Τα στοιχεία για τις συντάξεις πείνας για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους όπως δημοσιεύονται σήμερα στον «Ρ» μαρτυρούν ότι εκτός από τους αντιασφαλιστικούς νόμους που «κάνουν τη δουλειά τους», σημαντικό ρόλο στην καθήλωση της σύνταξης παίζει το γεγονός ότι στη χώρα μας σε πολύ χαμηλά επίπεδα είναι και οι μισθοί των εργαζομένων.
Σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων που έκανε η ΠΟΠΟΚΠ, προκύπτει ότι ο μέσος μεικτός μισθός των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα το 2007 για τους άνδρες και μάλιστα γι' αυτούς που βρίσκονταν στον τελευταίο χρόνο εργασίας τους ήταν μόλις 1.370 ευρώ. Για τις γυναίκες, ο μέσος μεικτός μισθός ήταν 1.210 ευρώ. Δηλαδή, ένας εργαζόμενος ύστερα από 30 χρόνια εργασίας - στην πραγματικότητα είναι παραπάνω, αφού εδώ δεν καταγράφεται ο ανασφάλιστος χρόνος ή ο χρόνος ανεργίας κατά τον εργάσιμο βίο - είχε καθαρό μισθό περίπου 1.100 ευρώ. Αντίστοιχα, για τις γυναίκες εργαζόμενες, ο καθαρός μισθός τον τελευταίο χρόνο πριν τη συνταξιοδότηση ήταν 950 περίπου ευρώ.
Με τέτοιους μισθούς - και σε συνάρτηση με την ισχύ των αντιασφαλιστικών νόμων - εννοείται ότι η θέση των συνταξιούχων διαρκώς θα χειροτερεύει. Να γιατί ο αγώνας για μισθούς και μεροκάματα στο ύψος των πραγματικών αναγκών, είναι αγώνας όχι μόνο για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, αλλά και για την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής στα γεράματά τους.
Μονά ζυγά... δικά τους
Ρώτησε, κάποιος, με αφορμή τη χρεοκοπία της αμερικανικής πολυεθνικής τράπεζας Lehman Brothers (ΛεΜάν) (η διοίκηση της οποίας ζήτησε από τις αρμόδιες αρχές να την κηρύξουν σε πτώχευση): Αν είχα πάρει δάνειο από τη ΛεΜάν, θα έπρεπε να χαίρομαι; Υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω την πληρωμή των δόσεων που αναλογούν στο ανεξόφλητο υπόλοιπο του δανείου μου;
Η απάντηση, σε όσους έχουν παρόμοιες απορίες, είναι λακωνική. Οχι, δεν πρέπει να χαρείτε, γιατί πριν χρεοκοπήσει η ΛεΜάν - όπως και οποιαδήποτε τράπεζα - έχει μεταβιβάσει («πουλήσει») σε άλλη ή άλλες τράπεζες, το χαρτοφυλάκιο με τα ανεξόφλητα δάνεια (στεγαστικά, καταναλωτικά κλπ.) καθώς και άλλες απαιτήσεις από τους πελάτες της.
Σε αντίθεση με τους δανειολήπτες - που δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε - θα πρέπει να ανησυχούν όλοι εκείνοι, που είχαν τοποθετήσει το υστέρημά τους ή τα κεφάλαιά τους σε μια τράπεζα χρεοκοπημένη, όπως η ΛεΜάν. Και πρέπει να ανησυχούν, γιατί είναι βέβαιο, πως θα χάσουν - αν όχι ολόκληρο - σημαντικό μέρος των χρημάτων, που είχαν αποταμιεύσει στη Λε Μάν.
Βλέπετε, το καπιταλιστικό σύστημα φροντίζει, τα σπασμένα των κρίσεων (είτε πρόκειται για χρεοκοπίες τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων, είτε για αυξήσεις των διεθνών τιμών κλπ.) να τα πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι, με το ροκάνισμα των λαϊκών αποταμιεύσεων, την επιβολή νέων φόρων, μαζικές απολύσεις κλπ.
Οι συνδικαλισταράδες του ΥΠΠΟ
Σε ανακοίνωση του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού Αττικής αναπαράγεται πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» που επιχειρεί να ξαναφέρει στην ημερήσια διάταξη ζήτημα με τα οικονομικά του ΚΚΕ, με αφορμή την πώληση του κτιρίου που στεγάζεται το ΥΠΠΟ στην οδό Μπουμπουλίνας στην Αθήνα. Και μάλιστα έφτασαν να ζητούν και διευκρινίσεις από το Κόμμα... «Αναμένουμε διάψευση από το ΚΚΕ», λένε οι συνδικαλισταράδες του συμβιβασμού. Φαίνεται τα μεγάλα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων ανάμεσά τους και αυτά των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού που και πολλά είναι και χρονίζοντα, όπως π.χ. ελαστικές εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, είναι ήσσονος σημασίας, ή τα έχουν λύσει, επομένως χρειάζονται πεδίο δράσης και έτσι ασχολούνται με αλλότρια, ζητώντας από το ΚΚΕ διευκρινίσεις για ένα ζήτημα που ανακύπτει από την κυβέρνηση. Πρωτοφανής ταξική δράση, τόσο ταξική που βρήκαν αντίπαλο στο ΚΚΕ. Αλήθεια, ποιον υπηρετούν; Το βόλεμά τους, την πολιτική των δυνάμεων που ανήκουν; Πάντως, αντί να ζητούν «δηλώσεις» από το ΚΚΕ ας ασχοληθούν, αν τους παίρνει, με τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, και ας πάψουν να ασχολούνται με το ΚΚΕ οι συνδικαλιστές του γλυκού νερού, που επιλέγουν να τακιμιάζουν με μια εφημερίδα, από τις ναυαρχίδες των αστών, όπως το «ΒΗΜΑ».
Εκοψαν κλήση σε πεζό μετανάστη!
Ακούγεται απίστευτο κι όμως συνέβη! Το Σάββατο το βράδυ έξω από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αθηνών στην Πέτρου Ράλλη, η αστυνομία έκοψε κλήση σε πεζό μετανάστη, επειδή διέσχισε με αντικανονικό τρόπο την οδό Αγίας Αννης! Επιβάλλουν να πληρώσει 40 ευρώ, σε έναν άνθρωπο που δεν έχει κυριολεκτικά «στον ήλιο μοίρα», επειδή παραβίασε πεζός τον φωτεινό σηματοδότη...
Να σημειωθεί ότι κάθε Σάββατο χιλιάδες εξαθλιωμένοι και απελπισμένοι μετανάστες μαζεύονται εκεί, περιμένοντας την επόμενη μέρα, για ένα ραντεβού για αίτημα ασύλου. Οι εικόνες που αντικρίζει κανείς είναι τουλάχιστον τριτοκοσμικές. Ολη μέρα καθισμένοι, εκεί κοιμούνται, πάνω στο χώμα κολατσίζουν, η απελπισία κι η φρίκη κυριαρχούν.
Σε έναν από αυτούς τους χιλιοταλαιπωρημένους ανθρώπους, που τους έχουν εκεί κάθε Σαββατοκύριακο στοιβαγμένους σαν ζώα, ένας αστυνομικός προφανώς «ευσυνείδητος», που θέλει να κάνει «καλά τη δουλειά του» και δεν ανέχεται με τίποτα την «παρανομία», σκέφτηκε να κόψει κλήση, επειδή πέρασε πεζός με κόκκινο. Το αίσχος τους δεν έχει όρια.
Εξαγγελίες - στάχτη στα μάτια του λαού
Το πλαίσιο των μέτρων που παρουσίασε ως σχέδιο «αναδιανομής του πλούτου» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατά την παρουσία του στη ΔΕΘ, αποτυπώνει την εναγώνια προσπάθειά του να διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική πολιτική, ώστε να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα, με στόχο την ανακατάληψη της εξουσίας. Ο Γ. Παπανδρέου βγήκε να υποστηρίξει ότι θα «φορολογήσει τον πλούτο» στα «κέρδη των επιχειρήσεων που δεν επενδύονται», στη «μεγάλη ακίνητη περιουσία», ώστε με τα χρήματα αυτά δήθεν να ασκήσει «κοινωνική πολιτική».
Η αποπροσανατολιστική φιλολογία που ανέπτυξε ο Γ. Παπανδρέου γύρω από τη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών ήρθε ακριβώς για να συγκαλύψει τη συνολική πολιτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ, που κινείται στη στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πριν ο Γ. Παπανδρέου στείλει ...αυστηρό μήνυμα στους επιχειρηματίες, είχε φροντίσει να δεσμευτεί για την ενίσχυση των προνομίων τους. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κλείνοντας το μάτι στην ντόπια και ξένη πλουτοκρατία πρότεινε την προώθηση νέων μορφών ελαστικής απασχόλησης, πρόσφερε φτηνά εργατικά χέρια στους επιχειρηματίες, δεσμευόμενος ότι το κράτος θα πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές τους, τάχτηκε υπέρ των ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, ξεκαθάρισε ότι δε θα αυξήσει τους φορολογικούς συντελεστές από το 25% που σήμερα τους έχει κατεβάσει η ΝΔ. Ο Γ. Παπανδρέου, γνωρίζοντας ότι τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών προέρχονται από την επένδυση των κεφαλαίων τους και την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, σαν γνήσιος πολιτικός εκπρόσωπός τους, διασφάλισε ακριβώς εκείνες τις συνθήκες που θα εξασφαλίζουν το πεδίο της δράσης τους.
Οι υποκριτικές αναφορές του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, για φορολόγηση των «αδιανέμητων κερδών» των επιχειρήσεων αποτελούν μια τεράστια απάτη. Η «δίκαιη αναδιανομή του πλούτου» που ευαγγελίζεται ο Γ. Παπανδρέου δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος και του ευρωμονόδρομου. Το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί τη «νόμιμη» κλοπή που γίνεται σε βάρος των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο. Ρίχνοντας όμως στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού επιδιώκει να παρουσιαστεί σαν καλύτερος διαχειριστής της.
Μοιράζοντας υποσχέσεις για «πάταξη» της «φοροδιαφυγής», για εξασφάλιση καλύτερων όρων ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αφού, όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου, η ΝΔ «πουλάει φτηνά», για φορολόγηση της «εκκλησιαστικής περιουσίας που αξιοποιείται οικονομικά», όταν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι αυτή δρα μέσω εκκλησιαστικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που παίρνουν παχυλές επιδοτήσεις για τις «εκκλησιαστικές φιλανθρωπίες», προσπαθεί ακριβώς να εξωραΐσει την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ, μοιράζοντας επιδόματα διαχείρισης της φτώχειας για τα πιο εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού και αναπτύσσοντας μια υποκριτική ρητορεία περί «φορολόγησης του πλούτου», επιδιώκει να καθυποτάξει τα λαϊκά στρώματα, ώστε να αποδεχτούν τη συνέχιση της εκμετάλλευσής τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι, στον απόηχο των «εξαγγελιών» του Γ. Παπανδρέου, πρόβαλε μια συζήτηση - αντιπαράθεση μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με το «από πού θα βρεθούν τα χρήματα», ώστε να εγκλωβιστεί ο λαός στην κούφια δικομματική αντιπαράθεση. Μια κοκορομαχία που βολεύει και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, καθώς δεν αγγίζει την ουσία της ασκούμενης από τις κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ σκληρής ταξικής πολιτικής. Ο λαός δεν πρέπει να εξαπατηθεί, αλλά να αντιτάξει τον οργανωμένο αγώνα του, διεκδικώντας μια πραγματική αναδιανομή του πλούτου που θα καλύπτει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ληστεία μετά κοροϊδίας
Πληρώνετε ακριβά διόδια για να μπορεί το κράτος να κάνει κοινωνική πολιτική! Αυτό ακριβώς ισχυρίστηκε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για τη νέα ληστεία με την αύξηση των διοδίων έως και 148% στον (ιδιωτικό) αυτοκινητόδρομο Αθήνας - Πάτρας. Ο προϋπολογισμός δεν αντέχει για να χρηματοδοτήσει τα δημόσια έργα, είπε ο Θ. Ρουσόπουλος, και γι' αυτό η κυβέρνηση τα ανέθεσε στους ιδιώτες (ΣΔΙΤ). Με αυτόν τον τρόπο, πάντα σύμφωνα με τη λογική του εκπροσώπου, η κυβέρνηση «είναι σε θέση να ενισχύσει την κοινωνική διάσταση της πολιτικής»... Τέτοια φτηνά ιδεολογήματα μπορούσαν να τα λένε πριν ξεκινήσει η κατασκευή των δήθεν αυτοχρηματοδοτούμενων αυτοκινητόδρομων. Τώρα πλέον έχει αποδειχθεί ότι οι μεγαλοεργολάβοι και οι «ανάδοχοι» επιχειρηματικοί όμιλοι συμμετέχουν με ένα ελάχιστο μονοψήφιο ποσοστό (στο συγκεκριμένο έργο 7%) στην κατασκευή του έργου και τα υπόλοιπα τα πληρώνει ο λαός, και μάλιστα διπλά, είτε μέσω του προϋπολογισμού (φόροι) είτε μέσω των επαχθέστατων διοδίων. Επιπλέον, ποτέ δεν «περισσεύουν» για αύξηση των κοινωνικών δαπανών... Με άλλα λόγια, μόνο τα υπερκέρδη των κατασκευαστικών εταιρειών υπηρετούν οι αυξήσεις των διοδίων και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και του ΠΑΣΟΚ, απλά τους τα δίνει όλα. Μπορούμε όμως να τους χαλάσουμε τη «σούπα» διεκδικώντας την κατάργηση όλων των διοδίων και την κατοχύρωση της ελεύθερης πρόσβασης...
Γρηγοριάδης Κώστας
Για ποιον οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες;
Σχετικά με τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου του Γ. Αλογοσκούφη, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ σε ανακοίνωσή του σημείωσε: «Οι δηλώσεις του κ. Γ. Αλογοσκούφη αποτελούν την πλέον ηχηρή επιβεβαίωση της παταγώδους αποτυχίας μιας κοινωνικά ανάλγητης κυβερνητικής πολιτικής, που έχει παραδώσει τη χώρα στο έλεος των ιδιωτικών συμφερόντων και των ασύδοτων αγορών.
Το τραγικό είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο εμμένει στον αντικοινωνικό της δρόμο αλλά και εμφανίζεται "βασιλικότερη του βασιλέως", επιμένοντας στην απαρέγκλιτη τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και τη δήθεν "αντιπληθωριστική" πολιτική των υψηλών επιτοκίων της ΕΚΤ. Η κυβέρνηση, με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της, οδηγεί την οικονομία σε ύφεση και τη ζωή του ελληνικού λαού σε αδιέξοδο».
Πού την είδε την παταγώδη αποτυχία ο ΣΥΝ; Η κυβέρνηση, ως πολιτικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου, πέτυχε και συνεχίζει να επιτυγχάνει στόχους προς όφελός του, συνεπώς σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Γιατί ο ΣΥΝ επιμένει να μη βλέπει ποτέ και πουθενά ευθύνες της ίδιας της ΕΕ και συνεχίζει να τις διαχέει δεξιά και αριστερά, στην κυβέρνηση, στην ΕΚΤ κ.ο.κ.; Και, τέλος, η ύφεση και η κρίση έπαψαν να είναι εγγενή στοιχεία ενός συστήματος που δεν «εξανθρωπίζεται» και που μόνο στην ανατροπή του βρίσκεται η διέξοδος για το λαό;
Η «διαφορά» των δύο μονομάχων
Γρηγοριάδης Κώστας
Μετά τη συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ μάθαμε επιτέλους ποια είναι η διαφορά του με τον Κ. Καραμανλή: 5 δισ. ευρώ! Εξηγούμεθα. Οι πάντες θυμούνται προεκλογικά (πριν το 2004) τον νυν πρωθυπουργό να έχει ανακαλύψει το «μεγάλο κόλπο», για να λύσει τα προβλήματα της Παιδείας, της Υγείας, της φτώχειας, κ.ο.κ.: Τα 10 δισ. ευρώ από την καταπολέμηση της σπατάλης του Δημοσίου. Τώρα μάθαμε το άλλο κόλπο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Τα 5 δισ. ευρώ που «χάθηκαν», επειδή η κυβέρνηση μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων και κατάργησε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Αν υπήρχαν αυτά τα χρήματα δε θα υπήρχε ανάγκη για νέα φορολογικά μέτρα, αποφάνθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δίχως βέβαια να δεσμευτεί συγκεκριμένα ότι θα αυξήσει ξανά τους φορολογικούς συντελεστές για τις ΑΕ. Αντίθετα, εξήγγειλε ότι θα τις μειώσει κι άλλο (!), ενώ θα φορολογεί τους καπιταλιστές με τον ίδιο συντελεστή που φορολογεί και τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους(!). Με άλλα λόγια, η (μη) διαφορά των δύο μονομάχων είναι ότι εξαπατούν από κοινού μοιράζοντας ψεύτικα δισ. Τώρα πού είδαν οι «δικές του» εφημερίδες το «νέο πρόσωπο» («Ελευθεροτυπία») ή το «μήνυμα ανατροπής με κατεδάφιση Αλογοσκούφη» («Νέα»), θα σας γελάσουμε... Πάντως, εκείνοι που δεν εθελοτυφλούν είδαν ότι δεν υπάρχει κυριολεκτικά καμία διαφορά πολιτικής.
Λόγια του αέρα
«Το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει αξία ως ένα εγχείρημα ανατροπής, σύγκρουσης με τα κατεστημένα, ριζικού αναπροσανατολισμού της ζωής της χώρας», δήλωσε, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή», ο Αλ. Αλαβάνος, θυμίζοντάς μας τη λαϊκή ρήση «με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια». Τα έχουν πάντα πρόχειρα τα μεγάλα λόγια εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που ουδέποτε μέχρι σήμερα έχουν αποτολμήσει μια κρίσιμη διευκρίνιση: Τι θα ανατρέψουν και προς ποια κατεύθυνση βλέπουν να συντελείται αυτός ο ριζικός αναπροσανατολισμός της ζωής της χώρας; Και δεν το αποτολμούν, γιατί σίγουρα καμία διάθεση, πρόθεση και θέληση έχουν να συμβάλουν στην ανατροπή του ενός και κύριου, αυτού, που, αν δεν ανατραπεί, τίποτα ριζικά διαφορετικό δε θα ξημερώσει για το λαό και τον τόπο, την εξουσία της άρχουσας τάξης, την οικονομική και πολιτική της εξουσία. Ολα τ' άλλα είναι λόγια του αέρα.
Πρωθυπουργικές ανησυχίες...
«Και εγώ διερωτώμαι. Πώς μπορεί ο πρωθυπουργός να μαζεύει χθες το Υπουργικό Συμβούλιο και να κάθεται απέναντι από τον κ. Αλογοσκούφη και τον κ. Βουλγαράκη και να τους βλέπει; Να κάθεται απέναντι από έναν υπουργό ο οποίος, προκειμένου να φοροδιαφύγει, φτιάχνει off sore εταιρείες για να διασώσει τη μεγάλη του περιουσία. Και δίπλα του να κάθεται ένας άλλος υπουργός, ο οποίος προσπαθεί να καταληστέψει τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, τη γενιά των 700,00 ευρώ, όλων όσων εργάζονται με μπλοκάκι».
Τα παραπάνω είναι λόγια του προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Θεσσαλονίκη. Αρα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, μετά την παραίτηση Βουλγαράκη, ο πρωθυπουργός θα μπορεί να κάθεται πιο άνετος απέναντι στο Υπουργικό του Συμβούλιο! Θα ...δυσκολεύεται όταν έχει απέναντί του έναν υπουργό που «προσπαθεί να καταληστέψει» τη γενιά των 700 ευρώ. Πάντως, εάν θυμόμαστε σωστά, είναι υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή! Ισως ο Αλ. Τσίπρας θεωρεί ότι ο πρωθυπουργός διαφωνεί με την πολιτική του υπουργού του!!! Σε τέτοιους παραλογισμούς οδηγεί ο οπορτουνισμός και η οικοδόμηση πολιτικού λόγου στην αυταπάτη.
Στην τελική ευθεία για το Φεστιβάλ
Καμιά πολιτική εκδήλωση, κανενός κόμματος ή νεολαίας, δεν έχει τέτοια έκταση και τέτοιο πλούτο, όπως το Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Φέτος, όμως, το Φεστιβάλ αποκτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Με τη συνδιοργάνωση των εκδηλώσεων από το Κόμμα και την ΚΝΕ, με το γιορτασμό των 90 χρόνων του ΚΚΕ και των 40 χρόνων της ΚΝΕ, το Φεστιβάλ μετέφερε όλο το καλοκαίρι, από την Κρήτη ως τη Θράκη κι από την Κέρκυρα ως τα Δωδεκάνησα, το σύνθημα «Πρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση, για το μέλλον μας το σοσιαλισμό». Το παρελθόν του ΚΚΕ φωτίζει το παρόν, ανοίγει το δρόμο στο μέλλον.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, μέσα από την Ιστορία του και την αστείρευτη πείρα, ατσαλώνει την πάλη για να φέρουμε το μέλλον χωρίς εκμετάλλευση πιο κοντά. Ετσι, λοιπόν, σήμερα, που η ζωή ολόκληρη του λαού και της νεολαίας «μαυρίζει» συνεχώς στο όνομα των «αντοχών» του συστήματος, γίνεται πολύ περισσότερο αναγκαίο να φτάσει πλατιά η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Αυτήν την ανάγκη υπηρετεί η πλατιά εξόρμηση του Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ. Γιατί στις εκδηλώσεις του διαλαλεί ότι το μέλλον που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού δεν μπορεί να έρθει με μασκάρεμα του πολιτικού συστήματος, δεν μπορεί να έρθει μέσα από έναν άλλο τρόπο διαχείρισης. Εχουν δοκιμαστεί και έχει αποδειχθεί η απάτη αυτών των ψευτολύσεων. Τα ιδεολογήματα του καπιταλισμού, προκειμένου να αποκοιμίζει και να χειραγωγεί τις λαϊκές συνειδήσεις, έχουν παλιώσει πολύ. Ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του συστήματος, μέσα από τη συγκρότηση μιας πλατιάς κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, είναι η μόνη ρεαλιστική λύση σήμερα. Και οι θυσίες που απαιτεί αυτός ο δρόμος είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με τα κέρδη που θα έχουν ο λαός και η νεολαία, είναι πολύ μικρότερες θυσίες από αυτές που χρόνια τώρα επιβάλλει στο λαό αυτό το σύστημα. Αυτό διδάσκει η 90χρονη Ιστορία του ΚΚΕ. Αυτό «βροντοφωνάζουν» οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.
Γι' αυτό τα 90 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ εμπνέουν τα μέλη της ΚΝΕ και του Κόμματος, που σχεδιάζουν και χτίζουν τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Η πολύχρονη ηρωική Ιστορία εμπνέει τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, όταν με το εισιτήριο στο χέρι καλούν τον κόσμο στο Φεστιβάλ. Εμπνέει τους εθελοντές που βάζουν τις πινελιές τους στις κατασκευές, που προσπαθούν να κάνουν την πολιτεία του Φεστιβάλ πιο όμορφη από ποτέ. Εμπνέει και τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις, να διαλέγουν και να προβάλλουν εκείνους τους στίχους, τους ήχους και τα χρώματα που ξυπνούν συνειδήσεις.
Αυτή η προσπάθεια έδωσε καρπούς, έκανε τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ πιο όμορφες και πιο μαζικές, στις δεκάδες πόλεις που κορυφώθηκε τις περασμένες μέρες η μεγάλη πολιτική γιορτή με τη συμμετοχή χιλιάδων λαού και νεολαίας. Και δυο μέρες πριν ανοίξουν οι πύλες της μεγάλης κόκκινης πολιτείας στην Πανεπιστημιούπολη, στα Ιλίσια, όλα δείχνουν ότι το κεντρικό τετραήμερο του Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ στην Αθήνα θα είναι μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Θα είναι ένα μεγάλο ραντεβού, κυρίως της νεολαίας, με την Ιστορία του ΚΚΕ, τα διδάγματά της, το κάλεσμα του Κόμματος για το σήμερα και το αύριο. Ετσι πρέπει να είναι κι έτσι θα είναι. Να φροντίσουμε όλοι εμείς γι' αυτό.
Feeds
