Τρίτη 11 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι... νέες πολιτικές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξέρετε ποιες είναι οι κατάλληλες πολιτικές για τη μείωση της ανεργίας; Αν δεν τις γνωρίζετε, λοιπόν, διαβάστε τι λέει ο υπουργός Εργασίας σε συνέντευξή του, που δημοσιεύεται στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «Θέλω να δώσω έμφαση, λέει ο κ. Γιαννίτσης, σε τέσσερις τύπους πολιτικών που θα ακολουθήσουμε:

  • Πολιτικές που ωθούν τις επιχειρήσεις στην αύξηση της απασχόλησης.
  • Πολιτικές που εισάγουν νέες ρυθμίσεις στην οργάνωση της εργασίας, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος να κινείται η οικονομία μας σε τροχιά ανεργίας και εμείς μετά να ψάχνουμε για ερμηνείες.
  • Πολιτικές που αλλάζουν το συσχετισμό μεταξύ «βολεμένων» και «μη βολεμένων» και την κατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των δεύτερων.
  • Πολιτικές που δημιουργούν νέες ευκαιρίες ή μια μεγαλύτερη σιγουριά στους εργαζομένους στη Νέα Οικονομία».

Βέβαια, όλες σχεδόν αυτές οι πολιτικές εφαρμόζονται ήδη και η ανεργία, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά ούτε καν μειώνεται. Και, ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό δίνεται στους μεγαλοεργοδότες, προκειμένου να κάνουν προσλήψεις. Και, «νέες ρυθμίσεις στην οργάνωση της εργασίας» έχουν προωθηθεί, αντιδραστικοποιώντας, μέρα με τη μέρα, τις εργασιακές σχέσεις σε βάρος των εργαζομένων. Οπως και τα μέτρα ανακατανομής του εθνικού εισοδήματος, μεταξύ «βολεμένων» και «μη βολεμένων», δεν είναι τίποτε άλλο, από τα παλιά «ρετιρέ» και τα «υπόγεια», που έλεγε ο μακαρίτης Α. Παπανδρέου.

Γιατί, λοιπόν, θα αποδώσουν τώρα οι πολιτικές αυτές;

... για μεγαλύτερη εκμετάλλευση

Μπορεί, βέβαια, οι πολιτικές που αναφέρει ο κ. Γιαννίτσης, να μην αντιμετώπισαν την ανεργία, μέχρι σήμερα, αλλά θα τις... αδικούσαμε, αν δε σημειώναμε πως έχουν σοβαρά αποτελέσματα σε άλλους τομείς. Οπως, για παράδειγμα, στην παραπέρα ένταση της πολύμορφης εκμετάλλευσης των εργαζομένων ή στην άμεση οικονομική ενίσχυση των εργοδοτών. Με δυο λόγια, δηλαδή, στην εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών προϋποθέσεων, για τη μεγιστοποίηση των κερδών των μεγαλοεργοδοτών και του μεγάλου κεφαλαίου. Αλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος, που οι ηγεσίες του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών φορέων είναι όλες τους θερμοί οπαδοί και θιασώτες των πολιτικών αυτών και απαιτούν την περισσότερο γρήγορη, τολμηρή και αποτελεσματική προώθησή τους.

Μη μας πει, τώρα, ο κ. Γιαννίτσης, ότι οι διάφοροι μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλοτραπεζίτες και μεγαλέμποροι έχουν μαραζώσει από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας κι έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους, την αντιμετώπισή της...

Πόσοι θα τους πιστέψουν;

Λέει και κάτι καινούριο, όμως, ο υπουργός Εργασίας στη συνέντευξή του. Ανακοινώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει τις εργοδοτικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, όταν οι τελευταίοι προσλαμβάνουν ανειδίκευτους εργάτες. Και συμπληρώνει: «Η Ελλάδα έχει υψηλή θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση από πλευράς ύψους ασφαλιστικών εισφορών. Η μείωση του κόστους εργασίας, ιδίως για την ανειδίκευτη εργασία, που αντιμετωπίζει και τα σημαντικότερα προβλήματα ανεργίας, είναι ένα γενικό μέτρο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβώς για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό».

Οπως καταλαβαίνετε, ο υπουργός δεν αποκλείει να επεκταθεί το μέτρο μείωσης των εργοδοτικών εισφορών και, μάλιστα, στο κοντινό μέλλον. Πάντα, βέβαια, για την αντιμετώπιση της ανεργίας δήθεν. Στην πραγματικότητα, όμως, για να συσσωρεύσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη οι μεγαλοεργοδότες. Και την ίδια στιγμή, οι ίδιοι κυβερνώντες «κλαίγονται» για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και ετοιμάζουν μέτρα και μέτρα για τη... διάσωσή τους.

Εχουν την εντύπωση, αλήθεια, ότι θα βρεθούν πολλοί, που θα τους πιστέψουν..;

Περί διαχείρισης...

Δημοσιοποιήθηκαν επισήμως, για πρώτη φορά τις προάλλες κι έτσι, αποφασίσαμε να σας τα κάνουμε γνωστά. Ποια είναι; Τα ετήσια έξοδα του παλατιού της βασιλικής οικογένειας της Μεγάλης Βρετανίας, τα οποία φτάνουν στο καθόλου αμελητέο ποσό των 8 εκατ. στερλινών ή 4,5 δισ. δραχμές. Ο προϋπολογισμός αυτός, που ονομάζεται «βασιλική χορηγία» και χορηγείται από το βρετανικό κρατικό προϋπολογισμό, χρησιμοποιείται από τη βασίλισσα για τα «τρέχοντα έξοδα του Μπάκιγχαμ» και αποτελεί μόνο το 1/5 του ετήσιου κόστους της βασιλικής οικογένειας, που φτάνει τα 37 εκατ. στερλίνες ή τα 20 δισ. δραχμές περίπου.

Θέλετε, τώρα και το σχόλιο του Βρετανού πρωθυπουργού; Ο κ. Μπλερ, λοιπόν, δήλωσε τα εξής: «Η βασίλισσα υποδέχεται 80.000 καλεσμένους το χρόνο και πραγματοποιεί 3.000 εκδηλώσεις. Νομίζω, λοιπόν, ότι διαχειρίζεται καλά τα χρήματα».

Σωστά, όλα θέμα διαχείρισης είναι...

Γιατί δεν προχωρά;

Μπορεί να διαφωνούμε σε αρκετά απ' όσα σημειώνει στο χτεσινό του άρθρο στο «Βήμα» ο Μητροπολίτης Κορινθίας, Παντελεήμων, αλλά συμφωνούμε στην πρόταση που κάνει για άμεσο χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας. Το γεγονός πως η πρόταση αυτή γίνεται από έναν μητροπολίτη, αποδείχνει πόσο ώριμο είναι το μέτρο.

Γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά προς αυτή την κατεύθυνση;

Φύλλο συκής και μόνον

Χρόνια τώρα, πολλά ευρωπαϊκά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης -αλλά και από άλλες ηπείρους- γράφουν για το διαβόητο «Εσελον», τον αμερικανοβρετανικό ηλεκτρονικό υπερκατάσκοπο, ο οποίος έχει τη δυνατότητα υποκλοπής εκατομμυρίων τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, φαξ και μηνυμάτων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το θέμα απασχόλησε μέχρι και το Ευρωκοινοβούλιο, όπου κατέληξαν στον ορισμό μιας... διακοσμητικής επιτροπής διερεύνησης του θέματος, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες. Μόνο και μόνο για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών. Οι κυβερνήσεις όμως, των χωρών - μελών της ΕΕ δεν έχουν κάνει το παραμικρό. Ούτε και κάποιος άλλος αρμόδιος προχώρησε σε κάποια σχετική ενέργεια. Ούτε καν, για τα μάτια...

Και, τελικά, ένας Γάλλος εισαγγελέας διέταξε προχτές τη διενέργεια προανάκρισης. Απ' ό,τι διαβάζουμε στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, πάντως, η προανάκριση δεν έχει αντικείμενο τις κατάφωρες παραβιάσεις, ακόμη και των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων του πολίτη, όπως το απόρρητο των ηλεκτρονικών συνδιαλέξεων, αλλά κυρίως το ενδεχόμενο της οικονομικής κατασκοπίας.

Οπως καταλαβαίνετε, στην εποχή της Νέας Τάξης και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν καταντήσει απλά και μόνο το φύλλο συκής, για να κάνουν οι «μεγάλοι» τις δουλιές τους...

Κόλαση...

ΣΧΕΔΟΝ διπλασιάστηκαν φέτος οι φωτιές την καλοκαιρινή περίοδο στην Ελλάδα, η αύξηση είναι περίπου 70% σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της πυροσβεστικής δηλαδή κάτι παραπάνω από 4.000 φωτιές σε σχέση με τις 2.500 που ήταν πέρυσι.

Βέβαια δε χρειαζόμαστε τα επίσημα στοιχεία και τις στατιστικές, για να το καταλάβουμε αυτό. Μόνο τα τηλεοπτικά δελτία να δει κάνεις και να απαριθμήσει τις εστίες που υπάρχουν το καταλαβαίνει. Αραγε, αρκεί η εξήγηση που δίνει η κυβέρνηση για το φαινόμενο; Οτι, δηλαδή, φταίνε οι καιρικές συνθήκες, ο καύσωνας και οι άνεμοι;

Αν θυμόμαστε καλά, κάθε χρόνο έναν καύσωνα τον περνάμε εδώ στην Ελλάδα, όσο για τα καλοκαιρινά βοριαδάκια αποτελούν χαρακτηριστικό του ελληνικού καλοκαιριού. Μάλλον κάτι άλλο θα φταίει...

Μήπως η ενθάρρυνση των περίφημων οικοπεδοφάγων μέσω των νομικών «παραθύρων» για οικοπεδοποιήσεις, καθώς και το αδυνάτισμα των υπηρεσιών πυροπροστασίας της χώρας; Λέμε μήπως...

Α, και κάτι άλλο. Δεν το καταλάβαμε καλά, αυτό που είπε χτες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Οταν ρωτήθηκε, γιατί δε φέρνουν και πάλι, το ρωσικό, μεγάλο αεροπλάνο πυρόσβεσης, «Ιλιούσιν», έδωσε κάποιες εξηγήσεις, τις οποίες δεν είμαστε αρμόδιοι, να τις κρίνουμε και συμπλήρωσε, πως πέρυσι το έφεραν μόνο και μόνο για ψυχολογικούς (!)λόγους.

Δηλαδή, ποιοι είναι οι ψυχολογικοί λόγοι; Γιατί δεν το κάνει πιο λιανά ο κ. υπουργός; Μήπως εννοεί, ότι για να δώσουν την εντύπωση στο πόπολο, ότι παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα και είναι πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν την όποια κατάσταση;

Κι επειδή και για το... ψυχολογικό «Ιλιούσιν» ο κρατικός προϋπολογισμός πλήρωσε είναι σα να μας λέει, ότι πληρώνουμε για να μας κοροϊδεύουν...

ΑΚΟΜΑ και αυτή η Ευρωπαϊκή Ενωση, φαίνεται να ανησυχεί για τις δραστηριότητες των Αμερικανών στον αμυντικό τομέα! Μετά την υπόθεση του δικτύου κατασκοπίας Εσελον, όπου φαίνεται πως Βρετανοί και Αμερικανοί ερευνούσαν τις ευρωπαϊκές αμυντικές δυνατότητες τώρα έρχεται και το νέο πρόγραμμα των ΗΠΑ για τη διαστημική αντιπυραυλική ασπίδα!

Μάλιστα, αν ακούσει κανείς τις δικαιολογίες των Αμερικανών, ότι δηλαδή υπάρχουν στον πλανήτη πολλές χώρες «ταραξίες» και χρειάζεται δορυφορική αμυντική δυνατότητα για τις ΗΠΑ τότε έχει κάθε λόγο να ανησυχεί! Προχτές έγινε, άλλωστε, και η πρώτη δοκιμή του εν λόγω συστήματος. Αντε να δούμε πού θα φτάσουμε!

ΓΙΑ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ στην Αγροτική Τράπεζα μίλησε τις προάλλες, κατά την επίσκεψή του στον διοικητή της, ο Κώστας Καραμανλής και άφησε (ως συνήθως) αιχμές για σκάνδαλα από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του οργανισμού που έχει εξαγγείλει το ΥΠΕΘΟ ούτε λόγος!

Μάλιστα σημείωσε ότι η ΝΔ γενικώς στηρίζει μέτρα «απελευθέρωσης της αγοράς». Η... συμπολιτευτική αντιπολίτευση συνεχίζεται δηλαδή.

Τους φοβίζει το Μέτωπο

«Η εκλογική βάση του ΚΚΕ είναι τόσο σταθερή, όσο και η αντίθεσή του στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το κόμμα αυτό θα συνεχίσει να είναι ενοχλητικό και οχληρό, να κινητοποιεί διαδηλώσεις, ασκώντας επιρροή εντελώς δυσανάλογη προς την εκλογική του δύναμη. Το μήνυμα του ΚΚΕ έχει αντίκτυπο σε πολλούς Ελληνες, ακόμη και αν ψηφίζουν άλλα κόμματα...». Το απόσπασμα αυτό, από την έκθεση του Κογκρέσου των ΗΠΑ, με τίτλο «Ελλάδα: Ενημέρωση για τις εκλογές», ίσως είναι αρκετό για να εξηγήσει την ένταση της πολεμικής ενάντια στο ΚΚΕ που σημειώνεται τελευταία.

Ηκλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθείται από την κυβέρνηση έχει ως προαπαιτούμενο την αποδυνάμωση κάθε εστίας λαϊκής αντίστασης. Και για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να χτυπηθεί το ΚΚΕ. Να χτυπηθεί, δηλαδή, η πολιτική του απέναντι στην ΕΕ και τη «νέα τάξη πραγμάτων («εκτός σύγχρονης πραγματικότητας», «απομονωτισμός», «εθνικισμός» κ.ά.), στην πολιτική του απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα, («διασπαστική τακτική», «επαναστατική γυμναστική» κλπ.). Ιδιαίτερα όμως να χτυπηθεί η πολιτική συμμαχιών, που από την ίδρυσή του εφαρμόζει το ΚΚΕ και η οποία σήμερα εκφράζεται με τη δράση για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου. Γιατί απλά, αυτή η πολιτική αρχίζει να αποδίδει, γίνεται κτήμα ολοένα και περισσότερων τμημάτων της εργατικής τάξης και γενικότερα του ελληνικού λαού και είναι η απάντηση στο σημερινό πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

Γιατί η, σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων της πόλης και της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, καθώς και η συμμαχία πολιτικών ή άλλων κοινωνικών κινήσεων και φορέων, ξεχωριστών προσώπων, είναι το αντίπαλο δέος. Φοβίζει πραγματικά την άρχουσα τάξη και τους εκφραστές της. Τη φοβίζει ακριβώς ο απεγκλωβισμός δυνάμεων, παραγόντων της κοινωνικοπολιτικής ζωής από τις όποιες πολιτικές διαχείρισης του συστήματος και η συμπαράταξή τους με τις αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις.

Γι' αυτό, θα ήταν παράδοξο τα ΜΜΕ να μεταφέρουν, έστω και «στα ψιλά» τη σχετική ειδησεογραφία. Αντίθετα, αποσιωπούν, διαστρεβλώνουν, και επιδίδονται σε αγοραίο αντικομμουνισμό. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι σχεδόν το 1/3 των υποψήφιων βουλευτών του ΚΚΕ, στις πρόσφατες εκλογές, (μεμονωμένοι ή οργανωμένες κινήσεις όπως η «Κομμουνιστική Ανανέωση») ήταν υποψήφιοι έξω και πέρα από τις γραμμές του Κόμματος αποκρύφτηκε αρκούντος. Αντίθετα, πολλά κροκοδείλια δάκρυα χύθηκαν και χύνονται για την απώλεια της φυσιογνωμίας του Κόμματος που δήθεν σηματοδοτείται με τη συνεργασία της Λ. Κανέλλη και του Κ. Ζουράρι, λες και το πρόβλημα αφορά τα πρόσωπα και όχι την πολιτική.

Ησυμμαχία που προτείνει το ΚΚΕ δεν απαιτεί συμφωνία στην αντίληψη για το σοσιαλισμό, αλλά συμφωνία δράσης κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού. Εχοντας στο επίκεντρο του αγώνα τα οξυμένα οικονομικο - κοινωνικά προβλήματα και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού, την απόκρουση των επιλογών και δεσμεύσεων που προκύπτουν από τη συμμετοχή και ενσωμάτωση της χώρας σε τοπικούς και διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το προσκλητήριο απευθύνεται σε εκείνες τις λαϊκές δυνάμεις, που σήμερα είναι εγκλωβισμένες πολιτικά, ιδιαίτερα στα δύο μεγάλα κόμματα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Με οργανωμένο τρόπο ή μη, «από τα κάτω» και «από τα πάνω», να στηρίξουν την πολιτική πρόταση για το Μέτωπο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, στο έδαφος πάντα των ταξικών αγώνων και των κοινωνικών κινημάτων και συσπειρώσεων, θα γίνει πράξη η ανάταση του μαζικού λαϊκού κινήματος, που θα βάλει τη σφραγίδα του τελικά στις εξελίξεις, για να ανοίξει ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας που έχει ανάγκη ο λαός.


Παναγιώτης ΡΑΜΜΟΣ

Στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων

«Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο των πιέσεων εναντίον του δημοσιογραφικού κόσμου, η ΠΟΕΣΥ θεωρεί ότι εντάσσεται και το άρθρο ανώτατου στελέχους του ΚΚΕ, με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς εναντίον γνωστών για την αξιοπιστία τους δημοσιογράφων και εφημερίδων».

Αυτά αναφέρει χτεσινή ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών. Μια ανακοίνωση, που εκδόθηκε χωρίς να συνεδριάσει το ΔΣ της, αλλά προέκυψε με τηλεφωνική συνεννόηση και παρά τη ριζική και κατηγορηματική αντίθεση ενός μέλους του ΔΣ, τόσο για τη διαδικασία, όσο και για το περιεχόμενο. Μια ανακοίνωση, που βγαίνει τρεις μέρες μετά την αντίθετη ακριβώς θέση που πήρε η ΕΣΗΕΑ, στη δύναμη της οποίας ανήκουν οι δήθεν θιγόμενοι δημοσιογράφοι και αφού τόσο το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ όσο και το Γενικό Συμβούλιό της συνεδρίασαν πρόσφατα και, πάντως, μετά τη δημοσίευση του επίμαχου άρθρου, χωρίς κανένας να θέσει το οποιοδήποτε θέμα.

Αραγε, δεν αρκούν αυτά και μόνο, για να καταλάβει ο καθένας, ότι η ανακοίνωση θέλει να υπηρετήσει σκοπιμότητες, που μόνο με την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας δεν έχουν σχέση;

Η καρδιά του προβλήματος

Οχι, δεν έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία, που να οδηγούν στη μια ή την άλλη εκδοχή, για τις αιτίες των πολλών και καταστροφικών πυρκαγιών της τελευταίας περιόδου. Και απορούμε, με τη βιασύνη αρμοδίων και μη, που μιλούν είτε για τις καιρικές συνθήκες, είτε για εμπρηστές. Δηλαδή, να το πάρουμε απόφαση, ότι όποτε έχουμε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου - πράγμα καθόλου αφύσικο για καλοκαιρινή περίοδο - θα καίγεται η Ελλάδα ολόκληρη; 'Η, μήπως, να ξεγράψουμε και όσα δάση έχουν απομείνει, αφού οι εμπρηστές είναι ολοφάνερα ανεξέλεγκτοι, σύμφωνα, με όσα ακούει και βλέπει ο καθένας αυτές τις μέρες.

Δε λέμε, και οι καιρικές συνθήκες παίζουν το δικό τους ρόλο και οι εμπρηστές ανύπαρκτοι δεν είναι. Η καρδιά του προβλήματος, όμως, βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στο γεγονός, πως οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες και οι πολιτικές τους δεν αντιμετωπίζουν το δάσος ως ένα αναντικατάστατο και μέγιστης αξίας φυσικό πλούτο της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ως αντικείμενο κερδοσκοπίας και, μάλιστα, στα πλαίσια των «νόμων της αγοράς». Πάνω σ' αυτό το δεδομένο «πατούν» οι κάθε λογής εμπρηστές και καταπατητές ή μεγεθύνονται οι συνέπειες των όποιων αντικειμενικών συνθηκών, όπως οι καιρικές συνθήκες.

Το τραγικό παράδειγμα της Σάμου

Βέβαια, κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν: Τα ίδια, πάντα, λέτε εσείς. Παντού βλέπετε πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες.

Εχουμε άδικο, όμως; Τι αποδείχνει η τραγική περίπτωση της Σάμου; Το μεγάλο ατού του νησιού του Πυθαγόρα ήταν τα πανέμορφα και σε μεγάλο μέρος τους παρθένα δάση του. Πώς φρόντιζε, λοιπόν, η πολιτεία τον ανεκτίμητο αυτό πλούτο; Υπήρχαν ανάλογες υπηρεσίες, επαρκώς επανδρωμένες και εξοπλισμένες; Είχαν παρθεί τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα (δασικοί δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες, δεξαμενές νερού, κλπ., κλπ.);

Στα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια η απάντηση είναι μία και μόνη: Οχι. Κι έτσι, το μεγάλο πλεονέκτημα της Σάμου έγινε η αφορμή να καεί ολόκληρο το νησί, να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, ενώ πολλές άλλες κινδύνευσαν, και να καταστραφούν οι περιουσίες και οι κόποι ανεξακρίβωτου ακόμη αριθμού κατοίκων. Τα δάση, όμως, ήταν η αφορμή και μόνο, το όχημα που κουβάλησε τις φλόγες από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη. Οι πραγματικές αιτίες και οι βαριές ευθύνες βαραίνουν τους κυβερνώντες και τις πολιτικές τους.

Και νέος... «Καποδίστριας»

Θα θυμάστε, ασφαλώς, ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα των κυβερνώντων, σχετικά με τον «Καποδίστρια», ήταν πως η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε βιώσιμους δήμους, ικανούς να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση των οξυμένων τοπικοαυτοδιοικητικών προβλημάτων, κύρια στην περιφέρεια. Το επιχείρημα, βέβαια, απορριπτόταν τότε από το ΚΚΕ και ο «Ρ» είχε σημειώσει επανειλημμένα, τότε, ότι οι περισσότεροι από τους προτεινόμενους Καποδιστριακούς δήμους θα «πνιγούν» στη θάλασσα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική.

Από τότε πέρασαν 2,5 περίπου χρόνια κι έρχεται τώρα η κυβέρνηση - σύμφωνα με ρεπορτάζ του χτεσινού «Βήματος» - να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει «Καποδίστρια» στον...«Καποδίστρια». Η αιτία βρίσκεται στο γεγονός πως οι μικροί καποδιστριακοί δήμοι, οι οποίοι αποτελούν το 50% σχεδόν του συνόλου, αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας, καθώς αδυνατούν να καταρτίσουν και στοιχειώδεις ακόμη μελέτες, για την απορρόφηση των διαθεσίμων κονδυλίων. Αρκεί να σκεφθείτε, πως μέχρι σήμερα έχει απορροφηθεί μόλις το 1% των αντίστοιχων συνολικών ποσών.

Αντε, να δούμε τι θα περιλαμβάνει ο νέος... «Καποδίστριας»...

Ο φόβος της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»

Μαζική φυγή εργαζομένων προς τη σύνταξη, παρατηρήθηκε το πρώτο εξάμηνο του έτους. Στοιχεία των Ταμείων δείχνουν ότι οι αποχωρήσεις των εργαζομένων αυξήθηκαν μέχρι και 50%. Η αύξηση του αριθμού εργαζομένων που εγκαταλείπουν την εργασία τους για τη σύνταξη, με αυτά που ισχύουν σήμερα, φανερώνει τη μεγάλη ανησυχία τους για τη χειροτέρευση των όρων συνταξιοδότησης. Μια ανησυχία που η βάση της βρίσκεται στη διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για αντεργατικές ανατροπές στο ασφαλιστικό. Ετσι, πολλοί εργαζόμενοι, ενώ έχουν ανάγκη παραμονής στη δουλιά, για να στηρίξουν το οικογενειακό εισόδημα, αναγκάζονται να διακόψουν άρον - άρον τον εργασιακό τους βίο, μπροστά στο φόβο των συνταξιοδοτικών ανατροπών...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι λαοί να αγρυπνούν

Το Κυπριακό, όσο κι αν κάποιοι στη χώρα μας προσπαθούν να το τοποθετήσουν σε ένα ράφι, έτσι ώστε να μην εμποδίζει τους σχεδιασμούς «υψηλής πολιτικής», που «απαιτούν» την ελληνοτουρκική προσέγγιση, βρίσκεται για μια ακόμη φορά, ενοχλητικό σαν αγκάθι στα πλευρά τους. Οι τελευταίες εξελίξεις στις συνομιλίες της Γενεύης, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που επανειλημμένα έχει διατυπώσει το ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας πως η πολιτική που ακολουθείται «συνθλίβει στις συμπληγάδες των ΗΠΑ και της ΕΕ» κάθε πιθανότητα για δίκαιη επίλυση.

Στρουθοκαμηλίζοντας, η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί πως αρκεί να κλείσει τα μάτια. Με μεθοδικό τρόπο, μάλιστα, προσπαθεί να παροτρύνει ολόκληρη την κοινωνία να κάνει το ίδιο, προσφέροντάς της, «δόσεις» ελληνοτουρκικής φιλίας, είτε με επιδείξεις μόδας, είτε με λαϊκά ντουέτα. Κάθε φορά, όμως, που οι ψευδαισθήσεις διαλύονται, η πραγματικότητα επανέρχεται οδυνηρή και δυσμενέστερη, όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες στη Γενεύη, όπου ο Ρ. Ντενκτάς, ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να δεχτεί τίποτε λιγότερο από την αναγνώριση του ψευδοκράτους και τη «λύση» της Συνομοσπονδίας.

Ηελληνική κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά, λοιπόν, τους στόχους που είχε θέσει η τουρκική πλευρά γι' αυτόν τον κύκλο συνομιλιών που, ας μην ξεχνάμε, ξεκίνησαν τον περασμένο Δεκέμβρη. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου γνώριζαν πως ο βασικός στόχος των συνομιλιών ήταν η προώθηση της ιδέας «εξίσωσης» των συνομιλητών, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ψευδοκράτους. Πολύ περισσότερο γνώριζαν ότι ο στόχος αυτός δεν ήταν μόνο της τουρκικής πλευράς, αλλά συναντούσε την πλήρη στήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ο τρόπος που (δεν) αντέδρασαν και η γαλλική προεδρία της ΕΕ, και οι ΗΠΑ, και ο ΟΗΕ, στην προέλαση των τουρκικών δυνάμεων εντός της γραμμής αντιπαράταξης στα Στροβίλια, φτάνει για να διαλυθεί κάθε ψευδαίσθηση για τη «λύση» που η ιμπεριαλιστική νέα τάξη επιφυλάσσει στο Κυπριακό.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι κάνει η ελληνική πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση και η Λευκωσία, για να αντιμετωπίσουν τους ορατούς πια, σχεδιασμούς που οδηγούν στη διχοτομική «λύση». Η απάντηση είναι από «τίποτα», μέχρι ότι με την τακτική που ακολουθούν βοηθούν στην υλοποίηση των διχοτομικών σχεδιασμών. Η περιβόητη «ενταξιακή πορεία» της Κύπρου στην ΕΕ, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη «νομιμοποίηση» της διχοτόμησης, είτε με την ένταξη της «Νότιας Κύπρου» στην ΕΕ, είτε με την ένταξη μιας Κυπριακής Συνομοσπονδίας δύο κρατών. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση το θέμα της «ασφάλειας» στο νησί, θα το αναλάβουν οι ΗΠΑ, καθώς, όπως λένε Ελληνες και Κύπριοι διπλωμάτες, η πτυχή αυτή του Κυπριακού βρίσκεται αποκλειστικά σε αμερικανικά χέρια.

Αυτή είναι η πορεία που επιφυλάσσουν για το Κυπριακό Αμερικανοί και Ευρωπαίοι. Σε αυτήν την πορεία ακολουθούν πρόθυμα, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, ανίκανες να διαφωνήσουν στις απαιτήσεις της Νέας Τάξης. Οσο καλά και αν μεθοδεύουν, όμως, την υλοποίηση του διχοτομικού σεναρίου για την Κύπρο, υπάρχει κάτι που δεν είναι σε θέση να το «χειριστούν»: Κι αυτό είναι οι λαοί. Και της Ελλάδας και της Κύπρου και της Τουρκίας. Πρέπει να αγρυπνούν.

Οι ένοχοι

Καίγονται

δάση και χωριά,

αμπέλια

κι ελαιώνες

κι οι κυβερνήτες

κάθονται

βαθιά

στις πολυθρόνες!

*

Τρώει τα πάντα

η φωτιά,

ως και ζωές

αρπάζει,

μ' αυτοί ακίνητοι,

εκεί,

μοιάζουν

να κάνουν χάζι!

*

Και στο δελτίο

των «οκτώ»

δηλώνουν

στους συντάκτες

«εμείς ουδόλως

έχουμε

ευθύνες

για τις στάχτες»!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ