Σήμερα χιλιάδες εργάτες και εργάτριες κατεβαίνουν σε δρόμους και σε πλατείες, δίνουν τη μάχη για να περιφρουρήσουν και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα που τους έχουν απομείνει, να κρατήσουν ζωντανές τις συλλογικές συμβάσεις, να αντισταθούν στην αντεργατική λαίλαπα. Στην αναμέτρηση αυτή έχουν απέναντί τους όχι μόνο τους κεφαλαιοκράτες, την κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Δίπλα σε αυτούς και μαζί τους, στο ίδιο στρατόπεδο, δρουν και χτυπάνε τους εργάτες οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Βρίσκεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που και στην περίπτωση των συλλογικών συμβάσεων, αποδείχτηκε ο πιο πολύτιμος σύμμαχος κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοσίας.

Για βδομάδες η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να αποπροσανατολίσει τους εργάτες, να αποκρύψει τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, αλλά και των ηγεσιών των υπόλοιπων εργοδοτικών οργανώσεων. Από την αρχή ακόμα η ηγεσία της ΓΣΕΕ εμφανίστηκε χέρι-χέρι με την κυβέρνηση, να στηρίζει την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων με όρους κάτω από αυτούς που προβλέπουν οι κλαδικές στο όνομα της «διάσωσης» θέσεων εργασίας και ξιφούλκησε ότι δεν θα δεχτεί γενική ισχύ τους αλλά δεν είναι αντίθετη στην «κατά περίπτωση» εφαρμογή τους. Είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ που επαναλάμβανε ότι θα δεχόταν και το «πάγωμα» των μισθών αν ήταν να εξασφαλιστεί ότι δεν θα γίνουν απολύσεις. Συσχέτιζε δηλαδή τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας, και αναπαρήγε το κύριο επιχείρημα των εργοδοτών, ότι για τις απολύσεις φταίνε οι μισθοί και όχι η επιδίωξη του καπιταλιστή για το κέρδος και ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός που γεννάει. Στην πράξη μάλιστα ξεπουλούσε στον ΣΕΒ και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με την οποία ακόμα και οι κατώτεροι μισθοί μειώνονται και ας μην πήρε ούτε στα χαρτιά δέσμευση για τις θέσεις εργασίας. Τώρα ξεπουλάει και τις επιχειρησιακές και τις θέσεις εργασίας.

Αποδεικνύεται κάθε μέρα ότι η ΓΣΕΕ είναι ο πραγματικός στυλοβάτης των επιδιώξεων του ΣΕΒ, ο φορέας που «λαδώνει» τα αστικά γρανάζια του συμβιβασμού, της ηττοπάθειας, της υποταγής και εντέλει της ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος στο άρμα των κεφαλαιοκρατών. Και βέβαια οι θεατρινισμοί της ΔΑΚΕ και της «ΑΠ» με την αποχώρησή τους από το προεδρείο, δεν τις διαχωρίζει από την ΠΑΣΚΕ με την οποία βρίσκονται σε συμφωνία στρατηγικής και διαφοροποιούνται στα επουσιώδη και για τις εντυπώσεις και μόνο. Γι' αυτό η προτροπή του ΠΑΜΕ προς τους εργάτες «εγκαταλείψτε τη ΓΣΕΕ», είναι όσο ποτέ επίκαιρη και αναγκαία. Είναι όρος απαράβατος για την ενίσχυση των αγώνων, για το χτύπημα όλων αυτών που υπονομεύουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Εγκαταλείψτε τις παρατάξεις που τουλάχιστον δύο δεκαετίες πορεύονται γονυπετείς στο ιερό του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ, του ευρωμονόδρομου. Εγκαταλείψτε την πλειοψηφία που έκανε σημαία της τις εντολές της πλουτοκρατίας, την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα. Εγκαταλείψτε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που τά 'χει κάνει «πλακάκια» με την εργοδοσία, αποθεώνει τον «κοινωνικό εταιρισμό», θεωρεί - και προσπαθεί να πείσει τους εργάτες γι'αυτό - ότι έχουν το ίδιο συμφέρον με τα παράσιτα τους εκμεταλλευτές τους, με αυτούς που τους ξεζουμίζουν κάθε μέρα. Εγκαταλείψτε τους προαγωγούς των συμφερόντων της εργοδοσίας μέσα στην εργατιά. Εγκαταλείψτε τους.