ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν είναι στο απυρόβλητο οι δημοσιογράφοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακούστηκε δυστυχώς κι αυτό στη χτεσινή πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ «Τι τρέχει», από δημοσιογράφο κατά τη συζήτηση με αφορμή το άρθρο του Μ. Κοψίδη στο «Ρ». Οτι το ΚΚΕ με το να καταγγέλλει και να κριτικάρει τους δημοσιογράφους «ουσιαστικά τους τρομοκρατεί», «ασκεί μια μορφή τρομοκρατίας επάνω τους».

Δηλαδή, αν καταλαβαίνουμε καλά, οι αξιότιμοι κ. συνάδελφοι, οι δημοσιογράφοι σε εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους δημόσια και καθημερινά σε χιλιάδες τηλεθεατές και αναγνώστες, έχουν δικαίωμα να διαστρεβλώνουν θέσεις κομμάτων και πολιτικών, να παραποιούν γεγονότα, δηλώσεις, να διαπομπεύουν ανθρώπους, αλλά δεν έχει κανένας δικαίωμα να τους κριτικάρει αυστηρά, να τους «επαναφέρει στην τάξη», ακόμη και όταν έχουν υπέρ το δέον εξωκείλει...

Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνουν τελικά τα κόμματα και οι αρμόδιοι φορείς, όταν προειδοποιούν μία, προειδοποιούν δύο -γραπτά και προφορικά - κάνουν πολιτικές παρεμβάσεις -τηλεφωνικές και προσωπικές - γράφουν σχόλια επανορθώνοντας, αλλά κάποιοι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι συνεχίζουν το χαβά τους, κάνουν πως δεν ακούνε όλα αυτά που τους επισημαίνονται, συνεχίζοντας αντιδεοντολογικά, ασύστολα να ψεύδονται, να διαστρεβλώνουν, να αναπαράγουν «ειδήσεις» που δεν είναι ειδήσεις κ.ο.κ.;

Κι όταν μάλιστα αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι οι ίδιοι και ίδιοι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού; Οχι κύριοι, ουδείς δημοσιογράφος δεν είναι έξω από συγκεκριμένη κριτική και καταγγελία, με βάση φυσικά πάντα την αλήθεια, τη δεοντολογία. Κι αυτά τα στοιχεία με ευλάβεια τα τηρεί το ΚΚΕ και η εφημερίδα του ο «Ριζοσπάστης», όπως γνωρίζουν οι πάντες σε αυτόν τον τόπο πολύ καλά...

Κέρδη - πρόκληση

Διαβάζουμε τις μέρες αυτές, στις οικονομικές κυρίως εφημερίδες, τα αποτελέσματα του περασμένου χρόνου - όπως γράφουν - των μεγάλων ομίλων και εταιριών και μας... σηκώνονται οι τρίχες. Χτες, για παράδειγμα, διαβάσαμε, ότι ο όμιλος εταιριών της γνωστής γαλακτοβιομηχανίας «ΔΕΛΤΑ» σημείωσε αύξηση των κερδών του, κατά 290%! Ναι, τόσο ακριβώς. Από 4,5 δισ. δραχμές, που ήταν τα συνολικά προ φόρων κέρδη του ομίλου το 1998, έφτασαν τον περασμένο χρόνο στα 17,6 δισ.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων έχουν μπει στην κυβερνητική διατίμηση της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας και πήραν τη γνωστή σε όλους αύξηση - κοροϊδία.

Δεν είδαν, δεν άκουσαν, σιώπησαν...

Στο τέλος της προηγούμενης βδομάδας έγινε στην Αθήνα, ως γνωστόν, η παγκόσμια διάσκεψη των 64 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από 52 χώρες του κόσμου, απ' όλες τις Ηπείρους. Πρόκειται για μια σημαντικότατη συνάντηση, όπως ο καθένας καλοπροαίρετος μπορεί να εκτιμήσει και μόνο από το γεγονός της μεγάλης αυτής συμμετοχής. Ομως, για τον ελληνικό Τύπο και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ ιδιαίτερα, το ζήτημα πέρασε στα «ψιλά» έως ήταν ανύπαρκτο! Ακολουθώντας την πάγια τακτική αποσιώπησης των δραστηριοτήτων του ΚΚΕ και των κομμουνιστών, ιδιαίτερα μετεκλογικά, τα ελληνικά ΜΜΕ δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν έγραψαν, ουσιαστικά, τίποτε, αποσιωπώντας το γεγονός!

Ασφαλώς τα ΜΜΕ και τα αφεντικά τους δεν ακολουθούν μια μακαρθική τακτική, αλίμονο! Απλώς, τη δουλιά που τους έχει ανατεθεί κάνουν. Οταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί μας τη θάβουμε και φτιάχνουμε τη δική μας, ξέρετε για σπαραγμό στο ΚΚΕ και τα τοιαύτα... Οσο για τον κ. Ρέππα τη «δουλιά» του κάνει κι αυτός. Μήπως, όμως, οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ του ΚΚΕ έχουν να πουν κάτι; Εστω ρε αδερφέ, δε στεναχωρούνται που τους «κλέβουν τη δουλιά» και μένει σ' αυτούς να γράφουν τα γνωστά σενάρια. Θα πείτε ψύλλους στ' άχερα ψάχνουμε, ε, τι να κάνουμε; Ετσι, για να καταλαβαινόμαστε για το ρόλο που παίζει ο καθένας.

Δεν είναι η μοναδική

Βέβαια, δεν είναι η μοναδική περίπτωση η «ΔΕΛΤΑ». Την ίδια ουσιαστικά πορεία προκλητικών κερδών σημειώνουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις, αξιοποιώντας τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης και καταληστεύοντας - με τον έναν ή άλλο τρόπο - τους εργαζόμενους σ' αυτές, τους αγρότες και τους καταναλωτές, όπως και τους επαγγελματοβιοτέχνες.

Μια ακόμη, χτεσινή, και συνάμα χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο όμιλος «Ελληνικά Πετρέλαια» (ΕΛΠΕ). Χτες, την ίδια ώρα που ανακοινωνόταν νέα, τσουχτερή αύξηση των καυσίμων, μέχρι και 6 δραχμές το λίτρο στις βενζίνες, η διοίκηση των ΕΛΠΕ ανακοίνωνε αύξηση των καθαρών προ φόρων κερδών, κατά 83%, μόνο για το πρώτο πεντάμηνο του 2000, σε σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του περασμένου χρόνου. Από 21,1 δισ. δραχμές έφτασαν τα 33,4 δισ. τα καθαρά κέρδη του ομίλου και, σίγουρα, θ' ανέβουν πολύ περισσότερο μέχρι να τελειώσει ο χρόνος.

Κονδύλια πολέμου

ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ευκολία και άνεση - απ' ό,τι διαβάζουμε - απελευθερώνει κονδύλια η αμερικανική κυβέρνηση και συγκεκριμένα η φημισμένη για την τσιγκουνιά της οικονομική επιτροπή του Κογκρέσου, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις αμερικανικές δυνάμεις στο Κόσσοβο.

Δε μιλάμε για μικρο-κονδύλια, έτσι; Κοντά στα 4 τρισεκατομμύρια δραχμές θα είναι η «έκτακτη», όπως την αποκαλούν, ενίσχυση. Πού να ήταν και... τακτική δηλαδή!

Αλήθεια, έτσι από περιέργεια, δαπάνησε τόσα χρήματα η αμερικανική κυβέρνηση και για την περίφημη χαρτογράφηση του ανθρώπινου DNA, που με περηφάνια μεγάλη μάς ανακοίνωσε τις προάλλες ο Μπιλ Κλιντον, αντάμα με τον Μπλερ, λες και ήταν δικό τους το επίτευγμα; Πολύ αμφιβάλλουμε.

Στις δυνάμεις που είναι στο Κοσσυφοπέδιο, πάντως, υπολογίστε και τον... αφοπλισμένο «Ου-Τσε-Κα», του οποίου τα κρυμμένα οπλοστάσια ανακαλύπτονται το ένα μετά το άλλο και ποιος ξέρει πόσα υπάρχουν ακόμα (πάντα με τη ΝΑΤΟική ανοχή) και έχετε πλήρη την εικόνα της κατάστασης εκεί.

Κατά τα άλλα, το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί... πασχίζουν για την ειρήνευση στην περιοχή και χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα» σε κάθε μεμονωμένο επεισόδιο συγκρούσεων ή βιαιοπραγιών που ακούγεται κατά καιρούς.

ΟΧΙ, ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΝΑΝ στην ησυχία της την απεργία της ΟΣΥΠΑ! Κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική σε χρόνο ρεκόρ, όπως φυσικά και πολλές άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια σε αυτή τη χώρα.

Μπορεί να φαίνεται απασχολημένος με την υπόθεση των ταυτοτήτων ο υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά τα δικαστήρια δουλεύουν ρολόι!

ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΕΠΙΤΟΚΙΑ, πασχίζουν, ιδρώνουν, κάνουν δηλώσεις και ό,τι άλλο θέλετε εκεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αλλά αυτή η Σοφοκλέους δε λέει να πάρει τα πάνω της και πολύ τους στενοχωρεί.

Πάλι έπεσε χτες κι ας είχε ανεβεί λιγάκι προχτές. Τι να κάνουμε, κύριοι, προσπαθήστε κι άλλο...

Αλλωστε, οι μεγάλοι, «θεσμικοί» επενδυτές, όπως τους λέτε και τους αναμένετε με μεγάλη ανυπομονησία, έχουν ξεκάθαρα θέσει τη βασική προϋπόθεση, που θεωρούν απαραίτητη, για να έρθουν και στη χώρα μας. Θέλουν να βάλουν τα χρήματά τους και σε σύντομο χρονικό διάστημα να κερδίσουν τουλάχιστον άλλα τόσα, αν όχι και περισσότερα.

Εχουν μυαλό οι άνθρωποι. Θα σας δώσουν μεν τη δυνατότητα να πανηγυρίζετε - σκέφτονται - για την εμπιστοσύνη, που δείχνει η διεθνής κεφαλαιαγορά, κλπ., κλπ., στην ελληνική οικονομία. Αλλά, έτσι, τζάμπα;

Δυστυχώς, τίποτε δε γίνεται σήμερα τζάμπα... Ισα ίσα, όλα έχουν ακριβύνει...

Στο κάτω κάτω της γραφής - σκέφτονται οι κύριοι «θεσμικοί» - δε θα πληρώσετε από δικά σας λεφτά... Ο λαός θα την πληρώσει. Οπως πάντα...

Πόσο ή πώς θα ζήσουμε;

Το θέμα είναι όχι πόσο, αλλά πώς θα ζήσουμε. Με την απάντηση αυτή, που έδωσε ένας «ανώνυμος» πολίτης, σε ερώτημα τηλεοπτικού ρεπόρτερ, σχετικά με τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γενετικού υλικού και τις προοπτικές που ανοίγονται για αύξηση του ορίου ζωής, ανέδειξε την ουσία του θέματος των επιστημονικών ανακαλύψεων και της χρησιμοποίησής τους για τον άνθρωπο. Η αντίληψη ότι η ζωή δεν είναι τόσο ποσοτικό, όσο ποιοτικό μέγεθος - και τα ποιοτικά της στοιχεία δεν καθορίζονται μόνο από την υγεία, αλλά και από πολλά άλλα, εξίσου σημαντικά, συστατικά - δεν αποτελεί φιλοσοφικό θεώρημα, αλλά εμπειρικό δεδομένο. Αλλωστε, υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι που έχουν την υγεία τους, αλλά εύχονται να «τους κόψει ο Θεός» για να τελειώσουν τ' άλλα βάσανά τους.

Ηυγεία - αν και το «υγείαν έχομεν» αποτελεί το πρώτο και βασικό δεδομένο μιας υποφερτής ανθρώπινης ζωής - δεν είναι το μόνο αγαθό που συμβάλει στην εξασφάλιση της ανθρώπινης ευτυχίας. Είναι κι άλλες πολλές οι ανάγκες, η ικανοποίηση των οποίων αποτελεί ουσιαστικό και, εν πολλοίς, κυριαρχικό στοιχείο της ανθρώπινης διαβίωσης. Υγιής χωρίς εργασία, νιώθει «άχρηστος» στην κοινωνία. Υγιής χωρίς μόρφωση, πολιτισμό, νιώθει «άδειος» στο νου κι «άρρωστος» στην ψυχή. Υγιής χωρίς ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, «βιώνει» τον εξαναγκασμό της συνείδησης, μια από τις πλέον οδυνηρές κοινωνικές «ασθένειες». Υγιής χωρίς προσωπική αξιοπρέπεια, ατομικά δικαιώματα, συλλογική δραστηριότητα, ιδανικά και οράματα, είναι ένας «ζωντανός νεκρός».

Βεβαίως, είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, μέσω της συγκεκριμένης επιστημονικής ανακάλυψης, μπορεί να αντιμετωπιστούν ασθένειες που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Ομως, η ταξική διάρθρωση των κοινωνιών στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε δεν επιτρέπει σε όλους τους ανθρώπους - ανεξαρτήτως οικονομικών, κοινωνικών, φυλετικών κι άλλων διαφορών - να συμπεριληφθούν στους ευεργετηθέντες αυτού του επιστημονικού επιτεύγματος. Η υγεία στον καπιταλισμό, αν και κατ' όνομα θεωρείται δημόσιο αγαθό, στην πραγματικότητα είναι ένα ακόμα εμπορικό προϊόν και, μάλιστα, από τα πανάκριβα. Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που αναφέρουν ότι η ανακάλυψη, π.χ., μιας αποτελεσματικής θεραπείας του καρκίνου θα έφερνε στην οικονομία των ΗΠΑ αρχικά κέρδη 47 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ, ήδη, το ανθρώπινο γενετικό υλικό πέφτει ολοένα και ταχύτερα στα χέρια των ιδιωτών και η επιστήμη καθοδηγείται από ιδιωτικά συμφέροντα, που αποσκοπούν στη μεγιστοποίηση των κερδών, παρά στην εξεύρεση αποτελεσματικών φαρμάκων για τη δημόσια υγεία.

Πρόσθετος είναι ο κίνδυνος, η συγκεκριμένη επιστημονική ανακάλυψη να χρησιμοποιηθεί, όχι μόνο για την εξασφάλιση τεράστιων κερδών από τις πολυεθνικές, αλλά και για τον γενετικό έλεγχο του ανθρώπου, προς εξυπηρέτηση αλλότριων και εφιαλτικών για την ανθρωπότητα στόχων και σκοπών. Δηλαδή, να χρησιμοποιηθεί από, εν διατεταγμένη υπηρεσία, επιστήμονες για τη δημιουργία ενός «ειδικού τύπου» ανθρώπων, που θα αποτελέσουν μια νέα κοινωνική τάξη «πατρικίων» και θα διαφαντεύουν, ενώ οι «πληβείοι» - οι γενετικώς μειονεκτούντες - είτε θα πεθαίνουν πριν γεννηθούν, είτε θα οδηγούνται στον «Καιάδα» της Γης, ή θα αναλάβουν το ρόλο των μελλοθάνατων αρσενικών «εργατών» στο βασίλειο των μυρμηγκιών. Μπορεί για κάποιους αυτή η προοπτική να θεωρείται άκαιρη κινδυνολογία, στηριζόμενη στο φόβο μπροστά στα επιτεύγματα της επιστήμης, αλλά ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και ελλοχεύει κι ας μην ξεχνάμε τα περί «αρίας φυλής» των ναζιστών, τα περί «περιούσιου αμερικάνικου έθνους» της Μαντλίν Ολμπράιτ και το γεγονός ότι η διάσπαση του ατόμου χρησιμοποιήθηκε και για την παραγωγή της ατομικής βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ο... δημοκράτης Ν. Μπερνς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανετος και ούλτρα δημοκράτης «το 'παιξε» ο Ν. Μπερνς μπροστά στα κανάλια, ενώ την ίδια στιγμή αποδοκιμαζόταν από εκατοντάδες διαδηλωτές έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. «θα ήταν απογοήτευση για μένα, αν δεν υπήρχαν διαδηλωτές. Το περιμένω σε μια δημοκρατική χώρα», δήλωσε στα κανάλια. Το πόσο δημοκράτης είναι, το έχει αποδείξει, εκτός των άλλων, κατά την επίσκεψη τού αρχιδολοφόνου Μπ. Κλίντον, όταν κίνησε θεούς και δαίμονες για να βάλει την Αθήνα στο γύψο και να απαγορεύσει τη διαδήλωση των φιλειρηνικών και αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων του ελληνικού λαού. Επίσης, έχει αποδείξει το πόσο δημοκράτης είναι με την απροσχημάτιστη επιδίωξη να ληφθούν «αντιτρομοκρατικά» μέτρα, τα οποία στην πραγματικότητα έχουν στο στόχαστρό τους λαϊκούς αγώνες και όσους αντιστέκονται στη νέα τάξη.

Με την ευκαιρία, πάντως, θέλουμε να τον διαβεβαιώσουμε ότι θα φροντίσουμε όσο περνά από το χέρι μας να μην απογοητευτεί σε καμία «περιοδεία» του και να υπάρχουν παντού διαδηλωτές...

Εκσυγχρονιστική απερήμωση

Διαστάσεις προκλητικής κοροϊδίας αποκτά η επιλεκτική «ευαισθησία» που επιδεικνύει τελευταία η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, αναφορικά με το θέμα της απερήμωσης και της εξάντλησης των υδάτινων πόρων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, για τα «δεινά» αυτά καταδεικνύονται σκόπιμα ως μοναδικοί υπαίτιοι οι αγρότες, που σπαταλούν, όπως λέγεται, αλόγιστα το νερό. Και η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που δεν ανέχεται... σπατάλες και περιβαλλοντικές καταστροφές, βρήκε τη λύση, για να «καμουφλάρει» την ολέθρια πολιτική της: θα «στύψει» τους μικρομεσαίους αγρότες με την επιβολή μεγάλων προστίμων και δραστικών περιορισμών στις καλλιέργειες, όπως άλλωστε επιτάσσουν τα επιτελεία των Βρυξελλών και η «Ατζέντα 2000».

Το συμπέρασμα πάντως, που βγαίνει είναι ότι η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα χρησιμοποιήσει ως αντίδοτο για την καταπολέμηση της απερήμωσης, την ερήμωση των χωριών και της υπαίθρου από αγρότες!

Υπουργικές ομολογίες

Ο επί των Οικονομικών, υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Γιάννος Παπαντωνίου, όταν βρίσκεται στο εξωτερικό και απευθύνεται σε εκπροσώπους που υπηρετούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και όχι περιτυλιγμένα με τα ΠΑΣΟΚικά «φρου φρου και αρώματα», όπως συνηθίζει να κάνει όταν βρίσκεται στην Ελλάδα και απευθύνεται στον απλό εργαζόμενο ελληνικό λαό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα είπε προχτές στο Παρίσι, στην ετήσια σύνοδο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ενημερώνοντας τους συναδέλφους του, υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, των άλλων χωρών - μελών του ΟΟΣΑ, για το τι έκανε μέχρι σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να επιβάλει την πολιτική του «λιγότερου κράτους», ο Γ. Παπαντωνίου ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός και απολογητικός. Αναφερόμενος στην εκποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, που στην Ελλάδα την αποκαλεί «μετοχοποίηση» ή «κεφαλαιοποίηση», δήλωσε χωρίς μισόλογα και περιστροφές, για «ιδιωτικοποιήσεις» και ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί την πρώτη κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Διεκδικώντας, προφανώς τα εύσημα των συναδέλφων του από τις άλλες χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ για τις «ιδιωτικοποιήσεις», εξήγησε πως από τις 33 επιχειρήσεις που είχε δεσμευτεί να πουλήσει η κυβέρνηση Σημίτη, «έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 17 ιδιωτικοποιήσεις και μετοχοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και τραπεζών» και δεσμεύτηκε ότι οι άλλες 16 ιδιωτικοποιήσεις «που απομένουν, θα πραγματοποιηθούν στους επόμενους μήνες».

Μπράβο κύριε υπουργέ! Η κυβέρνησή σας και εσείς προσωπικά είσαστε «καλοί στο ξεπούλημα»...

Απεργία στην Αυστρία

Associated Press

Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να επεξεργάζεται ακόμη τα αντιασφαλιστικά της σχέδια και να προετοιμάζει το έδαφος για την επίθεσή της, αλλά η κυβέρνηση της Αυστρίας ξεκίνησε και επιχειρεί τη δική της «μεταρρύθμιση», ξεκινώντας από το δημόσιο τομέα και στοχεύοντας, ανάμεσα σε άλλα και στην αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Η αντίδραση των εργαζομένων, βέβαια, ήταν άμεση, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο. Οι Αυστριακοί δημόσιοι υπάλληλοι προχώρησαν σε απεργία, στην οποία συμμετείχαν, ακόμη και οι αστυνομικοί. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία, η οποία δείχνει απεργούς αστυνομικούς να μοιράζουν την προκήρυξη του συνδικάτου τους.

Απολύτως δίκαιη η αντίδραση των εκεί εργαζομένων. Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι και παράλογο να ζητάς από τους εργαζόμενους την εγκατάλειψη μιας σειράς κατακτήσεών τους, ενώ την ίδια στιγμή ο παραγόμενος απ' αυτούς πλούτος της κοινωνίας είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι πριν μερικά μόνο χρόνια και πολλές φορές μεγαλύτερος από τη χρονική στιγμή που οι κατακτήσεις αυτές κατοχυρώθηκαν.

Αγώνας για την Παιδεία

Το τέλος των εξετάσεων και της σχολικής χρονιάς, μαζί με τη σίγουρη ανακούφιση, τη λογική αγωνία και την ανασφάλεια για τους μαθητές, αποτελεί αφορμή για εκτιμήσεις και συμπεράσματα, καθώς φέτος ήταν πρώτη χρονιά πλήρους εφαρμογής της «μεταρρύθμισης» στο Λύκειο. Είχε προηγηθεί μια σχολική χρονιά με τους μαθητές στους δρόμους να καταγγέλλουν και να αποκαλύπτουν αυτούς που τους στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση και την απάντηση να έρχεται με τη φασιστικής έμπνευσης πράξη νομοθετικού περιεχομένου, στην οποία η κυβέρνηση επιμένει. Μία χρονιά με τους μαθητές να «μοιράζονται» ανάμεσα στα φροντιστήρια και στο σχολείο, να κυνηγούν τη γνώση μέσα σε ένα πρωτοφανές κλίμα ανταγωνιστικότητας, με το οποίο επιφόρτισε το σχολείο η «μεταρρύθμιση». Μία «μεταρρύθμιση» την οποία μάλιστα κλήθηκαν να επαινέσουν και εν μέσω εξετάσεων, όταν τέθηκε ως ζήτημα στο μάθημα της Εκθεσης.

Οπρωτοφανής σε διάρκεια εξεταστικός μαραθώνιος που βίωσαν οι μαθητές, οι οικογένειές τους και οι εκπαιδευτικοί, αποτελεί και αυτός ένα από τα μέσα για την εκπλήρωση του βασικού στόχου της «μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης, που ταυτίζεται με το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου στη χώρα μας. Και αυτός δεν είναι άλλος από τη μείωση του αριθμού των νέων που θα έχουν ολοκληρωμένη μόρφωση, για τη διοχέτευση ακόμα νωρίτερα και ακόμα μεγαλύτερου αριθμού μαθητών στη φτηνή τεχνική επαγγελματική κατάρτιση και στενή εξειδίκευση μιας χρήσης. Το μοντέλο δηλαδή της εκπαίδευσης αναγκαστικά πρέπει να προσαρμοστεί στο μοντέλο της οικονομίας της αγοράς, του «απασχολήσιμου» και του εύκολα χειραγωγήσιμου εργαζόμενου.

Στην πορεία της εφαρμογής αυτών των μέτρων γκρεμίστηκαν και τα επιχειρήματα των νομοθετών της «μεταρρύθμισης» για «Παιδεία ανοιχτών οριζόντων», για αντιμετώπιση του «σχολείου της ήσσονος προσπάθειας», για υψηλού επιπέδου τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Το Λύκειο, κατά γενική ομολογία, δεν έγινε καλύτερο, αλλά ανέπτυξε πιο έντονα τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν άνοιξε, αλλά αντίθετα έκλεισε και αυτή την πρόσβαση στο Λύκειο. Οσο για τα σχολεία δεύτερης κατηγορίας, τα λεγόμενα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ), ούτε λόγος να γίνεται. Λειτουργούν με ανύπαρκτη υποδομή, χωρίς προγράμματα σε βασικές ειδικότητες, χωρίς βιβλία, με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, αίθουσες και εργαστήρια. Φυσικά επίσης χωρίς καμιά εξασφάλιση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους.

Τα σχέδια αυτά έγκαιρα είχε αποκαλύψει και καταγγείλει το ΚΚΕ. Οταν ακόμα ήταν αποτυπωμένα στα ντοκουμέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΟΟΣΑ, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που σχεδιάζουν και δίνουν τις ντιρεκτίβες για την επίθεση στα θεμελιώδη δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις. Πρόκειται για μέτρα που συνδέονται άμεσα με τις επιλογές του κεφαλαίου για το σημερινό νέο και αυριανό αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, που απαιτείται για την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών.

Αλλά και οι ίδιοι οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας και οι εργαζόμενοι - τουλάχιστον το συνεπές εκείνο αγωνιστικό, ταξικό κομμάτι τους, σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες - αποκάλυψαν με τους αγώνες τους το βαθιά ταξικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής. Οι αγώνες της χρονιάς, που έκλεισε με τις τελευταίες εξετάσεις, δείχνουν την ανάγκη της συνέχισης του συντονισμένου αγώνα. Δε χρειάζεται λοιπόν καμιά επανάπαυση, αλλά προετοιμασία από την επόμενη χρονιά για την αναχαίτιση του «νέου εκσυγχρονιστικού κύματος» για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, από ένα λαϊκό και μαζικό αγωνιστικό μέτωπο.

Αντιθέσεις

Ανακαλύψεις

χίλιες δυο,

θαύματα

κάθε μέρα,

μα δεν αλλάζουν

τίποτε

στον κόσμο μας,

στη σφαίρα

κι ενώ πια

εκπορθήσαμε

τα μυστικά