Στο μάτι του κυκλώνα το ΕΚΑΒ πριν λίγες μέρες με αφορμή το περιστατικό της Θεσσαλονίκης, όπου ένας άρρωστος πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο, που τον μετέφερε σε νοσοκομείο. Αρχικά η αιτία θανάτου αποδόθηκε στην έλλειψη υλικών που θα έθεταν σε λειτουργία τον απινιδωτή, ενώ στη συνέχεια ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ως αιτία τη γαστρορραγία.
Ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ Νίκος Παπαευσταθίου υποστήριξαν ότι σε κεντρικό επίπεδο υπήρχε στοκ απ' τα υλικά που δεν υπήρχαν στο ασθενοφόρο. Μάλιστα, ο υπουργός Υγείας είπε, κάποιος «δεν έκανε καλά τη δουλειά του» και έστειλε την υπόθεση στη Δικαιοσύνη. Ακόμα αναμένονται και τα αποτελέσματα της Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ) απ' την οποία, θα εξαρτηθούν και οι κυρώσεις.
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι - όσο κι αν αυτές έχουν την αξία τους - παραλείψεις ατόμου και η αναζήτηση ενός εξιλαστήριου θύματος, όπως η απομάκρυνση π.χ. του προέδρου, που θα παρουσιαστεί ως διόρθωση των κακώς κειμένων. Η βασική αιτία βρίσκεται αλλού. Στο ότι από το ΕΚΑΒ λείπουν πάνω από 3.500 άτομα για να αναπτυχθεί πανελλαδικά, ενώ τελευταία ξέμεινε και από γιατρούς καθώς οι επικουρικοί γιατροί τελείωσαν την πενταετή θητεία τους και δεν μπορούν να συνεχίσουν.
Για όλα αυτά χρειάζεται άλλη πολιτική. Εκείνη που θα υπηρετεί την υγεία των λαϊκών στρωμάτων και όχι η εφαρμοζόμενη πολιτική που μετατρέπει και το ΕΚΑΒ σε συνδρομητή της επιχειρηματικής δραστηριότητας με μεταφορές - που πρέπει να τις κάνει υποχρεωτικά - προς τα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα.
Τα ίδια εργαλεία
Αλλάζεις λίγο τις λέξεις - όχι πολύ - επιστρατεύεις τα ίδια μέσα, τα ίδια αποτυχημένα εργαλεία, αλλάζοντας λίγο τη «δοσολογία». Αναπαράγεις έτσι τα ίδια αδιέξοδα, αλλά αδιαφορείς, αρκεί να μπορέσεις να εμφανίσεις λύσεις και να μαζέψεις ψήφους. Αυτό έκανε χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, μιλώντας για την τουριστική πολιτική του κόμματός του στους εκπροσώπους των τουριστικών επιχειρήσεων.
Το ΠΑΣΟΚ οσμίζεται εκλογές και κάνει έφοδο στη «μεσαία τάξη», - έτσι την ονόμασε ο Γ. Παπανδρέου - για να τη «σώσει» και να τον σώσει κι αυτή με τη σειρά της.
«Πράσινη Ανάπτυξη» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Για «πράσινο τουρισμό» μιλούσε μέχρι πρόσφατα ο Α. Σπηλιωτόπουλος. «Ποιοτικό τουρισμό» είπε ο Γ. Παπανδρέου, τα ίδια λέει και η ΝΔ.
Μόνο που οι κάλπες για να γεμίσουν «πρασινάδα» χρειάζονται λίγο παραπάνω «πότισμα». Κι αρχίζει η πλειοδοσία του ΠΑΣΟΚ: προτείνει 12 μέτρα που μοιράζουν ελπίδα στους «μικρούς» του τουρισμού και εκατομμύρια ευρώ στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Πάγωμα δανειακών υποχρεώσεων, ρυθμίσεις οφειλών, περισσότερες εγγυήσεις, κατάργηση του ΕΤΑΚ, αύξηση του επιδόματος ανεργίας αλλά και μετατροπή του σε επίδομα κατάρτισης (επιμονή στην τσάμπα δουλειά), μικρότερα ναύλα στην ακτοπλοΐα (άραγε με μεγαλύτερες επιδοτήσεις στους εφοπλιστές;).
Πραγματικά, μέτρα σωτηρίας. Για το ΠΑΣΟΚ και τους μεγαλοξενοδόχους...
Θανατηφόρο μείγμα...
Μόλις το περασμένο Σάββατο, ο 50χρονος οικοδόμος Χρ. Κατσάνος έχασε τη ζωή του βγάζοντας το μεροκάματο στο τμήμα της Εγνατίας Οδού, στο Δροσοχώρι Ιωαννίνων. Την Τρίτη, κλιμάκιο του Συνδικάτου Οικοδόμων Ιωαννίνων πραγματοποίησε διαμαρτυρία στο ΚΕΠΕΚ και μετέφερε τις μαρτυρίες των εργαζόμενων για πλημμελή μέτρα ασφάλειας από την πλευρά της εργοδοσίας. Οπως κατήγγειλαν οι συνδικαλιστές, η κατασκευάστρια εταιρεία - η οποία έχει και την ευθύνη κατασκευής του τμήματος της Εγνατίας Οδού στον Αραχθο - επέβαλε κατόπιν εορτής και άρον άρον μετά το «ατύχημα» το κράνος, τη διακριτική στολή και τα σχετικά υποδήματα. Στην προσπάθεια μάλιστα να καλύψει τις σοβαρές ευθύνες της, η εργοδοσία υπέβαλε μετά το θάνατο του εργάτη αίτηση για την έκδοση άδειας εκτέλεσης εργασιών το Σάββατο.
Την ίδια ώρα, οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στις αρμόδιες υπηρεσίες αποτελούν έναν επιπλέον παράγοντα που δεν ευνοεί το μόνιμο και ουσιαστικό έλεγχο, αφού για παράδειγμα, στο ΚΕΠΕΚ όπου υπάγονται τα έργα της Εγνατίας στη συγκεκριμένη περιοχή απασχολούνται μόλις 8 υπάλληλοι, χωρίς την ανάλογη γραμματειακή υποστήριξη! Αν στην εργοδοτική επιθετικότητα και στη γύμνια των ελεγκτικών υπηρεσιών προσθέσει κανείς και την κάλυψη - ενθάρρυνση των μεγαλοκατασκευαστών από την πολιτική που πριμοδοτεί τα κέρδη τους, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι το εκρηκτικό «μείγμα» που απειλεί καθημερινά και αφαιρεί ζωές εργατών είναι πανταχού παρόν στους τόπους δουλειάς.
Αισιόδοξα βήματα με τους μετανάστες εργάτες
Ανάμεσα στα βασικά καθήκοντα που καθόρισε η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που έγινε τον Ιούνη του 2007 στην Αθήνα, ήταν η ένταση της σχεδιασμένης δουλειάς με τους μετανάστες εργάτες και υπάλληλους, σαν βασική προϋπόθεση για το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλιστικού, συνολικά του εργατικού κινήματος. Ακόμα, η συγκρότηση νέων κλαδικών σωματείων και Σωματειακών Επιτροπών στα ήδη υπάρχοντα Συνδικάτα, με στόχο το ΠΑΜΕ και τα σωματεία που συσπειρώνει να ριζώσει βαθύτερα στους τόπους δουλειάς, να μπει σε καινούριους κλάδους και χώρους εργασίας, να μεγαλώσει η συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το πλαίσιό του.
Τον ενάμιση χρόνο που μεσολάβησε από τη Συνδιάσκεψη, τα βήματα που έκαναν οι ταξικές δυνάμεις και στα δύο αυτά μέτωπα, είναι μετρήσιμα και ενθαρρυντικά. Τα κλαδικά σωματεία που συστάθηκαν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και αλλού, έχουν ήδη αφήσει τη σφραγίδα τους στην οργάνωση των αγώνων σε κλάδους με μεγάλη συγκέντρωση νέων σε ηλικία εργαζομένων, που απασχολούνται με τις πιο βάρβαρες σχέσεις εργασίας και στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρέμεναν ασυνδικάλιστοι. Νέα κλαδικά σωματεία βρίσκονται στα σκαριά, καθώς έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για την ίδρυσή τους σε κλάδους όπου ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός αφήνει συνειδητά εκτός Συνδικάτων χιλιάδες εργαζόμενους που δεν απασχολούνται με σταθερή σχέση εργασίας.
Αντίστοιχα αισιόδοξη είναι και η δουλειά με τους μετανάστες. Οι μάχες που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, στους τόπους δουλειάς και κατοικίας των χιλιάδων οικονομικών μεταναστών, ανεξάρτητα από κλάδο δουλειάς, έχουν οδηγήσει, ώστε σήμερα περισσότεροι εργατοϋπάλληλοι από άλλες χώρες να συσπειρώνονται στα ταξικά Συνδικάτα, να παίρνουν πιο ενεργά μέρος στη ζωή και τη δράση των Σωματείων, να γίνονται οι ίδιοι προπαγανδιστές της δράσης των Συνδικάτων στους ομοεθνείς τους.
Δείγμα αυτής της ωρίμανσης για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι μόνο οι αγώνες που αναπτύχθηκαν με αιχμή τα προβλήματα των μεταναστών, είτε στη Μανωλάδα και τη «Lady Fashion», είτε στο κάτεργο της Πέτρου Ράλλη και τα υπόγεια των Πατησίων. Δεν είναι μόνο η μαζικοποίηση με μετανάστες εργάτες Σωματείων όπως αυτό του Ιματισμού στην Αθήνα, η συμμετοχή εκατοντάδων εργατών από άλλες χώρες στις εκλογές του. Ούτε, βέβαια, μόνο τα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας που διοργανώνει κεντρικά το ΠΑΜΕ για τους μετανάστες και το εγχειρίδιο με τα δικαιώματά τους που τυπώθηκε σε εφτά γλώσσες και διακινείται πλατιά από Ομοσπονδίες και Συνδικάτα.
Ο πιο αισιόδοξος δείκτης για τη δουλειά των ταξικών δυνάμεων στους μετανάστες είναι η συγκρότηση Σωματειακών Επιτροπών. Οπως αυτές που γεννήθηκαν την περασμένη Κυριακή, ύστερα από συσκέψεις των Συνδικάτων Ιματισμού και Μετάλλου της Αθήνας. Οπως αυτές που χτίζονται σε πολλούς άλλους κλάδους. Μέσα από τέτοιες δοκιμασμένες μορφές οργάνωσης, οι μετανάστες εργάτες βγαίνουν στο προσκήνιο της ταξικής πάλης. Από καλύτερες θέσεις δίνουν τη μάχη για τα δικαιώματά τους, για την κοινή δράση με τους Ελληνες συναδέλφους τους, ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Η πείρα από τη μέχρι τώρα δουλειά αποτελεί παρακαταθήκη για τα επόμενα βήματα που σχεδιάζει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Παπαγεωργίου Βασίλης
Για τα συμφέροντα του κεφαλαίου...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ εντάξει, δεν το είχαμε καταλάβει. Τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης - είπε ο υπουργός Οικονομίας - δεν παίρνονται γιατί το θέλουν οι Βρυξέλλες και οι πολυεθνικές.
Αντιθέτως, παίρνονται για «το συμφέρον της οικονομίας και της χώρας». Για το κοινό καλό, βρε παιδί μου.
Πώς γίνεται όμως αυτό το «συμφέρον της χώρας» να είναι μονίμως αντίθετο από το συμφέρον των μισθωτών και των συνταξιούχων; Περίεργο πράγμα. Εχει άραγε τίποτε... προηγούμενα μαζί τους «η χώρα»;
Μάλλον απίθανο, γιατί αν υπάρχει το οφείλει σε αυτούς. Στη δουλειά τους και στις θυσίες τους.
Σίγουρα η «χώρα» δε χρωστάει τίποτε στα κάθε είδους αρπακτικά που λυμαίνονται επί 10ετίες κάθε έννοια του «δημόσιου πλούτου» μέσω κυβερνήσεων που το μόνο που κάνουν είναι να τους τον χαρίζουν.
ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ του «Ρ» είναι ενήμεροι για το περιεχόμενο των δυο απαράδεκτων συμφωνιών Ελλάδας - ΗΠΑ που προωθούνται αυτές τις μέρες στη Βουλή. Ομως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι... είναι αναγνώστες του «Ρ».
Γιατί αν περίμεναν από την κυβέρνηση που τις προωθεί ή το ΠΑΣΟΚ που τις συμφώνησε - προεδρεύοντας στην ΕΕ - το 2003, σώθηκαν...
Για να καταλάβετε, ακόμη και οι βουλευτές που συμμετέχουν στην επιτροπή που κυρώνει αυτές τις συμφωνίες δεν τις πήραν στα χέρια τους! Τους μοιράστηκε απλώς μια... περίληψη του περιεχομένου τους.
Τόσο δεδομένη βλέπετε θεωρείται η υποταγή της χώρας στις απαιτήσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει κατάργηση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Οσο για τους χρόνους της κύρωσης των δυο συμφωνιών... μιλάμε για διαδικασίες «εξπρές». Δεν είναι να καθυστερούν αυτά τα πράγματα. Μπορεί να γίνει καμιά... παρεξήγηση.
Γρηγοριάδης Κώστας
Της γεωργίας ο κατήφορος...
Γρηγοριάδης Κώστας
Η κατάσταση στον αγροτικό τομέα όλο και χειροτερεύει ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνώντων. Από το 2000 και μετά η εικόνα είναι ακόμα χειρότερη και περιγράφεται ως εξής: Το ποσοστό του αγροτικού προϊόντος στο συνολικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), από 5,7% που ήταν το 2000 μειώθηκε στο 3% το 2007. Ξεκληρίζονται κάθε χρόνο περίπου 20.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Αυξήθηκε το έλλειμμα του αγροτικού ισοζυγίου και έφτασε περίπου στα 2,9 δισ. ευρώ. Και οι εισαγωγές αυξάνονται. Μειώθηκε το αγροτικό εισόδημα την περίοδο 2000 - 2007 κατά 20% ενώ την περίοδο 2004 - 2007 αυξήθηκε το κόστος παραγωγής κατά 23%. Εχουμε μείωση των επιδοτήσεων, που καθορίζονται σύμφωνα με το μέσο όρο των επιδοτήσεων της περιόδου 2000 - 2003. Εάν σκεφτούμε το ρυθμό του πληθωρισμού καταλαβαίνουμε ότι συνεχώς υποβαθμίζεται η επιδότηση και αυτό, πηγαίνοντας στο 2013, που είναι σταθμός για τη νέα ΚΑΠ, είναι σημαντικό στοιχείο στην παραπέρα χειροτέρευση της κατάστασης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Οι τιμές έχουν δεχτεί ισχυρό πλήγμα. Η τιμή στο βαμβάκι ήταν πέρυσι 40 λεπτά το κιλό, φέτος 20 λεπτά, το καλαμπόκι 27 λεπτά το κιλό πέρσι και φέτος περίπου 12 λεπτά. Το λάδι πουλιέται, όταν πουλιέται, στη μισή τιμή. Αυτή η κατάσταση αφορά το σύνολο της μικρομεσαίας αγροτιάς, που καλείται να εντείνει και να μαζικοποιήσει τον αγώνα, μαζί με την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...
Η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με ανακοίνωσή της, επιχειρεί να βγάλει τον εαυτό της από το «κάδρο» της συναίνεσης, που έστησαν εργοδότες και ΓΣΕΕ με τη χτεσινή τους συνάντηση. Για μια ακόμη φορά, όμως, δεν καταφέρνει να αποφύγει τις κακοτοπιές και αυτοαποκαλύπτεται. Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ), ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπαθεί να παρουσιάσει την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σαν παρασυρμένη από τους εργοδότες στο «διάλογο», με αποτέλεσμα, δήθεν άθελά της, να διευκολύνει τα σχέδιά τους. Λέει η ανακοίνωση της ΑΠ: «Δεν κοστίζει τίποτε στον ΣΕΒ και στους μεγαλοεργοδότες να υποβάλλουν κοινά αιτήματα με τη ΓΣΕΕ προς την κυβέρνηση, αρκεί να μην βάζουν ούτε δεκάρα από την τσέπη τους. Ούτε γάτα ούτε ζημιά δηλαδή. Ο,τι κέρδισαν - κέρδισαν, τώρα στα δύσκολα να κοινωνικοποιήσουμε τη ζημιά μας είναι το σλόγκαν τους και η ΓΣΕΕ τους διευκολύνει αφάνταστα με τη στάση της».
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε βλέπει πουθενά τη στρατηγική επιλογή της πλειοψηφίας να στηρίξει τη μεγαλοεργοδοσία την ώρα της κρίσης, όπως ακριβώς τη στήριξε και την περίοδο της υπερκερδοφορίας της. Κάνει πως ξεχνάει ότι η ΓΣΕΕ ήταν αυτή που προκάλεσε τη χτεσινή συνάντηση. Οι εργοδότες, μάλιστα, διαπιστώνει η ΑΠ, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να καταθέσουν κοινά αιτήματα με τη ΓΣΕΕ (!), επαληθεύοντας ότι οι «διεκδικήσεις» ΣΕΒ και συνδικαλιστικής πλειοψηφίας ελάχιστα απέχουν στη στρατηγική τους στόχευση. Ελα όμως που αυτή τη συνδικαλιστική πλειοψηφία στηρίζει μια ζωή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μάλιστα συμμετάσχει μαζί της πάμπολλες φορές σε «κοινωνικούς διαλόγους», όπως αυτούς που σήμερα καταγγέλλει, λέγοντας μισές αλήθειες...
... και οι κακοτοπιές
Για να μην κατηγορηθεί όμως ότι παρασήκωσε τους τόνους και άφησε εκτεθειμένους τους συνδικαλιστικούς συνεταίρους της, η παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλεί την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «άμεσα να εγκαταλείψει αυτή την τακτική και να οργανώσει έναν απεργιακό αγώνα με συνέπεια και συνέχεια, με καθαρούς στόχους και προς την κυβέρνηση και προς τους εργοδότες». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ζητάει δηλαδή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να απαρνηθεί τον εαυτό της και την αποστολή της και να υπερασπιστεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Τέτοιο είναι το μέγεθος της συνειδητής κοροϊδίας που οι δυνάμεις του οπορτουνισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα επιχειρούν σε βάρος των εργαζομένων. Τόσο επικίνδυνη είναι η τακτική τους, με κάθε ευκαιρία να βουτάνε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και μαζί τη στρατηγική υπεράσπισης των εργοδοτικών συμφερόντων.
Αποφασιστικά για πιο ισχυρό ΚΚΕ
Το ΚΚΕ εισήλθε χτες το πρωί στο μεγάλο του σταθμό και συνάμα αφετηρία, το 18ο Συνέδριό του. Ενα Συνέδριο που σαλπίζει αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα, στο κίνημα, σε κάθε πλευρά της δουλειάς των κομμουνιστών. Ενα Συνέδριο που περιβάλλεται απ' την πίστη μας πως θα συμβάλει καθοριστικά ώστε να ανοίξει μια νέα σελίδα στη δράση και στην προοπτική του εργατικού, λαϊκού κινήματος, στη συνεισφορά του Κόμματος στο διεθνές κομμουνιστικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.
Είναι γι' αυτό διάχυτη σε όλο το δυναμικό του Κόμματος, στους φίλους του, στους ανθρώπους που προσεγγίζουν την πολιτική του πρόταση, η αισιοδοξία πως την επαύριο αυτού του Συνεδρίου από καλύτερες θέσεις θα δοθούν οι μεγάλες μάχες για τα δίκια του λαού μας. Αισιοδοξία που τροφοδοτήθηκε απ' την πολύμηνη προσυνεδριακή δουλειά η οποία επιβεβαίωσε τους άρρηκτους δεσμούς, τους σφυρηλατημένους στο καμίνι της πάλης, του Κόμματός μας με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Που επιβεβαίωσε την ατσαλένια ιδεολογικοπολιτική ενότητά μας. Την ικανότητά μας να ανταποκρινόμαστε σε σύνθετα δύσκολα καθήκοντα. Τη δυνατότητά μας πιο αποφασιστικά να πορευτούμε αύριο για την υλοποίηση των αποφάσεων του Συνεδρίου, στην κατεύθυνση που για προοπτική της έχει το σοσιαλιστικό μέλλον.
Η αισιοδοξία μας αυτή ανταμώνει με ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης. Απ' τους εαυτούς μας, να ανταποκριθούμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό, έτσι ώστε να «σφραγίσουμε» και να διευρύνουμε τα θετικά βήματα που διαπιστωμένα κάναμε το προηγούμενο διάστημα για την ισχυροποίηση του Κόμματός μας, για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, για τη διάδοση της πολιτικής μας πρότασης για το Μέτωπο, τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία. Για την ανάδειξη της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού. Για την έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τους λαούς που υποφέρουν απ' τη βαρβαρότητά του. Φύσει και θέσει διεθνιστικό το Κόμμα μας, στην πράξη, στο πλάι της Κούβας και του λαού της, της Παλαιστίνης και του λαού της, κάθε λαού που παλεύει για το δίκιο του. Αυτός του ο χαρακτήρας καθρεφτίζεται σ' αυτό το Συνέδριο με τη μεγαλύτερη συμμετοχή αντιπροσωπειών ξένων κομμάτων και κινημάτων, με δεκάδες παράλληλες του Συνεδρίου εκδηλώσεις διεθνιστικής προλεταριακής αλληλεγγύης.
Εξοπλισμένοι με τις αποφάσεις αυτού του Συνεδρίου ανοιγόμαστε πλατιά στον λαό, με επίγνωση των αυξημένων απαιτήσεων που οι ίδιες οι συνθήκες ορίζουν στο πλαίσιο και της καπιταλιστικής κρίσης. Ο λαός προσβλέπει στο ΚΚΕ. Και όσοι μέσα σ' αυτό, στο πλάι του, μαζί του πορευόμαστε, έχουμε μία μόνο επιλογή: να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, ώστε το εργατικό κίνημα ανασυνταγμένο να βρεθεί σε θέση αντεπίθεσης, η κοινωνική συμμαχία να κάνει βήματα. Να συμβάλουμε στην άνοδο και στην όξυνση της ταξικής πάλης, στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης.
Μπροστά λοιπόν, αποφασιστικά, δυναμικά για πιο ισχυρό ΚΚΕ, για να κάνουμε πιο ορατό τον δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει την εργατική τάξη, τον λαό. Τον δρόμο της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης, της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά, που κατευθύνεται στη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.
Feeds
