«Δελτίο θυέλλης» θυμίζει ο προγραμματισμός της κυβέρνησης από την ερχόμενη κιόλας βδομάδα, καθώς μπαίνουμε «στα γεμάτα» στις προετοιμασίες για την 3η «αξιολόγηση» και τα συνοδευτικά της. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, τα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τις αμέσως επόμενες μέρες, προκειμένου να δημιουργήσει την αίσθηση στο λαό ότι παίρνει μέτρα εκτός των μνημονιακών δεσμεύσεων και ότι διορθώνει τάχα λάθη και παραλείψεις προηγούμενων κυβερνήσεων.

Οι χτεσινές συναντήσεις του πρωθυπουργού με υπουργούς της κυβέρνησης είχαν αυτόν ακριβώς το σκοπό, καθώς συζητήθηκαν θέματα που θα απασχολήσουν την επικαιρότητα από τις πρώτες κιόλας μέρες του Σεπτέμβρη. Τέτοια είναι τα θέματα της Παιδείας, με το άνοιγμα των σχολείων, τα Εργασιακά, όπου το επικείμενο νομοσχέδιο για την αδήλωτη εργασία φιλοδοξεί να παίξει ρόλο «φερετζέ» για όσα προβλέπει η 3η «αξιολόγηση» και βέβαια τα ζητήματα της οικονομίας, από τη σκοπιά της τόνωσης του «επενδυτικού κλίματος» και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Τα κυβερνητικά επιτελεία παρουσιάζουν τη ΔΕΘ ως «ορόσημο» και «σημείο εκκίνησης» στην τελική ευθεία προς την «οριστική έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία», την οποία τοποθετούν στο καλοκαίρι του 2018. Επιχειρηματολογούν υπέρ της γρήγορης ολοκλήρωσης της 3ης «αξιολόγησης» και διαφημίζουν τα «επιτεύγματα» της αντιλαϊκής τους πολιτικής, όπως τα ματωμένα πλεονάσματα, που έχουν προκαλέσει αναβαθμίσεις και συγχαρητήρια από τους καπιταλιστικούς «οίκους αξιολόγησης».

Με τον ίδιο τρόπο προσπαθεί να αξιοποιήσει η κυβέρνηση και τις επισκέψεις του Ιταλού πρωθυπουργού και του Γάλλου Προέδρου μέσα στο Σεπτέμβρη στην Ελλάδα, εμφανίζοντας την παρουσία τους στη χώρα ως «ψήφο εμπιστοσύνης» στην ίδια και στην πολιτική της. Και πράγματι έτσι είναι. Με τη διαφορά ότι αυτή η πολιτική συντρίβει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, όπως ακριβώς κάνουν στις χώρες τους όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών της Γαλλίας και της Ιταλίας.

Η περίοδος που ξεκινάει αμέσως τώρα, θα αποτελέσει με βεβαιότητα μια από τις πιο δύσκολες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι μόνο η συσσώρευση των αντιλαϊκών μέτρων και η ωρίμανση παλιότερων νόμων που στοχοποιούν ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Κυρίως είναι αυτά που βρίσκονται μπροστά, όπως η κλιμάκωση της επίθεσης στα Εργασιακά και στον συνδικαλιστικό νόμο, τα μέτρα που αφορούν την ανταγωνιστικότητα και θα ξεπατώσουν από τη ρίζα χιλιάδες ακόμα αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ.

Είναι επίσης βέβαιο ότι όσο πλησιάζουμε προς την τυπική λήξη του 3ου μνημονίου, θα ενταθούν οι πιέσεις και οι εκβιασμοί στο λαό να δεχτεί καινούργιες ανατροπές και μέτρα, σε ορίζοντα πολλών ακόμα χρόνων, όπως άλλωστε διαφάνηκε από την προκαταρκτική συμφωνία για το χρέος και τη νομοθέτηση αντιασφαλιστικών και φορολογικών ανατροπών από το 2019 και έπειτα, με τον όρο μάλιστα να έρθουν νωρίτερα, αν δεν πιαστούν τα προβλεπόμενα πλεονάσματα.

Επομένως, η κλεψύδρα γύρισε. Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο έχουν ήδη καταστρώσει τα σχέδιά τους και στέκονται ετοιμοπόλεμοι απέναντι στο λαό, που δεν πρέπει να χάσει χρόνο και να οργανώσει την απάντησή του. Η πείρα της προηγούμενης περιόδου επιβεβαίωσε ότι το ένα κύμα της επίθεσης φέρνει το επόμενο κι εκεί ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. Με τη μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να ξεδιπλώσει το δικό του σχέδιο οργάνωσης και δράσης, να σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητά του να αντεπιτεθεί.