Ο χυδαίος αντικομμουνισμός της ΝΔ και άλλων αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, με αφορμή τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, όπως και η αυτονόητη απόφαση της κυβέρνησης να μη συμμετάσχει σε αυτές, σε καμιά περίπτωση δεν απαλλάσσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τις ευθύνες και τη συμβολή του στη γενικότερη προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας, στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, στην αναπαραγωγή της «θεωρίας των δύο άκρων», που εδράζεται στην ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό.

Και, βέβαια, δεν παραγράφουν τη συμβολή του στον εξωραϊσμό τέτοιων επικίνδυνων και ανιστόρητων θεωριών, μέσα από την αποθέωση της ΕΕ, που έχει για επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό. Ειδικά σ' αυτό το τελευταίο, οι ευθύνες της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλες.

Χαρακτηριστικό της κυβερνητικής υποκρισίας είναι και το γεγονός ότι εκπρόσωπος της κυβέρνησης είχε παραβρεθεί στις αντίστοιχες περσινές αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις στην Μπρατισλάβα, όπως είχε καταγγείλει το ΚΚΕ.

Το γεγονός, εξάλλου, ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένα από τα Μέσα που στηρίζουν την κυβέρνηση έχουν κάνει σημαία τους τα «εγκλήματα του σταλινισμού», τον οποίο διαχωρίζουν τάχα από τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, είναι ο «φερετζές» με τον οποίο πλασάρεται στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο η πολεμική στο σοσιαλισμό, η συκοφάντηση των κατακτήσεων και των επιτευγμάτων που είχε η εργατική τάξη και ο λαός στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, παρά τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις στρεβλώσεις στην ανάπτυξη των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, που σε μια πορεία οδήγησαν στην παλινόρθωση του καπιταλισμού.

Στόχος είναι να συγκαλυφθούν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα που έζησαν και ζουν οι λαοί σε όλο τον κόσμο, να αποκρυφτεί η ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στο σάπιο καπιταλισμό. Κυρίως, όμως, θέλουν να συκοφαντήσουν και να βάλουν εμπόδια στους σύγχρονους ταξικούς αγώνες, στην αμφισβήτηση της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου, στην οργάνωση της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του.

Διεκδικώντας άλλοθι αριστεροσύνης για την αντιλαϊκή του πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε λάβρος να αποκηρύξει ως ανιστόρητη τη «θεωρία των δύο άκρων». Δεν πέρασε, όμως, πολύς καιρός απ' όταν η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης φιλοξενούσε αρθρογραφία για τις «ακραίες ιδεολογίες», ανακαλύπτοντας σημεία ταύτισης του κομμουνισμού με το ναζισμό.

Εγραφε, μεταξύ άλλων, η «Αυγή» στα μέσα Ιούλη: «Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους. Οι ιδεολογίες τους στην πραγματικότητα είναι "κοσμικές" θρησκείες. Οι παλιές θρησκείες είχαν στο κέντρο τους τον Θεό, οι νέες θρησκείες του φασισμού και του σταλινικού κομμουνισμού είχαν στο κέντρο τους το κράτος (...)

Η άκρα αριστερά υποκαθιστά τον Θεό στην ιδεολογία της με το κράτος που θα εφαρμόσει την κοινωνική (ταξική) δικαιοσύνη (...) Αυτή η παιδαριώδης ταξική δικαιοσύνη ναυάγησε στα ρηχά (...) Ετσι οδήγησαν τη Σοβιετική Ενωση στη διάλυση, ενώ πρόσθεσαν στα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού και του ιμπεριαλισμού και τα εκατομμύρια θύματα του σταλινισμού».

Από την πλευρά της, με αφορμή και τη συζήτηση που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης να μη συμμετέχει επίσημα στις αντικομμουνιστικές παράτες της εσθονικής προεδρίας, η ΝΔ αποδίδει στον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά που δεν έχει, αναζητώντας σημεία διαφοροποίησης, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει τη δική της πολιτική και της στερεί τα εύσημα από τους εργοδοτικούς φορείς και τους ιμπεριαλιστές «συμμάχους», ΗΠΑ και ΕΕ.

Χαράσσουν μεταξύ τους κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, ενώ ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο και διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί καλύτερα να τσακίσει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για να εξασφαλίσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Υπηρετούν την ΕΕ, που έχει στο DNA της τον αντικομμουνισμό. Αυτό είναι το κριτήριο με το οποίο χρειάζεται να σταθεί απέναντί τους ο λαός, βλέποντας πίσω από τη σκόνη και τα πλαστά δίπολα.