα λόγια οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ να σκεφτούν τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και πολύ περισσότερο να αποτελούν κριτήριο για τη διαμόρφωση της πολιτικής τους. Αν κάτι εντυπωσιάζει είναι ότι έχουν γίνει αδίστακτοι και άκρως επικίνδυνοι εφαρμόζοντας καθημερινά τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Δηλώσεις όπως η παραπάνω απλά ενισχύουν τη θέση του ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ ότι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο με ανατροπή της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής.
Ευρω-αλληλεγγύη στον πόλεμο κατά των λαών
Μπορεί ορισμένα κυβερνητικά παπαγαλάκια να εμφανίστηκαν δήθεν ενοχλημένα με τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, αλλά μάλλον τους πείραξε το γεγονός ότι «αποκάλυψε», έστω και με κυνικό τρόπο, το πραγματικό περιεχόμενο της λεγόμενης «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Αυτό που με λίγα λόγια είπε ο Γκ. Βεστερβέλε είναι ότι απλά δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και τα ίδια τα κράτη - μέλη θα βγουν από την κρίση υλοποιώντας μέχρι τέλους (τρόπος του λέγειν) τα πλέον άγρια αντιλαϊκά μέτρα που έχουν αποφασιστεί από κοινού στην ΕΕ. Μιλώντας στα μέλη του κόμματός του, του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στη Στουτγάρδη, ο Γερμανός ΥΠΕΞ τόνισε πως όσα κράτη της Ευρωζώνης προσβλέπουν στις γερμανικές ενισχύσεις θα πρέπει να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα και να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους. Και προκειμένου να μην αφήνει περιθώρια παρερμηνειών έφερε ως παράδειγμα την Ελλάδα για να τονίσει: «Μπορείτε να περιμένετε από εμάς να επιδείξουμε αλληλεγγύη, αλλά δεν μπορείτε να επιμένετε σε συνταξιοδότηση στα 59, όταν οι άνθρωποι εδώ πληρώνουν υψηλούς φόρους και υποτίθεται ότι πρέπει να εργάζονται μέχρι τα 67 έτη». Πέρα από τις σκόπιμες ανακρίβειες και υπερβολές, το μήνυμα είναι σαφές. Η μόνη ευρω-αλληλεγγύη είναι αυτή που υπάρχει μεταξύ των κυβερνήσεων να κηρύξουν πόλεμο και να χρεοκοπήσουν τους λαούς προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία των ευρωμονοπωλίων.
Εχθρός Ελλήνων και μεταναστών εργατών
Τι θεωρεί ο ΛΑ.Ο.Σ. «αιτία λαϊκής εξέγερσης», όπως γράφει σε προχτεσινή του ανακοίνωση; Οχι ,βέβαια, την κυβερνητική πολιτική που στηρίζει αναφανδόν, ούτε το πετσόκομμα δικαιωμάτων και μισθών, στο οποίο συνηγόρησε με την ψήφο του στο μνημόνιο. Αντίθετα, καλεί το λαό να εξεγερθεί «εάν ισχύει αυτό που μεταδίδεται, ότι δηλαδή θα εξαιρεθούν οι μετανάστες και θα πληρώνουν οι Ελληνες» το χαράτσι στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων! Συνεχίζοντας το αντιδραστικό του παραλήρημα, σημειώνει ο ΛΑ.Ο.Σ.: «Και δεν πληρώνουν φόρους οι μετανάστες, και δεν αποδίδουν ΦΠΑ, και νοσηλεύονται δωρεάν, και γεννούν δωρεάν, εις υγείαν, φυσικά, των κοροΐδων που τους ανέχονται...». Η ανακοίνωση δεν είναι απλά ένα ρατσιστικό ξέσπασμα. Αποτελεί μέρος μιας γενικευμένης και καλά μελετημένης προπαγάνδας, που επιχειρεί να απομακρύνει την πολιτική της κυβέρνησης από το στόχαστρο της λαϊκής αντίδρασης και να τη διοχετεύσει στους μετανάστες. Να κατοχυρώσει, δηλαδή, τους μετανάστες σαν τους υπαίτιους για τη βαρβαρότητα που βιώνει σήμερα η εργατική τάξη και να βγει λάδι η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, η οποία ξεσπάει με μίσος ενάντια σε Ελληνες και ξένους εργάτες. Είναι επικίνδυνη η τακτική του ΛΑ.Ο.Σ. και πρώτα απ' όλους υπηρετεί τη στρατηγική της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας. Η εμπορευματοποίηση της Υγείας, όπως και κάθε άλλο αντιλαϊκό μέτρο, πλήττει εξίσου τους Ελληνες και μετανάστες, γι' αυτό και πρέπει να απαντηθεί σε ενιαίο μέτωπο. Να σπάσουν τα μούτρα τους όσοι προσπαθούν να δημιουργήσουν εσωτερικούς εχθρούς στην εργατική τάξη για να αποδυναμώσουν την πάλη της.
Ταξική, λαϊκή δράση
Οσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση τόσο θα οξύνονται οι διαγκωνισμοί των κεφαλαιοκρατών, τόσο θα μεγαλώνει η επίθεση του μαύρου μπλοκ εργοδοσίας, κυβέρνησης, τρόικας, κομμάτων του ευρωμονόδρομου, εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ενάντια στα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, με στόχο να μειωθεί όσο γίνεται περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι γενική και αφηρημένη, αλλά μεταφράζεται συγκεκριμένα στη ζωή της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Επίθεση στους μισθούς, απολύσεις, εκ περιτροπής απασχόληση, σφαγιασμός της Κοινωνικής Ασφάλισης, ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, είναι μερικά απ' όσα συμβαίνουν. Επιπλέον, μικροί επαγγελματοβιοτέχνες βλέπουν τα μαγαζιά τους να κλείνουν, πνιγμένοι στα χρέη και τα δάνεια. Φτωχοί αγρότες ξεκληρίζονται. Νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να σπουδάσουν και δε βρίσκουν δουλειά, ενώ οι γυναίκες χτυπιούνται πολλαπλάσια.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, δε στέκεται απλά στο πλευρό των εργατών, δε διεκδικεί μόνο την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής οικογένειας, αλλά πάνω απ' όλα πρωτοστατεί στην οργάνωση των αγώνων της εργατικής τάξης μ' αυτό το περιεχόμενο. Σφυρηλατεί τη συμμαχία της εργατιάς με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους επαγγελματοβιοτέχνες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση των ΕΒΕ, τη φτωχή αγροτιά που βρίσκεται στις γραμμές της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης, τη νεολαία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, τις γυναίκες της ΟΓΕ. Διοργανώνουν από κοινού κινητοποιήσεις, οι οποίες αναδεικνύουν τους υπεύθυνους της κρίσης. Δείχνουν ποιοι είναι αυτοί που ληστεύουν το μόχθο του λαού. Διότι, ακόμη και σήμερα, σε περίοδο βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, πλούτος εξακολουθεί να παράγεται, απ' τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Εκεί εντάσσεται και η πρόσφατη δράση που πραγματοποίησαν ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ και ΟΓΕ, κατά των τραπεζών, προχωρώντας σε συμβολικές καταλήψεις και αποκλεισμούς τραπεζών σε πολλές πόλεις της χώρας. Στην ίδια κατεύθυνση πραγματοποίησαν συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα ενάντια στις αυξήσεις σε ρεύμα, ψωμί, ΦΠΑ και πετρέλαιο θέρμανσης στα τέλη Σεπτέμβρη. Αυτές οι κινητοποιήσεις δε δείχνουν μόνο τους υπεύθυνους για τα δεινά του λαού. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν πως δίχως προοπτική, δίχως τη δική τους πρόταση εξουσίας, δίχως τη δική τους ενιαία στρατηγική απέναντι στην ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου και των συμμάχων του ο αγώνας τους δε θα έχει επιτυχία. Θα μείνει μόνο σε ένα επίπεδο - στην καλύτερη περίπτωση - διαμαρτυρίας, που, όμως, σε καμιά περίπτωση δε θα ανησυχεί την άρχουσα τάξη.
Ακριβώς γι' αυτό το λόγο διάφοροι αστοί δημοσιολόγοι και δημοσιογράφοι χύνουν «χολή» κατά του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, λοιδορώντας και διαστρεβλώνοντας τις θέσεις και τον αγώνα του, διότι βάζει στο κέντρο την ίδια την εξουσία των μονοπωλίων. Πολύ φυσικό εκ μέρους τους, μιας και είναι ταγμένοι να υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οσο επιτίθενται, όμως, άλλο τόσο ξεμπροστιάζονται. Διότι ο αγώνας του ΠΑΜΕ, του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και των συμμάχων του στοχεύει στην εξάλειψη της ίδιας της ρίζας των δεινών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Ηρθε η ώρα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί όλου του πλούτου, να οργανώσουν το δικό τους μέτωπο, με προοπτική την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας μέσα από την ενιαία πάλη τους. Μόνο τότε θα υπάρξει αλλαγή πολιτικής προς όφελος του λαού.
Feeds
