«Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν στις συζητήσεις τους ότι "όσο υπάρχουν ...το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ δεν φοβόμαστε, γιατί τα πράγματα θα κινούνται εντός πλαισίου"... Τρέμουν το καινούριο που αναζητά η κοινωνία, αλλά που ακόμα δεν έχει γεννηθεί... Γεμίζουν τις φυλακές με τους Ρομπέν των σουπερμάρκετ, που κλέβουν μακαρόνια και τα μοιράζουν στους φτωχούς, και τους εικοσάχρονους με τα καψούλια» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 12/12/2010). Πρόσφατα στον τηλεοπτικό «ΣΚΑΪ», με αφορμή τον αποκλεισμό από το ΠΑΜΕ του υπουργείου Εργασίας ενάντια στο διάλογο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, μια δημοσιογράφος είπε ότι το ΠΑΜΕ δεν βάζει εμπόδια στην κυβέρνηση. Ο διάλογος έγινε στα γραφεία του ΣΕΒ. Αρα το ΠΑΜΕ είναι συστημικό. Μόνο ένα κίνημα νεολαίας «ακομμάτιστο» μπορεί να φέρει το «νέο». Ταυτόσημες ιδεολογικοπολιτικές τοποθετήσεις δύο αστικών ΜΜΕ που αντιπαραθέτουν στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα είτε τους «Ρομπέν που κλέβουν» και τα «καψούλια», είτε την «ακομμάτιστη νεολαία». Στοχευμένη προπαγάνδα στρατηγικής σημασίας για να προστατευτεί η εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό που παρουσιάζουν ως «κίνημα» δεν ενοχλεί καθόλου το αστικό πολιτικό σύστημα, αφού είναι συμπλήρωμά του. Υπονομεύει όμως το εργατικό κίνημα. Γιατί βάζει τεράστια εμπόδια στην ανάγκη ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης, στη λαϊκή αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική συμμαχία και τον αγώνα για τη λαϊκή εξουσία ως διέξοδο για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.